We schreven 1972. Knokke vond het nodig om met onderandere Heist te fusioneren. Voor ons, motards bij de politie van Knokke, geen probleem! Heist was een buur- en kustgemeente en veel moeilijkheden verwachtten we niet met die mensen.
Toen werd het Carnaval! Fred en ik hadden die nacht voor opdracht een beetje controle te houden te Heist. Fluitje van een cent, dachten we. Tot de kat op de koord kwam! Het bier vloeide letterlijk door de straten! Zowat de gehele bevolking ging die nacht niet naar bed, maar liep half of helemaal dronken waggelend en lallend door de straten. Alle kroegen stampvol! Honderden bierglazen kapotgegooid in de straten Toén tenminste. Later werd verplicht om het bier in plastic bekers te schenken in de Carnavalnacht. Gelukkig maar.
Enfin, aanvankelijk leek het ons of de klok plots tweehonderd jaar was teruggedraaid en de beschaving had opgehouden te bestaan!
Maar ik moet toegeven: het had ook zijn aangename kanten! Zo waren, tegen de morgen, onze windschermen vol met vrouwenmonden in lippenstift! Zo rende plots een jongedame op me af en voor ik wist wat er gebeurde stak haar tong al diep in mijn keelgat, en een zoete smaak van bier beroerde mijn smaakpapillen!
Neen! Ik overdrijf echt niet hoor. Als Fred dat leest, en dat zal hij, kan hij het beamen!
Hoe dan ook in die fameuze carnavalsnacht leek het wel of alle menselijke barrières waren gesloopt en alle remmen gelost. En leek dat alles me toch eerder barbaars. In de loop der volgende jaren veranderde er veel. Maar carnaval is en blijft voor een groot deel van de Heistse bevolking een dag om compleet, maar dan ook compleet uit de bol te gaan. Pas de volgende dagen worden de resultaten echt goed zichtbaar in de vorm van gezinsruzies en vechtpartijen, en aan het gloeiend rood staan van de telefoons bij de politie!
Maar of ik daar nu van houd of niet, ik moést iets doen om een en ander eventjes een vast plaatsje in mijn herinneringen te geven en in een Heists kleedje te steken. En waar kon ik dat beter mee doen dan door een carnavalhitje te componeren dat die sfeer helemaal terug oproept. Maar dan wél vanuit het andere standpunt bekeken!
Hier volgt de tekst. De muziek in MIDI vorm steekt in bijlage.
CARNAVAL IN HEIST.
Refr. 1 Neen! Ik ben niet dronken! Neen! Ik ben niet zat! Alleen een beetje ty-y-ypsy, Wat moeite met mijn di-i-ictie!
Neen! Ik wil niet blazen, Want ik ben geen kat! Agent hou op met za-a-gen! Mij hoor je toch niet kla-a-gen! Ik wil alleen naar huis, Dus stop maar weg die buis!
Couplet: t Was carnaval in Heist, Alleen bier op de lijst, Maar t liep toch lekker door tot onze magen! Doch plots had ik genoeg Wankelde uit de kroeg En waggelde al hikkend naar mijn wagen. Maar daar stond Piet agent, En vroeg me heel attent Om even in zon dingetje te blazen!
Refr. 2 Neen! Ik ben niet dronken! Neen! Ik ben niet zat! Alleen een beetje ty-y-ypsy, Wat moeite met mijn di-i-ictie!
Neen! Ik wil niet blazen, Want ik ben niet zat! Agent hou op met za-a-gen! Mij hoor je toch niet kla-a-agen!
Ik wil alleen naar huis, Dus stop maar weg die buis!
Of drink er een met mij, En voel je vogelvrij Samen op de zwier Maken we veel plezier!
Wat ik écht denk van het Heistse Carnaval? Wel, het is dé hoogdag voor de bevolking. Daar kijkt men het hele jaar naar uit. Daar spaart men het hele jaar voor. En het gros van de bevolking wil alleen maar eens lekker uit de bol gaan op een plezierige en gezellige manier. Maar helaas! Zoals overal in de samenleving waar leute en plezier wordt gemaakt: daar komen ook alle zwatelaars, drinkebroers en vechtjassen op af. En die verbrodden het dan maar weer allemaal!
Als kind waren er veel zaken die ik niet begreep! Omdat ik nog te dom was natuurlijk! Ik had nog veel te leren: lezen, schrijven, rekenen Ach wat een dom jongetje was ik toch! Ik wou alles weten, maar mijn hersentjes begrepen het nog niet allemaal. Kon ik maar heel snel deel uitmaken van die volwassenenwereld. Dan eindelijk zou ik alles weten en me geen onnozele vragen meer moeten stellen!
En ik wérd volwassen. Maar bleef mezelf dom vinden. Want anderen praatten over heel andere zaken! Zaken waar ik niet veel van begreep. Voetbal politiek grote woorden die ik niet begreep, en verdere uitleg vragen was ik snel verleerd, want dan bekeken ze me als een neanderthaler die plots naar de twintigste eeuw was gekomen. Dacht ik! Maar in werkelijkheid vermomden ze maar hun onvermogen om hun geleerde woorden uit te leggen. Ze begrepen ze immers zélf niet maar het klonk geleerd.
Toogpraat? Ach god, ik kon er niet aan deelnemen, want al die geleerde woorden begreep ik niet. Ik leek wel nooit volwassen te worden!
En als ik nu terugkijk op die tijd, moet ik tot mijn schande bekennen: ik was mis! Hoe in s hemelsnaam kon ik niet doorhebben dat al die hoge woorden niets dan bluf waren? Dat de mensen die ze gebruikten ze niet eens zélf begrepen? Geen wonder dat ze me zo raar bekeken als ik uitleg vroeg! Ze hàdden die uitleg gewoon niet omdat ze zelf niet wisten wat die woorden betekenden! Ach jawel het waren woorden die insloegen en indruk maakten aan de toog. En héél erg summier hadden ze wel ergens een flauw vermoeden over de betekenis. Maar er dieper op ingaan? Er uitleg over geven? Dàt was teveel gevraagd. Daar vraag je toch geen uitleg over? Dat is zoveel als zeggen dat de spreker niet weet waarover hij spreekt! Laat de spreker gewoon zijn ding doen en gun hem zijn pleziertje! Je ziet toch dat hij de volle aandacht heeft en ook wil houden? Verbrod het nou toch niet voor hem!
Ach ja ergens hadden ze wel gelijk! De toog betekent gezelligheid. En als je niet over veel kennis beschikt, dan praat je toch gewoon over zaken waar je geen benul van hebt? Kennis van zaken hoéft toch niet? Dat vraagt toch niemand? Dan gooi je er toch maar met de klak naar? Voor de sfeer! Voor de gezelligheid! Gewoon: praten! Sociaal doen. En vooral proberen het hoogste woord te kunnen voeren om je complexen over je eigen onwetendheid te verbergen.
Zo herinner ik me, niét aan de toog, een pak bouwvakkers die in onze buurt aan het verbouwen waren. Ik keek er als kind belangstellend naar. Een van hen riep: Nog twintig zandmeters. Oei! Weeral een woord dat ik niet begreep! Verdorie! We hadden toch meetkunde gehad op school? Had ik iets gemist of was mijn leraar vergeten over zandmeters te spreken? Ik durfde het niet vragen aan die geleerde bouwvakker. Ook niet aan mijn leraar. En ik bleef maar met die vraag in mijn achterhoofd: wat is toch een zandmeter?
Jaren later zag ik het licht! Weer, en dit keer wél aan de toog, sprak een bouwvakker over een balk die vijftig zandmeters te lang was. En uit de zinsbouw kon ik eindelijk begrijpen dat met die fameuze zandmeter eigenlijk een centimeter bedoeld wordt! Centimeter - Santemeter - Zandmeter!
Voilà! Wie zei daar ook dat je aan de toog niets kunt opsteken?
Een banaal verhaaltje? Jawel! Maar toch heeft het een grote weerslag op mijn verdere leven gehad! Ik had een grote levensles geleerd: als men met geleerde woorden afkomt doe je er best aan je hersenen niet te pijnigen. Zet ze juist op nul! Dàn pas kun je meepraten! Maar eens dàt geleerd, hoéfde het ook niet meer voor mij!
Die brave bouwvakkers waren te vergeven: ze wisten ook niet meer, en eigenlijk gaat het om dialect en gewoonte.
Maar de gladde jongen die je een verzekering wil aansmeren heeft een heel arsenaal aan heel geleerde woorden die je moeten duidelijk maken dat zijn product het beste is wat je je maar kunt indenken. Het duizelt je bij zoveel wijsheid. Je begrijpt er niets meer van. Wel, dàt is zon moment om je hersenen op nul te zetten en het zakenmannetje beleefd de deur te wijzen!
In de politiek is het net hetzelfde. Laat je nooit tot een discussie verleiden met een fervent lid van een partij waar je niet van houdt! Je kunt het nooit halen. Want hij is geïndoctrineerd en wijkt niet af van zijn standpunt. Heeft honderden slagzinnen uit het hoofd geleerd om elke tegenzet met de grond gelijk te maken. Verloren moeite. Hopeloos! Hij dénkt niet. Hij luistert niet. Rammelt alleen zijn slagzinnetjes af die hem werden ingeprent, want tot meer is hij ook niet in staat.
Religie? Idem dito of nog veel erger. Is ook veel belangrijker voor de simpelen van geest onder ons. Want hier gaat het niet langer over het aardse leven, maar over alle lekkernijen die je in het hiernamaals zullen worden toegegooid. Daar kunnen zélfs onze OCMWs niet aan tikken, al bieden ze er die gelovigen al een voorproefje van!
Tot slot ook nog dit: ondertussen ondervond ik ook dat mensen die de hele dag door praten zonder ophouden, net de domsten onder ons zijn. Tenminste, dat is wat ik in mijn omgeving telkens weer ondervond. Dat praten moet dan hun domheid verbergen! Of dat nu echt de regel is weet ik niet. Het zou misschien wel kunnen dat hoe meer je praat hoe dommer je bent. Ik zou geneigd zijn dat aan te nemen, maar daar zou ik toch geen eed op willen doen. Ik heb enkel maar ervaring met de extreme vormen van babbelzucht. Omdat je aan dit soort mensen niets kunt vertellen of aanleren. Ze luisteren gewoon naar niemand anders dan naar zichzelf, en daar genieten ze intens van.
