Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
11-01-2016
Gaverprijs 2016 voor Francis Bekaert
Afgelopen zondag 10 januari 2016 werden in cultuurcentrum De Schakel in Waregem de winnaars van de tweejaarlijkse Gaverprijs bekendgemaakt. Deze tweejaarlijkse wedstrijd voor schilderkunst, georganiseerd door de stad Waregem, cc De Schakel en de cultuurraad, is toe aan haar 16de editie. De jury maakte een uitvoerige selectie uit maar liefst 80 inzendingen, met werk van schilders uit Vlaanderen en Nederland. Uiteindelijk nomineerde de jury, met als voorzitter Jo Coucke van Deweer Gallery in Otegem, 11 inzendingen voor de tentoonstelling, waaronder drie prijswinnaars en een eervolle vermelding. Tot 7 februari kunt u nog de werken bewonderen in de tentoonstellingshal van Cultuurcentrum De Schakel.
De eerste prijs, dé Gaverprijs 2016, ging naar Francis Bekaert (1980) uit Tielt. Hij ontving 5000 euro en een door de jury aangeduid werk uit zijn inzending wordt geschonken aan de stad Waregem. Zijn olieverfschilderijen op doek tonen donkere en meerlagige landschapselementen, ruimtes en constructies.
Some kind of Loneliness
De tweede prijs viel Joke Derycke (1991) te beurt, een jonge kunstenares uit Aarschot. Derycke maakt grote, collagetechnische schilderijen op doek met referenties naar zowel de kunstgeschiedenis als naar nieuwe media.
Anti-miserie
Met Loïc Van Zeebroek (1994) viel zo mogelijk een nóg jongere deelnemer in de prijzen. Van Zeebroek won de derde prijs met zijn kleine en precieze olieverfpaneeltjes. Zijn werkt getuigt van een eigenzinnig talent en bewijst dat ook van kleine schilderijen een enorme kracht kan uitgaan.
Schaap in de woestijn
De eervolle vermelding ging naar Sebastiaan van Weelden (1986) uit Utrecht. Van Weelden toont drie grote doeken met abstracte en kleurrijke vormen en motieven. De jury prees "de bijzondere compositie, het consequente ritme en de boeiende afwisseling van kleur en textuur".
Shades of Orion
Alle laureaten waren aanwezig en namen met plezier hun prijs in ontvangst. Na afloop werd de tentoonstelling officieel geopend. Deze loopt nog tot 7 februari en is dagelijks te bezoeken van 10-12u en 14-17u. Naast het werk van de winnaars stellen nog zeven andere kunstenaars tentoon. Met name:Magda Amarioarei, Marie-Louise Wasiela, Quinten Ingelaere, Sylvie De Meerleer, Frances Joossens, Bram Kinsbergen en Gobyn Ritsart.
De Gaverprijs-jury bestond dit jaar uit: Jo Coucke (Deweer Gallery), Norbert De Dauw (kunsthistoricus), Marc Ruyters (hoofdredacteur ART); Karinne Ottevaere (directeur academie Tielt) en Cindy Wright (kunstenares).
16de Gaverprijs voor Schilderkunst
Cultuurschepen Pietro Iacopucci toonde zich in zijn inleiding trots dat de Waregem met de Gaverprijs opnieuw op de artistieke kaart wordt gezet. De Gaverprijs is één van de belangrijkste prijzen geworden in de Benelux, en dit met mondiale uitstraling. Hij wees daarbij ook op andere inspanningen die het stadsbestuur doet ten behoeve van de beeldende kunsten, zoals de realisatie van het KOETSHUIS in Park Baron Casier, waar lokale (amateur)kunstenaars aan betaalbare tarieven een uniek kader aangeboden krijgen om hun werken te presenteren aan het grote publiek.
“Een pragmatisch amateurkunstenbeleid. gecombineerd met goede samenwerking met externe en ook private kunstpartners, heeft Waregem stilaan een beloftevolle regionale positie verschaft in het kunstenlandschap. Met het jaarlijks initiatief van de MAART-KUNSTROUTE slaan publieke en private kunstpartners trouwens structureel de handen in elkaar om kunst te promoten bij het publiek. De Gaverprijs mikt uiteraard hoog. Het is het geknipte platform voor jonge kunstenaars die zo een unieke springplank aangeboden krijgen om ook nationaal en internationaal bekendheid te verwerven. Een blik op het curriculum van de vroegere laureaten spreekt boekdelen. Als stadsbestuur hebben we de eer om het winnend werk een prominente plaats te kunnen bieden in het stadhuis. We zijn tevreden dat we op deze manier met onze stad aan de Gaverbeek een blijvende impuls kunnen geven aan de schilderkunst in Vlaanderen, met een impact tot ver daarbuiten.
”
Juryverslag
Juryvoorzitter Jo Coucke : “Sinds vele jaren drukken de Gaverprijzen, waarvan alleen de Gaverprijs voor schilderkunst is overgebleven, de wens uit van enkele gemotiveerde Waregemse cultuurminnaars en -organisaties om verdienstelijke kunstenaars met een lauwerkrans te bekronen. De directie van CC De Schakel, de Waregemse Cultuurraad. de Gemeenteraad, de leden van de jury van de tweejaarlijkse wedstrijd en last but not least de vrijgevige sponsoren van het prijzengeld hebben zich andermaal ingezet voor een editie van de Gaverprijs voor schilderkunst. We doen dit omdat we aan al wie zich op een creatieve, artistieke en picturale manier uit over de toestand van de wereld, het signaal willen geven dat onze gemeenschap kunst nodig heeft, dat kunst moet. Omdat kunst een verschil maakt.”
“Dat mensen met creatieve of artistieke ambities van die gemeenschap ook feedback verwachten, bewijst het aantal deelnemers aan de 16e editie van de Gaverprijs voor schilderkunst. Voor een wedstrijd die drie prijswinnaars telt, en voor een tentoonstelling waarvoor ongeveer tien inzendingen kunnen worden weerhouden, blijft het aantal deelnemers van 80 meer dan motiverend. In haar eerste selectieronde weerhield de jury van de 80 deelnemers zestien volledige inzendingen waarvan ze vond dat die zich kwalitatief opdrongen voor verdere beoordeling. Dit is al een mathematische vaststelling van de constante kwaliteit van de Gaverprijs. Het overgrote deel van de deelnemers blijkt dan ook meer professionele dan amateuristische ambities te koesteren.”
Na de tweede evaluatieronde selecteerde de jury tien volledige inzendingen en een gedeeltelijke inzending voor de tentoonstelling. In de derde fase werd uit de persoonlijke beoordelingen van de verschillen de juryleden een rangorde opgesteld.
“De eerste prijs van de 16de editie van de Gaverprijs voor schilderkunst gaat naar Francis Bekaert {1980) uit Tielt. Het eerste wat opvalt in de zeer homogene inzending van Francis Bekaert is het mysterie van de beeldkeuze. We raken snel door zijn beeldmotieven gefascineerd, terwijl er veel vragen blijven. Wat is het tafereel dat we te zien krijgen? Aan welke geziene werkelijkheid is het beeldfragment ontleend? Bovendien valt als tweede sterk element de gelaagdheid van de picturale realisatie op. Het beeld van het gekozen motief wordt in transparante lagen opgebouwd, die al dan niet geheel of gedeeltelik worden weggeschuurd.
Dat Bekaert is opgeleid in de grafische kunsten laat zijn sporen na in de vormelijke, picturale gelaagdheid van het werk. Geen eenduidigheid noch qua beeldmotief, noch qua uitvoering. Vorm en inhoud versterken elkaar en presenteren iets waarvan niemand het bestaan had kunnen vermoeden. De jury stelt voor dat het doek Whereabouts unknown {2014) volgens de bepalingen van het wedstrijdreglement eigendom wordt van de Stad Waregem.”
“De tweede prijs is voor Joke Derycke {1991} uit Aarschot. Joke Derycke is een nog jonge Master in de beeldende kunsten afkomstig van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen. De schilderkunst van Derycke definiëren zou kunnen klinken als 'complexe composities realiseren in olieverf op linnen, die tegelijk schatplichtig zijn aan het historisch cultureel erfgoed en aan de nieuwe, hedendaagse media, en dit met inzet van de collagetechniek'. Derycke sampelt. Niet alle onderdelen worden volledig geschilderd: delen ervan spreken voldoende voor het geheel, gebonden door een welgekozen kleurenpalet.
De derde prijs is voor de 21-jarige Gentenaar Loïc Van Zeebroek (1994). Het was de jury meteen duidelijk dat de kleine, fijne olieverfpaneeltjes van Van Zeebroek zeer zouden worden gewaardeerd. Met Van Zeebroek wordt een uiterst jong talent bekroond en gestimuleerd om verder werk te maken van zijn eigenzinnige kunst - een virtuoze techniek heeft hij zich in elk geval reeds eigen gemaakt.
De eervolle vermelding ten slotte gaat naar Sebastiaan van Weelden (1986) uit Utrecht. Van Weelden is Bachelor of Tine Arts van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. In 2015 genoot hij een werkbijdrage van het zeer gedegen Mondriaanfonds. Met de eervolle vermelding drukt de jury haar waardering uit voor het ambitieuze picturale programma dat uit de drie grote doeken van Van Weelden blijkt en voor de deskundigheid waarmee dat programma wordt gerealiseerd: evenwichtige compositie, consequent ritme, boeiende afwisselingen van kleur en textuur.”
Intimistisch, de eigen tijd parafraserend, minimalistisch en virtuoos of maximalistisch, figuratief of abstract, het mag duidelijk zijn dat het panorama dat ontstaat uit het werk van de winnaars in het bijzonder en uit dat van de geselecteerden voor de tentoonstelling in het algemeen, staat voor een onuitputtelijke rijkdom die maakt dat het trage medium schilderkunst ook in onze snelle digitale tijden haar maatschappelijke actualiteit en betekenis behoudt.
Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in West-Vlaamse archiefdocumenten
Vanaf woensdag 6 januari 2016 kunt u in de hal van het Cultuurcentrum De Schakel gratis kennismaken met de rondreizende tentoonstelling met documenten uit West-Vlaamse archieven over de Hollandse periode bij ons (1815-1830). Vierentwintig archiefdiensten verenigd in het West-Vlaams Archievenplatform (WAP), waaronder het stadsarchief van Waregem, doken in hun collecties op zoek naar interessante of mooie stukken uit deze periode. Aan de hand van hoogwaardige reproducties van tientallen archiefstukken met verschillende thema’s krijgen we beter beeld van deze periode.
In januari wordt deze 'Hollandse Periode' overigens op nog andere manieren belicht. Zo staat er in CC De Schakel een modern concert op het programma (op de openingsdag 6 januari) waarin een stuk gebracht wordt uit deze periode en op 21 januari is er een lezing over de historiek en kunsthistoriek onder Willem I. Op 30 januari trekken we naar Gent om sporen uit dat verleden te zoeken. Daarnaast zal er op 27 januari om 19.30 u. in het stadsarchief een lezing zijn over het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
Naar aanleiding van haar derde lustrum plaatst het West-Vlaams Archievenplatform (WAP) de schijnwerpers op West-Vlaamse archiefdocumenten uit de tijd van koning Willem I. Het WAP probeert als feitelijke vereniging van alle West-Vlaamse archiefdiensten en archiefmedewerkers de beroepskennis en de samenwerking bij zijn leden te bevorderen. Met dit doel organiseert het WAP sedert 2001 jaarlijks een studie- en ontmoetingsdag. Om het streven naar meer collegialiteit en samenwerking ook naar de toekomst toe te bevestigen, werden het voorbije jaar alle West-Vlaamse archiefdiensten uitgenodigd om mee te werken aan een gezamenlijk project: een rondreizende tentoonstelling en een publicatie over de periode van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1814/15-1830), exclusief met West-Vlaamse archiefdocumenten. De zogeheten Hollandse Periode uit onze geschiedenis wekte de aandacht van het bestuur van het WAP omdat het juist tweehonderd jaar geleden is dat het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1814/15-1830) tot stand kwam.
De tentoonstelling en de met meer contextinformatie gestoffeerde brochure schetsen geen allesomvattend beeld van die bijzondere periode uit onze geschiedenis. Zij brengen eerst en vooral een voor iedereen toegankelijke, kaleidoscopische kijk op de zogeheten Hollandse Tijd via sprekende archiefstukken. Tegelijk is het een perfect alibi om de rijke verscheidenheid aan West-Vlaamse archiefdocumenten en de instellingen die deze archieven bewaren aan een ruimer publiek voor te stellen.
Tijdens de jaren 1814/1815-1830 vormden België en Nederland één staat onder koning Willem I. Het was voor West-Vlaanderen een periode met veel ingrijpende bestuurlijke hervormingen, met een vrij gunstig cultureel en economisch klimaat, maar helaas ook met grote tegenstellingen tussen Noord en Zuid onder meer op het vlak van taal en godsdienst. Deze tegenstellingen zouden uiteindelijk in 1830 leiden tot een opstand en de afscheiding van het Zuiden.
Zo toont de expo een kaart van Kortrijk in 1822, en een ontwerp van de Willempoort uit 1825, genoemd naar de Hollandse koning. Verder zijn er o.a. brieven van soldaten in dienst van het Hollandse leger te bewonderen. De documenten zijn grotendeels in het Nederlands opgesteld, want onder Willem I werd het gebruik van Nederlands verplicht in West-Vlaanderen. Ook andere aspecten, zoals economie, religie of cultuur komen aan bod. De nadruk van de tentoonstelling ligt op de regio Kortrijk, maar er is ook aandacht voor de rest van de provincie West-Vlaanderen .
Sonate
Binnen het kader van het thema van de tentoonstelling valt het concert op woensdag 6 januari om 20 u. van Jan Michiels en De Neve in de reeks Modern Klassiek in de schouwburg. Aan de ene kant de sonate voor viool en piano van het vergeten wonderkind Erich Wolfgang Korngold en na de pauze krijg je de sonate voor viool en piano van César Franck te horen. Deze laatste is geboren tijdens de Hollandse periode. Beide werken zijn hoogtepunten uit het kamermuziekrepertoire en grossieren in prachtige kleurenrijkdom, eindeloze melodieën en fluwelen timbres. Zoals gebruikelijk bij concerten in de reeks Modern Klassiek leidt Lucien Bollaert vanaf omstreeks 19.15 u. het concert van de avond in en hierbij legt hij ook het tijdsverband uit met het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. De reeks van Lucien Bollaert is al aan zijn 20e jaargang. Einde omstreeks 21.40 (met pauze) € 15/12 (-26j).
Willem I, vorst en mecenas
Op donderdag 21 januari om 19.30 u. is er lezing over de historiek en kunsthistoriek onder Willem I. Vorig jaar was het 200 jaar geleden dat Nederland en het latere België werden samengevoegd tot het Koninkrijk der Nederland dat 15 jaar zou stand houden. De culturele kloof was enorm.
De koning der Nederlanden wou verschillende steden mooier maken en daarom introduceerde hij de empirestijl en nieuwe boulevards en pleinen werden in steden zoals Brussel aangelegd. De Regentschapslaan en o.a. Het Paleis der Academiën in Brussel dateren uit de Hollandse tijd, net zoals de aula van de Gentse universiteit in de Volderstraat. Ook op het vlak van de schilderkunst was de Hollandse tijd bijzonder vruchtbaar en werden de kiemen gezaaid van de Belgische kunst die zich na 1830 zou openbaren.
