Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
14-11-2011
zondagnacht 14.11.2011.... grijze herfstdag en duitse medeleven
hey dagboekje, ja t'is al wreed laat en k'moet direct in m'n bedje maar ik wou je toch nog snel effe de laatste nieuwtjes melden: Vandaag was het dus een grijze herfstzondag - zo écht een dagje om niet buiten te komen, maar dat is hier onvermijdelijk want boodschappen moeten er toch gedaan worden. Vanavond was gans ons gezinnetje weer paraat voor de lekkere kookkunst van mama dus.....vlaamse kost : kroketjes met erwtjes en pekes en kalkoengebraad mmmmm ze hebben duimen en vingers hier afgelikt. Onze dochter is dus terug van haar weekendje Waddeneilanden en ze heeft het erg goed gehad en ervan genoten! Onze zoon was ook vandaag aanwezig hier want zijn vriendin moet zondag's altijd werken. Dus een lekker gezellige volle tafel vanavond. Wel vermoeiend voor mijn zoetie die precies meer en meer te lijden heeft van vermoeidheid.... Tja....t'is tenslotte toch al chemo 3 die er bijna opzit hé, dus dat begint zijn tol te eisen precies. Maar als het bij die moeheid blijft......mogen we al bij al toch nog niet klagen.... duim bitte. Dan....overmorgen twee dagen duitsland met onze dochter voor begrafenis van onze goede vriend uit de Eifel. Daarom dat ik hier zo laat ben vanavond omdat ik me serieus heb bezig gehouden met het maken van een duitse condoleance-tekst. (Als je nooit geen duits geleerd hebt op school is dit écht niet zo simpel) maar k'heb men best gedaan en ben zelfs zo fier dat ik de tekst hieronder zal publiceren. En dan ga ik vlug maar slapen want morgen nog een vrij drukke voorbereidingsdag - toch valiesje inpakken voor Germany. Ik hou je op de hoogte. slaapwel xxx (hieronder duitse tekst voor begrafenis in de Eifel as Dinsdag)
"Wir verabschieden heute ein sehr guter, lieber Freund und Abschied nehmen tut weh.
Es ist schwer für uns, Ihnen die richtigen Worte zum Trost zu sagen.
Vor 25 Jahren sind wir zum ersten Mal sehr freundlich und mit viel Liebe in Ihrer Familieempfangen. Wir hätten das Glück die Wärme der liebevollen Familie *** kennen zu lernen. Von diesem Tag an ist unsere Freundschaft immer stärker und stärker geworden.
Wir haben so viele schöne Ferien, mit Ihnen erleben können.
Wir haben so viele schöne gemütliche Familientreffen zusammen mit Ihnen mit gefeiert.
So viele Ihrer Freunde sind unsere Freunde geworden.
So viele schöne Erinnerungen, die wir nie vergessen werdenund wo wir noch oft mit Freude an zurück denken. Als wir vom Ableben deiner lieben Ehemann, Vater & Grössvater hörten, standen wir unter Schock und die Welt scheint still zu stehen . .so erging es uns jedenfalls.
Der liebe *** wird für immer in unserem Gedächtnis bleiben .so ein hilfsbereiter freundlicher Mensch werden wir nie vergessen.
Liebe *** .aus unserem Leben bist du gegangen, aber in unserem Herzen bleibst du für immer !"
Gister donderdag dus, is onze huisarts langs geweest. We wilden veilig spelen doordat het nu een lang weekend is en omdat mijn zoetie zich wreed ongerust maakte ingevolge de nevenwerkingen die hij meegemaakt had bij zen 2de chemo, de eerste 4 à 5 dagen.
Die nevenwerkingen waren : vochtophoping (tot zelfs 2kg/dag én daardoor een erg verhoogd hartritme, wat hem enorm verontruste)
Dit probleem hebben we dus gister nog eens met de arts besproken omdat.....sinds woensdag (chemo-dag) en gister hij zomaar eens meer dan 2kg was toegenomen, dus dat zag er niet goed uit voor de dagen die nog moeten komen. Zo een toename van gewicht(vocht) zouden zijn nieren niet goed kunnen volgen en dat moeten we vermijden.
De dokter heeft dus gister een vochtafdrijvend medicament voorgeschreven dat ik dan ook direct ben gaan halen zodat hij gisteravond daarvan reeds 1 pilletje heeft mogen innemen.
Resultaat :.....wel vochthoping (niet helemaal te vermijden natuurlijk) maarrrrr.....t'meeste op z'n voetjes en niet zo zeer meer in zen aangezicht PLUS tot hiertoe géén verhoogd hartritme (oef!!!) want door dat pilletje gaat hij vrij veel naar toilet (wat zeer goed is!!) Dus......laat ons hopen dat die pilletjes de komende dagen hun werk goed blijven doen en dan zal hij die 4 à 5 rot-dagen wel beter doorkomen dan de vorige keer.
De wrede oorzaak van die vochtophoping is dat vieze medicament 'Medrol'.....pure cortisone.....bah!!! Maja....het moet om de rest te genezen dus...nieks aan te doen.
t'Is nu zaterdagnamiddag en t'is hier erg rustig nu.
Zoonlief is op stap met zijn vriendin en dochterlief is vertrokken met haar vriend richting NL - weekendje Den Helder-Texel - zaaaaalig! Gewapend met haar fotozak (want haar hobbie is fotografie) zijn ze vanmiddag vertrokken (....sssst...niet verder vertellen..ik mis ze al ;-) ) Maar ik gun ze dit hoor ! écht waar ! t'zal haar deugd doen na deze laatste vreselijke weken hier.
Ik ben zojuist binnen van een fixe herfstwandeling met haar hond (Golden) - en ik voel me ook een beetje als herboren want t'is zaaaalig fris gezond weer buiten dus ik heb dan ook een reuze honger om sebiet iets lekkers klaar te maken voor ons tweetjes en dan nadien te genieten van een rustige televisieavond met men ventje - ik kijk er naar uit. Wat kunnen die kleine dingen in t'leven toch mooi zijn als je er bij stil staat!
Ik heb gister ervan geprofiteerd toen de dokter hier was om de griepspuit te laten plaatsen, samen met onze zoon, dus daar zijn we nu ook al gerust in - alleen de dochter moet ze nu nog krijgen, maar die was nog aan t'werken gister en we hebben een thuisverpleegster in de familie,dus misschien mag/kan die dat ook wel.
Vanmorgend ben ik, zoals afgesproken samen met mijn broer naar de laatste rustplaats van mijn tante nonneke gereden en nadien hebben we een bezoekje gebracht aan t'klooster waar ze 20 jaar 'op rust' was. Mooie herrinneringen hebben we daar opgehaald, van vroeger, van onze kinderjaren samen met onze hippe tante nonneke(s). Ja ik had er 2! Twee zussen! En wat zo 'raar' maar ook heel speciaal is is t'feit dat tante nonneke die nu overleden is, dag op dag 40jaar NA haar zus is overleden ! Straf hé !
t'Kan soms écht raar gaan in t'leven.
