Voor de eerste keer in zoveel jaren dat we ook lid zijn van natuurpunt waren we vrij voor de nieuwjaarsreceptie en de algemene vergadering  die wat later kwam dan andere jaren.

We werden onthaald met een hapje   en een drankje en konden kennis maken met mensen die we niet kenden maar blijkbaar kende bijna iedereen mij.  Bij nader toezien herkende ik veel mensen van vroeger bij velt.  Het leek erop dat bijna de helft van de aanwezigen bestond uit velters die lid waren of nog zijn zowel van natuurpunt als van velt.  Zo ben ik ook en zo zijn er wel enigen.  

De terugblik en de vooruitzichten door de voorzitter en enkele mensen van het bestuur  toonde een bloeiende afdeling.   bij het betoog over de Maskobossen, 



kon ik mij niet van de indruk ontdoen dat het  gelijktijdig een paradepaardje is maar ook een zorgenkind ljkt te zijn. 



Toen kwam  het buffet.  Ik had de indruk dat de weinigen die kozen voor een vegetarisch buffet het verstandigste waren. Het gewone buffet was ook wel lekker , in feite veel te uitgebreid en keuze in overvloed.  Ja met dan de nadruk op overvloed en verscheidenheid.

Er zou nog een quiz volgen  maar om familiale redenen zijn wij vroeger naar huis teruggekeerd.

Natuurpunt is in Jabbeke een bloeiende gemeenschap waar in vreugde en blijdschap samen gewerkt wordt. 

We kijken reeds uit naar de lente en de zomer en dromen van ....

vlinders op bloemen en de kleuren  van zonnig weer. 

13-02-2011 om 06:37 geschreven door tuinblog d  

Er zijn heel wat wintergroenten, maar hoe is het in eigen tuin. Bij ons is het deze winter aan de magere kant. Daarom wil ik het vandaag eens hebben over de gangbare wintergroeten.  Eventjes het groenten en fruitkalender van  velt raadplegen en ik kom tot de volgende lijst.
Aardappelen -  knolselder – paddenstoelen – pastinaak – pompoen – prei – raap – rammenas - rode biet – rodekool – savooikool – schorseneren – spruiten -

Er zijn verschillende van die groenten die ik om de één of andere reden niet meer plaats.   Maar de grote afwezige deze winter, die we echt missen,  is de snij selder. 
Snij selderij, blad-, struik- of bosselderij - Apium graveolens var. secalinum

            
Apium graveolens                         Apium secalinum 
Het verschil tussen de twee variëteiten, daar ben ik nog nooit bij stil gestaan. 
Het is de eerste keer sedert we hier zijn dat ik deze selder moet missen.  Voor mij beginnen de wetenschappelijke namen van langs om meer belangrijk te zijn. Beter later dan ooit.  

Gelukkig voor ons hebben we in de vriezer een ruime voorrad groene en gele selder zodat we de winter wel zullen doorkomen en tot de nieuwe oogst kunnen geraken met wat nu nog voorradig is.  Maar wij vinden het altijd fijn om uit de tuin een versblaadje selder te kunnen in onze voeding verwerken.  Niets gaat natuurlijk boven vers.

12-02-2011 om 07:58 geschreven door tuinblog d  

Heel binnenkort zullen de werkzaamheden in de moestuin op gang komen en dan gaan we terug over op reportage stijl met eigen foto's en het nodige commentaar. Morgen sluiten we af met de sinaasappel maar vandaag echter nemen we de pompelmoes eventjes onder de loep. Deze keer nam ik een deel over van de site: http://www.dewassendemaan.be/fruitwijzer/pompelmoes/grapefruit.htm

Pompelmoes of grapefruit (Citrus Paradisi) behoort tot de familie van de wijnruit (Rutaceae).

