Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

Deken Frans Verhelst

Als jonge man maak je plannen voor de toekomst. Een en ander wees voor hem wel in de richting van rechten of politiek, maar de inzet voor de mens binnen de kerk en een leven als priester kreeg de bovenhand en daar heeft hij nog altijd geen spijt van. De filosofische opleiding kreeg hij in Innsbruck, waar hij o.a. de grote theoloog Karel Rahner en een zekere professor Ratzinger (jawel, onze huidige paus) als gastdocenten te horen kreeg. Daarna studeerde hij in Leuven waar hij het diploma van licentiaat in de religieuze en morele wetenschappen behaalde.

De seminarietijd verliep in de euforische stemming die er heerste dankzij de merkwaardige paus Johannes XXIII en het toen aan de gang zijnde tweede Vaticaans concilie. De kerk werd toen als het ware door elkaar geschud en de moderne tijd binnengeloodst. Het waren toen nog niet ten volle de revolutionaire jaren maar her en der kwamen veranderingen los en groeiden er nieuwe inzichten rond kerkopbouw.

Hij werd gewijd in 1967 met ongeveer 19 medestudenten en droeg zijn eremis op in kerk te Nieuwenhove. Eerste werd hij benoemd tot priesterleraar aan het college in leper. Toen waren ze er met zeven priesters. Het was de tijd dat er binnen de school heel sterk kon gewerkt worden met gelovige kernen en waar de proost in de jeugdbeweging een belangrijke rol speelde. Het betekenden dan ook de mooiste jaren waar hij met dankbaarheid (en een tikkeltje heimwee?) naar terugkijkt.

Daarna werd hij gedurende 5 jaar rector bij de Grauwe Zusters Franciscanessen in Roeseiare, waar hij ook godsdienstles gaf. Hij begeleidde er ook de verschillende schoolbesturen. In 1994 zond de bisschop hem naar zijn geboortestreek. Hij kwam terug in Waregem maar dit keer als pastoor-deken.

De aard van het werk en de manier van aanpak werd helemaal anders. Waar je in het onderwijs werkt binnen omschreven structuren, moet je op een parochie heel vaak de structuren zelf ontwerpen. In het onderwijs worden je mensen gegeven terwijl je op een parochie mensen zelf moet zoeken en aanspreken. En dit maakt een zee van verschil.

En het takenpakket van de deken is niet niets. Op de eerste plaats is er de parochie: hij is pastoor van de grootste parochie van het bisdom Brugge en tevens moderator van de federatie Waregem, waartoe de St.-Amandsparochie behoort.

Op dekenaal vlak verzorgt hij de band met de priesters van het hele decanaat: dit houdt in: hen regelmatig bezoeken, begeleiden en bijstaan waar nodig en soms ook wel eens "een brandje blussen" waar nodig. Als deken is hij ook de tussenschakel tussen de parochies en het bisdom. Daarom wordt heel vaak het traject Waregem - Brugge afgelegd voor alle mogelijke vergaderingen en besprekingen op het bisdom. Tenslotte is er ook de zorg voor het onderwijs in Waregem. Als je ziet hoe sterk het onderwijs er is uitgebouwd , dan weet je dat dit een grote zorg is.

Voor deken Verhelst is het uitbouwen van structuren waarin mensen hun verantwoordelijkheid kunnen opnemen van het allergrootste belang. Ook de zorg voor een goede infrastructuur staat voorop. Een parochie moet niet alleen kunnen gebruik maken van een mooi en verzorgd kerkgebouw, maar ook van een goede accommodatie waarin het pastorale werk kan gebeuren. Daarom liggen de plannen al klaar voor een plaats van christelijke aanwezigheid en vorming binnen het complex van het jeugdcentrum en een ruim parochiehuis met comfortabele vergaderzalen en een aula bij de kapel van de Jager.

Maar de grootste zorg die hij deelt met iedereen die met pastoraal begaan is, is wel het dalen van het aantal medewerkers. Het priesteraantal daalt spectaculair en er is een sterke vergrijzing. Het zoeken en vinden van lekenmedewerkers is niet meer evident... Hoe zal onze kerk eruit zien binnen pakweg 10 jaar? Wie zal dan de kerk dragen? Het is een blijvende zorg om leken te vinden en te vormen die hun verantwoordelijkheid willen opnemen om in samenwerking met de ambtsdragers, elk zijn taak te vervullen op zijn niveau. 'Gelukkig ook', zo zegt hij, 'dat zijn zus er is tot steun in de huiselijke en parochiale zorg'.

Tenslotte is er de zorg om in de huidige tijd een geloofstaal te vinden die de moderne mens aanspreekt. Daarom is het jaarthema van dit jaar en de komende jaren een ware uitdaging: mensen helpen om te groeien in hun geloof.

Bij de vraag wat hij vanuit zijn ervaring ais belangrijkste geleerd heeft en ten allen prijze wil meegeven zegt onze deken dit  “Je kan slechts leven en werken als gemeenschap als er wederzijds vertrouwen is en een aanvaarden van elkaar. Niet wijsheid en verstand is bij deze het belangrijkste, wel het vertrouwen”.

Deken Frans Verhelst, proficiat   met  je   gevulde   priesterleven. En ad multos annos.
(foto eremis Nieuwenhove 1967)

29-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Ook hier komt de stad Waregem weer bijzonder positief in het nationale nieuws. Eerder wees een onderzoek van Test-Aankoop uit dat Waregem de klantvriendelijkste stadsadministratie heeft. Eerder deze maand werd Waregem nog bekroond met de titel van ‘eenvoudigste stad’ en gisteren ontving het OCMW van Waregem nog het kwaliteitscertificaat ISO 9001. Waregem komt dus zeker voor meer positief in het nieuws dan als sportgemeente met Waregem Koerse, Dwars door Vlaanderen, de start van de derde rit van de Ronde van Frankrijk of  met SV Zulte-Waregem.

De Vlaamse Stichting Verkeerskunde nodigde vandaag deze scholen uit op de labeluitreiking met een delegatie van maximum tien personen (waaronder ook leerlingen). Het schepencollege van de Stad Waregem heeft op voorstel van schepen van onderwijs Jo Neirynck en schepen van verkeer Kristof Chanterie, beslist om gezamenlijk voor de  vier ‘feestvierende’ basisscholen een bus naar Mechelen in te leggen. Zelf  bleven ze thuis en lieten de eer aan een 39-koppige delegatie van de betrokken scholen, aangevuld met verkeersdeskundige Jo Deprez. Het verkeer naar Mechelen kon deze morgen wel wat verkeersactieve impulsen gebruiken, want de delegatie kwam aan met ruime vertraging. De schepenen spraken bij de terugkomst in Waregem aan de eerste halte in de  G. Gezelleschool hun waardering uit voor het werk, dat in alle basisscholen rond dit thema geleverd wordt.

Het project Label Verkeersactieve School beloont lagere scholen met een kwaliteitslabel voor verkeer en mobiliteit. Scholen die verkeers- en mobiliteitseducatie op een gestructureerde, praktijkgerichte en duurzame manier aanpakken kunnen het label in de wacht slepen. Het project loopt op dit moment voor een traject van twee schooljaren (2006-2007 en 2007-2008) in tien Vlaamse gemeenten. Ook de gemeentebesturen van deze tien gemeenten engageren zich mee om het begeleidingstraject voor de scholen op te volgen.

Bij de start van het eerste begeleidingsjaar hebben alle lagere scholen uit de tien gemeenten de kans gekregen om in het project te stappen voor de duur van twee schooljaren. 84 lagere scholen gingen de uitdaging aan en kregen gedurende vijf begeleidingsvergaderingen van de VSV heel wat ideeën, tips, pedagogische achtergrond, voorstellingen van educatieve projecten, enzovoort. De vijf vergaderingen worden gespreid over de twee schooljaren en mee georganiseerd en opgevolgd door een contactpersoon van de gemeente.

Deelnemen aan het project Label Verkeersactieve School heeft heel wat voordelen voor de die school:

* Het is de ideale manier om verkeer en mobiliteit op een gestructureerde manier aan te pakken. Het project biedt je een 'kapstok’ om je verkeers- en mobiliteitsactiviteiten aan op te hangen en verder uit te breiden.

* Verkeers- en mobiliteitseducatie worden in de eerste plaats praktijkvakken. Je werkt zo aan alle eindtermen verkeer en mobiliteit voor de lagere school.

* Alle partners zijn actief betrokken: directie, leerkrachten, (verkeers)ouders, leerlingen, de gemeente/stad, de politie, enzovoort. Zo deel je de verantwoordelijkheid en draagt ieder zijn steentje bij.

* De gemeente/stad engageert zich om het draagvlak voor de scholen te vergroten. Ze brengt alle lagere scholen rond de tafel en volgt de begeleidingsvergaderingen mee op.

28-09-2007, 15:37 geschreven door wareber  

De derde editie van de kroegentocht die de Nieuwstraat en Liebaardstraat afschuimt is een feit. Op vrijdag 28 september kan iedereen die een kroegentochtkaart heeft van café tot café trekken en genieten van de gevarieerde activiteiten die ‘s avonds op de affiche staan. Enkele optredens, een flashing disco party, volksspelen, een versnapering, overal is entertainment voorzien. “Wie deelneemt betaalt voor een kaart met acht pils slechts acht euro in voorverkoop,” verduidelijkt Jeroen Callewaert.

“De deelnemers kunnen bovendien met een wedstrijd nog een aantal leuke waardebons winnen. Alle reden dus om een dergelijke kaart aan te schaffen. De voorbije jaren leerden ons dat de kroegentocht een heel sociaal gebeuren is, zowel voor jong als oud.” Piv Huvluv De dag er na, namelijk zaterdag 29 september, nodigt Jakkedoe dit jaar terug een bekende stand up comediant uit op de planken. Niemand minder dan Piv Huvluv komt in Jakkedoe om 20u de keet onveilig maken. Bekend van op radio en TV (De Raadkamer, Comedy Casino) is hij nu ook te zien in Desselgem! “De voorbije jaren was telkens een groot succes met een uitverkochte instuif. Met de naam van Piv op de affiche zal het dit jaar niet anders zijn,” vertrouwt Bart Neirynck ons toe.

“Wie dat wenst kan die avond combineren met een kaas- en wijnavond. Hiervoor dient echter wel vooraf ingeschreven te worden.” Combinatiekaarten kosten 15 euro, voor de stand up comedy alleen betaal je 5 euro. Loungebar Ook op de zondag van Straete Kermis valt aan jeugdhuis Jakkedoe heel wat te beleven. Tussen het stro kan je genieten van een pittige cocktail of een frisse pint of frisdrank. De kleinsten genieten van het springkasteel of van een suikerspin, en de groteren kunnen hun kunnen tonen op een rodeostier. Een striptekenaar leert de jongsten dat figuren tekenen echt niet zo moeilijk is, terwijl iedereen ondertussen kennis kan maken met de stripotheek van Jakkedoe.

 “Bezoekers van Straete Kermis hebben dus alle reden om ook langs te komen op het terras van ons jeugdhuis. Wij beloven een aangepaste sfeer al van in de voormiddag,” vertelt Klaas Lievens. “Wie er al eens bij was, weet dat blijven plakken hier geen uitzondering is,” vult Hilde Himpe aan, die de ambiance over de middag helpt verzorgen.

Bart Neirynck: “Niet alleen op Straete Kermis gaan de medewerkers van Jakkedoe voor een driedaagse, maar ook het eerste weekend van november staat vetjes omcirkeld in hun agenda. Want dan krijgen we drie dagen activiteiten waarop veel volk van binnen en buiten het jeugdhuis verwacht wordt. Met een jumpparty, een headbangersball, frituur Jakkedoe, een bingonamiddag en nog tal van andere activiteiten wordt ook dan drie dagen feest gevierd in Jakkedoe.”

(deze bijdrage werd hier aanvankelijk gepubliceerd op 20 september)
 

www.Desselgem.net

Email: bart@desselgem.be

27-09-2007, 18:52 geschreven door wareber  

Denis De Gloire is misschien niet meer zo bekend in Waregem, al mag hij als bokstrainer en organisator van vele geslaagde boksmeetings in het Jeugdcentrum gerust een bekende Waregemnaar genoemd worden. Hij kreeg trouwens terloops ook al op 1 december 2005 een vermelding in de oude stadskrant Wareber, voorloper van deze e-Waregem. Dat was dan in het kader van een nieuwe boksmeeting in Waregem, maar in verband met Degloire konden we toen zijn expositie Pollockaise aankondigen in het casino van Middelkerke. Denis Degloire wordt algemeen aanzien als de Waregemse incarnatie van de wereldberoemde Amerikaanse schilder Jackson Pollock.

Na deze succesvolle exposities in Casino Middelkerke eind 2005 en in galerie Vermeer Amsterdam maart 2007 is de aanwezigheid op GEAF de eerste deelname aan een kunstbeurs voor Denis De Gloire. Een 40 tal gereputeerde galerjen nemen er deel. De Waregemse kunstenaar krijgt er het volste vertrouwen van Galerie Vermeer Amsterdam want een volledige stand wordt voorbehouden voor de Waregemse "POLLOCK".

Galerie Vermeer in Amsterdam fungeert als platform voor opkomende kunstenaars. Kunstenaars met een “twist”, die iets bijzonders in zich hebben. Bovendien heeft “de meestervervalser van de twintigste eeuw”, Geert Jan Jansen zijn ongekend talent bij deze galerie ondergebracht, waarbij een aantal werken in zijn persoonlijke stijl tot de collectie behoren. Op de website van Galerie Vermeer treffen we Denis De Gloire bovenaan aan als de Waregemse Jackson Pollack naast meesterwerken in de stijl van Gustav Klimt, Springer, Fernando Botero, Pablo Picasso, Manet, Monet, Miró, Van Gogh, Chagall en Matisse, die zorgvuldig door jonge getalenteerde Franse kunstenaars nageschilderd zijn.

Over onze Waregemse kunstenaar lezen we :

“Belgisch talent Denis De Gloire - Jackson Pollock  

Deze getalenteerde Belgische kunstenaar is geboren op16.04.1959 in Waregem, België.

Hij is ‘tussen de verfpotten’ opgegroeid, en in zijn prille jeugd werd hij geïnspireerd door Jackson Pollock, maar ook de Cobratijd heeft hem geraakt.  Zijn legendarische uitspraak is :

‘Dear Jackson Pollock, why did you crash so early, now I have to work so hard to continue what you’ve started !’. De prijzen van zijn werk liggen afhankelijk van het formaat tussen de 800 en 2.900 euro. Zijn werken kunnen ook afgehuurd worden vanaf 50 euro per maand en de betaalde huurprijs is dan bij de koop te verrekenen.

Denis De Gloire staat trouwens voor een drukke kunstagenda. Na Hilversum staat nog een tentoonstelling rond Pasen 2008 gepland in het Franse Chaumont en eveneens in april 2008 een in het Casino van Amsterdam, deze laatste op uitnodiging van de Nederlandse Kunstcommissie. Er is ook nieuws voor de plaatselijke kunstbewonderaars. Allicht nog dit jaar of begin volgend jaar houdt Denis een expositie in Wielsbeke, de gemeente waar zijn mentor en kunstvriend Johan Pauwels woont.

www.galerievermeer.nl

http://www.cultuurnet.nl/berichten/inhoud.asp?show=15734

27-09-2007, 18:51 geschreven door wareber  

Albert Destoop (75 j.) werd kerkbaljuw in augustus 1957 en dit op verzoek van toenmalig deken Versele. Hij werkte aanvankelijk nog bij Valère Devos en moest telkens verlof vragen om een begrafenisdienst bij te wonen. Naderhand werd hij professioneel kerkbaljuw. Vroeger hadden de mensen het nog over "de Pijke". Vroeger was een kerkbaljuw of ‘suisse’ als ordehandhaver uitgedost met pandjas, bandelier, hellebaard en steekhoed om zijn gezag te beklemtonen. Hij kende op dat vlak trouwens in Waregem enkele legendarische voorgangers zoals Honoré Bogaert (°1889-1961), die met trots zijn lint droeg van 'Kerk police'.  Voor Albert was dat met nodig. Zijn kledij varieerde van eenvoudig werkmanstenue op sandalen voor de weekdagen tot het keurig habijt met schouderkapje voor de hoogdagen.

Gedurende de afgelopen periode van 50 jaar heeft kerkbaljuw Albert Destoop vier dekens, drie kosters, een vijftiental medepastoors en nog veel meer gelovigen gekend en zien voorbijgaan. Enige tijd geleden filosofeerde ere-burgemeester Guido Carron nog over hem in een bijdrage in “Kerk en Leven”, editie Federatie Waregem.  Hij had het geluk Albert te hebben mogen huldigen na 40 jaar dienst. Guido Carron stelt nu vast dat hij zo mogelijk de laatste 10 jaar zijn klantvriendelijkheid en kerkelijke dienstbaarheid nog is toegenomen. De ere-burgemeester is ervan overtuigd dat Albert Destoop op een of andere manier een speciale genade is bijgebracht en dit ondanks het ontbreken van aangepaste wijdingen zoals dat bij een diaken het geval is.

Ook ziet Guido Carron in zijn gefilosofeer voor de kerkbaljuw een niet onbelangrijke trap in de kerkhierarchie, want op gezette tijdstippen moet iedereen zich schikken naar zijn richtlijnen. Stel dat de Paus ooit naar Waregem kwam, denk dan niet dat hij zomaar gelijk waar de grond had mogen kussen. "Hier" zou Albert gezegd hebben "en nergens elders", aldus duidelijk makend dat alle gezag van God komt. Concreet heeft de kerkbaljuw de delicate taak de priesters bij de eredienst bij te staan. Hij is de ceremoniemeester, de duivel-doet-al en de man die alle tekorten moet verhelpen en in onvoorziene omstandigheden ogenblikkelijk een oplossing vindt en toch bescheiden op de achtergrond blijft.

Zo weet onze informant dat Albert eens deken Vannecke behoed heeft voor een vuurdood. Tijdens een Plechtige Communieviering had de deken iets te dicht bij een van de vele kaarsen gestaan, en zijn kazuifel had vuur gevat. De vurige tongen verschenen op de verkeerde plaats. Albert, aan wie geen kerkelijk detail ontgaat, griste vliegensvlug doek en wijwater en doofde de vlammen. Nog nooit heeft wijwater zo efficiënt gewerkt. Een andere keer snelde hij deken Quartier ter hulp in zijn profane bezigheden. In zijn wijnkelder was een opmerkelijke geur ontstaan. Albert werd er op af gestuurd. Tot zijn verbazing ontdekte hij naast een stukgebeten drankvaatje een muskusrat die hem duidelijk bedronken en bedwelmd zat aan te kijken. Moedig ging Albert het diertje met de drietander te lijf. Wie zich ongenodigd tegoed doet aan dekenale Armagnac moet dit met de dood bekopen.

Albert weet hoeveel kandelaars moeten branden, hoeveel niet, hoe de micro's moeten afgesteld, hoeveel en welke wijn moet ingeschonken worden, en welke parfum in het wierookvat moet geofferd. Allicht niet de loopbaan, maar toch het liturgisch optreden van dekens en medepastoors zal door Albert beïnvloed zijn. Hij kent ongetwijfeld hun grote en kleine kantjes, hun verheven inzet en goede inborst, want "Nul n'est grand pour son valet de chambre". De kerk is Alberts tweede thuis, het huis van God, en in dit huis moet eerbied heersen. De duivenmelkers, de voetbalsupporters, de wielerfanaten mogen over hun passie praten, maar dan buiten de kerk. En wee diegene die zich met enig elleboogwerk probeert op te dringen in de aanschuivende rij offerandegangers.

Ooit heeft de vrome Solange van De Gouden Leeuw - ge weet wel "De klanten zaten te wachten." - het geprobeerd. Met banbliksems en dreigend met de ergste straffen in de hel stuurde Albert haar terug naar af. Hoe vriendelijk hij de mensen buiten de kerk bejegende, in het huis van God golden onverbiddelijke wetten. Albert is meester na God. "L'église c'est moi." Hij kent alle plechtigheden door en door, alle gebeden en gezangen van buiten, en zou bij een huwelijk een laattijdig opduikende bruid of bruidegom met brio kunnen vervangen.