Dan maar wat verder rijden om te tanken? Duidelijk is dat ze ons voor idioten houden. Dit is wat benzine kost in andere (niet Europese) landen:
Azerbeidzjaan Diesel EUR 0,31 Egypte Diesel EUR 0,14 Ethiopië Super EUR 0,24 Bahamas Diesel EUR 0,25 Bolivia Super EUR 0,25 Brasil Diesel EUR 0,54 China Normal EUR 0,45 Ecuador Normal EUR 0,24 Ghana Normal EUR 0,09 Groenland Super EUR 0,50 Guyana Normal EUR 0,67 Hong Kong Diesel EUR 0,84 Inde Diesel EUR 0,62 Indonesië Diesel EUR 0,32 Irak Super EUR 0,60 Kazachstan Diesel EUR 0,44 Qatar Super EUR 0,15 Kuwait Super EUR 0,18 Cuba Normal EUR 0,62 Libya Diesel EUR 0,08
Malaysia Super EUR 0,55 Mexico Diesel EUR 0,41 Moldavia Normal EUR 0,25 Oman Super plus EUR 0,20 Peru Diesel EUR 0,22 Philippines Diesel EUR 0,69 Russia Super EUR 0,64 Saudi Arabia Diesel EUR 0,07 Afrique du Sud Diesel EUR 0,66 Swaziland Super EUR 0,10 Syria Diesel EUR 0,10 Trinidad Super EUR 0,33 Thailand Super EUR 0,65 Tunesië Diesel EUR 0,49 USA Diesel EUR 0,61 Venezuela Diesel EUR 0,07 Etats Arabes Unies Diesel EUR 0,18 Vietnam Diesel EUR 0,55 Ukraine Diesel EUR 0,51
Dit is niet te geloven, toch?
De landen van de Europese Unie en hun Ministers van Financiën houden de bevolking echt voor achterlijk.En dat zijn we ook! Wie protesteert ?? Niemand toch?!
Hebzucht van de Belgische en Europese staat om bodemloze putten en zakken te vullen!!!!
-o-o-o-o-o-o-
Moet er nog zand zijn? Welke leugens over hoge olieprijzen worden ons dan aangesmeerd als ze zo goedkoop is in al die vreemde landen? Wie houdt hier wie voor de gek? Wie zuigt hier wie uit?
Wie uitgezogen wordt is duidelijk: het Europese volk!
Wie het uitzuigt ligt niet zo voor de hand!
Onze eigen regeringen? Toch wel voor een deel, en ik zou nog sympathie kunnen opbrengen voor deze gang van zaken. Moesten de gemaakte winsten ons volk ten goede komen en de schatkist gezond maken. Maar dat doen ze niet! Ze worden opgeslorpt door het profitariaat, van wélk volk of ras dat ook maar is.
De oliesjeiks? Vast en zeker! Dié bepalen wel waar ze het meest kunnen gaan zuigen. Onze regeringen reageren toch niet! Komen telkens weer met nieuwe smoesjes om de bevolking te sussen: de hoge dollarprijs, olieschaarste, teveel vraag, internationale olieprijzen gestegen
Gestegen? Me dunkt dat de lijst hierboven wel voor zichzelf spreekt!
De tussenhandelaars? En hierbij denk ik aan de hele ketting tussen de OPEC landen en de verbruiker: producent verscheping raffinaderij groothandel vervoer naar kleinhandel
Eén zaak staat als een paal boven water: alle bovenvermelde deelnemers eisen een steeds groter wordend deel van de koek voor zichzelf op! Is het toevallig dat al die deelnemers sowieso al superrijken zijn? En dat weeral eens de arme man die rijken nog rijker moet maken?
Helaas heeft de man in de straat geen verweer! Hij kan niet gaan staken door te weigeren nog auto te rijden. Hij heeft zijn auto immers nodig. En voor dat laatste hebben wéér de superrijken gezorgd door alles te centraliseren. Zowel de tewerkstelling als de handelspunten, zodat de doorsnee mens het niet meer kan stellen zonder auto.
Kleine onderneminkjes als buurtwinkels en fabriekjes zijn verdwenen. Alles ligt meer en meer veraf! Leep gespeeld hoor!
Wij? Geen sprake van! We zijn toch niet gek? Of toch?
Onze regering? Naïef als ze is: JA!
Vreemdelingen? Geen sprake van! Die willen een monocultuur voor HEN alleen in ONS land! Een soort van multiculturele monocultuur dus, waarin Vlamingen niets meer in de pap te brokken hebben!
Niet waar? Bekijk dan maar eens die foto van de Sleepstraat te gent!
Nog altijd niet wakker, verdraagzame Vlaming?
Een regering hoort te handelen als een goede huisvader!
Zou een goede huisvader toestaan dat andere families zich in zijn huis komen vestigen en uitroepen dat dit HUN huis is?
Onze verraderlijke regeringen laten dit wél toe en kijken de andere kant op.
Als voor een goede huisvader de druk te hoog zou worden, dan zou hij zijn huis desnoods omheinen met prikkeldraad, palen, landmijnen en afweergeschut!
Maar ONZE huisvaders en moeders daar in de Wetstraat? Die doen net het omgekeerde! Stellen de grenzen wagenwijd open. Schaffen ze zelfs af! Leggen asielzoekers in de watten in gerestaureerde kazernes, en als daar geen plaats is betalen ze zelfs dure hotelkamers!
Neen! Zo gek hebben we het doorheen de geschiedenis van Europa in het algemeen, en Vlaanderen in het bijzonder, nog nooit gezien! En toch ziét de bevolking het blijkbaar niet! Of willen ze het niet zien, denkend dat het allemaal niet zon vaart zal lopen? Daar moet je méér dan naïef voor zijn. Daarvoor moet je compleet verdwaasd rondlopen! Of misschien hopen op die manier de vrede te bewaren, en aldus een rassenoorlog steeds dichterbij brengen!
Zijn WIJ dan racisten, als we ons hebben en houden willen verdedigen? Of zijn wij het enige volk in het heelal dat op een dergelijk schromelijke manier met zich laat sollen?
Nog maar eens een documentaire gezien over fenomenen als graancirkels, ufos, buitenaards leven enzovoort! Niks nieuws onder de zon? Dit keer toch wel! Het ging erover dat er, volgens mensen die contact hadden gehad met aliëns, dertien werelden met intelligent leven zouden zijn in het heelal.
Eigenlijk wel weinig, vond ik. Verder ging het ook over de nazis, die aan het eind van de oorlog aan de bouw van vliegende schotels zijn begonnen. Volgens een van hun wetenschappers die na de oorlog in Amerika terechtkwam, zouden ze daarbij hulp hebben gehad van buitenaardsen. Maar plots had Hitler andere prioriteiten en legde dat programma stil (volgens die zegsman).
Nu. Als je dan al geloof hecht aan het verhaal, zou het eerder voor de hand liggen dat die aliëns hun hulp stopten toen ze zagen dat ze de verkeerde kant leken te hebben verkozen.
Dit alles wist me wel te boeien, maar wat me van die documentaire zéker frappant leek en me bijblijft is dat aliëns onze planeet de kinderplaneet zouden noemen! En dàt is nu toch wel eens een héél correcte beschrijving!
Of ik geloof hecht aan die ufo verhalen? Geloof is veel gezegd. Laten we het zo stellen dat ik niets geloof wat ik niet zie of ondervind, maar ook niets uitsluit! Maar dat kinderplaneetje blijft me zéker bij, want zo is het inderdaad! Er lijkt zelfs een negatieve evolutie te zijn ingezet die de planeet steeds kinderachtiger maakt. En daar hebben onze leiders, onze onderwijsinstellingen, en onze verwennende mamas zéker de hand in!
Triest! Intriest! Het zal je maar overkomen om als normaal denkende mens op een dergelijke planeet geboren te worden!
Het feit dat die andere werelden geen contact leggen met de onze is net om die reden: niets aan te vangen met dat volkje! Niks dan ruzies, terrorisme, ontevredenheid, oorlogen, winstbejag, ellebogenwerk en dan de ongelooflijke stommiteiten van onze zogenaamde leiders Als beschaafde wezens ga je daar toch niet mee proberen te communiceren? Dat laat je toch best links liggen? Ga je hoogstens eens bezoeken om eens hartelijk te kunnen lachen om zoveel opeengestapelde stommiteiten?
We mogen dan misschien al de mooiste planeet van het heelal als thuisbasis hebben, we bakken er gewoon niks van en zijn het inderdaad niet waard om in een intergalactische gemeenschap te worden opgenomen! Ze zouden wel gek moeten zijn, tenzij ze een manier vinden om dat domme percentage van de wereldbevolking te elimineren zonder het kind met het badwater weg te gooien!
Maar hoe ze dàt klusje zouden moeten klaren weet ik ook niet! Op welke criteria zouden ze moeten filteren?
- Op behaalde diplomas? Vergeet het maar, want onder de zogenaamde intellectuelen zitten al evenveel stommerds dan onder de ongeletterden! Zeven decennia lang heb ik dat kunnen vaststellen en elke dag stel ik het nog meer vast! De criteria die wijzelf hanteren deugen dus niet!
- Op de groten der aarde? Zéker niet, want dat zijn niets anders dan verwerpelijke ellebogenwerkers die dag na dag bewijzen waardeloos te zijn en onze hele planeet belachelijk maken!
- Op de allerrijksten? Dat zijn nou meestal nét de meest verwenden die geen enkele voeling hebben met het volk. Enkel met hun rinkelende kassa! Niet dus!
- Welke andere criteria zijn er dan nog meer? Niets dat ik weet of dat wij kennen! Hopelijk hebben zij meer mogelijkheden en kunnen ze elk individu scannen op zijn werkelijke waarde! Als ze over dié technologie beschikken, vrees ik dat er van de zes miljard individuen op aarde nog maar weinigen de proef zullen kunnen doorstaan.
Maar zouden ze die moeite wel doen? Want dan verliezen ze meteen hun mogelijkheid om ook eens hartelijk te kunnen lachen met een superdom volk! En onze aarde zal, in hun ogen, waarschijnlijk wel een nooit aflatende soap zijn! Een heerlijk ontspannende afwisseling na een drukkende dagtaak. En zoiets gooi je toch niet zomaar weg?
Neen! Ik denk dat onze enige kans er in ligt dat ooit ergens in het heelal een nog dommer intelligent leven ontstaat! En de intelligente aliëns de oude soap verlaten en overschakelen op de nieuwe. Net zoals wij van Familie zouden overschakelen op Thuis. Dàn kunnen ze proberen om de dommen uit onze samenleving te elimineren en contact te leggen met de écht intelligente mensen.
De kinderplaneet! Je moet er verdorie maar opkomen, maar dat is nou toch nét de correcte omschrijving!