-Pompelmoes bleef lange tijd een zonderlinge fruitsoort. Toen in de jaren '70 een Amerikaanse promotiecampagne startte rond het zogenaamde grapefruitdieet ('lose 4,5 kg of body weight in ten days!') ging de vraag echter pijlsnel omhoog. Niet toevallig was de staat Florida rond deze tijd uitgegroeid tot de grootste producent ter wereld (goed voor bijna de helft van alle productie). Ook Texas trachtte een plaats te veroveren op de markt. Omdat de teelt van witte en roze pompelmoes (voornamelijk Marsh en Thompson) echter niet rendabel bleek, gingen de Texanen op zoek naar nieuwe varianten. Zo ontstond Ruby met rood

vruchtvlees. Het werd meteen een voltreffer.

-Kenmerkend voor de succesvolle soorten in het algemeen is het feit dat ze nauwelijks of geen pitten bevatten en dat ze zeer zoet en sappig zijn. Pompelmoes mag dan in wezen een bittere vrucht zijn, de meeste consumenten willen dat liever niet gewaar worden. Per slot van rekening is ongezoete cola ook niet te genieten…

Voor de bittere smaak van pompelmoes is natuurlijke kinine verantwoordelijk. Deze complexe stof wordt in de farmaceutische industrie scheikundig nagemaakt en als goedkoop geneesmiddel in de strijd tegen malaria ingezet. Hoewel kinine een van de meest succesvolle geneesmiddelen is gebleken, blijft het een lapmiddel. De malariaparasieten worden niet volledig uitgeroeid. Daardoor kan de ziekte in een later stadium terug in alle hevigheid opflakkeren. Florida heeft overigens geen nood aan dergelijke lapmiddelen. Niet omdat de inwoners veel pompelmoezen eten maar wel omdat de Anopheles-mug geen vaste voet op Amerikaanse bodem krijgt. Kosten noch moeite worden gespaard om het beestje zuidelijk te houden.

Ik zocht ook naar de voedingswaarde van die eerdere bittere vrucht: 
http://www.infotalia.com/nld/culinair/voeding/groenten_en_fruit/groentefruit_detail.asp?id=3114

Op zoek naar gerechten viel mijn keuze op http://www.hollandsepot.dordt.nl/visgerechten

waar ik aan het volgende gerecht de voorkeur gaf.  

Gestoofde kabeljauw met pompelmoes.

 

Ingrediënten

-400 gram kabeljauwfilet

-1 eetlepel citroensap

-zout & versgemalen peper

-1 kleine ui

-1 komkommer

-25 gram boter

-1 tl tijm

-1 blik tomaat

-½ kruidenbouillontablet

-1 roze pompelmoes

-½ eetlepel aardappelmeel

Bereidingswijze.

-Laat de kabeljauwfilets in ongeveer ½ uur iets ontdooien.

-Snijd ze in blokjes, besprenkel die met citroensap en bestrooi ze aan alle kanten met zout en peper.

-Pel en snipper de ui.

-Was de komkommer goed, snijd hem in stukken van circa 8 cm en snijd de stukken in repen.

-Verhit de boter in een braadpan en bak de ui zachtjes gedurende circa 3'.

-Voeg de komkommer en de tijm toe en bak ze een ½ minuut mee.

-Voeg de tomaten met het sap toe, verkruimel er het bouillontablet boven en breng alles zachtjes aan de kook.

-Roer de blokjes kabeljauw erdoor en laat ze in circa 10 minuten zachtjes gaar worden.

-Schil intussen de pompelmoes dik, zodat het vruchtvlees zichtbaar is.

-Snijd met een scherp mesje boven een kom de partjes tussen de vliezen los en verwijder de pitten.

-Roer het aardappelmeel in een kopje met 2 eetlepels water glad.

-Voeg dit al roerend aan het vis -tomaten mengsel toe en blijf roeren tot het een licht gebonden saus is.

-Voeg de pompelmoesstukjes aan het vis -tomaten mengsel toe en laat ze even mee opwarmen.

