Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
24-09-2008
tomaten in de serre
Zoals je kunt zien moet ik in de serre de rijpe tomaten reeds zoeken aan de bovenste trossen. Het zal nu ook niet lang meer duren of tomatenoogst voor 2008 eindigt hier bij ons. Het was een uitstekend tomaten jaar voor ons. Op de foto is duidelijk dat de tomaten van de hoogste tros nog goed groot zijn terwijl deze van de onderste trossen nog dikker waren. Op de handel zouden deze heel zeker verwezen zijn geworden naar de categorie 'soeptomaten' terwijl ze van uitzonderlijke smaak en vorm waren. De handel werkt met gekalibreerde maten en wat daar buiten valt, is beschouwd als van mindere kwaliteit...zonde.
Dit is een najaarsgroente met heel teer blad en sappig lekkere stelen, ideaal voor de wok. De stelen en het blad maken wij afzonderlijk klaar. Samen kan ook maar dan smaak je minder de fijnheid van de stelen. Op de foto kan je goed zien dat de weinige slakken in onze tuin deze groente ook heel fijn vinden. Ze denken waarschijnlijk dat het Hosta's zijn.
Vorig jaar had ik geen afrikaantjes staan zodat ik geen gier kon maken die ik dan gebruik in de plantgaten van alle koolplanten. Dit jaar heb ik dan ook meer last van vraat op die kolen. Alleen de broccoli die ik onder gaas plant blijft dit jaar gespaard. Daar ik dit jaar wel voldoende stinkertjes staan heb maakte ik gisteren een tonnetje tagetengier aan. die laat ik gewoon de hele winter trekken en in het voorjaar roer ik goed om en gebruik die dan in de plantgaten voor kolen.
Waar de courgettes stonden worden afrikaantjes geknipt. boven: Enkel de wortels van de tagetes blijven achter. onder: Het tonnetje wordt half gevuld met de bloemen en dan volgegoten met regenwater.
Elk jaar herhaal ik minstens één keer dat: hoe geroutineerd je ook bent, je in je tuin, bij het telen van groenten, nooit blijft gespaard van tegenslagen en mislukkingen. Dit jaar was het eerst onze ajuin die grotendeels mislukte. Nu zijn het de tomaten buiten die de plaag krijgen. De plaagtolerante tomaten waren zo goed als op het einde van een zeer grote opbrengst maar de laatste moet ik niet oogsten. De plaag sloeg plots ongenadig toe.
Ik denk dat het door de vochtigheid is en plots die droge dagen en relatief koude nachten.
De opbrengst van de kerstomaatjes begon nu pas goed op gang te komen en dan slaat de plaag ook toe....boeken toe. Ze mogen op de teerhoop voor onkruid en zieke planten. Alles wat kleur had dat naar rood neigt kon ik redden. De groene zijn onherroepelijk verloren In de Serre loopt een zeer geslaagd tomatenseizoen stilletjes aan op het einde. Daar kan ik enkel maar tevreden zijn. Van plaag is daar geen sprake.
Om kleur in je tuin te hebben zijn er natuurlijk veel meer mogelijkheden dan er te zien zijn in mijn tuin. Daarom bezocht ik gisteren een andere biotuin, deze van onze afdelingsecretaris Katrien. Het grof werk wordt verricht door haar man Johan. Een aangename tuin om te bezoeken en er is heel wat te zien. Hier ligt de nadruk iets meer op de siertuin alhoewel er een eerder kleine maar vruchtbare moestuin aanwezig is. Er zijn ook enkele goed dragende fruitbomen
De overvloed aan bloemen in de siertuin is voorbij. Vooral in bakken en potten ziet het er nog tamelijk kleurig uit. De kleur van bladeren en bessen zal stilaan de bovenhand nemen en is nu nog maar lichtjes ingezet.
Stilaan is de venkel groot genoeg om geoogst te worden. Mijn ondervinding is dat de kleintjes die niet geschikt zijn voor de handel altijd de beste en fijnste smaak hebben. Daarom zaai en plant ik er wat meer en zelfs de, normaal gezien, te laat geplante komen zo nog tot hun recht op ons bord. De reden waarom ik meestal te laat nog plant is plaatsgebrek.
salades, voor de ene het einde, voor de andere het begin
De kropsalade in open lucht had veel te lijden van het natte weer. Wat er nog staat is niet veer raars meer maar nog altijd de moeite om op tafel te brengen. Er is wat meer werk aan en een groter deel is voor de kippen.In het tuinbeeld verschijnt de eerste veldsalade en dat is een herfst en wintergroente. In het eerste stadium hou ik de bodem vrij van onkruid, wat in deze tijd van het jaar een hele klus is. Als ze groter wordt en ik reeds begin te voorzien om te oogsten, dek ik die eerste zaai af. Tegen die tijd is de kropsla onder koepel geoogst en verhuizen de koepels boven de veldsla.
