Volgende zondagnamiddag reikt Marnixring Leeuwercke Waregem haar 21e Georges Leroyprijs uit met een academische zitting om 15 u. in Cultuurcentrum De Schakel. De Georges Leroyprijs bekroont beginnende dichters en schrijvers die in het Nederlands schrijven. De eerste Georges Leroyprijs werd door de Marnixring uitgereikt in 1977, als huldeblijk aan de toen pas overleden Waregemse culturele duizendpoot. Tot 2013 was het een tweejaarlijkse aanmoedigingsprijs voor beginnende dichters. Bij de 20e editie in 2015 werd overgestapt van poëzieprijzen naar prijs voor kortverhaal en ook dit jaar werd de wedstrijd uitgeschreven voor schrijvers van kortverhaal. De eerste prijs bedraagt €750 en werd dit jaar toegekend aan Amber Cavens uit Wingene voor zijn kortverhaal met als titel ‘Dromenvanger’. De tweede prijs gaat naar Hanneke Frenken uit Budel in Nederland met “Als ik later groot ben’. De derde bekroonde is Katelijne Van den Brande uit Gent met ’88 kaarsen en een lied’. De Georges Leroyprijs kende bij zijn 21e uitgave 213 inzendingen.

De naam Marnixring verwijst naar de historische figuur van Filips van Marnix, heer van Sint-Aldegonde (1540 -1598) die tal van opdrachten vervulde in dienst van Willem van Oranje. Hij verpersoonlijkt de doelstellingen van de Marnixring, nl. de Nederlandse taal- en cultuurgemeenschap te dienen door het verspreiden en bevorderen van de Nederlandse taal en de Nederlandstalige cultuur, door vriendschap en dienstbetoon onder zijn leden aan te moedigen ongeacht hun levensbeschouwelijke en politieke overtuiging en door het bevorderen van solidariteit, verstandhouding en vrede door het ideaal van dienstvaardigheid.
De poëzieprijs telde bij de tweede uitgave in 1978 al 79 geldige inzendingen. De prijs van 10.000 BEF[1] ging toen naar Frans Deschoemaeker uit Kortrijk voor zijn gedicht In Oktober. Aan Kathelijn Aelgoed uit Waregem voor het gedicht ‘Evergreen’ en Germain Janssens uit Sint-Amandsberg voor het gedicht ‘De vrouw en het kind’, kende de jury nog twee aanmoedigingspremies toe van 2.500 BEF[2]. Die tweede poëzieprijs Georges Leroy van de Marnixring ‘Leeuwercke’ van Waregem werd toen op 7 juli 1978 uitgereikt tijdens een moeizaam bedongen ogenblik van stilte midden bruisende Breugheliaanse toestanden op een weiland te Wortegem-Petegem. Gezien de moeilijke omstandigheden weigerden de laureaten hierbij beleefd maar kordaat hun werk voor te lezen[3]. De organiserende Marnixring nam het incident ernstig en nadien ging de proclamatie telkens door met de passende culturele omkadering. Sedert 1990 gebeurt de feestelijke uitreiking van de Leroyprijs met een gevarieerd artistiek spektakel in samenwerking met de Waregemse Stedelijke Kunstacademie.
Er worden prijzen uitgedeeld in twee categorieën met 19 jaar als scheidsrechter, enerzijds voor jongeren onder de 19 jaar (250 euro) en anderzijds voor volwassenen (500 euro). De prijzen, meestal twee per categorie, worden uitgereikt voor de beste poëzie van aankomend talent. Mensen die al een poëziebundel hebben uitgegeven, komen niet in aanmerking. Ook een elders bekroond gedicht wordt niet geselecteerd. Elke deelnemer stuurt één gedicht in en er is geen opgelegd thema.
