1969 was het jaar van de eerste mens op de maan en van de eerste overwinning van Eddy Merckx in de Ronde van Frankrijk. Op muzikaal gebied was het voor mij ook het live optreden in Hyde Park van The Rolling Stones en vele andere artiesten, die vaak over het hoofd gezien worden. Ik mocht deze drie gebeurtenissen meemaken vanuit Londen want ik verbleef toen voor de hele maand juli in een Engels gezin.
Onze landgenoot schreef een prachtig lied over de astronauten Neil Armstrong & Co en luister vooral naar het heerlijk geluid van de sitar naar het einde toe.
Ik zag Adamo slechts tweemaal live en dat was op 13 november 1999 tijdens een miniconcert met andere Belgische artiesten in de Serres van Laken. Het was ter gelegenheid van de verloving van prins Filip met Mathilde d'Udekem d'Acoz. De laatste maal was op 17 september 2009 samen met vele andere muzikanten tijdens Belgavox op de Heizel.
82. Jimmy Frey & The J.J. Band - 'Goodbye My Love' (1969)
Na 'Zo mooi, zo blond en zo alleen' moest Jimmy Frey op zoek naar een waardige opvolger. En dat lukte perfect met het melancholische 'Goodbye My Love', gecomponeerd door Tony & Wando Lam, jeweetwel Jess & James, oftewel de broers Lameirinhas.
Nelly Byl en Ernst van Aleda zorgden voor de Nederlandstalige tekst. Van Aleda is het pseudoniem van Jacques, Jean en Roland Kluger, muziekuitgevers en -producers, na de oorlog alomtegenwoordig in de Vlaamse muziekbusiness.
En natuurlijk is The J.J. Band ook te horen op deze prachtige opname!
83. De Elegasten - 'Wat heb je vandaag op school geleerd (Kleine Jan)' (1969)
Belgische folkgroep die in de naweeën van Leuven Vlaams en de taalwantoestanden in Brussel op een vrolijke maar niet mis te verstane manier kritiek uitte op de toenmalige maatschappij.
De bezetting bestond uit:
Herman Elegast (geboren In Gijzegem op 6 juni 1940); Riet Bracke (echtgenote van Ray Poppe); Paul Poppe (geboren in Berlare op 30 juni 1942); Ray Poppe (geboren in Berlare in 1940); Ivan Poppe (geboren in Berlare op 1 augustus 1945).
Ik heb De Elegasten live gezien in het Cultureel Centrum van Oudergem op 2 februari 2014 samen met nog andere artiesten.
84. Louis Neefs - 'Jennifer Jennings' (1969)
Op het Eurovisiesongfestival van 1969 waren de verwachtingen hoog gespannen want iedereen hoopte dat Louis Neefs het beter zou doen dan die zevende plaats in 1967.
De muziek werd gecomponeerd door Paul Quintens en de tekst kwam van de hand van Phil Van Cauwenbergh, zoals gewoonlijk.
Het orkest werd gedirigeerd door Francis Bay.
Let vooral op de eigenaardige armbeweging die Neefs maakt op 1:15 min. Sommigen beweerden achteraf dat het daarom was dat hij op een zevende plaats was gestrand, net als twee jaar voordien.
Hoe dan ook, ik vind het een mooi nummer en als klap op de vuurpijl bleek later dat er in Engeland een vrouw was die Jennifer Jennings heette!
De studioversie kan rechts beluisterd worden.
85. Ferre Grignard - 'Yama, Yama, Hey' (1969)
Een van de laatste hits van de Antwerpse zanger/liedjesschrijver/gitarist.
Omdat hij vaak in het Antwerpse jazzcafé "De Muze" zat, hangt er ook nu nog steeds een groot portret van Grignard aan de muur.
Ferre Grignard zat bij de Franse platenmaatschappij Barclay, vandaar dat zijn voornaam hier en daar een accent krijgt. Misschien in navolging van Léo Ferré?
86. Will Tura - 'Hetgeen je niet krijgen kan' (1969)
Ook bij de Keizer van het Vlaamse Lied verscheen het woord "maan" in zijn toenmalige hit.
En het is een waarheid als een koe die in de titel verscholen zit.
Muziek is van Catherine Desage en tekst van Will Tura en Nelly Byl.
Producer was natuurlijk Jean Kluger. En wie coverde het lied later? Francis Goya, die we als François Weyer hier al enkele malen zijn tegengekomen als lid van The J.J. Band!
