9. The Cousins - 'Kili Watch' (1961) De Brusselse gitaargroep bracht deze single uit in een productie van Roland Kluger. Als tienjarige heb ik dit meermaals meegezongen want de tekst kende ik al heel snel uit mijn hoofd. Rond het kampvuur bij de scouts of tijdens de zomerkampen aan zee. Dit eenvoudig rock-'n-roll-deuntje met een verzonnen taaltje (alsof het Indiaans was) was begin jaren 1960 ook niet uit de ether te slaan. Binnen een paar maanden werden er meer dan 50.000 exemplaren van de single verkocht, een enorm aantal voor de Belgische platenindustrie in die dagen. Bobbejaan Schoepen zorgde meteen voor een versie in het Nederlands èn in het Duits. Voor de Franse cover zorgden Johnny Hallyday en Bob Azzam, de Egyptische zanger en orkestleider die in 1960 een wereldhit had met 'Mustapha' (in de Sahara tussen twee kamelen, weet je nog?). Ondertussen werden er meer dan 1 miljoen exemplaren van het singletje verkocht.
10. Jacques Brel - 'Le moribond' (1961) De Brusselse chansonnier, componist en tekstschrijver komt in deze reeks meermaals aan bod. Brel beschouwde zichzelf als Franstalige Vlaming. Drie jaar later werd het lied in het Nederlands vertaald als 'De stervende' ('Vaarwel Emiel') en op een geweldige manier gebracht door Will Ferdy. Hij zorgde zelf voor de vertaling. De Angelsaksische wereld leerde het lied kennen als 'Seasons In The Sun', vertaald door Rod McKuen en gecoverd door o.a. The Fortunes, Terry Jacks en Westlife. Na zijn muzikale carrière (afscheid van het podium in 1967) werd Brel acteur en filmregisseur.
11. Jacques Brel - 'Le plat pays' (1962) De Brusselse zanger stak zijn voorliefde voor Vlaanderen niet onder stoelen of banken. Getuige daarvan is deze geweldige ode aan zijn vlakke land, hij zong het lied trouwens ook in het Nederlands. De Nederlander Ernst van Altena zorgde voor enkele vertalingen van Brel-chansons zoals o.m. 'Ne me quitte pas' en 'Le plat pays'.
12. Will Tura - 'Je huilt, meisjelief' (1962) Arthur Blanckaert, Belgische zanger, muzikant en liedjesschrijver, timmerde al heel lang aan zijn muzikale loopbaan. Sinds 1957 om precies te zijn. In 1962 kende hij zijn doorbraak. Heel populair waren de slows 'Je huilt, meisjelief' en op de a-kant van de single 'Eenzaam zonder jou' (dat iets later hier aan bod zal komen). Ik moest wachten tot 6 maart 1993 om de Keizer van het Vlaamse Lied live te zien. Dat was in Alsemberg, in een Cultureel Centrum. Het was een fantastisch optreden. In 2010 zouden we van Will Tura nogmaals een optreden meemaken en achteraf een praatje met de aimabele man slaan en twee autogrammen vragen èn krijgen. Een voor Chantal en een voor mij!
13. Toots Thielemans - 'Bluesette' (1962) Jean 'Toots' Thielemans noemde het nummer zijn "social security number" (zijn pensioenfonds) want de royalty's van het instrumentaal liedje stroomden werkelijk binnen. Wij hadden het geluk de Brusselse gitarist/fluiter/componist en mondharmonicaspeler live te mogen meemaken. De eerste maal was op 18 januari 1993 in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Bruno Castellucci was toen drummer in zijn band. Na zijn optreden hebben Chantal en ik met hem gesproken en een handtekening gekregen voor ons tienjarig zoontje. De tweede maal was in 2011, maar daarover later meer. Zijn bijnaam Toots is afgeleid van de muzikanten Toots Mondello en Toots Camarata. Hij werd een mondiale artiest die vooral in Zweden op handen werd gedragen. Hij woonde ook een tijd in de Verenigde Staten. Thielemans raakte tijdens de Duitse bezetting in de ban van de jazz. Direct na de bezetting in 1944 trad hij met jazz op voor het Amerikaanse leger. Voorbeeld voor hem was toen Django Reinhardt. In 1951 maakte hij als gitarist deel uit van de begeleidingsband van Bobbejaan Schoepen. In 1952 emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij in de band van Charlie Parker en het kwintet van George Shearing speelde. Hij werd heel goed bevriend met Quincy Jones. Thielemans maakte gebruik van de harmonica en de Rickenbacker 325 gitaar in de late jaren 1950 en dit inspireerde een jonge John Lennon om dezelfde instrumenten te gebruiken! Hij werkte samen met onder anderen Benny Goodman, Peggy Lee, Ella Fitzgerald, Quincy Jones, Bill Evans, Herbie Hancock, Dick Hyman, Jaco Pastorius, Stevie Wonder, Elis Regina, Pat Metheny, Billy Joel, Paul Simon, John Denver en is te horen op de debuutsingle van Julian Lennon ('Too Late For Goodbyes'). Hij wordt algemeen erkend als een van de grootste jazzmuzikanten. Zijn eigenzinnige mondharmonicaspel speelt een belangrijke rol in de muziek van de films 'Midnight Cowboy' (1969) en 'Turks fruit' (1973) en in de muziek van de Zweedse animatiefilm Dunderklumpen! (1974) alsook in de begintune van 'Sesamstraat'. Zijn muziek werd ook het thema voor de Nederlandse politieserie 'Baantjer', in de Vlaamse politieserie 'Witse' en in de Zijn eigenzinnige mondharmonicaspel speelt een belangrijke rol in de muziek van de films Midnight Cowboy (1969) en Turks fruit (1973)[8] en in de muziek van de Zweedse animatiefilm Dunderklumpen! (1974). Zijn muziek werd ook het thema voor de Nederlandse politieserie Baantjer, in de Vlaamse politieserie Witse en in de Vlaamse film 'Zware jongens', met Gaston & Leo.
14. Jacques Brel - 'Bruxelles' (1962) Als geboren en getogen Brusselaar kon ik deze ode aan Brussel niet laten liggen. Brel vond er zelfs een nieuw werkwoord voor uit: "C'était au temps où Bruxelles bruxellait"! Jàren later maakte de politica Annemie Neyts ook gebruik van dit neologisme in haar verkiezingscampagne: "Annemie brusselt". Het lied werd al snel vertaald in het Nederlands en het was een groot succes voor Liesbeth List. Brel werd geboren in Schaarbeek en wij woonden als pas gehuwd koppel iets meer dan drie jaar in die Brusselse gemeente. En dat schept ook een band!
