Mijn tuin ligt heel droog.  Zaaien zal om begieten vragen.




Genieten van deze ‘Helleborussen’ als winter en voorjaar bloeier.
Zou je geloven dat ik ze nu pas echt zie.

Ik liep voordien wel met mijn ogen open maar er scheelde veel met mij.

Ik genoot niet meer.  Dat is nu terug.

De teelten per rij waren niet meer aangepast aan mijn licht veranderd teeltplan.

Ik heb die dus allemaal herschreven en de oude naar de papierbak verwezen.

In de late namiddag was het hier droog en zonnig.  Het zand is amper geblust.

Vorig jaar kregen onze polders hier ook beduidend minder regen dan op andere plaatsen.

Ik heb de groene schijfjes dan maar direct op hun juiste plaats gezet volgens het aangepaste tuinschema.
Weet je als je witte schijfjes gebruikt, de vogels er mee gaan lopen. 

Is het nu de ekster, de kraai of gewoon de merel, ik weet het niet. 

Het feit is dat je de helft niet meer terug vindt als je ze even wilt raadplegen.

Hier komen wel  eens groepen op bezoek en dan hebben ze een didactische waarde.
Ik loop ook niet de hele dag rond met het teelschema in de hand.
Die plastiek schijfjes zijn mijn wegwijzertjes.


Zo ziet de vijgenboom er uit.  Ik weet niet of ik me zorgen moet maken.

Voorlopig ziet hij er zo dood uit als een luis.

Het gevlekte longkruid, een heel besheiden maar naarstige voorjaar bloeier, fleurt het plaatje was op.

Dit is de daslook die heel vroeg in het voorjaar zijn groene blaadjes aanbiedt als smaakmakers bij salade.

Tegen juni zit er geen smaak meer in en resten nog enkel verkleurde bladeren en een mooi wit bloempje.
Meestal pluk ik dan het blad weg en bewaar het bloempje tot het verslenst.

Tussenin heb ik, gezapig weg met onderbrekingen, een deel van het vak voor de combinatieteelt effen gelegd.
Ik probeer veel klaar te te leggen tegen dat mijn broer komt om er een dagje tegenaan te gaan.