Lente !!! Heerlijk !!!!
t'Was vandaag alsof iedereen uit een zeer diepe winterslaap is gekomen !
Ook ik heb er proberen een beetje van te genieten ... jammer genoeg niet in t'bijzijn van m'n zoetie want die gaf de voorkeur om toch maar met zoonlief (die nog steeds met hevige rugproblemen kampt) samen naar de koers op tv te kijken ; écht zonde hé! Maar m'n zoetie had vandaag véél te veel last van pijne tenen en voeten - en dit allemaal door die rot-chemo !!! Aan het steeds verkrampen van zen gezicht zag ik dat het ernstig was en al men afleidings pogingen hadden geen invloed daarop. Hopelijk is het morgen, na een nachtje goed slapen, toch wat minder.
Lieve God wat zal ik blij zijn als de 6de en aub-hopelijk-voorlopig-laatste er zal op zitten, want het wordt wel erg zwaar, dat merk ik.
Dus.....ik heb wél een beetje proberen te genieten van deze prachtige lente dag en heb vanmorgend kei hard doorgewerkt zodat ik met dochter en haar vriend plus vriendin van onze zoon, samen mee op stap kon gaan, met als doel : een leuk terrasje én als afsluiter een lekker ijsje !
Normaal gingen we dit alles met de fiets doen, maar.......de Corsica pijntjes knagen nog na, zo ook bij dochterlief die haast niet kan stappen door haar achillespees pijnen en daar dit probleem vanmorgend helemaal niet beter was, vonden we fietsen toch maar geen goed idee ; trouwens ze had dat niet gekund of iedere keer voet geforceerd en dat is niet de bedoeling.
Dus...er zat niets anders op dan met de auto tot op de bestemming te rijden en gelukkig hadden we nog een tafeltje in t'zonnetje want het was er erg druk.
Ook onze viervoeter, die ook mee was, heeft er van genoten en had veel belangstelling van de rondlopende kindjes, iets dat ze héél leuk vindt.
Nadat we daar toch zo'n twee uurtjes lekkere vitamientjes D hebben opgedaan in het heerlijke zonnetje zijn we dan naar de ijshoeve gereden, alwaar op ambachtelijke wijze overheerlijke ijs wordt gedraaid. Maar spijtig genoeg waren we ook daar niet alleen - die hebben  daar vandaag schatten verdiend ; zoveel fietsen, mensen en kinderen heb ik daar nog nooit op één moment samen gezien ! Maja.....het ijs was overweldigend lekker - en ook dat vond onze viervoeter die door haar vrouwke (onze dochter) ook werd getrakteerd op een bol(letje) vanilleijs.
Vastberaden hier terug te keren mét koelzak zijn we huiswaarts gekeerd alwaar de koers ook op z'n einde was en waar ik snel iets voor t'avondeten uit m'n mouw zou moeten toveren........en zo héél af en toe....geef ik toe.....dat ik daar ook wel eens geen zin in heb, sorry.
Gelukkig hebben ze daar hiervoor allemaal héél véél begrip en DE oplossing kwam al vrij snel : onze zoon trakteerde op afhaal chinees.......(eerlijk gezegd niet écht mijn ding, maar......ik wist dat er nog genoegs gezond in de ijskast aanwezig was) dus met de wijze woorden van 'naar mij hoef je niet te zien', werd er gebeld voor de bestelling door te geven (een wereld die voor mij een beetje onbekend is). Ook men zoetie zag erg uit naar die chinees - hij lust dat in normale omstandigheden zelfs heel erg graag maar nu was het af te wachten - zijn smaakpapillen werken totaal niet en dat is écht vervelend, maar gelukkig blijft hij goed eten, wat toch belangrijk is.
Deze prachtige lentedag hebben we dus afgesloten met een blijkbaar hele lekkere afhaalchinees ; t'was best gezellig aan de volle tafel en toen nadien de rust in huis weerkeerde had m'n zoetie niet veel nodig om in te dutten....
En zo zit dit weekend er ook alweer op en is voor velen de Paasvakantie ook ten einde wat voor vele nieuwe kleutertjes een nieuw begin kan betekenen .... waar is de tijd.....
Wij starten de nieuwe week morgennamiddag met een wafelenbak ! Dit als beginnende afsluiter van het bezoek van de Australiërs die aanstaande donderdag terug huiswaarts vertrekken na een mooi verblijf van 5 weken. M'n zoetie is een 'krak' in het bakken van de échte Brusselse Wafel en zijn Australische nicht zou dit super recept mee naar het ander eind van de wereld willen nemen, dus morgen komt ze hier op de leer en iedereen! komt proeven.
Ik hoop dat m'n zoetie het gaat aankunnen en indien nodig de grote pollepel aan mij wil geven
Dinsdagmorgend ga ik met zoon voor nieuwe kleren kijken (én dat is héééééél lang geleden) ; hij moet aanstaande zaterdag naar een comunniefeest en is tot de constatatie gekomen dat hij best eens in het nieuw mag gezet worden. Daar zijn vriendin moet werken heeft hij mij mee gevraagd om kleding advies te geven (hmhmhm......)
Woensdag ga ik met schoolvriendin lekker gezellig naar de markt om datgene te kopen wat ik vorige keer, door ons gezellig tetteren, helemaal vergeten was......tja !
Wat gaat deze week toch weer véél te kort zijn.....
Maar we zullen al eens beginnen met in ons bedje te kruipen want ......k'ben moe.....
Slaapwel en voor iedereen een fijne week toegewenst !

14-04-2013 om 23:24 geschreven door Niesje  

Dagtripke Turnhout was super !! Kan ook niet anders met zo'n leuk gezelschap, zo ne goeie chauffeur in één woord : zo een super goeie vriendin ! Merciekes M !
Wat is het daar mooi op het platteland.... waar al die velden liggen te pronken in afwachting om bewerkt te worden; waar de mensen geen stress kennen als ze achter de zoveelste tractor moeten rijden; waar je aan de vlaggetjes en de mooie houten beschilderde ooievaars kan zien dat er ergens een nieuw leven geboren is; waar de lammetjes in de weide huppelen naast hun nog dikke mama..... dat en zoveel meer daar heb ik heel even mogen van proeven vandaag - heerlijk !
Maar ook de stad Turnhout is mooi - vooral de winkelstraten - maar ook de grote markt met mooie kerk.
En de koffie is er heerlijk en de belegde broodjes ook, zéker als je getrakteert wordt.....dan smaakt alles nog veel beter
Als afsluiter zijn we daar nog een vrij groot tuincentra gaan bezoeken ; zo eentje waar ik zeer graag kom maar wat voor mij wat veraf gelegen is om alle weken zomaar eens naar toe te rijden, maar nu we daar toch in de buurt waren, en men vriendin er nog nooit geweest was, vond ik dit een goed idee om daar toch eens effe binnen te springen.
Aan de vele mensen die daar rondliepen met overvolle karren beladen met allerlei bloemen en planten merk je toch ook dat iedereen op de lente zit te wachten.
En als we het mogen geloven gaan we er zondag toch even mogen van proeven - laat ons hopen dat de weergoden het bij het rechte eind hebben !
Maar eerst is er nog morgen, zaterdag : voor mij staat er s'morgens even een kort uitstapje op t'programma met dochter, naar een mooie lingeriezaak dewelke staat over te nemen en waar er dus serieuze afprijzingen worden aangeboden. Hopelijk loont het de moeite.
Tegen de middag komt onze zoon met vriendin hapje eten en na de middag is nog een vraagteken voor mij, al heb ik voldoende werk om me bezig te houden, maar eerlijk gezegd zou ik liever iets ontspannender doen - mijn boogje staat al de ganse week gespannen !
Voor zondag heeft onze dochter me gevraagd om een fietstochtje uit te stippelen - dat doe ik met alle plezier !!!
Maar nu .....men zoetie, welke ik vandaag vrij lang alleen heb gelaten, maar dat heb ik wél in goede overleg met hem gedaan en het stoorde hem helemaal niet. Zo heeft hij er hier thuis een zeer rustige dagje opzitten en maar goed ook want de vermoeidheid slaagt weer toe, vooral vanavond vond ik. Hopelijk slaapt hij aan één stuk door zodat het morgen alweer wat beter gaat.
Meer nieuwtjes heb ik vandaag niet.
Slaapwel en fijne zaterdag !

12-04-2013 om 23:37 geschreven door Niesje  

Voor ons tweetjes hier is het precies al vrijdag - verschillende keren vandaag hebben we ons hierover vergist
Dat komt omdat m'n zoetie z'n drie daagse gewoonlijk loopt over woensd, dond & vrijd en nu deze keer per uitzondering : dinsd , woensd & dond //  Al die lieve verpleegsters die we daarstraks, bij t'verlaten van t'ziekenhuis, een 'goed weekend' toegewenst hebben, zullen ook denken.......... enfin.....we zijn beleefd geweest hé
Dus.....hij zit erin, de 5de chemo hoeveelheid.
Dat uurtje daar is voorbij gevlogen ; zoetie had weer een goeie babbel met een lotgenote daar op onze kamer 14. Een dame die 7jaar geleden was genezen verklaart van borstkanker en nu terug kampt met longvlies kanker !! Man man man, daar hoor je toch wat ja ! En daar zie je wat !!! Op de andere stoel (er zijn er zo drie in de kamer) zat een vrij jong paartje - ik vermoed qua leeftijd zoals onze kinderen (eind 20 begin 30) en dat meisje....met een mooi hoofddoekje, dus....dat geeft genoeg uitleg. Zij in de zetel....aangeprikt voor de chemo en hij (zoals ik ook altijd) op een stoeltje ernaast. Iedere keer weer schrik ik daar en maakt het me allemaal zo écht boos ! Maja......
Vandaag voelt men zoetie zich vrij goed en is vol enthousiasme nu  de voetbal aan het volgen Hij heeft ook goed gegeten vanavond want ook dat houd ik nauwlettend in t'oog.
We waren reeds om half 4 terug v t'ziekenhuis, zodoende dat ik dan nog naar de winkel ben gegaan, zo ben ik daar morgenavond al van af want morgen overdag is helemaal volgeboekt !
Al de taken die ik voor vanmorgend gepland waren heb ik kunnen afwerken - ongelooflijk pfffff maar t'was stressy!
Morgen moet ik al klaar staan tegen 9uur ; dan komt m'n schoolvriendin me halen en rijden we samen naar haar zus in Turnhout. Die zus woont daar op het platteland op een boerderij, dus ik kijk er enorm naar uit want naar t'schijnt loopt daar een pasgeboren lammetje rond ! We gaan ook naar Turnhout stad - zalig !! Ik kijk er écht naar uit, al de ganse week !
Dus morgen vroeg dag want ik wil de strijkmand nog leeg hebben......
En vermits m'n oogjes nu al toe vallen, na die drukke dag van vandaag, ga ik wijselijk m'n gevoelens volgens en in m'n lekker fris verschoont heerlijk ruikend bedje kruipen.
Slaapwel iedereen!

