Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (Belgiƫ) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Vice-eersteminister Petra De Sutter bezoekt AZ Alma EEKLO
AZ Alma kreeg vandaag het bezoek van vice-eersteminister Petra De Sutter (Groen). Ze had vooral oog voor initiatieven voor en behandelingen van mentaal welzijn. De vice-eersteminister ging daarom langs op de PAAZ (psychiatrische afdeling) en bij Timanti (dagopvang kinder- en jeugdpsychiatrie). Daar werd ze door artsen, verpleegkundigen en medewerkers rondgeleid en geïnformeerd.
Het bezoek van vice-eersteminister Petra De Sutter kwam er op haar eigen vraag. Ze hecht heel veel belang aan het mentaal welzijn en wou daarom eens kijken hoe dit in een modern streekziekenhuis als AZ Alma wordt aangepakt.
Als eerste werd de PAAZ bezocht. PAAZ staat voor Psychiatrische Afdeling in een Algemeen Ziekenhuis. De PAAZ is een hospitalisatie- afdeling die bedoeld is voor kortdurende opname van meerderjarige patiënten met acute psychische problemen of die in een crisissituatie verkeren. De opname gebeurt steeds op vrijwillige basis. De visie van de afdeling steunt op drie pijlers: er wordt herstelgericht, patiëntgericht en contextgericht gewerkt. De PAAZ is een vrij recente afdeling in AZ Alma: ze werd geopend in 2020.
Vervolgens bracht vice-eersteminister De Sutter een bezoek aan het nieuwe paviljoen Timanti op het domein van het ziekenhuis. Timanti (het Finse woord voor ‘diamant’) is de dagopvang kinder- en jeugdpsychiatrie, waar plaats is voor zestien jongeren tussen 12 en 18 jaar. Die worden er geholpen door een kinderpsychiater en een groep medewerkers. Ook deze werking is vrij recent in AZ Alma: er werd met een werking kinder- en jeugdpsychiatrie gestart sinds begin 2019, verspreid over verschillende plaatsen in het ziekenhuis. Van bij de opstart werd samengewerkt met KARUS in een erkende associatie voor gemeenschappelijke exploitatie voor kinder- en jeugdpsychiatrie regio Gent, Meetjesland en Zuid-Oost-Vlaanderen. Begin 2022 kreeg Timanti een gloednieuwe thuis in het paviljoen op het ziekenhuisdomein, waar vice-eersteminister De Sutter enthousiast werd rondgeleid.
AZ Alma maakte van de gelegenheid gebruik om vice-eersteminister Petra De Sutter ook kort te wijzen op de vele uitdagingen waarmee een regionaal ziekenhuis te maken heeft, zowel op medisch, innovatief, economisch als financieel vlak. Mevrouw De Sutter reageerde heel tevreden over het bezoek aan het Eeklose ziekenhuis en was onder de indruk van de gedrevenheid waarmee ze op de twee afdelingen werd rondgeleid.
Bij de renovatie van het Stadhuis is te zien dat de stellingen weg zijn. Dit is toch een hele stap vooruit. Aan de binnenkant zal er echter nog heel wat werk te doen zijn.
Zaterdag 18-05-2024 overleed Roger Bogaert op 94 jarige leeftijd. Roger was bekend in Eeklo door het jarenlang open houden van een frituur op de Eeklose Markt. Hij deed dat samen met zijn vrouwtje Martha.
Gaston Dauwe, van opleiding textielingenieur, was jaren werkzaam in de weverij Van Deputte & Baudts. In 1966 begon hij in de leegstaande weverij in de Eurardstraat meubelen te fabriceren onder de naam Dabelux. Hij engageerde zich in de plaatselijke politiek als gemeenteraadslid en was gedurende negen jaar schepen van Financiën en Middenstand. In die periode werd hij lid van het Syndicaat der Meester-meubelmakers van Eeklo en vormde het in 1979 om tot Eeklose Meubelraad, waarvan hij de eerste en enige voorzitter was. De Meubelraad ging de meer commerciële toer op en wilde gemeenschappelijk het Eeklose stijlmeubel promoten en de naam van Eeklo als meubelstad uitdragen.
