Verlèje wéik moeste’k méi mè mâ schuëmbroer nô Brissel. Diën ouë d’r ieverst een antikke kas gekocht en ‘k mocht méi vèr die kas te gon oplouë en tèn dorachter bè-j-èm touis te losse… Ik uëre’t éir al pèize datter wèrral ’t iën of ’t ander zâ gebéirt zain, mor van déize kiër is’t nâ nikker ni woërte.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wéir moeste in Loëke zain, daddis doër wordâ Kauningk Albèir zan ouëzeken éit nowô. Nâ kwampe wéir d’r in de gebiere en mâ schuëmbroer zèi: “We zèlle gon passéire on de Sjinéisen taure, daddis nikker schuën vèr te zien!”. Al mè nekiër zagge’k dië taure stoën in ik pèisdegen i man èige: “A mor daddis ginne Sjinéisen taure, daddis ne Zjapanéisen taure!”. Ik zwéig, want ik kan dâ nowô. Ge begintj te diskettéire en ’t schitj nimmer ouit! As me mè véil komplemènte die kas ingelouën ouën, begoste wéir on de rit nor Dèrremonde. Nâ passéirdege wéir d’r vedrom on die taure en ik kost mè nimmer inave nowô. Ik zèi: “Mor daddis giëne Sjinéisen taure, mor ne Zjapanéise!”. Mâ schuëmbroer, die véil slimmer is azze’k ik, zèi: “Mor allâ, wâ broebelde gèi nâ? Nâ-j-èmme’k ik nog ni-j-anders gewéite as dad’ alleman zegt dâ’t ne Sjinéisen tauren is, en gèi moet er ne Zjapanéise vâ moëke”. Alléi dâ was d’r een diskuusse in diën ottau d⠒t ni schuën ’n was.

Nâ kwampe wéir touis bè mâ schuëmbroer en as me die stomme kas ouit diën ottau gekréigen ouën begosten nog isj auver diën taure… Ik antwaurdege: “Awel, gèi mè-j-â uëpe komplemènte, zoek et mor isj op dad’ internet wordâ g’attait zu-j-auver on ’t stoeffe zait”. Noër véil vaiven en zèsse gingk ’n achter zanne kompjoeter zitte en â begost te zoeke… Wie-j-ouëd’ er gelaik??? Iere, ikke! D’r stoët d’r uëk e Sjinéis paveljoen neffest diën taure, mor ik wist goe genoeg dâ’k gelaik ouë. Ge goë mèi nâ toch ’t verschil ni liëre tissen Sjinéis en Zjapanéis nowô? ‘k Em ’t nondedzjuë geliërt van Eddy Wally!!!