11-04-2013 om 22:38 geschreven door Niesje  

Véél te laat maar toch snel effe briefing v vandaag, want mensen die met mij/ons mee leven verdienen dat.....
t'Was vandaag dus 2de dagje v d 3daagse chemo kuur  - de 5de en hopelijk voorlopig voorlaatste !
Zoals altijd moesten we tegen half 2 op appél zijn en werden we direct doorverwezen naar onze kamer alwaar alles vrij vlot is verlopen.
Maar toch is die 2de dag precies altijd langer dan de 1ste, wat helemaal niet zo is, maar toch.....iedereen voelt dat zo aan. Om iets over 5 waren we alweer terug thuis, dus eigenlijk mogen we niet klagen.
Vanavond nog effe bezoek gehad van z'n Australische nicht die haar schilderij 'dot-painting' hier voor mij speciaal kwam afwerken - ze is prachtig en ze staat te drogen.
K'ben er echt wel heel blij mee want zoiets is toch wel uniek : uniek omdat het een soort van kunst is die je hier zelden ziet en niet gekend is maar nog meer uniek omdat het eigenhandig voor ons persoonlijk geschilderd is.
Tijdens het schilderen heeft die sympathieke nicht van m'n zoetie zelfs nog een basis gebak gebakken van een typisch Australisch gebak, rest me morgenvroeg alleen nog te versieren met slagroom en vers fruit ....mmmnjammie!!!
Als tegenprestatie, en ook omdat ze na haar vijf weken durende verblijf hier, bijna terug vertrekt (volgende week donderdag) heeft men zoetie beloofd om volgende week maandag verse Brusselse wafels te bakken.
Daar die nicht hier zéér lang geleden (toen men zoetie in t'leger was) hier een jaar gelogeerd heeft bij m'n zoetie z'n mama, kent die nog héél wat typische vlaamse gerechten, waaronder dus Brusselse wafels en ze zou die in haar thuisland Australie ook wel eens zelf willen bakken, vandaar dat zoetie beloofd heeft dat zij het deeg zal mogen bereiden hier en hij haar dus de geheimen van de wafelenbak gaat prijs geven
Deze voormiddag was vrij druk voor mij want ik wou vanavond één van zoeties meest afsmakende gerechten op tafel toveren namelijk : zuurkool met spek en worstjes, maar daarvoor moest ik nog snel vers spek gaan kopen ; snel want ik had om kwart over tien afspraak bij de kapster.
Ik had dus effe serieus wat stress omdat ik effe twijfelde of ik wel op tijd bij de kapster zou geraken, maar al bij al is met dat dan toch weer goed gelukt en was ik vrij goed op tijd terug om op tijd naar t'ziekenhuis te vertrekken.
Morgen hopelijk iets minder druk, alhoewel.........ik twijfel er aan want morgenvroeg wil ik de bedden verschonen, naar het eco-park gaan, verse tomatensoep mét balletjes maken, op tijd onze zoon gaan halen omdat hij om 11.30 afspraak bij de kinesist heeft en dan zorgen dat ik tegen kwart voor 2 klaar ben met alles om alweer naar t'ziekenhuis te vertrekken voor de 3de en laaste dag v deze 5de kuur. Dan wordt alles weer afgekoppeld en is men zoetie weer voor elf dagen 'gerust'.
Hopelijk zit er dan.....zoals hij gister beloofd heeft aan onze oncologe.....ergens misschien toch een uitstapje in....... ik hoop het althans !
Maar nu is het de hoogste tijd dat ik men bedje ga opzoeken !
Slaapwel iedereen en tot morgen !

11-04-2013 om 01:12 geschreven door Niesje  

Dankuwel aan al die vele hardwerkende duimpjes !!!
t'Is allemaal zeer goed verlopen vandaag !!! Wat een opluchting !
Eerst effe beetje teleurgesteld toen we in een barstensvolle wachtzaal zaten te wachten tot ze zoetie komen halen voor de bloedafname en we zagen dat onze oncologe precies wegens de paasvakantie niet op appél was, want we zagen haar vervanger (dokter die ons niet zo aan t'hart ligt) wél rondlopen.
Dus ik merkte al vrij snel aan m'n zoetie op dat hij dat ook erg vond ; verdorie en nét nu, nét nu ik ook effe m'n woordje wou placeren ; nét nu m'n zoetie er zo op uit was om onze dokteres te zien...
Dus.....niets aan te doen.....bloed werd getrokken en na zo'n klein kwartiertje mochten we naar onze bekende kamer 14 gaan en die was.....leeg, dus....zoetie had weer eerste keuze van zetel en......wonder boven wonder koos hij deze keer wél voor die zetel die hij de voorbije weken een beetje had gemeden - flinke zoetie !!
Nadat we ons 'geinstalleerd' hadden (laptopje- tafeltje-lectuur) werd er al vrij vlug met de spoeling gestart, dus de timing zat goed.
Na wat gelezen te hebben en wat gebabbeld, stelde ik voor om tasje koffie te gaan halen - zoetie had er ook zin in en......wie loop ik daar tegen t'lijf .......yes ! onze dokteres !! Ze was er toch !!!????
Ze zag me....lachte me toe....ik hield even beleefd afstand omdat ik zag dat ze nét van één van haar patiente afscheid aan het nemen was en toen.....toen kwam ze naar mij.... mij vriendelijk begroetend met de vraag 'hoe is het?'
En toen heb ik haar gezegd dat ik zeer blij was haar eventjes alleen te zien want.......blablabla gans de uitleg over m'n zoetie z'n dipje van over enkele dagen. Ik zegde haar ook dat ik het niet verwacht had van haar hier te zien omdat haar collega daar ook rondliep en omdat t'verplegend personeel ook al had gezegd te denken dat zij in verlof was wegens Paasvakantie - ze heeft tenslotte een kroostrijk gezinnetje met 4 nog vrij kleine kindjes. Ze verteld me dat ze vorige week vrij had genomen en dat ze direct bij m'n zoetie zou langs komen.
Ikke zo fier als ne gieter, met twee koffietjes in m'n hand, richting kamer 14 om hem daar het goeie nieuws te vertellen.
En....ik zag m'n zoetie zo opfleuren - super hé ! Ook toen ik hem vertelde dat dokteres had gevraagd of zijn dipje misschien iets te maken heeft met het minder goede nieuws van zijn kamergenote en ze toen bevestigde dat die kamergenote, ondanks alles, het momenteel nog vrij goed stelt - ook dat fleurde hem totaal op.
Dus de koffie smaakte eens zo goed
na zo'n klein half uurtje was dokteres dan eindelijk bij ons  - ze ging op rollend stoeltje zitten en kwam met een prachtige glimlach (die ze meestal heeft) tot voor m'n zoetie zitten met vraag 'en......vertel het eens .....hoe gaat het met jou?'
En toen heb ik.....en zoetie ook (maar k'heb hem wat geholpen) uitgebreid verteld over z'n dipje etc etc etc - écht alles hebben we/ik gezegd en op alles heeft ze ons ongelooflijk gerust gesteld.
Eerst en vooral kwamen te weten dat alles vandaag kon doorgaan (wat ook belangrijk is natuurlijk) dus dat z'n bloed zeer goed is.
Nadien hebben we een zeer lang gesprek met haar gehad en t'komt er op neer dat ze zegde 'als IK niet ongerust ben, hoef JIJ dat zéker niet te zijn !!!' 'We hebben goede afspraken gemaakt en daar hou ik me aan!'
Ze heeft écht m'n zoetie er boven op geholpen en daar ben ik haar zooooo dankbaar voor !!! Wat een pracht-dokter - wat een pracht vrouw !
Wat voor mij ook héél belangrijk is is dat ze gezegd heeft dat hij, ondanks alles, toch af en toe zijn lichaam eens wat mag 'forceren', t'is te zeggen : bewegen is zo belangrijk ! Niet denken : 'k'zal maar in men zetel blijven zitten want k'ga me oververmoeien' neen ! bewegen ! niet overdreven maar dagelijks toch een beetje ! Je lichaam niet lui maken. Lichaam moet aanvoelen dat het zich zo af en toe eens moet in werking stellen om krachten te bundelen. En, zegde ze 'nu met t'goeie weer voor de deur, ga dagelijks maar eens een wandelingetje maken!' ....JOEPIE !!!!! Aan zijn reactie te zien en te horen denk ik nu wel dat dit er gaat van komen - dus laat het zonnetje maar schijnen !!!
Dat hij iedere morgen zo'n 5 a 10 min op de home trainer fietst vond ze ook zeer goed !
De nevenwerkingen die hij heeft : moe,smaak,krampen,pijn in voeten - zijn gewoon héél normaal en de inname van vitamine B én magnesium dagdagelijks moet hij ook verder doen.
Dus beste blog-lezertjes.......je kan je wel indenken dat we, na die boots die ze ons gegeven heeft, er toch alweer met volle moed tegen aan kunnen gaan !
Binnen 14 dagen is de 6de chemo kuur en hopelijk 'voorlopig' laatste !!!! Dan wordt er terug een scan genomen én zijn tumormerker wordt gecontroleerd. En daar zal alles van afhangen ! ! !
Ik bid nu reeds iedere avond dat we dan goed nieuws mogen krijgen, zodat hij terug op onderhoudskuur kan overgeschakelen - dat zou het mooiste huwelijksverjaardagsgeschenk uit de hemel zijn !!!
Dus...nog ongeveer dikke twee weken geduld.....
Maar ondertussen hebben we de mooie steunende krachtgevende woorden vandaag met onze twee handjes vastgenomen en laten die niet los !!
Die boots die hij vandaag gekregen heeft van haar is zéér belangrijk voor hem want zoals zij zegde mag je er moreel en fysisch tesamen niet door zitten, dat komt je ziekte niet ten goede, dus herpakken is de boodschap en ik denk wel dat hij dat begrepen heeft ! Er is nu volgens haar momenteel geen reden tot bezorgdheid ! punt uit ! En daar moeten we haar in geloven !
Wat niet wegneemt dat ik (en zij ook) alle begrip heeft voor zulke dip, maar........zegde ze : méér dan 1 keer mag dit niet voorvallen, dus.....zoetie moet t'volste vertrouwen hebben in haar (en sinds vanmorgend heeft hij dat wel weer terug) Godzijdank !!!!!!
Dat was ons dagje vandaag - de rest van de dag in t'ziekenhuis hebben we opgevulg met lezen, praten en andere mensen leren kennen - lotgenoten - tja....buiten t'verplegend personeel kom je daar niemand anders niet tegen.
17 uur waren we terug thuis alwaar ik direct aan een lekker avondmaal ben begonnen : patatjes met asperges en gekookte eitjes versierd met botersausje en peterselie - zoetie heeft het in ieder gevel gesmaakt zegde hij ! super hé !
En vanavond heeft dochter getrakteerd op een ijsje van het ijskarretje dat passeerde en ook daar heeft zoetie van genoten !
Laat ons hopen dat het terug wat de goeie weg op gaat !!!
Nu te hopen dat hij vannacht genoeg nachtrust heeft, want zoals altijd is hij nog aangesloten aan dat pompje en daardoor is z'n nachtrust minder standvastig omdat het tussn z'n twee oortjes zit te waken dat dat pompje zou kunnen lossen - wat helemaal niet kan gebeuren !
Slaapwel en......aan alle duimertjes - 1000x DANK !!!!!!!!!!