De tentoonstelling zal gratis te bezichtigen zijn in de hal van het cultuurcentrum.6-31 januari 2016 - CC De Schakel O Stadsarchief • 056 62 12 18 • archief@waregem.be
De catalogus
J. D'HONDT, R. OPSOMMER en M. THERRY (red.),Het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in West-Vlaamse archiefdocumenten 1815-1830,West-Vlaams Archievenplatform, Oostvleteren, 2015.
Leeszaallezing
De leeszaal van het stadsarchief kreeg enkele maanden geleden een nieuwe locatie binnen het stadhuis. Om deze nieuwe ruimte extra in de verf te zetten, verwelkomt het stadsarchief vanaf nu een aantal vooraanstaande sprekers om over hun historische stokpaardjes te vertellen. In het kader van de reizende tentoonstelling over het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden handelt de eerste leeszaallezing over de complexe relatie tussen Noord en Zuid.
De spits wordt afgebeten door barones Els Witte, een gerenomeerde Belgische historica en emeritus-hoogleraar aan de Vrije Universiteit Brussel. Met het boek 'Het verloren koninkrijk' ging ze op zoek naar de wortels van het Belgisch orangisme. De geschiedenis die ze hierbij schetst, verandert het traditionele beeld van de Belgische revolutie in die mate, dat er kan gesproken worden van een 'nieuw standaardwerk over een cruciale periode uit de geschiedenis van de Lage Landen'!
Op woensdag 27 januari 2016 om 19.30u. geeft professor Witte een lezing in de leeszaal van het stadsarchief. Daar zal ze dieper ingaan op de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en meer bepaald de complexe relatie tussen Noord en Zuid. Inschrijven is verplicht en kan door contact op te nemen met het stadsarchief.
Waregem teststad voor uitbreiding blauwe PMD-voorsorteerzak
Vanaf 1 maart 2016 vervangt de stad Waregem de blauwe PMD-zakken door paarse P+MD-zakken. P+ staat voor uitbreiding van de toegelaten plastieken fractie. Naast plastiek flessen en flacons, metalen verpakkingen en drankkartons worden in de paarse zakken ook heel wat andere verpakkingen in harde plastics toegelaten. Bovendien kunnen in specifieke bijkomende transparante foliezakken ook folies, zakken en plastiek films apart worden voorgesorteerd. Hetzelfde proefproject loopt tot eind 2017 ook in de Waalse gemeente Hannuit en moet onderzoeken of het mogelijk is om nog meer plastiek in te zamelen en te recycleren.
De blauwe PMD-zak is na 20 jaar volledig ingeburgerd in België. Nergens in Europa wordt er meer en beter gesorteerd als in ons landje. Dankzij nieuwe technieken kunnen we vandaag al veel meer verpakkingen recycleren. Fost Plus, de organisatie die instaat voor het inzamelen, sorteren en recycleren van huishoudelijk verpakkingsafval, wil een aantal scenario’s onderzoeken om de inhoud van de PMD-zak uit te breiden. Bedoeling is om te testen hoe bijkomende verpakkingen best gesorteerd en gerecycleerd worden. Samen met het Vlaams Gewest, de intercommunale Imog en Fost Plus heeft de stad Waregem zich geëngageerd om deel te nemen aan dit proefproject. In andere scenario’s nemen ook Aalter, Frameries, Marchin en Wervik deel aan het proefproject.
Deze morgen kregen we toelichting bij het proefproject door Peter Desmet, schepen van Milieu van de stad Waregem, Rik Soens, voorzitter van IMOG en Steven Boussemaere, directeur Projecten en Ontwikkeling van Fost Plus. De blauwe PMD-zak wordt in Waregem op 1 maart tijdelijk vervangen door twee zakken: de paarse P+MD-zak en een transparante zak. In de Paarse P+MD-zak mogen bijkomend ook heel wat harde plastiek verpakkingen zoals plastiek potjes, schaaltjes, vlootjes en bakjes. De transparante zak is er voor de inzameling van verpakkingen in zacht plastiek, zoals folie, zakken en plastiek films. De paarse P+MD-zak wordt op dezelfde dag als vroeger om de twee weken opgehaald. De transparante zak wordt op dezelfde dag om de vier weken opgehaald.
Peter Desmet : “Sedert 1994 kon het restafval al worden afgebouwd van 335 kg per inwoner naar 146 kg. Waregem deed vorig jaar met 137 kg iets beter.”
Steven Boussemaere : “Fost Plus is als een privé vzw 21 jaar oud. Ons duurzaam afvalbeheer heeft al de uitstoot van 10 miljoen ton CO2 vermeden. Bedoeling is het recyclagepercentage van plastics op te drijven van 35 à 40 % naar 55 %.”
Rik Soens : “Ben een fiere voorzitter dat we daaraan kunnen meewerken. Dank ook aan ophaler Luc Jacobs, die daarvoor een speciale ophaalwagen heeft aangeschaft.”
34 gratis zakken als dank voor sorteerinspanningen
Alle gezinnen van de stad Waregem krijgen vóór 1 maart 2016 in hun brievenbus een 'startpakket', bestaande uit een folder met uitleg over het proefproject, een sorteergids, een aangepaste ophaalkalender, drie paarse P+MD-zakken, één transparante foliezak en een bon voor een gratis pak van twintig paarse zakken en een gratis pak van tien transparante zakken. Hoewel dit project zal leiden tot een verandering van de sorteergewoontes, mag het geen meerkosten voor de burgers met zich meebrengen.
Koen Delie, directeur externe zaken IMOG : "Wie de paarse en transparante zakken goed gebruikt, zal minder gewone huisvuilzakken nodig hebben. De paarse en transparante zakken kosten vijftien cent per stuk, net als de tijdelijk uit gebruik te nemen blauwe PMD-zak. Een restafvalzak kost echter 1,6 euro."
Door de inwoners van Waregem de mogelijkheid te bieden om al hun plastic verpakkingen te sorteren, moeten de twijfels over de 'P' van het PMD verdwijnen aangezien er meer harde plastic verpakkingen in de paarse zak en films, folies en zakjes in de transparante zak mogen worden gestoken. Toch zijn er nog regels die moeten worden nageleefd. De belangrijkste zijn: Alleen huishoudelijke verpakkingen zijn toegelaten (geen speelgoed of andere plastic voorwerpen). De verpakkingen moeten leeg zijn (geen voedingsresten). De verpakkingen mogen niet in elkaar gestopt worden. Geen verpakkingen in piepschuim. Geen verpakkingen die gevaarlijke producten hebben bevat.
Via dit nieuw inzamelscenario verwacht men dat er ongeveer 4 kg aan bijkomend harde plastic verpakkingsafval en 4 kg zachte plastic verpakkingsafval zal kunnen voorgesorteerd worden per inwoner en per jaar. Dit betekent dat er 8 kg minder restafval zal zijn in de restafvalzak, wat een aanzienlijke besparing is voor de inwoners.
Dit nieuwe inzamelscenario zal uiteraard van nabij worden opgevolgd en grondig worden geëvalueerd. Met name de samenstelling van het opgehaalde afval, de kwaliteit van het gesorteerde materiaal, de mogelijkheden op het vlak van duurzame recyclage en de economische en ecologische impact van dit nieuwe schema zal worden gemeten en bestudeerd. Daarnaast zal het eveneens interessant zijn om de participatiegraad van de bevolking en haar kennis van de nieuwe sorteerregels te evalueren. Dit innovatieve project kadert in de wil van Fost Plus en de overheden om het recyclagepercentage van plastic verpakkingen in België te verbeteren en om daarvoor het meest geschikte inzamelscenario te bepalen dat in de toekomst moet worden veralgemeend.
Voor dit proefproject bestelde de stad Waregem 400.000 paarse en 200.000 transparante zakken. Op het ogenblik wordt het aantal blauwe PMD-zakken geraamd op 270.000 per jaar. Op 18 februari 2016 om 19.30 u. wordt een infosessie georganiseerd. De bonnen kunnen worden omgeruild in de stadswinkel, in de deelgemeentehuizen, in de recyclageparken in de Lindestraat en in Beveren-Leie en op de infosessies. Daarna kun je de nieuwe zakken ook kopen in de normale verkooppunten. In de loop van het project volgen enkele informatiegolven om de stand van zaken aan burgers te communiceren. Wat gaat goed, wat gaat fout en wat zijn de cijfers. Een eerste evaluatie is voorzien in juni 2016, een tweede in december 2016.
Nieuw heemkundig jaarboek Wielsbeke voorgesteld onder massale belangstelling
Het nieuwe heemkundige Leiesprokkels-Jaarboek 2013-2015 werd op zondag 15 november 2015 voorgesteld in OC Den Aert in Sint-Baafs-Vijve. De voorstelling met bijhorende expo over de Eerste Wereldoorlog en de KSA van Sint-Baafs-Vijve lokte ruim 200 bezoekers voor het nieuwe jaarboek met artikels over de geschiedenis van Ooigem, Sint-Baafs-Vijve en Wielsbeke.
Bezoekers konden doorlopend tussen 11.00 en 16.00 uur de boeken inkijken en rustig praten met de aanwezige auteurs. In de namiddag was er een ontmoetingsmoment met oude KSA-leiders en –leden. Zo’n 50-tal KSA’ers waren aanwezig. Voorafgaand vond de overhandiging van het eerste boek aan burgemeester Jan Stevens en schepen van cultuur Daisy Haydon door voorzitter Bert De Smet plaats.
“Dit jaar hebben we met een nieuwe formule gewerkt”, zeggen voorzitter Bert De Smet, redactieverantwoordelijke Michaël Delange en fotoredactrice Monique Claerhout. ‘Geen klassieke voorstelling met speeches of lezingen, maar een expo met bijhorend gezellig cafeetje zodat lezers in gesprek konden gaan met bestuursleden en auteurs. Dat leverde alvast heel wat ideeën op voor de nieuwe, komende jaarboeken. “Ook de samenwerking met de KSA werd positief onthaald: ‘Het ontmoetingsmoment met de KSA was een welkome aanvulling op onze voorstelling. De expo lokte flink wat leuke reacties uit en zorgde er bovendien voor dat er direct 25 extra jaarboeken werden verkocht. Een succes en voor herhaling vatbaar.”
Uit de inhoudstafel: unieke archeologische opgravingen in de Lobeekstraat (ontdekking van Europees belang), het vernieuwde 100 jaar oude glasraam in OC Den Aert, de KSA van Sint-Baafs-Vijve, 25 jaar baseballclub Pitbulls (enig in West-Vlaanderen), de sloop van De Elsbos (geboortehuis schrijver-dichter André Demedts), Spel binnen de Grenzen, 50 jaar textielbedrijf Balta, 165 jaar Hondenzwemming én uiteraard ook flink wat artikels over de Eerste Wereldoorlog waaronder een uitgebreid artikel van Rudy Verbrugghe over alle oorlogsslachtoffers uit Ooigem, Sint-Baafs-Vijve en Ooigem.
Monique Claerhout brengt ontluisterende herinneringen uit WO II met verhalen van Ooigemnaren op de vlucht , Hoe piot de Corry de Duitsers om de tuin leidde, angst en verdriet in Sint-Baafs-Vijve en 75 jaar geleden in Wielsbeke. Daar is ook het oorlogsverhaal bij de familie Deprez en de herinneringen van Andrea Missiaen. Jos Colson zet zijn reeks verder over de vergeten oud-strijders uit Wielsbeke, Sint-Baafs-Vijve en Ooigem uit het lichtingsjaar 1812. We krijgen ook bijdragen over priester Gustaaf Lambrecht, volksfiguur Hubert Pauwels, Daar bij die Ooigemse molen, de zilveren troffel van de Barrage, het klokkenspel van Wielsbeke.
Het Leiesprokkels-Jaarboek 2013-2015 kost 26 euro en is te koop bij de bestuursleden en in Spar Vandy Wielsbeke en Apotheek Debeuckelaere Wielsbeke. Van de 600 gedrukte exemplaren zijn er ondertussen al 450 verkocht. Snel zijn is dus de boodschap.
Leiesprokkels-Jaarboek 2013-2015 is een uitgave van de Juliaan Claerhout-kring, het heemkundig genootschap uit Ooigem, Sint-Baafs-Vijve en Wielsbeke. De Juliaan Claerhout-kring ontving in 2011 de Wielsbeekse cultuurtrofee Juliaan Claerhoutprijs en voorzitter Bert De Smet in 2014 de Vlaamse eretitel ‘Ambassadeur Heemkunde Vandaag’. De Juliaan Claerhout-kring was/is ook actief betrokken bij de vernieuwing van het André Demedtsmuseum in 2011-2012 en bij het erkenningsdossier Vlaams Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Hondenzwemming.
Heemkundig jaarboek Leisprokkels 2015 in Wielsbeke
Op zondag 15 november tussen 11.00 en 16.00 uur presenteert de Wielsbeekse heemkring Juliaan Claerhout-kring haar dertiende Leiesprokkels-Jaarboek. Het jaarboek telt 21 artikels en meer dan 200 authentieke foto’s, goed voor 386 pagina’s lees- en kijkplezier.
Het dertiende jaarboek komt er na het succes van de eerste twaalf jaarboeken, de lancering van de nieuwe fotoboekjes ‘mijn dorp’, het bezoek van Vlaams minister van cultuur Sven Gatz aan de Hondenzwemming in Sint-Baafs-Vijve in 2014 (in het kader van het erkenningsdossier Vlaams Immaterieel Cultureel Erfgoed), de Vlaamse eretitel ‘Ambassadeur Heemkunde Vandaag 2014’ die voorzitter Bert De Smet ontving én de restauratie van het authentieke glasraam in Den Aert, dat trouwens ook als cover prijkt op het nieuwe Leiesprokkels-Jaarboek.
Uit de inhoudstafel: unieke archeologische opgravingen in de Lobeekstraat (ontdekking van Europees belang), het vernieuwde 100 jaar oude glasraam in OC Den Aert, de KSA van Sint-Baafs-Vijve, 25 jaar baseballclub Pitbulls (enig in West-Vlaanderen), de sloop van De Elsbos (geboortehuis schrijver-dichter André Demedts), Spel binnen de Grenzen, 50 jaar textielbedrijf Balta, 165 jaarHondenzwemming én uiteraard ook flink wat artikels over de Eerste Wereldoorlog waaronder een uitgebreid artikel over alle oorlogsslachtoffers uit Ooigem, Sint-Baafs-Vijve en Ooigem. Ook memorabele figuren als Hubert Pauwels komen aan bod.
“We hebben ook deze keer geprobeerd een heel divers aanbod aan thema’s in het Leiesprokkels-Jaarboek te verwerken zodat een breed publiek zijn goesting in het boek vindt”, zeggen eindredacteur Michaël Delange (40) en voorzitter Bert De Smet (29). Het jaarboek verschijnt een jaar later dan gepland: “Door gebrek aan afgewerkte kopij en een te drukke agenda van onszelf, zagen we ons genoodzaakt de verschijningsdatum een jaar uit te stellen.” Een geluk bij een ongeluk. “Dat extra jaar leverde véél extra thema’s op: de sloop van De Elsbos, de restauratie van het glasraam in Den Aert, de archeologische opgravingen in de Lobeekstraat, enz. Van gebrek aan kopij was helemaal geen sprake meer, integendeel, het jaarboek is uiteindelijk 20 pagina’s dikker geworden dan voorzien. Een klein goedmakertje, als het ware”, lachen beide heren.