Bij de kropsla zit er al eens een exemplaar tussen dat durft te rotten en de planten vervuilen vlug maar ik laat groeien omdat dit soort kruid een lekkernij is voor de kippen. Het is een schuchter begin voor de veldslad die ik steeds tamelijk dicht zaai want het gaat hier uitsluitend om het blad. Als je afdekt blijft ze proper en is ze wat malser.
Bijna elk zaadhuis houdt er eigen rassen op na. Ik kweek reeds jaren hetzelfde vroeg ras met relatief weinig blad. Deze soort levert enorm veel vruchten in relatief korte tijd. Tussen half en eind september zijn die uitgeleefd. Dit jaar begint het zeer vroeg omdat we een warme vochtige zomer hadden. Ik heb mijn eerste planten reeds weggenomen. Ook de enige patisson die er stond is reeds uit de tuin weggenomen. Er blijft voorlopig nog één plant over die nog enkele vruchten heeft maar van zodra die geoogst zijn gaat ook deze plant naar de compostruimte. Omdat daar volgend jaar de ajuinen komen komt er geen tweede teelt meer maar zal deze plaats zo vlug mogelijk afgedekt worden voor de winter.
Ons algemeen genaamd onkruid bevat niets anders dan ongewenste kruiden waarvan sommige zelfs geneeskrachtig zijn en waarvan er vele in de keuken aan bod kunnen komen. Wie heeft er nog nooit gehoord van netelsoep en er zijn er nog veel meer. Het is eens het opzoeken waard. Wie mij daarin wil helpen is van harte welgekomen.
Concreet: ik heb geprofiteerd van de enkele mooie dagen om de paadjes die door het natte en eerder warme weer van deze zomer stilaan groen aan het komen, nog eens een opruimbeurt te geven. Het ziet er naar uit dat we naar en vroege natte herfst gaan.
Deze morgen had ik volgende reactie op de blog: Bericht: Ik zou graag frambozen zefa 3 planten.Waar kan ik die aanschaffen ? Ik herinnerde mij, op de site van 'de tuinkrant' iets over frambozen te hebben gelezen. Bij het nagaan ging het wel degelijk over de soort 'zefa'. Op die site staat het emailadres om contact op te nemen met hen en ook kan je daar rechtstreeks bestellen. De site: http://www.tuinkrant.com/plantengids/fruit/33836.htm
Mijn plaagtolerante buitentomaten vertonen van dag tot dag meer ziekteëlementen op de bladeren maar de vruchten zelf rotten niet en blijven intact. Van zodra ze goed beginnen te kleuren pluk ik ze af en laat narijpen in de serre. Tot nu toe heb ik een viertal emmers geplukt van 8 struiken en het is nog niet voorbij. De vrucht zelf is aan de kleine kant
De voorbereidende werkjes zijn hier het belangrijkste. De grond moet onkruidvrij zijn, goed los loggen en er moet compost toegevoegd worden. Tenslotte plant ik de peterselie in debak en dek af met tuingaas dat er opblijft tot eind oktober. De salade wordt geplant en onder de koepel geplaatst. Op de overblijvende grond komt er vandaag nog groenlof.
Iemand vroeg mij naar het adres om een 'grelinette Guerilu'te kunnen bestellen. Deze gerilette is 0% rugbelastend en als je pijn in je rug krijgt dan ben je er verkeerd mee aan het werken. Er zijn grelinettes die fijner werk leveren maar waar je sterk en gezond moet zijn om die aan te kunnen. De 'Guerilu' is de aangewezen woelvork voor rugpatienten en vrouwen. Ik heb die reeds meer dan 10 jaar en zou die voor niets willen missen. Gedaan met spitten en dat spitten noodzakelijk is, is een dikke vette fabel. Kom maar eens kijken bij mij. Na tien jaar heb ik nog eens gespit en heb ik vast gesteld dat de grond zeer mul is geworden en dat het resultaat niet beter is dan na tien jaar enkel met de woelvork te hebben gewerkt. Spitten is zwaar en gaat traag. Met de woelvork gaat het zeer vlug en is zeer licht werk.