-Maak op smaak af met zout en peper en serveer direct.

Persoonlijk eet ik nu meer vis dan vroeger en raad ik je aan ook eens een visgerecht uit te proberen. Witte vis is magere vis en gekleurde vis is een eerder vette soort.  Denk maar aan zalm.

Eet een andere soort vis zoals:
 
  enz. Keuze in overvloed.

Wil je kosten sparen koop dan geen kookboeken meer aan maar ga op het net.

Wat je wel nog kan aanschaffen zijn boeken over voeding. Daar kan ik het velt 'handboek Ecologische voeding' sterk aanbevelen.

09-02-2011 om 09:16 geschreven door tuinblog d  

Deze morgen vond ik in mijn mailbox onderstaande mail.

08-02-2011 om 09:34 geschreven door tuinblog d  

De mango vrucht is een sappig gedoe bij rijpe vruchten met een grote steen die je gemakkelijk kan doen kiemen en een tijdje in een pot als kamerplantje kan doe opgroeien.

Maar laat het ons het eerst hebben over die smakelijke vrucht.  Hiervoor nam ik een  teks op de site http://nl.wikipedia.org/wiki/Mango_(soort)
die ik lichtjes bewerkte.

-De mango (Mangifera indica) of manga is de commercieel belangrijkste soort uit het geslacht ‘Mangifera’ en is na de banaan het belangrijkste fruit uit de tropen.

-De groenblijvende boom kan een hoogte van 40 m bereiken. De boom heeft een dichte, brede kruin. De afwisselend geplaatste bladeren zijn leerachtig, glad, glanzend, donkergroen, ‘gaafrandig’ en hebben een ovale, toegespitste vorm. Het blad is 15–30 cm lang en tot 3,5 cm breed. De bladsteel is 2–6 cm lang. De ’eindstandige’, vertakte bloeiwijzen kunnen tot 100.000, enkele millimeters grote, gelige of rozige bloemetjes bevatten. Van deze bloemen wordt maar een klein deel bestoven en rijpt een nog kleiner deel uit tot volwassen vruchten.

-De mango is een steenvrucht die in vorm varieert, afhankelijk van het ras. De vruchten zijn 5–40 cm lang, meestal asymmetrisch, ovaalvormig en vaak gekromd met aan het uiteinde een korte, brede tuit. Er bestaan echter ook rassen met bolvormige vruchten. De schil is tot 2 mm dik, glad en glanzend. De vruchten zijn rijp, groen, geel, oranje, rood of bontgekleurd. Het rijpe vruchtvlees is zacht en sappig, geel van kleur en vezelig tot bijna vezelloos. De vrucht smaakt ‘zoet-aromatisch’ en verspreidt een zoete geur. De smaak hangt ook af van het gehalte aan terpentijn, wat bij goede rassen laag is. Aan de hand van de geur is ook de rijpingsgraad betrouwbaar vast te stellen, want er zijn immers ook vruchten die rijp groen van kleur zijn. De ‘steenpit’ is houtig en afgeplat en zit stevig aan het vruchtvlees vast.

-Rijpe vruchten worden als handfruit gegeten en onrijpe vruchten kunnen als groente worden bereid of worden ingelegd in zoetzure ‘curry's’. De bloesem van de mangoboom is ook eetbaar en levert bovendien een zoete honing. Het hout van de mangoboom kan worden gebruikt voor de fabricage van meubels.

-De mango komt van nature voor in India waar de vrucht en de boom heilig zijn. De mango speelt een rol in de symboliek van het boeddhisme. Sinds 1830 wordt de plant wereldwijd in de (sub)tropen gekweekt, het meest noordelijk in ‘Israël en Florida’.

