De opening van het carnavalsseizoen (11 november 11.11 uur) is een gelegenheid om de overleden carnavalisten te herdenken. De laatste jaren verzamelen een aantal carnavalisten op het kerkhof en leggen er een bloemstuk neer ter ere van degenen die heengingen.
Toespraak bij de hulde (11 november 2005)...
Ik zou reeds durven zeggen, gewoontegetrouw zijn we hier weer samen om de carnavalisten die ons voorgingen te herdenken en andermaal in gedachten terug te blikken over wat zij presteerden voor carnaval in onze stad. Wij voelen nu hun blikken op ons gericht, alsof zij ons willen duidelijk maken dat wij er zeker moeten aan verder werken en nog het liefst in een sfeer van verdraagzaamheid. Zij willen ons als het ware zeggen dat enkel en alleen in eenheid aan dit feest kan worden gewerkt en zodoende verder te zetten wat zij voor ons hebben voorbereid.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Waar zij ook mogen vertoeven, wat zou het beeld zijn dat zich nu zouden vormen over onze carnaval? Wat zouden hun ideëen nu zijn? Hoe zouden zij het nu aanpakken? Deze vragen houden misschien sommigen onder ons wel eens bezig
Wat wij er ook van denken
wij zullen het althans toch zelf moeten presteren, want hoezeer zij vanuit het hiernamaals ook onze geest willen verlichten, hoezeer zij ons willen bijstaan
het blijft onze taak om hun eerder geleverd werk te bewaren en aan te passen aan de noden van deze tijd. Wij kunnen er misschien op rekenen dat zij ons bijstaan en ons helpen vrijwaren van het feit dat carnaval een mindere bloei zou kennen. Neen carnavalisten, wij die hier nog mogen zijn moeten het doen in een sfeer van eenheidsgevoel, want dan alleen kunnen wij het waarmaken ter hunne nagedachtenis.
Laten wij een minuut stilte in acht nemen voor zij die ons zijn voorgegaan en hopen dat zij de eeuwige rust mogen vinden.
Borstbeeld van Etienne Laureys. Het beeld werd gemaakt door Stefaan Roels, naar aanleiding van het overlijden van Etienne in 1997.
|