Gelouterd door het leven schuilt onder het habijt een gevoelig en meevoelend hart. Bij begrafenissen deelt hij -vaak onmerkbaar- in het verdriet, bij huwelijksinzegeningen moet hij zeldzame kerkgangers al eens behoeden voor al te grote uitbundigheid. Zijn sociale inzet, zijn ruime maatschappelijke belangstelling, zijn bakkerskwaliteiten zijn alom gekend. Mogelijks is het baljuwschap de geringste onder de kerkelijke ambten, maar in deze functie houdt Albert de lamp al 50 jaar brandend. Als historische figuren ais Alexander de Grote, Karel de Grote, Peter de Grote, zich "groot" mogen noemen, waarom dan niet onze Albert? Geen van hen heeft ooit zoveel gedaan voor de kerk als... Albert de Grote (dixit Guido Carron).

Wie wareber al een tijdje volgt, kon al over Albert Destoop lezen in de vorige stadskrant (nu archiefblog). In een bijdrage van 17 oktober 2005 hadden we het al over zijn hulpverlening bij het Rode Kruis. Hij ontving toen uit handen van prinses Astrid de speciale legpenning met beeltenis van koningin Elisabeth voor 40 jaar inzet voor het Rode Kruis.

27-09-2007, 00:13 geschreven door wareber  

Het OCMW van Waregem heeft als eerste openbaar bestuur in België het felbeheerde kwaliteitscertificaat ISO 9001 behaald. Het kwaliteitscertificaat staat voor een geïntegreerd kwaliteitssysteem. De kwaliteitsstandaard ISO 9001 beoogt het permanent verbeteren van een organisatie met het oog op een maximale tevredenheid van de klanten. De procedure werd in 2005 ingezet, nadat Dexia Bank het Waregemse OCMW als testproject uitkoos. Het certificaat werd vandaag donderdag 27 september 2007 officieel uitgereikt en is drie jaar geldig.

Om lokale besturen te helpen met de steeds complexer wordende regelgeving, kwaliteitsdecreten en klachtenbehandeling startte Dexia Bank onlangs een nieuwe dienstverlening: Dexia performance. Het OCMW Waregem werd daarbij als testproject geselecteerd om in België een geïntegreerd kwaliteitssysteem in te voeren. Er werd een uitvoerige doorlichting van de dienst gemaakt en op basis van een eindrapport werd beslist of het Waregemse OCMW in aanmerking kwam voor het label, wat het geval was. Dezelfde procedure werd ook gevolgd de intercommunale watermaatschappij IECBW, dat zorgt voor de drinkwatervoorziening van zowat 200.000 inwoners van Waals-Brabant. Ook de stad Waregem en de gemeente Paliseul werden geanalyseerd.

Deze bekroning wil zeggen dat het OCMW op alle vlakken aan uitstekende dienstverlening doet en dat intern alles volgens de regels van het spel verloopt. Het certificaat zelf is geldig voor een periode van drie jaar. Tot 2010, dus. Maar aan het eind van elk jaar volgt tot zolang een evaluerend onderzoek. Al de OCMW-diensten werden doorgelicht en geanalyseerd, idem dito voor de verschillende instellingen. Daarna werd op basis van een eindrapport geoordeeld of de openbare dienst aanspraak kon maken op dit veeleisend ISO 9001-label.

Secretaris Bruno De Backer is uiteraard opgetogen met de hoge waardering. “Het is gebaseerd op acht essentiële principes inzake management waarbij klantgerichtheid, personeelsbetrokkenheid, ondernemingsschap, procesmatige aanpak, systeemaanpak, feitelijke benadering bij beslissingsname, relatie met topleveranciers en continue verbetering van de diensten centraal staan. Uiteraard moesten we in november 2005 niet van nul beginnen. Het OCMW werkt met gemeenschapsgelden en probeerde die ook voorheen zo efficiënt mogelijk te besteden. Het onafhankelijke bureau Veritas Certification stelde nu in zijn onderzoek vast dat zowel de intra- als de extra-murale diensten, de administratie en de sociale dienst een kwaliteitssysteem invoerden dat aan de eisen van de ISO 9001-norm beantwoordt. Opvallend, volgens Veritas, was de klantvriendelijkheid en gedrevenheid van het personeel.”

Voorzitter Lionel Beheydt geeft toe dat de politici in de raad eerst een afwachtende houding aannamen. “Maar de personeelsgroep wilde duidelijk het certificaat halen. Dit is alleszins geen eindpunt, want in de procedures wordt voortdurend aangedrongen op het voorstellen van verbeteringen. Toch is in Waregem het 'digitaal sociaal huis' nog geen realiteit. We beraden ons vrijdag met alle sociale diensten in Waregem om bijvoorbeeld een gezamenlijk intake-formulier uit te werken, zodat de klanten maar een keer alle informatie in moeten brengen om van alle diensten te kunnen genieten”.

Projectbegeleider Ruud Bourmanne van Dexia beklemtoont dat het OCMW-personeel op de werkvloer erg gedreven is om kwaliteitsvolle diensten te leveren, die ook voldoen op het vlak van milieu en ethiek. “Het Waregemse OCMW kent een grote verscheidenheid aan diensten en telt 400 personeelsleden, zodat we hier een uitstekende case troffen.”

In de zorgsector behoort het OCMW van Waregem tot de koploper in deze regio. Met zijn 400 personeelsleden, 102 serviceflats, dienstencentra, een rusthuis met 250 bewoners,  administratieve gebouwen, eigen wagenpark en nog wat uitbreidingen in de toekomst heeft de technische dienst onder leiding van Luc Nuytens de handen vol om alles operationeel te houden. In het verleden werden werkzaamheden telefonisch of via werkbon gemeld. Na afhandeling van de werkzaamheden vond registratie plaats. Dit gebeurde in eerste instantie allemaal op papier. Dit leverde echter een aantal nadelige effecten op, zoals een omvangrijke administratie, gebrek aan overzichtelijkheid, veel zoekwerk etcetera. Behalve dat deze methode omslachtig werkte, liep men ook het risico over onjuiste of onvolledige informatie te beschikken. Dit risico werd waargenomen, waardoor men besloot een eigen database te creëren. Doch, door de toenemende infrastructuur kwam er meer en meer een behoefte om op een gestructureerde manier te werken en alles vast te leggen in één centraal Maintenance beheersysteem.

Lokale besturen worden in toenemende mate geconfronteerd met uiteenlopende en complexe regelgeving, rapporteringen, bewijslasten, kwaliteitsdecreten, klachtenbehandeling, externe audits, inspecties enz. Bovendien zoeken ze steeds meer naar manieren om de werking van hun diensten grondig en permanent te verbeteren, met als uiteindelijk doel een kwaliteitsvolle dienstverlening te kunnen garanderen aan hun cliënten, de burgers, die steeds veeleisender worden. De OCMW’s zijn onderhevig aan belangrijke wettelijke verplichtingen. Zo moet men voldoen aan de strenge normen op het gebied van brandveiligheid, men moet kunnen aantonen dat de infrastructuur voldoet voor de opvang van bejaarden, de elektrische bekabeling en diverse installaties moeten regelmatig worden gekeurd etcetera. Door de rapporten die in het softwareprogramma ter beschikking zijn, kan men snel en makkelijk bewijzen dat er regelmatig onderhoud plaatsgrijpt aan de liften, de brandblus- en verwarmingsinstallaties en de elektriciteit. Hierdoor stijgt ook het belang van preventief onderhoud.

27-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Openingstoespraak schepen Iacopucci

Als schepen van o.a. ‘Frans-Vlaamse cultuur’ heb ik de eer u allen hartelijk welkom te heten op deze Zestigste Frans-Vlaamse Cultuurdag van het Komitee voor Frans Vlaanderen, en meer bepaald op deze prachtige tentoonstelling “En Flandre”.  In deze tijden waarin de communautaire messen steeds grimmiger gewed worden tussen Franstaligen en Nederlandstaligen in ons eigen piepkleine land, is het eigenlijk best een aangename verpozing om samen met u te kunnen terugblikken op de realisatie van een doorgedreven samenwerking tussen Vlamingen en Fransen in de Frans-Vlaamse regio.  

De tentoonstelling En Flandre biedt ons een boeiende dialoog tussen enerzijds de letterlijk fantastische schilderijen en aquarellen van Marc Lequenne en anderzijds de kunstfoto’s van de foto- en diaclub WARO.

Kunstenaar Marc Lequenne werd geboren in 1948 in Lys-lez-Lannoy bij Rijsel, een paar kilometer stoomopwaarts van onze eigenste gouden rivier de Leie . Officiële slogan van het geboortedorp is blijkbaar "la ville comme ont aime", dat is een base line die misschien wel nog benijdenswaardiger is dan ons recent verkregen epitheton ‘eenvoudigste stad’.  U zal mij vergeven dat ik die titel liever niet vertaal aangezien de Westvlaamse connotatie van het Franse woord nogal wat leedvermaak creëert (overigens vooral bij diegenen die net nààst de titel grepen …)

Van iemand die niet van het noorden is en verplicht wordt te komen wonen in het noorden zegt men in Frankrijk wel eens lachend ‘il pleure deux fois : quand il arrive et quand il repart ‘ 

Welnu, van dergelijke tranen bleef schilder Marc Lequenne alleszins gespaard, want hij ging later maar een beetje verderop wonen, in het Frans Vlaamse grensdorpje Eecke. 

Van opleiding is hij ingenieur, maar op artistiek vlak koos hij de laatste dertig jaar misschien wel de beste leerschool die er bestaat: hij is namelijk autodidact.  Gaandeweg sprokkelde hij zijn kennis bij diverse grootmeesters:  de techniek en het oog voor detail nam hij over van de Vlaamse Primitieven en Breughel en de fantastische en  visionaire onderwerpen zijn geïnspireerd op Bosch.

De "glacistechniek” van de Vlaamse Primitieven werd in belangrijke mate verfijnd door Van Eyck en houdt in dat dunne en doorzichtige lagen olieverf op een gladde witte ondergrond over elkaar worden aangebracht.   Marc Lequenne gaat precies op dezelfde manier te werk en creëert zo kleurtinten die meer helderheid krijgen. 

In het voorjaar 2007 liep er trouwens zoals bekend een tentoonstelling over de Vlaamse Primitieven in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen waarbij infraroodonderzoek aan het licht bracht dat sommige bekende tweeluiken oorspronkelijk eigenlijk niet bij elkaar hoorden.  Infraroodonderzoek gisteren door het technisch personeel van De Schakel resulteerde in elk geval in de vaststelling dat alle schilderwerken hier aanwezig zeker allemaal van de hand van Marc Lequenne zijn!

Dames en Heren, vorige maand had ik de gelegenheid om met bestendig afgevaardigde Pertry en de werkgroep BEPART een studiebezoek te brengen aan DOCUMENTA te Kassel om er te proeven van hedendaagse kunst.  De confrontatie met actuele kunst was voor mij als leek in gezelschap van eminente Westvlaamse kunstkenners heel boeiend en deed niettegenstaande de lessen van het adagium de gustibus leuke discussies ontstaan over ‘wat is kunst’ en de criteria die bepalen wanneer een werk ‘mooi’ is.  Mijn criteria als ‘meesterlijk oog voor detail’, ‘humor’ en ‘quasi surrealistische fantasie’ bleken volgens mijn veel beter onderlegde reisgenoten helemaal niet de enige maatstaven te zijn.

Nochtans mag ik nu toch met genoegen vaststellen dat de werken van Marc Lequenne precies wel een droomwereld creëren met oog voor precisie, symboliek en humor.  Voorts haalt hij z’n inspiratie uit de middeleeuwen, Vlaamse legenden en Frans-Vlaamse tradities.  Hij laat graag z’n verbeelding spreken en hij ontwerpt op die manier een eigen universum met personages en decors die lijken te verrijzen uit het onderbewustzijn.

“Ik wil het onderbewustzijn kittelen van wie mijn schilderijen bekijkt.”

Zijn werk wordt omschreven als “koddig, bevreemdend, dromerig”.  Marc Lequenne is dus duidelijk een kunstenaar die grenzen overschrijdt …, maar dat is eigenlijk ook een must voor Frans-Vlaanderen, is het niet?

Dames en heren, wij zijn met het stadsbestuur ook vereerd dat deze fantastische schilderijen de dialoog aangaan met een reeks kunstfoto’s in verband met Frans-Vlaanderen, gepresenteerd door WARO.  Ere-Voorzitter en medestichter van WARO Etienne Deman, is trouwens huisfotograaf van het Komitee Frans-Vlaanderen en mede dankzij de decennialange inzet van Etienne beschikt het Komitee thans over een indrukwekkend archief.

Ter gelegenheid van de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag doorkruisten verschillende leden van WARO de hele regio en nu wordt een selectie uit de vele opnamen getoond.  Daarnaast komen ook recente foto’s van Waregem aan bod. De bezoekers uit Nederland en Frans-Vlaanderen krijgen zo een idee van wat er leeft in onze stad.

Er worden werken tentoongesteld van Dirk en Faber Liviau, Jacques Vandecasteele, Joachim Goeminne, Antoon Locquet, Michel Saveyn en Etienne Deman.  De jongste deelnemer is amper twaalf jaar zodat de werking van Waro en wie weet ook het archief van het Komitee ook op lange termijn verzekerd blijft.

Hiermee is Waro natuurlijk niet aan z’n proefstuk toe.  Eerder verscheen al het boek “WAREGEM meets the photographic WORLD”, met een selectie van werken uit verschillende tentoonstellingen.  Verschillende leden van WARO wonnen nationale en internationale medailles en prijzen met hun werk en de club staat dan ook bijzonder hoog aangeschreven.

Dames en heren, om af te sluiten keer ik even tien jaar terug in de tijd.

Luc Verbeke schreef toen bij de viering van een halve eeuw werking  voor en in Frans Vlaanderen dat de einddoelstelling van het Komitee Frans Vlaanderen was overbodig te worden.  Ik wil jullie allen dus zeker feliciteren met deze zestigste verjaardag, maar ik weet gewoon niet of ik jullie in die optiek ook nog vele jaren mag wensen.

26-09-2007, 14:08 geschreven door wareber  

Het zijn pijnlijke en onbegrijpelijke gebeurtenissen voor de parochiegemeenschap van St.-Eloois-Vijve. Pastoor Patrick Leenknecht: "De Lourdesgrot is een klein bedevaartsoord waar dagelijks heel wat mensen verwijlen bij Onze-Lieve-Vrouw. Zinloos en respectloos vandalisme heeft helaas dit mooie plekje bevuild. Is er iemand of zijn er meerderen die op ronde zijn om vernieling te zaaien aan grotjes en kapelletjes? We vernemen immers van mensen dat in de streek ook aan kleine kapelletjes aan huizen onlangs schade werd toegebracht."

De nog altijd drukbezochte Lourdesgrot is gelegen in de Grottelaan in een prachtig natuurkader. Een gedenksteen naast de nis met het Onze-Lieve-Vrouwbeeld herinnert eraan dat juffrouw Ursula Vandenbroeke de rots liet bouwen in 1895. Voor de bouw van de grot werden rotsblokken aangevoerd uit de Pyreneeën in de streek van Lourdes. Om de grot van verval te redden werden zowat twintig jaar geleden geslaagde restauratiewerken uitgevoerd, waardoor Sint-Eloois-Vijve mag bogen op één van de mooiste en stemmigste mariale bidplaatsen uit de streek.

Veel informatie over de Lourdesgrot in Sint-Eloois-Vijve vinden we in het blog Vijvenaarke van Maurice, waarnaar we een link hebben bij onze favorieten in de rechterkolom van dit stadsblog.  De Lourdesgrot van Sint-Eloois-Vijve is het levenswerk van Ursula Vandenbroucke en Maurice De Jonckere.  Laatstgenoemde was kerkbaljuw, kerststalbouwer, dorpsfilosoof en duivel-doet-al. Hij ontfermde zich later over de Lourdesgrot.

Aanleiding voor de bouw van de Lourdesgrot was de wonderlijke genezing van de ‘doofstomme’ Maria Vercruysse, na een bedevaart met juffrouw Ursula Vandenbroucke naar Lourdes. Met eigen centen en met de hulp van hoeveknecht Jules Waelkens en de landslieden van schoonbroer Leo Ide liet zij, waar nu de lindendreef van ' Vluchens hof ' eindigt, boven de bij de vlassers welbekende, aldaar opborrelende waterbron een immens grote grot bouwen. Voorwaar, een bijzonder goed geslaagde en natuurgtrouwe kopie van de grot van Massabiele. Drie wagons rotsblokken, waarvan sommige meer dan 200 kg wegen, werden uit de Pyreneeën per spoor naar het station van Waregem gevoerd en vandaar met paard en kar Vijvewaarts gereden.

De moeilijkheden waren legio : ' architecte ' Ursula moest zich behelpen met een afbeelding, de grond was bijzoder drassig, de stenen immers zwaar en als bindmiddel was er slechts Doornikse kalk en roggemeel en - aldus de legende - het zweed van juffrouw Ursula en de arbeiders. Het was een titanenwerk, dat maanden in beslag nam en lang  niet door iedereen met bewondering werd gadegeslagen, zoals blijkt uit een socialistisch geinspireerd krantenartikel van ' Vooruit ' gedateerd op 13.07.1896, dat onder de titel  “Vijve St - St-Eloi. ook een Lourdes” bijzonder venijnig uit de hoek kwam. We willen hier waarschuwen voor de eigentijdse subjectieve berichtgeving van de dagbladen uit die tijd…

"Wat geluk voor onze arme inwoners, zij zullen weldra van den honger verlost zijn, de pachten zullen gaan verminderen, de loonen gaan vermeerderen, het geluk lacht al wat arm is in Vijve St-Eloi tegen. Ge gelooft het niet maar wij gaan hier een Lourdes krijgen, zoals in Oostakker en daar ook is de armoede een ongekend iets tenminste voor diegene die door dit middel de lichtgeloovige allerhande offers kunnen afzetten. En dit alles hebben wij te danken aan eene vrouw Ursula. Voor zoo eene verstandige daad verdient zij gedekoreerd te worden".

Jaren later werd aan de grot een arduinen plaat gemetseld met de inscriptie : "Wees indachtig de ziel van juffrouw Ursula Vandenbroucke, overleden te Vyve St - Elooi den 6 januari 1901 in de ouderdom van 56 jaren, die deze rots stichtte in het jaar 1895". Met de jaren echter begon de tand des tijds aan de grot te knagen tot de kajotters in de loop van het jaar 1934 voor een eerste opknapbeurt zorgden. In 1966 pakte Maurice De Jonckere zelf de definitieve restauratie aan. Zeven kubieke meter beton werd gegoten ter versterking van de rots. Draineerbuizen leiden voortaan het overtollige water af naar de aangrenzende vijver. Voor de grot werd een geplaveide en feeëriek verlichte esplanade aangelegd. En telkens weer sprokkelde Maurice de nodige fondsen en handen bijeen om het bedevaartsoord te verfraaien tot wat het vandaag is : een oase van stilte en rust die de talrijke bedevaarders uitnodigt tot een vroom gebed.

http://www.rknieuws.net/

http://blog.seniorennet.be/maurice1949/archief.php?ID=45

26-09-2007, 00:58 geschreven door wareber  

Davy Depoorter houdt wel van een avontuur en zeker voor alles wat in de lucht beweegt. Als QMusic met een stunt afkomt om een luisteraar in 2010 een ruimtevlucht te gunnen, dan moet hij niet lang nadenken om daar op in te gaan. Die ruimtevlucht in 2010 moet wel fantastisch zijn. Je wordt naar 100 kilometer boven de aarde geloodst en verkeert een vijftal minuten in staat van gewichtloosheid. Hij wou er alles aan doen om die prijs te winnen en tot vandaag was hij ook goed op weg. Davy had immers al een aantal selecties overbrugd.

Al van bij de inschrijving voor de wedstrijd werd een eerste selectie doorgevoerd bij de kandidaten. Ze moesten dertig vragen beantwoorden over de ruimte en daarbij zoveel mogelijk antwoorden geven in zo weinig mogelijk tijd. En het bleek dat je eigenlijk alles juist moest hebben. Daar slaagde Davy in, want dankzij zijn kennis over de ruimte en alles wat ermee te maken heeft, kon hij ook op de moeilijkste vragen antwoorden. Per Vlaamse provincie bleef er uiteindelijk maar een deelnemer over. Voor West-Vlaanderen was dat Davy Depoorter uit Sint-Eloois-Vijve.

Deze week werd het tussen deze vijf dan een afvalwedstrijd met dagelijkse proef. Gisteren moest hij zoveel mogelijk personen vinden die Dirk als naam op hun paspoort staan hebben en bovendien moesten deze voorzien zijn van een snor, al of niet bijgekleurd. Vandaag moesten de overblijvende kandidaten zoveel mogelijk ronde wereldbollen bij elkaar krijgen waarop de continenten duidelijk zichtbaar zijn. Op vrijdag 28 september 2007 maakt de radiozender bekend wie gewonnen heeft en dus de ruimtevlucht mag meemaken.