En by the way zondag gingen we nog maar eens aan de overkant van de haven een pintje drinken in de zon. Vanwege de vele toeristen konden we niet met de eerste dienst mee en stonden in de file te wachten op de terugkeer van het veerbootje. En mijn vrouw, die altijd het hart op de tong heeft, kwam in gesprek met de vrouw net naast haar. En voorwaar ze begon toch wel over de politiek zeker? En over waar al ons geld naartoe vloeit en haar sympathie voor het Vlaams Belang. Oei! Ik had al gezien dat de vrouw in kwestie er ietwat kwezelachtig uitzag en wachtte geamuseerd het vervolg af. En ja hoor! Ze had raak gekozen. Vooreerst vroeg de vrouw wat het Vlaams Belang is! Ze bleek een Limburgse, maar woonde al jaren in Frankrijk! Toen mijn vrouw het uitlegde begon het al:
- Dus een soort NAZI - partij? Wel, racisme heeft nog nooit iets opgelost. Je zou wat meer moeten lezen!
- In de Koran dan zeker? Repliceerde mijn vrouw nog. Maar toen meerde net het bootje weer aan en riep de dekknecht ons toe dat hij gewonnen had. We hadden namelijk met hem gewed dat hij het met zoveel volk nooit zou halen om in tien minuten terug te zijn!
Nu; de kwezeldame in kwestie ik bekeek haar eens goed en kon zo ongeveer vermoeden dat ze in haar jonge tijd een fervente hippie was geweest. Die wisten ook alles beter maar deden niks positiefs, en weken ook graag naar andere landen uit, op zoek naar groener gras. En Frankrijk was inderdaad wel een van hun topbestemmingen.
Tja, ook weer een soort die aan het uitsterven is, en waarschijnlijk ook een bron van vermaak moet geweest zijn voor de kinderplaneet - kijkers!
En die planeet? Die draait maar rustig door en trekt zich nergens iets van aan. Vandaag hippies, morgen kwakkelende leiders, overmorgen terroristen, who cares? The show must go on!
Omdat ik, vanwege die laatste heerlijke dagen, nog maar eens met lege handen sta, zit er me weinig anders op dan nog maar een van mijn muziekjes te publiceren. Een simpel walsje dit keer dan maar. Voor schrijven had ik echt geen goesting vandaag.
En meteen maak ik ook van de gelegenheid gebruik om het even over componeren te hebben. Eerlijk gezegd val ik al meteen over dat woord, al gebruikte ik het wel als titel voor dit column!
Waarom moesten we dat woord alweer uit vreemde talen gaan sprokkelen? Hebben we daar zelf geen veel beter woord voor: toondichten? Want op dichten met tonen komt het eigenlijk aan, en dat ondervind ik de laatste tijd heel goed!
Weinig mensen beginnen eraan, omdat weinig mensen over het juiste gereedschap beschikken. Maar met dichten kun je het echt wel heel goed vergelijken: het komt er op neer om wat in je hoofd komt onmiddellijk te kunnen noteren!
Stel je een dichter voor die niet kan schrijven! Hij begint te dichten één regel twee maar bij de derde zal hij alweer goed moeten denken over hoe de eerste alweer luidde! Met andere woorden: dat is eigenlijk onbegonnen werk!
In de muziek gaat het er net zo aan toe. Zonder notatie kom je er niet. Maar daar ligt juist het kalf gebonden: de traditionele notatie vergt jarenlange studie, en tegen de tijd dat die achter de rug is zijn alle muzen in je hoofd al lang een stille dood gestorven! Tenzij je een wonderkind à la Mozart bent.
Zo. Dit gezegd zijnde volgt hier de tekst (als gewoonlijk: één coupletje en een refrein). Voor meerdere coupletten moeten de dichters onder jullie maar zelf zorgen. Ik ben er te lui voor!
De heerlijke sixtees.
De liefde was puur, Jong en vol vuur, Ik zong een serenade. We waren zo jong, Groen nog en stom, We waren nog zo onervaren!
Een kus op de mond Leek nét nog gezond Meer durfden wij ook niet vragen! Toch vroeg ik je naam, Want ik liet jou niet gaan Zo is ons sprookje ontstaan!
Refrein: Oh heerlijke sixties, Oh heerlijke tijd. Een tijd vol verlangen En vol romantiek Vol ook van mooie muziek!
Willy.
Een beetje simplistisch? Inderdaad. Er zit misschien wel meer in die tune, maar dat zal ik wel eens uitvogelen als ik meer ervaring met het programma, en tijd heb of goesting om nog achteruit te kijken, want meestal loop ik maar verder door zonder veel omkijken. Lijkt me boeiender!
Het is alweer enkele jaren geleden dat ik nog in de bibliotheek kwam! Jammer eigenlijk, maar ik heb daar drie redenen voor:
1. Wegeniswerken (al twee jaar lang) in de buurt van de bib: ofwel door het slijk ploeteren, ofwel een grote omweg maken.
2. Ik computer en schrijf zelf zoveel dat ik eigenlijk nog maar weinig tijd heb om te lezen!
3. Omdat ik, naast af en toe een goede roman, de bibliotheek vooral bezocht voor documentaire werken, of op zoek naar een of ander stukje info dat ik nodig had of nodig vond.
Maar al die info vind je nu met enkele muisklikken op internet. Blijft enkel nog over voor de bib: goede lectuur, en dat mis ik soms wel, en dus mis ik de bib eigenlijk ook! Ik vind het reuze gezellig om een goed boek te zitten lezen. Maar mezelf kennende weet ik bij voorbaat dat het echt wel zoeken is tussen allerlei rommelschrijfsels om een écht goed boek te vinden. En zo kwam ik destijds meestal thuis met een vijftal boeken die veelbelovend leken, maar die je na enkele bladzijden toch maar duidelijk maakten dat je je tijd aan het verliezen waart en je met een broodschrijver te maken had die het alleen maar deed om het geld: zoveel duizend woorden geschreven is zoveel euro verdiend! De eerste bladzijde in zon boek is ook meestal een lokkertje! Leuke, vlotte stijl, veelbelovend maar helaas is dat al gauw verleden tijd en zit je met een droog, langdradig schrijfsel geplaagd. Een schrijfsel waarbij het er vooral op aankomt zo weinig mogelijk te zeggen met zoveel mogelijk woorden!
En dan moet ik meewarig ook nog even terugdenken aan de tijd dat boeken over pc kennis en informatica goed in de markt lagen en massaal werden aangekocht door de bibliotheken: leren werken met Word, digitale fotografie, rekenbladen, ja, zelfs voor de betere spelprogrammas zoals flight- en trainsimulator werden hele boekenkasten volgeschreven. En ook massaal uitgeleend in de bibliotheken. Hele rekken vol en die rekken die staan er nog. Hopeloos verouderd, Hopeloos voorbijgestreefd. Want die programmas waar ze het over hebben, die behoren al lang tot het verleden, of zijn in een zodanige mate aangepast en verbeterd dat je niks meer hebt aan het verouderd boek!
Of ze nog nieuwe dergelijke boeken kopen? Ik denk van niet. Want het is dweilen met open kraan en dat zullen ze ook wel al hebben ondervonden. Want de evolutie versnelt echt wel met sneltreinvaart, en zéker in de computerwereld! Iemand schrijft een nieuw programma, iemand anders test het en schrijft er een boek over, en tegen de tijd dat het boek op de markt komt is het alweer verouderd en gaat het er alweer heel anders aan toe in dat wereldje!
Ik vrees dan ook dat er een tijd zal komen dat informatieve boeken geen kans meer maken en dat de bibs zich zullen moeten toespitsen op enkel romans en religieuze boeken. En liefst dan religieuze boeken voor Moslims, want alleen in dàt wereldje verandert er nooit iets. Dat soort lectuur zal dan ook nog honderden jaren up to date blijven en dus eeuwenlang een goede investering blijken te zijn!
Bovendien is de mens geschapen als een naar kennis zoekend wezen. De bedoeling van die gave, die ons bij onze geboorte werd meegegeven, is eigenlijk vooral: zoek in jezelf, maar wordt door veel mensen vertaald in: laat het je wijsmaken!!!
En ik moet toegeven: dit laatste is wel de makkelijkste oplossing, al heeft ze door de eeuwen heen al tot onnoemelijk veel leed en bloedvergieten geleid! Nou ja, ook gemakszucht blijkt toch wel een menselijke eigenschap te zijn, maar dan wel een heel vervelende!
En dan heb je nog een ander felbegeerd soort lectuur. Lectuur over strekkingen die je de illusie moeten geven je beter in je vel te voelen. Omdat het me maar heel matig interesseert weet ik daar niet zo heel veel van, maar ik heb het dan over Yoga, Raiki, en andere zaligmakende lectuur.
Och god! Soms kwam ik er wel eens toe een dergelijk boek uit nieuwsgierigheid mee te nemen. En wat stelde ik vast? Jawel het waren allemaal wel waarheden als koeien. Maar moet je een dergelijk boek lezen om dat te weten? Dat zit toch allemaal ingebouwd in ons menselijk wezen? Dat spreekt toch allemaal vanzelf? Dat weet toch iedereen?
Ja! Iedereen weet dat, of zou het moeten weten als hij in die enorme bib van ons eigen bewust zijn durft te kijken. Maar neen. De mens blijkt geen vertrouwen te hebben in zichzelf! Gelooft blijkbaar zichzelf niet! Pas als hij het in geschreven taal ziet, geschreven door een ander, mét of zonder bijbedoelingen, gaat hij het geloven.
Uiterst gevaarlijk deze mentaliteit! Hoogst explosief! Want oké, de schrijvers die dàt soort lectuur schrijven bedoelen het wel goed en daarbij is er geen vuiltje aan de lucht. Als je persé een boek nodig hebt om te lezen wat je eigenlijk zou moeten weten, tot daar aan toe.
Maar minder bonafide schrijvers kunnen diezelfde menselijke eigenschap schromelijk misbruiken en cultiveren naar hun eigen bedoelingen. En die bedoelingen zijn meestal ver van altruïstisch! Veeleer gericht op winstbejag.
En dan komen we automatisch weer terug bij religies! Vertellingen, verzinsels en sprookjes, geschreven in de eerste decennia van onze jaartelling, kunnen nog steeds de domme bevolking bekoren! Alsof er geen twintig eeuwen evolutie verstreken zijn! Meer nog: er wordt onvoorwaardelijk in geloofd! Hoé de wereld ook is veranderd, en hoé slimmer we ook maar geworden zijn, ze blijven halsstarrig in onze culturen gegraveerd. Weinigen beseffen welke zware rem die verzinsels op onze evolutie zetten! Zélfs het zwart op wit bewijs welk leed die dingen ons in de loop van de geschiedenis hebben gebracht heeft totaal geen effect op onze onverantwoorde overgave er aan! En dàt, beste mensen, is nou net wat ik niet begrijp aan de mensheid! Dàt ook is de voornaamste bestaansreden van mijn blog!
