Mijn herinneringen uit die periode van mijn leven zijn niet alleen muzikaal want ik had ook interesse in film, fotografie, toneel, en sport!
Hoeveel kilometers heb ik per fiets niet afgelegd in het Brusselse, met zijn vele heuvels! Zo ben ik ooit eens naar mijn grootmoeder gereden (op 55 km van Watermaal). Eens bij haar aangekomen, op enkele honderden meters van de Limburgse grens, moest ik wel naar mijn moeder telefoneren om haar gerust te stellen. Gelukkig heeft ze nooit geweten dat ik –ergens voorbij Tervuren, ik denk nabij Vossem- in de greppel werd gereden door een grote vrachtwagen die mij met hoge snelheid voorbij stormde! De reisroute was gemakkelijk: Watermaal – Tervuren – Leuven en dan richting Diest, en dat zonder GPS!
Met mijn taperecorder bezocht ik ook vaak mijn vrienden die een platenspeler hadden en waar ik elpees van The Beatles, The Rolling Stones, ‘Fill Your Head With Rock’, Rare Earth (‘Get Ready’!), Boudewijn de Groot en ‘Bridge Over Troubled Water’ van Simon & Garfunkel helemaal kon kopiëren.
Sinds september 1969 (schooljaar 1969-1970) had ik mij samen met mijn goede jeugdvriend Geert ingeschreven in het amateurtoneel. Eenmaal per week kwamen wij samen met o.m. Kris, Renilde, Viviane, Eva en Guy in de lokalen van de Bloeiende Kerselaar (een rijksschool) waar wij les kregen (theorie en praktijk) van regisseur bij de BRT Pol Stabel. Eind juni 1970 hebben wij ons diploma in de toneelkunsten behaald in de Nederlandstalige Rijksmuziekacademie van Etterbeek. Het volgende schooljaar kwamen daar Chantal, Roos en Helen, Willy, en Rita bij.
Toen werd mijn naam nog verkeerd gespeld en pantomime werd als pantomine afgedrukt! Pol Stabel hieronder op latere leeftijd.
Dankzij Pol Stabel kregen wij de kans om te figureren in de nieuwe jeugdreeks van de BRT genaamd Keromar. De opnames zouden plaatsvinden in het Zoniënwoud, in Waterloo. Op een zeer zonnige dag in de maand juli 1970 reden wij met het openbaar vervoer naar het Rouppeplein in Brussel (nabij het Zuidstation) waar wij een bus van de buurtspoorwegen namen richting Waterloo. Het was een leerrijke ervaring, maar wel een zeer vermoeiende… Veel schmink, van kleren wisselen, wachten. Wij waren niet bezoldigd maar kregen toch eten en drinken. Wij hadden nog andere kameraden opgetrommeld zoals Monique en Francis, Koen, Godelieve, en ik hoop dat ik niemand vergeet. Scenarist Louis De Groof, die ook de jeugdseries ‘Kapitein Zeppos’ en ‘Axel Nort’ schreef, baseerde zich voor Keromar op de cultuur van de hippies en de sfeer van de trilogie ‘In de ban van de ring’ van Tolkien.
Eens de opnames van start gingen keken wij vol ontzag op naar de talrijke bekende en minder bekende acteurs zoals o.m. Mike Verdrengh (Timbal); Annelies Vaes (Ismel); Senne Rouffaer (Goerki); Ann Petersen (Gwin, de witte vrouw); Jan Pauwels (Assam); Nand Buyl (Kelpie); Jan Decleir (Odo); Rik Andries (Ostrik); Janine Bischops (Rinda); Ronny Waterschoot (Obigal); Marc Bober (Wallimir de Wandelaar); Jeanine Schevernels (Toela de Noetin), Alex Wilequet (Alverik); Gerda Marchand (Orna); John Geentjes (Breas); Raymond Bosschaerts, Sjarel Branckaerts, Alex Cassiers; Rudi Delhem (Bolt); Frans Maas en Bruno Schevernels (Noeten).
Aangezien er weinig figuranten waren komen opdagen moesten de mannelijke figuranten zowel Kerten uitbeelden (met een minirokje en bruin geschminkte benen zoals Mike Verdrengh) als Bolten (gehuld in een soort latex zwart pak met helm, en een nepbaard: dat was pas zweten!).
De serie zou nadien opgenomen worden bij Starigrad in het toenmalige Joegoslavië om in zo zonnig mogelijke omstandigheden te kunnen filmen. Jammer genoeg mocht ik van mijn ouders daar niet naartoe. De serie heb ik nooit helemaal gezien, slechts hier en daar flarden want ze werd uitgezonden op woensdagnamiddag. Mijn neefjes en nichtjes hebben mij in 1971 wel herkend op televisie. Hierboven sta ik uiterst links met een nepbaard!
