|
'k Em 't ô manne rèkker, ons madam éige't gepèist en ik kost beginne! Nâ-j-éi ze van de wéik gezien dâ ze rechtauver ons on't schillere woëre en wâ grouëde? 'k Mocht uëk beginne. Of dâ 'k nâ duzent kiëre zèi van 't is te wèirem of 'k kan dâ ni goet, 't was ammel gin avans. Ik zouë en moest uëk schillere. In iëne kiër moest er d'r e klèi koëmerke geschillert wèrre. En nâ stoët dâ d'r al joëre vol mè brol, mor giën avans! Dâ's pier omdâ die van d'r rechtauver zouën zien dâ me wéir ons dad'uëk kènne permetéire. Ik èm pertang nog geprobéirt mè te zegge, loitj ne schilljer komme, tèn zâ de die van ier rechtauver nogâ sjaloes zain... Niks van, ik moest dâ doen!
'k Em dâ koëmerke tèn mor léiggemokt en dem blaffong en de miere beginnen afschiere. Nâ-j-éi z'iërgistere ne gillen dag luëpe zoëge dad' éir kot vol stof ongk!
Gistere bènne'k tèn om vèiref gegoën en om een ier of tien bènne'k begost. Om koërt nô den tiene was't al mis! 'k Was diëm blaffong beginne te schillere en 'k moet d'r ieveranst mè dië rol blaiven on dâ baksken ange zain zéiker. Manne vloer is n-aj-uëk gillegans in 't wit! En ons madam kan d'r ni méi lache... Ze zegt dâ'k et ésprèss gedoën èm omdâ ze nuët nimmer zouë vroëge vèr nog te schillere!
|
