Naar buiten treden met je werk stimuleert om nieuwe creaties aan te durven. Hoewel het geen tekenwerk is ben ik best tevreden met deze reeks werken en zullen ze ook getoond worden tijdens de kunstroute.

Het eerste weekend van mei organiseert de kunstkring’t alentvoor de zesde keer een kunstroute in Werchter. Zaterdag en zondag, tussen 13 en 18 uur, kan men op 21 adressen, allerlei kunstvormen en ambachten bezichtigen. Ook ik neem deel aan dit evenement en ben benieuwd wat het gaat worden.

Zo heb ik me voorgesteld in de brochure van de kunstroute: Met een abstraherende tekentaal probeer ik de indrukken van de mij omringende wereld weer te geven. Daardoor wordt het visuele herkenbare vaak verlaten om door te dringen tot een diepere gelaagdheid van het bewustzijn.

Het is wel hard werken om de ruimte die ik kreeg tot een soort expositiezaaltje om te vormen. Maar het is me gelukt, ik ben heel tevreden.

Zoals sommigen er een schetsboek op nahouden om voorbereidend studies te maken voor het werk dat ze willen realiseren, gebruik ik klein formaat van papier met daarop een laag gesso. Ik heb die studie-werkjes samengebracht in eenzelfde hoek. Zo hangen ze gezellig bij elkaar en tonen waarmee ik bezig ben of was.

In juli 2014 borg ik mijn kwasten en verf op. Ik koos voor Oost-Indische inkt en later voor een paar jaren kantklossen. Vorig jaar hield ik een soort sabbatjaar: ik schreef me niet in aan de academie en stond uren achter mijn tekentafel. Toen ik dit jaar opnieuw met verf wou werken … bleek dat toch een grote overgang. Daarom dat ik aan de jury iets van mijn tekenwereld wou voorstellen: hoe ik toen,door lijnen en vlakken, mijn innerlijke wereld wou tot bedaren brengen. Van daaruit vertrok ik begin september voor een nieuw avontuur. Ik weet niet waarheen het me zal brengen.

Daar ik ingeschreven ben in het eerste specialisatiejaar schilderen, worden we (ook twee collega’s) uitgenodigd om halfweg het jaar onze werken aan een jury voor te leggen. Die jury bestaat uit twee leerkrachten die ook lesgeven aan de Hagelandse Academie voor Beeldende Kunsten (HABK). De bedoeling is dat we de evolutie tonen die we die maanden gemaakt hebben en eens kijken waar we naar toe willen werken tegen het einde van volgend jaar.

Exposeren motiveert om hard door te werken, creatief te zijn in de presentatie van het werk en voor jezelf je werk eens ‘verzameld’ te zien.

Maar ten toon stellen in een gebouw dat erg druk gebruikt wordt door verschillende afdelingen is niet zo evident. De ruimte die ik wil gebruiken staat behoorlijk vol. Dus wordt er met ezels gesleurd, laat ik de werken van de kinderen (van plastieken flessen zijn heel leuke diertjes gemaakt) staan waar de leerkracht ze geplaatst heeft, nl. tegen de achterkant van de ruimte. Dat geeft nog een leuk effect: zoveel toeschouwers had ik nooit verwacht. De tafel krijg ik niet verplaatst, maar dat is niet nodig. Ik gebruik ze om werken te tonen die niet ingelijst zijn.