Dàt zal ooit de laatste strijd in onze evolutie worden: het juk van de religies afschudden en weer mensen worden in plaats van gelovigen. Eeuwenlang deed de kerk er alles aan om de bevolking dom te houden, denkende dat ze op slimme mensen geen vat zou hebben. Wel, ze dacht verkeerd! De mens is nu eindelijk wel slimmer geworden maar blijft even dom in zijn geloof!
Gelovigen? Foei wat een lelijk woord! Het hele drama van de mensheid ligt er in besloten! Welk intelligent volk zouden we ondertussen al niet geweest zijn zonder dat blindelings geloof? Nu, wij westerlingen mogen nog niet klagen: in Europa is de macht van de religies de laatste decennia gelukkig al snel aan het tanen en blijft vooral nog de cultuur die uit die religies ontstond bestaan. En met die cultuur is niks mis.
Maar dat is helaas niet overal zo! Ik negeer hier even de Islam omdat dit nu toch echt wel een extreem voorbeeld van goedgelovigheid is. Maar kijk even naar de Verenigde Staten van Amerika? Daar zitten de religies toch ook wel heel diep ingeworteld! Of het nu om Christenen, Mormonen, of wat dan ook gaat! Onbegrijpelijk voor een anders toch wel intelligent volk. Of is dat geloof maar schijn? Schijn om ergens bij te horen? Om het politiek te kunnen maken? Om naar de buitenwereld toe een maagdelijk blazoen ten toon te spreiden? Ik zou het niet weten! Feit is dat die mentaliteit er is, en hardnekkig stand lijkt te houden.
En dat leidt toch tot een droevige conclusie: de mens vertikt het gewoon om zichzelf te zijn! Wil gedicteerd en gemanipuleerd worden! Wil houvast hebben en vergeet dat we dat houvast allemaal ingebouwd hebben. Dat we de meest intelligente levensvorm op aarde zijn! Dat we letterlijk àlle middelen ingebouwd hebben gekregen om volmaakt gelukkig te zijn. Maar in plaats van dat te geloven, laten we ons veel liever indoctrineren. Daarmee bewijzend dat we onze aangeboren eigenschappen zodanig misbruiken dat we ons in werkelijkheid lager opstellen dan de dieren! Want dieren kun je met de beste wil van de wereld niet laten geloven in wat niet bestaat!
Foei! Wàt een ondankbaarheid tegenover onze schepper! Wié of wat dat ook maar mag zijn. Maar als IK die schepper was, dan gooide ik minstens vijftig procent van die ondankbare mensheid in de prullenbak wegens niet voor geestelijke evolutie vatbaar!
De gouden roos die september is, bewijst zich nog maar eens! Prachtig nazomerweer na die kwakkelzomer! Want wat die weerlui er ook mogen over vertellen, het wàs niet echt het soort zomer waar we van dromen! Normale temperaturen, normale neerslag, normaal aantal uren zonneschijn? Misschien wel, maar dan wél alles op een zodanige manier door elkaar gemixt dat je nooit wist hoe je te kleden!
Als je de zon zag en je zomers kleedde, dan waren daar alweer dreigende wolken tegen dat je de voordeur naderde.
Enfin, het is voorbij, en we kunnen maar genieten van de mooie septemberdagen nu. En dat zet me weer tot mijmeren aan! Heel even maakte ik me in de voorgaande alineas schuldig aan terugblikken op minder aangename toestanden. Wat uiteraard verkeerd is! We leven vandaag, en vandaag is er zon. Zouden we er vandaag beter aan toe zijn als we een mooiere zomer hadden gehad? Natuurlijk niet! Dus, niet klagen en genieten van wat je vandaag hebt. Gisteren is voorbij, net als de vorige zeventig jaren van mijn leven. Achteruitkijken heeft zelden zin, tenzij om je ervaringen een vaste plaats in je geheugen te geven. Maar treuren om wat voorbij is? Treuren om wat beter had kunnen zijn? Neen hoor! Niet aan mij besteed.
Voor mij telt in de eerste plaats vandaag, en in de tweede plaats morgen! En vandaag lijkt het leven me mooi, en ik hoop dat dit morgen ook het geval zal zijn. Punt.
Ik wou mijn trouwe lezers even een blik laten werpen op de geografische statistiek van mijn blog, en van de gelegenheid gebruik maken om jullie allemaal te bedanken voor de belangstelling en de trouw:
Voilà. Zo ziet de statistisch-geografische taart van mijn blog er momenteel uit. Met genoegen zie ik dat ook Nederland sterk vertegenwoordigd is. Dat zullen dan wel Geert Wilders fans zijn denk ik! En ook het segment van Spanje eist een steeds groter stuk van de taart. Goed zo!
En meteen heb ik, bij gebrek aan andere inspiratie, vandaag toch mijn persoonlijke deadline kunnen halen!
Ons land bulkt van de sociale diensten! De folders en zo in je brievenbus liegen er niet om. Letterlijk alles wordt gedaan om armen en ouderen plezier, animatie, en zelfs huisvesting te bezorgen.
Over huisvesting zijn we gauw uitgepraat: die gaat naar vreemden! Belgen komen op een ellenlange wachtlijst te staan, en àls ze ooit op de eerste plaats mochten belanden, dan kunnen ze vaststellen dat de aangeboden woning of het aangeboden appartement in een multicultureel gebied of gebouw gelegen is. Russen als buren, Marokkanen aan de andere kant, Turken als bovenburen! Multicultureel betekent immers meer en meer: voor iedereen, behalve voor Belgen!
Tja, een arme en eerlijke Belg met een klein pensioentje heeft dan weinig keuze: verhuizen naar een multiculturele nachtmerrie of maar blijven waar hij is en zich plat betalen aan huishuur.
Kies je voor het eerste, dan word je een vreemde in eigen land. Een buitenbeentje tussen de buitenbeentjes die binnenbeentjes wisten te worden. Tenzij je kiest voor een andere religie en cultuur en meeheult met je omgeving. Er zit dus weinig anders op dan maar blijven waar je bent.
Andere sociale mogelijkheden: sociale animatie! Dansavonden, bijeenkomsten voor alleenstaanden met eet- en dansgelegenheid of voor oudere koppels die ook nog wel wat van hun leven willen maken sport en gymnastiek voor zestig plussers... kosten noch moeite worden gespaard.
Maar nu pas komt de kat echt op de koord: wie voelt zich geroepen naar dergelijke evenementen? De minderwaardigen onder ons! En met minderwaardig heb ik het helemaal niet over mensen die de pech hadden minder intelligent, of arm geboren te zijn of zo. Want ook arme mensen kunnen heel fatsoenlijk en ook boeiend zijn. Neen! Ik bedoel echt wel: het uitschot! Mensen waarmee geen fatsoenlijk gesprek te beginnen is. Drinkebroers en vechtjassen. Dié komen op dergelijke evenementen af en verpesten de boel. Het is immers goedkoop vanwege het sociaal karakter, en waar je aan een goedkoop pintje geraakt vind je zéker in de eerste plaats dat soort mensen!
En dan heb je de zogenaamde buurthuizen! Gesponsord door de OCMWs. Mooi initiatief: de buurt dichter bij elkaar brengen. Een toog, een tapkast, wat tafeltjes en stoelen, en de gezelligheid kan beginnen. Dacht men! Helaas moet je ook hiér niet zijn voor een aangename babbel.
Lange tijd stond het woordje sociaal hoog in mijn vaandel. Toen ons land nog bevolkt was met een werklustig en niet verwend volkje! Tegenwoordig heeft het woord sociaal enkel nog maar een wrange betekenis voor mij! Een wereld waar je vooral de onbeschoften, onopvoedbaren en verwenden terugvindt. Een wereld waarin je beschaamd bent in je eigen volk!
In de privé sector dan, gaat het er niet beter aan toe, en dat zie je duidelijk vertaald op de prijslijst! Waar je het minste betaalt voor je pintje, vind je dat soort volk wel! En dus kun je als fatsoenlijk mens beter terecht in een iets duurdere zaak. De patrons bepalen namelijk het soort cliënteel grotendeels aan de hand van de prijs. Wie geen zwatelaars binnen wilt, is verplicht zijn prijzen op te trekken!
Uitzonderingen? Ja! Ze zijn er! Maar het is lang zoeken om er zo eentje te vinden.
Wel, ik vond er zo eentje! Zowel voor eten als voor drinken. En toch is alles er van zeer goede kwaliteit en gezellig ingericht. Waar je in zowat heel Oostende 3 euro betaalt voor een Gordon Scotch, betaal je die hier maar 2,60 euro! Ze hebben zelfs Scotch van t vat en die kost maar 1,60 euro. Is dan ook wel een pak minder graden dan die van Gordon, maar toch smaakvol.
En toch vind je er geen zwatelaars! Waarom niet? Omdat de patron zijn mannetje staat! Eén keer de stemming bederven, en je komt er niet meer in! Gevolg: ook de tooggangers houden zich zo koest mogelijk! Met zijn vervaarlijke walrussnor en zijn lichaamsomvang die ongeveer zo groot is als zijn lengte, houdt hij zijn café-restaurant netjes. Ik ken er verschillende die er niet meer binnen mogen, en dat ook niet zouden durven wagen! En toch is de bediening er heel vriendelijk en familiaal. Ben je er altijd welkom, of je nu elke week een plat watertje komt drinken of tien liter bier! Als je maar je manieren houdt.
En eigenlijk gaat het er heel eigenaardig aan toe op het terras en binnen: de hoogste straf is natuurlijk dat je buiten vliegt. Maar er zijn ook nog mildere en onuitgesproken straffen. Zo ken ik een damesclubje dat er regelmatig een onderonsje komt doen. (Enfin onbeschofte wijven die van zichzelf vinden dat ze dames zijn omdat ze merkkledij dragen). Die zijn wel welkom, maar het dienstertje wil ze niet meer bestellen en negeert hen volkomen vanwege een nare ervaring! Dat moet de patron of madame dan maar zelf doen. En dat doen ze dan ook. Vinden het heel normaal dat mejuffer ook haar prioriteiten, en vooral haar limieten stelt! En ook madame zelf heeft bepaalde klanten die ze negeert en nooit zal bestellen! Dat moet het dienstertje dan maar weer doen! En zo is iedereen tevreden!
Wel, die mentaliteit verdient navolging, want ze schijnt te werken! Als de OCMWs hun buurthuizen en evenementen op dezelfde wijze zouden beheren zou sociaal ook wel weer synoniem kunnen worden van vriendelijk en gezellig!