Zo dagboekje....dat was het ongeveer voor vandaag.
hey dagboekje.... De 3de kuur is gestart (gister woensdag). Om half acht moesten we in t'ziekenhuis gaan en alles is goed verlopen. De bloedwaarden van mijn zoetie waren prima in orde om te starten. Om twee uur in de namiddag waren we alweer terug thuis. Ook goed gesprek gehad met de specialiste en ook reeds de datums gekregen voor t'nemen van twee scans en op t'eind v d maand terug, naar aanleiding van die scans, afspraak bij de specialiste om.....de resultaten te bespreken (ik hoop, en bid, en smeek dat die een beetje goed mogen zijn!!) Vandaag (gister) dus ganse dag in t'ziekenhuis......erbarmelijke verhalen gehoord van mensen in dezelfde situatie....neen nog erger !! en zo moedig !! ongelooflijk !! Vanavond had ik dan, door t'feit dat ik geen tijd had om deftig te koken, lekkere croques gemaakt. Dat lusten de kids heel graag ! En dan eindelijk....heel rustige tv avond en mijn zoetie op tijd gaan slapen want die was keimoe door t'feit dat hij al op was van vijf uur vanmorgend! En slapen....dat ga ik nu ook doen want mijn pijpje is ook uit ! Morgenavond komt mijn broer op bezoek ; k'ga dan lekker koken want hij komt direct na zijn werk tot hier. Ook gaan we dan as vrijdag bespreken want dan ga ik met hem naar t'klooster alwaar vandaag mijn tante nonneke is begraven (en ik kon er niet bij zijn door de 3de chemo-dag), maar mijn tante zou daar heel veel begrip voor hebben dat weet ik, maar toch wil ik er zo vlug mogelijk naartoe (t'zal wel raar zijn.....met de nodige traantjes)... En dan ......volg week naar duitsland voor die andere begrafenis..... Ik hoop dat mijn dochter het klaar krijgt om 2 dagen verlet te nemen ; dan zouden we dindsagmorgend vertrekken en woensdagmorgend terugkomen. Eén overnachting zou beter zijn om dan niet in t'donker te moeten naar huis komen van zo ver. Maar daar ga ik morgen meer over weten. Nu vallen mijn oogjes toe dus.... slaapwel xxx
hey dagboekje, Wat gebeurd er hier toch allemaal??? t'Mag écht wel gaan stoppen hoor ! Zaterdag overlijden van mijn allerliefste tante nonneke..... Vanmorgend telefoon uit Duitsland....we waren net uit de parking van t'ziekenhuis gekomen (m'n man moest gaan bloedprikken ter voorbereiding van de 3de chemo morgen) ...ik bekijk m'n gsm....en wist hoe laat het was.... DAT waar we al dagen/weken voor vreesden is gebeurd....gisteravond 21.00uur is onze allerliefste-beste duitse vriend overleden na maanden afzien - neen niet van kanker maar gewoon van de ene miserie in de andere : ...salmonella...kleine beroerte...hartoperatie...nierobstructie...longontsteking.... Verschrikkelijk! Mijn zoetie zijn allerbeste duitse kameraad is niet meer en t'ergste is: de begrafenis is volgende week dinsdag - midden in mijn schat zijn 3de chemo - dus.....zelf kan hij er niet naar toe....pijnlijk ! Ons geeft hij de raad van wel te gaan, in zijn naam deze prachtige lieve man te begeleiden naar zijn laatste rustplaats. Dus na overleg hier met m'n kinderen morgen (want ik weet dit nog maar pas) ga ik, voor de allereerste keer in mijn gelukkig getrouwde leven, volgende week waarschijnlijk zonder man naar Duitsland...naar de mooie prachtige Eifel....naar de plek waar we zoveel jaren vakantie hebben doorgebracht met onze kinderen....naar de plek waar we die prachtige duitse familie hebben leren kennen die ons altijd met open armen ontvangen hebben (een vriendschap die uitgegroeid is tot een échte familieband) ; en in die familie is nu DE man, de stoere Waldarbeiter, DE prachtige vader, grootvader en schoonvader, nu weggerukt uit dit prachtige gezin. Met gemengde gevoelens ga ik mee afscheid nemen - het zal een wreed trieste dag worden met héél veel tranen, maar mijn kinderen zullen me steunen, daar ben ik zeker van. ... Morgen is voor ons dan weer een belangrijke dag....start 3de chemo-kuur.... t'Was vanmorgend even spannend bij t'bloedprikken want mijn zoetie heeft een verkoudheid, gelukkig zonder koorts maar toch.....kan/mag de chemo doorgaan ??? Gelukkig liepen we onze specialiste daar in t'ziekenhuis tegen t'lijf die ons toch een beetje gerust stelde - zolang de bloedwaarde goed is en hij geen koorts maakt is er geen probleem - indien we in de loop van de namiddag niets van haar telefonisch horen kan alles morgen doorgaan. En....gelukkig....we hebben niets gehoord dus....sebiet wordt de wekker hier gezet op 6 uur want om half 8 moeten we op de afspraak zijn. Ook al weten we wat ons ongeveer te wachten staat....toch zal er sebiet weer een slapeloze nacht aan voorafgaan. Hopelijk verloopt alles zoals de twee voorgaande keren. Dagboekje....k'ben een beetje uitgeput vandaag....er is hier veel geweend en getreurd, zowel door mij, mijn ventje maar ook ons kinderen. Allemaal hebben we hier even t'gevoel of het houdt niet op....alleen steeds maar slecht nieuws te verwerken....t'moet écht stoppen ! Toch blijven de kaarsjes hier branden (soms ook met gemengde gevoelens) Vanavond gaan ze iets vroeger gedoofd worden.... Slaapwel xxx Niesje
Hey dagboekje, Vandaag is gestart als een normale huishoudelijke dagje tot ik vanmorgend om elf uur telefoon kreeg van een familielid die me het droeveige nieuws meldde dat mijn énige allerliefste tante nonneke overleden is. Zo een toffe zuster! Heel haar leven stond in t'teken van onderwijs en mensen helpen. Altijd cijferde ze zichzelf weg, altijd klaar staan voor anderen, nooit klagen, nooit zagen.... 95 is ze geworden. Een pracht leeftijd maar altijd veel te vroeg. k'Ben zo blij dat ik haar in t'voorjaar nog ben gaan bezoeken - toen reeds herkende ze practisch niemand meer en kwam er alleen maar wartaal uit, maar de lach op haar gezichtje zal ik nooit vergeten. Steeds opgewekt, steeds babbelen alsmaar aan één stuk. Prachtige verhalen van de oorlogsjaren en van de mooie jaren als onderwijs zuster in de lagere school. Prachtige herrinneringen die ik heb aan de bezoekjes die we met de ganse familie zondag's aan haar brachten, ik uitkijkend naar de steeds terugkerende rondleiding door het prachtige grote klooster met zen statige gangen en heiligenbeelden....beetje angstig voor een kind maar toch....in die tijd had dat iets respectsvol en dan uiteindelijk belandend in haar klasje ! prachtig !.....haar piano waar ik zo vaak aan gezeten heb......wat een tijd! wat een mooie herrinneringen. Nu as woensdag wordt ze begraven.......en ik kan er niet bij zijn....snik..... Woensdag is DE dag dat mijn zoetie zijn 3de chemo-kuur begint en dat we de ganse dag in t'ziekenhuis moeten zijn....Ondanks dat hij me zegde 'toe ga maar naar die begrafenis....' neen....hij heeft me ook nodig en ik heb een oplossing gevonden want ik ga as vrijdag, samen met m'n broer naar t'kerkhof mijn tante nonneke bezoeken en een kaarsje branden en een bloempje neerleggen en daar eventjes stil staan en vragen of ze in de hemel een gebedje wil doen voor mijn ventje zijn genezing..... misschien stom maar.....DAT zijn zo van die dingen waar ik me momenteel aan vast hou... Dit gezegd zijnde.... Vandaag (deze namiddag) was een pracht namiddag want mijn ventje had er in toegestemd om toch naar de cinema te gaan !!! Gewapend met m'n bacterie-dodende flesje zijn we naar de vertoning van kwart over 2 gegaan naar de film 'Code 37'. Voor mensen die de serie op tv gevolgd hebben : écht een aanrader !!! Mijn vriendin & haar man zijn meegeweest en we hebben er een prachtige namiddag van gemaakt met de nodige koffietjes en babbeltjes.....om half 7 waren we alweer terug thuis. Gekookt heb ik niet meer moeten doen ; zoetie had zin in gebakken eitje....kan ook lekker zijn hé. Nu bedjestijd want morgenvroeg.....één dagje voor 3de chemo dus.....bloed prikken ;we willen zo vroeg mogelijk in t'ziekenhuis zijn dan hebben we nadien nog een ganse laatste dagje van zijn goede week. duim duim duim dat bloeduitslag waarden goed zijn hé ! slaapwel Niesje xxx