Het Leiesprokkels-Jaarboek 2013-2015 kost 26 euro en is te koop tijdens de voorstelling op zondag 15 november tussen 11.00 en 16.000 uur in OC Den Aert, Sint-Bavostraat, Sint-Baafs-Vijve. Alle voorintekenaars aan verminderde prijs kunnen dan ook hun voorintekenkaart inruilen voor een Leiesprokkels-Jaarboek.
Om 10.30 uur is er een officieel persmoment met overhandiging van het eerste Leiesprokkels-Jaarboek 2013-2015 aan burgemeester Jan Stevens en cultuurschepen Daisy Haydon.
Leiesprokkels-Jaarboek 2013-2015 is een uitgave van de Juliaan Claerhout-kring, het heemkundig genootschap uit Ooigem, Sint-Baafs-Vijve en Wielsbeke. De Juliaan Claerhout-kring ontving in 2011 de Wielsbeekse cultuurtrofee Juliaan Claerhoutprijs en voorzitter Bert De Smet in 2014 de Vlaamse eretitel ‘Ambassadeur Heemkunde Vandaag’. De Juliaan Claerhout-kring was/is ook actief betrokken bij de vernieuwing van het André Demedtsmuseum in 2011-2012 en bij het erkenningsdossier Vlaams Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Hondenzwemming.
Bodemscan bevestigt locatie Middeleeuwse Burcht van Vijve (10e E.)
Gisterenavond werd op het stadhuis van Waregem de locatie bevestigd van de middeleeuwse burcht van Vijve. In samenwerking met prof Marc Van Merivenne en de onderzoeksgroep ORBit, die eerder al tot spectaculaire resultaten kwam in Stonehenge en Waterloo, heeft prof. Henri Verschelde na een bodemscan het sluitend bewijs geleverd dat de burcht van Vijve heeft gestaan op de plaats, die na uitgebreid historisch speurwerk voorspeld werd door Filips Benoit van de historische kring De Gaverstreke. De burcht was gesitueerd aan de barrage ten noorden van de Leiebrug in Vijve. De resultaten van de bodemscan van 7 juli 2015 kunnen nog net verschijnen in het 43e jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverbeke, dat op 15 december verschijnt.
Op uitnodiging van het bestuur van De Gaverstreke stelde professor Henri Verschelde, hoogleraar vakgebied Theoretischede Fysica, gisterenavond de eerste resultaten van het bodemonderzoek voor op een persbijeenkomst met pwerpointvoorstelling. Het stadsbestuur stond erop dat dit doorging op het stadhuis in de Briek Schottezaal. Een erg geïnteresseerde Cultuurschepen Pietro Iacopucci toonde zich ook erg opgetogen over de bijzondere wetenschappelijke ontdekking.
Kring-secretaris historicus Marcel Delmotte uit Sint-Eloois-Vijve schetste bij de inleiding van de avond het belang van de Burggravie van Vijve tijdens de middeleeuwen, waarbij de burggraaf van Vijve tot 1127 ondermeer ook de macht had in Kortrijk. Hij stelde dat de geschiedenis enerzijds kan worden vastgelegd uit archiefonderzoek, wat voor de site in Vijve met indrukwekkende nauwkeurigheid gebeurde door bestuurslid Filips Benoit, en anderzijds door bodemonderzoek waarvan we nu de resultaten kennen. Marcel Delmotte stelde Filips Benoit voor als licentiaat L.O. en leraar op rust aan het VTI, die zich intussen bekwaamde als een ware historicus en gerust in dit vakgebied ‘doctor honoris causus’ mag worden genoemd. Professor Henri Verschelde is een geboren en getogen Vijvenaar, die als Hoogleraar Theoretische Fysica aan UGent vooral actief op onderzoeksgebieden kwantumveldentheorie, string theorie, kwantum black holes. Hij heeft zich intussen ook gespecialiseerd in de biofysica van hartritme stoornissen en inversiealgoritmes voor archeologische prospectie.
Belangrijk bij het onderzoek naar de locatie van de middeleeuwse burcht van Vijve was ook de inbreng van professor Marc Van Meirvenne, die de onderzoeksgroep ORBit (Onderzoeksgroep Ruimtelijke Bodeminventarisatietechnieken) van U Gent leidt. Hij maakte furore in Engeland met zijn vaststelling dat de archeologische site in Stonehenge driemaal zo groot is met talrijke bodemsporen van archeologische structuren , waaronder restanten van 17 nieuwe rituele monumenten, verdwenen grafheuvels en talrijke kleinere prehistorische structuren zoals opgevulde grachten, grote putten en perceelgrenzen. Het ORBit team voerde ook gecombineerde sensormetingen uit op het slagveld van Waterloo.
Historisch onderzoek
Filips Benoit: “Mijn vader gaf mij de interesse voor geschiedenis door via boeiende vertellingen over kastelen, ridders, de Vikingen, de ontdekking van Amerika. ... Later hebben we samen de stamboom opgemaakt van de familie Benoit. Zo kwamen we bij de Vijvenaars Pieter en zoon Joos Benoot. Beiden zetelden in de schepenbank van de burggraaf van Vijve. Vanaf dan werd ieder item in verband met de burggraven en de burcht van Vijve genoteerd.”
Het is niet zo verwonderlijk dat er een burcht was in Vijve, destijds het centrum in de regio dat was gesitueerd aan de kruising van verschillende wegen: de heirbanen Bavay- kust en Kortrijk-Gent. De bruggraven van Vijve waren trouwe vazallen van de graaf van Vlaanderen en bewaakten een deel van de Leie: de Vijfsche waeteren. De burcht van Vijve werd wellicht gebouwd einde 9de eeuw op initiatief van graaf Boudewijn II als verdedigingsgordel tegen de Vikingschepen. In 992 is in een historische kroniek al verwezen naar de burcht, toen de pastoor van Harelbeke daar de relikwieën kon in veiligheid brengen nadat de Kortijkzanen Harelbeke hadden platgebrand. De heren van Vijve werden na de slag bij Kassel in 1071 ook de heren van Kortrijk en dus van de ganse kasselrij.
“ In 1127 gokte de Vijfse burggraaf verkeerd en verloor de Burggravie van Vijve de macht over de regio tijdens de machtsstrijd na de moord op Karel de Goede (1127). De van Vijves werden blijkbaar gedegradeerd en hun territorium werd verdeeld. Zowel de gronden als de rechten gingen naar ie favorieten van de nieuw graaf, Diederik van de Elzas. In latere beschrijvingen van de burggravie van Vijve is er nog enkel sprake van de motte en het nederhof nabij de oude Leie. In 1570 werd de motte "geslecht". Na wat extra zoekwerk in oude kadastrale bronnen vonden w e al in 1995 de locatie van de burcht. Toen reageerde niemand op die vondst. In het jaarboek van 2013 hebben wij alle gegevens gebundeld in mijn bijdrage: De burggravie van Vijve. Niet veel later kwam een oproep van prof. Henri Verschelde: ‘Kan U om twee uur deze namiddag aan de site van de burcht van Vijve zijn?’
Het onderzoek van de Vijfse prof. Henri Verschelde van de vakgroep fysica en sterrenkunde LTGent is gestoeld op recent bodemonderzoek en toont aan dat onze vermoedens over de ligging van de burcht bewaarheid werden en dus kloppen met de historische realiteit.”
scangebied
Bodemonderzoek door universiteit Gent
Prof. Henri Verschelde: “Mijn onderzoek naar de burcht van Vijve is in feite heel toevallig begonnen. Ik had in Wenen een cursus Kwantumveldentheorie gedoceerd en daar kennis gemaakt met elektromagnetische methodes om archeologische resten in de bodem op te sporen. Als Vijvenaar wilde ik deze methodes ook wel eens op eigen bodem uittesten en kwam zo bij Filips Benoit en de burcht van Vijve terecht. Alles kwam in een stroomversnelling toen ik een wetenschappelijke samenwerking aanging met prof. Marc Van Meirvenne die de UGent onderzoeksgroep ORBit leidt. De bodemscan, uitgevoerd op 7 juli dit jaar door ORBit. leverde het sluitend bewijs dat de burcht van Vijve gestaan heeft op de plaats voorspeld door het historisch onderzoek van Filips Benoit.”
De professoren van UGent maakten met hun medewerkers op 7 juli 2015 een bodemscan van het gebied tussen de rijksweg en de barrage. Ze maakten daarbij gebruik van een EMI-sensor, die dank zij elektromagnetische inductie een goed beeld geeft van objecten in de bodem. Hierbij werd niet alleen een heel duidelijk de cirkelvormige structuur van de wal van de burcht ontdekt, maar vermoedelijk ook niet ontplofte munitie. De diameter van de omwalling meet 30 tot 32 meter. De bodemscan geeft ook duidelijk de oude Leiearm weer van vóór het jaar 800 en de sluitingsgracht, waarvan de grond werd gebruikt voor de motte waarop de houten burcht werd gebouwd. Op de plaats van de vroegere sluitingsgracht ligt nu een riool.
“De site van de oude burcht van Vijve is gelegen aan de Barrage, juist over de brug naar Sint- Baafs-Vijve. aan de rechterkant als men van Sint-Eloois-Vijve komt. Op de luchtfoto (figuur 1) bemerkt men in het met zwart omlijnde gebied dat op 7 juli 2015 gescand werd. een kleine gracht. Dit is een overblijfsel van een oude arm van de Leie die dateert van vóór 800 na Chr. Het vermoeden is dat deze oude arm een deel was van de verdedigingsgracht van de burcht.”
De scan op twee meter diepte levert een duidelijk beeld van de situatie van de middeleeuwse site. “Onderaan, aan de kant van de rijksweg naar Sint-Baafs- Vijve, zien we heel duidelijk (met rood omlijnd) een halfcirkelvormige structuur die de omwalling van de burcht van Vijve is. De rest van de omwalling ligt onder de bomen aan de straatkant en kon niet gescand worden. We schatten de diameter van de omwalling op 30 tot 32 meter. We vinden nu ook heel duidelijk de oude Leiearm terug als een lange donkere structuur langsheen de gracht wat op vochtige grond wijst of een omwalling. Etienne Ducatteeuw maakte een reconstructie van de burchtsite op basis van historische gegevens en de resultaten van de bodemscan.”
De resultaten van het onderzoek komen uitgebreid aan bod in het nieuwe jaarboek van de geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke, dat verschijnt midden december aanstaande.
Op 15 decemberv2015 verschijnt het 43ste jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring van Waregem ‘De Gaverstreke’. De Heemkring is er opnieuw in geslaagd – dank zij de medewerking van velen – enkele nieuwe aspecten uit ons verleden naar boven te halen. Dat is zeker het geval rond het thema van de mobiliteit. Het 43e jaarboek start een reeks bijdragen over zowel de Gentse baan als over de stationswijk in Waregem Centrum.
Etienne Ducatteeuw start ook met een belangrijke reeks over ‘Bewoning en gebouwen tussen de Leie en de Gaverbeek vanaf de middeleeuwen’. Uit zijn speurwerk komt ook de bijdrage over ‘Driehonderd jaar Gentse baan’, waarvan dit jaar ook een eerste aflevering verschijnt. Meteen is voor beide onderwerpen de basis gelegd voor boeiende reeksen, waarover we de volgende jaren nog heel wat historisch en heemkundige informatie kunnen vernemen.
De andere startende reeks handelt over de stationswijk in Waregem Centrum. Het wordt het speurwerk van het onder de noemer ‘stationsvrienden’ opererend viertal Hendrik Ghistelinck, Bernard Delange, Herman Declerck en Marc Feys. Dit jaar verschijnt de eerste bijdrage met de geschiedenis van de in 1839 ingereden IJzerweg in Waregem en een overzicht van de stationschefs in het Waregemse station, dit onder de algemene titel van ‘IJzerweg, een zegen voor Waregem (1)’.
Charles De Zutter opent het boek met een bijdrage voer “De Vijfseweg te Waregem”. Rik Castelain neemt ons mee wat verder in de tijd met zijn ontdekkingen over ‘Pech en misdaad in Waregem en Vijve in de 16e en 17e eeuw’. Het pas voorgestelde resultaat van de zoektocht naar de Burcht van Vijve, die al decennia onderwerp is van gissingen, kan als echte primeur worden voorgesteld in het nieuwe jaarboek met de bijdrage van prof. H. Verschelde en Filip Benoit met als titel : Bodemonderzoek naar de voormalige burcht van Vijve.
Natuurlijk blijft Desselgem niet in de kou staan. Etienne Ducatteeuw is ondertussen aan de vierde aflevering van de ‘Toponymische wandelingen door Desselgem’. Groot-Anzegem komt aan bod met een bijdrage van Filip Speleers en E. Devogelaere over ‘Straten genoemd naar personen’. Martijn Vandenbroucke belicht “Deerlijk 1829-1852 : een blik op de materiële welvaart van een dorp in een pasgeboren land’.
Uiteraard komen ook oorlogsperikelen aan bod met het ‘Bevrijdingsoffensief tussen Leie en Schelde, een verkenning per fiets tussen Avelgem, Tiegem, Ingooigem en Heestert’ van B. Vandenbussche. Andre Braet blijft zich verdiepen in de tijd van Napoleon met nieuwe verhalen ‘Uit het leven van Napoleontische oud-strijders te Waregem’.
Stadsgids Simonne Coucke brengt het verhaal over ‘De verdwenen kapel in de Vandewoestijnelaan’. J. Drouillon belicht ‘De twee Waregemse periodes van André Vannecke’. In mengelmaren geeft Etienne Ducatteeuw uitleg bij ‘Frakturschrift’ en Rik Castelain brengt nog verhalen voer ‘Tiegem, een dorp zonder leiding (1586)’, Adriane Crupindeerde uit Tiegem beschuldigd van hekserij (1603).
De Gaverstreke is een erfgoedvereniging voor lokale geschiedenis, folklore, taal en heemkunde van Groot-Waregem, Groot-Anzegem en omgeving.
boekvoorstelling
Dit 43ste jaarboek wordt voorgesteld op de bijeenkomst van dinsdag, 15 december om 20 u. in ‘De Schakel’ te Waregem. Daar kan het jaarboek afgehaald worden. Meteen brengt André Braet met powerpoint een voordracht over het leven van onze Napoleontische oud-strijders.
Het 43ste JAARBOEK is te bekomen:
* door storting van 22 euro op rekening nr. BE12 0680 5030 1092 van de Geschied- en Heemkundige Kring – Waregem (Bic:GKCCBEBB)
kan afgehaald worden op de bijeenkomst van 14 december;
Gisterenavond donderdag 15 oktober na 19 u. werden we uitgenodigd voor de onthulling van een nieuw hippisch kunstwerk in de overigens helder heringerichte inkomhal van het stadhuis. Het is een kunstwerk van Kamagurka en wordt geschonken door de club 51. De Waregemse serviceclub is hiermee al aan hun derde kunstschenking toe. De in 2003 door dezelfde serviceclub geschonken bronsculptuur van Jan Desmarets op de markt is ondertussen uitgegroeid tot het kunstig uithangbord van de stad. In 2007 schonk volgde nog de schenking door 51 van het beeld ‘Obstacle’ van Jean Claeys, dat een plaats vond op de rotonde aan het Leeuwke.