Nu, waar ik het eigenlijk over heb is dat gezegende woordje sociaal. Een enkele uitzondering daargelaten kom je als fatsoenlijk mens in de meeste gevallen erg bedrogen uit. Ofwel bulkt je omgeving van de allochtonen, vooral waar het huisvesting betreft. Ofwel heb je te maken met de onderste lagen van onze Vlaamse bevolking. In beide gevallen ben je de sigaar!
En die gang van zaken stoort me! Akkoord, de overheid investeert dan wel heel erg in sociale gelegenheden op elk gebied, en dat zou mooi meegenomen moeten zijn. Als daar dan ook normale mensen op afkwamen. Geen volgetatoueerde wijven en geen geringeloorde venten!
Helaas, zoals alles in onze hedendaagse wereld, wordt het compleet verpest door nou ja door sociale gevallen.
Je bent drieëntwintig, je werkt ergens in een baan die je wel aanstaat, maar je vindt dat je meer waard bent en meer kunt betekenen voor de samenleving.
Neen! Ik herhaal: IK was drieëntwintig, werkte bij de technische dienst van een fabriek, maar wilde meer! Voelde dat ik onder mijn geestelijke capaciteiten werkte, en boven mijn fysieke! Bovendien wilde ik enige bestaanszekerheid opbouwen, hoger dan de fabriek me kon bieden. Wilde bovendien niet afhankelijk zijn van een fabriek die er elk ogenblik het loodje kon bij leggen. Probeerde me ook mijn toekomst voor te stellen: een gezinnetje stichten op drijfzand? Neen! Niks voor mij. Dan maar op zoek naar iets anders!
En op zekere dag zag ik politiemannen voorbijrazen op zware motoren. Ha! Dàt was nou net het schoentje dat me paste! Maar zeven jaar fabriek had me op geestelijk gebied wat afgestompt. Was gewoon geraakt aan fabriekspraat en fabrieksmentaliteit. Zou het me nog lukken? Onzekerheid! Ik moest mijn leven op een ander spoor zien te krijgen, en dat kon ik alleen maar door schriftelijke cursussen te gaan volgen om mezelf weer bij te werken in theoretische basisvakken.
Toen kwam het grote moment: er werd in mijn gemeente een examen uitgeschreven voor kandidaat politieagenten. Zou ik meedoen? Zonder enige piston? Toch maar geriskeerd, en ik slaagde met vlag en wimpel. Een nieuw leven kon beginnen! En wàt voor leven! Van de ene dag op de andere werd ik iemand helemaal anders. Leerde de zelfkant van de maatschappij kennen. Leerde dat lang niet alles was zoals het leek. Leerde de kleine kantjes van de mensheid kennen. In mijn persoonlijke levensloop kan ik het niet beter beschrijven dan een complete revolutie!
En ja, na korte tijd zàt ik op zon politiemotor! Tweewielers waren altijd al mijn hobby geweest, en nu had ik er voorwaar mijn beroep weten van te maken! Maar niet de motoren maakten van mij een andere mens! Dat was het beroep van politieman! Het is gewoon niet te geloven hoe je de samenleving om je heen al gauw met heel andere ogen gaat bekijken! Als je voorheen al wat schuchtere pogingen had ondernomen om deel te nemen aan toogpraat, lukt het je nu helemaal niet meer! Praat die veel teveel afwijkt van wat je, vanuit jouw bevoorrechte positie, ziet gebeuren in een maatschappij waarin niets is wat het lijkt!
Ik zou het beroep dan ook aan iedereen willen aanraden, ware het niet dat het op sterven na dood is. Kapotgemaakte motivatie door bakken theorie! Door de wetenschap dat je, als het er op aankomt, alleen staat. Dat zelfs je oversten, aan de héle hoge top dan, klaar staan om je voor het minste foutje aan het kruis te nagelen! Een foutje waarvoor je exact anderhalve seconde kreeg om te beslissen. De top doet er dan anderhalve maand over om uit te vissen of het nu wel of niet fout was. En wee je gebeente als de uitslag van die moeizame studie in je nadeel speelt!
Neen jongens. Het WAS een mooi beroep, waarin je alles van jezelf kon geven om de maatschappij ten dienste te zijn. Maar die tijd is voorgoed voorbij. Opgegaan in rokerige wetten die heel mooi klinken in theorie, maar de toets der realiteit niet aankunnen! Wetten, uitgedacht door mensen die door gebrek aan praktijkervaring, nog onvoorwaardelijk geloven in mensen! Die denken dat alles wat je ziet ook werkelijk zo is! En meestal is dat ook wel zo, maar dat is dan niét het publiek dat regelmatig in aanraking komt met de politie! En het is juist met dàt publiek dat de politie dagelijks af te rekenen krijgt. Wanneer zal de wetgever inzien dat hij wetten moet maken die passen voor mensen die tot de orde moeten geroepen worden? Wanneer zal hj beseffen dat die mensen helemaal anders in elkaar steken?
Die theoretische wetten zouden het perfect doen voor normale mensen. Maar voor normale mensen hoéven geen dergelijke wetten te worden ontwikkeld. Wél voor de abnormale minderheid, maar dat snappen die theoriemakers niet! Die blijven maar geloven in het goede in elke mens!
Bovendien leefden we destijds ook in een beschaafd land. Een holdup kwam ééns, en dan nog bij uitzondering, voor in een eeuw! Nu is het niet eens nog frontpaginanieuws. Laat het één keer gebeuren zonder de daders te kunnen snappen, en je geeft een negatief signaal aan alle potentiële nadoeners!
Respect voor het gezag is er ook al niet meer. Zo worden de mensen niet meer opgevoed! Daar staat ook de regering niet langer achter. Kan het dan ook anders dan dat het beroep helemaal verwatert? Dat de straat wordt overgenomen door tuig van de richel? Dat de politie ook probeert de andere kant op te kijken bij zelfs grove ongeregeldheden? Je zou voor minder!
Maar goed, de jongere generaties hebben in het kieshokje gekozen om die kant op te gaan door voor dat soort lui te stemmen. Ze kunnen maar zelf zien wat hen te gebeuren staat!
Neen! Nooit was vrouwe Justitia méér geblinddoekt dan tegenwoordig! Wie haar dat gelapt heeft? De lakse regeringen van de laatste decennia!
Soms betrap ik mezelf erop dat ik toch wel een controlefreek ben! Niét op anderen, maar op mezelf. Het zal wel aangeboren zijn, want als kind al kon ik niet genieten van een speelgoed opwindautootje alvorens ik precies had uitgekiend hoe het kwam dat dit ding kon rijden nadat je het had opgewonden! En dus moest het open. Ha! Nou snap ik het! Die veer doet het werk! Opwinden tot hij spant, en dan ontrolt hij en geeft zijn energie af aan een stel tandwielen!
Voilà. Ik was weer gelukkig, het autootje kon weer dicht, en ik kon ervan genieten.
En zo bleef ik mijn hele leven. En voor wie mijn hersenkronkels niet snapt kan het zelfs lijken of ik gierig ben, maar eigenlijk gaat het om dezelfde mentaliteit. Als ik betaal voor iets, wil ik weten waarvoor, of het de prijs wel waard is, en vooral: hoe het werkt. Betalen voor wat ik niet nodig heb zit er bij mij dus helemaal niet in.
Hoe ik tot die gedachtegang kwam? Door mijn pc! Ook hiér wil ik volledige controle over wat het ding doet. Het is een beetje vechten tegen de bierkaai, want meer en meer worden pcs, of beter gezegd besturingssystemen en programmas zodanig gemaakt dat je er als gebruiker helemaal geen zicht meer op hebt wat het ding aan het doen is achter je rug om en zonder vragen!
Waarom ze zo gemaakt worden begrijp ik wel: mensen willen niet teveel geconfronteerd worden met lastige vragen, kiezen, twijfelen of ze nu ja of neen moeten zeggen tegen een bepaalde update. En daar spelen de softwarefabrikanten op in. Doen het allemaal achter je rug om en je hebt er zogezegd geen omzien naar. Helpt ook om de drempelvrees naar computers toe weg te nemen voor normale mensen.
Maar helaas, ik bén geen normale mens! Als mijn pc iets doet moet dat met mijn toestemming, of minstens moet ik weten wàt hij aan het doen is! En dus schuim ik regelmatig het internet af naar programmas die me constant op de hoogte houden van wat mijn pc doet. Zo heb ik op mijn scherm een wijzerplaatje dat percentsgewijs de activiteit van de processor weergeeft. Als ik niets doe moet dat wijzertje op 0 staan. En dat doet het meestal wel. Maar dan plots gaat het naar 50% lopen! Verdorie! Ik doe toch niets? Ik vraag toch niets? Waar is dié nou mee bezig? En ik ben niet tevreden alvorens ik heb achterhaald wat er gebeurt. Meestal gaat het dan om automatisch archiveren of zo. Heel onschuldig; heel normaal; maar ik hou er niet van dat het stiekem gebeurt. Ik wil geen geblinddoekte pc gebruiker zijn, en dat is nou nét wat de softwarefabrikanten wél willen!
Ook wil ik niet dat mijn pc iets download zonder mijn toestemming, en dus heb ik ook een bitmeter geïnstalleerd, zodat ik constant zie of er al dan niet iets gedownload wordt. Vind ik heel interessant, want soms wil je iets downloaden en schijnbaar gebeurt er niets en denk je dat je een vergissing beging. Maar de bitmeter vertelt je wel onmiddellijk dat er wel degelijk iets wordt gedownload en dat je dus wat geduld moet oefenen. Of plots geeft het ding aan dat een stiekeme download bezig is. Weer een of ander programma dat updates ontvangt waarschijnlijk, maar ik ben pas gerust tot ik het programma in kwestie vond en tot de orde kon roepen: updates, akkoord, maar eerst aan baasje vragen!
Hoe mensen die dat niét hebben werken? Gewoon zonder enig probleem. Al stellen ze zo nu en dan vast dat de pc plots tijdelijk wat trager schijnt te lopen, maar ze weten niet waarom! Wel, dààrom dus! Hij is achter je rug om iets anders aan het doen.
Ook een mailverklikker heb ik staan. Die vertelt je, zonder dat je mailprogramma aanstaat, dat er mail is en hoeveel. Maar meer ook niet, noch van wie het komt. Dat stel je dan pas vast als je je mail opent. Het downloaden begint dan, of je het wilt of niet. En of er reclame of spam tussen zit of niet, je hebt er verder geen zeggenschap op. Alles wordt gedownload, over wélke nonsens het ook gaat! Pas als alles binnengelopen is kun je selecteren wat je weer wilt verwijderen, maar ondertussen heb je toch weer veel tijd verloren met het downloaden van nonsens.