Hey dagboekje, Zo zit de herfstvakantie er weeral op.....en nadert de feestmaand met rasse schreden (hopelijk kan het hier ook een feestmaand worden...) Vandaag was maar een grijze donkere dag buiten vind ik, in tegenstelling tot gister. Dus niet veel ondernomen - onze lieve dochter ziekjes thuis (verkouden) en mijn zoetie ook nu zeker met dit weer geen zin om buiten te komen... Wel vanmorgend eerst lekker gekookt - verse soep en pasta-broccoli ovenschotel voor vanavond. Namiddag wou ik eerst dan ook maar rustig achter men laptopje doorbrengen maar, dan toch maar eerst wandeling met dochter en haar hond en tijdens de wandeling kreeg ik telefoon van vrienden die mijn ventje (en mij natuurlijk) eens wilden komen bezoeken want ze wisten dat het nu 'goede week' is. Die zijn dan in de namiddag langs geweest - héél gezellig bijgebabbeld. Dan avondeten en dan nog bezoek van men zusje met haar dochtertje. Dan wat tv gekeken en zo zat de zondag er ook weeral op. K'ga het hier nu niet te laat meer maken want ik kijk vol spanning naar morgen......gaan we naar de cinema of niet???? Dankjewel lieve mensen voor de reacties die ik hierop kreeg met nodige bezorgdheid hieromtrent. Ik besef maar al te goed dat we bij t'buiten komen extreem voorzichtig moeten zijn met : toiletbezoeken, handen geven, etc etc etc maar parnoïa mogen we nu ook weer niet worden. Op een maandagmiddag 2u naar de cinema gaan als het geen schoolvakanties meer zijn is niet echt heel gevaarlijk denk ik want dan is daar practisch geen mens. Uiteraard moeten we voorzichtig zijn bij toiletbezoeken en aanraking met handen maarrrr ik heb sinds enkele weken constant een flesje desinfecterende handlotion in men handtas zitten om eventueel besmetting via handen te voorkomen. Dussss.....ik denk wel dat ik heel goed voorbereid ben ? 'Als' we gaan is het met de auto dus geen openbaar vervoer of zo en tickets bestel ik thuis reeds dus dat is ook makkelijk. Ik hoop écht dat we kunnen gaan.... Ik kom het hier morgen vertellen! Slaapwel xxx Niesje
hey dagboekje, Ondertussen zijn we al zondagmorgen en de goede week van mijn ventje is weeral over de helft.... Die goede week gaat voor mij veel te vlug ! Maja....nieks aan te doen. Waarom gaat ze te vlug, wel......omdat mijn allerliefste zoetie steeds die twijfel heeft om al dan niet toch eens buiten te gaan en het alsmaar uitstelt naar een latere dat op de week, maar.....zoveel dagen zijn er niet in een week...laat staan in een goeie week, als je begrijpt wat ik bedoel. Vandaag was weer zo'n prachtige herfstdag en alweer kreeg ik hem toch maar liever niet mee naar buiten. 'ach laat me maar' zo zegde hij 'ga jij maar wat fietsen, ik ga dan rustig wat tv kijken'....... t'Is niet dat ik dat niet begrijp of hem dat niet gun, integendeel, maar.....de winter komt eraan en deze mooie herfstdagen gaan stilletjes aan verdwijnen.... Maja......ik respecteer zijn mening, zijn wil en alles wat hij t'beste vindt daar leg ik me bij neer. Op zijn aandringen heb ik dan contact gezocht met mijn goede vriendin (die waar ik reeds over schreef hier en zopas genezen is verklaard v borstkanker) - we hebben zoveel tijd in te halen en daar zijn we nu toch terug mee bezig - en dat doet mij ook deugd, geloof me. Dus ik had haar vanmiddag gecontacteerd met de vraag of ze zin had in een fietstochtje en missch een terrasje en om half drie zaten we samen op de fiets....zalig was het buiten en zalig was het gezelschap ; en het terasje dat was de kers op de taart ! Lekker zalig gezellig in t'zonnetje ! Tegen vijf uur was ik alweer terug thuis, en ben dan direct aan het avondeten begonnen. Nadien gezellig televisieavond en nu alweer bedtijd ! Morgen een nieuwe dag......ben benieuwd.... Voor maandag heeft mijn zoetie halvelings beloofd dat we na de middag naar de cimena gaan - joepie !!!! Laat het aub waar zijn !! Dagboekje, ik hou je op de hoogte en dat lees je dan wel weer . Slaapwel. xxx Niesje
Hey dagboekje, Hier zijn we weer. Vandaag was voor mijn schattie niet zo'n leuke dag, maar eigenlijk wisten we dat al op voorhand als we naar de belevenissen van zijn 1ste chemo-goeie week gaan kijken. Dag op dag voelt hij zich vandaag alsof hij een grote kater heeft ; alsof hij afkickverschijnselen heeft - héél erg raar moeilijk te beschrijven gevoel.... Normaal zou dat morgen beter moeten zijn ...ben benieuwd en hoop dit natuurlijk ! Dus t'was hier een vrij rustig dagje en eigenlijk ook niet écht het weer om je buiten lekker te voelen ; hier was het maar een donkere mistige herfstdag, maar wel met hoge temperaturen, liefst zo'n 17°,dus vrij warm voor de tijd van het jaar. De weersvoorspellingen kloppen vrij goed de laatste tijd. Mijn schattie gaat iedere morgend op de weegschaal staan en ook zijn gewichtstoename is momenteel heel goed - ook verloopt deze zoals de vorige keer. Dus dagje 1 van zijn goede week zit er op ! Hopelijk voelt hij zich morgen veel beter en is het weer ook wat beter zodat we toch eens buiten kunnen komen. Ben ook eens benieuwd wat zijn hoofdhaar deze keer gaat doen. Vorige keer deze tijd kreeg hij in zijn goede week dus, plots haarpijn met als gevolg dat de dag nadien zijn hoofdharen begonnen uit te vallen maar wonder boven wonder is dat nevenverschijnsel tot heden gestopt.....zijn hoofdhaar is zelfs terug beginnen groeien alsook zijn baardgroei is een beetje terug gekomen ..... raar hé !?? Maar we zijn voorbereid : we denken dat die haarpijnen gaan terugkomen en dat ze dan wel eens erg drastisch zouden kunnen worden........brrrrr beangstigend hé! brrrrr. Vandaag was dus onze schoonbroer jarig en na de middag ben ik dan toch eventjes samen met mijn zoetie naar de winkel gereden voor verjaardagscadeau (dus dat was maar in- en uit de auto) ; k'Had nog een dringende boodschap naar de Mobistar Shop en mijn zoetie zou daar moeten bij zijn, en vanmorgend nog had hij beloofd dat we dat ook samen vandaag zouden doen, maar tegen dat het zo ver was, vroeg hij me toch om het maar beter uit te stellen tot morgen..... Dus hopelijk lukt het morgen wel ! Bij onze schoonbroer was het beste gezellig - koffie en lekkere taart (fruitvla en rijsttaart). Gezellig bij gebabbeld. Zij wonen hier in dezelfde straat enkele huizen voorbij ons - t'is de zus van mijn man. Gelukkig zijn er niet al te zware verhalen verteld over mensen die ook ziek zijn maar dan écht ongeneeslijk want pfffff zulke verhalen kan ik nu best wel missen als kiespijn hoor ! Morgen (vandaag eigenlijk want t'is al nacht) is het dan weeral vrijdag - voor onze kids weeral de laatste werkdag - op naar een leuk weekend !!?? En voor ons ? .......hopelijk ook een leuk weekend !!!?? Ik ga nu m'n kaarsjes hier doven en men bede opzoeken. Slaapwel en groetjes aan alle lieve bloggertjes die zo lief meelevend zijn met mij ! Dankjewel ! Groetjes Niesje
Goeienavond, hier zijn we weer.... Gister dinsdag was het weerzien met mijn vriendin (die 2.5j geleden ook diagnose borstkanker kreeg en nu zo goed als genezen verklaart is) helemaal geslaagd ! t'Was écht formidastisch gezellig - ook zéker voor mijn man......zo babbelen met een lotgenoot is toch nog nét iets anders hé. Ik had een lekkere bananencake gebakken en met een vers tasje Nespresso koffie smaakte dat heerlijk. En daar gezelligheid geen tijd kent was het pikdonker toen mijn bezoek huiswaarts is gekeerd. Zéker voor herhaling vatbaar !!! En nu aanstaande vrijdag ga ik extra kaarsje branden en extra fingers cross houden want dan moet zij op controle....en dat is altijd bang afwachten denk ik (dat staat ons hier ook nog ooit te wachten brrrrr!...)