De onthulling had plaats in aanwezigheid van de serviceclub 51 en kunstenaar Kamagurka. Onder de aanwezigen merkten we ook ereburger Johan Van Geluwe op, waarvan zijn in 2012 geschonken museum of museums ondertussen een opslagplaats heeft gevonden in het Pand. Cultuurschepen Pietro Iacopucci was uiteraard dankbaar en verheugd met het nieuwe kunstwerk.
De schenking kadert volledig in de ‘Mission Statement’ van 51 Waregem : Fifty-One is aanbieder van een omgeving waarin vriendschap, achting en verdraagzaamheid zich positief kunnen vormen en ontwikkelen en waarbij de persoonlijke uitdagingen en inzet tenvolle ontplooid kunnen worden door initiatieven voor de Dienst aan de Gemeenschap.
Fifty-One International werd op 21 oktober 1966 in Waterloo officieel boven de doopvont gehouden. Op 19 september 1975 volgde Waregem, dat zijn stichtingsvergadering vierde in de feestzaal van de Pigeon d’Or en op 8 mei 1976 zijn chartermeeting met Keure-overhandiging kende in het Kursaal van Oostende. Als eerste Club in West-Vlaanderen kregen zij als stamnummer het cijfer 9. Fity-One Waregem mag zich dus rekenen bij de tien eerste clubs van District 102.
Kamagurka verklapte dat zijn belangstelling voor het paard gegroeid is vanaf 2008 met de lessen paardrijden van zijn dochter Aurélie. Ondertussen was het paard al meermaals een inspiratiebron voor zijn werk. Vorig jaar vonden we nog een vergelijkbaar beschilderd paard terug in de hippodroom van Oostende. Op de onthulling werd door 51 de kostprijs van het kunstwerk niet onthuld, maar als we mogen aannemen dat die toch op ruim 10.000 euro ligt. De serviceclub haalde het bedrag op met allerlei acties zoals de nog lopende wijnactie en de sponsorverkoop van twee litho’s van Kamagurka.
Monumentendag in vernieuwd Koetshuis en park Casier
Tijdens de 27e Open Monumentendag zet Waregem het vernieuwde Koetshuis en het park Casier in de schijnwerpers. U wordt daarbij in een sfeer anno 1900 gegids door het vernieuwde park met als trekpleisters taferelen aan de vleermuizenkelder, het pompmolentje en de kapel. De vier Waregemse fotoclubs hebben een fototentoonstelling in de gerestaureerde koetshuis.
In 2003 werd het Koetshuis in het park beschermd als monument omwille van de bijzondere architectuurhistorische waarde. Helaas zorgde de slechte staat van het gebouw ervoor dat je weinig van de architectuur kon genieten. Dankzij een grondige restauratie kreeg het neoclassicistische pronkstuk nu haar oude glorie terug. Op enkele details na zijn die werken nu grotendeels afgewerkt. Naar aanleiding van Open Monumentendag nodigt het stadsbestuur iedereen uit om op zondag 13 september van 10.30 u. tot 17 u. een kijkje te komen nemen naar het resultaat van de werken.
Omstreeks 10.30 u. start het gebeuren met een optocht van de Markt naar de ingang van het park in de Stationsstraat, waar het park en het Koetshuis plechtig worden geopend. In het Koetshuis is er een fototentoonstelling van de vier Waregemse fotoclubs onder de noemer ‘Park Casier in de kijker’. Een archieftentoonstelling belicht de geschiedenis van het Koetshuis en het park. Doorheen het park staat ook een fototentoonstelling opgesteld over het paardensteden netwerk Euro Equus. De monumentdag wordt muzikaal begeleid door Downtown Gentlemen Dixieband.
Vanaf 12 u. en dit tot 16 u. kunt u zich bij een unieke rondleiding met gids en acteurs doorheen het Park Casier bewegen in de tijdsgeest omstreeks 1900. Elk uur start een nieuwe rondleiding met een gids van de Waregemse Gidsenkring. Kinderen kunnen terecht bij authentieke kinderspelen en voor de kleinsten zijn er ponytochtjes.
Het Koetshuis is in zijn nieuwe gedaante een echte tentoonstellingsruimte geworden. Kunstenaars kunnen gebruik maken van het gebouw én de tuin erachter om hun werken tentoon te stellen.
Dat de Vlaamse Regering de gemeenten wil aanmoedigen om te fusioneren is niet nieuw en er waren trouwens al concrete maatregelen tijdens vorige legislatuur. Fusies van gemeenten kunnen een middel zijn om te komen tot meer bestuurskrachtige lokale besturen. Volgens de huidige voorstellen suggereert de Vlaamse regering een nieuwe stad Waregem met ook Deerlijk, Wielsbeke en Anzegem. Maar waarom zou de regio ook niet Zulte, Kruishoutem en Wortegem opnemen in een grotere samenwerking?
Reeds tijdens vorige legislatuur ontvingen de gemeentebesturen een schrijven van toenmalig Vlaams minister voor Bestuurszaken en Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois met een concreet voorstel en ondersteuningspakket voor gemeenten die, op vrijwillige basis, wilden fusioneren op 1 januari 2013. Het huidige plannen van minister Liesbeth Homans om gemeenten te fuseren zijn daar een vervolg op. Tot eind volgend jaar kunnen gemeenten zich kandidaat stellen om vrijwillig te fuseren, in ruil voor de overname van 500 euro schuld per inwoner. Met die fikse bonus en deadline wil Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Homans de druk opdrijven, want tot nu toe slaagde Vlaanderen er nooit in een vrijwillige fusie te realiseren.
Onderzoeker Stijn De Ruytter van Vives, het Vlaams Instituut voor Economie en Samenleving aan de KU Leuven, ontwikkelde vorig jaar al een nieuwe methode om te bepalen welke gemeenten men best kan samenvoegen. Hij baseerde zich op dagelijkse pendelbewegingen tussen gemeenten en een minimumaantal van 15.000 inwoners per gemeente. Op die manier daalt het aantal Vlaamse gemeenten van 308 naar 152. Dit plan stelt een fusie voor van Waregem met Deerlijk, Anzegem en Wielsbeke. Aan de grens met Waregem zou Zulte dan samengaan met Kruishoutem en Dentergem.
Ondanks de schaalvergroting zou de overal bekende voetbalfusie Zulte-Waregem dan nog altijd over twee verschillende gemeenten blijven opereren. Het argument van het behoren onder verschillende provincies gaat daarbij niet op, als uit West-Vlaanderen wel Dentergem van burgemeester Koen Degroote van over de Leie mag samengaan met Zulte en niet het logische Waregem. In 1976 was het argument van de verschillende provincies zowat het enige om de fusie van Zulte met Waregem te dwarsbomen. Zulte was toen trouwens dichter met Waregem verweven dan Beveren-Leie en Desselgem.
Langs de Expresweg in Wielsbeke ontwikkelt WVI in samenwerking met de gemeente de bedrijven- en dienstenzone Lobeek. Voorafgaand aan de daadwerkelijke ontwikkeling van het terrein dient er op voorschrift van het agentschap Onroerend Erfgoed van de Vlaamse overheid een archeologisch onderzoek uitgevoerd te worden. Op deze wijze wordt nagegaan of er wetenschappelijk interessante resten in de bodem te vinden zijn. Tijdens het onderzoek, dat momenteel uitgevoerd wordt, werd al snel duidelijk dat er bijzonder interessant archeologisch materiaal onder de oppervlakte verborgen lag.
Opdrachtgevend bestuur is de West-Vlaamse Intercommunale WVI, een dienstverlenende vereniging die gemeenten bijstaat bij het vervullen van hun taken. WVI is actief in 54 West-Vlaamse gemeenten, waaronder de gemeente Wielsbeke. WVI staat de gemeente bij wat betreft ruimtelijke planning en mobiliteit en verleent advies op het vlak van milieu, natuur, klimaat en energie. Inwoners van de gemeente kunnen bij WVI terecht voor een goedkope lening ten behoeve van energiebesparende maatregelen aan hun woning.
WVI heeft in Wielsbeke diverse verkavelingen gerealiseerd en er bijna 250 loten bouwgrond verkocht. Tevens werden in opdracht van het OCMW diverse aangepaste woningen voor senioren en mindervaliden gebouwd. Ook voor het bedrijfsleven heeft WVI in het verleden reeds een belangrijk aanbod aan bedrijventerreinen kunnen realiseren, waaronder het bedrijventerrein Vaarthoek, dat in 2012 feestelijk geopend werd.
Bedrijven- en dienstenzone Lobeek
Ook op het terrein in de omgeving van de Lobeek, waar momenteel de opgravingen in een laatste stadium treden, zal ruimte gecreëerd worden voor ondernemend Wielsbeke. Een belangrijke voorwaarde hiervoor was de goedkeuring van het ruimtelijk uitvoeringsplan Lobeek eind 2014. Via dit ruimtelijk uitvoeringsplan werden de gronden in het gebied bestemd voor bedrijvigheid. Niet alle bedrijfsactiviteiten zullen echter toegelaten zijn op het terrein. De kavels zijn vooral bedoeld voor diensten, kantoren en op handel gerichte, kleinschalige bedrijvigheid. Daarnaast biedt het ruimtelijk uitvoeringsplan de mogelijkheid om gemeentelijke diensten en sportvoorzieningen in het gebied onder te brengen. WVI hoopt binnenkort de aanvraag tot stedenbouwkundige vergunning te kunnen indienen, om na het verkrijgen van de vergunning spoedig met de infrastructuurwerken te starten.
Archeologisch onderzoek
Zoals decretaal bepaald in Vlaanderen moet er voorafgaand aan de ontwikkeling van grootschalige projecten worden nagegaan of er archeologisch erfgoed in de bodem verborgen zit. Dit gebeurt in eerste instantie via een proefsleuvenonderzoek. Indien er bij dit proefsleuvenonderzoek sporen gevonden worden, dan volgt er doorgaans een uitgebreidere opgraving.
Op de site Lobeek werd het proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in november 2014. Ondanks het feit dat Wielsbeke door de ligging langs de Leie van oudsher een aantrekkelijke locatie voor bewoning was, waren er voorafgaand aan dit proefsleuvenonderzoek geen concrete aanwijzingen voor de aanwezigheid van archeologisch erfgoed. Toch werden er op diverse locaties sporen en vondsten aangetroffen uit de steentijd, de metaaltijden en de Romeinse periode. Vooral de grondverkleuringen met veel houtskool die in het gebied werden aangetroffen bleken interessant. Nader onderzoek wees uit dat het onder meer ging om de resten van crematiegraven. Hierop werd er besloten om een uitgebreide opgraving te organiseren, waarbij alle aanwezige archeologische sporen grondig in kaart worden gebracht.
De opgraving, die begin mei 2015 van start ging, wordt uitgevoerd door een team archeologen van Monument Vandekerckehove nv uit Ingelmunster. Zij werken onder toezicht van het Vlaams Agentschap Onroerend Erfgoed. De kosten van de opgraving bedragen circa 190 000 EUR en worden gedragen door WVI.
Eeuwenoud monumentaal grafveld
Intussen is de opgraving bijna afgerond en kan een tussentijdse balans worden opgemaakt. En deze oogt bijzonder spectaculair. Zo troffen de archeologen resten aan van drie eeuwenoude grafheuvels, waarin de crematieresten van een overledene werden begraven. Waarschijnlijk zijn het prestigieuze grafmonumenten van een elite, ongekend in deze streek. Rond de grafheuvels werden tientallen andere graven aangetroffen. Bij sommige graven was de as van de dode netjes in een urne gedeponeerd, bij andere bleek bijna de hele brandstapel mee in een kuil gegooid. Heel wat overledenen kregen grafgiften mee, bijvoorbeeld een dodenmaal of mooie voorwerpen in aardewerk.
Erg opvallend is de datering van de site, van ongeveer 1.500 vóór tot 250 na Christus. Het is (nog) niet bekend hoe de graven er bovengronds uitzagen, maar het feit dat het grafveld bijna tweeduizend jaar in gebruik was, betekent wel dat de mensen zeer goed wisten dat hier werd begraven en dat ze dit ook respecteerden. De locatie van de nederzetting van de levenden is ook nog een raadsel – de bodem van Wielsbeke verbergt nog meer geheimen.
Het opgraven van het grafveld is slechts een eerste stap in het onderzoek. Nadien volgt een periode van studie, waarbij onder meer labotesten en analyses worden uitgevoerd. De focus ligt niet zozeer op de mooie vondsten, maar op de verhalen en de mensen die erachter zitten. Zo bevatten de graven duizenden verkoolde plantenresten die een uniek beeld kunnen opleveren over het landschap en het voedselpatroon uit die tijd. Analyse van het botmateriaal kan gegevens opleveren over bijvoorbeeld geslacht, leeftijd of ziektebeeld van de overledene. Het onderzoek van de materiële vondsten kan dan weer inzicht verschaffen in de sociale structuur van de maatschappij: is dit het grafveld van een rijke elite?
Het wetenschappelijk belang van de site is bijzonder groot. Alle gegevens samen zullen toelaten om een volledig nieuwe bladzijde te schrijven over de geschiedenis van Wielsbeke en de ruime regio.
Deze opgraving is een mooie illustratie van de hedendaagse archeologie, waarbij archeologisch onderzoek en economische ontwikkeling hand in hand gaan. De opgraving wordt strak geïntegreerd in de planning waardoor er geen risico is op vertraging door onverwachte vondsten: op het moment dat de werken starten zijn alle archeologische sporen uit de bodem verwijderd.
Juliaan Claerhout
De ontdekking in Wielsbeke is een formidabel aanknopingspunt voor geschied- en heemkundige kring Juliaan Claerhout in Wielsbeke. In hun jaarboek Leiesprokkels, dat dit najaar verschijnt, wordt daar uiteraard al aandacht aan gegeven al komt dit te vroeg om de volledige resultaten bekend te maken. Er is alvast reeds afspraak gemaakt met de archeologen om in het volgend jaarboek in 2017 uitgebreid in te gaan op het belang van de ontdekkingen bij deze opgravingen. Er wordt ook gedacht aan een tentoonstelling van het gevonden materiaal. Daarbij wordt zeker ook de link gemaakt met het pionierswerk van Juliaan Claerhout.
De heemkring is genoemd naar de pionier inzake opgravingen, nl. sociaal bewogen en christen-democratische priester, leraar-opvoeder, directeur en (onder)pastoor Juliaan Claerhout (1859-1929), afkomstig van Wielsbeke. Claerhout werd vooral bekend door zijn archeologische opgravingen in Pittem (het Heidens Kerkhof, 1896) en Dentergem (eerst ontdekte paaldorp, 1899-1903). Het leverde hem de bijnaam ‘de pastoor met de spade’ op. Het buitenprofessionele leven van de priester kenmerkte zich door zelfstudie, vele binnen- en buitenlandse studiereizen, opgravingen, het schrijven van studies en het redigeren van talrijke tijdschriften. De heemkring van Groot-Wielsbeke probeert met eenzelfde inzet de eigen geschiedenis te ontsluiten. De Wielsbeekse heemkring won in 2011 de Juliaan Claerhoutprijs, de cultuurtrofee van de gemeente Wielsbeke.