09-04-2013 om 23:30 geschreven door Niesje  

Vandaag was men dagje véél te kort  en had ik me helemaal anders voorgesteld.
Onze dochter was vandaag nog vrij maar sukkelt al sinds hun terugkomst van hun grote avontuur met pijnlijke voetjes en dat is verergerd ondertussen, ondanks de goede verzorging, dus vandaag toch best eens tot bij de huisarts en wat stelt die vast : achillespees ontsteking aan beide voetjes ! Dus.....van al m'n plannen van vandaag om met haar te doen is nieks in huis gekomen, integendeel..... Onze zoon met z'n gebleseerde rug liet me ook weten of ik hem niet kon komen halen deze namiddag want het alleen zijn viel hem zwaar
Dus.....alle kids thuis plus alle partners vanavond ook hier, dus volle avondtafel plus nog bezoek van de Aussies vanavond..... dat kon weer tellen !
Daar ze allemaal zijn komen eten vanavond was met de voorbereidingen daarvan gans men namiddag ook rijkelijk gevuld ; k'heb ook nog wat in de tuing bezig geweest - de lente laat zich aangenaam voelen !
t'Bezoekje van die familie Aussie vanavond was wel best gezellig, ook al was ik vrij moe, maar ze had haar schildergerief mee gebracht ; haar hobbie is namelijk 'dot-painting' , iets dat ze dertien jaar geleden geleerd heeft van een échte Aboriginal en t'is een prachtige manier van schilderen ! Ze had me enkele jaren terug al enkele doekjes opgestuurd die hier hangen te pronken maar nu ze hier is had ik haar gevraagd of het ook mogelijk was om een écht schilderij op canvas doek te maken ; voor haar geen enkel probleem 'schilder hem maar al zwart' zegde ze, dus zo gezegd zo gedaan had ik die zwart-geschilderde canvas hier al klaar staan.
Daarstraks is ze dan al begonnen met het beschilderen - hij staat hier nu gedeeltelijk af te drogen en morgen of overmorgen komt ze verder werken - dat zal afhangen hoe men zoetie zich voelt.
Ja.......morgen is het weeral zo ver pffffff ......start van de 5de en voorlaatste chemo kuur..... op hoop van zegen !
Dikke duimpjes heb ik nodig ?????
Ik kom het hier morgen schrijven maar ga nu wel men bedje opzoeken, want t'gaat een kort nachtje worden.
Slaapwel

09-04-2013 om 01:08 geschreven door Niesje  

Ja blogje....k'heb hier iets goed te maken, vandaar dat ik reeds in de namiddag hier verschijn.
Vandaag is dag en nacht verschil tegen over gister ; zoetie lacht terug ............oef !
Ik zag het al meteen toen ik vanmorgend beneden kwam .... een lachende zoetie die zoals altijd mijn tasje koffie ging maken. Toen ik hem morgendzoentje gaf en vroeg hoe de nacht is geweest, zegde hij me 'goed....zeer goed eigenlijk want ik heb geen krampen gehad' oef !!!!! Misschien heeft die pyamabroek dan toch geholpen of misschien is het gewoon puur toeval - dat zal de toekomst dan weer moeten uitwijzen. t'Allerbelangrijkste is dat hij geslapen heeft, aan één stuk door, véle uren na mekaar ! En dat merkte ik direct. De ganse dag al is hij terug opgewekter, lacht vaker en geniet momenteel van de 'hel van Vlaanderen : Parijs-Roubaix'. Ik zit bij hem want ik heb wijselijk, ondanks het prachtige zonnetje buiten, geen plannen gemaakt om buiten te gaan ; ik wou vandaag bij hem blijven en doe hier ondertussen wat huishoudelijke taakjes. De wasmachine draait op weekend-tarief en k'heb hem net een thee-tje gemaakt met een koekje erbij. 
Wat een verschil met gister !!!! Maar toch hou ik hem in de gaten hoor, want dit wil ik niet meer meemaken - zo'n negatieve ingesteldheid ! neen ! zo ken ik hem niet ! - uiteraard met alle respect heb ik daar wél begrip voor ; we zijn tenslotte allemaal maar mensen en voor iedereen is er soms al eens DE cruciale druppel .
Ook hou ik me aan m'n besluit om eer dinsdag toch eens met de oncologe over te praten.
Ja nu hebben we een vrij korte 'herstellingsperiode' - 1 dagje minder maar , maar t'voelt toch wel raar nu dat we dinsdag al met volgende chemo kuur moeten starten. Maar misschien al bij al goed - zo komt de laatste kuur ook sneller in zicht en mogen we hopelijk misschien dromen van een goeie uitslag tegen onze huwelijksdatum.......dat zou zoooooo mooi zijn !!!! duim duim duim duim......?????
Vanmorgend heb ik alweer 'mijnen hemel' verdient : k'ben dan maar onze zoon z'n auto gaan kuisen - van binnen en van buiten - hij ziet er als nieuw uit. Tja hij staat hier ondertussen op onze oprit geparkeerd omdat hij er momenteel niet mee kan/mag rijden, maar t'karretje (Audi ) zag er toch zo smerig uit en met al dat zout van de voorbije winterse weken vond ik dat toch niet zo gezond van hem zo in t'zonnetje te laten staan. Dus nu staat hij te blinken en zoon zal tevré zijn (hoop ik). Vandaag gaan we hem niet te zien krijgen want hij moet veel rusten!
Onze dochter is met haar vriend met de hond een grote wandeling gaan maken en vanavond komen ze hier eten, dus dat wordt weer best gezellig en héél misschien krijgen we vanavond nog ff bezoek van de Aussies, zodat die eindelijk onze dochter kunnen begroeten - maar dat valt allemaal nog wat af te wachten want die hadden vandaag ook al vrij drukke plannen zo te horen.
Voila......ik voelde me verplicht om dit toch al wat betere nieuws zo vlug mogelijk in men blogje te schrijven want ik weet exact wie er hard met me mee leeft en altijd voor me klaar staat om mee te duimen, en die mensen verdienen het om snel op de hoogte te blijven. Nogmaals dank lieve blog-lezertjes !!! xxxx
Nu ga ik het wasje ophangen
Fijne zondag aan iedereen !

✻ღϠ₡ღ✻ `*.¸.*✻✿ ✻¸.*✻¸*✻ KEEP YOUR FACE IN THE SUNSHINE AND THE SHADOW WILL FALL BEHIND YOU ......✻ღϠ₡ღ✻(¯`✻´¯)`*.¸.*✻✿ ✻¸.*✻¸*✻

07-04-2013 om 16:19 geschreven door Niesje  

06-04-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

Onze toeristen zijn veilig thuis geraakt....oef !
Hun verschillende etappes zijn vlot verlopen : de vlucht van Calvi(Corsica) naar Marseille gebeurde in een vrij klein toestel waar amper ongeveer 70personen in kunnen ; na anderhalf uur wachten in Marseille, overstappen op vlucht naar Parijs met een al serieus groter toestel en dan nog een vier uur durende auto rit : eerst naar t'ziekenhuis voor scan te nemen en Belgische opinie te krijgen en dan eindelijk naar huis. Toen was het bijna 18uur, dus vrij zware dag voor hen achter de rug.
De scan-diagnose verwijst naar een scheurtje in een discus......niet simpel dus en niet te herstellen ; oplossing : geen kiné maar wél  fysiotherapeut (wat mijn gedacht niet veel verschil is) én de rest van z'n leven altijd waakzaam voorzichtig moeten zijn. Hun trip naar Schotland zou niet in gevaar komen op voorwaarde dat ze het kalm aan doen........tja.....makkelijk gezegd !
Bij hun thuiskomst had ik voor een lekkere maaltijd gezorgd én.....al de potjes waren leeg ! Zelfs het dessert (ijs) is allemaal op ! t'Deed me écht deugd na een ganse week nog eens met z'n allen rond de tafel te zitten en na het eten hebben we genoten van : foto's , filmpjes en héél véél verhalen en als apotheose : ....de repatriering van hun campingplek naar t'ziekenhuis. Wel leuk dat onze dochter dat héél discreet gefilmd heeft ; zelf voelde ze zich daar een beetje ambetant bij 'ik was precies een ramptoerist' zegde ze maar ik heb ze toch bedankt want wij hier thuis zijn blij dat we ons er nu een beter beeld van kunnen vormen. De repatriering op zich is goed verlopen maar en over de vriendelijkheid van de Corsicanen valt niets te zeggen, maar ze werken wel op een vrij primitieve manier.
De foto's bewijzen dat ze al bij al toch héle leuke dagen hebben gekend ; héél veel plezier hebben gemaakt, ieder voor zich ook hun eigen ik zijn tegen gekomen in de moeilijke momenten, maar ook ontdekt dat ze door al die omstandigheden samen NOG meer naar mekaar zijn toegegroeid ! En dat laatste vond ik het aller belangrijkste. t'Was écht leuk om te zien hoe ze zelfs nadien, en ondanks hun vakantie-einde in mineur, toch ook genoten bij t'bekijken van al die foto's en filmpjes en om te aanhoren hoe er reeds toekomstplannen werden gemaakt. Jaja....ondanks alles zit het wel snor tussen die vier en dat vind ik heel belangrijk !
Natuurlijk moet nu eerst onze zoon herstellen van z'n rugprobleem..... ; om te beginnen is hij reeds 15 dagen werk onbekwaam.... dat is minder natuurlijk in deze crisis-tijd. Hopelijk heeft de firma er begrip voor!
En nu is de rust hier weergekeerd...... ; allen zijn ze naar hun 'thuis' maar morgenmiddag zijn ze hier alweer terug, want..... mijn auto gaat nu een nachtje buiten slapen zodat de tenten kunnen drogen......en de rest dat geleden heeft onder de regen ; de wasmachine draait op volle toeren, maar daar was ik op voorbereid - mijn wasmand was leeg
En hoe is het met m'n zoetie : wel die heeft ook genoten van de spannende verhalen, foto's en filmpjes natuurlijk alsook van de gezellige sfeer rond de welgevulde tafel. Ik had er op toegekeken dat hij na de middag toch een siesta genomen had zodat hij niet te vermoeid zou zijn want vanmorgend heeft hij me geholpen bij een niet zo'n leuke klus die ik niet kon laten liggen, namelijk het volledig ontdooien van onze grote diepvrieskast.
Gisteravond was ik met de boodschappen thuisgekomen en toen ik de gekochte diepvriesprodukten wou wegleggen merkte ik op dat de deur van die kast niet meer afsloot ! En toen ik de deur opendeed was één ijslaag op iedere schuif het enigste wat ik nog zag ! écht niet te doen ! Dus een serieuze klus ! Maar met z'n tweetjes vanmorgend ging het vrij vlot en de temperaturen buiten waren 'gelukkig' tegen t'vriezen, dus ik kon tijdens de schoonmaakbeur gewoon alles in wasmanden buiten leggen zodat er niets kon ontdooien. Diepvries is dus zo goed als nieuw nu!
t'Wordt voor men zoetie een kortere chemo periode want de komende week moeten we reeds op dinsdag starten ipv woensdag ; t'leuke daaraan is dat we dan donderdag al klaar zijn met de chemo ipv vrijdag !
Maar eerst gaan we alsnog wat proberen te genieten van het komende weekend en nog niet te veel aan dinsdag denken ...... (niet makkelijk hoor)
Alé.....k'zal eens naar de wasmachine gaan kijken en hier nog wat opruimen en dan bedjestijd want mijn rugske is beteke overbelast geraakt door al dat werk en al die spanningen.
Fijn weekend iedereen en voorzichtig zijn want t'is allemaal vlug gebeurd (goede raad)

