|
Eén van de vele activiteiten van OKRA-Waregem zijn de culturele namiddagen onder de noemer “op de koffie met”. Vorige woensdag 5 december was Ignace J . A . van Mello te gast in OC De Roose op de Biest met een voordracht over Zuid-Afrika. Deze keer stond niet alleen koffie op de tafel, maar werd de slogan ‘lekker actief’ gekoppeld aan een wijndegustatie van Zuid-Afrikaanse wijnen. Een eerste onderdeel van de lezing stond in het teken van de herdenking “Nelson Mandela 100 / Nelson Mandela, The Legacy”. Mandela werd geboren op 18 juli 1918. Andere delen handelden over het toeristische Zuid-Afrika met zijn wondermooie natuur en de negen wijngebieden.
De ‘Centanary 2018 Legasy’ is een initiatief van de Nelson Mandela Foundation en kreeg vorige woensdag dus met deze organisatie van OKRA ook een voorstelling in Waregem. Voorzitter Marc Bossuyt opende met een passende bezinningstekst van Mandela himself, die trouwens ook nog bijzonder actueel klinkt in het kader van de huidige regeringscrisis. “Wat telt in het leven, is niet alleen het feit dat we hebben geleefd. Het is welk verschil we hebben gemaakt met de levens van anderen die de betekenis bepalen van het leven dat we leiden… We moeten de waardigheid van de mensen in Afrika en de derde wereld herstellen en opnieuw bevestigen. We moeten de uitroeiing van armoede bovenaan de wereldprioriteiten plaatsen. We moeten weten met een nieuwe overtuiging dat we allemaal een gemeenschappelijke mensheid delen en dat onze diversiteit in de wereld de kracht is voor onze toekomst samen… In het leven van een individu, familie, gemeenschap of samenleving, is geheugen van fundamenteel belang. Het is het weefsel van identiteit.”
Spreker Ignace J.A. van Mello opende met een schets over Nelson Mandela, door velen liefkozend Madiba genoemd. Mandela was het eerste lid uit de geschiedenis van zijn familie dat naar school ging, onder meer aan het College van de Universiteit van Fort Hare, de enige plaats waar zwarten hoger onderwijs mochten volgen. Vanaf 1943 volgde Mandela de opleiding rechten aan de Universiteit van Witwatersrand te Johannesburg. Vanaf 1944 was Mandela betrokken bij de strijd van het Afrikaans Nationaal Congres, beter bekend als het ANC, tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Als leider van de militaire tak van het ANC werd hij in 1963 opgepakt en kreeg hij een levenslang. Toch kwam hij in 1990, na 27 jaar gevangenschap, vrij en werd het ANC gelegaliseerd. Samen met president Frederik Willem de Klerk kreeg Mandela in 1993 de Nobelprijs voor de Vrede voor " hun inspanningen voor het vreedzaam einde van het apartheidsregime en het leggen van de funderingen voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika.
Wie was Nelson Mandela? Een vredesduif ? . . . Een halve heilige ? . . . Een onschuldige terrorist ? . . . Een onrustzaaier ? . . .
Wie zal het zeggen. De geschiedenis wordt altijd geschreven door de overwinnaars, zoveel is bekend. Dat de overwinnaar in Zuid-Afrika, op zijn minst tijdelijk (want álles is tijdelijk), sinds 1994 slechts drie letters in zijn naam heeft, is eveneens geweten : ANC . . . een vereniging van niets anders dan goedbedoelende, ietwat naïeve bevolking met een voormalig revolutionaire voorzitter die als een ‘lastpost’ werd aanzien. Zijn tweede voornaam Rolihlahla betekent ‘lastpost’ in zijn taal van de Xhosa. Het is een wonder dat Zuid-Afrika niet ontploft is na de afschaffing van de apartheid in 1990, hetgeen toch de verdienste is van Nelson Mandela. Niemand in de wereldgeschiedenis heeft ooit hetzelfde morele gezag gehad als Nelson Mandela. Hij was het grote voorbeeld en heeft iedereen geïnspireerd om zich te verzoenen. Bij de eerste vrije, niet-raciale verkiezingen in 1994 werd de op dat moment 75-jarige Mandela gekozen tot eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. In 1999 trad hij af. Hij komt in Johannesburg te overlijden op 5 december 2013. Sindsdien en, weliswaar voor eeuwig, zal Nelson Mandela onder zijn pseudo Madiba – de naam binnen zijn Thembuclan – beschouwd worden als de "vader des vaderlands".