In hun uitgave van 2006 publiceerde de Juliaan Claerhoutkring al het archeologisch onderzoek van langs de Vaartstraat, de Ooigemstraat en de Bontekoewegel te Wielsbeke. Dat gebeurde ook al in het kader van de realisatie van een nieuw bedrijventerrein van de WVI. De oudste vondsten dateerden daar uit de Steentijden, waarbij een mooi artefact een fragment van een gepolijste Neolithische bijl van circa 5000 jaar oud werd ontdekt. Duidelijke sporen waren er van boeren van omstreeks het begin van onze tijdrekening, ondermeer een ingegraven hut die diende voor artisanale activiteiten zoals weven. Tenslotte werd daar ook bewoning aangetroffen van tijdens de Volle Middeleeuwen.
Het is vandaag Onze Heer Hemelvaart, een feestdag in ons land en voor de Christelijke Arbeidersbeweging die nu Beweging.Net wordt genoemd nog altijd aanleiding om de encycliek Rerum Novarum van Paus Leo XIII in de actualiteit te brengen. In Waregem bleef de viering na de nationale belangstelling vorig jaar met de komst van de nationale ACW-voorzitter Patrick Develtere eerder bescheiden. Na de plaatselijke vieringen in de voormiddag met eucharistie en toespraken in het plaatselijke lokaal (De Gilde) was er deze namiddag met de verschillende afdelingen (Waregem, Desselgem, Beveren-Leie) vanuit het OC De Coorenaar in Desselgem een gezamenlijke gezinswandeling met fotozoektocht.
In De Gilde te Waregem was de (gast)spreker Peter Desmet, schepen van Burgerzaken, milieu, groen en duurzaamheid. Een schepen van vzw’s en verenigingen, waar nationaal bewegingsvoorzitter Develtere vandaag voor pleit hebben we niet meteen of dat moet dan onze cultuurschepen Pietro Iacopucci zijn die in Beveren-Leie actief was. Peter Desmet gaf een andere benadering dan de nationale voorzitter en bleef ook oppervlakkig inzake overleg en sociale bescherming.
Spreker Peter Desmet herinnerde aan de oorsprong van de zalige feestdag. “Het was in 1891 dat paus Leo de 13de de encycliek Rerum Novarum uitvaardigde. Daarin formuleert hij een aantal vernieuwende uitgangspunten voor de sociale leer van de kerk. De situatie van de arbeidersklasse stond centraal. Toen was dit vernieuwend. Dat was ook de bedoeling. Letterlijk betekent Rerum Novarum ‘van de nieuwe dingen’ of vrijer vertaald ‘van een omwenteling’. Op basis van deze ideeën is de christelijke arbeidersbeweging uitgegroeid tot een ruime sociale beweging. Door al die jaren heen is deze encycliek ons blijven inspireren. Ook vandaag nog.”
“Maar ik moet u niet vertellen dat we vandaag in een zeer woelig tijdsgewricht leven. In die voorbije 124 jaar is de wereld totaal veranderd. Na 1891 was er in de vorige eeuw de industriële revolutie. Zie naar de landelijke gemeente Waregem, die uitgegroeid is tot een kleinstedelijk gebied met regionale uitstraling met veel tewerkstelling en welvaart. De (r)evolutie strekte zich over tientallen jaren uit. Maar na die industriële revolutie zitten we nu in technologische en digitale revolutie, die de samenleving opnieuw totaal verandert en voor grote uitdagingen plaatst. Het verschil met de industriële revolutie van de vorige eeuw is dat alles nu zeer vlug evolueert. Waar het toen zich over tientallen jaren ontwikkelde is op de dag van vandaag vijf jaar een eeuwigheid.”
“Dit alles stelt ons voor zeer grote uitdagingen. De ideeën van de encycliek zijn een inspiratiebron. Want op vandaag staan de sociale rechten zwaar onder druk. Anderzijds is het wellicht tijd om de encycliek te actualiseren vermits de wereld ondertussen al twee maal fundamenteel gewijzigd is. Paus Franciscus lijkt mij daarvoor de ideale kerkvorst. Wat de sociale rechten betreft moet ik er geen tekeningetje van maken. Op vandaag is Beweging.net met al zijn deelorganisaties meer dan ooit nodig. Want omzeggens alles wordt in vraag gesteld. De lijst is eindeloos :
- de werkgelegenheid staat onder druk – daardoor ook het inkomen van veel mensen – het vangnet van de werkloosheid wordt beperkt
- er is de indexsprong
- wonen blijft duurder worden : de huurprijzen stijgen de bouwgrond steeg vorig jaar met 6%, woningen met ongeveer 1% (appartementen en studio’s met ongeveer 2%)
- de energieprijzen zijn hoog en zullen met nog 1/3de stijgen
- er zal bespaard worden op de kinderbijslag
- de ziekenhuizen moeten we heruitvinden (verder van huis voor bepaalde behandelingen)
- de bus en de trein worden alsmaar duurder
- inschrijvingsgeld voor universiteiten
- taks-shift : meer nettoloon, maar BTW verhoogt
Meer armoede dreigt. Weet u dat meer dan 66.000 gezinnen onder schuldbemiddeling staan. Een veelvoud ervan komt niet voor in de statistieken, maar leeft op de rand van het financieel haalbare.”
“De uitdagingen voor Beweging.net zijn dus groot, zeker omdat de sociale reflex bij 3 van de 4 regeringspartijen zeer klein is. Meer nog : de grootste Vlaamse partij lust het middenveld rauw. Zij wil dit afbreken, de vakbonden eerst. Ondertussen heeft de schaduwpremier wel al ervaren dat de vakbeweging een veel taaiere klant is dan gedacht. Hij zal ze niet klein krijgen. Integendeel, door zijn polariserende houding maakt hij de vakbeweging sterker. En hij voelt al nattigheid. Een publiciteitscampagne van miljoen euro moet zijn imago zachter en sociale maken. De mensen weten wel beter.”
“De dagdagelijkse politieke realiteit is belangrijk maar wij mogen ook niet blind zijn voor de grote uitdagingen van morgen.
- de werknemers weten dat ze langer gaan moeten werken, maar zal dit menselijk zijn? en zal er sowieso werk voor handen zijn?
- en voor wie niet meer mee kan, wordt het mededogen in de tijd beperkt
- de robotisering neemt veel gewone jobs af en we staan nog maar voor een begin.”
Peter Desmet zag sombere toekomstperspectieven, niet alleen voor de tewerkstelling maar ook voor de democratie. “Door de globalisering en de eerste automatiseringsgolf verdwenen vroeger al massaal jobs voor laaggeschoolde arbeiders. Nu dreigt de aankomende robotisering van arbeid dat proces nog te verstreken. Laagproductieve mensen zullen hun loon nog verder zien dalen. De bedrijven worden al maar productiever, innovaties volgen zich in sneltempo op, maar tegelijkertijd stijgt het inkomen van de gemiddelde werknemer niet meer en loopt de werkgelegenheid structureel terug. Immers door de automatiseringsgolf dreigt de middengroep van de werknemers zwaar getroffen te worden. Dat vooral de jobs van de middengroepen in gevaar komen is problematisch. Het heeft een impact op sociaal vlak, want vandaag rust bijna het volledige gewicht van de sociale zekerheid op hun schouders. De publieke dienstverlening gaat achteruit. Ook op electoraal vlak heeft dit gevolgen. Aristoteles wist al dat een democratie best gedragen wordt door een grote middenklasse. Een gebrek aan toekomstperspectief schept politieke radeloosheid en dat zien we bij de verkiezingsresultaten van de voorbije jaren.”
“En dan zit ik opnieuw bij de politiek, die antwoorden moet vinden op deze grote uitdagingen, zoals de automatiseringsgolf. Met het huidig beleid zullen we er niet geraken (flexibeler maken van arbeid, wat soepeler werktijden en goedkopere arbeid). Wat is de echte opdracht : de schadelijke effecten van de automatiseringsgolf beperken en tegelijk voordeel halen uit de ongelofelijke opportuniteiten van de digitale revolutie. Dat kan via twee wegen :
- ofwel opteren om met zijn allen minder te werken of het werk onderling te herverdelen (maar op vandaag is dit politiek weinig realistisch)
- dan rest er maar één alternatief : meer jobs creëren dan er zullen verdwijnen door technologische veranderingen, zodat het sombere scenario van sociale afbraak geen realiteit wordt.”
“Daarom moeten we inzetten op innovatie, zodat machines weer mensen aan het werk helpen in plaats van alleen hun banen in te pikken. Daarom moeten we ook op onderwijs inzetten, dat de ambachtslui van de toekomst moet leveren. Tot slot moet de sociale zekerheid anders worden gefinancierd. Een taks shift weg van arbeid is in een gerobotiseerde wereld urgenter dan ooit. Grote uitdagingen tonen aan dat onze sociale beweging meer dan ooit nodig is. Aan ons om met Beweging.net te werken aan de sociale toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.”
Vanavond stelde Liesbeth Deman het nieuwe Waregemse jaarboek van Unizo voor en het was voor velen ook een eerste kennismaking met de nieuwe polyvalente ruimte van Sociaal Secretariaat Wij Helpen in het Pand. Waregems Jaarboek 2013-2014 omvat honderden artikels van nieuwsfeiten van de afgelopen twee jaar. De secretaris nam deze gelegenheid te baat voor een woord van dank aan de vele vrijwillige medewerkers, sponsors, meters en peters, hetstadsbestuur, ea. Dank zij hen kon Unizo de mooie traditie van jaarboeken verder zetten.
Secretaris Liesbeth mag fier zijn met het puike resultaat. Het is een prachtige editie met maar liefst 176 bladzijden aan actualiteit van de afgelopen twee jaar. De Unizo-klassieker is al aan zijn 11de jaarboek. De hoofdbetrachting van de Unizo-werkgroep met deze naslagwerken blijft de Waregemse geschiedenis vast te leggen voor het nageslacht. Unizo maakt dit waardevol ‘visitekaartje’ van Waregem al sedert 1996, eerst jaarlijks en nu al enkele uitgaven tweejaarlijks. Het initiatief kwam er op aangeven van ex-burgemeester Jozef Vanryckeghem, die stelde dat er zoveel gebeurt in Waregem, dat we in korte tijd belangrijke gebeurtenissen niet meer weten.
Aflossing geslaagd
“In februari 2013, een goede twee jaar geleden dus, kreeg ik te horen dat ik vanaf maart aan de slag kon gaan als secretaris van UNIZO Waregem, als opvolger dus van Rik Ghistelinck.”, zo opende Liesbeth Deman haar dankwoord. “Daarop werd ik direct uitgenodigd op de voorstelling van het Jaarboek 2011-2012. Daar ontmoette ik voor het eerst enkele medewerkers van het Jaarboek. Roland Lagaisse en Etienne De Riemaeker (1939-2014) deelden ijverig de boeken uit en hielden minutieus bij wie de boeken mee had. Dit was ook de avond waarop Rik de 'profetische' woorden uitsprak: Hopelijk zal mijn opvolger dit Jaarboek verderzetten’. En zo geschiedde. Twee jaar en enkele maanden later zijn we hier allemaal samen op de voorstelling van het Jaarboek 2013-2014.”
“Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet goed wist waar te beginnen. Honderden artikels, honderden nieuwsfeiten. Daarom besloot ik om nog even de ervaringsdeskundige te raadplegen. Rik stond direct klaar om alles na te lezen en om mee te helpen met de selectie. Rik, ik ben je hier uiteraard ontzettend dankbaar voor! Heel wat teksten waren te lang om volledig te publiceren. Maar voor Roger Desmet was het maar een woord. Hij las ieder artikel netjes na en hielp ook nog met de correctie, waardoor hij het nieuwe jaarboek zeker meerdere keren doorgelezen heeft. Roland Lagaisse, Hervé Avet en Miel Verstraete stonden met pen en fluostift klaar om mijn strenge verbetereisen toe te passen. Joseph stond klaar om brieven te verzenden, etiketten te kleven,... Met de hulp Simonne waren de brieven voor de meters en peters tot op de millimeter juist geplooid. Heel erg bedankt voor jullie hulp!”
“Ik wil ook een woord van dank richten tot de stagiaires die alle artikels verzameld hebben. We hebben voor het eerst gebruik gemaakt van het digitale krantenarchief, waardoor het overtypen van artikels grotendeels beperkt werd. Ook de lay-out werd grotendeels op het secretariaat uitgevoerd. De mooie cover en het eindresultaat op papier is de verdienste van drukkerij Vanderhaegen. Dan wil ik niet in het minst de meters, peters en sponsors van het Jaarboek bedanken, alsook de stad Waregem voor steun aan dit initiatief.”
Het jaarboek is een goed toonbeeld van wat er allemaal leeft in Waregem. Er zijn enorm veel initiatieven voor goede doelen, bloeiende verenigingen, actieve Waregemnaars en noem maar op. Waregem is een Stad die niet vies is van vernieuwing en net dat maakt ons tot de bruisende stad die we nu zijn. Het boek is cronologisch opgesteld en we kunnen goed volgen wat er maand na maand is gebeurt en ook aandacht voor nagedachtenis van overledenen. Achteraan bevat het boek een handige trefwoordenlijst.
Overzicht jaren 2013 en 2014
Tijdens de jaren 2013 en 2014 zijn er in het Waregemse straatbeeld heel wat veranderingen uitgevoerd. Denk maar aan de werken aan de Zuidboulevard, die nog steeds volop aan de gang zijn. Ook de nieuwe tribune van het voetbalstadion zorgt voor een prachtig uitzicht langs de Ring.
Op sportief vlak beleefde Waregem enkele 'boerenjaren'. Zo was er een gigantisch feest naar aanleiding van de match Essevee - Anderlecht, waarbij Zulte-Waregem nipt de titel uit handen moest geven. Een jaar later trokken duizenden supporters naar de Heizei om de bekerfinale bij te wonen. Het BK Veldrijden op de Hippodroom bracht heel wat volk richting Waregem. Beide edities van Waregem Koerse waren eveneens een regelrecht succes. We zetten enkele jonge, beloftevolle Waregemse wielerbeloften in beeld. Ook andere sportdisciplines komen aan bod: badminton, basketbal, sport voor andersvaliden via Somival,...
De vele verenigingen zijn niet te tellen. Er werden tal van acties voor het goede doel op poten gezet. Honderden Waregemnaars zetten zich belangeloos in voor hun vereniging door het organiseren van tal van evenementen die onze stad doen bruisen.
In maart 2014 schreef Waregem geschiedenis: de Amerikaanse President Barack Obama kwam zijn gesneuvelde landgenoten op het Flander Fields Cemetry eer betonen. Een gebeurtenis die ongetwijfeld in het collectieve geheugen van de stad geschreven staat, zeker aangezien ook die dag de aankomst van Dwars door Vlaanderen in Waregem op het programma stond.
De deelgemeenten hadden eveneens een goed gevuld programma, met verschillende verenigingen, jeugdbewegingen, bouwprojecten,...
