De Waregemse Cultuurraad weet de Vlaming met de academische zitting bij zijn Vlaamse Feestdag steeds te confronteren met gastsprekers, die allerminst de Vlaams nationale pet dragen. Ook prof. Dr. Carl Devos kunnen we moeilijk een Vlaams-nationalist noemen, maar als politicoloog is hij wel de aangewezen persoon om de aanwezige Vlamingen een deskundig en realistisch beeld te geven over de huidige historischesituatie in ons land. De analyse van Prof. Devos draagt zeker verder dan wat we de laatste jaren met huidig wit konijn Rik Torfs en Persgroep-journalist Yves Desmet als gastprekers voorgeschoteld kregen.
Cultuurraad-voorzitter voor het leven Nico Vandenberge zag vandaag een Vlaamse feestdag met een historische afspraak vlak voor de verwachte grote staatshervorming en een nieuw land, waarin de leeuw en de haan vreedzaam kunnen samenleven in één kooi.
In de nadagen van verkiezingen, waarin de Vlaming zijn schroom heeft afgelegd en volop heeft gekozen voor het Vlaams Nationale. Het zwart kantje en pejoratieve, dat nog altijd aan het Vlaamse kleefde, heeft de Vlaming nu definitief afgelegd. Niettegenstaande ook de pogingen van vakbonden en andere nationale spelers om die Vlaming nog een schuldgevoel aan te praten.
Carl Devos verwittigde al meteen dat van hem geen stoere toespraak zoals van Maddens, e.a. moest verwacht worden. Hij beperkte zich ook tot een analyse van de huidige politieke situatie van ons land en waagde zich ook niet aan voorspellingen. Hij nuanceerde ook al onmiddellijk de uitspraak historische afspraak van de voorzitter, omdat dat woord de laatste jaren al te veel in beeld komt en dat al enige terughoudendheid vraagt. De zon schijnt, maar de regeringsvorming zal ook donderwolken op weg vinden.
In het verloop van zijn spontane analyse zouden we trouwens moeten vaststellen dat hij ook maar een klein staatshervormingske verwacht en er blokkage-mogelijkheden te over zijn om elke deblokage te blokkeren. De Vlaams-nationale kiezer moest trouwens nog aanhoren dat Bart De Wever duidelijk ook is mislukt in zijn informateurs-opdracht zoals hij die vooraf voor zichzelf had ingeschat. De sluwe Di Rupo, waarover prof. Devos overigens geen enkel negatief woord kwijt wilde, weet dat ook en heeft mijnheer De Wever dan ook naast zich gevraagd voor het komend préformateursschap. Meteen krijgt de formatie van de regering al een confederaal tintje, waarbij De Wever zich bezighoudt met de regeringsvorming aan Vlaamse kant en Di Rupo langs Franstalige kant... Tijdens de receptie achteraf beaamde de professor ook ons aanvoelen om nadien ook naar een dubbel confederaal formateursschap te gaan, waar de creativiteit van het Hof dan misschien weer een nieuwe benaming voor vindt
Kernpunt uit de federale (of confederale) analyse van ons land ziet prof Devos het ontbreken van een federale democratische reflectie in ons land. De federale democratie functioneert niet. De helft van de regering moet geen verantwoording afleggen aan de helft van het land. Carl Devos noemt dit een contructiefout aan de federale structuur van ons land. Ook in wetenschappelijke analyses wordt de bipolaire federatie (een federatie met twee) als heel gevaarlijk omschreven. Er zijn enerzijds de blokkages met 2/3 meerderheden en meerderheden in elke taalgroep voor grondwetsherziening, alarmbellen, grendels en andere vetos. Anderzijds kent ons land geen federale media, politieke partijen, enz.
Sluwe Elio wacht de omwenteling af bij de partijen langs Franstalige zijde. Bij MR is het de vraag met wie er nu moet onderhandeld worden, omdat de drie onderdelen in het kartel (PRL, FDF en MCC) zich duidelijker profileren en we voor de opvolging van huidig voorzitter Reynders ook de tweedeling kennen tussen kamp Reynders-FDF (kern Brussel) en de zgn. renaissancegroep (kern Wallonië). Ook bij CDH wordt de Brusselse Milquet opgevolgd door Waals minister van openbare werken Benoit Lutgen (Bastenaken), waardoor Di Rupo meer op Wallonië en minder op Brussel gerichte partners zou vinden. In Franstalig België blijven de MR en CDH voor Di Rupo meest in beeld voor de vorming van de (con) federale regering.
Langs Vlaamse kant weet prof. Devos dat de andere partijen niet zullen dulden dat Bart De Wever bij de vorming van een regering langs de kant blijft staan. Hij kan niet meer uit de verantwoordelijkheid glippen van de post van vice-premier, wat zowel voor hem als voor de NVA moeilijk kan liggen. Carl Devos sluit dan ook het scenario niet uit dat NVA lang de kant blijft staan en we een federale regering krijgen zonder NVA.
Op deze Vlaamse feestdag ziet Carl Devos ook een minder draaiende Vlaamse regering Peeters II. Hij kon ook niet laten om een sneer te geven op het schandalig optreden van de Vlaamse NVA-ministers Bourgeois en Muyters deze week , waarvoor duizenden besluiten moeten geschreven voor de hele vertoning van ontslag uit Vlaamse regering, eed in federaal parlement en terug Vlaams minister om maar te zwijgen van de voorkeur voor het federale niveau van een Vlaams NVA-minister
Bovendien zit de Vlaamse regering zelf met een BHV-dossier met de Lange Wapper brug/tunnel in Antwerpen. Carl Devos is ook niet onder de indruk van de Copernicaanse revolutie van minister-president Peeters. De politieke waterval-analyse ontlokte Cultuurraad-voorzitter Nico Vandenberge de bedenking dat we na het wit konijn Rik Torfs van vorig jaar misschien binnenkort kunnen spreken van een nieuw wit konijn Carl Devos
De enige echt traditionele Vlaams-nationale stem tijdens de academische zitting bij de Vlaamse feestdag in Waregem kwam van burgemeester Kurt Vanryckeghem. Deze maakte een opvallende vergelijking met de Guldensporenslag van 708 jaren geleden met een krachtig vastberaden volk dat onstuitbaar gaat voor eigen overwinning. Hij spaarde ook de Waalse leider Di Rupo niet, die hij vergeleek met Robert II van Artois. Deze laatste werd op 11 juli 1302 met zijn 8500 zwaar bewapende krijgers verslagen door het Vlaamse voetvolk.
Maar burgemeester Kurt Vanryckeghem brak vooral een lans voor meer autonomie voor steden en gemeenten. Hij wil minister van Vlaamse binnenlandse zaken dan ook oproepen om een interne staatshervorming en meer bevoegdheden voor de gemeenten, het beleidsniveau dat nog het meest vertrouwen geniet bij de bevolking. ..
11-07-2010, 00:00 geschreven door wareber
|