Vanmorgend na de huiselijke taken heb ik de nodige boodschappen gedaan en om half drie moest ik alweer bij de tandarts zijn en daar kreeg ik te horen 'laatste keer dit jaar!' joepie !!! Alles is goed dus kan ik er een jaartje tegen ! oef !
Met mijn schattie gaat het nog steeds naar omstandigheden vrij goed - vandaag zéker want........vanmorgend heeft hij de laatste pilletjes genomen van zijn 2de chemo-kuur dus dat wil zeggen.......zijn 2de goeie week is gestart !!! Joepie !!! Daarom ook dat vandaag onze huisarts zijn griepprikje is komen geven (nu maar te hopen dat hij daar niet al te veel last van gaat krijgen!!). Net op t'moment dat de huisarts is gekomen was ik dus boodschappen gaan doen, dus.....nadien vernam ik van men zoetie dat hij toch een aangename babbel gehad heeft met de dokter - misschien al goe dat ik er eens niet bij was .... Wij (ik & de kids) krijgen die prik binnen twee weken....tja...verplichtend nu voor ons ganse gezinnetje want t'risico hier om ziek te worden moet zo minimaal mogelijk gehouden worden ! Wat gaat deze 'goeie week' ons weeral brengen ???? - spannend afwachten.... Vorige keer is in zijn goede week de haaruitval begonnen.......nie zo leuk.... maar is na enkele dagen gestopt, raar maar waar, dusssss......ik vrees hier dat de rest nu in de loop van deze week gaat gebeuren (totale haaruitval ook v wenkbrauwen en wimpers??).. brrrrr maja.... ik hou je hier op de hoogte. Meer en meer komt de dag dichterbij.......de dag waar ik zo'n schrik ga voor hebben......de dag van het terug nemen van de PET-scan en .......het resultaat daarvan !!!...... Hoe ik die dag ga overleven wel daar ben ik vreselijk bang voor !!! Maar dat laat ik hier nog niet te veel merken, maar geloof me.......denken doe ik er vaak aan !
Hopelijk wort het een mooie ontspannende week voor ons met toch zo af en toe eens een buiten activiteit misschien (maar da's af te wachten want ik krijg momenteel m'n zoetie niet makkelijk buiten (hij moest zo eens iemand bekent tegen komen....) ) Heb wél alle begrip daarvoor uiteraard, maar k'zou zooooooo graag nog eens samen iets ondernemen....enfin...we zien wel hé... ik heb geduld..héél erg veel geduld, als t'allemaal maar in orde komt !
dinsdagmorgend 01.11.11 Allerheiligen dus beetje 'zondag'
goeiennacht dagboekje, Gister (maandag dus) was voor mij althans, een vrij drukke shopping-day. Een lang geplande afspraakje met mijn favoriete nichtje is keileuk maar ook keivermoeiend verlopen. Lekker kunnen bijpraten bij de nodige tasjes koffie - meer hoeft dat niet te zijn. Maar toch weeral heel content om s'avonds terug thuis bij m'n ventje te kunnen zijn. Die had op zijn beurt dan toch een rustige dagje achter de rug - niet écht helemaal alleen want zijn zus met schoonbroer zijn in de loop van de namiddag een bezoekje komen brengen en dat vond ik heel leuk, zo heeft hij toch niet de ganse dag alleen hoeven te zijn. Uiteraard lopen hier ook nog onze kids rond maar t'is voor hen een lang weekend dus die hebben ook hun eigen plannen, zodoend dat ze niet constant in huis zijn. Eergister zondag zijn we (ik & m'n zoet) onder een mooie herfstzon dan toch samen naar t'kerkhof geweest. Mooie bloemen neergezet bij mijn pa en bij mijn schoonouders, en toch nét iets langer bij deze twee graven stilgestaan dan andere jaren..... Bij mijn schoonouders ook een mooi kaarsje gebrand en dan nog eventjes verder gewandeld en stilgestaan bij andere mensen die veel te vroeg zijn heen gegaan, onderandere : Jasmine (zangeres).... Trieste momenten... Morgen is mijn schattie dan 'weeral' zijn laatste pillen-chemodagje want woensdag begint zijn 2de goede week......joepie !!! Hopelijk blijft het mooie herfstweertje nog wat langer duren zodat we dan met z'n twee toch een beetje buiten kunnen genieten en onze batterijtjes voldoende kunnen opladen om aan de 3de!chemokuur te beginnen pffffff ben er toch weeral een beetje meer bang voor.... Morgen heb ik een vermoeden dat mijn lieve vriendin met man eens op bezoek gaat komen - morgenvroeg zou ze dat nog bevestigen. Zijzelf is net genezen van borstkanker en heeft er dus ook een anderhalf niet zo prettig jaar op zitten maar zij en haar man zijn voor ons nu een enorme steun, t'zij voor mijn zoet als lotgenote en t'zij voor mij als échte goeie vrienden en geloof me......die heb je nodig in deze momenten. Dussss k'ga hier maar wijselijk alles nu afsluiten en men bedje opzoeken en morgen of overmorgen kom ik je dan wel verder vertellen. Sweet night xxx Niesje
Hey dagboekje, Vanavond ben ik vroeg hé t'Was hier superdrukke dagje en nu dat de droogkast draait (de laatste was) en het in de gang lekker fris ruikt naar de andere juist gewassen was, heb ik eindelijk rust in mijn zeteltje. Mijn zoetie kijkt naar zijn favoriete dedectieve serie en ik heb dus nu even tijd aan mijn laptopje. Sinds gister dagje 9 dus, gaat alles weer in possitieve lijn naar boven met mijn zoetie - nét als bij de 1ste kuur ; zijn smaakorganen werken terug normaal ; zijn gewicht gaat terug de hoogte in en zijn appetijt is nog 'gelukkig' nog éven groot dusss...hop hop hop...nog drie dagjes te gaan en zijn goede week komt eraan ! Momenteel heeft de haaruitval ook nog steeds een stop dus dat valt ook goed mee ; zijn haartjes zijn mooi kort geschoren en hij staat er nog steeds even knap mee ! Baardgroei is ook weer precies op gang gekomen - wenkrbrauwen zijn er gelukkig ook nog - alleen neushaartjes zijn volledig verdwenen, dus af en toe lopend neusje, maar dat is helemaal niet noemenswaardig in deze situatie. Gister moest ik toch naar de tandarts voor een vrij grote ingreep (vier tandjes!!!) dus.....veel pijntjes bij t'ontwaken van de verdovingsspuit en djiezus wat heb ik toch een pracht van een husband......Zooooo blij en content dat hij was dat HIJ MIJ nu ne keer mocht verwennen !! Ik kon dus amper of niets eten s'avonds en mijn schattie heeft extra voor mij patatjes gekookt en gepureerd met twee gekookte eitjes en lekker stukje kabeljauwfilet - alles gemixt tot babyvoeding en man man man wat heeft me dat