|
In de tuin ligt nu de nadruk op het oogsten.
De composthoop wordt verder opgezet volgens de trage methode.
Zo zorgt de opkuis verder voor groenlagen in de composthoop.
De geraamten van de kooien boven de bessen worden weggenomen.
De volgende stap is het verwijderen van het ongewenste groen dat op de composthoop geworpen wordt.
De tagetes (stinkertjes) worden wat geknipt aan de kant van de selder.
Ze begonnen er overheen te groeien.
Het gras kreeg nog een maaibeurt.
Vanaf nu gaat het meer om het oprapen van de afvallende bladeren, dan om het gras.
Het groeit alleen nog op de schaduwplekken van de tuin en die zijn er gelukkig overvloedig.
De venkel kreeg zijn eerste mulch. Ik wacht niet meer op de regen
Ook de rucola kreeg een mulchbeurt.
Hier zie je hoeveel bladeren er tussen het gras zijn vermengd.
Dan is het tijd om even uit te rusten op het bankje achter in de tuin.
Ik kan de rust van zonnig groen, recht voor mij, diep op mij laten inwerken.
Kijk ik wat naar rechts dan voel ik mij dankbaar voor de overvloedige groenten opbrengst.
De prei staat er met zeer weelderig gesloten groen. Daaronder groeit geen onkruid.
Het nadeel is dat je ze niet kan aanaarden.
Ik heb er enkel een deel geknipt en aangeaard.
Ik vraag me af of het groen van de prei voedzamer is dan het wit.
Tot nu toe knipte ik enkel als er roest verscheen op de bladeren. Nu is daar geen sprake van.
Mijn buurman zegt altijd dat prei waarvan je het groen inkort dikker wordt dan deze die niet ingekort is.
Ik heb daar geen bewijs van, dus maar experimenteren met de twee naast elkaar.
Hier wil ik veldsalade zaaien maar ik wachtte omdat er regen was aangekondigd.
De weerman sprak van 10 tot 15 liter per m2.
Hier in de polders is het bij 10 tot 15 druppels gebleven op dit oppervlak.
Als je zaait in een kurkdroge tuin dan moet je de zaai begieten.
Daar komen de mollen op af met alle gevolgen van dien.
Ik zal toch verplicht zijn om op mollenjacht te gaan want de veldsalade moet nu worden gezaaid.
Ik stond nog met restjes groenlof planten. Die gaan toch nog in de grond.
Worden het geen kroppen meer dan heb ik groen voor de kippen.
De rode bieten dreigden te dik te worden. Dan gaat veel smaak verloren.
Daarom worden die geoogst en ingevroren na eerst met pel en al gekookt te zijn.
Eens afgekoeld komt de pel er zo af met een simpele wringbeweging.
Als die bieten eind oktober pas klaar zijn, dan kan je ze in scherp zand bewaren.
Nu is het nog te warm en schieten ze zeer vlug door.
Dit is kost voor de liefhebbers van rode bieten.
Je vind op het internet verschillende recepten voor rode bietensoep.
Een goed recept is zo opgesteld dat de aardesmaak totaal geneutraliseerd wordt.
Probeer het maar eens uit. Wij hier vinden het alvast een lekkernij.
Dat de urinekleur mee gaat in het feest, dat moet je er bij nemen.
12-09-2012 om 07:00
geschreven door tuinblog d 
|