Het adres:
grelinette gerilu.
firma: Gecotec / Rue Romaine nr 2 -
5310 B R A N C H O N / Tel.: 081- 85 55 62
Ik heb geen aandelen in, noch percenten van de firma.
Als er nieuwe teelten worden gepland, bereid ik dat altijd fase per fase voor. Waar de pompoenen stonden wil ik nog salade telen maar onder lage koepel. Er komt nog een bakje krulpeterselie omdat mijn vorige per vergissing grootbladige was. Niet dat die minderwaardig is aan de gekrulde maar moeder de vrouw verkiest de krul boven de andere. En ieder rechtgeaard man krijgt er bijna de krul van maar weet ook dat het verlangen van de vrouw boven iedere logica en wet kan staan en voor de lieve vrede en nog veel meer doe je wat je anders niet zou doen en je doet het nog graag ook.
Hier boven zie je de weelderige grootbladige peterselie die ik dan zelf maar in soep of bij andere gerechten verwerk als ik een kookbeurt heb. De foto hier beneden toont waar de bak voor de krulpeterselie komt. Vervolgens plaats ik de lage koepeltjes vooraleer ik compost aanbreng. Op de rest van de grond zal ik een overschotje van groenlof planten dat ik dan gedurende de winter met kleine porties aan de kippen voer.. .... Op de jonge composthoop wordt de hokaidopompoenstruik wat opzij geschoven en wordt er verse jonge compost geschept met een inox schop die ik altijd vergeet te reinigen na de taak. Maar die kan er dus tegen en heb ik juist daarom gekocht. Mijn vorige schop heb ik dikwijls met ijzerwol enigzins blinkend moeten wrijven omdat ik een hekel heb aan roest op alaam. De hoeveelheid te gebruiken compost wordt ingeschat en naar de bak en de koepeltjes gebracht en uitgestrooid.
Het gebruikte alaam dat niet roestvrij is of weer lang moet opgeborgen worden (zoals de grelinette) wordt netjes proper en droog gepoetst zodat ik de volgende keer niet hoef te vloeken omdat ik niet graag dubbele arbeid verricht met vuil geroest materiaal.
De pompoenen zijn geoogst. In de volgende fase wordt de grond klaar gemaakt voor andere teelten.
De grond rond de rij tomaten wordt losgemaakt en de rest van de mulch wordt eronder geharkt om later aangevuld te worden met vers grasmaaisel. foto's onder en boven.
Het perceeltje wordt afgeboord en de woelvork wordt aan het werk gezet. Het mannetje dat ze in beweging brengt is eventjes een foto gaan nemen. Alles samen is in minder dan een half uur geklaard.
Peerpompoentjes zijn in september rijp. Daardoor kan je nog een hefts- of winterteelt beginnen. Als de randen van de bladeren beginnen opdrogen en je de pompoenen gemakkelijk kunt plukken met de verdikte steel er nog aanen er staan geen kleinere vruchten meer aan, dan mogen ze worden geoogst
hieronder: Er zijn er nog een zevntal overgebleven die de kookkunst van moeder de vrouw zijn kunnen ontglippen, voorlopig toch.. Een zestal zijn reeds in de soep verdwenen. Geen grote oogst maar voor twee planten die ernstig werden gesnoeid is dat een aanvaardbaar resultaat. Ik leg ze op een boord in de garage waar ze vorstvrij kunnen bewaren tot volgend jaar.
De eerste veldsalde ligt klaar om gezaaid te worden. Ik zaai drie keer: 1- eind augustus-begin september, 2- tussen half en eind september, 3- een laatste zaai onder glas in oktober. De eerste twee beurten kies ik voor 'grote Nordhollanse' van het bio-zaadhuis 'De bolster'. Voor onder glas kies ik een late soort Vandaag staat de eerste zaai op het programma. Ook opnieuw zorgvuldig te werk gaan: een voortje vullen met gezeefde compost of fijne potgrond en zeker niet te diep zaaien. Het principe herhaal ik even voor nieuwe blog bezoekers: het zaad bedekken met zoveel grond als het zaadje dik is.