gesmaakt !!! ongelooflijk Vandaag zelfde scenario want ik moest met m'n zus boodschappen doen dus was nét niet op tijd terug voor zelf avondeten klaar te maken, dus wat had die lieve schat van mij gedaan : wortelpuree met kipfilet...alles in de blender en ...mmmmm ongelooflijk lekker !!! Zo zie je maar.....is dat geen échte liefde !!!???k'Denk het wel hé ! Deze nacht gaan we dus terug naar het winteruur....uurtje langer slapen ja.....maar voor mijn lieve schat hoop ik maar dat hij dan NOG geen uurtje vroeger gaat wakker zitten morgenvroeg, want dat zou pas erg zijn brrrr nog zo donker... Ik hoop dat hij lang genoeg tv kan blijven zien nu zodat hij lekker goed moe is ;-) Morgen staat er niet zoveel op t'programma - ik wil nie meer dan eigenlijk de ganse dag lekker gezellig thuis zijn - vandaag was het druk genoeg en zo'n lekkere luie zondag kan ook eens deugd doen. Wél staat er op t'programma dat ik morgenvroeg met dochterlief naar t'kerkhof ga ; mijn mooie bloempotten staan klaar om op de graven van onze geliefden te gaan zetten (mijn vader en mijn schoonouders) - naar mijn mama kan ik spijtig genoeg niet meer gaan....t'is véél te lang geleden en haar graf is reeds 'verdwenen' maar ondanks dat is zij daar voor mij toch nog steeds ergens aanwezig en in mijn hartje draag ik ze iedere dag met me mee,hopelijk weet ze dat... ; ja....t'is weer die nare periode van t'jaar hé.....al gaan we meerdere keren in de loop van t'jaar ook naar die plaats.
Ik ga nu nog eventjes mee televisie kijken en dan proberen te genieten van een lekkere lange nacht! Slaapwel beste vrienden en vooral.....moed houden hé !!! Samen zijn we sterk !!!
hey dagboekje, De laatste uurtjes van dagje 9.....en zo gaan we stilletjes aan weer terug wat bergop....richting goede week....oef! Gistermorgend is dus zoals afgesproken de huisarts eens langs geweest om t'een en t'ander te verduidelijken want mijn allerliefste had zich een beetje onnodig héél erg ongerust gemaakt (en dit uit bezorgdheid niet aan ons laten weten) Namelijk : de 1ste vijf/zes dagen van deze 2de chemokuur kreeg hij te kampen met vochtophoping ter hoogte van zijn hoofd, zijn polsen en zijn enkels - op zich niet zo dramatisch omdat dit volgens de bijsluiter van zijn pillen een normaal nevenverschijnsel is, MAAR.... bij de 1ste kuur had hij hier helemaal geen last van gehad plus....en wat wij (ik&kids) niet wisten/mochten weten van hem....was t'feit dat hij door die vochtophoping ook enkel dagen last heeft gehad van verhoogd hartritme. Dokter gaf hier logische uitleg aan : als je vochtophoping hebt moet je hart harder werken om bloed rond te pompen. Mijn schattie had hierdoor dus een verhoogde hartslag met de nodige bezorgdheid, want normaal heeft hij een vrij rustige hartslag. Onderussen is hier de rust een beetje weergekeerd ; zoetilief/papielief heeft beloofd om zoiets niet meer voor ons geheim te houden (ik weet dat hij ons niet wil verontrusten, maar door zulke situatie te creëren beginnen wij dan ook achterdochtig te worden) en zulke situaties wil ik helemaal niet. Eerlijk en open is hier véél te belangrijk! Waar we nu wél op voorbereid zijn (al weet ik niet goed of ik me hier wel kan op voorbereiden) is t'feit dat bij de 3de chemokuur deze nevenverschijnselen nog eens zo erg kunnen worden (moet niet maar kan)......afwachten in volle angst en spanning - maar dit is maar iets voor over twee weken, dus proberen hier nog niet te veel aan te denken pfffff nie makkelijk..... Dikke chapeau voor huisarts : even uitleggen waarom : onze huisarts werkt regelmatig met duobaan, dus dokter in opleiding assisteert haar, met alle nodige gevolgen van dien dat tegen dat je die hulp gewoon bent.....die op zelfstandige basis begint of door zwanger te zijn of andere redenen er mee stopt, zodat onze huisarts de laatste jaren regelmatig iemand anders dient te zoeken. Nu tot op heden is dat steeds wel mee gevallen maar, indien we bezoek huisarts nodig hadden, vroegen we toch steeds extra of zij zelf zou kunnen komen of van wacht was. Nu sinds enkele maanden is er weer een nieuw meisje - jonge afgestudeerde dokter dus bij onze huisarts van start gegaan met deze duobaan. De eerste kennismaking met haar hebben we gemaakt enkele weken terug, toen werkte zij nog niet alleen en zat dus nog in volle opleiding. Nu dus enkele weken verder.....gaat ze wel alleen op pad naar de patienten zodoende dat ze hier dus gistermorgend ook aankwam. Eerlijk gezegd geef ik toe dat iedereen uiteraard kansen van starten verdient, maar toch in ons geval dat toch vrij ernstig is, had ik in eerste instantie toch liever onze huisarts hier zelfs aan de voordeur zien staan, ma tja....we waren verwittigd en ook door onze huisarts gerustgesteld dat, indien er serieuze problemen of vragen zich zouden voordoen, zij(hulp dus) direct met haar zou moeten telefoneren. Nu verdient dat jonge doktertje toch écht wel een dikke pluim hoor! Bijna anderhalf uur heeft zij in geuren en kleuren én voornamelijk in menselijke verstaanbare taal alles hier uitgelegd ! Plus mijn man grondig afgeluister (voor- en achterkant) plus nog eens gekeken of er ergens nog vochtophoping zou zijn (wat niet was en met als grondige reden dat mijn man's lichaam en voornamelijk nieren zéér goed hadden gereageerd)....enfin : dat jonge doktertje gaat het nog ver schoppen ! proficiat ! Dit mag toch ook eens gezegd worden hé! Mijn schattie was er zelfs tot vanmorgend nog zo vol lof over dat hij gewoon even ter inlichting met onze huisarts gebeld heeft om zijn felicitaties persoonlijk door te melden.
ondertussen is het nu 0.00 dus vrijdagmorgend. - voor mij een vreselijke dag want strakjes-vanmiddag klokslag 12.00u moet ik naar de tandarts voor het trekken van maar liefst 4 tand(jes)....en t'plaatsen van een gloednieuwe protese brrrrrrrr allemaal zo nieuw en zo beangstigend!.... (dit eventjes tussendoor) ; hélemaal niet zo erg dan wat mijn allerliefste moet meemaken dus we gaan hier niet over blijven zagen, maar toch eventjes neerpennen dat ik een hemelse schrik heb voor morgenmiddag.
