April 1970 begon voor mij met een muzikale kater van jewelste want niet lang na het uitbrengen van de single 'Let It Be' / 'You Know My Name (Look Up The Number)' vernam ik dat The Beatles gesplit waren. De scheiding werd aangekondigd op 10 april 1970 maar toch zou ze pas officieel plaatsvinden op 29 december 1974.
'Let It Be' beluisterde ik dus met gemengde gevoelens, vooral omdat de single niet overal meer op nummer één zou belanden. Ik begon dan maar vaker naar de gekke b-kant te luisteren. Vooral omdat ik later te weten kwam hoe het nummer tot stand kwam.
Het idee voor de titel ontstond toen John Lennon op de omslag van een telefoonboek de woorden "You know the name, look up the number" zag. Lennon wilde oorspronkelijk een soort van Four Tops-achtige compositie maken. De opnames gebeurden in de EMI studio's op 17 mei, 7 en 8 juni 1967 en op 30 april 1969! Op 8 juni kwam Brian Jones van The Rolling Stones in de studio om altsaxofoon te spelen op uitnodiging van McCartney. Zijn biograaf Philip Norman schreef neer dat dit de laatste keer was dat Lennon en McCartney nog samen plezier hadden in de studio. Mal Evans stak zelfs een spade in grind en dat specifiek geluid is ook te horen op de b-kant.
De humor van het knotsgekke nummer doet mij aan de Monty Python kolder denken.
The Bee Gees hadden ook spanningen gekend tussen de drie broers Gibb. Na de hoogtijdagen van de band in de periode 1967-1968 viel de groep ten prooi aan interne strubbelingen, artistieke meningsverschillen en problemen in hun privéleven. Hun plotse en onverwachte sterrenstatus en roem werd een roes waarin de jonge broers zich overgaven aan verkwisting, amoureuze escapades en drank- en drugsverslavingen.
Ook de latente rivaliteit tussen Barry en Robin Gibb - de ambitieuze broers eisten elk de rol van leadzanger op - mondde nu uit in een openlijk conflict. De groep werd opgedoekt en opnieuw opgericht in augustus 1970.
En de eerste single na de split, 'Lonely Days' / 'Man For All Seasons', kwam terecht in de splinternieuwe BRT Top 30.
Tijd voor een streepje instrumentale filmmuziek. Vinnie Bell (echte naam Vincent Gambella) bracht ook platen uit onder de naam Vincent Bell. Hij was een gitarist en (elektrische) sitarspeler en zeer populair als sessiemuzikant alsook de uitvinder van de elektrische 12-string guitar (Bellzouki) en de elektrische sitar.
De single 'Airport Love Theme' / 'Marilyn's Theme' werd in 1970 uitgebracht. De film 'Airport' met o.a. Burt Lancaster en Dean Martin plus een hele resem bekende acteurs/actrices was een kaskraker.
Op de b-kant staat een ode aan Marilyn Monroe.
Brook Benton (echte naam Benjamin Franklin Peay) was een Amerikaanse gospel- en soul/R&B-zanger, liedjesschrijver maar ook acteur.
Zijn single 'Rainy Night In Georgia' / 'Where Do I Go From Here?' werd in de Verenigde Staten al uitgebracht in 1969 maar in West-Europa pas in het jaar 1970.
De a-kant werd natuurlijk geschreven door niemand minder dan Tony Joe White, die ik in september 1971 live zou zien in het Antwerps Sportpaleis als voorprogramma van Creedence Clearwater Revival.
De b-kant schreef Brook Benton zelf, samen met James Shaw.