05-04-2013 om 23:47 geschreven door Niesje  

Gister woensdag, was een hele gezellige dagje.
s'Morgensvroeg afgesproken met schoolvriendin om nog eens tot op de mooie markt hier in de buurt te gaan. Het was wél berekoud, maar wel héél leuk....kraampjes kijken en terwijl gezellig bij babbelen, wetende dat m'n zoetie goed en wel thuis voor de laptop de kids probeert te volgen in de Corsicaanse bergen
Onze tour op de markt was door de vreselijke koude vrij vlug rond ; t'was nu eenmaal geen weer om overal minutenlang te blijven staan dus beiden keken we uit naar t'bezoek van een taverne waar een lekkere warme chocomelk en/of thee met lekker pompoenpittenbroodje/kaas overheerlijk smaakte.
Nadien hebben we onze tour nog verder gezet want ook Decathlon, AS Adventur en hobbywinkel stonden nog op t'programma en zodoende was het ongeveer 3 uur als ik terug thuis was - mooi uur vond ik dat want s'avonds zou ik alweer op stap gaan.
Dat was ook héél leuk want mijn vriendin haar dochter is even langs geweest met haar kleine mooie meisje van 8 maanden - een prachtig kindje die momenteel gek is van alles wat draait rond Maja de bij ! Schitterend !
De warme chocolademelk smaakte toen ook alweer door de barre koude buiten en de snack erbij was ook lekker.
Ook dan was ik alweer op een mooi deftig uurtje terug thuis, alwaar zoetie naar de voetbal keek en mij vertelde dat hij nog telefonisch contact had gehad met de Corsicaanse toeristen.
Hij wist me te vertellen dat ze er alle 4 alweer serieus wat km hadden opzitten vandaag en dat ze wel wat zonneschijn hadden gehad - gelukkig gaat het weer daar de goeie kant op. Woensdagavond zouden ze alweer op een camping overnachten.
Vandaag donderdag was ook alweer een kei drukke dag voor mij want mijn belofte om met de Aussies te gaan shoppen ging vandaag waar gemaakt worden omdat de rest van hun verlof hier nog vrij druk vol gepland is.
Met ons vieren (ik, schoonzus en 2 Australische leuke dames) trokken we tegen half 10 richitng shopping waar het nog vrij rustig was.
Ze (Aussies) hebben er zo te horen van genoten en leuke souveniers gekocht. Toen het er zo na de middag zeer druk begon te worden zijn we dan maar wijselijk alweer op een deftig uur terug naar huis gereden en dat vond ik ook deze keer fijn want ik was vanmorgend opgestaan met wat rugpijn en die is toch de ganse dag zo wat blijven verder knagen, dus ik zou zo blij zijn om een rustige avond tegemoet te gaan.........
Maar dit is helemaal anders verlopen.... (is meestal zo als ik me op iets verheug)
Thuisgekomen zegde men zoetie dat ik even moest gaan zitten......de manier waarop hij dit zegde verklaarde al direct genoeg......er was iets met de kinderen ????!!!!
Tja.....onze zoon had er een paar uren kliniek op zitten !!!! In Corsica dan nog wel !!!! Verstijfd, met men hand voor men mond en men ogen wijd open zat ik te luisteren naar wat men zoetie te vertellen had.
Vanmorgend, geen vuiltje aan de lucht, iedereen prima goed geslapen en t'zonnetje scheen (zo had onze zoon dus verteld door de telefoon aan papa), alles was dus prima in orde om de dag met héél veel moed te starten want iedereen was opgewekt en goed uitgeslapen.......tot het 'noodlot' toesloeg...... Door het leuke zonnetje besloot onze zoon van pantalon te verwisselen, dus van lange broek naar short en toen ging het fout......één verkeerde beweging verwittigde dat er iets mis was in zijn rug en verdere tragere bewegingen blokkeerden plots alles ! Zo vlug is t'gebeurd ! En vele rugpatiente-bloglezertjes zullen dit ook wel weten.
Dus......daar lag hij......creverend van de pijn.....
Hij is toen weggevoerd door......let wel : brandweer en dan ambulance ! Brandweer omdat ambulance niet op de bergachtige plek geraakte en dan ambulance tot dichtsbijzijnde ziekenhuis ! 
Hoe het ondertussen met de overblijvende 3 gegaan is of hoe die in t'ziekenhuis zijn geraakt en wat er met hun bagage dan gebeurd is etc etc etc wel dat zijn tot nu toe nog allemaal vragen waar ik mee zit.
t'Allerbelangrijkste weten we wel : zoon heeft lumbago, mag geen auto rijden, mag/kan niet meer verder trekken dus maar een optie : zo vlug mogelijk huiswaarts keren !
Hoe ze dat hebben opgelost zo vlug weet ik ook niet, maar we weten wel dat er een ontzettend vriendelijke taxichauffeur in t'verhaal zit die hen morgenvroeg tegen 06 uur naar de luchthaven gaat brengen alwaar ze een vlucht hebben kunnen regelen richting Marseille. t'Is te zeggen : ze hebben hun geplande vluchten van zondag kunnen inruilen voor morgen - dus dat is al opgelost !
Momenteel logeren ze in een hotel in de buurt van de luchthaven en die vriendelijke taxichauffeur komt ze daar morgenvroeg ophalen.
De 3 overblijvende gaan hun handen vol hebben denk ik met de bagage van onze zoon mee te dragen.....
Ik verwacht me morgenavond aan héél véél spannende verhalen, foto's en filmpjes ..........
Ja dus morgen tegen de avond ipv zondag zijn ze dus terug........2 dagen vroeger dus dan voorzien......en dit na een zéér bewogen vakantieweek !
(wordt vervolgd)......
Hier thuis is alles in gereedheid gebracht zodat ik morgenvroeg voor een lekkere avondmaalvoorbereiding kan starten om onze vakantiegangers toch op een bourgondische wijze te ontvangen want na 6 dagen te leven op gevriesdroogd eten zullen ze wel blij zijn om terug iets anders tussen hun kiezen te krijgen
Ik ben er klaar voor......ze mogen komen
tja....ik kan niet ontkennen dat ik beetje zenuwachtig en nieuwsgierig ben ! Dus dit wordt alweer een vrij slapeloze onrustige nachtje voor mij.....
Mijn volgende 2 dagen gaan er dus totaal anders uitzien dan gepland, maar dat is t'minste ; nu is het énige dat belangrijk is dat onze 4 schatten terug veilig thuis zullen zijn ! Gelukkig hebben ze allemaal nog verlof tot en met maandag (en zoon nog 15 dagen langer......dat is minder natuurlijk)
........wordt vervolgd.......
......tja......dat noemen ze dan 'pech'.....

04-04-2013 om 23:31 geschreven door Niesje  

Vandaag was m'n zoetie vrij moe ; hij is alle dagen wel moe maar toch scheelt het de ene dag met de andere en ik merk dat direct s'morgens aan z'n manier van doen ; tja.....we zijn uiteraard niet voor niets al 37 jaar samen waarvan 35 getrouwd, en dan heb je op sommig gebied geen woorden meer nodig om iets te verduidelijken.
De ganse dag houdt hij zich nu voornamelijk bezig met het volgen van onze kinderen daar in de hoge bergen van Corsica (verder hierover op t'einde)
Na de middag heeft hij ook geen dutje kunnen doen vandaag want men vriendin kwam haar gerepareerde laptopje halen en daarbij hoorde wel wat uitleg en zo heeft men zoetie alweer iemand blij gemaakt.
Ja op alle gebied is men zoetie 'ne krak' zo ook op t'gebied van computertechnieken ; hoe hij t'allemaal klaar krijgt......ongelooflijk.
Zo heeft hij onlangs een gsm (van onze zoon) die door toeval van mijn fout een gans wolprogramma in de wasmachine heeft meegedraaid, toch terug aan de praat gekregen - écht ongelooflijk !!
'Nen Handigen Harry' zegt men in t'Antwerpse en die naam is zeker voor hem niet overdreven, dat durf ik hier heel bescheiden maar met veel waarheid neer schrijven en mensen die hem kennen weten dat ik niet overdrijf.
Vanavond heb ik een mailtje gekregen van zijn 'lotgenote' haar man, ik schrok wel even en heb er al een hele avond een raar gevoel van, niettegenstaande dat hij schrijft dat het momenteel met de persoon in kwestie nog vrij goed gaat en dat ze er eigenlijk goed uitziet, alleen fel vermagerd. t'Is moeilijk om zulke mails een antwoord te sturen, maar toch heb ik het geprobeerd.
Dat rare gevoel bij mij is natuurlijk door t'feit dat ik door t'krijgen van die mail, weeral maar eens wordt wakker geschud bij de ernst van de zaak, alsof ik dat niet weet ! Maar ik kan het nog steeds niet vatten dat een doodbraaf prachtig persoon zoals die lotgenote dan ineens plots zo'n slecht nieuws krijgt te verwerken.... k'Stel me dan steeds de vraag hoe je daar moet mee omgaan ????? Hoe moet je zoiets plaatsen ???? Vreselijk !
Met de kids is alles redelijk, t'is te zeggen : we horen ze iedere avond en weten dat ze al verschrikkelijke hoogtes en dalen hebben doorgetrokken in het mooie Corsica en dat ze al vreselijk slecht weer hebben moeten trotseren, maar daar zou volgens de weerberichten toch langzaam wat verandering in gaan komen en vandaag hadden ze al een kleine beetje meer zonneschijn, maar niettegenstaande was veel van hun gerief door en door nat geregend. Onze dochter vertelde me vanavond dat ze de komende nacht in een gîte gaan doorbrengen om buiten hun tent tot drogen te krijgen en binnen hun gerief dan wat kunnen openhangen. Dit brengt wel een bijkomende kost van 20€/nacht mee maar dat hebben ze er zéker voor over om dan morgen hopelijk en grote zonneschijn en met gedroogd materiaal verder te kunnen trekken. Onze zoon daarentegen kiest voor de 'harde weg' en blijft vanavond ook, ondanks alles in de tent ; hij wil op alles voorbereid zijn voor hun nog grotere tocht in de grote vakantie naar de Schotse Hooglanden.
Ik heb t'geluk gehad ze vanavond beiden aan de telefoon te hebben (zowel zoon als dochter) want meestal praat onze zoon met z'n papa maar na 4 dagen wou hij toch percé zijn mama persoonlijk 'dag' zeggen ! Lief hé ! En toen ik hen beiden naar hun 'moraal' vroeg vertelde ons dochter me dat, door alles wat ze nu reeds hebben meegemaakt in deze 4 dagen, hen nog dichter bij elkaar heeft gebracht en dat klonk als engelenzang in mijn oortjes. Ik wou écht niets anders horen want ik hecht er enorm veel belang aan dat mijn kinderen goed overeenkomen en dat is altijd zo geweest, maar ik had nu een beetje bang door de vrij zware onderneming dat ze nu ervaren, dat er misschien strobbelingen zouden kunnen van komen en nu blijkt daar toch gelukkig niets van waar te zijn !
Dus op dat punt is men avondje goed !
Morgen staan er voor mij enkele leuke shoppingplekjes op t'programma, met schoolvriendin en men zoetie heeft er geen probleem mee want die amuzeert zich met de kids te volgen op de laptop en t'lezen van de krant.
Morgenavond is het dan alweer 'vrouwenavondje' alwaar ik ook zonder schuldgevoel naar toe 'mag' gaan want blijkbaar is het voetbal op tv.
Vandaag is ook het paasgerief grotendeels alweer mooi ingepakt voor 365 dagen ; alleen de voordeur-versiering laat ik nog effe hangen omdat het tenslotte nog Paasvakantie is.
En met m'n stijve spiertjes gaat het precies ook de goede kant uit ; pijntjes verminderen voelbaar - gelukkig maar !
Voila.....dat was het dan alweer en morgen of overmorgen komt er dan weer meer
Slaapwel