26-09-2007, 00:05 geschreven door wareber  

Zondagnamiddag opende Kürt Vanryckeghem als ‘burgemeester van de hoofdstad van Frans-Vlaanderen’ het plenum op de 60^e Frans-Vlaamse Cultuurdag, die dit jaar doorging in het Cultuurcentrum De Schakel te Waregem. Hij richtte zich tot de geachte vergadering, dames en heren uit Vlaanderen, Frans-Vlaanderen, Nederland, Wallonië, … Voor deze jubileumuitgave geven we u hier de toespraak integraal mee, met dank aan onze burgemeester. Het toont meteen het belang van het bewaren van de toespraken, die onze bestuurders regelmatig plegen bij talrijke plechtigheden en activiteiten, voor latere historische en/of heemkundige studies over onze stad en organisaties. Meteen wensen we hier een oproep te doen om dergelijke toespraken en geschriften, die getuigen van heel wat historisch inzicht, door te spelen aan stadsarchief of Heemkundige Kring De Gaverstreke…  

Openingstoespraak burgemeester

Sta me toe te beginnen met een citaat uit het 4de nummer van de  16de  jaargang (uit 1989) van de KFV-Mededelingen. Dat is in z’n geheel een huldenummer aan Luc Verbeke. Luc Verbeke was in 1947 in Waregem samen met André Demedts, die onze eerste ‘ereburger’ van Waregem werd,  stichter van het KFV, het Komitee voor Frans-Vlaanderen. Luc Verbeke was bovendien 50 jaar lang secretaris en centrale figuur van de hele werking voor en in Frans-Vlaanderen vanuit Waregem, en gedurende 5 jaar voorzitter van het KFV en thans erevoorzitter.

Het stuk waaruit ik wil citeren werd geschreven door de Frans-Vlaming Patrick de Verrewaere, trouwens co-auteur van Histoire secrète de la Flandre française, dat in Parijs werd uitgegeven. Hij was o.m. jarenlang docent Nederlands voor het KFV in z’n vrije tijd en is beroepsmatig leraar Nederlands in het officieel onderwijs in Noord-Frankrijk. De Verrewaere schreef in het huldenummer aan Luc Verbeke een  artikel met als titel “Waregem, hoofdstad van Frans-Vlaanderen”  - weliswaar met een vraagteken!.... - want auteur de Verrewaere wou toch de staatsgrenzen respecteren. Voor het stadhuis van Rijsel (Lille in het Frans) staat namelijk een monument met het opschrift  “Lille, digne capitale des Flandres”. Waregem wil op dat vlak Rijsel zeker geen concurrentie aandoen…

Ik citeer de Verrewaere:

“Sinds 1947 heeft alles wat zich afgespeeld heeft in Frans-Vlaanderen zijn weg gevonden in Waregem, komt van Waregem, maakt een omweggetje via Waregem, wordt gesteund door Waregem, bemoedigd door Waregem. Waregem is eigenlijk het kloppende hartje van de Frans-Vlaamse gedachte. Misschien weten de meesten het niet, maar hoe zou iets hebben kunnen bestaan zonder dat schaduwkabinet, eerst in de Hugo Verrieststraat en later in Nieuwenhove.”

Dat schaduwkabinet bevindt ten huize van Luc Verbeke, de zetel van het KFV, een vereniging zonder winstoogmerk, een vereniging van vrijwilligers, met een veelomvattende werking in en voor Frans-Vlaanderen, la Flandre Française, nu al 60 jaar lang.

In het Jubileumboek van het KFV, dat in 1997 werd uitgegeven met als titel “Een halve eeuw werking voor en in Frans-Vlaanderen” en dat werd voorgesteld op de jubileumviering in het Waregemse stadhuis tien jaar geleden, schrijft Luc Verbeke:

“Geïntrigeerd vragen velen zich af hoe het te verklaren is dat uitgerekend in Waregem – toch niet een gemeente (n.v.d.r. ondertussen is Waregem stad geworden!) aan de Frans-Belgische rijksgrens – in de naoorlogse jaren die Frans-Vlaamse Cultuurdagen zijn kunnen ontstaan. Een bijkomende vraag: hoe is het mogelijk dat uit een bescheiden opzet van een paar plaatselijke verenigingen een zo veelvormige en efficiënte culturele actie is kunnen groeien voor Frans-Vlaanderen?” Het KFV-Jubileumboek geeft het antwoord in 337 bladzijden. Feit is dat het KFV gesticht werd door de Waregemnaren André Demedts en Luc Verbeke, respectievelijk voorzitter en secretaris, en dat in de beginjaren het Waregemse Kunstverbond en het Waregemse Davidsfonds de eerste medewerkende verenigingen waren. Het was dus aanvankelijk een puur Waregems gebeuren maar steeds met grensoverschrijdende oriëntatie.

Voor dat “Vlaanderen in Frankrijk” (trouwens de titel van het boek dat Luc Verbeke publiceerde over Frans-Vlaanderen)  is dus in Waregem, in 1947, een werking begonnen die tot op vandaag voortduurt, en deze jubileumdag bewijst dat ten gronde.  Ik wil beklemtonen dat de actie van het KFV niet vanuit professionele of officiële hoek kwam, maar het was een werking die gedragen werd door onbezoldigde vrijwilligers in hun vrije tijd. En dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Er wordt wel eens gezegd dat de meeste vrijwilligersverenigingen het maar twee generaties volhouden, of zelfs minder…Het KFV is gelukkig één van de uitzonderingen.

Wat het KFV in die 60 jaar als vrijwilligersvereniging heeft gepresteerd is indrukwekkend te noemen:

Het KFV begint deze maand met het 50e cursusjaar Nederlands van Kales (Calais) en Duinkerke tot Rijsel. Per jaar volgen zowat 400 cursisten een lessenreeks Nederlands. Duizenden Frans-Vlamingen hebben ondertussen, door en met het KFV, Nederlands geleerd. Doordat deze cursussen bijna gratis zijn, is het KFV vooral ook een sociale beweging, maar om dat mogelijk te maken moet er heel wat geld bijeengeschooid worden. In het tijdschrift Neerlandia verscheen  enkele jaren geleden een verslag van de Frans-Vlaamse Cultuurdag in Waregem met de treffende titel: “De schooiers van het KFV en het succes van de KFV-cursussen Nederlands”. Ondertussen is in het Frans-Vlaamse Belle (Bailleul) uit de werking van het KFV het “Huis van het Nederlands” ontstaan, en dat “Maison du Néerlandais” wordt stilaan klaargemaakt om het cursusaanbod van het KFV over te nemen., met de financiële en logistieke steun van het KFV. “Overbodig worden” was de eerste doelstelling van het KFV in 1947, in die zin dat men ter plaatse de opdracht die het KFV voor ogen had waar moet maken.

Naast de organisatie van de Cultuurdagen, de laatste jaren afwisselend in Waregem en in het Frans-Vlaamse Belle (Bailleul) en ooit nog in Nederland, zijn er de KFV-Mededelingen, telkens in een oplage van, maar liefst, 5000 exemplaren, met objectieve informatie over Frans-Vlaanderen en de KFV-werking. Dit jaar begon de 35e jaargang van het tijdschrift, dat ook in de vrije tijd wordt samengesteld. En ten slotte mag ik de Taalprijsvraag Nederlands niet vergeten, dit jaar de 42e editie, en de reden waarom tal van deelnemers vandaag in Waregem aanwezig zijn. Sommigen komen uit de buurt van het verre Kales (Calais), en ik wil hen dan ook, bij deze, hartelijk verwelkomen.

Toch kan ik ook niet nalaten om Dirk Verbeke, duidelijk de opvolger van zijn vader als secretaris en spilfiguur van het KFV en als hoofdredacteur van de KFV-Mededelingen, te citeren. Ik neem uit z’n juryverslag van de 40e Taalprijsvraag Nederlands van het KFV, 2 jaar geleden, in deze schouwburg voorgelezen:

“We zijn ijverig, vrij, maar eigenlijk ook vrij arm. De hele luxueuze accommodatie hier, en de professionele logistieke ondersteuning – die laat vermoeden dat het KFV goed bij kas is - wordt ons gratis ter beschikking gesteld door het stadsbestuur van Waregem. En we kunnen genieten van de fantastische, professionele steun van mevrouw Ria Merlier, directeur van CC De Schakel en haar ploeg.” De directeur van De Schakel  is ondertussen mevrouw Esther Maes geworden, maar ik ben er zeker van dat er op dit vlak niets veranderd is.

Het KFV heeft altijd kunnen rekenen op de financiële en logistieke steun van Waregem, indertijd onder het burgemeesterschap van wijlen Marcel Coucke en mijn vader Jozef Vanryckeghem, later met de Ere-burgemeesters Guido Carron en mevrouw Yolande Dhondt. Dat Ere-Burgemeester Guido Carron in 2002 het voorzitterschap heeft aangenomen van het KFV, is trouwens vrij  betekenisvol.

Sommige bronnen beweren zelfs dat het bestaan van het KFV in Waregem en van de Frans-Vlaamse Cultuurdagen medebepalend is geweest om in Waregem dit Cultuurcentrum te bouwen. Het is inderdaad opvallend dat Waregem een van de eerste steden is geweest die voor een cultureel centrum het licht op groen kreeg van het toenmalige kabinet Cultuur o.l.v. de heer Fleerackers, die ooit als spreker op een Frans-Vlaamse Cultuurdag was uitgenodigd en geregeld op de Frans-Vlaamse Cultuurdag aanwezig was. Bij de eerste steenlegging stelde hij dat Waregem bekendheid had gekregen door de Frans-Vlaamse Cultuurdagen.

Het Waregemse stadsbestuur is trots dat mede door de grensoverschrijdende culturele werking van het KFV de stad Waregem in Vlaanderen, in Nederland en in Frans-Vlaanderen een stad is geworden met een culturele uitstraling over alle grenzen heen. Waregem is dus toch een beetje hoofdstad van Frans-Vlaanderen.

Voor de Franstalige toehoorders gaf Jacques Fermaut nog een Franstalige samenvatting van deze toespraak.

25-09-2007, 12:30 geschreven door wareber  

Vakantietoelagen voor personen met een handicap en langdurige zieken

Dit is een toelage aan langdurige zieken en personen met een handicap uit Waregem, die deelnemen aan een vakantieverblijf van minstens 5 opeenvolgende dagen en dit georganiseerd door een sociale vereniging of ziekenfonds. Deze toelage is vastgesteld op 30 euro per jaar. Voorwaarden zijn ondermeer dat de rechthebbende minimum 1 jaar ziek zijn of gehandicapt was (min. 66 %) op datum van het vakantieverblijf.

b) In Waregem wonen. Bewijsstukken moeten worden voorgelegd van deelname aan een vakantieverblijf ingevuld door de sociale vereniging of ziekenfonds en het bewijs van invaliditeit of van langdurige ziekte.

Sociaal-Pedagogische toelage

Het gaat over een toelage voor verzorger van kinderen met een handicap, waarvan die kinderen :

- op 1 januari van het refertejaar gerechtigd zijn op verhoogde kinderbijslag,

- op l januari de 21 jaar niet hebben bereikt,

- op hetzelfde adres wonen als de verzorger,

- en waarvan het netto-belastbaar inkomen van verzorger en partner de € 30.987 niet overschrijdt.

Het bedrag is bepaald op 250 euro voor kinderen met een handicap die geen school of instelling bezoeken en 155 euro voor de anderen (die een school of instelling bezoeken)

Toelage Thuiszorg personen met een handicap.

Het is een toelage aan personen met een handicap, van + 21 jaar, die thuis verblijven en een uitkering genieten van het Ministerie van Sociale Zaken en dit kunnen bewijzen aan de hand van een betalingsstrookje van de maand januari 2007 en hun attest van invaliditeit.

Hier is een bedrag beschikbaar van 200 euro per jaar voor zij die altijd thuis verblijven of dagelijks huiswaarts keren en 100 euro voor zij die tijdens de weekends en/of verlofperiodes thuis verblijven.

Nutsvoorzieningen.

Deze toelage van 65 euro per jaar staat beschikbaar voor gezinnen :

 - met 4 kinderen gerechtigd op kinderbijslag (op 1 januari) (kinderen met een handicap tellen dubbel)

- met een max. K.I.van € 1240

- met een netto-belastbaar inkomen dat recht geeft op een studietoelage voor het hoger onderwijs.

Premie Voorhuwelijkssparen.

Deze toelage wordt op aanvraag toegekend aan personen die op datum van hun huwelijk :

- minimum l jaar in Waregem wonen,

- aangesloten zijn bij erkende dienst van voorhuwelijkssparen,

- de rijkstoelage op de gespaarde gelden hebben ontvangen,

- nog geen 30 jaar oud zijn.

Het bedrag bedraagt 10 % van het gespaard bedrag.

Toelage Sociale Promotie.

Deze toelage wordt verleend aan werknemers en zelfstandigen, tussen de 16 en 40 jaar, die met goed gevolg cursussen hebben gevolgd in een inrichting van de staat of van een erkende gesubsidieerde inrichting in het avond- of zondagsonderwijs en daarvoor reeds een vergoeding "Sociale Promotie" ontvangen hebben van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. De Waregemse toelagde bedraagt 50% van de toelage van het Ministerie met een max. van 25 euro per cursusjaar. Na het behalen van het einddiploma bedraagt de toelage 50% van de staatstoelage.

Een andere sociale toelagen is deze op nutsvoorzieningen WIGW’s (vermindering op de jaarlijkse milieubelasting). De infogids vermeldt nog twee toelagen inzake burgerlijke stand (geboortepremie, premie bij overlijden oudstrijders), zes toelagen Milieudienst (op ondermeer gebruik van herbruikbare luiers, aanleg hemelwaterputten, plaatsen en aanwenden alternatieve energiebronnen, individuele behandeling afvalwater), twaalf mogelijke toelagen van jeugddienst (kadervorming, bivak, jeugdhuiswerking,…), huisvestingspremies en toelage op privatetoegangswegen. Ook de provincie en het Vlaams gewest voorziet een aantal premies.

www.waregem.be

24-09-2007, 23:18 geschreven door wareber  

Vandaag heeft in Waregem de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag plaats. Daarop werd de driejaarlijkse Vital Celenprijs, die dit jaar voor de tiende keer wordt uitgereikt en is toegekend  aan de docenten Nederlands van het Komitee voor Frans-Vlaanderen. Deze maand is KFV gestart met het 50e cursusjaar met meer dan dertig cursussen Nederlands in Frans-Vlaanderen, die doorgaan in de streek van Calais tot Duinkerke en Rijsel.

Het was een jubileumuitgave van de Frans-Vlaamse Cultuurdag, die jaarlijks doorgaat afwisselend in Waregem en het Frans-Vlaamse Belle. De Cultuurdag werd bijgewoond door een vierhonderdtal ingeschreven sympathisanten uit Frans-Vlaanderen (80-tal), Vlaanderen, Wallonië en Nederland (tiental). Het Komitee voor Frans-Vlaanderen werd in 1947 in Waregem opgericht door André Demedts en Luc Verbeke en het initiatief is opgestart met Frans-Vlaamse verbroederingsdagen, waarop ondermeer ook Stijn Streuvels aanwezig was. Een van de activiteiten van KFV zijn de cursussen Nederlands in Frans-Vlaanderen, waarvoor er dit jaar 381 inschrijvingen zijn voor 36 cursussen. 

Tot hier de korte nota, die al gisteren verscheen en ook zonder resultaat (?) werd overgemaakt aan andere Vlaamse media. Voor het vervolg richten we ons eens te meer naar het ‘poëzieblog’ van Luc Verbeke.  De openingstoespraken van burgemeester Vanryckeghem (plenum) en schepen Iacopucci (tentoonstelling En Flandre) kunnen we hier wellicht later nog publiceren...  

In de hal van het Cultuurcentrum was er vanaf 14 uur gelegenheid tot kennismaking, kon men de tentoonstelling al even bekijken en ook bij een toeristische stand van het Streekbezoekerscentrum van Frederik Vandenbroucke allerlei folders en brochures over Frans-Vlaanderen verkrijgen. Ook de echtgenote van Raymond Declerck ( Klerktje ) had er een kleine stand met plaatjes en CD's.  De Frans-Vlaamse Folkgroep Blootland zorgde tijdens de aangeboden koffie voor de muzikale achtergrond.

Om 14.30 uur werd de tentoonstelling " En Flandre " geopend door de Waregemse schepen van Cultuur Pietro Iacopucci. Op een welsprekende wijze gaf hij een mooie en originele toelichting bij het werk van de Frans-Vlaamse kunstenaar Marc Lequenne uit Eecke ( Eke ) en bij de kunstfoto's van de Waregemse foto-en diaclub WARO.

Om 15 uur werd de plenaire feestzitting in de nokvolle schouwburgzaal geopend met een welkom door voorzitter Guido Carron, die tal van verontschuldigingen had ontvangen maar enkel de naam kon noemen van mevrouw André Demedts en mevrouw Luc Verbeke. Tal van ministers (ex-ministers, huidige mininsters en toekomstige ministers ...) kon hij onmogelijk noemen en ook de gouverneur liet zich dit keer verontschuldigen. Hij verleende dan het woord aan burgemeester Kurt Vanryckeghem die aan de hand van het huldenummer van de KFV-Mededelingen, dat in 1989 voor Luc Verbeke werd uitgegeven een uitspraak citeerde van de Frans-Vlaming Patrick de Verrewaere, waarin Waregem als ...hoofdstad van Frans-Vlaanderen wordt bestempeld. (weliswaar met een vraagteken omdat hij Lille digne Capitale des Flandres - zoals het staat op een monument voor het Rijselse stadhuis geen concurrentie wou aandoen ...). De hele culturele werking voor Frans-Vlaanderen is immers vanaf 1947 met André Demedts en Luc Verbeke in Waregem begonnen.

Hij citeerde verder de Verrewaere: " Sinds 1947 heeft alles wat zich afgespeeld heeft in Frans-Vlaanderen zijn weg gevonden in Waregem, komt van Waregem, wordt gesteund en bemoedigd door Waregem.

Waregem is eigenlijk het kloppende hartje van de Frans-Vlaamse gedachte. Misschien weten de meesten het niet, maar hoe zou iets hebben kunnen bestaan zonder dat schaduwkabinet, eerst in de Hugo Verrieststraat en later in Nieuwenhove ". De burgemeester verduidelijkte: " Dat schaduwkabinet bevindt zich ten huize van Luc Verbeke, de zetel van het KFV. Hij verwees dan verder naar het Jubileumboek van het KFV, dat in 1997 o.l.v. Dirk Verbeke werd uitgegeven met de titel " Een halve eeuw werking in en voor Frans - Vlaanderen " ( 337 blz. ).

Wat het KFV in die 60 jaar heeft gepresteerd is indrukwekkend:

50 jaar cursussen Nederlands, 35 jaar KFV- Mededelingen, 42 jaar Nederlandse Taalprijsvragen.

Dit alles met de financiële en logistieke steun van het Waregemse stadsbestuur. Het is betekenisvol dat Guido Carron, de ere-burgemeester van Waregem, de huidige voorzitter is van het KFV, na André Demedts, Leo Vanackere, Daniël Merlevede, Cyriel Moeyaert en Luc Verbeke.

Na de burgemeester sprak de jonge Nederlander dr. Camiel van Woerkum de feestrede uit onder de titel  "60 jaar inspiratie voor Frans-Vlaanderen". Hij nam een verre aanloop voor die inspiratie die hijzelf opdeed via zijn leraar Frans in de middelbare school en die hem uiteindelijk leidde naar de befaamde Frans- Vlaamse schrijfster Marguerite Yourcenar, over wie hij heel wat heeft geschreven en ook meer dan eens op de Frans-Vlaamse Cultuurdagen over haar werken gesproken en waarover hij ook eerst een licentiaats-en daarna een doctorsthesis heeft gemaakt.