-Mango bevat enzymen die eiwitten afbreken door de eiwitketens in stukjes te knippen. Mango is dan ook moeilijk met ijs, melk of vlees te combineren. Men blancheert de mango daarom voor gebruik als mango in combinatie met zuivel of gelatine wordt verwerkt. Door dit blancheren worden de enzymen (proteasen)  inactief. -De mango (Mangifera indica) of manga is de commercieel belangrijkste soort uit het geslacht ‘Mangifera’ en is na de banaan het belangrijkste fruit uit de tropen.

-De groenblijvende boom kan een hoogte van 40 m bereiken. De boom heeft een dichte, brede kruin. De afwisselend geplaatste bladeren zijn leerachtig, glad, glanzend, donkergroen, ‘gaafrandig’ en hebben een ovale, toegespitste vorm. Het blad is 15–30 cm lang en tot 3,5 cm breed. De bladsteel is 2–6 cm lang. De ’eindstandige’, vertakte bloeiwijzen kunnen tot 100.000, enkele millimeters grote, gelige of rozige bloemetjes bevatten. Van deze bloemen wordt maar een klein deel bestoven en rijpt een nog kleiner deel uit tot volwassen vruchten.

-De mango is een steenvrucht die in vorm varieert, afhankelijk van het ras. De vruchten zijn 5–40 cm lang, meestal asymmetrisch, ovaalvormig en vaak gekromd met aan het uiteinde een korte, brede tuit. Er bestaan echter ook rassen met bolvormige vruchten. De schil is tot 2 mm dik, glad en glanzend. De vruchten zijn rijp, groen, geel, oranje, rood of bontgekleurd. Het rijpe vruchtvlees is zacht en sappig, geel van kleur en vezelig tot bijna vezelloos. De vrucht smaakt ‘zoet-aromatisch’ en verspreidt een zoete geur. De smaak hangt ook af van het gehalte aan terpentijn, wat bij goede rassen laag is. Aan de hand van de geur is ook de rijpingsgraad betrouwbaar vast te stellen, want er zijn immers ook vruchten die rijp groen van kleur zijn. De ‘steenpit’ is houtig en afgeplat en zit stevig aan het vruchtvlees vast.

-Rijpe vruchten worden als handfruit gegeten en onrijpe vruchten kunnen als groente worden bereid of worden ingelegd in zoetzure ‘curry's’. De bloesem van de mangoboom is ook eetbaar en levert bovendien een zoete honing. Het hout van de mangoboom kan worden gebruikt voor de fabricage van meubels.

-De mango komt van nature voor in India waar de vrucht en de boom heilig zijn. De mango speelt een rol in de symboliek van het boeddhisme. Sinds 1830 wordt de plant wereldwijd in de (sub)tropen gekweekt, het meest noordelijk in ‘Israël en Florida’.

-Mango bevat enzymen die eiwitten afbreken door de eiwitketens in stukjes te knippen. Mango is dan ook moeilijk met ijs, melk of vlees te combineren. Men blancheert de mango daarom voor gebruik als mango in combinatie met zuivel of gelatine wordt verwerkt. Door dit blancheren worden de enzymen (proteasen)  inactief. -De mango (Mangifera indica) of manga is de commercieel belangrijkste soort uit het geslacht ‘Mangifera’ en is na de banaan het belangrijkste fruit uit de tropen.

-De groenblijvende boom kan een hoogte van 40 m bereiken. De boom heeft een dichte, brede kruin. De afwisselend geplaatste bladeren zijn leerachtig, glad, glanzend, donkergroen, ‘gaafrandig’ en hebben een ovale, toegespitste vorm. Het blad is 15–30 cm lang en tot 3,5 cm breed. De bladsteel is 2–6 cm lang. De ’eindstandige’, vertakte bloeiwijzen kunnen tot 100.000, enkele millimeters grote, gelige of rozige bloemetjes bevatten. Van deze bloemen wordt maar een klein deel bestoven en rijpt een nog kleiner deel uit tot volwassen vruchten.