02-04-2013 om 23:04 geschreven door Niesje  

Stijf.....ontzettend stijve, pijne spiertjes......écht onbeschrijfelijk doen ze allemaal om te hardst pijn..... en dat allemaal doordat ik bijna 3 uur onder die grote tafel heb gezeten, gelegen, gekropen, me in alle bochten wringend om toch maar t'laatste zichtbare stukje vernis weg te schuren.....met de hand want de schuurmachine had het begeven maar dan nog.....op die plekjes kon die toch haar werk niet tegoei doen.
Gelukkig is het resultaat naar wens want anders had ik me buiten de pijntjes nog ongelukkig gevoelt ook, maar dat is dus niet het geval : het resultaat is schitterend en eindelijk zijn nu al de meubelen naar wens : één geheel ! En dat was wat ik wou.
En nu is het hopelijk gewoon een paar dagen......afzien (is zacht uitgedrukt) ; het enige dat vrij goed gaat is rondlopen (als ik op dreef ben) want alvorens dat doet alles pijn: armen, benen, billen, bips, buik, hals, rug.....ik kan het niet noemen of het doet pijn....k'heb lang niet geweten dat ik zoveel spieren heb
Dus nu moet ik geduld hebben zeker, geduld dat die pijn weg trekt en ondertussen geniet ik toch iedere keer ik de tafel passeer
Maar....ondanks alles heb ik vandaag dan toch maar weer niet stil gezeten : eerst de strijk gedaan en nadien wat schilderwerk : eerste laag voormiddag, dan drogen en na de middag de 2de laag. Alles staat nu klaar om verder af te werken en dat is iets voor morgen.
Morgen ja, want dan komt mijn schoolvriendin s'morgens naar hier en gaan we een dagje 'freuzelen'. Ik kijk er naar uit want dat zal m'n zinnen wat verzetten.
Met m'n zoetie ging het vrij goed vandaag ; hij heeft practisch gans de voormiddag voor z'n laptop gezeten en ons kinderen gevolgd in hun trekkingstocht en zo hield hij mij op de hoogte, telkens ik als een wervelwind passeerde of in de buurt kwam / Na de middag was het voor hem de Ronde v Vlaanderen en ik denk dat hij het begin gezien heeft en de aankomst en alles daartussen heeft hij geslapen ja de vermoeidheid blijft maar duren en dan is rusten de enigste boodschap.
Wat de kinderen betreft : die hebben we dus de ganse dag gevolgd en t'was ons opgevallen dat het gebied waar ze door trekken eigenlijk al bij al wel écht bergachtig is ipv heuvelachtig en dat de geplande km dat ze wandelen per dag in een berglandschap wel véél zwaarder zijn dan op de vlakte, dus in spanning wachten we op hun telefoontje van vanavond om hun verhaal te horen en onze redernering klopte.
Steendoodmoe waren ze na deze eerste trekkingsdag. Een trajekt berg op en berg af met zoveel kg gewicht op je rug.....én dan de pech van regenweer te hebben én te weinig ervaring en conditie..... deze faktoren allemaal samen maakten het loodzwaar en onze zoon vertelde ons dat ze morgen een rustdag inschakelen om alles te herzien want aan dit tempo zouden ze de eindmeet niet halen. Héle slimme beslissing vonden we dat !
Wél zijn ze enorm enthousiast over de streek die prachtig moet zijn én de Corsicanen zijn één voor één vriendelijke mensen !
Ik heb even persoonlijk met ons dochter gesproken en ze stelde me wel wat gerust maar toch...... Ze zegde me dat zij de zwakste schakel van de vier is en zich daarvoor een beetje schuldig voelt, maar dat haar broer en de 2 anderen wel héél meelevend zijn met haar, maar dat het vandaag een moordende dag was, plus de regen ..... dat maakt het allemaal nog erger natuurlijk.
Toch was ik blij om ze even gehoord te hebben en nu te weten dat ze morgen toch effe pauzeren en alles eens gaan bekijken vind ik een goed idee, dus in spanning wacht ik nu af hoe hun tocht er verder gaat uitzien.
Ik weet van mezelf.....ik ben een beetje een overbezorgde mama, maar toch...... als ik er over nadenk dat op dit ogenblijk mijn kinderen daar in een tentje liggen....in deze temperaturen....met stieren en everzwijnen in de buurt......steendoodmoekapot.....ook snachts naar toilet moeten ......geen deftig sanitair in de buurt en dan overleven op hun gevriesdroogde voeding........tja dan breekt m'n moederhart, goed wetende dat dat hun beslissing en hun keuze is.
Maar ik zal maar terug gerust zijn aanstaande zondagavond, als ze hier alle 4 terug zijn en als ik met spanning kan luisteren naar hun verhalen, dan pas zal ik me terug kei gelukkig voelen
tja......that's me......
Daarom is t'goed dat morgen m'n schoolvriendin langs komt
wordt vervolgd.....

31-03-2013 om 23:59 geschreven door Niesje  

Ze zijn weg.......de kids..... Zoals gezegd vanmiddag iets over 1 vertrokken.... De auto zat proppesvol met hun gigantische rugzakken ; zoals een slak haar huis op haar rug draagt, zo gaan mijn kinderen, wel met een iets hoger tempo, maar liefst 8 dagen rondlopen met al hun hebben en houwen op hun rug ; een gewicht van maar liefst  tussen de 14 en 17 kg, wat uiteraard dag na dag zal verminderen door het eten dat ze verbruiken, maar toch......de moeite om te dragen pffff
Zoals voorspeld had ik het er weer moeilijk mee..... Zo'n uurtje voor hun vertrek zaten ze hier allen samen nog rond de tafel met een drankje en een hapje en toen moest ik toch ff de keuken induiken, maar onze dochter had het al vrij vlug in de gaten en toen ze mij kwam 'troosten' tja......dat maakte het alleen nog maar erger. That's me ....sorry.
t'Is uiteraard niet alleen het gemis dat ik nu heb aan hen, t'is ook : bezorgdheid, en de rest dat hier allemaal niet lukt dit weekend en waar ik zo had naar uit gekeken ; alles zo wat tesamen hé maar uiteraard gun ik hén deze vakantie van ganser harte en kijk vol verwachting uit om te luisteren naar hun spannende verhalen.
Momenteel zijn ze nu in een hotel vlak aan de luchthaven van Charles de Gaulle ; daar gaan ze een korte nacht hebben maar ontbijt wordt daar al vanaf 4 uur straks geserveerd en dat is maar goed ook zo vroeg want onze kids moeten al om 05.30 op de luchthaven zijn, dus voor hen zal het een kort nachtje worden.
Gans hun dagplanning hangt hier aan de magneetwand en zal door ons dagdagelijks opgevolgd worden, alsook start morgen de satelietverbinding zodat we ze via internet op hun wandelingen kunnen volgen.
Wordt dus vervolgd....
Toen de kids vertrokken zijn daarstraks was het voor ons de hoogste tijd om alweer naar t'ziekenhuis te rijden waar we tegen half 3 moesten zijn voor m'n zoetie's 3de chemo uurtje en tevens t'laatste van deze 4de kuur dus is hij weer pompvrij naar huis gemogen.
Dat uurtje kliniek is gevlogen want in 'onze' kamer 14 hebben we een 'leuke' babbel gehad met een koppel waarmee we woensdag ook op de kamer hadden gezeten. Maar in het begin is het zo'n beetje aftastend zoeken of de andere partij wel gediend is met 'contact', want mijn zoetie die praat wel met iedereen, maar niet iedereen staat daar voor open en ook daar hebben wij alle respect voor ; maar deze mensen hadden blijkbaar toch ook nood aan een babbel en zo zijn we te weten gekomen dat ze dezelfde oncologe hebben dan wij (dat hadden we woensdag al gezien) én dat de man (ook de patient) ook aan een ongeneeslijke vorm van kanker lijdt, maar gelukkig ook vrij goed onder controle en ook volle lof over onze dokteres. Al vrij snel bleek dat ook zij mijn zoetie's terminale lotgenote kennen maar toen ze t'slechte nieuws van ons hoorden sprongen bij hen beiden de tranen in de ogen want DIT wisten ze nog niet want het was al een week of 6 geleden dat ze elkaar nog gezien hadden.
Dus......ons uurtje was snel voorbij en zodoende waren we snel terug thuis, waar het zeer rustig was en de ganse avond ook rustig is gebleven ....
Morgen start ik, zoals gezegd, aan het afschuurwerk van de living tafel..... hopelijk valt het allemaal wat mee....
We zien wel.....rustig aan en hopelijk even mooi resultaat als de rest van de meubelen.
Wordt vervolgd....