Dr van Woerkum gaf aan dat Luc Verbeke blijkbaar zijn inspiratie kreeg van André Demedts die hijzelf een " levenswekker heeft genoemd, in het spoor van Gezelle, Verriest en Rodenbach" (Jubileumboek 1995 blz. 28). Die bezieling heeft hem al zestig jaar gedreven en die ging over op zijn zoon Dirk. Hij citeerde dan de overtalrijke initiatieven die uit dat werk rechtstreeks of onrechtstreeks zijn gegroeid. Spreker greep dan terug naar Marguerite Yourcenar om de waarde van de complementariteit van de Vlaamse gewesttaal van Frans- Vlaanderen en de Nederlandse cultuurtaal aan te tonen. Van Woerkum weet dat er veel taaiheid nodig zal blijven om de Frans-Vlaamse mensen, instanties en verenigingen in Noord- Frankrijk duidelijk te maken dat Vlaams en Nederlands hetzelfde zijn zoals ook Elzässisch en Duits hetzelfde zijn. Hij besloot zijn warm toegejuichte feestrede met de wens dat het KFV nog vele jaren "de bloem" en "de pronk" van Frans- Vlaanderen zou mogen blijven om de mensen te inspireren.

De middagfeestzitting werd ook opgeluisterd door de Frans-Vlaamse folkgroep Blootland  met o.m. het traditioneel geworden Vlaamse zeemanslied "Douwe, jongens, douwe..." uit hun CD "Chants des Marins de Flandre" / Liedjes van de zeemans van Vlaenderen. Betekenis: " Duwen, jongens, duwen .." Een prachtig symbolisch lied voor 60 jaar KFV-werking. Ook het optreden van Edmonde Vanhille en Joël Devos met de Vlaamse liederen  van hun nieuwe CD "Op ze Vlaams"  oogstte veel bijval. Voorts vormden filmbeelden o.m. over de KFV-cursussen Nederlands in Frans- Vlaanderen een andere gedroomde afwisseling van de voordrachtenreeks. Dirk Verbeke toonde hierbij zijn organisatorisch talent.

Die voordrachten gingen verder met vooreerst een toelichting over wijlen prof. dr. Vital Celen ( ° Hulshout 9 februari 1887  - + Antwerpen 8 september 1956 ), de naamdrager van de dr. Vital Celenprijs die op de 60e Cultuurdag voor de 10e maal werd uitgereikt. Xavier Verhaeghe, lid van het bestuur van het KFV en juridisch adviseur, behandelde leven en werk van Vital Celen, die stamde uit een burgemeestersfamilie van Hulshout en die tijdens het interbellum de pionier was van de Zuidvlaamse gedachte in Vlaanderen o.m. door zijn kennis van de Frans-Vlaamse letterkunde, de Frans-Vlaamse geschiedenis en taal, waarover hij  publiceerde vanaf 1920 in een ononderbroken reeks van artikelen en boeken tot aan zijn dood. Hij noemde o.m. "Het Vlaamsch in Fransch- Vlaanderen", "Frans- Vlaanderen in Woord en Beeld" , "Het Nederlands te Duinkerke door de eeuwen heen", " Stemmen van trouw " en hij verwees ook naar zij uitgave van de volledige werken van Michiel de Swaen. Ook zijn bloemlezing over "Zoo schrijven de Fransch-Vlamingen" blijft belangriijk. De inzet van Celen voor de Franse Nederlanden begon vanaf 1912 toen hij voor het eerst in contact kwam met Prof.dr. Camiel Looten, toenmalig voorzitter van het Comité Flamand de France, die hem vertrouwd zou maken met de geschiedenis en de taalproblematiek van Frans-Vlaanderen en met de naoorlogse herleving van de Vlaamse taal o.m. bewerkt door het jongere Vlaams Verbond van Frankrijk.

Op de eerste Frans-Vlaamse Cultuurdag op 25 juli 1948 was Vital Celen dan ook al de spreker over de Frans-Vlaamse Letterkunde. Hij werd betrokken bij tal van initiatieven van het KFV en woonde tot 1955 alle cultuurdagen bij. Hij zou ook op de Cultuurdag in 1956 aanwezig ziijn geweest maar stierf enkele dagen voordien, na een laatste brief aan Luc Verbeke.

Alvorens de 10e Vital Celenprijs werd uitgereikt aan het collectief van de KFV-leraren Nederlands in Frans- Vlaanderen bracht de Frans-Vlaming Francis Persyn, ondervoorzitter van het KFV en vroegere inspecteur Nederlands in Frankrijk, een oprechte hulde aan de leraren Nederlands in Frans-Vlaanderen, die hun tijd en hun krachten als vrijwilligers besteden aan het onderwijs van het Nederlands in avond- en weekend-cursussen o.l.v. het KFV en nu ook van het Huis van het Nederlands in Belle. Hij haalde enkele mooie anecdotes aan o.m.gepikt uit een opstel van een cursist over zijn strenge en toch uitstekende lerares, die trouwens in de zaal aanwezig was. Daarna volgde de uitreiking van de Vital Celenprijs aan de Frans-Vlaamse KFV-leerkrachten door Godelieve Celen, dochter van Prof. Celen, aan de KFV- leerkrachten  Nederlands, die allen op het podium kwamen.

Tenslotte was er het ingekorte Juryverslag van de 42e KFV-Taalprijsvraag door Dirk Verbeke (met niet minder dan 125 inzendingen ) en de  overhandiging van de ereprijzen en de Prijs van de Stad  Nieuwpoort. De laureaten en de winnaars van de ereprijzen kwamen allemaal op het podium en de aanwezige deelnemers kregen een uitgebreid boekenpakket mee.

De voorzitter besloot met een dankwoord en de aankondiging van een Luc Verbeke- prijs voor journalistiek over Frans-Vlaanderen. Tenslotte volgde nog het slotoptreden van Blootland met de liederen "Nous sommes en Flandre" van Jacques Yvart en het vertaalde "Me zyn in Vlaenderen"  en "Nee'w me gaen nuus Vlaemsch nie laeten" ( tekst van Joris Declerck en muziek van Willem Vermandere ) : het lied dat ook vorige cultuurdagen als nationaal lied van de Frans-Vlamingen besloot tot aan het overlijden van Klerktje in 2005 en daarna door Blootland werd overgenomen..

Info: verbekedirk@skynet.be

http://blog.seniorennet.be/lucenmaria

24-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

De kalender oogt naar verluidt fris, onconventioneel en pittig, zelfs een tikkeltje gewaagd. Op de foto’s die we intussen hebben mogen inkijken heeft Pascale Vandewalle de sportieve dames van het Markant-bestuur inderdaad op een suggestieve manier vastgelegd. Ze kregen versterking van bekende sporters als tennisster Dick Norman, wielerkampioen Nico Eeckhout, voetbalkeeper Pieter Merlier, atleet Frederic Vandenheede en Egbert Deketele uit TV-avontuur ‘Peking Express’. De kalender opent met burgemeester Kürt Vanryckeghem, die samen met gelegenheidspartner Joëlle De Group van Markant de dans als het ware opent. Frederic Vandenheede werd vorige week in Taipei (Taiwan) nog wereldkampioen op de 5.000 m en is onze hoop op Paralympisch goud volgend jaar in Peking. Hij is ook aangesloten bij Somival, dat met de opbrengst van deze verjaardagskalender door Markant gesponsord wordt.

Het idee voor dit initiatief werd gegrepen uit de film ‘Calender Girls’.  “We wilden voor de lens van onze fotograaf verschijnen zoals de dames uit de film Calendar Girls”, zeggen voorzitsters Berenice Vandermeulen en Ann Delesie. “Een beetje sportief en een tikkeltje gewaagd: op die manier stellen we onze organisatie voor aan de kopers van de kalender. De eerste oplage bedraagt 500exemplaren. Maar nu al kregen we tal van aanvragen binnen.”. De fotosessies vonden plaats op verschillende locaties in en rond het Regenboogstadion. De voorstelling van de kalender op 12 september was meteen het hoogtepunt van de startavond van een nieuw Markant-werkjaar. De vereniging telt momenteel 420 leden.

Voorzitsters Berenice Vandermeulen en Ann Delesie kunnen met hun actief bestuur hun leden weer heel wat activiteiten aanbieden.  Vandaag start Markant al met een vijfdelig lessenpakket Nordic Walking en zaterdag 23 september staat de gezinsfietstocht ‘Pur Fruit’ geprogrammeerd, een combinatie van fietsen en fruitpluk. Zondag 30 september volgt de maandelijkse weekend-club, een spelnamiddag in De Hoop. Verder vernoemen we voor oktober de leesclub Alphom op dinsdag 2 oktober (bespreekt ‘De Vliegeraar’ van Hasseini), bezoek aan diepvriesbedrijf in Kortemark, bijwonen muziekconcert in Sint-Baafs-Vijve, reisverslag Siberië van Martin Heylen, jaarthemadag ‘In de ban van het wiel’. Terugkerende activiteiten zijn ook Happynetics de maandagavond,   Fortuna iedere derde dinsdagavond en Ochtendgym iedere woensdagmorgen.

De zwart-witkalenders, die elk jaar opnieuw kunnen worden gebruikt, kosten 10 euro. Het wordt wellicht drummen om dit ‘hebbeding’ of  ”jarenlang een streling voor het oog” te bekomen. De opbrengst is bestemd voor Somival, de vereniging Sport en Ontspanning voor MInderVALiden uit Waregem. De kalender is ondermeer te bekomen bij het voorzitstersduo Berenice Vandermeulen tel. 056 60.54.34 en Ann Delesie 056 60.30.91

Berenice :  Stationsstraat 58 Waregem  info@berenice.be  

Ann  :  Meersstraat 34 Waregem     056 60.30.91

20-09-2007, 11:58 geschreven door wareber  

De restauratie van het Van Belle-orgel gebeurde onder impuls van de Orgelstichting, die werd opgericht op 25 november 1992 door Herman Van Houcke in samenspraak met de toenmalige pastoor M. Raes, de leden van de kerkfabriek, de plaatselijke politici en enkele geïnteresseerde personen. Bedoeling was de werkzaamheden te ondersteunen die moesten leiden naar de restauratie van het Van Belle-orgel, dat sedert 1960 een stilzwijgend monument bleef. Momenteel horen daar het jaarlijks organiseren van een Sint-Martinusconcert en andere concerten bij  en het ervoor zorgen dat beide historische orgels in goede staat bewaard blijven.

Het volgende orgelconcert in de Sint-Martinuskerk gaat door op vrijdag 21 september 2007 om  20 uur. Organist is Luc Ponet.  Op 30 september om 10.30 u. volgt een orgelbespeling met de organisten Paul van Maele en Thijs Vanryckeghem. Fiebe Lambrecht, Liesbeth Vantieghem en Florence Fourneau luisteren de plechtigheid op gitaar op olv Elke Soenens. Op vrijdag 12 oktober 2007 om 20 u. tenslotte is er nog een orgelconcert en balletopvoering. Organisten zijn dan Gert Amerlinck en Joost Prové en het ballet wordt gepresenteerd door leerlingen van de Stedelijke Academie.

Meer info: herman.van.houcke@telenet.be

http://www.orgelkunst.be/orgelbouwactualia/orgelbactDesselgemVanBelle.htm

http://www.orgelstichting.cjb.net/

18-09-2007, 12:11 geschreven door wareber  

In Cultuurcentrum De Schakel opent zondag 23 september om 14.30 u. de tentoonstelling “En Flandre”. Naast werk van de Frans-Vlaamse kunstenaar Marc Lequenne stelt de Waregemse foto-diaclub Waro er een reeks kunstfoto’s tentoon in verband met Frans-Vlaanderen. De opening wordt muzikaal opgeluisterd door de Frans-Vlaamse folkgroep Blootland. De tentoonstelling loopt tot zondag 7 oktober 2007 in de hal van De Schakel.

De foto-diaclub WARO, genoemd naar de “stamvader” van Waregem, werd in 1966 gesticht door enkele plaatselijke fotoliefhebbers. Een eerste  tentoonstelling met werken van clubleden kwam er na twee jaar werking. WARO lag mee aan de basis van de oprichting van het West-Vlaams Verbond van Foto-en Diakringen (WVFD). De samenwerking tussen WARO en WVFD resulteerde in 1971 in de eerste grote fototentoonstelling in Waregem: “Westfoto 1”.

Waro werkt onder de koepel van het Centrum voor Beeldexpressie ( CvB). Het CvB verenigt alle foto- film en multimediaclubs in Vlaanderen. Deze organisatie werkt onder het toezicht van de Vlaamse Gemeenschap. In Vlaanderen zijn momenteel ongeveer 5.000 leden aangesloten. Door een stevige structuur en verschillende communicatie kanalen wordt de werking van het CvB geoptimaliseerd.

WARO lag ook aan de basis van een groots opgezet internationaal foto-en diafestival in Waregem ter gelegenheid van 700 jaar Gulden Sporen, dat plaatsvond van 6 tot 16 juli 2002 met de medewerking van het WVFD en het CvB.. Deelnemers uit 54 verschillende landen stuurden toen ruim 11.000 werken in. Voor het hele project werden 5 verschillende tentoonstellingen georganiseerd. Bij die gelegenheid verscheen het boek “WAREGEM meets the photographic WORLD”, met een selectie van werken uit de verschillende tentoonstellingen.

Verschillende leden van WARO wonnen nationale en internationale medailles en prijzen met hun werk. De club staat bijzonder hoog aangeschreven door z’n vele activiteiten en het niveau van de georganiseerde tentoonstellingen.

De digitale revolutie in de fotografie heeft ook  bij WARO  een grote invloed gehad: wat begon met beperkte digitale reportages met foto’s in klein formaat is uitgegroeid tot het creëren van degelijk afgewerkte montages voor digitale presentatie. Tentoonstellingen en digitale voorstellingen volgen elkaar op. Na ruim 40 jaar werking (met maandelijkse bijeenkomsten en tal van activiteiten) blijft WARO een organisatie die steeds klaar staat om iedere fotoamateur bij te staan in het beoefenen van z’n hobby.

Ter gelegenheid van de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag presenteert WARO een reeks kunstfoto’s in verband Frans-Vlaanderen. Verschillende leden doorkruisten de ganse regio en presenteren een selectie uit de vele opnamen. In de toonstelling worden ook recente foto’s getoond van Waregem. De bezoekers uit Nederland en Frans-Vlaanderen krijgen zo een idee van wat leeft in “De eenvoudigste stad van Vlaanderen”. Er worden werken tentoongesteld van Dirk en Faber Liviau, Jacques Vandecasteele, Joachim Goeminne, Antoon Locquet, Michel Saveyn en Etienne Deman

Als informatie: Etienne Deman, medestichter van WARO en erevoorzitter van de club, is de huisfotograaf van het KFV (cfr. KFV-Mededelingen, jrg. 33, nr. 3, blz. 13). Dat het KFV over een indrukwekkend fotoarchief beschikt komt doordat Etienne Deman sinds decennia fotoreportages maakt van de Frans-Vlaamse Cultuurdagen.

18-09-2007, 10:22 geschreven door wareber  

Op de 1500 meter miste Frederic nog net het podium. Hij zette wel zijn eigen beste tijd neer op deze afstand en werd vierde na de Portugees Monteiro José, de Pool Galaski Wojeceich en de Braziliaan Alecrem José Carlos. In de 5.000 meter liep hij iedereen achter zich. Hij veroverde op deze afstand de wereldtitel en klopte de Portugees Monteiro José (zilver) en de Indiër Gursaheb Singh (brons).

Een zeer gelukkige Frederic kon dit prachtig resultaat vandaag  melden aan zijn supporters in Waregem. De laatste dagen was het heel warm in Taipei met temperaturen van 38° in de schaduw. Bij de 5.000 meter was het kwik gelukkig gedaald tot zowat 28 °C. De Waregemse wereldkampioen domineerde de wedstrijd en liep van bij de start aan de leiding. De titel is zeker een opsteker voor Somival en WAC Zuid-West bij wie Frederic is aangesloten. Hij wordt getraind door Johan Santens. Nu kan Frederic ter plaatse nog even nagenieten van zijn titel. Hij wordt pas woensdag of donderdag terug verwacht in Waregem.

De organisatie van deze wereldkampioenschappen is in handen van de International Wheelchair & Amputee Sportsfederation (IWAS) aangesloten bij het IPC (International Paralympic Committee). Meer dan 800 athleten uit 40 landen namen deel aan de competities in acht verschillende categories, waarvan de meeste ook staan geprogrammeerd op de Paralympische Spelen volgend jaar in Peking.

Het Somival bestuur organiseert op zaterdag 22 september al een eerste hulde van hun gouden Frederic Vanden Heede. Deze gaat door om 11 u. in de Treffer.

www.iwas07taipei.com.tw

www.somival.be

Verantwoordelijke atletiek Somival : Mia Frère tel 056 326371.

17-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

We zijn er ons wel van bewust dat we onvolledig zijn en heel wat onderwerpen nog niet of niet diepgaand genoeg aan bod zijn gekomen. U kunt daar enigszins aan verhelpen door bijvoorbeeld te reageren op bijdragen, waarna uw inbreng verschijnt in de ‘laatste commentaren’.

Het kan ook onrechtstreeks door uw bijdragen door te spelen naar ‘E-mail mij’, waarna wareber in de mate van het mogelijke uw informatie verwerkt in een bijdrage. Daarvoor vraagt de auteur echter wel voldoende nuttige informatie, bij voorkeur met een historische noot. Het zou hier zeker interessant zijn om rubrieken te starten over de geschiedenis van verenigingen, over geschiedenis van herbergen, over groot-Waregemse figuren nu en vroeger, merkwaardige gebeurtenissen, …    U kunt zeker helpen om deze Waregemse internetkrant nog aantrekkelijker te maken.  Een van de bedoelingen blijft zeker om de inhoud te bewaren als een soort archief over het huidige gebeuren in Waregem.  Suggesties blijven welkom, maar heb ook begrip voor het feit dat deze internetkrant zeker niet de enige activiteit is en mag worden voor ondergetekende.       

17-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

We volgen zeker KFV-secretaris Dirk Verbeke, tevens hoofdredeacteur en drijvende kracht achter KFV-Mededelingen, als die aangeeft in zijn ‘Woord vooraf/Avant-propos’ : “Niet slecht voor een pioniersvereniging van ‘idealisten’ die altijd grensoverschrijdend heeft gewerkt, zelfs lang voor dat mode was en dat deed in soms moeilijke omstandigheden, en altijd met weinig middelen”.

Het Komitee voor Frans-Vlaanderen vzw (KFV) is een particuliere vereniging van vrijwilligers, met een veelomvattende, bijzonder concrete werking voor en in Frans-Vlaanderen, nu 60 jaar lang. Het KFV besteedt sinds een halve eeuw bijzondere aandacht aan het onderwijs van het Nederlands in Frans-Vlaanderen door de organisatie van meer dan 30 bijna-gratis-cursussen op verschillende plaatsen. De KFV-Mededelingen werden in 1973 opgericht onder leiding van Luc Verbeke. De KFV-Mededelingen bieden ruime informatie over Frans-Vlaanderen, met bijzondere aandacht uiteraard voor de KFV-werking. Het tijdschrift heeft een oplage van 5.000 exemplaren, waarvan er zowat 2.000 gratis worden verzonden naar Frans-Vlamingen.

Nog altijd werkt KFV zonder abonnees en er is dus ook geen lidgeld. Er is wel een Steunfonds voor de algemene werking. Het KFV heeft ook nooit aanspraak gemaakt op de grote bedragen, die door sommige officiële instanties voor grensoverschrijdende samenwerking met Noord-Frankrijk soms over de balk worden gegooid. KFV bleef schooien en zelfstandig zijn en vooral hard werken voor de goeie zaak. De (weliswaar beperkte) officiële subsidies zijn de laatste jaren drastisch verminderd of stopgezet, want deze willen doorgaans enkel nog project-subsidies geven, en niet de continuïteit garanderen van wat nu al 60 jaar door een vrijwilligerswerking wordt gepresteerd. De financiële middelen van het KFV moeten dus hoofdzakelijk aangewend worden voor de ondersteuning van de buitenschoolse cursussen Nederlands. Vanaf 2008 worden die georganiseerd door het Huis van het Nederlands (in Belle), een andere realisatie van het KFV, en door het KFV verder intens financieel gesteund.      

Inhoud

In het feestnummer van KFV-mededelingen vinden we uitgebreide informatie over het programma van de 60^e Frans-Vlaamse Cultuurdag op zondag 23 september in Cultuurcentrum De Schakel in Waregem en de tentoonstelling “En Flandre”, die daaraan jaarlijks wordt gekoppeld. De jaarlijkse Cultuurdag gaat afwisselend door in Waregem en het Frans-Vlaamse Belle (Bailleul). De Frans-Vlaamse groep Blootland brengt dit jaar ondermeer het traditioneel geworden Vlaamse zeemanslied “Douwe, jongens, douwe…”, dat gaat over het harde leven op zee en symbolisch kan doorgaan voor de bijna perfecte samenvatting van 60 jaar KFV-werking voor en in Frans-Vlaanderen.