-De mango is een steenvrucht die in vorm varieert, afhankelijk van het ras. De vruchten zijn 5–40 cm lang, meestal asymmetrisch, ovaalvormig en vaak gekromd met aan het uiteinde een korte, brede tuit. Er bestaan echter ook rassen met bolvormige vruchten. De schil is tot 2 mm dik, glad en glanzend. De vruchten zijn rijp, groen, geel, oranje, rood of bontgekleurd. Het rijpe vruchtvlees is zacht en sappig, geel van kleur en vezelig tot bijna vezelloos. De vrucht smaakt ‘zoet-aromatisch’ en verspreidt een zoete geur. De smaak hangt ook af van het gehalte aan terpentijn, wat bij goede rassen laag is. Aan de hand van de geur is ook de rijpingsgraad betrouwbaar vast te stellen, want er zijn immers ook vruchten die rijp groen van kleur zijn. De ‘steenpit’ is houtig en afgeplat en zit stevig aan het vruchtvlees vast.

-Rijpe vruchten worden als handfruit gegeten en onrijpe vruchten kunnen als groente worden bereid of worden ingelegd in zoetzure ‘curry's’. De bloesem van de mangoboom is ook eetbaar en levert bovendien een zoete honing. Het hout van de mangoboom kan worden gebruikt voor de fabricage van meubels.

-De mango komt van nature voor in India waar de vrucht en de boom heilig zijn. De mango speelt een rol in de symboliek van het boeddhisme. Sinds 1830 wordt de plant wereldwijd in de (sub)tropen gekweekt, het meest noordelijk in ‘Israël en Florida’.

-Mango bevat enzymen die eiwitten afbreken door de eiwitketens in stukjes te knippen. Mango is dan ook moeilijk met ijs, melk of vlees te combineren. Men blancheert de mango daarom voor gebruik als mango in combinatie met zuivel of gelatine wordt verwerkt. Door dit blancheren worden de enzymen (proteasen)  inactief.  

Voor de toepassingen in onze keuken van de lekkere mangovrucht koos ik een recept op de site   http://www.receptenvandaag.nl/recepten/tags/mango-recept

Gerookte zalm met mango, limoen en roze peper.
hoofdgerecht, voor 4 personen

in 15 minuten klaar

Ingrediënten

- zout
- 1 limoen of citroen
- 250 g gerookte zalmfilets
- wat dille of één lente uitje
- 1 theelepel roze peperkorrels
- 3 eetlepels olijfolie
- 1 sappige, rijpe mango

Bereidingswijze:

-Doe het sap en de geraspte schil van de limoen of citroen in een kom samen met fijngehakte dille of lente ui.

-Voeg er de roze peper bij samen met de olijfolie en een snuifje zout.

-Snij de mango in fijne stukjes

- Snij de zalm in stukjes van 1 cm.

- Leg de zalm om en om met fruit op een bord en dien op met de dressing.

- -

-Deze salade kan de start zijn voor heel wat variaties. Laat uw fantasie de vrije loop op mediterrane golven...

-Serveer bij deze maaltijd  bv. Italiaanse ciabatta of focacciabrood.

-Twijfel je aan de rijpheid van de mango’s of zijn ze moeilijk verkrijgbaar, dan kan je ook mango’s in blik gebruiken.

08-02-2011 om 00:00 geschreven door tuinblog d  

Peren kunnen zeer sappig zijn en krijgen bij mij persoonlijk de voorkeur op appelen.  

Ik presenteer een lichtjes bewerkte bijdrage van op de site

http://www.xquis.com/xquis/warenkennis/110/peer.html

De meest gekende peersoort is  de ‘Conférence’. U kan deze het hele jaar door verkrijgen, met uitzondering van de zomermaanden juli en augustus.

De  ‘Doyenne du Comice ‘wordt de koninginnenpeer genoemd wegens haar wit, sappig vruchtvlees en erg zoete smaak. Deze peer heeft een geelgroene kleur met een bruinrode gloed en is verkrijgbaar van oktober tot maart.