Dit jaarboek bewijst dat Waregem een bijzonder druk bedrijfs- en verenigingsleven kent. Wat we publiceren is slechts een kleine samenvatting van wat er allemaal te beleven valt. De redactie benadrukt dat het al dan niet selecteren van een onderwerp zeker geen waardeoordeel inhoudt. Alles wat er gebeurt is waardevol. En hopelijk blijven honderden vrijwilligers zich ook in de toekomst inzetten voor hun stadsgenoten.
Het jaarboek 2013 – 2014 verschijnt op 1000 exemplaren en is te bekomen aan 18 euro in de dagblad- en boekhandel. Verantwoordelijke uitgever is vzw De Middenstand, Pand 343a te 8790 Waregem.
Deze vooravond donderdag 7 mei 2015 om 18 u. had de officiële opening of ingebruikname plaats van de nieuwe burelen van de dienst burgerzaken naast de stadswinkel in het administratief- en winkelcentrum Het Pand. De burger en het personeel kon al enkele dagen kennismaken met de nieuwe ruime en open landschapsburelen met tien loketten voor de dienst bevolking en burgerlijke stand.
We ontmoetten daar de fiere schepenen Rik Soens van Patrimonium en Peter Desmet van Burgerzaken, alsook een fier diensthoofd Pieter Gevaert en personeel van de diensten Bevolking en Burgerlijke Stand. Wagso-Schepen Rik Soens gaf in zijn welkomstwoord enige toelichting over de van de nieuwe stedelijke burelen en uitbreiding van de nieuwe hal en de evolutie van het dossier.
Vroeger kapsalon en Blokker
“Het Pand werd gebouwd halverwege de jaren 70 en de eerste huurder van dit pand hier was kapsalon Eddy Verschuere, we spreken van 1978 tot 1984. Wie had ooit gedacht dat een vroeger kapsalon nu zou ingericht worden als een meer dan hedendaags kantoorcomplex. Vanaf 1984 tot eind 2012 werd dit pand gehuurd door Blokker. Mits goeie onderhandelingen en inspanningen van Wagso hebben we deze ruimte terug in stedelijke eigendom gekregen. En is Blokker verhuisd naar de andere kant van de wandelzone, met grote tevredenheid van Blokker zelf.
Toen de gemeenteraad van 3 april 2012 het ontwerp goedkeurde voor het aanstellen van een ontwerper kon dit project van start gaan. Na prijsvraag werd in het schepencollege van 12 juli 2012 het architectenbureau pluspunt architectuur onder de deskundige leiding van Ellen Vantomme aangesteld. Na grondige studie en overleg met de dienst burgerzaken en de dienst gebouwen werd in de gemeenteraad van oktober 2013 het ontwerp goedgekeurd. Na prijsvraag werd de firma Wycor in het schepencollege van 6 februari 2014 aangesteld.
De start der werken werd gegeven op 30 april 2014. Het volledig ontmantelen van deze ruimte kon beginnen, met heel wat stof, lawaai en trillingshinder vandien. Het verliep heel vlotjes en de samenwerking tussen architect, aannemer en onze stadsdiensten was een geoliede machine. De werfleider van de firma Wycor zette hier een puike organisatie neer door deze werken feilloos te coördineren. Een moeilijke week om dragen was dat Carlos supporter is van voetbalclub Lokeren en u moet weten dat we de finale van de beker van België jawel verloren hebben tegen Lokeren in diezelfde periode. Maar goed de totale investering bedraagt 1,4 miljoen euro BTW en erelonen erbij.
Door deze realisatie bieden we de burger want daar doen we het voor een nog laag drempeliger accommodatie aan en creëren we hierbij nog een aantal mogelijkheden voor verhuizingen van enkele diensten binnen de bestaande contouren van ons stadhuis. De volledige verhuis-cycli zal afgerond zijn tegen eind september 2015.”
Tot slot richtte hij nog een bijzonder woord van dank aan architect Ellen Vantommen en haar team van http://pluspuntarchitectuur.be/ , voor de enthousiaste samenwerking en de goeie planning van dit project. De firma Wycor werd bedankt voor de meer dan goeie uitvoering van deze verbouwingswerken met de hoop alvast dat we even tevreden kunnen zijn bij de verbouwing van de Treffer, want ook daar zijn zij nu aan het werk. Onze eigen stadsdiensten enerzijds de dienst gebouwen onder leiding van Kevin en anderzijds de dienst burgerzaken onderleiding van Pieter, hebben hier meer dan hun beste beentje toe bijgedragen. Hij sprak nog de hoop uit dat door deze verbouwing en investering de dienstverlening naar onze Waregemse burger zoals in het verleden en ook in de toekomst op een hoog niveau zal blijven staan.
Tweede fase dossier Stadswinkel
Schepen van Burgerzaken Peter Desmet wist nog van geen kinderziektes van deze ruime investering in de dienstverlening aan de Waregemse burger. Het is het resultaat van de tweede fase van het dossier stadswinkel. De Waregemnaar zal er goed bij varen.
“Hoewel de nieuwe burelen al op zaterdag 25 april 2015 voor het eerst voor het publiek opengesteld waren, hebben wij ervoor geopteerd om eerst enkele dagen op proef te draaien. Kwestie van eventuele kinderziektes onmiddellijk te kunnen verhelpen. En ik moet zeggen : de burgers waren onmiddellijk mee in het verhaal. De eerste info aan de balie van de stadswinkel was voldoende om de burger vlot naar deze burelen te leiden en het juiste ticket aan de zuil te nemen. Van kinderziektes was er geen sprake. Een pluim voor de dienst burgerzaken onder leiding van diensthoofd Pieter Gevaert.
‘Stadswinkel' Waregem is een mooi project, ontsproten bij de nieuwe beleidsploeg. die in januari 2007 (alweer 8 jaar geleden) hier het roer in handen had. Wij besloten om onze kans te wagen en bij de Vlaamse overheid een project in te dienen tot nominatie van ‘Eenvoudigste gemeente’. Na de brainstorm kwamen wij tot het idee van de stadswinkel. En ere wie ere toekomt. Het is collega Pietro Iacopucci, die met veel bevlogenheid zijn volle gewicht in de weegschaal legde. Onder zijn impuls werd het dossier samengesteld en hij ging het met verve gaan verdedigen in Brussel. Met het gekende resultaat. Waregem werd de laureaat en mocht zich de eenvoudigste gemeente van Vlaanderen noemen.
Het concept is duidelijk : in de stadswinkel wordt de burger snel bediend voor eenvoudige administratieve zaken (afgifte reispas, attest van goed zedelijk gedrag, huisvuilzakken, Waregembon, fietsnetwerkkaart. enz...). Voor andere zaken wordt de burger efficiënt doorverwezen naar de bevoegde dienst. Niet alvorens de baliemedewerker eerst gecheckt heeft of de burger wel alle noodzakelijke documenten bij zich heeft. Kwestie om hem "boven" niet nodeloos te laten wachten.
In 2010 ging de eigenlijke stadswinkel open. Ondertussen is de werking bij de burger al zeer goed gekend. Van bij het begin hadden wij de bedoeling om deze tweede fase te realiseren : de dienstverlening toegankelijker te maken. De dienst burgerzaken (bevolking en burgerlijke stand) wordt veruit het meest bezocht. Geen probleem meer om deze dienst vlot te bereiken, beneden, juist naast de balie van de stadswinkel. Gedaan met trappen en lift. Een zegen voor minder mobiele personen, rolstoelgebruikers en ouders met kinderwagen. De vrijgekomen ruimte boven biedt de mogelijkheid om de andere diensten logischer te schikken, en de dienstverlening te optimaliseren.
Het algemeen concept is niet veranderd. Elke bezoeker meldt zich bij de baliemedewerker in de stadswinkel. die de burger naar de juiste dienst verwijst. Voor burgerzaken wordt gewezen op de ticketzuil. Via een aanraakscherm ontvangt de burger een ticket en wacht tot hij bij een loket geroepen wordt. Er zijn 10 loketten (6 bevolking & 4 burgerlijke stand). Aan de hand van het product dat men kiest op de ticketzuil stuurt het systeem je naar het juiste loket en de juiste medewerker. Niet langer wachten dan nodig. Geen discussie meer van wie was eerst.
Door het systeem zullen wij een beter zicht krijgen op de wacht- en behandelingstijden per product. Bijsturing naar een nog klantgerichter werking kan dan gebeuren. De openingsuren van de dienst burgerzaken zijn verruimd. Thans zijn het dezelfde als de stadswinkel : de dinsdag is de dienst doorlopend open van 08u30 tot 18u30 en de dienst burgerzaken is nu ook iedere zaterdagvoormiddag open (met uitzondering van de dienst vreemdelingenzaken).”
In 2014 kreeg de stad gemiddeld 166 bezoekers in de stadswinkel op zaterdag (9u-12u) De piek ligt tussen 10u en 11u30 met 1 klant per minuut. Ongeveer 60% komt dan voor burgerzaken, dus gemiddeld rond de 100 klanten op 3 uur tijd. In piekperiodes vb. enkele weken voor een verlofperiode ligt dit cijfer nog hoger.
Vorige zaterdag trok KWB-Waregem met een gedreven gids in het spoor van ‘de Groote Oorlog”… in de Leiestreek. Die gedreven gids is Gil Bossuyt uit de Meierie in Desselgem. Een jarenlange passie voor de Eerste Wereldoorlog, talloze verkenningen ter plaatse en heel veel lees- en opzoekwerk resulteerden in dit project. Precies 100 jaar na datum neemt onze gids geïnteresseerden mee naar de plaatsen waar dit gruwelijke hoofdstuk uit de wereldgeschiedenis zich bij ons afspeelde en de littekens nog goed zichtbaar zijn. Na een inleiding gaat de tocht langs vergeten munitiedepots, pionierparken, smalsporen, vliegvelden en bunkers... met luchtfoto's en mooie anekdotes. We fietsen in de omgeving van de Leieboorden : Desselgem, Ooigem, Bavikhove en Hulste, om af te sluiten op het New British Cemetery in Harelbeke.
Gil Bossuyt is al zes jaar 'gepassioneerd' door WO I. "Ik kreeg het 'virus' te pakken toen ik het boek las van Peter Barton: 'Passendale - slagveld van W.O.I'. Door de lectuur van deze klepper, die schitterend geïllustreerd is, krijg je een degelijk inzicht op deze trieste maar boeiende periode uit onze geschiedenis. Ook in de jaarboeken van De Gaverstreke vond ik veel informatie. Ik probeer mijn publiek een inzicht te geven op het complexe gebeuren van WO I. Vooral aan de hand van persoonlijke verhalen toon ik aan hoe diep de oorlog ingreep in het leven van hele generaties jongeren van over de hele wereld. Naargelang van de herkomst van de groep of van de nationaliteit pas ik de route en de inhoud van de rondleiding aan."
Gil Bossuyt (41) is dermate geboeid door WO I dat hij er gedeeltelijk zijn job van maakte. Met zijn bedrijfje 'frontaal!' organiseert deze Desselgemnaar excursies naar de regio's leper en de Somme. Hij heeft momenteel een aanbod van drie programma’s met naast de hier behandelde fietstocht “Leiestreek : Bezetting en Bevrijding” ook het dagprogramma “de Ypres Salient” en vanaf volgend jaar de “Slagvelden aan de Somme” in Picardie. Voor meer info verwijzen we naar zijn website www.frontaaltours.com
de Groote Oorlog ook bij ons in Leiestreek
Bedoeling van de fietstochten van Gil tussen Desselgem en Harelbeke is aantonen dat ‘de Groote Oorlog’ ook in onze streek zijn sporen heeft nagelaten. “Een Ier, Schot of Canadees kent onze WO1-geschiedenis bijna beter dan wijzelf. We gaan allemaal op bezoek naar de oorlogsmonumenten uit WO2 in Normandië, maar in onze eigen streek kennen we de oorlogsverhalen niet.”
Tijdens de wandelingen en fietstochten die Gil Bossuyt uit Desselgem organiseert gaat men niet langs musea of de Last Post. Wel boeit hij zijn publiek met persoonlijke verhalen en opvallend lokale anekdotes. Over het vliegveld langs de Hoogstraat in Bavikhove , waar Hermann Göring het bevel had. Of over de Duitse boordwaarnemer Heinrich Lauer, die vroeger begraven lag op wat nu de parking naast de kerk in Desselgem is. Nu rust deze vliegenier op de Duitse begraafplaats in Menen. Met zijn wandelingen en fietstochten wil Gil de mensen uit de streek bewust maken van hun eigen geschiedenis.
Na een korte inleiding met luchtfoto’s en dorpsgezichten anno 1918, maakt u een tocht langs markante plaatsen en verrassend aanwezige sporen van de Groote Oorlog hier in de Leiestreek. Gil schetst de grote gebeurtenissen en vertelt anekdotes bij vergeten bunkers, vliegvelden, materiaaldepots, ea. Samen bezoekt u de plaatsen waar Roland Garros, Winston Churchill, Herman Goering en de ‘Rode Baron’ bij ons terecht kwamen. De tocht eindigt op ‘Harlebeke New Britisch Cementery’, rustplaats van 1116 Britten, Canadezen, Zuid-Afrikanen en Australiers, met vele persoonlijke verhalen van gesneuvelden.
Hij brengt het verhaal van de Eerste Wereldoorlog in onze contreien aan de hand van hier nog weinig gebruikte bronnen zoals Britse luchtfoto’s uit 1918, de logboeken van de 36e Ulster divisie en 9e Schotse divisie en uniek fotomateriaal. Een reeks Britse luchtfoto’s uit oorlogstijd geven een goed beeld van de militaire activiteiten in onze regio met vliegvelden, munitiedepots, enz. Kaartjes van de opschuivende frontlijn tonen aan dat ook de Fransen, die vast geraakten aan het kanaal Ooigem-Roeselare, gebruik maakten van de overgang tussen Bavikhove en Beveren-Leie om de Leie over te steken om vandaar via Beveren-Leie en Desselgem ook Waregem te bevrijden. Het Belgische leger werden uit de strijd gehaald, zodat generaal Biebuyck net de eer werd ontnomen om zijn geboortedorp Sint-Eloois-Vijve te bevrijden.
De tocht start in zijn thuisgemeente Desselgem, waar het dagboek van de toenmalige pastoor Coussement een goed overzicht geeft van de gebeurtenissen. Gil vond ondermeer een unieke foto van de door pastoor Coussement beschreven oorlogsdaden aan het klooster in het centrum in Desselgem. Logboeken van de activiteiten van de 36e Ulster Divisie vermelden hun doortocht door Desselgem, die goed is gedocumenteerd met een hier nog nergens gepubliceerd kaartje van activiteiten op de Desselgemse Dries en elders in de vlasgemeente. Op het grondgebied van Desselgem werden in 1917 ook minstens twee vliegvelden aangelegd met duidelijke sporen in de Ooigemstraat in de omgeving van de Leiebrug en ter hoogte van het huidig warenhuis Carrefour in de omgeving van de wijk Ten Rade.