Met mijn schattie gaat het dus nu terug bergopwaarts.....hop hop hop naar de goede week die volgende week woensdag van start gaat ; hopelijk krijgen we dan nog enkele mooie herfstdagen zodat we toch eens buiten kunnen en ook mosseltjes eten staat er op t'programma mmmmmm ik kijk er naar uit !
De dokter heeft mijn zoetie dus serieus gerust gesteld, maar.......tussen de lijnen door ben ik toch terug tot het besef gekomen dat God-weet-wat er nog boven ons hoofd hangt????!!!! Want door t'feit dat mijn zoetie deze twee chemokuren met 'glans' ondergaat....zou je haast vergeten dat het hier niet zal bij blijven....... Onze zoon zegt dan 'mama nog niet te veel aan denken' ; ik weet maar al te goed dat hij daar ook alle dagen aan denkt. Enfin.....nu leven we een beetje van dag tot dag ...
k'ga nu proberen te slapen (en in men slaap stilletjes afscheid nemen van men vier tandjes......) triest hé..... goodnight Niesje xxx
Hey, Vandaag weer de dag begonnen met de voorbereidingen van het avondeten (ovenschotel witloof met ham en kaas) ; al zeg ik het zelf : lekker ! Zo vroeg in aktie ja omdat ik om half tien reeds een afspraak had bij de tandarts....de voorlaatste keer - vrijdag is 'd-day' voor mij..... brrrrrr (maar dat is op dit ogenblik bijzaak - er zijn écht wel erger dingen.... Dan boodschappen gedaan en in de namiddag toch een iets rustiger moment deze week. Zoonlief had gemeld dat hij overuren moest doen, dus we (ik en mijn zoet) hadden dan toch enkele rustige uurtjes. t'Was een vrij donkere regenachtige herfstdag vandaag, dus aangenaam gezellig lekker warm binnen. Ik een beetje gelezen en aan m'n laptopje gezeten terwijl m'n lieverd probeerde televisie te kijken maar al vrij vlug in slaap viel. Dan nog onze lieverd van een hond (golden) tussen ons twee in en dit zijn écht momenten om te genieten....rust... Tegen kwart voor 4 ben ik dan eventjes stilletjes buiten geslopen om m'n petekindje weer van t'school te gaan halen - deze dagdagelijkse bezigheid zal nog duren tot ze een nieuwe fiets heeft en dan met haar vriendinnetjes gaat leren om zelfstandig naar school te fietsen.
Vanavond dus lekker gegeten en zoals altijd maakt mijn lieverd zijn 'huiswerk' op zijn laptop terwijl ik de vaat doe en af en toe kom ik dan wel eens een kijkje nemen wat hij aan t'doen is en wat ziek ik......heel veel rood op zijn scherm ...!??? Eventjes ter verduidelijking : Sinds mijn zoetie met zijn chemokuren is begonnen maakt hij, op aanraden van onze specialiste, dagdagelijks een overzicht van : -het nemen van zijn pillen ; eventuele nevenwerkingen (in t'rood dus) en positieve ervaringen (in t'groen). En dus ja ik merkte op dat er vrij veel rood aanwezig was, dus ik stelde de vraag 'hoezo' en toen bekende mijn zoetie dat hij de laatste dagen last had gehad van hartkloppingen !!! Ik schrok me te pletter ! Toen volgde uitleg : Die zware pillen....als je daarvan de bijsluiter leest.... zijn dit'normale' nevenwerkingen : dus vochtophoping (heeft hij ook gehad) plus verhoogd hartritme. Nu maakt mijn man zich niet snel zorgen maar we (ik &kids) merkten toch op dat hij zich met dit nieuwe bijverschijnsel toch niet zo goed in z'n vel voelde - dus een kleine discussie volgde (wat niet leuk is) want dagdagelijks informeren de kids van op hun werk hoe het met papa gaat en telkens stel ik hen gerust (na dat ik het aan papa gevraagd heb) dat alles oke is, maar van dit had hij dus niets gemeld, dus we waren een beetje teleurgesteld - niet slecht bedoeld - maar wij moeten er toch zeker van zijn als hij zegt dat alles oke is dat het wel degelijk oke is. Enfin.....bij t'zien van zijn blijvende ongerustheid heb ik de telefoon genomen en onze huisarts opgebeld en heeft m'n zoon t'woord overgenomen en inlichtingen gevraagd over deze nog niet kennende nevenverschijnselen (er is ons toch gezegd dat we ten allen tijde mogen/moeten bellen als we onzeker zijn over iets) en dit was dus zo'n moment. De huisarts heeft ons gerust gesteld maar voor alle zekerheid komt morgenvroeg haar assistente hier toch eens even langs om mijn man persoonlijk te bekijken en gerust te stellen. Ook ga ik morgenvroeg eerste werk naar de apotheek een bloeddruk meter/hartslagmeter kopen - dat gaat mijn man ook meer gerust stellen als we dat in huis hebben - dat heeft hij vandaag wel duidelijk gemaakt. Mijn lieverd heeft vandaag wel duidelijk (zeker vanavond) een serieus dipje - is eerste keer in al die weken en dat verontrust mij dan weer..... dus laat ons hopen dat dokteres morgenvroeg de rust hier kan doen weerkeren. Om kwart voor negen! is mijn zoetie gaan slapen! - pfffff is eerste keer zo vroeg......hopelijk kan hij in één keer doorslapen en is morgen dit dipje verdwenen ! Dus t'is hier een eenzame avond voor mij....maar ik wacht hier nu nog even tot kaarsje uit is. Dagboekje....mee duimen voor morgen hé !? Slaapwel xxx
t'Is weer nacht....en ik zou moeten gaan slapen. Maar toch nog eerst een woordje neerschrijven hier. Ondertussen zijn we nu dagje 7 van de 2de chemo-kuur. Mijn liefsfe heeft nu de voorbije dagen iets om te vergelijken....namelijk de verslagen van zijn 1ste chemo en momenteel zijn de nevenwerkingen ongeveer dezelfde. Wat wel overheerst de laatste dagen is de vorm van vochtophoping (enkels en hoofd) en dat is niet zo aangenaam, maar sinds de laatste twee dagen moet hij zéér veel plasbezoekjes brengen en zakt het gewicht terug op de weegschaal en worden zijn enkels en snoetje terug weer beter. Ook is hij wel véél meer moe dan bij de vorige kuur, met als resultaat dat hij sinds gisteravond en nu reeds voor tien uur in zijn bedje ligt. Slapen doet hij vrij goed maar wel die wederkerende storende plasmomenten. Hopelijk gaat het vanaf morgen toch maar weeral wat 'beter' en al bij al mogen we dan nog niet écht klagen want écht ziek is hij er niet van. k'Ben vandaag zijn griepspuit gaan halen en heb ook reeds afspraak gemaakt met de huisarts - volgende week woensdag komt ze ze plaatsen. Wij (ik & kids) mogen nog enkele weken wachten, maar t'voorschrift hebben we reeds in huis. Vanmorgend hebben we samen gezellig in de keuken bezig geweest ; ongelooflijk hoe mijn allerliefste mij 'nog' kan helpen met t'bereiden van de maaltijd. Wat ben ik blij dat dit nog allemaal goed kan verlopen. Onze lieve zoon had overlaatst kennis gemaakt met mijn lekkere pompoensoep en voorbije zaterdag was hij in het naar huis rijden met zijn vriendin gestopt aan een boerderij waar een bordje stond 'pompoenen te koop'. Ik denk dat hij bijna de grootste daar heeft gekocht die er kon zijn - ik vermoed dat dat ding zo'n vijftien kg moet gewogen hebben ! Die lekkere pompoen die heeft mijn schattie dus vanmorgend in stukken gesneden die voor mij meer handelbaar waren om er soep van te maken en zodoende staat er hier een grote pot lekker ruikende pomoensoep én de rest zo'n 6kg nog is mooi in zakjes v 1kg in de diepvries gestoken. Nadien hebben we samen nog een lekkere tagliatteli-spinazie ovenschotel gemaakt voor vanavond, dus dat was weer duimen en vingertjes aflikken, zoooo lekker! Nadien nog een restje voor zoon én vriend v dochter in de ijskast om morgen mee naar hun werk te nemen en dat maakt me zeer gelukkig als de potjes dan leeg zijn. Zo dat was het weeral voor vandaag. Nu bedjes tijd want morgen toch weeral een vrij drukke dag (voor mij althans) - eerst bezoekje bij de tandarts (brrr) - dan m'n schoonbroer aan ziekenhuis gaan afhalen als hij me belt want die wordt morgenvroeg geopereerd aan staar van zen oog - kleine ingreep maar toch kan hij zelf geen auto rijden en dan alweer om half 4 t'dochtertje v m'n zus van t'school gaan halen en dan nadien ga ik voor morgenavond nog een lekkere witloof-ovenschotel maken....mmmm dat wordt weer smullen voor m'n kroost. Gelukkig heeft m'n schattebol ook nog een zeer grote eetlust - dus gans de tafel zo te zien genieten van men kookkunst....wel dat maakt mij gelukkig - meer moet dat niet zijn. Oja...vandaag eindelijk het blogje gevonden van een zeer sympathieke moedige dame Christianne uit Hasselt. Nooit gedacht dat het lezen van zulke verhalen mij sterk zouden maken/houden, maja.....ook nooit gedacht dat ik in zulke situatie zou terecht komen.