Pionier stichter (1947), oud-secretaris, oud- en erevoorzitter Luc Verbeke heeft het wat verder in dit feestnummer over de 10^de Vital Celenprijs 2007, die op 23 september tijdens de Cultuurdag in Waregem wordt toegekend aan de KFV-docenten Nederlands in Frans-Vlaanderen (zie bijdrage e-Waregem 6-8-2007). Een 17-blz tellend beeldig geïllustreerd activiteitenverslag van het 59^e werkjaar 2006 door Dirk Verbeke volgt. De rubriek ‘Publicaties’  bespreekt het 32^e jaarboek “De Franse Nederlanden” van de Stichting Ons Erfdeel, “Vauban et le Nord, la ceinture de fer” van onze Frans-Vlaamse vriend historicus François Hanscotte en “Marguerite Youcenar” van de Noord-Nederlandse romanist Camiel van Woerkum. Deze laatste geeft de feestrede op de 60^ste Frans-Vlaamse Cultuurdag met als titel “Het KFV: 60 jaar inspiratie voor Frans-Vlaanderen”.    

Andere rubrieken zijn ‘varia’ met wetenswaardigheden over Frans-Vlaanderen, het verslag van de 33^e Frans-Vlaamse Dagen op 31 maart 2007 in Nieuwpoort, 50 jaar Ons Erfdeel, Toerisme Plus in Frans-Vlaanderen, ‘Ons Oud Vlaams’ doorCyriel Moeyaert, aankondiging van de 43^e Nederlandse Taalprijsvraag voor Frans-Vlamingen, wij gedenken en steunfonds. Het feestnummer brengt ook een ruime terugblik over 21 blz. van het André Demedtsjaar 2006. Hierin vinden we ondermeer de publicatie van de toespraken van dr. Karel Platteau (André Demedts, de mens en de auteur) bij de uitreiking op 26 november 2006 van de 37^e André Demdtsprijs door Marnixring Kortrijk Broel en van Jooris van Hulle op de André Demedtshulde op 18 augustus 2006 in Waregem.

http://www.Kfv.fransvlaanderen.org

http://www.onserfdeel.be

http://histoiresdunord.blogspot.com
http://rosadoc.be/site/nieuw/kantklaar/spotop/yourcenar.htm

http://blog.seniorennet.be/adjaar

14-09-2007, 15:10 geschreven door wareber  

Om 14 uur is er in de hal van het cultuurcentrum gelegenheid tot kennismaking, en staat er een toeristische stand over Frans-Vlaanderen met de meest complete informatie over de streek: folders en brochures i.v.m. wandelen, fietsen, gastronomie, cultuur, enz… Ondertussen zorgt de Frans-Vlaamse folkgroep Blootland voor de muzikale achtergrond. Om 14.30 u. wordt de tentoonstelling “En Flandre” geopend door Pietro Icacopucci, schepen van cultuur. De tentoonstelling loopt tot zondag 7 oktober en toont schilderijen en aquarellen van Marc Lequenne uit het Frans-Vlaamse Eke (Eecke)  en kunstfoto’s i.v.m. Frans-Vlaanderen door de Waregmese foto-en diaclub WARO.

Tijdens de feestelijke plenaire feestzitting om 15 uur in de schouwburg, die geleid wordt door KFV-voorzitter Guido Carron, ereburgemeester van Waregem, houdt de huidige burgemeester Kurt Vanryckeghem de openingsrede over “Waregem en Frans-Vlaanderen”. De Noord-Nederlander Camiel van Woerkum, doctor in de Romaanse filologie, kenner van het werk van Marguerite Yourcenar en van Frans-Vlaanderen, spreekt de feestrede uit: “Het KFV – 60 jaar inspiratie voor Frans-Vlaanderen”.

Na een muzikaal intermezzo van de groep Blootland met Vlaamse zeemansliederen uit Frans-Vlaanderen geeft Xavier Verhaeghe, lid van de Raad van Bestuur van het KFV, een toelichting bij de figuur van prof. dr. Vital Celen, naar wie de Vital Celenprijs werd genoemd.  De docenten Nederlands van het KFV, die als vrijwilligers lessen Nederlands geven her en der in Noord-Frankrijk, van Kales (Calais) en Duinkerke tot Rijsel, ontvangen als collectief de 10e Vital Celenrpijs. Die wordt uitgereikt door mevrouw Godelieve Celen, dochter van Vital Celen. Daarna brengt Francis Persyn, ondervoorzitter van het KFV en ere-inspecteiur voor het Nederlands in Frankrijk,  een hulde aan de lesgevers Nederlands van het KFV.

Na een muzikaal intermezzo van het Frans-Vlaamse duo Edmonde & Joël, die hun tweede cd “Op ze Vlaams” in première voorstellen, volgt het juryverslag van de 42e KFV-Taalprijsvraag Nederlands voor Frans-Vlamingen (met 125 deelnemers) door Dirk Verbeke, KFV-secretaris en hoofdredacteur van de KFV-Mededelingen. Aansluitend is er de prijsuitreiking met overhandiging van de Prijs van de stad Nieuwpoort aan de laureaat en van de ereprijzen, zowel voor volwassenen als voor scholieren.

De plenaire feestzitting eindigt met een slotwoord van de voorzitter en een Frans-Vlaams slotlied door Blootland als eerbetoon aan de overleden volkszanger “Klerktje” (Raymond Declerck). Tijdens het plenum worden ook fragmenten vertoond uit de KFV-film “En Flandre”. Na de zitting wordt door het stadsbestuur van Waregem een receptie aangeboden.

KFV

Het KFV, met zetel in Waregem, is al 60 jaar lang een particuliere vereniging van vrijwilligers, met een veelomvattende, bijzonder concrete werking voor en in Frans-Vlaanderen. Het KFV besteedt sinds bijna een halve eeuw bijzondere aandacht aan het onderwijs van het Nederlands in Frans-Vlaanderen door de organisatie en financiering van meer dan 30 (bijna-)gratis-cursussen op tal van plaatsen in de Franse Westhoek, het Rijselse en de streek van Kales (Calais), in samenwerking met gemeentebesturen, scholen en verenigingen. In september 2007 start het 50e KFV-cursusjaar Nederlands. De cursussen Nederlands van het KFV zijn de aanloop geweest tot het geleidelijke ontstaan en de verdere ontwikkeling van lessen Nederlands in voortgezet en basisonderwijs in Noord-Frankrijk.

De periodiek, KFV-Mededelingen werd in 1973 opgericht onder leiding van Luc Verbeke. De KFV-Mededelingen bieden ruime informatie over Frans-Vlaanderen, met bijzondere aandacht voor de KFV-werking. Oplage: 5000 exemplaren. Er zijn geen abonnees. Er is wel een Steunfonds voor de algemene werking, met fiscale vrijstelling voor giften vanaf 30 €. Ter gelegenheid van de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag verscheen een speciaal feestnummer, waarmee ook de 35e jaargang van het tijdschrift ingaat. Dat is ook te raadplegen in pdf-formaat op de webstek van het KFV: www.kfv-fransvlaanderen.org . Het feestnummer, dat 80 blz. telt, bevat o.m. uitgebreide toelichtingen bij het programma van de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag en biedt een ruime terugblik op het André Demedtsjaar 2006. Demedts, eerste ereburger van de stad Waregem, was samen met Luc Verbeke de stichter van het KFV.

2007 is het 60e werkjaar van het Komitee voor Frans-Vlaanderen (KFV) en ook het 50e cursusjaar voor de KFV-cursussen Nederlands, nu in een samenwerkingsverband met het Huis van het Nederlands/La Maison du Néerlandais in Belle (Bailleul). Het Huis van het Nederlands is trouwens uit de werking van het KFV gegroeid.

Het KFV is geen staatsinstelling, maar een particuliere vereniging met een kleine, hardwerkende kern van vrijwilligers, zonder kantoren. Deze kleine groep actievelingen slaagt erin om in de vrije tijd de continuïteit van nu al 60 jaar bijzonder concrete werking voor en in Frans-Vlaanderen te garanderen, en op die manier het werk van de stichters André Demedts (eerste ereburger van Waregem)  en Luc Verbeke voort te zetten, in hun geest, met eigen accenten, aangepast aan deze tijd.  Het KFV heeft altijd en met succes geopteerd voor concrete en duurzame grensoverschrijdende (samen)werking.

Duizenden Frans-Vlamingen hebben ondertussen door en met het KFV Nederlands geleerd. De heer Francis Persyn, ere-inspecteur voor het Nederlands in Frankrijk, en ondervoorzitter van de Raad van Bestuur van het KFV vzw, schreef: “De particuliere cursussen van het KFV zijn vandaag de dag verreweg het belangrijkste net van buitenschools onderwijs van het Nederlands in Noord-Frankrijk”.

Info

Correspondentie- en redactieadres: secretaris Dirk Verbeke, Kerelsstraat 17, B 8800 Roeselare.  Tel. (00 32) (0) 51 20 55 08. E-post: kfv.fransvlaanderen@skynet.be

Administratie : Roger Vynckier, Kapellestraat 11, B 8790 Waregem

Tel. en fax (00 32) (0) 56 60 13 51

www.kfv-fransvlaanderen.org 

13-09-2007, 15:17 geschreven door wareber  

Met haar voorstel om een stadswinkel in te richten, haalde Waregem het van 56 andere projecten, die deelnamen aan de wedstrijd ‘Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007’. Waregem wil, midden in het winkelcentrum, een stadswinkel openen voor kleine ‘administratieve boodschappen’. Inwoners kunnen er tijdens de gangbare openingsuren van andere winkels snel binnenwippen voor gewone administratieve handelingen, zoals het aanvragen van een nieuwe identiteitskaart, het afhalen van een bouwvergunning, het kopen van een compostvat… Voor een administratieve openbare dienst is dit zeker een ambitieus project, want niet alleen moet men daarvoor allerhande formulieren aanpassen, ook vraagt het openen van een winkel met zo veel verschillende diensten een brede kennis van de mensen die er werken.

Op die manier stemt men de stedelijke dienstverlening af op de vrijetijdsbesteding van de burger. Om de stadswinkel mogelijk te maken, wil de stad alle formulieren vereenvoudigen en digitaal beschikbaar stellen, werkt ze aan een kwaliteitsvol procedurebeheer en organiseert ze een passende opleiding voor het personeel. Het stadsbestuur kreeg een plaatsnaambord met het opschrift ‘Waregem, Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007’ cadeau, net als een oorkonde ondertekend door minister Bourgeois en minister Keulen. Waregem krijgt ondersteuning op maat bij de uitvoering van haar vereenvoudigingsproject.

“We willen met dit initiatief onze inwoners een eer flexibeler dienstregeling aanbieden”, zegt schepen Pietro Iacopucci. “Op zaterdag zal de stadswinkel bijvoorbeeld van tien tot zes open zijn, zodat mensen geen vrijaf hoeven te nemen om hun documenten op te halen. Bovendien krijgen de bedienden die niet meer met klanten in contact komen, nu meer ruimte om hun andere taken uit te voeren.”

Met een beetje verbeelding kunnen we zeggen dat Waregem eigenlijk al tientallen jaren een winkel heeft in het winkelcentrum Het Pand. We bedoelen het loket van telefonist Martin aan de ingang van het stadhuis. Zijn visuele handicap stoort geenszins om dagelijks heel wat  klanten van het winkelcentrum en het gemeente- of stadhuis op het goede spoor te brengen. In zijn ‘infowinkel’ verkoopt hij ook ondermeer de huisvuilzakken van de stad en zorgt hij voor allerhande diensten aan de bevolking. Indertijd kon men zelfs voor rattenvergif bij hem terecht. We kunnen hem dus de ervaringsdeskundige voor dit project noemen. Hij wordt trouwens geïntegreerd in het project voor de stadswinkel, die zich situeert aan de andere kant van dezelfde ingang van het stadhuis (als tourwinkel gestart).  

De verkiezing van de eenvoudigste stad past in een ruimer streven naar meer samenwerking tussen de Vlaamse overheid en de lokale besturen. De overheid biedt de gemeenten gratis vorming en projectbegeleiding. Het uiteindelijke doel is een verregaand delen van informatie. Verschillende diensten ondersteunen plaatselijke initiatieven met advies. Sinds 2002 is er op Vlaams niveau een 'kenniscel wetsmatiging' actief. De cel adviseert de Vlaamse regering en administratie bij hun acties voor administratieve vereenvoudiging. Al twee jaar stellen de medewerkers hun expertise ook ter beschikking van de lokale besturen. De dienst taaladvies biedt gemeenten dan weer cursussen 'formulieren opstellen' aan. Naast aandacht voor vorm en lay-out ligt de klemtoon vooral op het taalgebruik, dat in de praktijk niet altijd even duidelijk is.

De impulsen van de overheid krijgen meer en meer gehoor op het lokale niveau. Vooral voor kleine gemeenten is een overzichtelijke administratie van groot belang. Acties van de Vlaamse regering en van diensten als de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) dienen echter vooral om lokale initiatieven te stimuleren. 'Het is niet de bedoeling om van bovenaf maatregelen op te leggen', zegt Herman Callens van de VVSG. 'We proberen vooral goede ideeën tot bij de andere gemeenten te brengen.'

(zie ook aankondiging finalist op 04-09-07)

http://nieuws.skynet.be/index.html?l1=actuality&l2=news&l3=homepage&l4=videos&video=203449&tab=recent&new_lang=nl

12-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Voor de regio en zeker voor de Desselgemnaren was het opnieuw een jaarlijks treffen langs de omloop. Met tienduizenden waren ze opnieuw. Dit keer tekenden we met 176 deelnemers s ook een recordaantal deelnemers op. Attracties waren uiteraard het Poepedorp in de leikant, maar er komen steeds meer tentjes van verenigingen om Desselgem Koerse gezellig te vieren. …

Ook de koers zelf bleef spannend tot het einde. Er werd bijzonder snel gereden en dat was misschien wel goed ook om het grote pak uit te dunnen en een beter overzicht te bieden. Feestvarkens Peter Van Petegem en Serge Baguet konden zich handhaven in de wedstrijd en reden de wedstrijd uit in het achtervolgend peleton. Omdat ze te ver achter waren, mochten ze wel een ronde eerder afstappen en al genieten van de overwinning van hun Quick Step-ploegmaat Steven de Jongh.  Met hem krijgt de Grote Prijs Briek Schotte ook weer een sterke winnaar. De Nederlander De Jongh was voor een massa volk sneller dan Johnny Hoogerland, de winnaar van de vorige editie.  

De wedstrijd

De Jongh haalde het licht afgescheiden van zijn landgenoot en laureaat van vorige uitgave, Johnny Hoogerland. Greg Van Avermaet won de sprint voor de derde plaats van een verbrokkelde achtervolgende groep van dertien. De wedstrijd stond vooral in het teken van het afscheid van Serge Baguet en Peter Van Petegem. Het duo werd na de wedstrijd uitvoerig gehuldigd.

Dimitri De Fauw en de Fransman Dennis Flahaut waren de eersten om aan te vallen. Na dertig kilometer werden ze terug tot de orde geroepen door een jagend peloton waarin vooral de renners van Chocolade Jacques de snelheid regelden. Tal van uitvalspogingen volgden elkaar op maar het was wachten tot halfkoers voor zestien renners voor de grote groep konden uitrijden. Kenny Lisabeth viel hier, op zo'n dertig kilometer van het einde, letterlijk en figuurlijk uit weg.

De vijftien overgeblevenen zouden niet lang meer samenblijven. Quick Step-Innergetic, met vier in de kopgroep, speelde het immers slim. Eerst waagde Wilfried Cretskens zijn kans. Die kreeg het gezelschap van Geert Omloop maar dat duo kon niet voorop blijven. Meer geluk had Nederlander Steven de Jongh toen hij met zijn landgenoot Johnny Hoogerland in de aanval trok. Een versnelling op anderhalve kilometer van de eindmeet van de Jongh zorgde ervoor dat hij afgescheiden het zegegebaar kon maken. Het peloton met daarin Serge Baguet en Peter Van Petegem was dan al, wegens te grote achterstand, een ronde voortijdig uit de wedstrijd genomen. De twee Oost-Vlamingen namen al de tijd om hun fans uitvoerig te groeten en reden broederlijk naast elkaar over de eindmeet in hun laatste officiele wedstrijd.

"We moesten echt de koers maken", vertelde De Jongh na de wedstrijd. "Zeker omdat we met vier man van de ploeg voorin zaten. Ik ben wel tot twee keer toe moeten versnellen om weg te geraken uit onze groep. Een eerste keer lukte het me helemaal niet, een tweede maal was het wel goed en kreeg ik Hoogerland mee. Met hem wou ik niet naar de eindmeet en op zowat anderhalve kilometer van de finish ging ik vol door. Eigenlijk was deze overwinning de aanzet van het echte feest dat straks nog volgt met Serge en Peter", straalde De Jongh.

Naast De Jongh werden ook Serge Baguet en Peter Van Petegem gehuldigd door de organisatoren. "Het zit er nu echt op", vertelde Serge Baguet met tranen in de ogen. "Mijn vrouw is hier en de sponsors geven nog een receptie wat verderop in een restaurant. Het zal laat worden, maar ik heb een goede chauffeur bij. Wanneer we terug naar huis keren kan ik niet zeggen. Vroeg zal dat zeker niet zijn. Er valt een pak stress van me af nu. Ik ben een tevreden man".

Uitslag Grote Prijs Briek Schotte

176 Eliterenners met en zonder contract

155 km (17 ronden van 9,1km)

1. Steven de Jongh (Ned) - 155 km in 3u23'00"

2. Johnny Hoogerland (Ned) op 7"

3. Greg Van Avermaet - 36"

4. Geert Omloop - z.t.

5. Maarten Wijnants

6. James Vanlandschoot

7. Wilfried Cretskens

8. Sven Renders

9. Mindaugas Striska (Lit)

10. Robbie McEwen (Aus) - 48"

11. Stefan van Dijk (Ned) - z.t.

12. Stefan Cohnen (Ned) - 53"

13. Jehudi Schoonacker - z.t.

14. Niko Eeckhout - 1'03"

15. Gert Steegmans z.t.

Persagentschap Belga over afscheid Peter en Serge in Desselgem

Baguet hield er een carrière in twee bedrijven op na. Hij werd in 1990 beroepsrenner bij Lotto. In de vijf seizoenen dat hij daar verbleef, behaalde Baguet acht zeges met daarin onder andere een ritoverwinning tijdens de Ronde van de Limousin (1992) en een etappewinst in de Ronde van Groot-Brittanië (1993). In 1994 keerde hij drie keer huiswaarts met de zegebloemen om dan in oktober 1996 een einde te breien aan zijn carrière als prof bij Vlaanderen 2002.  Baguet had het gehad in de wielersport en vond zijn heil als dakwerker. Drie jaar was hij tewerk op 'den travaux' tot Jef Braeckevelt hem wist te overtuigen om opnieuw profrenner te worden.

Vanaf 2000 begon bij Lotto-Adecco dus het tweede luik, en wat later zou blijken het mooiste, in de loopbaan van Baguet. Op 26 juli 2001 was de Oost-Vlaming de snelste in de zeventiende etappe van de Tour de France met start in Brive-la-Gaillarde en aankomst in Montlucon. Baguet klopte er de Deen Jakob Piil en de Italiaan Massimiliano Lelli. Achteraf volgende de legendarische uitspraak dat indien Lelli, die zich liet 'meeslepen' in de finale, had gewonnen Baguet hem zou vermoord hebben. Vier jaar later kroonde de man uit Letterhoutem zich tot nationaal kampioen toen hij in een millimetersprint zijn gouwgenoot en latere ploegmakker Kevin Van Impe in Saint Hubert achter zich liet. Baguet is thans 38 jaar en vindt het nu welletjes.

"Of ik opgelucht ben dat het eindelijk ten einde is? Eigenlijk wel, maar dit is toch een zeer emotioneel moment. Zeker als je de supporters ziet met spandoeken en mensen die uiterst gul zijn met vele schouderklopjes. Dit afscheid geeft me een raar gevoel. Kippenvel. Op 27 oktober doen we de festiviteiten nog eens over. Hoe, wat en waar moeten we nog eens terdege uitdokteren maar het zal er wel een ferme lap op zijn", lachte Serge Baguet voor het vertrek van zijn laatste race.