29-03-2013 om 23:06 geschreven door Niesje  

Geen zin om te slapen, maar wel om te waken ......
Ben nog niet écht moe en zit te wachten tot dochter thuis is  ; die heeft me beloofd haar laatste nachtje voor t'grote vertrek van morgen, toch nog eens thuis te slapen zodat ze morgenvroeg nog enkele uurtjes bij ons kan zijn   lief hé....
Voor de kids hier is het dus morgen d-day !!! Rond 13uur vertrekken ze met de auto richting Parijs alwaar ze gaan overnachten om s'anderendaags op de luchthaven Charles de Gaulle op te stijgen richting Corsica....... en dan start voor hen hun allereerste grote trekkingstocht met maar liefst 17kg op hun schouders !!!! k'Ben benieuwd pffffff en ook wel wat ongerust.......tja that's me.......
Gelukkig kunnen we ze alle momenten van de dag volgen via Sateliet - daarvoor heeft onze zoon gezorgd en dat geeft toch een klein beetje een geruster gevoel (zolang er maar niets gebeurd natuurlijk).
Maar daarover wordt hier de komende dagen nog wel uitgebreid geschreven.
Nu eerst , het allerbelangrijkste : mijn zoetie ..... Daar gaat het vrij goed mee ! Vandaag dagje 2 - goed verlopen en vrij vlot eigenlijk. Om 13u waren we daar en om 17u alweer terug thuis ; het was erg rustig in t'ziekenhuis (dat mag ook al wel eens).
Ik heb, terwijl de chemo in m'n zoetie's body druppelde, naar een film gekeken - James Bond ..... voor alle veiligheid de klank maar uitgezet want dat is actie van t'begin tot t'einde Maar dan vliegt de tijd wat makkelijker voorbij en m'n zoetie die heeft terwijl goed geslapen en dat heeft em deugd gedaan vertelde hij.
Vanavond had ik een lekkere pot choucroute klaar gezet zodat we vrij vlug aan tafel konden.
Onze zoon kwam nog even langs en die had weeral wat minder goed nieuws pfffff : op z'n werk gaat het weer niet zo best en gaan er weer, volgens de laatste nieuwberichten 35 ontslagen vallen ...... wie of wanneer tja dat houden ze wel in spanning waarschijnlijk weer tot net voor t'verlof van velen ! leuk is anders ! Maar hij had nog slechter nieuws bij pffff enfin t'was wel effe slikken toen ik hoorde dat de mama van z'n ex-vriendin, een doodbraaf iemand die ik tijdens de relatie van onze zoon met haar dochter heel goed heb leren kennen, maar die qua gezondheid niet in zo'n goei lichaam zat en dat is nu toch ge-escaleerd naar t'ergste : terminale kanker !!!!!! Zij sukkelt ondertussen al tien jaar met haar pancerias ; heeft al meer in Leuven geweest en gelegen dan wie ook en nu na al die jaren en na altijd de diagnose van kisten zus en kisten zo waar nieks aan te doen was, te horen van 'niets meer aan te doen en uitzaaiiingen' !!!! man man man toch !!! in wat voor een wrede wereld leven wij nu toch in Godsnaam !!!!
Ik was er écht niet goed van ! En onze zoon zo te zien ook niet want die mama staat buiten al de miserie van zijn ex-relatie natuurlijk ; met die mama heeft hij altijd een zeer goede band gehad en zij heeft aan onze zoon altijd een zeer grote steun gehad al die drie jaren want door haar ziekte heeft hij vaak snachts gewaakt over haar en opgestaan en midden in de nacht de spoed gebeld en haar geholpen (die man van haar werkt in 3 ploegen, vandaar hé). Dus voor onze zoon was het een kl**dag ! : miserie op z'n werk - afspraak kinesist vergeten en dan dit te moeten horen ! Gelukkig begint morgen zijn verdiende vakantie en kan hij z'n zinnen hopelijk toch wat verzetten.
Wij gaan morgen voor dagje 3 en alweer laatste dagje van kuur 4 ; dan volgen er 7 'gevaarlijkere' dagen qua voorzichtigheid met bacterien en virussen en dan hopelijk toch wat gezelligere dagen.
t'Zal hier kalm zijn in huis......geen kids te verwachten - geen extra was - geen extra eten.....
Mijn gedachten gaan ook t'ganse paasweekend naar onze vriendin in duitsland waar we normaal zaterdag hadden naar vertrokken.......maandag is het daar groot comunniefeest.....
k'Heb toch vandaag mijn mooie zelfgemaakte kaart op de bus gekregen en hopelijk geraakt die morgen nog op haar bestemming.
Wat ik ook gepland heb is........het énige meubel dat nog moet afgeschuurd worden staat op m'n programma voor waarschijnlijk zaterdag : de living-tafel...... k'Heb voorzichtig m'n zoetie al op de hoogte gebracht en z'n reactie viel wel mee
Paaszondag ga ik toch proberen wat te 'genieten' - hopelijk wordt het wat lente buiten ??
Paasmaandag, daar kijk ik naar uit want dan komt m'n schoolvriendin knutselen - joepie - lekker zinnen verzetten !
De rest van de week ga ik vrij vaak met m'n zoetie op de pc kijken waar onze kinderen ergens vertoeven Ouderlijke gezonde bezorgheid noemen ze dat en stiekem ga ik dan naar zondag trachten......de dag dat ze terug komen.....sssssst dit zeg ik in alle stilte want ik gun hun deze vakantie van harte !!!
Slaapwel

29-03-2013 om 01:15 geschreven door Niesje  

Dankjewel lieve duimertjes !...... t'heeft gelukkig gewerkt ! ......De 4de kuur is gestart ! Super hé !
Wat was dat toch alweer een spannende voormiddag ...... écht.....ik zal het nooit leren !
Compleet doorgedraaid van de zenuwkes zaten we reeds om 07.30 in de grote wachtzaal.... met nog 1 dame, en voor de rest waren alle stoeltjes leeg.
Stipt op ons afgesproken uur - 07.40 kwam één v d ondertussen allemaal bekende verpleegster, men zoetie halen voor de aansluiting te maken van zijn port-catheter én bloed te trekken voor de controle te kunnen maken om te weten of de chemokuur wel zou kunnen doorgaan.
Na een kwartiertje was hij alweer terug en mochten we, zoals gewoonlijk direct naar.......'ons' kamer 14......
Met gemengde gevoelens liepen we door de gang terwijl m'n zoetie vertelde dat ook de verpleegster ook had voorgestld, indien hij er op stond, om een andere kamer toegewezen te krijgen, maar......zijn mening van gisteravond is nog niets veranderd  ; desondanks dat alles wou hij wel niet in de zetel gaan zitten waar normaal........
Maar er staan dus drie zetels, en de kamer was nog leeg, dus we hadden eerste keuze.
Al vrij snel is er dan gestart geworden met de spoel-baxters en dat zou duren tot ongeveer half 10 en ondertussen blijft het vol spanning afwachten naar onze oncologe die dan het nieuws komt melden of de chemo kan doorgaan ja dan neen.
Ondertussen probeer ik me bezig te houden met wat te lezen....wat tv te kijken.....koffie en/of thee aan te halen.....véle toiletbezoekjes van de zenuwkes......en als zoetie de laptop niet nodig heeft verzet die m'n zinnen een beetje, maar makkelijk is het toch niet hoor......Zoals ik reeds zo vaak zegde (schreef): ik leer en zal het nooit leren !
Wij hebben vandaag moeten wachten tot ongeveer 11 uur en daar kwam ze dan de kamer binnen, altijd met een vriendelijke groet, altijd met een vriendelijke lacht, altijd bijna eerst naar ons......
Haar eerste interesse toen ze m'n zoetie zag was de bezorgdheid naar de verwerking van het slechte nieuws van zijn lot- kamergenote. Ze vertelde ons dat ze vorige week vrijdag hier op de afdeling definitief afscheid is komen nemen, en persoonlijk iedereen van het verplegend personeel is komen bedanken...... man man man.....waar haar je op zo'n momenten zo veel moed ??????
Uiteindelijk kregen we dan ook te horen dat men zoetie z'n witte bloedlichaampjes weer helemaal terug in orde zijn en dat z'n bloed terug volledig oke is zodat er met de chemo kon gestart worden ! OEF !!!!! opluchting !!!!
Direct begin ik dan met de kinderen te verwittigen én de personen die het verdienen om dit als eerste te weten, alléén diegene waarvan we weten dat ze écht met ons begaan zijn en geloof me......dat zijn er niet veel.
Als gans dit hoofdstuk dan van die voormiddag afgewerkt is en die zware last van m'n schouders valt, écht letterlijk, dan is het haast middag....
Dan komen ze daar met lekkere soep rond en koffie en koekjes en youghourtjes, dingen waar we een uurtje ervoor helemaal geen zin in hebben en waarvan we nu alles zouden van opeten raar toch hé....
Zelf hebben we ook altijd vanalles bij : bananen, koekjes en zoetie z'n lunchpakket dus dan is het altijd een beetje feest en smaakt het allemaal zo lekker !
Ik ben dan nog een uurtje gebleven, een uurtje waarin m'n zoetie wel tien keer zegde 'ga toch naar huis, je moet niet hier blijven, ga je werk maar doen' ; uiteindelijk ben ik dan gegaan wetende dat het niet zo lang meer zou duren of onze zoon zou me aflossen, wetende dat hij daar toch niet al te lang 'alleen' moet zitten, maar ook wetende dat hij daar écht niet mee inzit ; zoetie is héél sociaal en praat tegen iedereen
Toen begon dus mijn 2de shift : aankopen voor t'avondeten ; dan thuisgekomen ben ik beginnen poetsen want daar had ik dus s'morgens geen tijd voor en rond drie uur ben ik met de voorbereidingen van het avondeten begonnen en dat was ook niet zo simpel daar we mee-eters hadden (zoon en vriendin en men broer kwamen eten) plus t'probleem dat ik voor hen croques had voorzien maar door men zoetie z'n smaakpapillen probleem had ik voor hem een lekker vers stukje vis voorzien met patatjes, groentjes en botersaus. En hij heeft er van genoten !!!! en dat maakt me dan alweer blij, ondanks het vele werk dat er is aan voorafgegaan.
Zoetie was alweer terug uit t'ziekenhuis iets voor vier en dat is onwaarschijnlijk vroeg, dus alles is zeer vlot verlopen.
Door de visite vanavond was hij wel vrij moe en heeft practisch geen televisie meer gekeken en is vroeg naar z'n bedje gegaan, dus nu is het afwachten of hij lang gaat kunnen doorslapen of dat hij vrij vroeg alweer op zal zitten.....k'hoop écht voor hem het eerste.
Momenteel is hij dus nog aangesloten aan een pompje waardoor constant nog chemo druppelt ; dat doet helemaal geen pijn of zo maar in zijn onderbewustzijn is hij daar helemaal niet gerust in en daardoor slaapt hij niet zo goed met zo'n pompje.
Morgen komt dan dagje 2 eraan en moeten we alweer terug op appél zijn tegen half 2 voor enkele uurtjes en dan vrijdag nog eens.
Vrijdag wordt enerzijds een leuke dag omdat dan deze kuur er alweer op zit en t'pompje wordt afgekoppeld en we dan alweer 11dagen 'rust' tegemoet gaan, maar anderzijds......de kids vertrekken vrijdag, nét voor wij naar t'ziekenhuis vertrekken..... en daar ga ik het moeilijk mee hebben, dat weet ik nu al...
Maar t'is goed dat ik het hier allemaal eens kan neer schrijven
Dankjewel lezertjes
En zo is het alweer middernacht en is het hogen tijd voor t'slapengaan.
Wordt in ieder geval vervolgd.
Slaapwel

