Haantjesgedrag: 'I'm A Man' vooral niet verwarren met de gelijknamige song van Bo Diddley uit 1955. Dit lied uit januari 1967 werd geschreven door Steve Winwood en platenproducer Jimmy Miller. Een redelijk grote hit toen voor de Spencer Davis Group maar twee jaar later had de Amerikaanse band Chicago Transit Authority (later ingekort tot Chicago vanwege een klacht van de gelijknamige autobusmaatschappij) nog veel meer succes met een extra lange versie. Winwood was op dat ogenblik slechts 18 jaar oud, wat toen bezwaarlijk volwassen kan genoemd worden. De meerderjarigheid en de stemplicht waren inderdaad vastgelegd op 21 jaar en de jongeren uit de jaren zestig in de Lage Landen mochten pas vanaf die leeftijd voor al hun eigen rechtshandelingen instaan, tenzij dat ongedaan werd gemaakt voor een wettelijk erkend beletsel. Maar genoeg theorie: heel straf van Steve Winwood die niet meer door het leven ging als Stevie.
'L'amour est bleu' van ene Vicky die op dat ogenblik volslagen onbekend was. Vicky Leandros (Grieks: Βίκυ Λέανδρος), pseudoniem van Vasiliki Papathanasiou (Grieks: Βασιλική Παπαθανασίου) [Paleokastritsa (Korfoe), 23 augustus 1949 (volgens vele biografieën) of 1952 (volgens eigen opgave)] is een Grieks-Duitse zangeres. Naast Grieks en Duits heeft ze ook veel nummers in het Frans en Engels gezongen. Ook nam zij verscheidene nummers op in het Japans, Nederlands, Italiaans en Spaans. In 1958 namen haar ouders haar mee naar Duitsland. Na de echtscheiding van haar ouders groeide Vicky op bij haar vader. Met zijn steun, hij was zelf succesvol in Griekenland en Duitsland als Leo Leandros, bouwde zij een carrière op in beide landen, aanvankelijk onder de naam Vicky (veel zangeressen in die tijd gebruikten alleen hun voornaam als artiestennaam). Leandros raakte internationaal bekend door haar deelname aan het Eurovisiesongfestival; eerst in 1967 voor Luxemburg; met 'L'amour est bleu' werd ze in dat jaar vierde. In 1972 werd ze (en nu onder haar volledige artiestennaam Vicky Leandros) opnieuw door Luxemburg uitgezonden naar het songfestival. Ditmaal won ze, met 'Après toi'. Leandros heeft dezelfde familienaam als Vangelis, die in 1983 het nummer 'Adler und Taube' schreef voor haar album 'Vicky'. Ze zijn echter niet verwant. In 1968 scoorde orkestleider Paul Mauriat met een instrumentale versie een wereldhit onder de titel 'Love is Blue'!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
Beslist een hoogtepunt voor de hippies die plots werden uitgenodigd om massaal naar San Francisco af te zakken! John Phillips van The Mama's & The Papa's schreef hun lijflied en het was Scott McKenzie die 'San Francisco (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair)' de hitparades zowat overal ter wereld in zong. "Flower Power" was geboren. De single stond wekenlang genoteerd en concurreerde met 'A Whiter Shade Of Pale' van Procol Harum. Iets minder braaf dan Scott McKenzie was de vroegere frontman van The Animals met zijn verhaal over wilde nachten in San Francisco. Eric Burdon zong over 'San Franciscan Nights' als protest tegen de oorlog in Vietnam. De song werd door hem geschreven samen met de nieuwe Animals: Vic Briggs, John Weider, Barry Jenkins, en Danny McCulloch. In 2010 zou Burdon bekennen dat hij toen eigenlijk een wilde nacht had beleefd met Janis Joplin!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Ruby Tuesday' is een nummer van The Rolling Stones uit 1967. Het is de B-kant van 'Let's Spend The Night Together'. De A-kant werd vooral in de VS geboycot en de Stones moesten ooit "some time" zingen i.p.v. "the night". Vandaar dat de toenmalige disc-jockeys meer en meer de B-kant begonnen te draaien. Volgens Keith Richards gaat het nummer over zijn vriendin in de jaren '60, Linda Keith. Richards schreef het nummer begin 1966 in een hotel in Los Angeles. Het nummer is vele malen gecoverd. De mooiste versies volgens mij zijn die van Melanie Safka (1970) en van Rod Stewart (1993). Brian Jones bespeelde geen blokfluit maar een zogenaamde recorder, een houten instrument uit de familie “fipple flutes” of ocarina's. Volgens Bob Dylan wordt het geluid van de recorder geassocieerd met vogels, herders, miraculeuze gebeurtenissen, begrafenissen, bruiloften, en amoureuze scènes. Hij vindt het een van de mooiste geluiden die de mens ooit heeft voortgebracht! Zo hoor je het ook eens van een ander.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