Ook de 37-jarige Peter Van Petegem zwaait af. De 'Zwarte van Brakel' heeft een stukken indrukwekkender palmares dan zijn streekgenoot. Voor hij prof werd kon 'de Peet' in 1991 al eens plaats nemen op het hoogste schavotje van het Belgisch kampioenschap bij de amateurs. Het leverde hem meteen een profcontract op bij het Nederlandse PDM. Lang bleef hij daar niet en de man ondertekende voor 1993 een verbintenis bij Lotto.

Het duurde tot 1994 vooraleer Van Petegem een eerste vis aan de haak sloeg. Dat jaar won hij bij het bescheiden Trident van Willy Van Der Eecken de Scheldeprijs. In 1997 volgde een tweede grote zege. In de Omloop Het Volk liet hij onder andere Tom Steels en Johan Capiot achter zich. Het jaar daarop was hij opnieuw de snelste in de openingsklassieker maar het beste dat jaar moest nog komen met een zilveren medaille op het WK. Bij TVM-Farm Frites was Van Petegem in 1999 primus in de Ronde van Vlaanderen, de Driedaagse De Panne-Koksijde en de E3 Prijs Harelbeke.

Een rampjaar, nochtans goed gestart met een zege in Kuurne-Brussel-Kuurne en een etappe in Parijs-Nice, werd het voor Van Petegem in 2001 toen hij aan de slag ging bij het Amerikaanse Mercury. Die ploeg werd geplaagd door financiële tegenslagen waardoor Van petegem voor de najaarsklassiekers van datzelfde jaar aan de slag ging bij Collstrop-Palmans van Hilaire Van Der Schueren. Het seizoen daarop begon Van Petegem opnieuw bij Lotto en sprokkelde zeven overwinningen met onder andere de Omloop Het Volk, Driedaagse De Panne-Koksijde en een rit in de Ronde van Het Waalse Gewest.

In 2003 stond het 't Jagershoekje, het supporterscafé van de Peet, driemaal serieus op zijn kop nadat hun poulain de dubbelslag Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix lukte en tijdens het WK de bronzen medaille behaalde. De jaren daarop volgden nog een pak interessante ereplaatsen. Voor zijn laatste profjaar verkaste Van Petegem naar het team van Patrick Lefevere om er vandaag mee op te houden.

"Blij dat het gedaan is? Toch wel ja. Ik heb een mooie carrière bijeen gefietst. Welke overwinning nu de mooiste was, kan ik voor de vuist weg niet zeggen maar mijn eerste zege in de Ronde van Vlaanderen, dat gaf toch een geweldig gevoel. Zeker omdat die koers in mijn streek gereden wordt. Dat er een pak supportersbussen vanuit mijn streek afgezakt zijn naar Desselgem? Dat moet zijn want ik heb hier al een pak bekende gezichten gezien. Dit doet enorm deugd", stelde Van Petegem toen hij met zijn allerlaatste rugnummer, 25, uit zijn carrière de start nam.

http://www.cyclingnews.com/road.php?id=road/2007/sep07/briekschotte07

11-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

De publicatie Van tuinwijk tot hoogbouw. Woonwijken in Waregem, 1922-1977 brengt een overzicht van de initiatieven die door de gemeentebesturen van Beveren-Leie, Desselgem, Sint-Eloois-Vijve en Waregem genomen werden om kansen te creëren op betere woon- en leefomstandigheden voor hun inwoners. Ook de realisaties van de verschillende huisvestingsmaatschappijen, met andere woorden de woonomgeving van vele Waregemnaars,  worden in het boek stuk voor stuk belicht.

Een eigen woning was net na de Tweede Wereldoorlog voor een groot deel van de bevolking eerder droom dan werkelijkheid. Een moderne woning met voldoende lucht en licht, voorzien van modern comfort zoals stromend water en elektriciteit, stond dikwijls veraf van de harde realiteit. Tijdens het interbellum werden op nationale schaal reeds maatregelen getroffen om de woon- en leefomstandigheden van de gewone man te verbeteren. Zo werd in 1919 de Nationale Maatschappij voor Goedkope Woningen en Woonvertrekken (NMGWW) opgericht. In 1935 volgde de stichting van de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom (NMKL), als landelijke tegenhanger van de NMGWW.

Ten gevolge van de Tweede Wereldoorlog had de bestaande woningnood nog grotere proporties aangenomen. Drie belangrijke wetten zouden de basis vormen van het naoorlogse huisvestingsbeleid. In 1948 ging de ‘Wet houdende bijzondere bepalingen tot aanmoediging van het privé-initiatief bij het oprichten van goedkope woningen en het kopen van kleine landeigendommen’ van kracht. De wet kreeg algemene bekendheid als de Wet De Taeye, genoemd naar Alfred De Taeye, kamerlid en later minister van Volksgezondheid en Gezin, die het wetsvoorstel indiende. De wet, die de individuele woningbouw aanmoedigde door het uitreiken van staatspremies, werd een waar succes en werd herhaaldelijk verlengd en aangepast.

Ook in Waregem kon de staatsbouwpremie rekenen op heel wat bijval. Nauwelijks drie jaar na de goedkeuring van de wet waren er in Waregem honderd tweeëntwintig nationale bouwpremies uitbetaald voor een totaal bedrag van 3 586 000 Belgische frank. Toevallig werd ook de honderdduizendste De Taeye-premie in 1954 in Waregem uitgereikt, wat met de nodige luister gevierd werd.

De katholieke De Taeye-wet kreeg in 1949 een socialistische tegenhanger: de Wet Brunfaut. Waar de wet De Taeye de private woningbouw en het wonen op het platteland stimuleerde, was de wet Brunfaut gericht was op de oprichting van collectieve woningbouwprojecten. Eind 1953 werd de wet inzake krotopruiming, de zogenaamde Tweede Wet De Taeye, goedgekeurd. De afbraak van ongezonde krotwoningen en het creëren van betere levensomstandigheden voor de voormalige bewoners ervan, maakte samen met het stimuleren van zowel de private als collectieve woningbouw, deel uit van het algemene woonbeleid. De realisatie van dit huisvestingsbeleid was een belangrijk aspect in de uitbouw van de welvaartsstaat in de jaren vijftig en zestig.

Om tegemoet te komen aan het heersende woningtekort leverden ook gemeentebesturen diverse inspanningen. Bovenop de bouwsubsidie van de staat en van sommige provincies, reikten heel wat gemeenten een eigen lokale bouwpremie uit. Ze trachtten zo de bouwactiviteit op hun grondgebied te stimuleren en bovendien extra inwoners – potentiële belastingbetalers – aan te trekken. De gemeenten Beveren-Leie, Desselgem, Sint-Eloois-Vijve en Waregem hadden anno 1949 elk een gemeentelijke bouwpremie. Waregem had zelfs al in 1928 een krediet voorzien voor het oprichten van ‘werkmanshuizen’.

Naast het toekennen van gemeentelijke bouwpremies en het ondernemen van acties om de ongezonde krotwoningen uit het straatbeeld te verwijderen, stimuleerden de gemeentebesturen ook  de verschillende huisvestingsmaatschappijen in hun activiteiten.

In Waregem was in 1922 de Samenwerkende Maatschappij voor het bouwen van Goedkope Woningen Helpt Elkander opgericht en erkend door de NMGWW. De vergunning voor de eerste ‘tuinwijk’ van Helpt Elkander, de zogenaamde Veertig Huizen, werd afgeleverd in september 1922. Vele bouwprojecten zouden volgen, met het Torenhof als grootste en meest vooruitstrevende realisatie. Na de Tweede Wereldoorlog trad ook het gemeentebestuur van Sint-Eloois-Vijve toe tot Helpt Elkander.

In Beveren-Leie en Desselgem was het niet Helpt Elkander, maar de Harelbeekse maatschappij Mijn Huis, die er vanaf 1950 een groot aantal groepsbouwprojecten zou realiseren. Tenslotte zorgde ook de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom voor de realisatie van een aantal woonwijken in Waregem, waarbij de nadruk lag op het creëren van een landelijke en rustige woonomgeving, met huizen – dikwijls witgeschilderd – in een typische, eigen stijl.

De bouwactiviteiten van de verschillende huisvestingsmaatschappijen zijn, samen met het succes van de De Taeye-premie en de gemeentelijke premies voor individuele woningbouw, erg bepalend geweest voor het uitzicht van het huidige Waregem. Naar aanleiding van Open Monumentendag, met als centraal jaarthema wonen wordt dit stukje recente Waregemse woongeschiedenis in de kijker geplaatst.

Praktische informatie publicatie:

‘Van tuinwijk tot hoogbouw. Woonwijken in Waregem, 1922-1977’

Een uitgave van het stadsbestuur van Waregem, beschikbaar vanaf 8 september.

Kostprijs € 10, op Open Monumentendag  € 7.

08-09-2007, 16:42 geschreven door wareber  

Op Open Monumentendag zondag 9 september om 11 u.vindt de eerste versassing plaats op de gerestaureerde oude drietrapssluis te Ooigem. Het is een evenement dat niet alleen de pleziervaarders zal interesseren. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad eer de al ruim dertig jaar niet meer gebruikte sluis terug werkzaam kon worden. In 1999 werd de oude sluis geklasseerd als monument. De volledige restauratie gebeurde met Europese steun door Waterwegen en Zeekanaal NV.

Deze drietrapssluis uit 1870 is uniek in Vlaanderen. Ze verbindt het Kanaal Roeselare-Leie met de Leie en vangt een niveauverschil van 7,5 meter op. In 1870 kon men nog geen sluisdeuren bouwen die sterk genoeg waren om aan die hoge druk te weerstaan (de sluisdeuren waren toen nog van hout). Daarom werd de constructie verlengd tot een drietrapsluis. De drietrapssluis werd op 1 januari 1872 in gebruik genomen.

Het doel voor de restauratie ging verder dan het in stand houden van een waardevol stuk patrimonium. De sluis kan na deze restauratie opnieuw gebruikt worden voor het verschutten van pleziervaartuigen, maar zij laat ook een fijnere regeling toe van de waterafvoer. In periodes dat de wasdebieten op de Mandel reeds via het Kanaal Roeselare-Leie naar de Leie worden afgevoerd, kan de schade door overstromingen in Roeselare in aanzienlijke mate worden beperkt. Europa subsidieerde de restauratie in het kader van het samenwerkingsverband Canal Link met 265.000 euro.

De scheepvaart op het kanaal Roeselare-Leie nam geleidelijk toe van 36.700 ton in 1881 - dit is tien jaar na de openstelling - tot 184.000 ton in 1913 en 480.000 ton in 1934. In 1972 - het laatste jaar dat de drietrapssluis in dienst was - was het reeds opgelopen tot 1.485.000 ton. Er werden toen gemiddeld 43 schepen per dag geschut met pieken tot 50 schepen per dag. We kunnen zeggen dat de drietrapssluis daarmee zijn maximum capaciteit had bereikt.

Op 14 december 1973 werd de grote nieuwe sluis in Ooigem geopend, waardoor de

3-trapssluis buiten gebruik gesteld werd. De trafiek met de nieuwe sluis bedroeg  3.170.000 ton tijdens het voorbije jaar 2006. Op 10 juni 1999 werd de oude drietrapssluis geklasseerd als monument. Via het Europees IIIB-project Canal Link werd de 3-trapssluis zorgvuldig gerestaureerd door Waterwegen en zeekanaal NV. Begin vorig jaar kwam voor Leisprokkels 2006 een historische bijdrage van bd tot stand over de drietrapssluis, maar die zal wegens praktische redenen pas kunnen verschijnen in Leiesprokkels 2008 .

De sluis zal weer gebruikt worden om de pleziervaart te versassen van het kanaal naar de Leie. De eerste versassing vindt plaats op 9 september om 11 uur.

08-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Halte 1: Tentoonstelling  – stadhuis

Na Antwerpen en Leuven is de tentoonstelling ‘Wonen in Welvaart’ te zien in Waregem. Films, foto’s, tijdschriften en plannen illustreren hoe het wooncomfort na de Tweede Wereldoorlog spectaculair verbeterde. Dat werd onder meer mogelijk door de Wet De Taeye, waarvan de honderdduizendste premie in Waregem werd uitgereikt.

Halte 2: Torenhof – Torenlaan

Het Torenhof is de grootste verwezenlijking van de Waregemse lokale huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Dit project werd tussen 1965 en 1977 in verschillende bouwfases gerealiseerd. Naast moderne rijwoningen, deden diverse voor Waregem nieuwe bouwtypes, zoals de duplexwoning, de patiowoning en de hoogbouw, hun intrede in het Torenhof.

Halte 3: Villapark – Ruitersdreef

Het eerste groepsbouwproject in Waregem van de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom werd aangevat in 1955. Met de aanleg van de tuinwijk het Villapark werd voor 56 gezinnen de mogelijkheid gecreëerd om een eigen woning te kopen: een bescheiden witte villa, in landelijke stijl, gelegen in een rustige en groene omgeving.

Halte 4: Veertig Huizen en Nieuwhuizen – Jozef Duthoystraat

Deze wijk, in de volksmond bekend als de Veertig Huizen, dateert van het interbellum. Het was het eerste project van de Waregemse maatschappij voor het bouwen van goedkope woningen, die werd opgericht om  een oplossing te bieden voor het heersende woningtekort.

Halte 5: Wijk Nieuwenhove – Sint-Margrietstraat

De wijk te Nieuwenhove werd gerealiseerd door de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander tijdens de jaren '50 en '60. De vier bouwfasen zijn van elkaar te onderscheiden door hun verschillende stijlen en typologie, gaande van rijwoningen en kleine huisjes voor 'ouden-van-dagen' in traditionele vormgeving, tot moderne, tijdsgebonden bel-etagewoningen met platte daken.

Halte 6: Tomberg

Na een aantal kleinere bouwprojecten in Beveren-Leie te hebben gerealiseerd, startte de huisvestingsmaatschappij Mijn Huis in 1961 met de bouw van 25 woonhuizen aan het begin van de Tomberg. In de jaren '70 volgde een uitbreiding in twee fases waardoor de Tomberg de grootste woonwijk van deze deelgemeente werd. 

Halte 7: Rodenbachwijk

De woningen van de Rodenbachwijk werden gerealiseerd door Mijn Huis, waarbij de gemeente Desselgem zich in 1949 aansloot. De negen huizengroepen staan ingeplant rond twee groene pleintjes, waardoor eind jaren '50 een rustige woonwijk gecreëerd werd. Eerder had Mijn Huis reeds de huizenrijen aan de Leopold III- en Boudewijn I-laan gebouwd.

Halte 8: De Nieuwe Wijk – De Taeyelaan

Midden jaren '60 werden de werken aangevat voor de grootste realisatie van Mijn Huis in Desselgem. Naast gezinswoningen werden er ook drie appartementsblokken en enkele bejaardenhuisjes opgericht. Hoewel intussen reeds heel wat nieuwe wijken gerealiseerd werden, blijft men in de volksmond spreken van de ‘Nieuwe Wijk’.

Halte 9: Rozenhof

De woonwijk Rozenhof is een project van de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander uit de jaren '60. Een deel van de woningen werd gebouwd met 'belofte van aankoop', een methode waarbij iedereen, door belegging van de eigen spaarcentjes, en met behulp van de bouwpremies van staat, provincie en gemeente, eigenaar kon worden van een eigen woning, uitgerust met modern comfort.

Halte 10: Bilkhage – Bilkhagelaan

De Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom kocht in 1961 grond aan op de wijk Bilkhage voor de oprichting van een project van 43 woningen, die in twee fases gebouwd werden.

Halte 11: Gaverke – Tjollensstraat

Op de wijk het Gaverke werden, verspreid over verschillende bouwfases, ruim 125 woningen opgericht op initiatief van de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Een aantal van deze woningen zijn kleine, witgeschilderde bejaardenhuisjes in traditionele stijl.

Praktische informatie Open Monumentendag:  zondag 9 september: 10-18u

randanimatie (14-18u) en info aan het stadhuis van Waregem

Deelname gratis, circa 32 km.

De routefolder met deelnameformulier komt in elke Waregemse brievenbus terecht.

07-09-2007, 15:48 geschreven door wareber  

Schepen van cultuur Iacopucci motiveert het voorstel met de vaststelling dat Waregem nood heeft aan dergelijke tentoonstellingsruimte. Momenteel beschikt de stad over de tentoonstellingshal van Cultuurcentrum De Schakel en zaal 29 in de Kunstacademie. Het is niet de bedoeling dat het omgevormde koetshuis alleen zou open staan voor kunst met de grote K. Het stadsbestuur wil al onze kunstenaars voldoende ruimte bieden voor een of andere tentoonstelling. In het verleden werden hier al beperkte tentoonstellingen in ondergebracht, die dan veelal te maken hadden met het natuurpark. Het koetshuis leent zich tot de vooropgestelde nieuwe bestemming. In combinatie met de cafetaria in het kasteel, kunnen hier binnen afzienbare tijd (wellicht 5 tot 10 jaar) wellicht veelbelovende exposities worden geopend.

Het dossier wordt met de beslissing van de gemeenteraad op gang gebracht. Momenteel staat het beschermd koetshuis er ietwat vervallen bij. Toen de familie van baron Jean Casier nog het kasteel bewoonde, stonden in dit gebouw de koetsen van de baron en werden zijn paarden hier op stal gezet. De stallingen worden op vandaag gebruikt door de tuinarbeiders, maar doen ook dienst als opslagruimte voor de uitbaters van het kasteel en in het uiterst rechtse gedeelte is een publiek toilet ingericht. Het is echter een beleidsoptie om het gebouw een culturele functie te laten bekleden. De grootte, de ligging en het karakter van het gebouw verlenen zich tot het gebruik als tentoonstellingsruimte.

Het is de bedoeling op termijn allerhande aanpassings- en renovatiewerken aan het interieur uit te voeren. Ook het buitenschrijnwerk zal wellicht vernieuwd dienen te worden. De compartimentering op het gelijkvloers kan verwijderd worden om een grote open ruimte te bekomen voor allerhande tentoonstellingen. Om dit project te ontwerpen en te begeleiden is het wenselijk een ontwerper aan te stellen. Dan kan een restauratiedossier worden opgemaakt. De stad maakt dan als opdrachtgevend bestuur kans om 80% van de kosten terug te krijgen van de Vlaamse Gemeenschap (60%) en van de Provincie (20%).

De ontwerper zal daarom nauw overleg moeten plegen met Afdeling Onroerend Erfgoed (het vroegere Monumenten & Landschappen) wegens het geklasseerd karakter van het gebouw. De kostprijs voor het opstellen van het ontwerp wordt geraamd op 15.000 euro, inclusief BTW.  Momenteel is deze uitgave nog niet, of moeten we na de begrotingswijziging van juli zeggen ‘niet meer’, opgenomen in de begroting 2007.

07-09-2007, 15:09 geschreven door wareber  

Op 9 september is het Open-Monumentendag en dan wordt de Ooigemse drietrapssluis, die volledig gerestaureerd werd en een beschermd monument is, terug opengesteld en extra in de kijker gezet. Daarom start de tocht van het erfgoedproject op die plaats, zodat ook de deelnemers aan de fietstocht daar nog kunnen een kijkje nemen.

We fietsen – elk volgens eigen tempo – langs minder gekende plekjes in Wielsbeke. Zo kom je terecht op enkele boerderijen en plaatsen waar je anders de kans niet toe krijgt. Onderweg is van alles te beleven. Met een thema waar spoken, heksen, sagen en legenden het onderwerp vormen kan dit ook niet anders. We gingen op zoek naar onwaarschijnlijke verhalen, die door één of meerdere mensen verteld, gezongen of uitgebeeld worden. Er komt ook een echte heks vertellen over keltische bomen, geneeskrachtige drankjes, de spirituele kracht van verloren beschavingen… en je kan op diverse stopplaatsen nog de innerlijke mens versterken, met een passend drankje of hapje.

Tot slot kan men – vrijblijvend - een vragenlijst in te vullen. Wie aandachtig gekeken heeft langs de route, zal ongetwijfeld kans maken om één van de mooie prijzen te winnen. Als afsluiter heeft men de mogelijkheid om even na te genieten bij een glas in OC Hernieuwenburg.  De fietstocht is eerder kort gehouden omdat iedereen, ook gezinnen met kinderen, hieraan zouden kunnen deelnemen. Met alle haltes tussenin zal het geheel ongeveer 3.30 u. duren.