27-03-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

Morgen wordt een rare dagje maar hopelijk kan wél deze keer de chemo kuur van m'n zoetie doorgaan en dus hopelijk zijn z'n witte bloedlichaampjes voldoende herstelt om aan deze 4de driedaagse kuur te beginnen.
t'Zal raar zijn dan om ons in kamer 14 te begeven maar toen ik hem daarstraks voorstelde om misschien beter een andere kamer te vragen zegde hij 'nee nee dat hoeft niet' en ik zal zijn wil hierin ten volle respecteren.
k'Heb dus dikke duimen nodig morgen om ervoor te zorgen dat alles kan door gaan........ (thx)
Vandaag was een vrij goeie dagje voor m'n zoetie ; hij heeft alweer een goeie daad verricht door iemand verder te helpen met een nieuwe  laptop. Mijn vriendin hare laptop was gecrasht en toen ze vroeg of m'n zoetie (computerdeskundige eerste klas) er eens wou naar kijken kreeg ze al vrij snel de diagnose 'gecrasht' te horen en daar we momenteel in een wereld leven waar dit voorwerp haast niet meer weg te denken is was ze druk op zoek naar een oplossing en toen men zoetie dat hoorde stelde hij voor om voor haar iets te regelen. Hij heeft er dus vandaag voor gezorgd dat ze terug een goeie 2de hands laptop heeft. écht ongelooflijk soms hoe handig hij wel is.
Overlaatst was onze zoon z'n gsm toch mee in de was geraakt en heeft toen een totaal wasprogramma mee beleefd.......waar m'n zoon niet kon mee lachen wetende dat het een practisch nieuw toestel was. Toen ben ik direct in de auto gesprongen omdat ik zo'n vreselijk schuldgevoel had en ben toen nét dezelfde gsm voor hem gaan kopen.
Het 'gewassen' ekemplaar werd zo vlug mogelijk door m'n zoetie uit elkaar gehaald en ten droge gelegd op de verwarming (let op : zo'n gsm in water-toestand mag je in géén geval direct terug opzetten) ; en dankzij die allertheid en slimmigheid van hem bleek dit toestel vandaag ook terug te werken......na al die weken op de verwarming gelegen te hebben .......ongelooflijk maar waar !!!! 'kben er zo trots op !
Vanavond was het dan effe verjaardags uitje bij schoonzus alwaar de Australische nicht gevierd werd. Het was super gezellig en de taart overheerlijk !
Aanstaande zaterdag staat er dus het grote verrassingsfeest voor haar op t'programma......maar daar gaan wij spijtig genoeg dus niet bij zijn
Hier ten huize wordt de spanning ook met de dag groter qua vakantie kids naar Corsica...... de laatste voorbereidingen worden getroffen maar ondertussen moet er ook nog gewerkt worden en dat is minder
Dochter doet morgen haar laatste werkdag en zoon overmorgen en vertrek is gepland vrijdag rond half 2....... k'gaat weer moeilijk hebben, dat voel ik nu al maar ik gun het hen écht !
Gelukkig heb ik voor op paasmaandag al iets gepland met schoolvriendin ... k'ben er zeker van dat zij m'n zinnen wel wat gaat kunnen verzetten !
Ziezo......tot zover de laatste nieuwtjes.
Ik hoop hier morgen goed nieuws te kunnen schrijven.
Slaapwel ....

26-03-2013 om 23:52 geschreven door Niesje  

En zo zit dit weekend er ook weeral op.....een bere koud sneeuw wit weekend..... prachtig hé ! ;-)
En nu mag de lente toch wel eindelijk komen  ; t'is welletjes geweest, maar volgens de weersvoorspellingen zal het nog niet voor morgen zijn al voelt het goed te horen dat we toch veel zon gaan te zien krijgen want dat geeft dan wel al een beetje lentegevoel achter het glas
Hier was het een rustige zondag  ; zoetie genoot van de rust in huis en van de koers op tv  en ik heb dan toch een kleine wandeling met de hond gemaakt, en ondanks de voor mij toch onverwachte koude, heeft het me deugd gedaan, al was het maar even.
Vanmorgend zijn we even op bezoek geweest bij schoonzus om de Aussies nog eens te zien, want ook die hadden wegens de gladde wegen, een rustdagje ingelast.
Ze zijn met twee ; twee toffe madammen ; de éne een nicht van m'n zoetie en de ander haar schoonzus. De nicht van m'n zoetie spreekt nog vrij goed nederlands ; haar schoonzus niet natuurlijk want die is puur en puur Australisch. In m'n beste Engels proberen we elkaar toch te verstaan en daar waar het niet gaat helpt die nicht wel.
Beiden zijn het écht super lieve dames.
De schoonzus haar hobby is lezen en breien of haken. Zij houdt zich dus in de vrije tijd bezig met haar electronisch leesboek (interessant om eens te zien) en heeft, bij de uitstap naar Maastricht vorige week, wol gekocht en is nu een pracht van een baby-jasje aan het breien voor één van mijn schoonzus zelfgemaakte beren. Als het t'zelfde wordt zoals het in de breiboek staat gaat het prachtig worden.
De andere, de nicht dus, die houdt haar bezig met de Aboriginal schilderkunst - écht heel mooi en leuk om ze bezig te zien. In Australie zelf schildert ze voor een gaanderij alwaar vele toeristen haar doeken kopen ; hier bij ons heeft ze in die 2 weken dat ze nu hier zijn, ook veel succes en gelukkig heeft ze al haar schildergerief mee gebracht om al die bestelde doeken te maken ; ongelooflijk hoe ze dat doet en aan zo'n tempo !
Toen ze hier aankwamen had ze voor ons twee Emoe-eieren meegebracht, uitgeblazen en ook beschilderd, écht heel mooi. Mijn zoetie heeft ze hier opgehangen ; dat vond ik het veiligst en die Australische nicht zegde dat een 3de ei er tussen nog mooier zou zijn, dus heb ik ze een struisvogelei gegeven, wat ik hier nog had liggen en nu is ze dat ook aan het beschilderen zodat ik dat er dan nadien kan tussenhangen.
Ook ga ik de komende dagen twee canvasdoeken klaarmaken (zwart schilderen) zodat ze die dan ook voor mij met de Aboriginal schilderkunst gaat bewerken.
Haar schoonzus vertrekt hier aanstaande woensdag, vanuit Charleroi, voor een weekje naar Ierland - ook daar is het nu top-winter volgens de  weerberichten.
t'Is écht leuk om ze hier op bezoek te hebben, alleen vind ik het zo spijtig dat ze niet bij ons kunnen logeren zodat ik deze logeerperiode met m'n schoonzus zou kunnen verdelen ; maar door m'n zoetie z'n ziekte én t'feit dat er hier nog kinderen thuis zijn en ik geen kamer vrij heb, is dit momenteel niet zo makkelijk. Daarover heb ik daarstraks met die nicht een babbel gehad ; k'heb me daarvoor geëxcuseerd en uiteraard begrijpt ze dat wel en ze heeft me getroost met de belofte dat ze binnen enkele jaren toch nog eens wil terug komen. Dat verraste me blij want k'had gedacht dat dit haar échte laatste bezoekje zou geweest zijn aan haar geboorteland.
Overmorgen is ze jarig die nicht en aanstaande zaterdag wordt dat hier uitbundig gevierd, maar ook daar zullen wij niet kunnen bij zijn ...... mijn zoetie krijgt aanstaande woensdag chemo, dus dat komt écht niet goed uit ; we hadden daar zowieso niet kunnen bij zijn want in normale omstandigheden hadden we in Duitsland geweest (comunniefeestje) maar ook dat geplande weekendje gaat nu niet door ....
...........zucht........... allemaal zo'n shit hé ! Maja........nieks aan te doen !
Wat zit ik hier verdomme toch weer te klagen en te zagen..... is niet mooi, kweet het, maja.......k'zou zoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooveel met m'n zoetie willen doen en niets of niets lukt ! En dat maakt me soms ....boos, verdrietig, ongelukkig, maar dat mag ik alleen hier neerschrijven of in stilte denken of soms eens met m'n vriendinnen bespreken, maar voor de rest laat ik dat hier niet merken, want tenslotte kan aan gans deze shit-toestand niemand aan doen.
Dus.....zullen we maar proberen gaan te slapen.....al heb ik het de laatste nachten moeilijk met in te slapen ; als ik in men bedje lig denk ik constant aan die lotgenote van kamer 14 .....
Duimen jullie mee voor een goeie chemo-week aub ?..... Dat zal m'n zoetie misschien wat oppeppen (en mij ook).
Slaapwel en fijne week voor allen !