In Beveren-Leie is Luitenant Kolonel B.Y. Jones van de 36e Ulster divisie gesneuveld. Hij rust nu op Harelbeke New British Cemetery en is daar de hoogste in rang. Op het kerkhof van Beveren-Leie ligt nog een niet geïdentificeerde infanterist van de Royal Irish Rifles begraven, waardoor daar een plaat hangt van de Commonwealth War Graves Commission (CWGC). In Bavikhove herkennen we op de luchtfoto’s de hoeve Donkele in de Hoogstraat, een munitiedepot, een schietbunker en een vliegveld. In dit kader passen de verhalen over de eerste jachtpiloot Roland Garros (Fr), piloot Herman Göring (D), Van Richthoven.
Aan zijn tijdelijke verblijfplaats in het centrum van Harelbeke wordt het plaatselijke verhaal vertelt van Churchill, die later in zijn memoires ook meldde dat hij op 29 oktober 1918 in Desselgem op het nippertje aan de dood ontsnapte bij een bominslag nabij zijn voertuig. De frontale inleving in de Grote Oorlog eindigt op het New British Cemetery aan de Geite in Harelbeke, voor gids Gil Bossuyt een gedroomde plaats om tientallen boeidende verhalen te vertellen rond de gesneuvelde soldaten die hier een laatste rustplaats kregen. De begraafplaats telt 1116 graven, waarvan ook nog tien uit de Tweede Wereldoorlog.
Dit programma werd uitgewerkt voor bestaande groepen en verenigingen, maar uitzonderlijk kan je op zaterdag 13 juni en zaterdag 4 juli 2015 individueel of in kleinere groepjes deelnemen.De fietstocht over 20 km staat open voor maximaal 20 deelnemers per tocht met vertrek en aankomst te Desselgem. Het programma duurt van 9.30 u. tot 16 u. (picnic voor onderweg mee te brengen). De deelnameprijs bedraagt 15 euro per persoon (gids en verzekering inbegrepen) en is gratis voor kinderen tot en met 14 jaar, mits begeleid door een volwassene. Aanbevolen leeftijd vanaf 9 jaar.
André Braet laureaat van de prijs Heemkunde West-Vlaanderen
Eerder deze maand reikte Heemkunde West-Vlaanderen haar Prijs voor Heemkunde 2015 uit aan Waregemnaar André Braet. Dit gebeurde op de jaarlijkse heemdag, die dit jaar plaats vond in Heist. De Westvlaamse heemkundigen bekroonden André Braet met zijn artikel over 'Gestorven Bevernaars, Desselgemnaars, Vijvenaars en Waregemnaars in dienst van Napoleon Bonaparte 1799-1814' dat verscheen in het 42ste jaarboek van 'De Gaverstreke' eind vorig jaar.
André Braet is bestuurslid-bibliothecaris van de Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke. Hij is afkomstig uit Ruiselede en sterk geïnteresseerd in alles wat met heem- en familiekunde te maken heeft. Hij publiceerde ondermeer “De Braet-route” met 192 blz over de oudste nederzettingen en de middeleeuwse familiegeschiedenis die start in Deerlijk (1245) en zich ondermeer verspreidde over Aalter, Kanegem, Lotenhulle, Poeke, Nevele, Ruiselede…
Hier in Waregem specialiseerde hij zich vooral op de periode tussen 1750 en 1850. In de jaarboeken van De Gaverstreke verschenen van hem al bijdragen over “gezagdragers en molenbestand te Waregem 1777”(jb 2005) en “Waregem doorgelicht op wapenbezit en munitie anno 1789” (jb 2006), “Waregemse Paardenhouders in de Franse Tijd” (jb 2007), “Herbergleven in en rond Eertbrugge te Waregem” (jb 2009), “Meest voorkomende familienamen in Groot-Waregem door de eeuwen heen” (jb 2010), “Trouwen in de moeilijke periode van de Franse Revolutie na de scheiding van Kerk en Staat te Beveren-Leie, Desselgem, Sint-Eloois-Vijve en Waregem (1797-1800)” (jb 2012),
Voor het jaarboek van vorig jaar vulde hij voor Waregem de grote leemte in met het wedervaren van tientallen Groot- Waregemse soldaten in dienst van Napoleon Bonaparte en dit in het licht van de herdenking van de slag bij Waterloo 200 jaar geleden. Napoleon voerde de dienstplicht in vanaf september 1798 en ook in onze streek werden mannen van 20 tot 25 jaar opgeroepen meteen voor een periode van vijf jaar. Op basis van zijn uitgebreid opzoekingswerk schat André Braet het aantal opgeroepenen in Groot-Waregem op zo’n 300 op nog geen 8000 inwoners.
Braet stelde vast dat de Waregemse soldaten, zeker in de beginperiode van de Napoleonistische oorlogen, bekend stonden als rasechte deserteurs. Hij denkt dat onze eerste burgemeester, Gillis Merlier, daar een niet onbelangrijke rol in speelde door hen schuiladressen aan te wijzen. Er was in die tijd een Franse gendarmerie in Vijve gevestigd en die gendarmes dienden de ‘conscrits’ te vatten die hun dienstplicht weigerden. Soldaten die ingerekend werden, moesten op strafkamp naar de Citadel van Rijsel. Hardleerse rekruten, zoals Waregemnaar Jean-Baptiste Rigolle, wachtte een triest lot. "Rigolle deserteerde twee keer en werd in 1808 tot tien jaar boulet veroordeeld, een straf waarbij een zware bol met kettingen aan de benen werd bevestigd". De man was geen lang leven meer beschoren, want volgens de overlevering stierf hij in een militair hospitaal in het Duitse Mainz aan de gevolgen van koorts.
Centraal in het artikel van André Braet staan de 73 gesneuvelde soldaten uit Groot-Waregem die we bij naam kennen omdat hun identiteit via overlijdensakten vanuit de plaatsen waar ze de dood vonden bekend werd gemaakt aan de gemeenten waar ze vandaan kwamen. Ze sneuvelden op 55 verschillende locaties in Europa, vooral in Frankrijk en Spanje, in naam van de Franse republiek. De helft stierf al in het eerste jaar na de inlijving..
De Westvlaamse Heemkring motiveerde zijn keuze als volgt : “In het herdenkingsjaar van de slag bij Waterloo slaagt de auteur er – na een intensief bronnenonderzoek – in de lezer de keerzijde te tonen van een groot staatsman. De auteur doet dit op een nuchtere, zakelijk manier, zonder zich evenwel boven het onderwerp te stellen. De bijdrage is bij momenten erg encyclopedisch, maar toch verliest de auteur zijn leiddraad niet in de lange, maar daarom niet minder onderhoudende tekst. Elk aspect van het onderzoek komt aan bod en elk vreemd woord of moeilijk gegeven wordt verklaard in voetnoot, zodat zowel professioneel vorser als amateur geboeid kunnen worden. Een onderzoek dat onder meer als voorbeeld kan gelden voor alle gemeenten waarvan de bevolking leed onder de opeisingen van jonge mannen door het Franse keizerlijke leger.”
Fanfare Leiezonen maakt opnieuw geschiedenis met zijn rol in de nieuwe theatervoorstelling “En avant marche” van Nederlands Toneel Gent, het stadstheater dat dit jaar haar 50 jarig bestaan viert. De premiere gaat door op woensdag 22 april in de stadsschouwburg in Gent en er volgen daar tot 9 mei nog 12 voorstellingen, waarna de productie een Europese tournee maakt met andere fanfares in de muzikale rol. De Koninklijke Fanfare Leiezonen tonen zich daarmee opnieuw waardige culturele ambassadeurs 2014-2016. De samenwerking met NT Gent en Wim Opbrouck is trouwens niet nieuw, want in 2010 verzorgden de Leiezonen uit Desselgem al een optreden in de openluchttheaterproductie Aida.
Het project kwam afgelopen dagen uitgebreid in beeld in het nieuws en in “de zevende dag” van gisteren kwam Leiezoon Wouter Vanhoucke met regisseur Frank Van Laecke de bijzondere theaterproductie met NT Gent voorstellen. We werden daarbij verrast met de onomwonden aankondiging van Tim Pauwels van de fanfare Leiezonen uit Desselgem, waarna Wouter in beeld kwam.
De theaterproductie brengt acteurs en fanfare in harmonie op één podium. Het is een productie van NTGent en les ballets C de la B. Van hun vorige twee coproducties “Gardenia” (2010) en “tauberbach” (2014) vind je beelden op www.lesballetscdela.be/nl Wim Opbrouck is een van de vier acteurs die samen met een veertigkoppige fanfare op het toneel staat. De andere acteurs zijn Chris Thys, Griet Debacker en Hendrik Lebon. Vier acteurs en zeven muzikanten krijgen op scène telkens het gezelschap van een plaatselijke harmonie of fanfare. Voor de voorstellingen in Gent wordt dat de Leiezonen uit Desselgem.
Fanfares, het behoort tot ons Vlaams cultureel erfgoed. "En avant marche", de nieuwe theatervoorstelling van regisseurduo Alain Platel en Frank Van Laecke en componist Steven Prengels gaat over dit muzikale fenomeen. Muziekverenigingen maken al decennia lang deel uit van het sociale en culturele leven van onze gemeenten. De traditionele politieke zuilen hadden vaak elk hun muziekgezelschap tot in het kleinste dorp.
Dat muziekverenigingen zoals fanfares, harmonieën of blaaskapellen heel erg lang deel uitmaakten van het sociale, culturele en maatschappelijke verenigingsleven inspireerde het Gentse museum Huis van Alijn in 2012 al tot een mooie tentoonstelling met foto’s en allerlei ander erfgoedmateriaal van vroeger en nu. Ze heette: “En avant, marche!” In samenwerking met onder anderen fotograaf Stephan Vanfleteren kwam er ook een fotoboek, met daarin zowel nieuwe portretten van muzikanten en majorettes als archiefbeelden in zwart-wit.
Onder diezelfde titel En avant, marche! laat regisseursduo Frank Van Laecke en Alain Platel zich inspireren door diezelfde traditie. Voor Platel en Van Laecke is het de eerste nieuwe samenwerking sinds Gardenia, de theaterproductie waarmee ze in 2010 veel succes oogstten in binnen - en buitenland, onder meer op het festival in Avignon en in Groot-Brittannië, waar de productie in 2012 werd genomineerd voor de prestigieuze Olivier Awards. En ook van de productie En avant, marche! zijn er niet enkel opvoeringen gepland in NTGent en de Vlaamse opera in Antwerpen, maar volgen er ook voorstellingen in Luxemburg stad, Montpellier, Ludwigsburg, Rome en Barcelona.
Vier acteurs en zeven muzikanten krijgen om die reden op de toneelscène elke vertoning het gezelschap van een lokale harmonie of fanfare. Voor hun nieuwe voorstelling benaderen Van Laecke en Platel het fenomeen van de muziekvereniging als een “minimaatschappij” op zich: een collectief van zeer uiteenlopende individuen dat probeert om zo goed als mogelijk één en dezelfde marsrichting aan te houden, soms met vallen en opstaan.
De muzikale leiding is in handen van componist Steven Prengels. Voor En avant, marche! beperkt hij zich niet tot het marsrepertoire, maar vertrekt ook vanuit het gekende klassieke repertoire uit de negentiende en vroege twintigste eeuw: van Giuseppe Verdi en Richard Strauss tot de Brabançonne. Deze muziek bewerkt hij, soms voor koperblazers en slagwerk, soms voor louter samenzang.
De vier acteurs en zeven muzikanten krijgen op scène telkens het gezelschap van een plaatselijke harmonie of fanfare, van de plek waar de voorstelling speelt. De acteurs musiceren mee, de muzikanten acteren mee. En avant marche! weerspiegelt een samenleving, die de anekdotiek van een fanfare overstijgt. Een 40-koppige fanfare speelt de hoofdrol in "En avant marche".
Muzikanten zijn Jonas Van Hoeydonck (trompet), Jan D’Haene (trompet), Witse Lemmens (slagwerk), Gregory Van Seghbroeck (bastuba), Niels Van Heertum (euphonium), Simon Hueting (hoorn), Lies Vandeburie (bugel) en de Koninklijke Muziekvereniging De Leiezonen uit Desselgem, een topfanfare van ongeveer 60 amateurmuzikanten o.l.v. Diederik De Roeck. Zie www.kmvdeleiezonen.be
Voor de data van alle uitvoeringen van “En Avant, Marche”, zie www.ntgent.be
Kiwanis Waregem schenkt 1.000 Kiwanis poppen aan de kinderafdeling van O.L.V. Van Lourdes Ziekenhuis Waregem. De katoenen poppen bieden de kinderen steun en troost tijdens hun verblijf in het ziekenhuis. Daarnaast kunnen de pediater en/of de verpleegkundigen aan de kinderen met behulp van de pop beter uitleggen welke ingreep of behandeling de kinderen zullen ondergaan, zoals bijvoorbeeld het aanleggen van een infuus.
De Kiwanis serviceclub heeft het project ‘Kiwanis pop’ opgezet op basis van een bezoek aan Zuid-Australië. Het project heeft verder vorm gekregen binnen Kiwanis BeLux waar verschillende ziekenhuizen nu met de pop werken. De pop is een 30 cm grote, gestileerde, katoenen pop. “Kinderen die in een ziekenhuis verblijven zijn vaak angstig voor wat hen te wachten staat en hebben gewoonweg behoefte aan een knuffelpop of een speelpop die hun ziekenhuisverblijf wat kan opvrolijken.” legt Jan De Dobbeleer, verantwoordelijke voor het project binnen Kiwanis BeLux, uit.
De kinderen kunnen de pop zelf aankleden en kleuren. Maar de pop dient ook om aan de kinderen uit te leggen wat er hen te wachten staat. Met de pop kan van alles gebeuren: hechten, opensnijden, prikken, inzwachtelen, in het gips leggen, opereren…Door het onbekende voor het patiëntje bekend en herkenbaar te maken wordt hierdoor getracht de ongerustheid en eventuele angst voor de operatie bij de kinderen te minimaliseren of zelfs helemaal weg te nemen. De pop helpt de verpleging om te voorkomen dat kinderen getraumatiseerd zijn als ze het ziekenhuis verlaten. En de pop is bovendien universeel, want ook kinderen van andere nationaliteiten snappen het zo.
Directeur Facilitaire diensten, Communicatie en Algemene zaken van O.L.V. Van Lourdes Ziekenhuis Waregem, Patrick De Groote beaamt de therapeutische werking van de pop: ”Klinieken zijn vooral voor kinderen minder aangename verblijfplaatsen en kunnen soms veel spanningen veroorzaken. Het is essentieel dat ze op een hospitaal opname - al dan niet met een chirurgische ingreep - mentaal en emotioneel worden voorbereid. De Kiwanis Pop is een beproeft concept en onze ploeg is enorm enthousiast om de pop in praktijk te gaan gebruiken”
“We zijn met Kiwanis Waregem zeer enthousiast over dit project” voegt Filip Lietaer, President van Kiwanis Waregem, toe. “De Kiwanis Pop is al jarenlang een succesvol project en we zijn blij dat het ziekenhuis in Waregem direct mee op de kar wilde springen. Zo bieden we naast het Kiwanis Huis, onze ondersteuning aan ’t Kelderke en Akaba Funk opnieuw een duurzame bijdrage aan onze regio.”