k'Ga nu de kaarsjes hier doven (hopelijk blijven die goed hun werk doen) en men bedje opzoeken... Good night xxx Niesje
hey dagboekje, Niet écht veel nieuws vandaag. t'Was een prachtige herfstdag; ik heb na de middag een beetje in de tuin gewerkt...alleen....maar op zich vond ik dat niet zo erg. Mijn schattie ging een beetje rusten dus kon ik ook gerust wat doorwerken. Hij slaapt zo weinig snachts hé, zodat hij s'namiddags dan toch een klopje krijgt. De symptomen zijn een beetje dezelfde als bij de 1ste chemo-kuur ; ja nu kan hij vergelijken hé. Wél heeft hij meer last deze keer van waterophouden, dus beetje opgezwollen enkels - hopelijk verdwijnt dit alweer terug want vanaf morgen moet hij die vieze pillen niet meer nemen ; dat is alleen de eerste drie dagen. Voor de rest voelt hij zich vrij goed - goeie eetlust (dat is ook belangrijk) Aan zijn korte haarkopje ben ik al wat gewoon nu en hij staat er zelfs mooi mee! Tot heden heeft hij ook nog zijn wenkbrauwen maar ik weet dat ik onder ogen moet zien dat die ook wel zullen verdwijnen zeker? Ik ga sebiet slapen...als de kaarsjes hun werk hebben gedaan. slaapwel en tot morgen xxx Niesje
goeiennacht dagboekje Eigenlijk zou ik moeten gaan slapen want t'is alweer heel laat, maar ik kan het niet laten toch nog eerst een woordje hier neer te schrijven. We starten nu dagje 4 na de 2de chemodag vorige woensdag. De nevenverschijnselen zijn weer juist zoals bij de 1ste kuur - vrij moe, rariteiten met de smaakpupillen en wat nieuw is.....beetje vochtophoping (enkels en snoetje) ; hopelijk trekt dit allemaal snel weer weg. De eerste drie dagen zijn vrij zwaar qua pillen want buiten de chemopillen moet mijn liefste daar dan ook nog allerlei andere pilletjes bij nemen zoals cortisone, iets tegen de misselijkheid pfffff ze doen ne mens toch wat aan hoor! Mijn schattie zijn korte (bijna kale) hoofdje zijn we hier bijna gewoon en eerlijk gezegd : hij staat er niet mis mee (maar heeft momenteel zijn wenkbrauwen nog) hopelijk mag hij die nog een tijdje behouden. Baard en neusharen is verleden tijd - makkelijk hé : hoeft hij zich niet meer te scheren.... Ach.....hoe moet je hiermee omgaan??? Zolang mijn lieverd hier possitief mee is, maakt het dat voor mij & de kids ook iets makkelijker, maar toch pffff t'allerliefst zou ik nog steeds wakker worden hoor, geloof me ! Vandaag (zaterdag) is er weer een mooie herfstdag belooft door onze weerman en hebben we plannen gemaakt om toch eens in onze tuin te vertoeven- beetje vitamientjes opdoen zolang de herfst het nog toe laat hé. écht buiten komen in de zin van gaan wandelen of zo.....zover krijg ik hem momenteel niet - eerstens uit angst voor bacterien en 2des ....tja wie kom je misschien tegen hé... vervelende situtatie natuurlijk. Maar op zich vind ik dat niet zo erg : zolang hij zich maar 'goed' voelt en ik voor hem kan zorgen. Wat ook niet zo prettig is is t'feit dat hij zo weinig slaapt snachts - hij slaapt wel in één stuk door maar is vrij vroeg wakker.....vanmorgend was het half 5 en is hij reeds om 5 opgstaan.... wreed hé! Gelukkig kan hij dan overdag in de namiddag toch een dutje doen. Voila....zover zijn we weeral hé. k'Ga nu toch maar snel m'n bedje opzoeken hoor. Slaapwel (ps: @Viviane : dankjewel hé voor al die lieve steun ; nog steeds weet ik niet goed hoe maar DIT lees je wel denk ik, dus......niet vergeten dat die steun en medeleven wederkerig is hé ! xxx) x Niesje
Hier zijn we weer! En deze keer eens met een piep klein beetje positief nieuws. Vandaag (gister woensdag dus) was het voor mijn allerliefst het begin van zijn 2de chemo kuur. Om acht uur vanmorgend waren we al in t'ziekenhuis en voor de eerste keer werd hij naar een gemeenschappelijke kamer verwezen waar drie zetels klaar stonden. Voor mij in t'begin een beetje onwennig (vorige chemo hadden we 'gezellig' kamertje voor ons alleen en nu dit.....je weet wel....direct contact met andere ....patienten. Maar mijn schattie zijn voorkeuren zijn momenteel het aller belangrijkste en hij was happy...happy om eens 'lotgenoten' te mogen ontmoeten, dus....zijn voorkeur en wensen komen momenteel op de 1ste plaats. Al vrij vlug werden de eerste 'spoeling-baxters' aangesloten. Dus we waren vertrokken.... Ondertussen in spannende afwachting op onze dokter-specialiste en zo iets voor de middag stond ze daar dan ! Mijn schattie zo fier als ne gieter met zijn huiswerk-papieren in de hand .... (voorheen heb ik toch telkens genoteerd hoe flink en fier hij iedere dag zijn notities maakte aan de hand van een zelfgemaakt programma op zijn laptopje - ongelooflijk knap en zeer overzichtelijk) en dat vond onze dokteres ook ; nog nooit had ze zo'n knap verslag in handen gekregen - zo duidelijk - zo overzichtelijk - zo knap ! Dus dat was al een dikke pluim voor mijn lieverdje hé - maar al bij al was dat maar bijzaak, t'belangrijkste was.....hoe was zijn bloedafname de dag voorheen geweest??? Op deze vraag beaamde zij zeer overduidelijk dat zijn bloed PRIMA in orde was ; ook zeer positief was ze over t'feit dat hij practisch geen nevenwerkingen heeft gekend, over t'feit dat hij gewichtstoename heeft (nu zo'n kleine 6kg) dus al bij al allemaal goed nieuws (uiteraard geen te voorbarige besluiten) dat kan nog niet, maar geloof me.....na al die weken nieks dan negatiefs te moeten verwerken, deed dit kleine beetje toch wel wonderen hoor ! Rond vier uur deze namiddag waren we terug thuis, dus....hier gaan we dan alweer voor veertien dagen : pillen slikken, ervaringen noteren en hopen, duimen, bidden, kaarsjes branden, maar vooral.....positief proberen te blijven....want dat is mijn schattie ongelooflijk ! Toen ik aan de dokteres vroeg of die haaruitval kans zou hebben om nog te stoppen (omdat dit toch momenteel vrij traag verloopt) was haar antwoord spijtig genoeg 'neen'......we staan er dus voor dat hij binnen enkele dagen...week misschien....naja..... Ja sorry, daar heb ik het momenteel een beetje moeilijk mee - niet dat een kale man ook zeer mooi kan zijn en uiterlijk is momenteel ook wel niet belangrijk hoor maar.....niet alleen dat hoofdhaar gaat verdwijnen..ook zijn momenteel vrij zware wenkbrauwen...wimpers..neusharen....met alle nare gevolgen vandien. Mensen met ervaring in dit soort negatieve nevenwerkingen, zullen zeker weten waarover ik het nu heb. Maja.......al bij al......als het allemaal daar bij blijft en de chemo zijn werk goed doet, is dit allemaal maar een bijhorigheid, dat weet ik maar al te goed. Voila....tot zover de laatste berichtjes. Morgen nieuwe dag....nieuwe kuur is begonnen.....hopelijk naar nog meer positief nieuws. Ik ga nu m'n kaarsjes uitblazen en men bedje opzoeken want t'is de laatste dagen al vrij vroeg dag geweest. Slaapwel xxx Niesje
18.10.2011 feesten is voorbij, maar t'was toch gezellig...
