Scott Walker had een fijne neus voor muzikale kwaliteit. Zo coverde de Amerikaanse singer-songwriter, in het begin bekend onder de artiestennaam Scotty Engel, echte naam Noel Scott Engel, verscheidene composities van Jacques Brel. Omdat hij bekend was geworden met het trio The Walker Brothers noemde hij zich voortaan Scott Walker. In het nummer 'Jackie' (een cover van 'La chanson de Jacky' van Brel) zingt hij over homo's, prostituees, queers en vooral opium! De critici waren vol lof over het werk van Walker maar het publiek negeerde hem grotendeels, misschien ook wel omdat zijn werk vaak geboycot werd door de BBC en dus nauwelijks te horen was op de radio.
1969 was beslist een erotisch jaar. Serge Gainsbourg bracht samen met Jane Birkin een historische single uit die hij twee jaar voordien niet had mogen uitbrengen. Zijn muze was toen Brigitte Bardot en zij sprak haar veto uit want haar toenmalige echtgenoot was de playboy Gunter Sachs. In 1986 kwam zij op haar beslissing terug en werd het lied alsnog uitgebracht. 'Je t'aime... moi non plus' was de plakker bij uitstek in de toenmalige discotheken maar op de radio werd de single in 1969 amper gedraaid. Zeker niet op de BBC waar een instrumentale versie van de studiogroep Sounds Nice de eerste plaats bereikte onder de titel 'Love At First Sight'. Ook het Vaticaan mengde zich in de wereldwijde discussie en sprak een ban uit over de single!
De Britse zanger John Leyton was eind 1960/begin 1961 één van de allereerste slachtoffers van een ban op de radio, vooral de BBC. De toenmalige jeugd smulde van 'Johnny Remember Me' maar de bazen van sommige radiozenders vonden het lied te morbide. Nochtans kreeg Leyton enkele jaren later navolging met o.m. 'The Leader Of The Pack'; 'Deadman's Curve' en bij ons 'Arme Joe'. De Britse single maakte op mij als 9-jarige een diepe indruk want ik hoorde het meermaals op de kermis toen ik tijdens de zomermaanden bij mijn grootouders vertoefde.
Ondertussen zijn we aanbeland bij de letter K in deze alfabetische reeks over liedjes die ooit werden verbannen uit de ether. Er is slechts één liedje dat hier met die letter begint en dat is 'Kodachrome' van Paul Simon. Het werd door sommige radiozenders meteen verbannen want er mocht beslist geen reclame gemaakt worden voor een merk. Heel vreemd want onze grootouders en ouders spraken altijd over een "kodak" als ze het over een fototoestel hadden! Ban of geen ban, het zal Paul Simon beslist geen windeieren gelegd hebben.
