Het kleinste stukje speelgoed (1)

Sinterklaas wil altijd erg graag dat zijn knechten genoeg speelgoed maken om ieder kind een heerlijk Sinterklaasfeest te bezorgen. Daarom ging hij op een morgen, een paar weken voor 5 december, alle werkplaatsen langs en zei tegen zijn knechten: "Denk eraan, dat je al het hout goed gebruikt om er iets van te maken. Van een heel klein stukje kun je soms nog iets leuks maken."

"Maar wat kunnen we dan van die kleine stukjes maken?" vroeg de Timmerpiet, terwijl hij op een hoop afval wees. Sinterklaas bekeek het en zei: "Je kunt er mooie blokken van maken en die verven en met het zaagsel kun je poppen en beesten opvullen. "Maar kijk nu eens naar dit piepkleine  stukje," zei een andere Zwarte Piet, "daar kun je toch echt niets mee beginnen."

En hij liet Sinterklaas een stukje hout zien dat niet groter was dan de helft van zijn pink. Alle knechten schoten in een lach, maar de Sint bekeek het aandachtig, één wenkbrauw ging omhoog, de andere omlaag - dat deed hij altijd als hij heel diep nadacht. "Je zou er een fluitje van kunnen maken," zei hij eindelijk. "Een fluitje!" zei de Timmerpiet. "Een fluitje!" lachte Pedro en hij lachte zo hard dat hij een buiteling maakte , recht in een hoop zaagsel. "Wie kan er nu van dit kleine stukje hout een fluitje maken?" Sinterklaas glimlachte en pakte een scherp, klein mes van de werkbank. "Dat zal ik je eens laten zien," zei hij. wordt vervolgd)
uit: Volksverhalen Almanak