En dus zocht ik al jaar en dag naar een programma dat, alvorens je je mailprogramma openzet en automatisch gaat downloaden, je precies vertelt wat je te wachten staat, én je de mogelijkheid bied bepaalde berichten meteen van de server te wissen zodat je ze niet eens eerst hoeft te downloaden. Leek onvindbaar. Maar eergisteren werd mijn zoeken beloond! Ik vond PopTray. Een fantastisch programma dat aan al mijn bovenvermelde wensen tegemoet komt.
Zodra er mail op je server komt, opent PopTray automatisch en geeft je een lijst met de afzenders en de grootte van de bestanden. En je krijgt de mogelijkheid: downloaden of wissen! Wat je wist verdwijnt gewoon van de server en hoef je dus niet meer te downloaden. Fantastisch! Nét wat ik zocht. En bovendien helemaal gratis!
Je komt dan eerst op een verantwoording (Engels) van de maker: ook iemand die niet vond wat hij zocht en er dan maar zelf een programma voor schreef. Blijkbaar is het dan ook wel uniek in de wereld! Vervolgens klik je in de linkermarge op downloads, en je kunt het programma downloaden en installeren. Na de installatie kun je onder opties ook de taal instellen, en voorwaar Nederlands zit er ook bij!
Toch wel een aanrader voor al wie niet zomaar alles door de strot wil gedrukt krijgen zonder enig verweer! Eigenlijk zou een fatsoenlijk e-mailprogramma zélf die mogelijkheid moeten bieden, maar dat doet er niet één!
Voilà! Deze week viel alweer een bericht in de bus dat mijn identiteitskaart bijna verlopen is! Pfff, weeral van die administratieve rompslomp waaraan ik een grondige hekel heb.
Naar de fotograaf voor een pasfoto en maar proberen te lachen naar de camera, terwijl je woedend bent op de verlichte geest die vond dat die kaarten maar een slordige vijf jaar meer geldig mogen zijn!
Dan het stadhuis nummertje nemen, lang wachten natuurlijk in de rode wachthoek, of roddelwachthoek, zoals je het wilt zien! Verveeld luisteren naar wat geweeklaag, doorspekt met een handvol leugens en begeleid door het gejengel van kindjes die het wachten met mama beu zijn!
Enige tijd later dan hetzelfde scenario om de nieuwe identiteitskaart af te halen en dan ben ik weer een vernieuwde Belg voor het rijksregister. Heb ik dan enige meerwaarde voor de Belgische staat? Of dient die vervaldatum enkel maar om diefstal of misbruik van identiteitskaarten te vermijden? Jongens toch! Wie zou nu iets gaan stelen wat je in de hele wereld gratis kunt krijgen? Van in het zand van de Sahara tot in de Russische toendra!
Wedden dat het voor vreemden een pak sneller gaat, met die snelbelgwet? Belg kun je blijkbaar snel worden, maar Belg blijven lijkt een pak tijdrovender en is maar een optie voor vijf jaar!
En dan een cijfercode kiezen en intoetsen! Waarom? Voor wie? Voor wat? Enkel om je belastingsbrief online in te vullen kun je die gebruiken, maar dat moet ik ook al niet meer nu als gepensioneerde. Vadertje staat weet mijn inkomsten veel beter dan ik trouwens!
Enfin, ondertussen heb ik toch weer een nieuwe pasfoto en wat kan ik beter doen dan hem op maar op mijn blog te plaatsen? Zo dient mijn moeite tenminste nog tot iets!
Als muzikaal tussendoortje nog maar eens een vers door mij gecomponeerd muziekje. De tekst staat hieronder, de muziek in MIDI formaat steekt hierbij als bijlage.
Voor wie het nog niet wist:
Hoe te werk gaan?
De gewenste tekst kun je kopiëren door ze te selecteren met de linker muisknop ingedrukt.
Vervolgens druk je de rechter muisknop in en kies kopiëren. De geselecteerde tekst wordt nu gekopiëerd
Dan open je een tekstverwerker (of mailformulier), plaatst daar ergens de cursor in, klik RECHTS en kies: plakken. De tekst verschijnt dan in het programma, en je kunt het afdrukken.
Tenslotte download je de muziek, speelt ze af en je volgt maar op de uitgeprinte tekst.
MOOI VLAANDEREN. Tekst en muziek: W. Claeys.
1.
2.
Mijn mooie Vlaandren, Wat is met jou gebeurd? Vlaandren, Wie heeft jou zo gekleurd? Vlaandren mijn land, Wie heeft jou zo verkracht? Wie greep hier de macht? Vernielde al je pracht? Wie was zon barbaar? Wie deed er jou dat aan?
Oh lelijk Vlaandren, Wie heeft jou zo besmeurd? Vlaandren, Wie heeft hier zo gekleurd? Vlaandren mijn land, Waarom hield je geen stand? Maar jij liet begaan, Je liet niet eens een traan. Wist van de prins geen kwaad, En nu is het te laat.
Nog even dit: ik heb het gecomponeerd vanuit het gezichtspunt van een middeleeuwse Vlaming die plots in ons tijdperk terechtkomt en zich de ogen uitkijkt op de ongelooflijke stommiteiten die hij hier ziet.
Moest iemand echt het MIDI bestand niet aan de praat krijgen kan ik het altijd nog omzetten naar MP3 en doormailen.
Ik zou ze niet graag te eten willen geven, die photoshoppers die er als de kippen bij zijn om de trieste realiteit om te zetten in mooie beeldekens. Beeldekens die misschien ooit eens de kleuterklasjes van ons meewarig landje zullen versieren! Zo leren de kindjes hun vertrouwenspersonen kennen!
Kijk wat ik nú weer in mijn mailbox vond:
Neen! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Tenminste toch nog niet in België! In Frankrijk werd tenminste volwassener gereageerd op dat soort nonsens!
Alleen in België kan blijkbaar alles! Voor wanneer de heiligverklaring? Dan heeft Malonne twee bedevaartsoorden: eentje voor broeder Mutien, en eentje voor zuster Michele!
Eigenlijk is dit een spoedcursus om het ver te schoppen in de politiek. Wat ik beschrijf groeide uit persoonlijke ervaring met dat soort lui. Het gaat vooral over één persoon van wie ik de politieke carrière kon volgen van begin tot eind. Geen slechte persoon. Wél een typisch voorbeeld van hoe je politicus wordt en hoe je reageert als je het hoogste doel dat je jezelf stelde, bereikt.
Piet Politiek was, door een lichte handicap, ongeschikt voor de arbeidsmarkt. Dat had hij al op de schoolbanken ondervonden, en dus besteedde hij al zijn energie aan zijn studies. Wie niet sterk is moet slim zijn dacht hij terecht.
En eindelijk liep hij dan met een diploma middelbaar onderwijs de schoolpoort uit. Klaar om in het leven te stappen. Zijn dorpje stelde niet zoveel voor met een paar duizend inwoners, maar hij vond werkgelegenheid als bode bij een politieke partij. Een partij die het al jarenlang voor het zeggen had gehad in Vlaanderen. Het was de tijd dat lidgeld nog thuis werd opgehaald, en dus waren er bodes nodig.
En hij deed zijn job goed. Bezocht de leden van de partij, meestal eenvoudige boerenmensen die amper konden lezen en schrijven. Hielp hier om een belastingsaangifte in te vullen, daar dan weer om een mindervalide aan een kaart of een uitkering te helpen. Hielp ook heel actief de jeugd. Want het waren de gouden tijden, alvorens allochtonen ons dat alles weer kwamen afnemen! En dus promootte hij ook sterk het voorhuwelijkssparen (merk op: met twee sen. Want met één s was dat destijds uit den boze).
Wie toen aan voorhuwelijkssparen deed bij zijn partij, kreeg, als hij huwde, waanzinnig hoge interesten op het gespaarde bedrag. Hij liet uitschijnen dat zijn partij dat betaalde, maar het kwam natuurlijk onrechtstreeks van de staat. Dat kon toen nog, want alleen het eigen volk telde en de schatkist bulkte van de rijkdom, en destijds werd die rijkdom nog niet over de Sahara uitgestrooid
Ook pakketjes voor dienstplichtigen stonden op het menu. De giften konden niet op. We leefden echt wel in een luilekkerland, al werkten we daar ook hard voor. En de bevolking van het dorpje dacht natuurlijk dat ze dit alles aan Piet Politiek te danken hadden, en hij werd op de handen gedragen. En natuurlijk steeg hij daardoor na verloop van tijd steeds hoger op de ladder van zijn partij. Maar ja, in een klein dorpje kun je het nu eenmaal niet erg ver schoppen in de politiek, maar in de jaren zeventig kwam zijn kans. Zijn dorpje fusioneerde met een grote gemeente in de buurt.
Na ook in de fusiegemeente een ware weldoener te zijn geworden, waagde hij zijn kans, kwam op de verkiezingslijsten te staan en bleek een waar stemmenkanon te zijn. Hij werd dan ook schepen.
En hij veranderde! Werd vitterig, ging onredelijke eisen stellen aan het stadspersoneel onder zijn bevoegdheid, kortom, hij gaf blijk van zeer slecht leiderschap. Dat was ook zijn roeping niet, al dacht hij het aan te kunnen. Hij blééf nog wel enige tijd vriendelijk voor de bevolking, maar de wilde weldoener in zijn persoontje was opgelost als een fata morgana. Hij had zijn doel bereikt, kon het niet echt aan, en nu moest zijn ware aard wel bovenkomen.
Gevolg: hij werd één keer verkozen, en kon het toen schudden. Zó dom was de bevolking in die tijden nu eenmaal nog niet! En bovendien, zijn opklim tot schepen had toch wel een veertigtal jaar geduurd! En na zijn verdwijning van de politieke voorgrond werd hij nog chagrijniger en probeerde zich nog steeds overal in- en op te dringen, met verschillende rampzalige resultaten als gevolg.
Eigenlijk is dit de beschrijving van een klein politicusje dat de pech had in een klein dorpje te zijn geboren en daardoor gedoemd was een laatbloeier te worden. Maar ik vind het een treffend voorbeeld van hoe het er in de politiek aan toegaat.
- Was die man in een grootstad geboren, dan was hij met die mentaliteit zéker op jonge leeftijd minister geworden! En dan? De zoveelste chagrijnige domkop in de Wetstraat?
- Was die man bovendien veertig jaar later geboren, dan was hij de wilde weldoener van de allochtonen geworden, wat zijn doorbraak tot de nationale politiek sterk zou hebben versneld!
- Dubbele pech dus voor hem! Maar een geluk voor onze samenleving. Alhoewel er honderden dergelijke lui in de Wetstraat zetelen! Braaf en dom. Zondermeer.
