Gisteren vertelde ik over mijn eerste kennismaking met reggae, een nieuwe muziekvorm die voortvloeide uit ska en rocksteady, zeer populair in de Caribische eilanden.
Max Romeo, echte naam Maxwell Livingston Smith, was een Jamaicaanse singer-songwriter en producer, die in de zomer van 1969 een geweldige hit had met zijn single 'Wet Dream' / 'She's But A Little Girl'. De a-kant werd meteen door de puriteinse bazen op de BBC verbannen, net als 'Je t'aime... moi non plus' trouwens. Ik moet toegeven dat de tekst niets aan de verbeelding overlaat.
Bij latere herpersingen zou het lied herdoopt worden tot 'The Dream'. De single werd al in 1968 uitgebracht maar het duurde tot de zomer van 1969 eer Max Romeo er een hit mee scoorde in het Verenigd Koninkrijk.
Een beetjes funk en soul uit 1969 is altijd welkom.
The Delfonics scoorden toen in het Verenigd Koninkrijk met 'Didn't I (Blow Your Mind This Time)' / 'Down Is Up, Up Is Down'.
De single werd gearrangeerd en gedirigeerd door Thom Bell, een Jamaicaan die opgroeide in Philadelphia en in de jaren zeventig zou samenwerken met Gamble & Huff en zo aan de basis lag van de Philly Sound!
Een geweldige slow om op te dansen, op één tegel natuurlijk!
Dat er in de zomer van 1969 spanningen waren bij The Beatles kon je merken aan het gedrag van John Lennon die met zijn Plastic Ono Band zeer aanwezig was in de hitlijsten. George Harrison hield zich bezig met de Hare Krishna-aanhangers en Ringo acteerde naast Peter Sellers en Raquel Welsh in 'The Magic Christian'. Paul McCartney was nergens te bekennen. Tot de vier Beatles op 8 augustus 1969 plots het zebradpad nabij Abbey Road overstaken! Ikzelf zou 40 jaar later exact hetzelfde doen maar dan op 15 augustus, de verjaardag van Chantal.
Ondertussen scoorde de Plastic Ono Band met 'Give Peace A Chance' / 'Remember Love' heel hoog in de Britse hitparade. John & Yoko waren de producers van de single. De b-kant is een compositie van Yoko Ono.
Maakten ooit deel uit van deze eclectische groep naast John & Yoko: Adam Ippolito, Ahmir '?uestlove' Thompson, Alan White, Allen Ginsberg, Andrew Cresswell Davis, Andrew Smith, Andy Muson, Arthur Jenkins, Aynsley Dunbar, Bill Dobrow, Billy Preston, Bob Harris, Bobby Keys, Bonnie Bramlett, Chris Osborne, Daniel Carter, David Allen Turner, David Friedman, David Spinozza, Delaney Bramlett, Derek Taylor, Dick Gregory, Dick Smothers, Dr. Timothy Leary, Murray The K, Rosemary Leary, Tommy Smothers en zelfs Petula Clark (zie videoclip)!
De single die live werd opgenomen werd talloze malen per dag afgespeeld op de radio en in de straten van Londen (vooral in Carnaby Street) en de aanhangers van de Hare Krisha beweging waren er als de kippen bij om mee te zingen en te dansen.
En nu allemaal samen:
Mijn voorliefde voor de composities van Neil Diamond heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken, ook niet toen hij door HUMO niet goed werd bevonden.
Ik was er al zeer vroeg bij om zowel singles als elpees van de Amerikaanse singer-songwriter aan te kopen.
Zijn vroege composities 'The Boat That I Row', 'Cherry, Cherry', 'Red Red Wine', 'Girl, You'll Be a Woman Soon', 'Kentucky Woman' en 'I'm a Believer' werden hits in de versie van andere artiesten.
Zo was er in 1969 de prachtige single 'Holly Holy' / 'Hurtin' You Don't Come Easy'. De a-kant is haast een religieus lied en de b-kant is zeer emotioneel gezongen.
