De Amerikaanse blues/rock- boogieband Canned Heat werd opgericht december 1965 in Los Angeles. En enkele jaren later had de groep al twee wereldhits te pakken: 'On The Road Again' en 'Going Up The Country'. Die laatste song kreeg nog meer aandacht na hun optreden op Woodstock 1969.
'On The Road Again' / 'Going Up The Country' staan op mijn single broederlijk naast elkaar zodat mijn schijfje naar alle waarschijnlijkheid een heruitgave uit 1970 is. Maar beide songs komen wel degelijk uit 1968.
En, oh ja, "canned heat" (letterlijk "ingeblikte hitte") komt van het drinken van verdunde Sterno door alcoholici, eigenlijk een alcoholproduct in blik gebruikt voor verwarming.
Op de tonen van 'On The Road Again' zette ik ook mijn eerste danspasjes!
'Seasons In The Sun' ('Le Moribond') / 'Louise' is mijn volgende single uit 1968. The Fortunes coverden op een geweldige manier de indringende compositie van Jacques Brel, veel beter volgens mij dan de versie van Terry Jacks uit 1974.
De Nederlandstalige versie van Will Ferdy ('De Stervende' of 'Vaarwel Emiel') is eveneens geweldig.
Rod McKuen vertaalde de Franse tekst in het Engels.
'Après Tout' / 'Deborah' is een van de eerste singles van Claude François op zijn gloednieuw platenlabel 'Disques Flèche'.
Het plaatje werd uitgebracht in 1968 en zelfs op EP met twee andere liedjes.
Minder bekend voor mij want ik kreeg het plaatje dan ook via een muzikale erfenis.
De laatste vinylsingle op 45 toeren is een eigenaardige. The Giant Jellybean Copout kwam ook terecht in mijn verzameling via diezelfde muzikale erfenis.
'Awake In A Dream' / 'Look At The Girls' werd uitgebracht in 1968.
Op het internet worden beide songs hier en daar vergeleken met de sound van The Beach Boys, net als 'My World Fell Down' van Sagittarius trouwens!
Over de band met de rare naam is weinig terug te vinden op het internet, vooral nu de site van Discogs enkele minuten geleden gecrasht is!