De laatste Leroyprijzen voor poëzie gingen op 27 januari 2013 bij de volwassenen naar laureaat Benny Schacht uit Elverdinge en Anne-Marijke Claeys uit Kortrijk. In de categorie jongeren ging de eerste prijs naar Hannelore Coen uit Aalst en de tweede prijs was voor Sofie Vanderhulst uit Alken. Op zondag 25 januari 2015 werd in Cultureel Centrum De Schakel de twintigste Georges Leroyprijs uitgereikt, de eerste voor kortverhaal, en de laureaten waren Laurent Coomans uit Bellegem, Charlene Winne uit Nieuwpoort en Hein van der Schoot uit Nederland.

Georges Leroy
De bekende Waregemse letterkundige en beeldhouwer was beroepshalve muziekleraar. Hij trad omstreeks 1966 naar buiten als beeldhouwer, Al het jaar daarop ontpopte hij zich als schrijver met de roman "De sluipwesp". In 1968 behaalde hij de Provinciale Prijs voor Letterkunde. Naderhand verschenen de novellen "Het licht" (1969) en "Harry" (1970). In 1972 werd zijn roman "De pees" voorgesteld.
In beide kunsttakken was hij kritisch voor zichzelf. Alleen wat hij echt goed vond werd gedrukt of tentoongesteld. In 1970 opende hij een kunstgalerij die hij "Da Vinci" noemde. Zij verwierf in korte tijd naam en faam en groeide uit tot een trefpunt voor grafische kunst in de regio. Hij was ook de stichter van het Gaverfonds en organiseerde hij de Gaverprijs voor schilderkunst. De te vroeg overleden kunstenaar blijft in herinnering als culturele duizenpoot, die naast verdienstelijk eigen werk tal van culturele evenementen op gang bracht in de Gaverstreek. We brengen eind dit jaar nog een uitgebreide bijdrage over hem in het jaarboek van de geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke.
Marnixring Leeuwercke
Marnixring Waregem Leeuwercke werd opgericht in 1975, telt momenteel een 25-tal leden en is één van de 60 ringen in Vlaanderen, Nederland, Frans-Vlaanderen en Zuid-Afrika.Het begon allemaal met dhr Marcel Notebaert, lid van Marnixring Broel uit Kortrijk. Deze "Kortrijkzaan" had een relatie met actrice Tine Balder, schoonmoeder van Eric Desmet, en hij vroeg aan Eric om een Ring op te starten in Waregem. De stichting gebeurde in het lokaal Au Pigeon D'or, restaurant op de markt te Waregem, waar Eric woonde met zijn ouders. Tine Balder werd jaren later "meter" van de Waregemse Marnixring. De naam "Leeuwercke" = Leeuwerik, staat symbool van de drang om te pogen naar "'t Hoge". Roger Baert was eigenaar van een stuk bouwgrond in de Jan Bouckaertstraat, waar een houten brugje over de Gaverbeek liep met de naam de Leeuwerckebrug. Vandaar de naam Leeuwercke op voorstel van André Depoorter.
Gedurende al die jaren heeft de ring enorme inspanningen gedaan om de Marnixringdoelstellingen op plaatselijk vlak te realiseren. De tweejaarlijkse poëziewedstrijd G. Leroy en de samenwerking met de Waregemse Stedelijke Kunstacademie, afdeling podiumkunsten zijn de rode draad die door deze realisaties loopt. Ze bevorderen de ontplooiing van jong Vlaams literair talent. Door cultuurgerichte projecten te organiseren, die ook een financieel resultaat opleveren, is het de bedoeling om sociale projecten zoals oa. 't Kelderke verder te kunnen blijven ondersteunen.
[1] De waarde in euro omgezet bedraagt 247,89 euro. De Belgische bankbiljetten en munten in Belgische frank werden vanaf 1 januari 2002 vervangen door euromunten en –biljetten, om op 1 maart 2002 definitief te verdwijnen als betalingsmunt. Sedert 1999 was de frank al aan de euro gekoppeld, volgens de wisselkoers € 1 = 40,3399 BEF.
[2] 61,97 EUR.
[3] Poëziekrant, poëzieprijs Georges Leroy, 2e jg. 1978.
23-01-2017, 11:20 geschreven door wareber 
|