Melodieuze popmuziek uit dat geweldig jaar! Voor een bijna 16-jarige was het niet evident om te houden van de Amerikaanse countryzanger en gitarist Glen Campbell die ook af en toe een zijstapje zette naar de pop. Voor mijn leeftijdsgenoten was het al Rolling Stones of Beatles wat de klok sloeg. Maar "ik hou van veel muziekjes, en wie doet mij dat na" zou Raymond van het Groenewoud later zingen. En of hij gelijk had! Campbell is al aan bod gekomen in deze reeks als zanger of als sessiemuzikant (in duet met Bobbie Gentry of als lid van Sagittarius). Hij schreef geschiedenis door in 1967 in twee categorieën een Grammy Award te winnen, zowel voor beste countrysingle (met het nummer 'Gentle On My Mind' geschreven door John Hartford) als voor beste popsingle (met 'By The Time I Get To Phoenix' geschreven door de legendarische Jimmy Webb). Geniet van deze twee rustpunten, heel toepasselijk in deze periode van het jaar (Allerheiligen en Allerzielen).
-=-=-=-=-=-=-=-=-
In de maand mei van het jaar 1967 werd ‘All You Need Is Love’ uitgebracht met op de achterkant ‘Baby, You're A Rich Man’, oorspronkelijk een onafgewerkte song van John Lennon (“One of the Beautiful People”) waar Paul McCartney een refrein aan toevoegde. Met "beautiful people" bedoelde John de hippiebeweging van de jaren ’60. George Harrison speelde het lied gedurende zijn bezoek aan de wijk Haight-Ashbury van San Francisco in augustus 1967, op het hoogtepunt van de zogenaamde “Summer of Love”. ‘All You Need Is Love’ werd speciaal geschreven voor het rechtstreekse, internationaal uitgezonden televisieprogramma 'Our World' op 25 juni 1967, bij ons bekend onder de naam ‘Mundovisie’. Ik had het geluk dit programma rechtstreeks mee te maken in zwart/wit op de BRT. Dit was het eerste rechtstreekse programma dat via de satelliet werd uitgezonden, en wel in 26 landen. Het toonde beelden uit verschillende landen en er werd ook een bezoek gebracht aan de studio waarin The Beatles op dat moment bezig waren een nieuwe opname te maken met behulp van een symfonisch orkest. Het programma trok 350 miljoen kijkers. ‘All You Need Is Love’ begint met de eerste maten van La Marseillaise, ongetwijfeld om de televisiekijkers (en vooral de Fransen) te verrassen. Aan het slot tijdens de fade-out zingt McCartney een paar maal "She loves you, yeah, yeah, yeah!". Een onvergetelijk moment voor een toen 15 ½- jarige fan! Het lied werd in juli 1967 op single uitgebracht en werd een wereldwijde nummer 1-hit. Het is terug te vinden op de Amerikaanse versie van het album 'Magical Mystery Tour' (1967) en ook op het wereldwijd verschenen album 'Yellow Submarine' (1968). Als achtergrondzangers fungeren onder meer Mick Jagger en Keith Richards van The Rolling Stones en Donovan.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
Raymond Douglas (Ray) Davies is een singer-songwriter en gitarist, het meest bekend van de Britse band The Kinks. Hij is de oudere broer van gitarist Dave Davies en altijd de drijvende kracht geweest achter de popgroep The Kinks, die haar successen voornamelijk in de jaren 1964-1975 kende. Davies is verantwoordelijk voor vrijwel alle composities die de groep op de plaat heeft gezet. Zijn songteksten kenmerken zich vooral door een ironische houding ten opzichte van de Engelse middenklasse. Hij wist als geen andere in een liedje van om en bij de drie minuten perfect weer te geven wat er zich toen in Londen afspeelde. In 1967 scoorden The Kinks drie geweldige nummers die ik jullie niet wil onthouden: 'Waterloo Sunset' 'Autumn Almanac' 'Mr. Pleasant' Veel luisterplezier!
