xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

MINISTER VAN MECHELEN BESCHERMT DE COMPENSEERINRICHTING EN VLIEGTUIGHANGARS OP HET LUCHTHAVENTERREIN TE GRIMBERGEN .

Naar aanleiding van Open-Monumentendag 2006, bracht Vlaams minister Van Mechelen, bevoegd voor het onroerend erfgoed, een bezoek aan de luchthaven van Grimbergen-Lint.

De luchthaven werd aangelegd in 1939 voor de Belgische Militaire Luchtvaart. Tijdens de Tweede Wereloorlog bezetten de Duitsers het vliegveld en breidden ze het uit. Uit deze periode bleef nog een zogenaamde compenseerinrichting bewaard, een grondinstallatie aan de hand waarvan vliegtuigkompassen konden worden bijgesteld.

Na de oorlog was het vliegveld eerst nog een uitvalsbasis voor geallieerde piloten, maar geleidelijk werd het overgedragen aan de burgerlijke autoriteiten. Uiteindelijk werd beslist om het vliegveld voornamelijk gebruiken voor recreatieve doeleinden. Op die manier kon de nieuwe nationale luchthaven van Melsbroek worden ontlast. Reeds in 1946 konden de eerste zweef- en sportvliegtuigen landen op Grimbergen.

In 1947 werd het vliegveld van Grimbergen uitgerust met de tot vandaag bewaarde, betonnen vliegtuighangars, naar een ontwerp van Alfred Hardy en de Poolse ingenieur Samuel Chaikes. Hardy had een patent op het revolutionaire constructieve principe: de 2 hangars zijn opgevat als betonnen paddenstoelconstructies van 7 meter hoog en met een diameter van 50m². Er kunnen ca. 35 vliegtuigen worden gestald. De gebouwen zijn unieke voorbeelden van Belgische, na-oorlogse betonarchitectuur.

In het kader van de staatshervorming werd het vliegveld op 17 januari 1989 overgedragen van de Regie der Luchtwegen naar de Vlaamse Gemeenschap. Momenteel zorgt de vzw Recreatief Vliegveld Grimbergen, dank zij heel wat vrijwilligerswerk, voor een financieel rendabele exploitatie van het vliegveld.

Minister Van Mechelen maakte van zijn bezoek aan de luchthaven gebruik om het beschermingsbesluit te ondertekenen, waarmee zowel de compenseerinrichting als de hangars voorlopig als monument zijn beschermd. Nu kan een officiële beschermingsprocedure worden opgestart, waarbij alle betrokken partijen worden gehoord en het advies wordt ingewonnen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen. Aan het einde van de procedure, die maximum 1,5 jaar duurt, neemt de minister op basis van de ingewonnen adviezen de beslissing tot al dan niet definitief beschermen.

De bescherming van de compenseerinrichting en de hangars is een dubbel signaal. De minister brengt vliegveldinfrastructuur onder de aandacht als bijzonder erfgoedthema. Hij speelt echter ook in op de toenemende interesse voor vliegend erfgoed, dat in tegenstelling tot varend erfgoed nog niet kan beschikken over een aangepast statuut. RVH.