De inschrijvingen voor de gezinsfietstocht “In de ban van de sage” kan aan het sas van Ooigem van 13 u tot 14.30 u.  Voor 5 euro bekomt u een geïllustreerde brochure met routebeschrijving, een bonnetje voor een tovenaarsdrankje onderweg, een heksensnoepje en een plakje lekkere kruidencake. Onderweg beleeft u op elk van de zeven stopplaatsen een verrassende act. De gezinsfietstocht belooft een unieke belevenis te worden. Je komt op plaatsen, waar je anders de kans niet toe krijgt; Je gelooft je oren en oren niet wat daar vroeger zou gebeurt zijn, je smaakpapillen worden verwend en exclusieve verhalen komen onder het stof vandaan. Mysterieuze figuren kruisen je pad…

Deze productie komt tot stand door de inzet van een actieve ploeg mensen, geplukt uit diverse socio-culturele verenigingen. We vernoemen hier de Cultuurraad, Davidsfonds Wielsbeke/St-Baafs-Vijve, Davidsfonds Ooigem, Heemkundige kring Juliaan Claerhout, Es-Battement. Daarbij kan de werkgroep nog rekenen op heel veel losse medewerkers uit andere verenigingen. Op de foto zien we de werkgroep met onderaan Monique Claerhout en Katrien Vanparys, op de 2^e rij Griet Delanghe en Doenja Goutsmet en bovenaan John Moerman, Bert Desmet en  Geert Eeckhout. Op de foto ontbreken nog Olivia Vanhaesebrouck, Michaël Delange, Jacob Hobbel en Lieven Hutsebaut.

Alle inlichtingen: culturele dienst Wielsbeke 056/ 67 32 70

cultuur@hernieuwenburg.be

07-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Technisch gezien is er voldoende ruimte tussen de twee terreinen voor de beoefenaars, maar bij dergelijk balspel kan de bal terechtkomen op of juist naast de trampoline of de turners.

Dit creëert een zeer gevaarlijke situatie, waarbij de sporter of de begeleider zijn concentratie verliest en hierdoor de sprong gemist wordt. De veiligheid van de trampolinespringers is onder de bestaande voorwaarden niet langer gegarandeerd.

Vooral de Beverse trampolineclub Lenig en Vlug, in 1959 als turnclub geboren, heeft als sportclub een sterk prestige en kent internationale uitstraling. Het was één der eerste trampolineclubs in het land. Maurice Huysentruyt maakte destijds een demonstratie mee van grote promotor Kurt Bachler uit Zwitserland en was onmiddellijk gewonnen om de sport ook in Beveren-Leie te promoten. Zo werd de eerste trampoline op West-Vlaamse bodem hier geplaatst, één van de eerste in België.  Dit toestel zou een heel andere dimensie geven aan de Beverse turnclub.

De mobiele scheidingswand bestaat uit twee delen: een grofmazig polyestergaas bovenaan, en onderaan wordt dit gaas vervangen door een sterker en zwaarder foliedoek. De gaaswand wordt opgehangen aan een aantal rolwagentjes, die over de draagrail rijden. Deze rail is zo hoog mogelijk opgehangen aan het derde dakspant en leidt de samengeschoven gaaswand via een bochtprofiel naar een parkeerstrook tegen de langse gevel. Als de compartimenteringswand weggeschoven is tegen de gevel, kan de ganse sporthal zonder hindernis als één grote ruimte gebruikt worden.

De wand wordt geleverd en aangebracht door een gespecialiseerde aannemer, rekening houdend met de stabiliteit van het bestaande spant en de ruwbouw, alsook met de brandveiligheid van de materialen, de kwaliteit van het ophangssysteem en de lasnaden, enz…  De kostprijs van de ingreep wordt geraamd op 9.500 euro incl. BTW. Er is al een krediet voorzien op de begroting 2007.

http://users.skynet.be/fa291469/Info/Sporthal.htm

http://www.damesvolleybeverenleie.be/index2.html

www.lenigenvlug.tk

06-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

De milieudienst doet een oproep tot alle geïnteresseerden om in een denkgroep mee te werken aan het toekomstige beheersplan voor het stadspark Casier. Allen zijn ze welkom op zaterdag 22 september om 9 uur in het koetshuis in Park Baron Casier. Elke mening kan belangrijk zijn om de toekomst van het stadspark uit te bouwen. Deelnemen kan door voorafgaandelijk in te schrijven op de milieudienst.

Het Park Baron Casier is een uniek stukje natuur in het centrum van onze stad. Het werd destijds verworven door de toekomstvisie van onze bestuurders uit het verleden, waarbij we wijlen burgemeester Marcel Coucke willen noemen. In de overeenkomst met de familie Casier werd eerst nog vruchtgebruik toegekend aan de bejaarde moeder van Jean Casier, maar op die manier werd gevrijwaard dat deze groene long niet de prooi werd van projectontwikkelaars. Velen kennen het park nu als rustplek, van de kasteelconcerten of om te ravotten met de jeugdvereniging. Kortom er is voor elk wat wils in het park.

Om de toekomst van het park te vrijwaren is het stadsbestuur bezig met de opmaak van een parkbeheerplan en dit volgens het concept “Harmonisch Park- en Groenbeheer”. Dit beoogt een duurzame, dynamische en diverse uitbouw van het park waarbij mensgerichte, natuurgerichte, milieugerichte en organisatorische facetten op een harmonische wijze samengaan.  Het park en de gebouwen zijn sedert 2003 beschermd. Het beheren van het park op een verantwoorde wijze rekening houdend met de diverse functies van het park is een logisch gevolg hiervan.

De stad wil ook de gebruiker betrekken in de opmaak van een dergelijk plan en organiseert daarom op zaterdag 22 september een denkvoormiddag, die zich richt op:

- de wandelaar die het park als oase van rust aanziet

- de leider van een jeugdvereniging die regelmatig komt ravotten in het park

- de organisator die het park een ideale feestlocatie vindt

- de natuurliefhebber die de fauna en flora in het park belangrijk vindt

- diegene die geïnteresseerd is in de toekomst van het park

-   … ook u

Allen zijn ze welkom op zaterdag 22 september om 9 uur in het koetshuis in Park Baron Casier en voor hun mening.  Deelnemen kan door voorafgaandelijk in te schrijven op de milieudienst.

Milieudienst

tel 056 62 12 80

fax 056 62 12 84

milieuzorg@waregem.be

06-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Het Centrum Vlaamse Architectuurarchieven en het Vlaams Architectuurinstituut presenteren met ‘Wonen in Welvaart. Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973’ voor het eerst een breed opgezette thematische tentoonstelling. Het project groeide uit een samenwerking met onderzoekers en experts aan Vlaamse universiteiten. ‘Wonen in Welvaart’ belicht hoe in Vlaanderen de evolutie van de wooncultuur nauw was verbonden met de uitbouw van de welvaartsstaat in de periode 1948 tot 1973.

Na de Tweede Wereldoorlog werd een eigen huis, liefst buiten de stad, met een volledig uitgeruste keuken en badkamer, een garage voor de eigen auto, centrale verwarming, nieuwe meubels en een televisietoestel voor steeds meer Vlamingen een optie. Wonen werd een maatstaf voor welvaart. De nauwe verbinding tussen de uitbouw van de welvaartsstaat en het domein van wonen en huisvesting deed zich in nagenoeg alle landen van Europa voor. Bijzonder voor Vlaanderen is het specifieke samenspel van de drie hoofdrolspelers van de welvaartsstaat: de overheid, het middenveld en de vrije markt. Specifiek voor België, en zeker Vlaanderen, is de rol van het private initiatief (gezinnen en vrije markt) en de sterke aanwezigheid van het verzuilde middenveld. Daardoor werd de individuele woning dé bouwsteen van de welvaartsstaat.

Het overwicht van de eengezinswoningbouw verhinderde niet dat ook modernistische hoogbouw of de satellietstad deel uitmaakten van het naoorlogse wonen. Deze ‘collectieve’ modellen maakten vooral in de publieke sector en in kringen van architecten en stedenbouwkundigen opgang. Grootschalige bouwprojecten of seriematige productie van woningen waren in Vlaanderen echter eerder uitzondering dan regel. De geschiedenis van de grote sociale woningprojecten was er vooral een van vertragingen, van het niet uitvoeren van collectieve voorzieningen en van financiële problemen. Ook deze geschiedenis maakt deel uit van de erfenis van de jaren vijftig en zestig.

De tentoonstelling brengt via een tiental gevallenstudies uit recent onderzoek, een aantal belangrijke actoren in beeld die betrokken waren bij de stijging van het wooncomfort: het premiestelsel De Taeye uit 1948,  de woontentoonstellingen van de Katholieke Arbeidersvrouwen en de Boerinnenbond, het sleutel-op-de-deur-aanbod van een bouwpromotor, maar ook ‘modeloperaties’ zoals de Modelwijk van Renaat Braem voor de wereldtentoonstelling van 1958 of de satellietstad Nieuw Sledderlo in Genk. De tentoonstelling verruimt daarbij het blikveld en kijkt hoe nieuwe ideeën over wonen vanuit België ambieerden om de wereldwijde woningnood op te lossen.

Elke uitgewerkte voorbeeldstudie bundelt een rijke selectie archiefmateriaal uit diverse collecties zoals architectuurarchieven, bedrijfsarchieven en beeldmateriaal uit private collecties. Op die manier brengt de tentoonstelling een overzicht van een aantal ‘woonmodellen’ die bepalend waren voor de naoorlogse wooncultuur, en de wijze waarop ze op verschillende bewaarplaatsen zijn gedocumenteerd.

Het Waregemse verhaal, zoals bij de 100.000ste premie De Taeye, komt niet enkel in de tentoonstelling, maar ook in de begeleidende publicatie uitgebreid aan bod. Het boek bij de tentoonstelling is rijk geïllustreerd en bundelt zestien essays over het naoorlogse wonen. Artikels over concrete gevallenstudies en beschouwende stukken over naoorlogs wonen wisselen elkaar af.  Het boek “Wonen in Welvaart - Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973”, onder redactie van Karina Van Herck en Tom Avermaete, 320 blz., € 34,50.  Van het stadsarchief wordt er naar aanleiding van deze tentoonstelling een eigen studiewerk gepubliceerd onder de titel “van tuinwijk tot hoogbouw” met de Waregemse evolutie. Het boek is vanaf 8 september te bekomen aan de infobalie van het stadhuis en kost 10 euro.  Op de Open Monumentendag 9 september is het te bekomen aan 7 euro.

Praktische informatie

Tentoonstelling    8 september – 30 september 2007

Plaats: Stadhuis Waregem, Gemeenteplein 2, 8790 Waregem

Openingstijden:

ma - do: 9-12u & 13-17u

vrij: 9-12u

za - zo: 14-18u

Open Monumentendag zondag 9 sept: 10-18u

Toegang: gratis

Groepen: groepsbezoeken mogelijk na afspraak met het stadsarchief: tel. 056 62 12 17, mail: archief@waregem.be  

05-09-2007, 15:51 geschreven door wareber  

Belangrijk in het dossier is enerzijds de dakinsijpeling en de afvoerproblematiek. Anderzijds moeten dringend veiligheidswerken uitgevoerd aan de elektriciteits- en gasinstallaties. Verder zal de inrichting aangepast worden om zowel sport- als jeugdactiviteiten aan te bieden. Een werkgroep gaf enkele maanden geleden advies over het programma voor het vernieuwde Jeugdcentrum. Hun aandachtspunten werden al goedgekeurd in het schepencollege.

De kostprijs van de werken wordt geraamd op 15.000 euro inclusief BTW.

Om de nodige renovatiewerken aan het Jeugdcentrum op professionele wijze te laten geschieden is het wenselijk dat een ontwerper aangesteld wordt die het ontwerpdossier opmaakt en het opdrachtgevend bestuur bijstaat bij de uitvoering der werken. Er werd gelijktijdig ook een veiligheidscoördinator voor Ontwerp en Uitvoering aangesteld, waarvan de kostprijs wordt geraamd op 7.500 euro incl. BTW.

Eveneens vanavond werd een nieuw huurcontract voor het jeugdcentrum afgesloten met de bvba Waregemse Rijschool. De Rijschool blijft dus voorlopig actief op het Jeugdcentrum. Het huurcontract loopt over een periode van 1 mei 2007 tot 30 april 2008, maar er is een clausule ingeschreven dat het contract geen mogelijkheid biedt tot verlenging. De huurprijs bedraagt 650 euro per maand.

Vzw Bike Fun had een mondelinge overeenkomst met de vzw Jeugdcentrum en deze wordt gerespecteerd door het stadsbestuur. Met Bike Fun wordt nu een langlopend huurcontract afgesloten voor één jaar, dat stilzwijgend kan worden verlengd. Ook hier bedraagt de huurprijs 650 euro per maand.

04-09-2007, 21:43 geschreven door wareber  

De wedstrijd “Eenvoudige stad/gemeente” werd in het leven geroepen om de lokale besturen te motiveren om hun dienstverlening te optimaliseren en de regeloverlast op het lokale niveau aan te pakken. Door vorming en begeleiding hoopt de Vlaamse overheid de gemeenten aan te zetten tot een structurele en daadwerkelijke administratieve lastenverlaging.

De stad Waregem wil, midden in het winkelcentrum het Pand,  een stadswinkel openen voor kleine ‘administratieve boodschappen’. Inwoners kunnen er tijdens de gangbare openingsuren van andere winkels gewone administratieve verplichtingen afhandelen, zoals het aanvragen van een nieuwe identiteitskaart of het afhalen van een bouwvergunning. Deze nominatie betekent alvast dat de Vlaamse overheid het stadswinkelproject ondersteunt met gratis vorming en projectbegeleiding.

Op 11 september beschikt elke aanwezige stad of gemeente over 1 stem om één van de 5 genomineerden aan te duiden als de “eenvoudige stad/gemeente van 2007”. Naast Waregem dingen ook Hasselt, Hoeilaart, Laarne en Merelbeke mee naar deze titel. In 2005 ging Knokke-Heist lopen met deze eer.

04-09-2007, 21:24 geschreven door wareber  

Hij had zijn job als ACW-stafmedewerker bij ACW Midden- en Zuid-West-Vlaanderen reeds teruggeschroefd naar 40 %, maar ook dat bleek onvoldoende. In onderling overleg met de directie van ACW stapt hij daar nu over naar het statuut  van loopbaanonderbreking of tijdskrediet zonder recht op uitkeringen. In een persaankondiging geeft hij nog uitleg over de inhoud van zijn job bij het ACW. Het ACW is de koepel van de christelijke werknemersorganisaties. Het ACW en partnerorganisaties CM, ACV, KWB, KAV, OKRA, KAJ, CM ZIEKENZORG komen op voor een leefbare, solidaire en rechtvaardige samenleving. Samen vertolken ze de zorg van vele gewone mensen. Maar daar blijft het niet bij: het ACW zoekt met hen naar oplossingen. Stem en daadkracht dus: ACW geeft graag stem aan de samenleving.

We kunnen er niet naast kijken. Met de eeuwwisseling zijn de gemeentebesturen in dit land professioneler geworden, zeker inzake beschikbaarheid van burgemeester en schepenen. Dat heeft alles te maken met de herwaardering van deze gemeentelijke ambten, zeg maar de bezoldiging. Tot 2001 was het niet rendabel voor een schepen om zelfs in een middelgrote stad als Waregem zijn ambt niet te combineren met een bijkomend inkomen. Daar is vanaf 1 januari 2001 verandering in gekomen met de forse stijging van de bezoldiging voor gemeentelijke mandaten.

In Waregem was schepen Rik Soens de eerste, die daar consequent gebruik heeft van gemaakt en full-time schepen werd. Burgemeester Kurt Vanryckeghem stuurde bij aanvang van deze legislatuur aan om voltijds te kunnen rekenen op zijn schepenen en heeft al eerder zijn beroepspraktijk van kinesist opzij gezet. Rik Soens had al tijdens de zes jaar in vorige legislatuur zijn mandaat van schepen van financiën, e.a. voltijds opgenomen en blijft daar enthousiast over. Ook schepen Chantal Coussement ging van bij aanvang voltijds voor haar schepenambt. Jo Neirynck kiest nu ook voltijds voor het politiek mandaat.  De drie juristen in het schepencollege (Kristof Chanterie, Peter Desmet en Pietro Iacopucci) blijven hun advocatenpraktijk wel nog deeltijds uitvoeren en ook Henri Dewitte blijft nog voor een stuk landbouwer.

04-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Na Antwerpen en Leuven is de tentoonstelling “Wonen in Welvaart” te zien in Waregem van 8 tot 30 september. Nooit eerder getoond archiefmateriaal (foto's, kranten, plannen, interieur- en filmfragmenten) geeft een levendige kijk op een stukje recente woongeschiedenis van 1948 tot 1973. De tentoonstelling illustreert hoe het wooncomfort na de Tweede Wereldoorlog spectaculair verbeterde. Dat werd onder meer mogelijk door de Wet Alfred De Taeye, waarvan de honderdduizendste premie in Waregem werd uitgereikt.

Met de Expo 58, het Atomium, de eerste auto en de televisie, de betaalde vakantie aan de kust of in de Ardennen, de autosnelwegen en huishoudapparaten breekt in Vlaanderen een nieuwe tijd aan. Vanaf de jaren vijftig verkiest de gemiddelde Vlaming een verkaveling in het groen, met een moderne keuken en een garage. Vlaanderen krijgt de spreekwoordelijke 'baksteen in de maag'. Met overheidspremies, advies van de Boerinnenbond en het 'Rijk der Vrouw' slaan we massaal aan het bouwen. 'Wonen in Welvaart' focust op de naoorlogse woningbouw en toont u ook een aantal woonmodellen die een alternatieve visie op 'het goede leven' geven: van collectieve modelwijken en hoogbouw, over satellietsteden tot vergeten sociaalutopische projecten. Nooit eerder getoond archiefmateriaal - foto's, kranten, plannen, interieur- en filmfragmenten - geeft u een levendige kijk op een stukje recente geschiedenis.

08.09 - 30.09.2007 : Tentoonstelling / Wonen in Welvaart. Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973.

Van Tuinwijk tot hoogbouw 

Het stadsarchief heeft zelf ook de studie gemaakt over de sociale woningbouw in Waregem en deze vastgelegd in de publicatie “Van Tuinwijk tot hoogbouw”. Het is een uitgave van het stadsbestuur over de initiatieven die van 1922 tot aan de fusie genomen werden om een oplossing te bieden voor het woningtekort in groot Waregem. De talrijke realisaties van verschillende huisvestingsmaatschappijen, met andere woorden de woonomgeving van vele Waregemnaars, worden in het boek stuk voor stuk belicht. De publicatie is vanaf 8 september te bekomen aan infobalie aan 10 euro en op open monumentendag verkrijgbaar aan 7 euro.

In de publicatie wordt de aandacht gericht op woonwijken als Bilkhage, Gaverke, Leeuwke, wijk Nieuwenhove, Torenhof, Veertig Huizen, Villapark, Tomberg, Rodenbachwijk, Leopold III-laan, Kasteelstraat, Lindetuin, Rozenhof, ..., maar ook op kleinere huizengroepen gebouwd op initiatief van bouwmaatschappijen en individuele woningen die ten dele gefinancierd werden door de gemeentelijke bouwpremie en de staatspremie, de zogenaamde De Taeye-premie.

De Taeye/Taaie Tour

Op open Monumentendag zondag 9 sepbember staat het thema “Wonen” centraal. Een fietszoektocht van 32 km met routefolder brengt je langs tien Waregemse woonwijken die gerealiseerd werden door huisvestingsmaatschappijen als Helpt Elkander, Mijn Huis en de Nationale Maatschappij voor Kleine langeigendom. Met het wedstrijdformulier zijn mooie prijzen te winnen.  Deelname is gratis en de routefolder komt in elke Waregemse brievenbus terecht. Zondag 9 september is er van 10-18 u. ook randanimatie aan het stadhuis.

(deze bijdrage oorspronkelijk verschenen op 28 juli 2007)

03-09-2007, 14:30 geschreven door wareber  

Hoe men het ook noemt, “Military”, “Concours complet”, “Veelzijdigheidswedstrijd” of, zoals het nu moet: “Eventing”, het is in elk geval de meest veelzijdige discipline in de paardensport. Samen met de afzonderlijke onderdelen Jumping en Dressuur is de Military of “Eventing” ook een volwaardige Olympische sportdiscipline. De drie onderdelen van dit wedstrijd, dressuur, uithoudingsproef en jumping hebben elk hun specifieke functie. De “dressuurproef” test de gehoorzaamheid en de soepelheid. In een internationale wedstrijd is de “uithoudingsproef” een “cross country”, die vooral doorzettingsvermogen en kracht vraagt bij het nemen van de soms zeer technische hindernissen. Tenslotte is er de “jumping” als ultieme test van de recuperatie vermogen van paard en ruiter. Eventing Waregem-Anzegem presenteert de jumping om praktische redenen vóór de “uithoudingsproef”.

