'World Of Love' / 'Love-itis' van de Canadese soul-, bluesrock-, en rhythm & bluesgroep Mandala Soul Crusade (soms gewoon Mandala genoemd) was een van de allereerste singles die ik ooit kocht. Het plaatje werd uitgebracht in 1968 en ik kon het drie jaar later redden uit de platenbak van een winkel tijdens een koopjesperiode. Voor de spreekwoordelijke appel en een ei mocht ik het mee naar huis nemen. Beide kanten vind ik zeer de moeite waard!
Jaren later vernam ik tijdens een of andere muziekquiz dat 'Love-itis' oorspronkelijk van Harvey Scales & The 7 Sounds is!
In het jaar 1968 vond je allerhande muzikale stijlen terug in de hitlijsten gaande van popmuziek, rock-'n-roll, soul, funk, rhythm & blues, chanson, beginnende hardrock, tot zelfs filmmuziek.
Zo scoorde een orkestleider een onwaarschijnlijke nummer één zowel in de Verenigde Staten als in het Verenigd Koninkrijk!
De single werd uitgebracht door Hugo Montenegro, His Orchestra And Chorus met zijn versie van 'The Good, The Bad And The Ugly' / 'March With Hope' gecomponeerd door Ennio Morricone!
En dan te bedenken dat de film oorspronkelijk werd uitgebracht in 1966. West-Europa volgde pas enkele jaren later. De term "spaghettiwestern" werd veelvuldig in de mond genomen.
Tuit de lippen en fluit lustig mee op onderstaande tonen!
Na 'Delilah' was er nog een single van Tom Jones uit 1968 in mijn collectie beland, namelijk 'A Minute Of Your Time' / 'Looking Out My Window'.
Niet meteen zijn grootste hit maar wel fijn om op te slowen. Voor de jongsten onder ons: een slow dansen was toen heel fijn om op enkele minuten tijd kennis te maken met een meisje. Dansend op één tegel, de zogenaamde "do the einstein"!
De b-kant is wat meer uptempo.
De volgende single uit 1968 die in mijn verzameling steekt werd in verschillende talen uitgebracht:
'Once Upon A Time In The West' ('C'Era Una Volta Il West') / 'The Man With The Harmonica' ('L'Uomo Dell 'Armonica') of 'Il Était Une Fois Dans L'Ouest' (met de zangstem van Edda) / 'L'homme À L'harmonica' (met Franco De Gemini op mondharmonica).
Het was een single van de grootmeester in de filmmuziek zelf: Ennio Morricone!
De filmmuziek was zodanig populair dat de elpee van Morricone jàrenlang de bestverkochte plaat was in heel wat landen. De spaghettiwestern werd in Italië uitgebracht op 21 december 1968, in sommige landen pas in 1969 en heel populair vanaf de jaren zeventig, toen ik de prent eindelijk kon zien in de bioscoop.
Een hevig kippenvelmoment, zowel bij kant A als bij kant B (zeer aangrijpend)!