Ook dit jaar organiseert Kiwanis Waregem opnieuw hun jaarlijkse feest Kiwanis Koerse aan de Gaverbeek. De opbrengsten hiervan gaan integraal naar deze projecten. “Op vrijdag 5 juni verwachten we opnieuw zo’n 1000 mensen voor een gezellige avond met paarden (drafrennen), culinair genietenen een schitterend feest op de Waregemse renbaan.” verduidelijkt Filip Lietaer. “De opbrengsten hiervan gaan integraal naar deze sociale projecten en waarborgen onze duurzame ondersteuning.” Meer info hierover op www.kiwaniswaregem.be. Meer informatie over de Kiwanis Pop is te vinden op http://www.kiwanis-pop.be .
Streekverkenning De Groote Oorlog in de Leiestreek
Zondag 19 april 2015 kunt u met de nieuwe stadsgids Bernard Vandenbussche kennis maken met het aparte verhaal van het bevrijdingsoffensief tijdens het najaar van 1918 langs de Leievallei tussen Waregem en Machelen. De fietstocht van zo’n 30 km maakt een verbinding tussen de Amerikaanse begraafplaats in Waregem en de Franse militaire begraafplaats in Machelen-aan-de-Leie. Zo krijgen we in het spoor van jonge soldaten, het verhaal te horen van een aantal helse oorlogsweken.
Het wordt een aparte historische streekverkenning per fietsdoor de Leievallei in het spoor van De Groote Oorlog. Afspraak wordt gemaakt met de fiets zondag 19 april om 13.30 u. aan de achterkant van het station van Waregem. Na de gegidste fietstocht langs ondermeer de Amerikaanse begraafplaats Flanders Field, de Pontstraat in Kruishoutem, de Franse begraafplaats in Machelen, Machelen put, de vierfrontenbrug tussen Zulte en Oeselgem, het kasteel te Lake en het pionierspark in Vijve komt de tocht omstreeks 17.30 u. terug aan het Waregemse station.
Stadsgids Bernard Vandenbussche werkte de fietstocht historisch uit onder de titel “In het spoor van de Poilus en de Doughboys, een verkenning per fiets tussen Waregem en Machelen”. De studie verscheen als bijdrage in het 41e jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke, 2013, blz 261-289.
Bernard laat u kennis maken met het aparte verhaal van het bevrijdingsoffensief tijdens het najaar van 1918 in een uithoek van de Leievallei. Tijdens een fietstocht van zo'n 30 km maken we een verbinding tussen de Amerikaanse militaire begraafplaats in Waregem en de Franse in Machelen-aan-de-Leie. In het spoor van jonge Doughboys, Poilus en Afrikaanse tirailleurs brengt een streekverteller het verhaal van deze helse oorlogsweken. Er zijn ook overgeleverde getuigenissen van streekbewoners die het geweld en de ellende over zich heen kregen. Terwijl we per fiets rustig de streek en het landschap verkennen, pikken we dit pakkend verhaal op dat zijn plaats verdient in het Groote Oorlogsverhaal 1914-18.
Thematische fietstocht
De thematische fietstocht 1914-1918 start in de Boulezlaan aan de achterzijde van het station van Waregem. Tijdens WO I was Waregem een belangrijk verkeersknooppunt voor de Duitse fronttroepen. De spoorinstallaties werden in 1917 sterk uitgebreid en op de Bilkhage was er een vliegveld. De Duitsers hebben het station echter opnieuw vernield op 19 oktober 1918 om het militair transport van de geallieerden te verhinderen.
Eerste halte wordt de nabijgelegen villa Rozenhuis in de Ter Elststraat, die bewoond was door kunstschilder Modest Huys en ontmoetingsplaats voor kunstenaars als Karel Vandewoestijne, Emile Claus, Stijn Streuvels. Huys portretteerde ook figuren als Hugo Verriest en René De Clercq en tijdens de oorlog schilder hij “De Ulanen in Vlaanderen”. Na de wapenstilstand schilderde Modest Huys puingezichten zoals de beschadigde kerk van Olsene. In de Ter Elststraat ligt ook een gedenksteen voor Michele Chimienti, een Amerikaans soldaat die op 31 oktober 1918 overleden is in de tuin van villa Ter Elst.
Volgend aandachtspunt wordt het drama in Nieuwenhove en executies door het Duits vuurpeleton. Op het oud kerkhof in de Olmstraat ligt het gezamenlijk graf voor de 16 slachtoffers van het drama op 27 maart 1918 in Nieuwenhove. Daar staat ook een herdenkingsobelisk voor René Sabbe en Oscar Verschuere, die actief waren bij de inlichtingendienst van het Engels leger. Op de markt in Waregem passeert de fietstocht het oorlogsmonument ter ere van de gesneuvelde soldaten en Zivil Arbeiter uit WO I. Wa regem werd bevrijd door de Fransen, maar aan het Leeuwke vielen vele burgerslachtoffers.
Een indrukwekkende getuige van WO I blijft uiteraard een bezoek aan Flanders Field American Cemetery. Daarna doet de tocht verder de toenmalige frontstreek van de laatste oorlogsweken aan tussen Nokere, Kruishoutem, Zulte en Olsene om aan te komen bij de tweede peiler van de tocht: de Franse militaire begraafplaats in Machelen aan de Leie. De gevechten tussen de Leie en de spoorweg Gent-Kortrijk duurden hier 12 dagen van 19 tot 31 oktober 1918. De fietstocht gaat ook naar de oude begraafplaats op de Kerkhoek, naast de brug over de gedempte Leie waar vroeger ook de dorpskerk van Olsene stond. Daar is ook de herinnering aan de Eerste Wereldoorlog heel zichtbaar. Boeiend is ook de omgeving van de Vierfrontenbrug tussen Zulte en Oeselgem en het Kasteel Te Lake. In 1912 hadden de paters oblaten dit kasteel aangekocht als eventuele pleisterplaats voor het noviciaat, maar dit kasteel als ‘Oblatenhuis’ werd niet aanvaard door de toenmalige Gentse bisschop.
Na een tocht op het fietsnetwerk langs de Leie komen we tenslotte bij het Pionierspark in Sint-Eloois-Vijve. Het nog bewaarde stationsgebouw uit 1913 verving het vroegere uit 1889 langs de overkant. Onder beide dakgoten bevinden zich kleurrijke faiences met taferelen uit de vlasnijverheid. Het oud stationnetje werd gebruikt als opslagplaats voor grasmaskers en in oktober 1918 ernstig beschadigd toen terugtrekkende Duitsers de treinsporen tot ontploffing brachten. Ook de kleine bareelwachterswoning naast het tweede spoorwegstation is beschermd. Nabij het station in Vijve richtten de Duitsers een Pionierspark in, een voorraad- en werkplaats van de Duitse genietroepen. Op zijn hoogtepunt in 1917 werkten er ruim 600 geronselde en opgeïste burgers als ijzerbewerker, houtbewerker, kleermaker, schoenmaker.
Stadsgids
De fietstocht is samengesteld door de Waregemse stadsgids Bernard Vandenbussche. Hij heeft een ruime belangstelling voor industriële archeologie, erfgoed, streekgeschiedenis, de vlasvallei. Hij is ook auteur van fietsverkenningen in Erfwoord, het tijdschrift van Erfgoed Vlaanderen van bijvoorbeeld 150 jaar kanaal Bossuit-Kortrijk, het unieke vlaszwingelmolentje in Kortrijk (Heule), Leiefietstochten van de monding van het kanaal Roeselare-Ooigem tot de Mandel, Moen, fietstochten langs vlasroterijen, …
Begin dit jaar werd hij nog voorgesteld als één van de vier nieuwe Waregemse stadsgidsen naast Linda Vande Velde, Nadine Gheysels en Rita Huys. De nieuwe stadsgidsen worden ingezet voor het rondleiden van bezoekers op de Amerikaanse begraafplaats Flanders Field, in het hart van Waregem en deelgemeenten, op de Gaverbeekhippodroom en tijdens toeristische evenementen. De nieuwkomers volgden een jaar lang het gidsen in Waregem, schreven een eindwerk over een toeristisch onderwerp en leidden een gidsbeurt voor een proefpubliek.
Woensdagavond overleed de Waregemse ereschepen Georges Vantieghem (°Harelbeke 27/02/1945 – Gent 01/04/2015). Hij blijft in de herinnering van veel Waregemnaars als een gedreven persoonlijkheid, een volbloed volksfiguur, sterk sociaal en maatschappelijk geëngageerd. Hij was zaakvoerder van het gekende Huis Bossuyt en voorzitter van tal van sportieve, sociale en handelsverenigingen. Hij was gedurende één legislatuur van 1989 tot 1994 OCMW-raadslid en twee legislaturen van 1995 tot 2006 schepen.
Georges Vantieghem leed al enige tijd aan suikerziekte, maar werd een maand geleden opgenomen in het UZ in Gent voor een operatie aan een lekkende hartklep. Er waren echter complicaties waarbij nieren en lever nog amper werkten en hij ook nog eens een longontsteking kreeg. Langs deze weg willen we onze innige deelneming betuigen met zijn echtgenote Rosa Boone (68) en zijn kinderen Nathalie (46) en Fréderic (33) en kleinkind Michel. De plechtige uitvaartdienst zal plaatshebben in de dekenale kerk St. Amandus op de markt te Waregem op donderdag 9 april 2015 om 10 uur.
Zaakvoerder
Georges Vantieghem is afkomstig van Harelbeke, meer bepaald van wijk ’t Ooste. Het was volgens hem een typische Harelbeekse gemeenschap waar ondermeer veel metsers woonden. “Mijn peter hield er een bakkerij open. Misschien dat ik daar al heel vroeg ondervond wat het is om een winkel te moeten runnen. Dat ik uiteindelijk in Waregem ben aanbeland heb ik mij nooit beklaagd. Integendeel, zelfs.”
“‘Ik was een van de laatsten die afstudeerde aan het intussen legendarische Graduaat in Waregem. Een boeiende tijd was dat. Ik leerde er veel mensen kennen die later ondernemer werden of op zijn minst kozen voor een job als middenstander. Zelf heb ik in het bekende Huis Bossuyt gewerkt in opdracht van de verffabriek, die uiteindelijk is verhuist naar Beveren-Leie. De winkel in de Stormestraat was zeer goed beklant. De overgang naar de colora-winkel in de Wijmeriestraat heb ik zelf niet meer meegemaakt, daar ik toen met pensioen kon gaan.”
Hij was actief bij het toenmalige NCMV (huidige Unizo) en ondermeer als voorzitter van het handelaarscomité van de Stormestraat en voorzitter van de handelsbeurscomité zette hij zich samen met de andere bestuursleden in voor de Waregemse middenstand. Onder zijn leiding kende de Stormestraat heel goede braderieën. Ook de handelsbeursen kenden onder zijn voorzitterschap een nieuwe impuls. Hij lanceerde Vlaanderens Bouw- en Verbouwbeurs, die tweejaarlijks tijdens de onpare jaren doorging in afwisseling met de traditionele handelsbeurs. De (Ver)Bouwbeurs stond volledig in het teken van energievriendelijk (ver)bouwen. Een ander lovenswaardig initiatief was de Horizon-beurs in 1994, een soort ‘lentebeurs met kermis’ of in feite een sport- en vrijetijdsbeurs waarbij de verenigingen nauw werden betrokken.
Politieke loopbaan
Georges Vantieghem zal ook in herinnering blijven om zijn politieke realisaties. Juist omwille van die realisaties kon hij er achteraf met voldoening naar terugblikken. “Een mooie tijd is dat geweest. Ik ben eraan begonnen toen wijlen ereburgemeester en dokter Jozef Vanryckeghem mij kwam vragen om mee op te komen voor de middenstand op de lijst van de toenmalige CVP. Dat was in 1989. Ik raakte in de OCMW-raad. De daaropvolgende twee verkiezingen haalde ik heel veel voorkeurstemmen. Voldoende om telkens schepen te zijn. Ook na 2006 had ik nog graag drie jaar de schepensjerp gedragen. Maar dat heeft niet mogen zijn.”
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 haalde hij 769 voorkeurstemmen en werd vanaf 1989 OCMW-raadslid. Zijn veelzijdige initiatieven resulteerden bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1994 tot een monsterscore van 1988 voorkeurstemmen, waarmee hij onmiddellijk schepen werd van sport, sociale zaken, informatie, feestelijkheden. In 2000 bevestigde hij met 1833 voorkeurstemmen en kon zijn werk als schepen verderzetten. Die twaalf jaar schepen betekenen dat we hem ook ere-schepen van de stad Waregem mogen betitelen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 haalde hij nog 1508 voorkeurstemmen en had hij er graag nog twee jaar bijgedaan in een gedeeld mandaat met Kristof Chanterie. Maar dat werd hem niet meer gegund. Hij werd langs de kant gezet wegens de interne afspraken tussen de standen en het feit dat de middenstand al de burgemeester had en aldus minder mandaten kon invullen. Hij bleef wel zijn mandaat van gemeenteraadslid opnemen. “Wat ik vooral overhoud aan die politieke jaren is de dankbaarheid van de mensen voor wie je iets hebt gedaan. En ook: verschillende projecten die ik er met de collega’s van het schepencollege heb doorgekregen.”
De vernieuwing en uitbreiding van het zwembad in sportcentrum de Treffer beschouwde hij als zijn mooiste realisatie. “Dat was letterlijk een voltreffer, zo blijkt nu. Want wij staan in de toptien van de meest bezochte Vlaamse zwembaden. Dat komt omdat wij er verschillende waterpartijen hebben waar iedereen op een of andere manier zwem-of waterplezier aan heeft. Het was een dure maar bijzonder goeie investering in elk geval."
In zijn bevoegdheden sociale zaken, feestelijkheden en sport nam hij heel wat initiatieven, waardig voor Waregem in het statuut van stad. Vooral als sportschepen legde hij een indrukwekkend parcours af en zette Waregem opnieuw op de kaart als sportgemeente. We denken hier zowel aan het sportleven in de nieuwe sporthal en het zwembad De Treffer, als aan de ondersteunende initiatieven voor de diverse sportverenigingen. Als voorzitter van de joggingclub bewerkte hij de komst van een joggingpiste in het sportstadion. Hij was ook voorzitter van Somival – sport en ontspanning voor minder validen.
Niets was hem teveel om samen met een werkgroep het wereldkampioenschap wielrennen naar Waregem te halen. Het project 2002 werd jarenlang voorbereid en met zijn werkgroep ging hij het project gaan promoten bij de wereldkampioenschappen in Italië en Valkenburg. Dwars door België werd Dwars door Vlaanderen met Kortrijk als partner-startplaats. Bedoeling was 700 jaar na de Gulden Sporenslag het wereldkampîoenschap tijdrit symbolisch te laten doorgaan tussen Kortrijk en Waregem. De dioxinecrisis en de toenmalige paarsgeelgroene coalitie saboteerde echter Waregem en steunde Zolder. De ontgoocheling van het missen van het wereldkampioenschap wielrennen in 2002, 45 jaar na het exploot in 1957, was voor hem het sein naar een nieuwe uitdaging : de tour naar Waregem halen.
Heel wat initiatieven werden opgestart onder zijn impuls. We denken hier bijvoorbeeld aan de ijspiste, Kiwanishuis en andere sociale projecten zoals het voetbaltornooi van de schepen.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