De accomodaties van de Stad Waregem en buurtgemeenten Anzegem en Kruishoutem (kasteel Casier te Nokere bij Eventing begin vorige maand van l’Equino) lenen zich op een ideale wijze voor Eventing-evenementen. De Waregemse Renbaan, samen met het Bloso sportcentrum beschikken over de ideale  accommodaties voor dressuurterreinen, steeplebaan, jumpingpistes en stallingen voor het onderbrengen van de paarden (en dé atleten). Het kasteeldomein “Hesmrode” te Anzegem is een uniek natuurdomein dat door de familie de Maere d’Aertrycke -de Limburg Stirum éénmaal per jaar wordt opengesteld  voor het grote publiek, ter gelegenheid van “Eventing Waregem”.

Om en bij de 25.000 toeschouwers worden elk jaar geteld om van dit spectaculaire crosscountry  in het prachtige natuurgebied van het kasteeldomein “Hemsrode” van héél dichtbij te genieten. Amazones en ruiters uit de vijf continenten hebben sedert 1980 Waregem bezocht met hun edele viervoeters om deel te nemen aan de Internationale competities. Sinds het succesvolle verloop van een nationale military met meer dan 15.000 bezoekers en tevreden deelnemers in september 1996 op het domein van  het Kasteel Hemsrode te Anzegem, kan de organisatie vzw Military Waregem rekenen op de medewerking van de kasteelheer.

De West-Vlaamse vzw is, met zijn jaarlijkse Internationale Wedstrijden -één of twee sterren-, ongetwijfeld gekend als organisator  van de Belgische Militarysport op internationaal niveau. Tussen 1996 en 2003 heeft deze vereniging zelf drie Europese kampioenschappen georganiseerd en, in 2004, zelf een CIC *** Wereldbekermanche. Dit jaar stelt ze op 7 - 8 en 9 september 2007, een CIC**, , een CIC*, een CNC  L & M voor,en dit samen met een Belgisch Kampioenschap Young Horses 6 Yrs. Dergelijke organisaties vallen of staan met de bereidwillige sponsoring van de Staat, de Provinciale Overheid, de Stad Waregem, de Gemeente Anzegem en vele sportieve bedrijven. Stad Waregem en Gemeente Anzegem lenen zich hiertoe op een ideale wijze. Het tot stand brengen van zo'n Eventing vraagt véél werk, vooral vrijwilligerswerk. Het vraagt en geld, en tijd, en vooral ook de geschikte terreinen en accommodaties.

Kasteel Hemsrode.

Hemsrode is een landgoed op mensenmaat waar eenvoud, schoonheid en charme een delicaat evenwicht vormt, die vreugde en rust uitstraalt. Het is een oase van vrede voor prachtige evenementen. In de loop van de 10de eeuw vestigden paters van de Gentse Sint-Pietersabdij zich op het moerassige gebied van Ansoldingehem. Zij groeven er vijvers om de inwoners van de regio met gezonde vis te kunnen bevoorraden en op die manier de malaria te bestrijden. De vijvers vindt men vandaag nog terug rond het kasteel van Hemsrode.

Hemsrode was één van de zeven “hoofdpointerieën” (kantons) van het kasselrij (arrondissement) Oudenaarde en behoorde toe aan enkele machtige families uit het graafschap Vlaanderen: Hemsrode, Halewyn, Uitkerke, Borselen, Brederode, Lummene, Saint Genois, du Jardin, du Mont de Sandoncq, Béchade, Caters en Thiennes de Rumbeke. Tijdens het Ancien Régime stelden zij de baljuws en de schepenen van de gemeente Anzegem aan.

In augustus 1940 brandde het kasteel, waarin Duitse troepen waren gelegerd, volledig uit. Een deel maar van het meubilair en de kapel konden door moedige dorpelingen worden gered. Graaf Philippe de Limburg Stirum besloot daarop om de stallingen, die in 1642, in Louis XIIIde stijl gebouwd waren, in te richten om er met zijn gezin te kunnen wonen.

Tot aan zijn overlijden in 1997 was hij begaan met het versieren en verfraaien van zijn woning.

Jonkheer en Mevrouw Benoit de Maere d’Aertrycke wonen er nu sinds 1998.

Ze hebben vijf kinderen, Charles-Louis, Constantin, Léopold, Ghislain en Mathilde.

Hun oudste zoon, Charles-Louis is op 13 juli 2002 met Gaëtane Rabau in het huwelijk getreden; ze hebben reeds een dochter: Gwen-Aël. Net als hun voorouders besteedt de jonge generatie veel energie om het domein  zijn adellijke sfeer te laten stralen.

Drie dagen topsport.

De disciplines dressuur, uithouding en jumping worden volgens de Engelse traditie samengebracht in een “Three Day Event”. De paarden worden gekeurd bij hun aankomst, op donderdag 06 september 2007,  in het Blososportcentrum “De Gaverbeek”. Bij groot aantal deelnemers op het wedstrijd kunnen de dressuurproeven reeds starten. Dit gebeurt op de perfect aangelegde grasmat van de Waregemse renbaan, bestand tegen alle weersgrillen en in het Blosocentrum. Op vrijdag 07 september wordt de dressuur gereden: atletisch getrainde volbloeden buigen hun kracht om in beheersing en gehoorzaamheid. De toeschouwers houden hun adem in en genieten van de perfecte harmonie tussen ruiter en paard. Dressuurtechniek wordt schoonheid.

Dressuur wordt op de volgende dag verder gereden, en zaterdag 8 september is de dag voor de jumping. Deze discipline is ook in Waregem te bewonderen. Zondag 9 september 2007 wordt met de Cross-country op het kasteeldomein “Hemsrode” te Anzegem opnieuw een hoogdag, niet alleen voor de deelnemers maar ook voor de talrijke toeschouwers. De cross-country is een spectaculaire topsport waar iedereen wandelend kan van genieten. In het prachtig natuurpark van het Kasteel Hemsrode leggen paard en ruiter een parcours van 5000 meter af met pakweg 26 hindernissen. Door bos, weide en akkers wandelend kan men van dichtbij de wedstrijd volgen. De begeleidende commentaar van professionele speakers houdt ook bij niet-specialisten de spanning erin. De tocht brengt u langs oxers, trakehners, banken en spectaculaire waterhindernissen. Iedere hindernis is een aparte moeilijkheid voor paard en ruiter ... en favorieten kunnen ook missen!  Het geheel wordt nog opgefleurd met een brede waaier van trade stands, die u de mogelijkheid bieden van zaken uit het milieu van jacht,    park, tuin en paardesport aan te schaffen. Drank- en eetgelegenheden zijn er ook ter plaatse voorzien. En alsof dit nog niet volstaat wordt er nog voor een natuurgebonden spektakel

gezorgd ... niet te missen.

De inkomprijs is 7 Euro per persoon, 5 Euro in voorverkoop en de kinderen mogen gratis binnen. De parking is dan gratis.

www.eventingwaregem.be

02-09-2007, 18:15 geschreven door wareber  

Een kwart eeuw geleden startte mede onder impuls van toenmalig schepen van cultuur Jozef Vanryckeghem een werkzoekendenwerking. Vrijwilligers stonden in voor een hele resem aan cursussen die overdag plaatsvonden: breien, Engels, sport, fotografie, dactylografie,... Er werden ook voordrachten gegeven over de werklozenproblematiek. En omdat iedereen toen nog dagelijks moest stempelen, mocht de werking zelfs een cafeetje uitbaten: het WW'tje. Naast het educatieve aspect was het sociale aspect immers minstens even belangrijk.

Sedert de dagelijkse stempelcontrole werd afgeschaft in 1995 heeft de werkzoekendenwerkmg zich omgevormd tot de Vrijwilligerswerking en organiseert het nog steeds diverse cursussen die overdag plaatsvinden, alhoewel de focus niet langer ligt op werkzoekenden. De grootste troeven van de Vrijwüligerswerking zijn de aangename sfeer die heerst tijdens de cursussen en het feit dat er geen examens mee gemoeid zijn.

25 jaar geleden had de werking al 80 ingeschrevenen, intussen zijn het er 200 geworden. In de toekomst wil de werking vaker voordrachten organiseren, zoals bijvoorbeeld over successierechten of in samenwerking met een huisarts over gewrichten. Daarnaast is Marleen Lippens, de verantwoordelijke voor de Vrijwilligerswerking, van plan om avondcursussen te organiseren. De Vrijwilligerswerking is steeds op zoek naar geëngageerde lesgevers, bijvoorbeeld voor bloemschikken of Engels voor gevorderden. Ook andere suggesties zijn meer dan welkom.

De vrijwilligerswerking organiseert voornamelijk taal- en creativiteitscursussen. Alle activiteiten vinden meestal overdag plaats en worden begeleid door verijwilligrs. Het aanbod is voor dit werkjaar weer heel gevarieerd en uitgebreid. Geprogrammeerde cursussen gaan van creatief werk als hardanger of Noors borduurwerk, breien, kleding maken over verschillende kookcursussen (praktische kruidenkennis, creatief koken, koken voor beginners), creatief atelier tot culturele vaardigheden als tekenen en schilderen, dansen en uiteraard ook taalcursussen Engels, Frans, Spaans.

In tegenstelling met het aanbod van het volwassenonderwijs (cvo Sint Paulus en Groenhove) starten de lessen van de vrijwilligerswerking op 17 september 2007. Je schrijft best persoonlijk in op vrijdag 7 september van 19 tot 20 u. in de rode zaal van De Schakel. Hou er rekening mee dat het aantal plaatsen beperkt is en er voor de taalcursussen een minimum aantal deelnemers moet zijn. Het inschrijvingsgeld bedraagt 15 euro per cursus en per trimester. Na de inschrijvingen op 7 september is er een receptie van 20 tot 22 u. in de hal van De Schakel.

www.ccdeschakel.be

Centrum voor Volwassenonderwijs Sint-Paulus www.vtiwaregem.be/volwassenenonderwijs/

Cvo MS Groenhove www.cvoviva-wvl.be

02-09-2007, 16:43 geschreven door wareber  

Naar aanleiding van de start van het nieuwe schooljaar vraagt de Fietsersbond Afdeling Waregem aan de diverse beleidsniveaus (Lokaal-Provinciaal-Vlaams) om meer aandacht voor de problemen van de fietsers. Omdat de auto voor het merendeels van de beleidsmensen nog altijd het vervoermiddel bij uitstek is om zich te verplaatsen, kunnen zij de problemen van fietsers en voetgangers te weinig inschatten. Wat meer inspraak bij de opmaak van plannen voor het vernieuwen van straten, pleinen en dergelijke zouden heel wat fietsvriendelijker worden.

De herinrichting van het kruispunt aan de Toren te Desselgem, de herinrichting van de kruispunten op de N382 op het grondgebied van Waregem, het fietspad op de N43 in Waregem (om maar enkele gevallen te noemen) zouden mits wat meer communicatie van fietsers en voetgangers stukken beter kunnen. Tevens roept de Fietsersbond Waregem het bestuur op om eindelijk werk te maken van enkele dossiers die al jaren wachten op een oplossing: betere verlichting langs de schoolroute in de Wetstraat en het herstellen van de voetwegel die loopt achter de stedelijke basisschool en de voetbalvelden te Desselgem.

 Het is onverantwoord hoe dit ‘Bernard’-pad, die diende als vervanging van de eerder verdoofde voetwegel van Bouckaerts-reke naar de Wijwaterput in Desselgem,  er momenteel bij ligt. Het is nochtans de ideale route om de schoolgaande jeugd van de beide basisscholen op een veilige manier van en naar school te brengen. Zowel voor jong als oud is deze wegel per fiets levensgevaarlijk geworden. Zelfs voor sommige voetgangers is het nu ook al niet meer veilig om te wandelen. Het herstel of grondige aanpak van deze voetweg staat reeds een paar jaar op de wachtlijst van uit te voeren werkjes… 

Fietsersbond Waregem vraagt tevens het lokale beleid en de lokale politie om nieuwe initiatieven te nemen tegen fietsdiefstallen. Meer en goedkopere bewaakte fietsstallingen moeten de komende jaren gerealiseerd worden. Fietsersbond Waregem blijft verder pleiten voor tweerichtingsverkeer voor fietsers. Vorig jaar werd de afschaffing van het tweerichtingsverkeer in de Stormestraat met gemengde gevoelens aanvaard. De fietsersbond wil als fietser geen gevaar betekenen voor de voetgangers. Samen met de voetganger wordt gehoopt om het bestuur te kunnen overtuigen om mits een kleine ingreep in de wegligging in de Stormestraat alsnog het tweerichtingsverkeer voor fietsers terug mogelijk te maken.

Fietsersbond Waregem is steeds bereid om samen met de beleidsverantwoordelijken te helpen zoeken naar hoe het beter kan voor de zwakke weggebruiker. Fietsersbond Waregem hoopt nog meer mensen op de fiets te krijgen, hetzij voor het schoolgaan, om naar het werk te gaan, voor het boodschappen doen, om zich te ontspannen.

Email: rudydevos@skynet.be

nms Fiestersbond Waregem

02-09-2007, 15:49 geschreven door wareber  

Zuster Godelieve werd geboren op 31 juli 1930 in Lapshure, deelgemeente van Damme, in een landbouwersgezin met 7 kinderen waar ze de oudste was.  Het gezin telde 2 zonen en 5 dochters.  Ze kreeg er de naam Bernadette Dhondt mee.  Zuster Godelieve liep naar de kleuterschool en de lagere school in Lapschure.  Dit bij de zuster van de heilige kindsheid van Ardooie.  Tot aan haar 6° leerjaar.  We zitten volop in de oorlogsjaren en het gezin van zuster Godelieve had het niet makkelijk in die moeilijke tijd van de oorlogsjaren. 

Ze mocht iets verder gaan studeren maar ook niet zo lang en kon in de technische school in Knokke nog een 3-tal jaar les volgen.  Met de fiets over en weer elke dag.  ’s Morgens vroeg eerst nog wat helpen in de menage thuis.  Vlug vertrekken naar school met de fiets om er ’s avonds terug te komen en verder te helpen op de boerderij.  Ze volgde de les bij de zusters Sint Margareta van Moorslede.  Aan haar 15 jaar was het genoeg geweest en mocht zuster Godelieve thuis blijven om er volledig te helpen in de menage en de andere vrije tijd, voor zover die er was, te spenderen op de boerderij.

In Lapshure was er voor jonge meisjes niet zoveel te beleven en van uitgaan was er zeker geen sprake.  Dus bleef zuster Godelieve thuis en werd er gekozen om het leven als kloosterlinge te overwegen.  In 1952 trok ze binnen bij de zusters van de Heilige Vincentius te Lendelede.  Eerst als postolante om er in 1953 gekleed te worden als novise.  Op dat moment moest ze al het wereldlijke en burgerlijke achterlaten zelfs haar naam.  Zuster Godelieve koos zelf haar naam omdat Godelieve een Vlaamse heilige was en de naam moeilijk kon vervormd worden. In 1954 werd zuster Godelieve geprofest.  Dit allemaal in de kloostergebouwen te Lendelede.

Ze kreeg van zuster overste de kans haar verder bij te scholen, eerst in het klooster zelf en daarna studeerde ze nog 3 jaar verder in het Sint Jans hospitaal te Brugge waar ze afstudeerde als verpleegster.  Het wit gele kruis wenkte en lachte haar toe.  Vanaf 1957 werkte ze voor deze schitterende organisatie.  Ze begon in Beveren-Leie met 2 zusters tesamen en dit omwille van de heilige regel.  Wat wilde zeggen dat ze niets verkeerd konden doen, ze moesten mekaar wat bewaken of dat ze niet tot de verleiding van de gewoonte konden komen. 

Om dit tevens tegen te gaan, werd ieder jaar een andere zuster meegestuurd om mekaar van iedere kwaal des gewone levens tegen te houden. 

In 1957 leerde zuster Godelieve in auto rijden. Leerde was de juiste term want de auto reed meer met haar dan omgekeerd.  Na 2 jaar werd ze terug geroepen om een ander werk aan te gaan.  9 maand mocht ze gaan werken als wit gele kruis verpleegster in Spiere Helkijn en Sint Denijs.  Een kleine 4 jaar werd ze verpleegster in het klooster en streek van Lendelede zelf.  In 1964 werd ze terug naar het bijklooster in Beveren gestuurd.  Dit was een enorme verandering want zuster Godelieve reed rond in Beveren, niet meer in de typische kledij van zwart-wit habijt, maar in alle vormen van grijs. 

Ze kwam er in het klooster in de Grote Heerweg bij een 12-tal zusters.  Zuster Godelieve was eerder een spring in ’t veld te noemen, zeker ten opzichte van de eerder oudere zusters die aanwezig waren.  Dat was niet altijd naar de zin van zuster overste Stanislas, noch zuster Denise, zuster Julie noch zuster Bonnaventura wisten niet altijd goed wat gedaan met de soms wat voortvaarendheid van zuster Godelieve.  Er werd, zo vertelden ons enkele getrouwen, eens een kloosterraad samen geroepen omdat zuster Godelieve gaan zwemmen had in een openbaar zwembad en in het klooster openbaar haar zwempak opgehangen had om te drogen. 

Gelukkig kwam ons here tussen om de gemoederen te bedaren, en mocht zuster Godelieve verder blijven in Beveren.  Ze werkte vanaf 1964 onafgebroken tot 1990 voor het wit gele kruis.  Vanaf dit moment mochten ze alleen op de baan als zuster.   Minstens 20 huisbezoeken per dag.  Zeven op zeven.  Soms waren er wel 30 huisbezoeken.  Ook ’s nachts en op onmogelijke momenten werd zuster Godelieve opgebeld voor verzorging, of om haar diensten ter beschikking te stellen.  Dagelijks legde zij twintig tot zelfs dertig huisbezoeken af. Schepen Rik Soens, die als ridder van de Beverse orde de nieuwe gelauwerde voorstelde,  rekende voor dat zij in totaal 200.000 (zieke) mensen heeft bezocht.

Vele jaren had ze amper 5 dagen verlof en dat verlof diende nog genomen te worden voor op retraite te gaan.  Als we dit bij benadering uitrekenen dan zou u, zuster Godelieve ongeveer 200.000 huisbezoeken hebben afgelegd in uw gehele loopbaan.  Het zal niet altijd gemakkelijk geweest zijn, maar alle mensen, alle patiënten loofden u om uw zachtmoedige en positieve aanpak.  Ze was uiterst geprezen om te helpen bij bevallingen die toenertijd nog vaak thuis gebeurde. 

Een enorme appreciatie kreeg zuster Godelieve bij de voorloper van de nu gekende palliatieve zorgen.  Ze begeleidde vele honderden inwoners naar hun laatste moment van leven.  Funerariumtoestanden bestonden toenertijd niet en zuster Godelieve heeft honderden inwoners opgebaard in hun woning zelf.  Op 60 jarige leeftijd ging ze met welverdiend pensioen bij het wit-gele kruis en zette zich nog meer in voor alle parochiale werk.  Zieken bezoeken, onze kerk verzorgen, mede helpen bij ziekenzorg en overal een handje toesteken waar nodig was.  Als hobby had ze wat kantklossen.

In 2005 werd ze terug geroepen tot de orde in Lendelede.  Ze noemt het zelf dat ze terug geroepen is naar de groten depot.  Nu vertoeft ze nog een 2-tal keer per week in Beveren waar ze met heel veel plezier rond trekt om de mensen een warm woordeke toe te spreken.  We hopen in ieder geval dat u deze opdracht nog jaren mag uitvoeren en dat ons here u nog mag sparen een hele tijd lang.

Zuster Godelieve, die intussen al een paar jaar in het hoofdklooster van de Orde Vincentius a Paulo in Lendelede verblijft, is de eerst vrouw die Beverna Cum Laude in zijn ridderorde opneemt. Dagelijks legde zij twintig tot zelfs dertig huisbezoeken af. Zuster Godelieve zei 'diep ontroerd' te zijn door de hulde en verkiezing als nieuwe ridder van Beverna Cum Laude. “Probleempje was wel dat ik het geheim moest houden. Ik ben blij terug in de gemeente te zijn waar ik zovele jaren mensen kon helpen. Hoewel ik sinds 2005 in het hoofdklooster in Lendelede verblijf, probeer ik toch elke week een tot twee keer naar Beveren-Leie te komen. Ik voel mij hier zo vertrouwd.”

01-09-2007, 00:00 geschreven door wareber