Monique, mijn buurmeisje, met en zonder pruik en hieronder mijn schoolmakker Koen en daarnaast rusten Francis en Monique (met nepsnor!) uit in de schaduw van een muur.
Het verhaal verscheen in 1971 ook in boekvorm, van de hand van Louis De Groof. Het is een uitgave in drie delen met zwart-witfoto's uit de televisieserie. Deel 1 was getiteld Finroen, deel 2 De Maanvallei en deel 3 Het Boek der Kerten. Die boeken heb ik achteraf gekocht en mezelf toch enkele malen op de foto’s herkend, niettegenstaande de kostuums. Tot op de dag van vandaag herinner ik mij nog altijd de kreten die toen niet van de lucht waren: “blaster en dollar”, “sludderamok” en vooral “in de ban van de Gurwel!”… De muziek in de serie is van Pieter Verlinden, maar in sommige scènes wordt muziek van Ennio Morricone gebruikt, meer bepaald die voor de films van Sergio Leone (in de spaghettiwesterns). Het lied van de begingeneriek wordt gezongen door Della Bosiers.
Maar wat stond er in de maand juni 1970 zoal in de BRT Top 30 genoteerd?
- ‘Laat ons een bloem’ – Louis Neefs (een knappe Nederlandstalige cover van ‘Leave Them A Flower’ van Wally Whyton) en ‘Everything Is Beautiful’ – Ray Stevens (de Amerikaanse lolbroek kon af en toe ook een serieus zijn);
- ‘Never Marry A Railroad Man’ – Shocking Blue (geweldige opvolger van ‘Mighty Joe’!); - ’24 Hours At The Border’ – The Pebbles (internationaal geluid van deze Antwerpenaars);
- ‘Soolaimón (African Trilogy II)’ – Neil Diamond (de Amerikaanse singer/songwriter ging de Afrikaanse toer op!); - ‘Do The Funky Chicken’ – Rufus Thomas (een grijsgedraaide single in De Reinaert!);
- ‘I Don’t Believe In If Anymore’ – Roger Whittaker (aangrijpend verhaal van deze sympathieke bard); - ‘It’s All In The Game’ – The Four Tops (een lied geschreven in mijn geboortejaar 1951: een hit voor Tommy Edwards in 1958 en voor Cliff Richard in 1963);
- ‘Groovin’ With Mr. Bloe’ - Mr. Bloe (een leuke instrumentale single met een mondharmonica in een glansrol); - ‘In The Summertime’ – Mungo Jerry (dè zomerhit van 1970!).
En in de Veronica Top 40 stonden volgende singles onder meer genoteerd:
- ‘Real Cool World’ – The Greatest Show On Earth (één van mijn vele favorieten van 1970!);
- ‘Three O’Clock Flamingo Street’ – David McWilliams (uit 1969 en alsnog een hit in 1970); - ‘Shoeshine Boy’ – The Humblebums (het duo bestond uit Gerry Rafferty en Billy Connolly. Ik zag de Schotten optreden dat jaar in het Flageyplein, dankzij de BRT Omroep Brabant);
Gerry Rafferty en Billy Connolly als The Humblebums, zoals ik ze zag optreden in het Flageygebouw!
- ‘What’s Going On’ – Taste (dankzij hun optreden tijdens het Isle of Wight-festival profiteerden Rory Gallagher en zijn maten een maximum en dat vertaalde zich in een notering in diverse hitlijsten!); - ‘Lucy, Lucy’ – Amsterdam (de tweede single van de Amsterdamse band in de hitparade);
- ‘Sunshine & Rain (The Name Of The Game)’ – Alan Price (de vroegere toetsenist van The Animals scoort alweer, ditmaal solo zonder zijn Set); - ‘Freedom Blues’ – Little Richard (verrassende hitsingle van deze rocklegende in de Benelux);
- ‘Soul Calypso’ – The Merrymen (de opvolger van ‘Big Bamboo’); - ‘Which Way You Goin’ Billy?’ – The Poppy Family (zeemzoete pop uit Canada met het echtpaar Susan & Terry Jacks);
- ‘Let Us Pray Together’ – Sandra & Andress (sic) (zangeres Sandra Reemer en zanger-componist Dries Holten: later werd Andress aangepast tot Andres); - ‘Magical Mystery Morning’ – The Cats (Palingpop uit Volendam);
- ‘Free The People’ – Delaney and Bonnie and Friends (het Amerikaans echtpaar Delaney en Bonnie Bramlett lieten zich vaak begeleiden door verscheidene muzikanten zoals Duane Allman, George Harrison, Eric Clapton, Jim Gordon, King Curtis, en Dave Mason. - ‘Go Back’ – Crabby Appleton (hierbij moest ik altijd denken aan een grote ton appelen waarin je naar hartenlust kon grabbelen…);
- ‘Teach Your Children’ – Crosby, Stills, Nash & Young (uit de geweldige elpee ‘Déjà vu’!).