Dat was dus de beschrijving van een heel bescheiden, vriendelijke man. Bescheidenheid en vriendelijkheid, geboren uit één doel: opklimmen in de partij. Maar zodra hij ondervond dat hij, vooral ook door de ondertussen bereikte leeftijd, niet verder meer kon geraken, kwam zijn ware aard boven! Keek ook héél wrevelig als men hem, net als vroeger, bij de voornaam noemde. Het was nu meneer de schepen!En dat liet hij heel duidelijk merken!
Hetzelfde heb ik ook bij de politie ondervonden! Vriendelijke, bescheiden jongens, blijkbaar sterk gemotiveerd, solliciteerden bij de politie. Zodra ze benoemd waren gingen ze veranderen! Waren niet langer gemotiveerd in het in stand houden van een veilige samenleving! Werden echte bullebakken die onbeschaamd hun macht gingen misbruiken! Het was gelukkig wel een minderheid, maar voldoende om de politie een slechte naam te bezorgen. En voldoende om mij het spelletje te laten doorzien.
Persoonlijkheidsverandering? Helemaal niet! Zo waren ze altijd al. Ik geloof namelijk niet in dergelijke veranderingen! Maar zo lang ze Jan Anoniem waren en weinig in de pap te brokken hadden, hielden ze zich koest en in een ondergeschikte, ja, zelfs kruiperige positie. Geef dergelijke mensen echter enige macht, en dan pas komt de ware persoonlijkheid boven!
In de politiek zijn de gevolgen van de huidige volksmentaliteit nog rampzaliger! Ik kan heel goed begrijpen dat mensen dankbaar zijn voor hun weldoeners. Maar hier en daar een arme sukkelaar kunnen helpen betekent nog helemaal niet dat je geschikt bent om een land te gaan besturen. Wie dus zijn dankbaarheid zo ver drijft om via het kieshokje dergelijke mensen een zetel in het parlement te bezorgen, helpt gewoon mee het land om zeep te brengen!
Problemen in Kongo? Turkije? Koerdistan? Syrië? Egypte? Problemen tussen Turken en Koerden? Vooral niet gaan blussen waar het brandt! Véél te gevaarlijk! Er is immers nog altijd Brussel, waar alle laffe vluchtelingen onderdak krijgen. En hun dankbaarheid bewijzen door hun frustraties uit te werken op Brussel!
Tja, dat heb je ervan als je de brousse en de woestijn probeert te integreren in de beschaafde wereld!
Zie ik op onderstaande beelden mensen? Neen! Niet één. Ik zie hersenloze apen. Ondankbare apen. Apen die bijten in de hand die hen te eten geeft! Apen wiens levensbehoeften WIJ betalen! Apen die WIJ vetmesten om dan in ONS gezicht te komen spuwen als zich in hun apenlanden problemen voordoen!
Als dat volkje hiér al op een dergelijke wijze zijn beestachtige onbeschaafdheid moet demonstreren, is het dan een wonder dat het in het moederland slecht gaat? Een moederland dat door eenzelfde soort apen wordt bestuurd?
Eén instelling breken ze echter NIET af:
het OCMW, want daar leven ze hier van!
En nog wel op onze kosten!
Tot hier deze aangepaste bloemlezing uit een zwerfmail.
En mijn hart bloedt als ik de waarheid moet onderkennen van een heel wijs gezegde:
Het volk krijgt de leiders dat het verdient!
Zo is het toch? Het volk koos voor het soort leiders die dat allemaal laten gebeuren en de andere kant opkijken. Terwijl het land ten onder gaat aan grenzeloze verloedering en zinloos geweld. Regeringen zijn inderdaad nét als het volk. Hier vertaalt zich dat dan als de drie Ls: Laf, Laks en Lui! Nét zoals het volk dat ze verkoos.
Is het dan verwonderlijk dat in die apenlanden de apen regeren? Is het dan verwonderlijk dat die apen hiér dan maar zonder enige reden de boel kort en klein komen slaan? Is het dan nog niet voldoende bewezen dat hier charmante lafheid regeert die dat allemaal tolereert en normaal vindt?
Inderdaad de regering is de spiegel van het volk: laf, laks en lui
Want wat doet de Wetstraat? Begrip opbrengen! De makkelijkste strategie om niks te moeten doen!
Als wij dat zouden proberen in een van de landen van die gozers, dan greep het leger in en het zou zéker met scherp schieten. Het gehele zootje uiteenrijten!
Maar hier? Hoogstens verschijnt er een vermanend, maar begrijpend vingertje uit een der ramen van de Wetstraat! Zo van: Dat mag je toch echt niet meer doen hoor ventje!. Nét het juiste signaal om die geweldenaars van straffeloosheid te verzekeren.
De kans dat de geweldenaars gepakt worden is niet eens 1 op 100! En àls ze gepakt worden is de kans dat ze de aangerichte schade vergoeden nihil! Van de kans op een veroordeling zullen we nog maar zwijgen.
Neen hoor! België is geen apenland! België importeert, tolereert en beschermt die apen alleen maar.
Ooit zong Henk Wijngaert Ik heb een truck als mijn woning. Dat moet nog een heel comfortabele bedoening zijn in vergelijking tot wat ik bijna dagelijks zie! Ik ken namelijk een man die een rolstoel heeft als woning!
Oostende heeft blijkbaar toch wel een redelijk aantal daklozen. De meesten zijn bloedig jonge mensen, potentiële arbeidskrachten, maar ja maar wàt? Hoe is hun leven verlopen? Zijn het gepatenteerde luiaards of hebben ze gewoon pech gehad? Ik zou het niet durven zeggen. Feit is dat ze er zijn! Meestal vergaderen ze hier of daar in groepjes, op overdekte plaatsen of in galerijen bij minder mooi weer. Natuurlijk wél met de nodige blikjes bier en zo Enfin, ik heb er geen kritiek op, elke mens heeft en kent zijn eigen problemen en gaat er op zijn eigen manier mee om. Je kunt wel als parasiet geboren zijn, maar ik sluit brute pech ook niet uit voor sommigen onder hen. Echtscheidingen en zo zullen daar wel niet vreemd aan zijn. Evenmin als faillissementen.
Onder die groepjes zag ik ook steeds weer een man in rolstoel, en stelde me daar verder weinig bij voor. De laatste maanden echter duikt die man steeds meer alleen op in mijn eigen omgeving. Zit overdag in zijn rolstoel te mediteren en te genieten van de zon. Genietend soms ook van een sigaretje of een biertje uit blik. Onder de zitting van zijn rolstoel hangen enkele plastic zakken, waarin waarschijnlijk zijn hele hebben en houden steekt, en natuurlijk de nodige blikjes bier.
Ik zag hem altijd met lange verwarde haren en dito baard. Nu is zijn haar bijna kaalgeknipt en is ook zijn baard weg. Voor een zomerse look? En ik verschoot van zijn uiterlijk. Lijkt niet eens vijftig jaar oud!
Vooral bij valavond duikt hij in mijn omgeving op. Op zoek naar een plaats om de nacht door te brengen. Als het koeler wordt, hult hij zich in een regenvest met een kap, die hij over zijn hoofd trekt. Zijn persoonlijk slaapkleed. Zijn slaapplaats is meestal de smalle ruimte tussen een elektriciteitskast en een muur, waar zijn rolstoel nét tussen past. Hij is dan onzichtbaar vanaf de openbare weg, en enigszins beschermd tegen de wind.
Zijn mobiliteit bestaat uit het stapje per stapje voortbewegen met de voeten op de grond en de handen aan de wielen. Zijn snelheid zal dan misschien hoogstens één kilometer per uur zijn. Maar dat speelt blijkbaar geen rol in zijn tijdloze wereld.
Naar het schijnt kunnen daklozen s avond vanaf een bepaald uur in de OCMW kliniek vlakbij komen slapen, ergens in een kelder. Als er plaats is tenminste! s Morgens vroeg moeten ze dan weer buiten en hun plan trekken voor de hele dag. Ik zag hem al ooit s morgens vroeg uit een achteruitgang van de kliniek komen samen met een groep daklozen, maar meestal tref ik hem op dit uur en s zomers toch aan op zijn gewone stek: achter die elektriciteitskast!
Slaapt hij liever buiten s zomers? Ik zou het niet weten. Als ik hem goede dag of goede morgen wens, kijkt hij me half en half glimlachend aan, maar antwoordt niet. Een praatje zit er dus helemaal niet in. Zoekt geen enkel contact met gewone stervelingen. Schaamte? Waarschijnlijk wél en net daarom kan ik hem moeilijk onder die andere daklozen klasseren, die meestal ook nog een grote bek opzetten.
Wat er ook van zij, ik denk niet dat iemand voor een dergelijk leven zou kiezen! Wonen in een rolstoel! Je hele bezit in een paar plastic zakken! Je hooguit, en met veel moeite, zowat een kilometer per dag kunnen (of moeten) verplaatsen. Waar en hoe doet hij zijn natuurlijke behoeften? Neen, voor zoiets kies je toch niet?
Het zijn mijn zaken niet en god weet welke misstappen of welke dramas hem tot dat leven hebben gedwongen. Maar als ik dit dan vergelijk met de luxe en het comfort dat vreemde asielzoekers hier te beurt valt, vind ik het ronduit wraakroepend! Kunnen we ons nog een beschaafd land noemen als onze regering zich moeite noch kosten bespaart om een legertje vreemde asieltoeristen een luxeverblijf met vol pension te bezorgen, terwijl de sukkelaars onder het eigen volk in mensonwaardige omstandigheden moeten leven en helemaal aan hun lot worden overgelaten?
Neen! Het zijn mijn zaken niet. In veel gevallen is dakloosheid zelf gezocht, en dat zie je dan ook wel aan die lui. Ik vind enkel dat je als overheid, naar een oplossing voor dat fenomeen moet zoeken. Dàt is prioriteit! Maar wildvreemde, totaal andersdenkende volkeren als prioritaire VIPs behandelen? Ze zelfs in heuse hotels onderbrengen en betalen met het zweet van je eigen volk als er nergens anders plaats is? Lager kun je als regering toch niet vallen?
En de brave Belg die zwoegt maar voort. Ziet niets en hoort niets. Trekt geen conclusies als hij zijn volk ziet verarmen terwijl andere volkeren langzaam maar zeker de macht, en zéker de straat overnemen. Reageert totaal niet op Salduz en andere wetten om de politie te dwarsbomen. Wetten, gestemd in de duistere krochten van de Wetstraat. Wetten, gekookt in heuse, walgelijk borrelende heksenketels. Met landverraad als voornaamste ingrediënt.
Maar geen nood! Kies maar vrolijk verder voor kwakzalvers, clowns en marionetten, lieve Belgen! Ooit zien we wel waar dit alles zal toe leiden.
Komkommertijd voor het VTM? Weinig nieuws onder de zon? Iets anders zoeken dan maar? Wel, dat vonden ze!
