The Chambers Brothers hadden in 1968 de elpee 'Shout' uitgebracht. Ik had van hen al een verzamelalbum in huis gehaald met de Grootste Hits. Ze waren mij indertijd opgevallen door hun psychedelische 'Time Has Come Today'.
En deze schijf kwam ook in mijn verzameling terecht in 1971 voor de prijs van 150 BEF want mijn toenmalige kameraad had dringend geld nodig. Hij moest namelijk benzine kopen en zijn autoverzekeringen betalen terwijl ik alles met het openbaar vervoer deed. Mijn eerste auto kwam er pas in 1984!
De vier Afro-Amerikaanse Chambers broers en hun blanke drummer werden ondergebracht in de categorie Funk/Soul en ook Rock & Roll en Rhythm & Blues.
En dat is precies wat ik terugvond in die langspeelplaat waarvan ik vandaag het titelnummer 'Shout!' post.
Het alombekende nummer werd gecomponeerd door The Isley Brothers in 1959. Het werd sindsdien veelvuldig gecoverd en met veel succes in 1964 door de Schotse zangeres Lulu.
De Amerikaanse rock en funk drummer, zanger en multi-instrumentalist Buddy Miles (oorspronkelijk lid van The Electric Flag) had na de ontbinding van The Experience al samengewerkt met Jimi Hendrix.
De nieuwe groep kreeg de naam Band Of Gypsys. Het derde lid was Billy Cox, basgitarist.
De elpee 'We Got To Live Together' werd uitgebracht in 1970, niet lang na het overlijden van Jimi Hendrix.
Tracklist: A-kant: 'Runaway Child (Little Miss Nothin')'; 'Walking Down The Highway'; 'Easy Greasy'; B-kant: 'We Got To Live Together' (lange versie van 12:08 minuten); 'Take It Off Him And Put It On Me'.
En ik mocht die steengoede plaat voor 150 BEF mee naar huis nemen in 1971 want mijn toenmalige kameraad hield nog altijd uitverkoop bij hem thuis. Ik moet eerlijk toegeven dat die elpees in uitstekende conditie waren, zowel het vinyl als de hoes. Vandaag ga ik niet voor de hitsingle 'We Got To Live Together' (korte versie) maar voor het openingsnummer van de LP. Luister goed naar de intro van enkele seconden want Buddy Miles brengt hier een hommage aan zijn overleden muzikale vriend! En hij eindigt met dezelfde melodie van een treurmars bij de outro.
En, oh ja, voor de jongere generatie: Buddy Miles heeft op onderstaande foto geen berenmuts op zijn hoofd. Het is zijn Afrokapsel dat toen erg in de mode was!
T. Rex was oorspronkelijk een Brits psychedelisch folkduo Tyrannosaurus Rex genaamd. Gitarist/vocalist Marc Bolan (geboren als Mark Feld) was de frontman en Steve Peregrin Took (geboren als Stephen Ross Porter) was de drummer/percussionist. Zij werden glamrock-pioniers en kortten hun naam in tot T. Rex in 1970. Want, geef toe, de naam van die uitgestorven dinosaurus is een hele mondvol. Het gevolg is dat de jonge generatie het altijd heeft over T. Rex als ze over die dino(saurus) spreken!
Op de LP 'Electric Warrior' was Steve Peregrin Took al vervangen door Micky Finn en Mark Volman en Howard Kaylon (ex-The Turtles en -Mothers Of Invention) zingen in de achtergrond mee. Tony Visconti was de producer van die steengoede langspeelplaat. Hij trouwde in 1971 met Mary Hopkin en werkte jarenlang samen met David Bowie.
Tracklist: 'Mambo Sun'; 'Cosmic Dancer'; 'Jeepster'; 'Monolith'; 'Lean Woman Blues'; 'Get It On'; 'Planet Queen'; 'Girl'; 'The Motivator'; 'Life's A Gas'; en 'Rip Off'.
In de VS hadden ze maar één hit en dat was 'Get It On' maar die moesten ze van naam veranderen in 'Bang-A-Gong' om verwarring te vermijden met de gelijknamige Amerikaanse hit van de groep Chase. De outro van dat nummer werd trouwens jarenlang gebruikt als jingle in de BRT Top 30.
'Get It On' ligt te veel voor de hand en die single kent (haast) iedereen. Dus ga ik nu voor het opzwepende 'Jeepster'!
Ook deze LP verhuisde in 1971 voor 150 BEF naar mijn platenkast.
De laatste plaat die ik in 1971 afkocht van mijn toenmalige kameraad was een instrumentale schijf van Jimmy McGriff met zijn Organ and Blues Band. McGriff speelde vooral op het Hammondorgel of de elektrische piano en andere keyboards.
'The Worm' werd uitgebracht in 1968 en ik mocht die geweldige langspeelplaat de mijne noemen voor 150 BEF want ik hield enorm van het geluid van het Hammondorgel. Ik ben trouwens ook fan van Brian Auger (met of zonder zijn Trinity) en die komt hier later in deze reeks ook aan bod.
Arthur James "Fats" Theus componeerde het nummer en speelt tevens tenor saxofoon in de band van Jimmy McGriff.