Toepasselijk herfstnummer (links) en rechts heel plezierig om naar te luisteren!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Gloria' is een nummer van de Noord-Ierse band Them. Het nummer verscheen op hun debuutalbum 'The Angry Young Them' uit 1965. Op 2 december 1964 werd het nummer uitgebracht als de B-kant van de single 'Baby, Please Don't Go'. 'Gloria' is geschreven door zanger Van Morrison en geproduceerd door Dick Rowe. Morrison schreef het nummer toen hij in de zomer van 1963 met zijn toenmalige band The Monarchs in Duitsland optrad. Bij terugkomst in zijn thuisstad Belfast sloot hij zich aan bij The Gamblers, waarmee hij de groep Them formeerde. Tijdens optredens maakte hij veel gebruik van improvisaties, waardoor een nummer wel 15 tot 20 minuten kon duren. Nadat Them een contract had getekend bij Decca Records, gingen zij op 5 april 1964 naar Londen voor een opnamesessie; 'Gloria' was een van de zeven nummers die zij die dag opnamen. De band bestond op dat moment uit Morrison, gitarist Billy Harrison, basgitarist Alan Henderson, drummer Ronnie Millings en toetsenist Patrick John McCauley. Producer Rowe vond de bandleden nog te onervaren en maakte daarom tevens gebruik van twee sessiemuzikanten: orgelspeler Arthur Greenslade en drummer Bobby Graham. 'Gloria' werd uitgebracht als de B-kant van de single 'Baby, Please Don't Go', maar werd minstens net zo bekend als de A-kant. In de Verenigde Staten werd het in 1965 als de A-kant van een single uitgebracht en behaalde hier plaats 71 in de Billboard Hot 100 mee. In België en Nederland (en waarschijnlijk in de rest van het Europees continent) werd het in 1967 uitgebracht als single want het ambiancenummer was toen bijzonder populair in de Noord-Franse discotheken. Ditmaal stond 'Friday's Child' op de B-kant. En dan nu allemaal samen: ♫♫♫ G-L-O-R-I-Aaaaaaaaaaaaa! ♫♫♫ ...
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Tim Hardin, Amerikaanse folkzanger, had ons in 1966 al verblijd met zijn elpee 'Tim Hardin 1'. Daarop stonden o.m. 'How Can We Hang On To A Dream?' (later gecoverd door The Nice) en 'Reason To Believe' (Rod Stewart brak definitief door met zijn versie!). De bekendste versies van 'How Can We Hang On To A Dream?' (soms uitgebracht als 'Hang On To A Dream') zijn afkomstig van Emerson, Lake & Palmer, Fleetwood Mac, Johnny Hallyday, Françoise Hardy, Nazareth, The Lemonheads, Liesbeth List, The Moody Blues, The Nice, en Kathryn Williams. Op de elpee 'Tim Hardin 2' uit 1967 stond o.a. 'If I Were A Carpenter', een prachtig nummer dat met succes werd gecoverd door onder anderen Johnny Cash, Neil Diamond, Bobby Darin, de Four Tops, de Small Faces, Joan Baez, Dolly Parton, en Waylon Jennings. In augustus 1969 gaf hij een legendarisch optreden op Woodstock.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Respect' is een door Otis Redding geschreven liedje, waarmee de Amerikaanse zangeres Aretha Franklin in 1967 een grote hit scoorde. Redding schreef het liedje in 1965 in één dag en het arrangeren nam twintig minuten in beslag. In zijn bluesversie pleit hij voor respect en erkenning van een vrouw. Franklins versie werd op 14 februari 1967 in een studio in Manhattan (New York) opgenomen. Met o.a. King Curtis op saxofoon en oudere zus Erma Franklin als achtergrondzangeres. Het liedje fungeerde als lijflied voor zowel de Afro-Amerikaanse burgerrechtenbeweging als de tweede feministische golf. Otis Redding was vereerd met de cover van Aretha Franklin maar toch ook een beetje triest want ze had zich zijn compositie toegeëigend. En dan nu allemaal samen: "sock it to me" en vooral heel veel "R-E-S-P-E-C-T"!
