Daar ik ingeschreven ben in het eerste specialisatiejaar schilderen, worden we (ook twee collega’s) uitgenodigd om halfweg het jaar onze werken aan een jury voor te leggen. Die jury bestaat uit twee leerkrachten die ook lesgeven aan de Hagelandse Academie voor Beeldende Kunsten (HABK). De bedoeling is dat we de evolutie tonen die we die maanden gemaakt hebben en eens kijken waar we naar toe willen werken tegen het einde van volgend jaar.
Exposeren motiveert om hard door te werken, creatief te zijn in de presentatie van het werk en voor jezelf je werk eens ‘verzameld’ te zien.
Maar ten toon stellen in een gebouw dat erg druk gebruikt wordt door verschillende afdelingen is niet zo evident. De ruimte die ik wil gebruiken staat behoorlijk vol. Dus wordt er met ezels gesleurd, laat ik de werken van de kinderen (van plastieken flessen zijn heel leuke diertjes gemaakt) staan waar de leerkracht ze geplaatst heeft, nl. tegen de achterkant van de ruimte. Dat geeft nog een leuk effect: zoveel toeschouwers had ik nooit verwacht. De tafel krijg ik niet verplaatst, maar dat is niet nodig. Ik gebruik ze om werken te tonen die niet ingelijst zijn.
|