Toppunt van stupiditeit:
Zaterdag 25.08.12 op het VTM nieuws:
Een onnozele wetenschapper hield een heel betoog over mosselen, die eigenlijk de filters van de zee zijn en alles wat in die zee voorkomt filteren. Onder andere plastic. Achteloos achtergelaten of in zee gegooid plastic door de stomme, vervuilende mens!
Mosselschelpen zitten er volgens hem vol van en het zou ook in het lichaam van de mossel kunnen zitten. Weliswaar herleid tot minuscule deeltjes, maar het zit er toch maar in. En de onnozelaar ging maar door zonder te beseffen waarmee hij bezig was. Wist hij dan niet dat wij in onze frigo 2 kg mosselen hadden staan om zondag smakelijk te verorberen met verse frietjes? Moest hij hoognodig onze smaak bederven? Moest ik die mosselen dan maar weggooien?
Maar gelukkig! Helemaal aan het eind van zijn vurig betoog ging hij dan even zijn eigen theorie afzwakken: het kon blijkbaar helemaal geen kwaad voor de mens! Je vreet het wel, maar het gaat gewoon door je lichaam zonder enig verder effect.
Ja mijn frak! Mijn goesting naar de lekkere mosseltjes was in elk geval helemaal verdwenen. En mét die van mij, waarschijnlijk die van een groot gedeelde van de bevolking!
Wedden dat de horeca het moeilijk zal hebben de mosselen nog verkocht te krijgen? Ik denk niét dat wie dat wereldschokkend nieuws gezien heeft, dit weekend mosselen zal bestellen op restaurant. Die van mij smaakten trouwens ook al een stuk minder dan normaal! Al vond ik er helemaal geen plastic flessen, dildos of andere rommel in. Maar alleen al het idee was toch wel in staat mijn smaak voor een stuk te bederven!
In elk geval, als ik op restaurant had moeten eten, zou ik toch zéker geen mosselen hebben besteld!
De horeca heeft de laatste jaren al zoveel rake klappen gekregen, en nu nog dat erbij, midden in het mosselseizoen? Crimineel!
Bovendien, elke goede huisvrouw en elke kok weet dat je mosselen een uur in zout water moet laten staan alvorens ze te bereiden. Ze spuwen dan al het eventueel zand en andere vergaarde rotzooi uit. Dat zie je dan zó op de bodem van de emmer liggen. Maar dat wist dat genie blijkbaar niet!
En dan vraag ik me af wat eigenlijk de bedoeling was van het onnozele betoog van dat onnozele ventje! Als het dan toch geen kwaad kan volgens hem, waarom zwijgt hij er dan niet over verdorie? Of was het hem enkel te doen om ook eens op TV te komen en naam te maken in de wetenschappelijke wereld?
Nou, zo kan ik het ook hoor! Wat vreet een varken zo allemaal niet? En toch peuzelen we gretig aan zijn ribbetjes of koteletjes! We leven nu eenmaal in een wereld die vervuild is door vuile mensen! Als we daar ernstig aanstoot aan nemen moeten we maar met zijn allen in hongerstaking en moet het menselijk ras maar omkomen van de honger.
Willen we dat niet? Dan moeten we ons maar voeden met wat voorradig is en niet luisteren naar onnozele pseudowetenschappers! Maar desondanks MIJN mosseltjes hebben me zondag niet echt gesmaakt, al was de kwaliteit voortreffelijk. Bedankt, VTM, om een dergelijke idioot aan het woord te laten! Het is niet omdat het komkommertijd is dat jullie de zendtijd moeten vullen met nog maar eens een trap onder de kont van de horeca.
Ik herleid nu eenmaal graag ingewikkelde dingen tot het elementaire, en zo was ik aan het denken over de economie in het algemeen. Hoe ontstaat ze? Wie verdient een pluim, en wie verdient grof geld? Wie is verantwoordelijk voor onze welvaartstaat en wie is verantwoordelijk voor de nakende ondergang ervan? En vooral: welke idioten maakten het allemaal zo ingewikkeld?
Wel, als we de gehele economische poespas herleiden tot de elementaire waarden, kunnen we tot volgende scenarios komen:
Scenario 1: een intelligent land.
- Een arm land met pientere inwoners die van aanpakken weten en alles zouden doen om hun brood te kunnen verdienen. Het liefste zouden ze zich krom werken, als er maar verdiend wordt. Maar ja, om je krom te kunnen werken moet er ook werk zijn, en vooral werk dat je aankunt. Niet iedereen is even gespierd en niet iedereen is even slim! Ze zouden het liefst voor iemand werken, omdat het gros van de bevolking geen aanleg tot ondernemen heeft en vooral angstig is om risicos nemen.
- Eén van hen heeft wél de juiste eigenschappen, en weet een of andere onderneming uit de grond te stampen. Weven boekdrukken landbouw, techniek noem maar op. En plots is er voor een aantal mensen tewerkstelling! Ze hoeven weinig kennis te hebben, weinig of geen initiatieven te nemen, en vooral geen hoge financiële risicos te lopen. Dank zij wie? Dank zij die ondernemer natuurlijk!
- Het voorbeeld wordt gevolgd en steeds meer ondernemingen zien het daglicht. De tewerkstelling breidt uit. Ondernemers die de zaken groot zien kunnen niet zonder werklui. Maar werklui kunnen zéker niet zonder ondernemers, en dat wordt maar al te vaak vergeten!
- Weer slimmere mensen vinden dingen uit zoals de stoommachine, het spoorwegnet, de auto, de telefoon, en nog een heleboel andere zaken, waarvan het fabricageproces steeds meer tewerkstelling biedt.
- Het werkvolk, aanvankelijk weinig betaald, eist hogere lonen en krijgt die ook wel, al zij het mondjesmaat en na vele jaren onderbetaald te zijn. Het systeem past zichzelf min of meer aan, want wat helpt produceren als niemand geld genoeg heeft om te kopen? Het land wordt uiteindelijk rijk en welvarend.
Scenario 2: een religieus land.
- In een ander werelddeel gaat het er eventjes anders aan toe. Er leven rassen die maar niet lijken te willen evolueren. Die geen aanleg tot ondernemen hebben, laat staan dat ze iets nieuws zouden uitvinden. Een ras ook dat sterk gelooft in een oorlogszuchtige en sterk verouderde religie die elke vorm van persoonlijk denken onderdrukt.
- Dat er op die manier geen verdere evolutie komt ligt voor de hand. Als je denken, je leerprocessen en je geloven zich beperkt tot sprookjes kàn er nu eenmaal geen evolutie komen! En sprookjes op zich worden helaas nooit werkelijkheid! Je kunt heerlijk dromen over vliegende tapijten, maar wie is in staat ze te maken als niemand verder nadenkt en op zoek gaat naar mogelijkheden om net als de vogels te gaan vliegen?
- Het volk in kwestie presteert dan ook helemaal niets en is gedoemd levenslang in armoede te leven.
- Maar dan plots komt de reddende engel, waar ze zo lang voor gebeden hebben, en verwijst hen naar een wereld die veel verder is geëvolueerd en waar ze het persoonlijk ook verder zouden kunnen schoppen.
Ondertussen zijn in dat andere, welvarende land, de mensen lui geworden door steeds minder te moeten werken en steeds meer te verdienen! Bovendien, wie niet wil werken wordt toch in de watten gelegd door de overheid als ze kunnen komen zwaaien met een boterbriefje waarop een arts hen werkonbekwaam heeft verklaard.
Maar als steeds minder mensen nog willen werken, en de overheid te laks is om door middel van strenge controle misbruiken tegen te gaan, volgt het onvermijdelijke:
De mix van scenario 1 en 2:
En nu kun je twee kanten uit: de nieuwelingen in de intelligentere wereld zouden, als hun hersenen werken zoals de onze, moeten inzien dat onze wereld beter is. En dat zién ze ook wel in want ze gebruiken gretig alle technische snufjes die WIJ hebben uitgevonden. Als ze verstandig zijn integreren ze zich, nemen onze gewoontes over, en streven samen met ons naar een betere wereld.
Maar waarom zouden ze dat doen? Ze worden daar helemaal niet toe aangemoedigd door onze leiders. Blijven vastgekleefd aan de religie die hen dom houdt. Zijn supercontent met wéér een technologische vooruitgang, door ons uitgevonden, maar steken geen poot uit om ook eens zoiets positiefs ook maar te proberen te verwezenlijken! Hun denkwereld speelt zich vooral af in hogere, en irreële sferen! Zo leerden ze het op school, en zo moet het blijven!
Met andere woorden, scenario 2 komt onder het mom van gastarbeiders profiteren van alles wat scenario 1 heeft verwezenlijkt. De autochtone bevolking kijkt toe maar doet niks. Denkt dat hun leiders verstandige mensen zijn die weten wat ze doen en dat aan de welvaart geen einde kan komen. Bovendien, hoe meer vreemden binnenkomen, hoe makkelijker het wordt voor de eigen bevolking om werkloos te zijn en toch betaald te worden! Vooral dat laatste maakt dat het gros van de bevolking maar zwijgt. Het is toch zo zalig leven in een sociale hangmat!
Zelfs als die vreemden het land vol bouwen met hun eigen religieuze tempels en, aangemoedigd door onze lakse leiders, weigeren zich aan onze manier van leven aan te passen, blijft de bevolking zwijgen. Ook als ze zien dat die vreemden langzaam maar zeker baas worden in het land! Ze moéten wel zwijgen, want hun eigen leiders hebben ondertussen al wetten ingesteld die verbieden een kwaad woord over de vreemdelingen te verkondigen!
Volgend scenario?
Over een volgend scenario wil ik het niet hebben want dat kan moeilijk anders dan een doemscenario worden. Daar moet elk voor zich maar iets bij bedenken. Oorzaak en gevolg, weetjewel? Zelfs een hond zou het doorhebben als hij enig zicht had op de politiek!
Dat de doorsnee man in de straat het niét doorheeft kan maar één oorzaak hebben: er moet inderdaad een of ander hallucinerend gas onze dampkring zijn binnengeraakt! En blijkbaar een soort gas dat de hersenen van ouderen niét aantast. Maar ja, ouderen hebben niks meer te zeggen in onze maatschappij hé? En dus wordt steeds meer water gegoten bij de wijn. Tot de wijn al even smakeloos zal worden als het water. Zélfs een Duvel zal dan naar een verwaterde engel smaken!
Over mezelf: Bouwjaar: 1941 Geboren: Ja. Geslacht: Neen. Nog levend. Adres: Hier. Beroep: Levensgenieter. Hobby's: Veel. Talen: Ja. Vooral betalen. MEDEDELING: Voor enkel politie-verhaaltjes, klik onderaan deze marge op 'fictie'.