Nelson ‘ Rolihlahla’ Mandela (Mvezo Oostkaap 1918-Houghton Johannesburg 5 december 2013) is niet alleen in Zuid-Afrika maar overal ter wereld een pictogram van de mensenrechten geworden. Zijn befaamde vermogen om door de tegenslag te worstelen die vaak gepaard gaat met de strijd voor gerechtigheid, maar toch nog steeds vrijelijk te vergeven, maakt hem een van de meest inspirerende mensen die de wereld ooit heeft gekend. Hij overleed op 5 december 2013, nu juist vijf jaar geleden. 2018 is zijn honderdste geboortejaar.
By wyse van huldeblyk aan Nelson Mandela, wil ons vandaag, hier in gesels van die Waregemse OKRA-mense, dit moment herdenk as die naakte menslikheid wat in alle opsigte geëer moet word. Watter verlies is dit nie vir die gans e mensdom nie – meer nog, vir die kleurryke gemeenskap van hierdie reënboognasie aan die suidpunt van Afrika, soveel ryker, danksy die feit dat daar ’n mens soos hy in hulle midde was.
We willen hier nog bekende quotes van Nelson Mandela in herinnering brengen :
Racisme… is het bederf van het menselijk geweten. Het idee dat iemand inferieur zou zijn aan een ander, dat iemand zichzelf superieur acht en anderen als minder menselijk beschouwt, ontneemt hem zijn menselijkheid, zelfs van diegene die zichzelf god waant. (in het Brits Parlement op 11 juli 1996)
Armoede… bestrijden is geen daad van liefdadigheid. Het is een daad van rechtvaardigheid. Het is de verdediging van een fundamenteel mensenrecht, het recht op waardigheid en een fatsoenlijk leven. Zolang armoede blijft bestaan, is er geen echte vrijheid. (Johannesburg 2 juli 2005)
Vriendschap en solidariteit … Als de jaren verdergaan, herkent men steeds meer het belang van vriendsdjhap en menselijke solidariteit. En als een negentig jaar oude mand eens wat ongevraagd advies mag geven, dan zou het zijn dat je, ongeacht je leeftijd, menselijke solidariteit, de zorg voor de andere, als de centrale waarde in je leven moet nemen. (Kliptown Soweto, 12 juli 2008).
 
Ignace van Mello had het nog uitgebreid over het toeristische Zuid-Afrika met ondermeer de Tafelberg met zijn duizenden verschillende planten. De Prothea-bloem (protectie) is een beschermde plantensoort. In de Zuid-Afrikaanse wijngebieden zijn enkele van de oudste bodems ter wereld te vinden die zo’n 1000 miljoen jaar geleden gevormd werden.
In 1652 sticht Nederlander Jan van Riebeeck, zoon van Waalse moeder, Kaapstad door er een nederzetting te bouwen. Hij beval om Europese groenten en gewassen aan te planten, waaronder ook wijnstokken. Enkele jaren later in 1679 zal Simon van der Stel (stichter van Stellenbosch) in Constantia de eerste eigenaar zijn van een groot wijndomein. In het jaar 1688 doopten 54 Franse Hugenotenfamilies “Olifantshoek” om tot “Franschhoek”. Ze werden na aankomst in de Kaap naar deze ruwe plaats op 100 km van Kaapstad verbannen. In dit rustieke stadje wordt er nog steeds Frans gesproken, ook de straat en familienamen zijn nog steeds Frans. In het begin van de jaren 1800 heft Engeland een tol op Franse wijnen en zo komt de wijnexport vanuit Zuid-Afrika in bloei.
De OKRA-leden konden bij deze namiddag over Zuid-Afrika proeven van vijf wijnen: Vonkelwijn Papillon brut, White Blossom (Chenin Blanc), Wild Rosé (Cinsault Merlot), rode Trilogie (Shiraz, Grenache, Viognier) en laat geoogst wit Family Vineyards (Gewürztraminer). Ignace van Mello is zaakvoerder van CapCa Vin in Waregem.
07-12-2018, 00:00 geschreven door wareber 
|