Andere peersoorten zijn de  ‘Triomphe de Vienne’,

de  ‘Beurré Hardy’ en         
                                                    de ‘Durondeau’.

Aankopen

Eigenlijk zijn er het hele jaar door peren verkrijgbaar. Peren koopt u het best wanneer ze nog stevig zijn. U kan de peren altijd nog even verder laten rijpen in de koelkast.

Bewaren

Bewaar peren in het groentevak van de koelkast. Om te voelen of een peer voldoende rijp is, voelt u best net onder de steelinplanting. Om de kleur van een geschilde of versneden peer mooi te houden, gebruikt u best wat citroensap.

Bereiding

-Peren zijn heerlijk in slaatjes en gebak, omdat ze zo knapperig zijn en fris smaken.

-U kan ze ook stoven of pocheren.

-Verder kan u ze gebruiken als versiering, u kan ze uithollen en het steeltje aan de peren laten, u kan peren ook opvullen.

-Peren zijn o.a. lekker in combinatie met vis, vlees, konijn en bij de bereiding van zoete desserts.

-De peersoorten Triomphe de Vienne en Beurré Hardy zijn eerder dessertperen, maar kunnen ook als stoofpeer worden gebruikt.

-De Durondeau is een heerlijke dessertpeer die u best vanaf oktober koopt.

Gezondheid

Peren zijn erg gezond omdat ze o.a. vitamine C bevatten en veel energie verschaffen.

Voedingswaarde per 100g:

-Energie  179 kj …42 kcal    -Voedingsvezels  2,1 g    -Koolhydraten   10 mg      -eiwitten  0,5 g   -Vitamine C   4 mg

Op de site  http://nl.wikipedia.org/wiki/Peer_(vrucht)  vind je zeer uitgebreide gegevens. 

Terwijl je op de site http://library.wur.nl/speccol/fruithof/fruit/Pee/IndAlf/Pealf.htm  dan weer een uitgebreide tabel krijgt van verschillende rassen met het land van herkomst en de maanden waarin je ze kunt krijgen.

Voor recepten kan je op verschillende sites maar ik koos voor:  http://www.xquis.com/xquis/warenkennis/110/peer.html

en op  http://www.e-gezondheid.be/papillot-van-zalm-met-peren/recette/1260

Papillot  van zalm met peren                                 
Een evenwichtig, maar vetarm hoofdgerecht op basis van seizoensproducten. Voor2 personen en in +/-20 minuten klaar.

Ingrediënten

-Uien: 2
-Peer: 1
-Zalmfilets: 2
-vetstof: 5 g
-Vier kruiden
-Slagroom: 2 eetlepels

-Zout, peper

Bereiding

-Pel de uien en hak ze fijn. Schil de peer en snij ze in schijfjes.

-Laat de uien zacht smelten in de margarine tot ze doorschijnend worden.

-Neem ze uit de pan en leg ze op absorberend papier.
-Leg de schijfjes weer in de pan en laat ze twee minuten koken.
-De oven voorverwarmen op 180° C (stand 7).
- Leg op twee velletjes bakpapier een laag peren, een laag uien, kruid vervolgens met zout, peper en een snuifje van de vier kruiden en

  leg er ten slotte een zalmfilet op.

-Bedekt opnieuw met een laagje uien, een laagje peren, kruid met zout, peper en vier kruiden en werk af met een eetlepel room. -Sluit de papillot.
-Plaats het geheel 10 minuten in de oven.

 Serveer de papillot op het bord, iedereen opent zijn papillot zelf.  gepubliceerd door Paule Neyrat, diëtiste op 10/02/2009
De fiuren komen van Google afbeeldingen  en eet maar smakelijk.

07-02-2011 om 00:00 geschreven door tuinblog d