hey dagboekje... Ik wou je gister al iets schrijven hoor maar t'was weer moeilijk dagje (zo zullen er nog wel volgen zekers??) Maar ik zal met het betere nieuws beginnen : t'voorbije weekend was al bij al wel vrij leuk en gezellig. Zoals ik hier reeds schreef was onze allerliefste dochter jarig - 26 is die flinke mooie meid geworden ! En ja al bij al hebben we dat gevierd - ook al dacht ik enkele weken terug dat we dit zeker niet zouden doen, maar zulke momenten moet je koesteren, dat besef ik nu nog meer dan ooit tevoren. Dus zaterdag zijn we met zen allen lekker gaan eten - super gezellig is het geworden ! Zondag was dan overdag vrij rustig - lekker gekookt voor s'avonds en dan klein gezellig familiefeestje hier thuis dat wil zeggen : koffie en lekkere verjaardagstaart met ons dochter haar peter (mijn broer) en tante (mijn zus) ; haar meter kon er spijtig genoeg niet bij zijn daar die reeds op ander verj feestje van kleinzoon moest zijn, dus dat nemen we haar helemaal niet kwalijk hé. Ook dit gezellige familiefeestje wou ik eerst niet organiseren maar.......ik miste de mensen rondom ons die ons toch nauw aan het hart liggen, dus ik dacht 'waarom nu niet' andere jaren doen we dit wel, dus vlug nog lekkere taart bij de bakker bestelt en al bij al was het super gezellig. Dan gister maandag dus moest ik s'morgens naar de tandarts (één v d vele bezoekjes die nog gaan volgen) en na de middag heb ik dan uiteindelijk een bezoekje gebracht aan een héle lieve toffe vriendin van me die anderhalf jaar geleden geconfronteerd is geworden met borstkanker. Tot de dag v vandaag schaam ik me nog enorm dat ik er voor haar toen véél te weinig ben geweest, en ben ik hemel en aarde dankbaar dat ze tot op heden zoveel begrip voor heeft gehad en nog heeft. Zij had mij toen nodig en ik was er niet en ik heb haar nu nodig en zij is er wel voor mij - een prachtig iemand ! Tussen de lekkere koffie en vele traantjes door hebben we gezellig kunnen bijpraten en bij t'afscheid hebben we de belofte gemaakt dat er snel een herhaling van dit alles gaat volgen. Ook mijn allerliefste schat heeft behoefte om eens met haar te kunnen praten, dus dat gaat er ook nu gauw van komen - als lotgenoten samen...... Dit was het voorbije weekendje.....niets dan leuk nieuws hé....ondanks de omstandigheden. Toch één minder goed kantje..... Sinds eergisternacht heeft mijn allerliefste geconstateerd dat zijn mooie haartjes beginnen uit te vallen.....t'is begonnen.... Hij bekende dat hij sedert enkele dagen voordien reeds beetje draaglijke rare pijn had aan zijn hoofdhaar.....dit waren dus voortekenen, ons totaal onbekend. Wat ook een voorteken is geweest is t'feit dat zijn baardgroei al enige dagen gestopt is.... Wat een vreselijke ziekte toch hé ! Maar.......ik/wij moeten onder ogen zien (en dat doen we ook) dat dit allemaal maar 'kleine' ongemakjes zijn die nadien verdwijnen en die hopelijk mogen meedragen tot een goed einde van deze vreseiljke periode. Zo proberen we dit dus te aanvaarden. Maar.....lieve dagboek....t'maakt me zo bang allemaal - sorry - de ene dag al wat meer dan de andere. Gelukkig kan ik er hier goed over praten, zowel met mijn zoet als met mijn twee prachtige kinderen. Nu ga ik hier stoppen met tokkelen want morgen is het heel vroeg dag want morgen is de laatste dag van de goede week van mijn zoet en dat wil zeggen : morgenvroeg vanaf 7u bloedprikken in t'ziekenhuis en vol spanning thuis afwachten tot possitief telefoontje van specialiste die dan gaat zeggen of 2de chemo woensdag (morgen dus) mag starten. Duim duim duim ????!!! Ik schrijf het hier morgenavond wel weer. Slaapwel en kaarsje voor alle lotgenoten xxx
Mijn allerliefste voelt zich nog steeds vrij goed in zijn velletje dus is het etentje van vanavond, ter ere v onze liefste dochter prima verlopen! t'Was Italiaans en méér dan overheerlijk !
Ook ik heb uiteraard genoten van de gezelligheid die ons gezinnetje uitstraalt !
Vaak heb ik aan tafel gedacht...'wow....hopelijk kunnen/mogen we dit nog vaak doen!'
En morgen zondag vieren we ook nog een beetje verder om af te sluiten ; dan komen s'avonds mijn broer (de peter v onze dochter) en zusje (dus haar tante) op bezoek en zal het koffie met lekkere verjaardagstaart worden !
Nu nog zoveel meer dan vroeger geniet ik/wij van deze familie momenten ; momenten dat je beseft hoe belangrijk de familieband is en de rest allemaal maar bijzaak.
Uiteraard zijn we in gedachten allemaal ook bij de komende dagen....maandag-dinsdag de laatste dagen van mijn schattie zijn 'goede week' en dan komt die vreselijke woensdag er aan.....start 2de chemo-kuur.
Ik wil er nog niet te veel aan denken maar.......helemaal wegcijferen is toch onmogelijk zodus...
Dagbokje...ik ga het vandaag niet te lang maken en nog een beetje genieten van de warme gezellige rust hier in huis, zo samen met m'n ventje, zo samen met onze allerliefste dikke vriend tussen ons twee in (oja....die allerliefste dikke vriend is de hond (Golden Retriever) van ons dochter) ; een schat van een dier....een beetje ons klein'kind'....(dierenvrienden zullen best begrijpen wat ik bedoel)
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