Op vrijdag 17 mei is het IDAHOT, De Internationale Dag tegen Holebifobie en Transfobie. Als erkenning van deze discriminatie en achterstelling hijst men op verschillende plaatsen in de wereld én in België in mei de regenboogvlag. Dat is hét symbool voor de holebi-gemeenschap, voor diversiteit en verdraagzaamheid.
Dit jaar geven we specifieke aandacht aan LGBTQI+ senioren. Zij vinden vaak de kracht niet meer om opnieuw te vertellen wie ze zijn. Ze zijn bang dat ze niet aanvaard zullen worden door het centrum of vereniging waarvan ze deel uitmaken. Zij willen zich thuis voelen en niet uitgesloten worden door zorgverleners, andere bewoners of leden van hun vereniging. Daarom is het essentieel om ook in de ouderenzorg eencultuur te creëren die genderdiversiteit en seksuele oriëntatie aanvaardt. Het LDC Zonneheem geeft daarom vanaf dit jaar extra aandacht aan LGBTQI+ senioren, die nog vaak onzichtbaar blijven. Er is een tentoonstelling, een lezing, regenboogbingo en er wordt een praatgroep gelanceerd.
Ook in Eeklo hijsen we de vlag aan de verschillende stadsgebouwen: het Stadskantoor, het stadhuis, de Bibliotheek, de Sportdienst, LDC Zonneheem, het Jeugdhuis, Cultuurhuis Herbakker en Welzijnscampus De Zuidkaai. Samen met het stadsbestuur hijsen de bezoekers van LDC Zonneheem de vlag aan het lokaal dienstencentrum op donderdag 16 mei om 16.00 uur.
Vrijdag 17 mei neemt stad Eeklo deel aan de PAARS-campagne, een campagne die zich speciaal naar scholen richt om het LGBTQI+-thema onder de aandacht te brengen. Zowel de basisscholen als de secundaire scholen hebben paarspakketten ontvangen, met daarin allerlei vlaggetjes, raamstiftjes, affiches, polsbandjes en een lespakket.
Op de PAARS-dag komt de kleur paars uit de regenboogvlag en symboliseert de kleur kracht en de moed die je nodig hebt om op te komen voor jezelf en te zijn wie je bent.
Bij de parking aan de Zuidkaai is het meer dan de grond een beetje effen leggen. Het wordt daar allemaal omgekeerd, de ondergrond wordt versterkt en er worden wateraflopen gelegd.
De auto's zullen ook beter geklasseerd worden zodat er meer kunnen geplaatst worden.
In het Heldenpark wordt er een nieuw kunstwerk geplaatst van milieukunstenaar Will Beckers. Het kunstwerk, ‘Forgotten Heroes’, verwijst naar de meer dan honderd jaar oude bomen in het park en is zichtbaar vanaf de Oostveldstraat.
In het Heldenpark vonden al verschillende ingrepen plaats die van het park een prachtige ontmoetingsplaats maken. Het begon een aantal jaar geleden met het verwijderen van de asfaltering en de afbraak van gebouwen, zoals de garages en een aantal oude bouwwerken aan de Blokhutten. Recent werden ook de paden en de openbare verlichting vernieuwd.
Het gedeelte vooraan het Heldenpark kreeg een fleurige uitstraling met nieuwe bomen en nieuwe planten. Het kunstwerk van Will Beckers wordt geplaatst in deze zone en is een echte blinkvanger. Beckers staat internationaal bekend om zijn site-specifieke installaties en openbare kunstwerken die een dialoog en relatie tussen cultuur, natuur en milieu laten zien.
De installatie is een ode aan ‘de vergeten helden’, de meer dan honderd jaar oude bomen in het park. Deze bomen zorgen al jaar in jaar uit voor de verspreiding van hun nageslacht. Al decennialang trotseren deze prachtige bomen niet enkel onze menselijke ingrepen, maar ook de natuurlijke interventies zoals stormen en droogte.
Het kunstwerk is geïnspireerd op vormen van zaaddozen van deze oude bomen die in grote hoeveelheid aanwezig zijn maar moeilijk waarneembaar zijn met het blote oog. Deze zaaddozen zijn als het ware ‘gevallen uit de boom’ en liggen nu uitvergroot in het Heldenpark.