De smeerwortel is op vele plaatsen, waar niet gespoten wordt' in de natuur te vinden. Je hebt de witte en de mauve. Het is gemakkelijker om die in eigen tuin te hebben. Je kan in de natuur zaad afnemen, gewoonlijk rond einde juli. Let er wel voor op dat hij bij jou niet in zaad komt of je tuin kan veranderen in een smeerworteltuin. Zo ziet de mauve bloem eruit en hieronder kan je zien hoe de plant eruitziet en dit met een witte bloei. Om rond half juni gier te maken, knip je de plant af, met bloem en al tot op de grond, dan zal hij in veel mindere mate groeien en nog eens bloeien in de maand september. Smeerwortelgier geef je tot begin september, daarna zou de plant dit voedsel niet meer opnemen!
Ik kreeg een vraag over mango's Ik kreeg jullie blogje door van de buren... en het is hier heel interessant... maar ik heb een mango-vraagje... ik heb op jullie blogje gekeken maar niets over mango's gevonden...
Ik heb reeds een aantal maanden geleden een mangopit in een potje in wat aarde gestoken... en er is (ondanks ik geen groene vingers heb) een plantje uit gegroeid... dat staat momenteel in de veranda, waar het zonnig en warm is...
Maar hoe moet het nu verder ? Waar moet ik dat zetten als het kouder gaat worden ? En moet dat bemest worden ?
Ik hoop dat iemand mij kan helpen, want ik zou het zonde vinden moest het nu kapot gaan... Alvast bedankt.
op mijn blog zie je een foto van hoe het er nu uitziet... http://www.bloggen.be/levensgenieters Ik ben natuurlijk op jouw blog geweest en vond er ongeveer dezelfe tekst als in jouw mailtje en daaronder de foto. Ik nam de vrijheid om die hier te copiëren.
29-08-2008 geschreven door Annick.
Ja Annick, een Mago is een tropische fruitboomsoort. Ik ben 10 jaar in Afrika geweest en je kan ze vergelijken met de perzik hier maar veel minder teer van vlees en ook een steviger vel. Het is een pitvrucht en normaal gezien ook een hoogstamboom die hier binnen gemakkelijk kiemt. Het aanpassen aan ons klimaat moet geleidelijk gebeuren. Het is best om nog pitten te planten zodat je kan gaan experimenteren. In elk geval moet je een paar exemplaren in pot in je (vorstvrije) veranda laten en na 15 mei buiten te laten tot gewoonlijk eind oktober als de andere planten voor overwintering buiten geplaatst worden. Een paar exemplaren plaats je in een niet vorstvrije koude serre waar ze beschut zijn tegen de scherpe gure Noordenwind en de eventuele sneeuw. Je graaft de pot een beetje in. De pot dient telkens aangepast te worden en na enkele jaren moet je het dan riskeren en de plant in volle grond buiten plaatsen op een beschutte plaats in volle zon. De planten die je binnen houdt in potten zullen een beetje bonsaiachtig worden. Deze in volle grond zouden moeten uitgroeien zoals een hoogstamperzik bij ons. Of je ooit eetbare mango's zult plukken, is een andere vraag. Maar je weet maar nooit. Mijn schoonvader was de eerste in België die exotische siervogels die enkel op tropische vruchten leefden over te schakelen naar gewoon vogelzaad. Zoals hij veel geduld heeft gehad, wens ik jou, Annick ook veel geduld en misschien eet je nooit wel Mango's uit eigen tuin.
Het is mogelijk dat er blog bezoekers zijn die meer ervaring hebben dan ik want wat ik hier beschrijf is een manier om planten aan te passen aan ons klimaat. Veel succes.
En Annick, nog iets, groene vingers, daar wordt niemand mee geboren, dat leer je aan door veel interesse en veel geduld. Daniël
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Het is een schuchter begin voor de veldslad die ik steeds tamelijk dicht zaai want het gaat hier uitsluitend om het blad. Als je afdekt blijft ze proper en is ze wat malser.
Vandaag staat de eerste zaai op het programma. Ook opnieuw zorgvuldig te werk gaan: een voortje vullen met gezeefde compost of fijne potgrond en zeker niet te diep zaaien. Het principe herhaal ik even voor nieuwe blog bezoekers: het zaad bedekken met zoveel grond als het zaadje dik is.
Zo ziet de mauve bloem eruit en hieronder kan je zien hoe de plant eruitziet en dit met een witte bloei.
Om rond half juni gier te maken, knip je de plant af, met bloem en al tot op de grond, dan zal hij in veel mindere mate groeien en nog eens bloeien in de maand september.
29-08-2008 geschreven door Annick.