25-03-2013 om 00:38 geschreven door Niesje  

Vrijdagavond zijn we alweer......sorry dat het zo lang duurde maar effe stond men kopje er niet naar om te schrijven....
Ondertussen is het hier allemaal wat doorgedrongen....en proberen we terug een beetje de draad op te nemen, maar de gedachten naar onze terminale vriendin van kamer 14, die blijft constant in ons hoofd zitten, wat normaal is natuurlijk.
Ik heb haar man gister een mailtje gestuurd met vraag om ons op de hoogte te houden - dit in opdracht van m'n zoetie...
Verder gaat het vrij redelijk goed met m'n zoetie, buiten t'voorgaande natuurlijk waar hij het ook constant moeilijk mee heeft, maar ik bedoel : hij rust goed, hij eet goed en hij geniet van onze kinderen hun boeiende voorbereidingsplannen op hun steeds naderende 'backpakking-vakantie naar Corsica'.
Ze vertrekken volgende week vrijdag tot de week daarna zondag en normaal hadden wij samen met hen ook er even tussen uit geweest want wij zijn/waren uitgenodigd bij onze duitse 'familie-vrienden' voor een 1ste comunniefeest, maar dit geplande uitstapje, waar ik zo naar uitgekeken heb, kan nu spijtig genoeg niet doorgaan ; dus......terwijl onze kinderen weg zullen zijn, zijn wij gewoon thuis en gaan ze hier alle dagen op de voet volgen door de sateliet-internetmogelijkheden waarvoor onze zoon gezorgd heeft.
Ook heb ik al voor mezelf gepland om in die week dat de kids weg zijn.....een week waar ik het vrij moeilijk ga hebben, dat weet ik nu al, dus ben ik aan t'overwegen om dan misschien mijn bezigheid te zoeken in nog wat schuurwerk...... maar ook hoop ik in die week zo af en toe eens met m'n vriendinnen te kunnen op stap gaan ; dit allemaal om de rust hier in huis, door de afwezigheid van de kids, wat op te vangen
Maar eerst komen de 'chemo-dagen' er nog aan ; hopelijk kan alles aanstaande woensdag wél doorgaan, maar t'gaat daar nooit meer zijn zoals ervoor...... Misschien valt dat een beetje op te lossen door in een andere kamer te gaan zitten, maar ik weet hierover niet de mening van m'n zoetie, want misschien wil hij nét wél in de 14 gaan.... we zien wel.
Gisteravond ben ik, op vraag van onze dochter, toch even met haar gaan shoppen ; ze had men raad nodig en hulp bij de laatste aankopen voor haar vakantie Corsica, maar door tijdsgebrek zal ze morgen ook nog een drukke shop-dag hebben maar dan gaat ze dat doen samen met haar vriend.
Wat gisternamiddag ook mijn dag zo druk, hectisch en vooral beangstigend maakte is dat ik om 14u opgebeld werd door onze zoon, die normaal om dat uur aan t'werken is, dus wat mij direct een beetje verwonderde ; hij had me dringend nodig want zijn auto was weg-getakeld ! Paniek dus alom ! Maar na een telefoontje met de politie werd hem meegedeeld waar zijn auto zich bevond......dus tja.....ik was effe eerste hulp! Niet leuk voor hem dus want volgens zijn verhaal zou hij helemaal niet in fout zijn. Er zijn in de straat waar hij met z'n vriendin woont enkele vreemdelingen in een huis aan het werken en die hebben ervoor gezorgd, door datum-sabbotage melding, dat er vele autos weggetakeld zijn. Dus nu gaat er een petitie lopen in die straat om met z'n allen klacht neer te leggen bij de bevoegde instanties want niemand is bereid om de takelkosten en proces-verbaal kosten te betalen. ....wordt vervolgd....
Maar....door dus al die miserie ben ik zoon gaan ophalen....dan richting Antwerpen-stad moeten rijden naar het bevoegde politiekantoor en dan naar de bevoegde takeldienst om zijn wagen terug op te halen. Dat allemaal samen ging vrij goed, wetende dat ik helemaal niet gewoon ben om in de grote stad te rijden, eigenlijk iets wat ik ten allen tijde vermijd, maar dan.......dan kwam het......de rit naar huis !.......
Die takeldienst was op een voor mij totaal onbekende plek gelegen dus moest ik beroep doen op de gps om zéker niet via de autobaan naar huis te geraken, want de ring rond Antwerpen is moordend voor mij ! Dus onze zoon, die zéker via die ring naar huis zou rijden maar mij niet alleen wou laten, stelde voor dat ik eerst zou rijden......
En toen ging het mis natuurlijk.......zeer erg mis zelfs ! Zo mis dat ik op een gegeven moment OP de autobaan zat.....gigantische oprit richting Gent !!!! - Ikke in alle staten !! Zoon had het gelukkig snel door en is me voorbij gestoken teken doende dat IK hem nu moest volgen. Dus.....vrij vlug eerste afrit genomen want naar Gent wou ik helemaal niet ! Maar.......nu stonden we daar plots op Linkeroever .....dat wil zeggen....terug ! Terug onder de Schelde door naar rechteroever, dat wil zeggen....terug autobaan !!!! Ik dacht 'neeen !!!! maar er was geen andere optie want via stad-centrum dat zou helemaal fout lopen omdat zoon ook nog moest gaan werken ! Dus ik werd verplicht hem te volgen....op de ring !! O my God !!! twee tunnels moest ik door IN de spits !!!! Doodsangsten heb ik écht doorstaan !!! en dat is niet overdreven !
Eenmaal samen thuis aangekomen kreeg ik wel complimentjes van zoonlief dat ik het niet slecht gedaan had......écht die complimentjes kon ik wel missen want ik begrijp nog niet hoe ik dit overleefd heb ! Nooit meer !
Dat was mijn namiddagje Nét voor dat telefoontje van paniekerige zoon (die effe dacht dat z'n auto gestolen was) had ik me een thee-ke uitgeschonken en ging ik ff pauze nemen...... theeke was wel ijskoud toen ik van die doodse rit terug thuis was en half uurke later kon ik alweer terug vertrekken naar afspraakje met dochter
En dan zijn er mensen die soms vragen 'maar wat doe jij zo de hele dag ???? kan jij je bezig houden ?????' man man man ! ;-)
Vandaag was het iets rustiger.....k'heb zelfs een lekkere honing-noten-cake gebakken na de middag.
Die is voor morgen want dan verwacht ik alweer bezoek van de Aussies (Australische familie die hier op bezoek zijn en bij men schoonzus logeren). Ik las net op face-book dat ze gister en vandaag mooie uitstapjes gemaakt hebben ; vandaag naar Nederland en gister naar Antwerpen. .... Mag er niet te veel bij stil staan maar in normale omstandigheden dus bij niet-ziekte van men zoetie zouden wij die uitstapjes allemaal mee doen.....
Sometimes life is kl**** !!!!
En wat staat er t'weekend op t'programma ? : voor men zoetie RUST ! Voor mij.....weet ik niet : strijken....boodschappen....eten maken..... maar hopelijk ook wat ontspanning want ook al wordt het volgens de weerberichten bere-koud......soms komen de muren op me af en wil ik gewoon buiten.....
We zien wel weer zeker ?....
Fijn weekend iedereen en geniet zo veel mogelijk als je kan !
Greets
Niesje

22-03-2013 om 22:59 geschreven door Niesje  

Vandaag moet ik hier komen schrijven :
Vanmorgend was het dagje 1 van de 4de chemo kuur van m'n zoetie, maar deze is niet kunnen doorgaan omdat zijn witte bloedlichaampjes een klein beetje te laag waren. Onze oncologe wil altijd veilig spelen en geen risico's nemen en zegde ons dat dit heus geen kwaad kan om een weekje uit te stellen. Met een bang hartje en heel veel traantjes in men ogen heb ik haar de vraag gesteld of het iets met 'de ziekte' te maken heeft en ze heeft me 'nog' maar eens op het hart gedrukt dat er geen reden is tot panikeren, dat dit gewoon heel normaal is door de chemo die vrij zwaar is ; dit is in het verleden nog eens twee maal voorgevallen, maar ik zal het nooit leren en steeds blijven panikeren ; ik kan er écht niets aan doen.
Maar die traantjes die waren er niet alleen omdat het niet kon doorgaan, die waren er ook omdat we vandaag hebben vernomen dat mijn zoetie z'n soul maatje terminaal is......... en dat was een heel harde noot vandaag, voor iedereen hier.....
Ik kan het nog altijd niet geloven : onze lieve vriendin.....m'n zoetie's grote steun is terminaal.....chemo doet z'n werk niet meer.....ze hebben alles stopgezet.....
Wat is deze wereld toch onrechtvaardig en wat is ons leven toch zo oneerlijk !!!!
Dus.....al bij al......het uitstellen van m'n zoetie's chemo kwam niet ongelegen ; ook dat zegde onze oncologe want ook zij zag hoe moeilijk hij het ermee had ; zelfs zijzelf zat met de tranen in haar ogen.
Veel woorden heb ik hier écht niet voor - het is gewoon onbeschrijflijk als je dit te horen krijgt......
Ik kan nu alleen maar hopen dat deze week 'rust' m'n zoetie z'n witte bloedlichaampjes voldoende kan herstellen zodat we dan toch volgende week met chemo 4 kunnen starten ; maar nooit zal het daar nog t'zelfde zijn in die kamer 14.....
Vandaag vertelde hij me zelfs dat hij graag zou hebben dat ze eens tot bij ons zou komen ......kweet natuurlijk niet of ze dat zelf wil en of ze dat nog aan kan ; hij wil haar zelfs gaan bezoeken op palliatieve........ ik krijg rillingen als ik er nog maar aan denk....
En tja.....t'minst erge natuurlijk is dan ook.....dat we niet naar Duitsland kunnen volgend weekend, zoals we gehoopt hadden omdat we daar uitgenodigd zijn op een 1ste comunniefeest. Ik keek er zo naar uit maar dat laat ik hier alleen uit men mond vallen want wat ik helemaal niet zou willen is m'n zoetie een schuldgevoel geven en daarbij......ik blijf hopen want toen ik hem daarstraks voorstelde om als comunniecadeau iets in een enveloppe te steken zegde hij dat dat niet nodig is want dat we, van zodra hij terug aan de betere hand is, toch zelf naar daar zullen rijden om dat cadeau zelf persoonlijk aan de comunniekant te overhandigen. En dat vond ik een super goed idee dus ik blijf hopen.!
Het was dus een bewogen trieste dagje hier vandaag en ik weet niet of ik goed ga kunnen slapen  maar omdat het nu al zo laat is en ik er morgenvroeg vroeg uit moet zal ik het dan toch maar gaan proberen.
Mijn gedachten gaan naar ......
Slaapwel

21-03-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

pffff t'is weeral véél te laat, maar sorry....ik kon écht niet vroeger komen want ons bezoek is net de deur uit.....
Ja...de Aussies zijn hier geweest vanavond, gewoon met z'n tweetjes, lekker gezellig en daar gezelligheid geen tijd kent was het dus in één keer half 1!
Ongelooflijk hoe leuk om te zien en te horen hoeveel ze te vertellen hebben ; ongelooflijk om te mogen genieten van hun cultuur, hun manier van leven enzo maar ook natuurlijk over de familie....vreugde en verdriet.
Ongelooflijk om dit na al die jaren nu pas te kunnen delen met dat van de familie dat er nog rest.
Maar....ik zeg altijd : 'beter laat dan nooit' en laat ons genieten van de momenten die we nu samen hebben, want dat is toch het allerbelangrijkste.
Met de belofte dat ze één dezer dagen hier komen koken (op z'n Australisch uiteraard) heb ik ze zo juist buiten gelaten en zijn ze terug hier enkele huizen verder naar m'n schoonzus alwaar ze logeren.
Morgen gaan ze een naar Breendonk omdat ze ook een tipje van de oorlogsjaren willen leren kennen wat wél niet zo'n leuke jaren waren, maar wél een periode die niemand mag vergeten!
Tot zover de Aussie's .
Vandaag was hier overdag een vrij rustige dagje, gewoon met ons tweetjes want de kids waren op hun eerste volledig uitgeruste trekkingstocht in de Ardennen. Rond half 7 zijn ze hier alle 4 doodmoe, maar wel héél tevreden terug aangekomen, met 4 grote dozen pizza's om nadien al vrij vlug huiswaarts te keren om daar vrij snel te kunnen gaan slapen want morgen is het alweer terug werkendag voor de jeugd.
Met m'n zoetie gaat het wel, buiten de nog steeds vreselijke nevenwerkingen die zeker op dit moment niet beteren, integendeel. Zelfs de lekkere friet-biefsteak die ik voor hem had klaargemaakt vanavond daarvan waren het alleen de frietjes met mayonaise die hem smaakten....erg hé ! pffff.
En zo starten we morgen alweer met de 2 laatste dagen van z'n goeie week om dan woensdag alweer met volle moed er tegen aan te gaan met chemo kuur 4 van de 6. Hopelijk is onze dokteres terug en hopelijk zijn z'n bloedwaarden oké....duim duim duim ??
Maar nu is het voor mij ook bedjes tijd want morgen wordt een leuke dagje want ik ga op stap met m'n twee boezemvriendinnen en daar kijk ik enorm naar uit !
Slaapwel iedereen en fijne werkweek

18-03-2013 om 01:04 geschreven door Niesje