Schepen Filip Smet: "We zijn heel trots met het kunstwerk dat de internationaal gerenommeerde milieukunstenaar Will Beckers aan het plaatsen is in ons Heldenpark. Met het kunstwerk 'Forgotten Heroes' zorgt hij voor een harmonieuze integratie in deze parkomgeving. Het wordt een echte blikvanger. Het kunstwerk in het Heldenpark is de kers op de taart van alle werken die we hebben uitgevoerd in het Heldenpark. We investeerden eerder in meer bebloeming en beplanting, het vernieuwen van de paden, LED-verlichting en het doortrekken van de Finse piste."
Schepen Danny Plaetinck: “Dit is een prima initiatief om kunst te integreren in ons dagelijkse leven. Dit kunstwerk staat niet op zich, maar geeft een extra meerwaarde aan zijn plek, aan het Heldenpark. Het is bovendien heel bijzonder dat de kunstenaar aan de slag gaat met het natuurlijk materiaal van zijn omgeving. Een goed voorbeeld van kunst in de publieke ruimte.”
Het busje waar de arbeiders in de streek opgehaald werden om hun passie te kunnen brengen bij Jos. Geerebaert.
Geerebaert nam jaarlijks deel aan de meubelbeurs in Brussel en boekte zijn orderboek vol met buitenlandse bestellingen. Vooral Frankrijk was een grote afnemer, mede dank zij de prestigieuze showroom op de Champs Elysées in Parijs.
Tijdens de eerste meubelcrisis in 1982 ging Geerebaert kopje onder en in oktober 1982 stond 90 man op straat. Jos had het mentaal enorm moeilijk om in die crisisjaren al die mensen te moeten ontslaan!!
Enkele weken geleden was onze Jörgen in Engeland om vliegtuigen te spotten en hij maakte van de gelegenheid gebruik om de voetbalploegen in Manchester te bezoeken.
Het is bekend dat er bij de dienst Burgerzaken vanaf april 2019 geen papieren akten meer worden opgesteld. Op termijn wordt dit voor de familiekunde een onoverkomelijke muur, want de kans dat de digitale bewaarplek (het Rijksregister) open wordt gesteld, is natuurlijk nihil. Maar er komt nog meer onheil op hen af. Het Stadsarchief is momenteel druk in de weer om de laatste papieren akten via digitale tabellen toegankelijk te maken, in een eerste fase de overlijdensakten, en heeft moeten vaststellen dat er ook al eerder hindernissen werden opgeworpen.
De eerste verandering, in 2007, leek alleen maar positief: in de plaats van de omslachtige ouderwetse formulering (“...ondergetekende, schepen van de burgerlijke stand, stelt hierbij de overlijdensakte op van de genaamde …”) kwam een zakelijk “Op … overleed ..”), wat de akten met de helft inkortte. Zelfs dat bleek nog te tijdrovend: de personengegevens werden al snel gereduceerd tot een tabelletje, in te vullen met een minimum aan woorden. Maar in juli 2007 werd een drempel overschreden: de vakjes ‘vader’ en ‘moeder’ bleken gewoon verdwenen… Voor de ambtenaren natuurlijk geen probleem : het Rijksregister…
Dat dit tot absurde situaties leidt, is gebleken bij een Eeklose akte uit 2007, toen een in Gent geboren baby daar twee dagen later ook overleed, met als enige informatie een Eekloos adres. Sinds de privacy-wetgeving staan heel wat adressen echter niet meer in de klappers, en als de familienaam hier wel meer voorkomt, komt de onderzoeker voor een muur te staan..
Het kan nog erger. In 2014 verdween opeens het jaarlijkse aanvullende register, waarin de elders overleden Eeklonaars werden opgenomen. Het is natuurlijk ondenkbaar dat een stadsbestuur het overlijden van zijn inwoners niet zou bijhouden. Die lijst blijkt inderdaad wel ergens te bestaan, maar een reden om ze uit de overlijdensregisters te halen is niet zomaar te bedenken. In deze lijst staan bovendien alleen maar Eeklonaars, terwijl de wel genoteerde overlijdensakten (door ons ziekenhuis) voor twee derde over niet-ingezetenen gaan.
Het Stadsarchief probeert deze leemten zo goed en zo kwaad mogelijk te vullen met de vroeger verzamelde informatie, maar er zijn nu eenmaal grenzen. Voor de stamboomzoekers wordt het er hoe dan ook niet leuker op …