Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    24-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moeder

    Een gedicht van Jacqueline van der Waals 1868-1922

    Moeder

    Moeder naar wier liefde mijn verlangen
    Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid,
    Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen
    Na de lange scheidingstijd?

    Zult gij me aanstonds als uw kind begroeten,
    Als 'k ontwaken zal uit mijne dood?
    Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten
    Met mijn hoofd op uwe schoot...

    Maar wat dan? Wat zult gij tot mij zeggen,
    Bij het ver gegons van de engelenschaar,
    Als ge uw jonge, blanke hand zult leggen
    Op dit oude grijze haar?

    schrijver

    24-03-2017 om 18:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in memoriam

    Een gedicht van Jan Veth 1864-1925

    In memoriam matris.

    Op vleugel-suizelen, in stille nachten,
    Komt uw heraut, Herinnering, getogen
    Door mijne geest, en spant zijn purpren bogen,
    Tot dieper duiding dan de dagen brachten.

    Dan zie 'k - o zoet signaal van verre wachten! -
    Fata morgana van twee peinzende ogen,
    Die uit een krans van lieflijk mededogen
    Wijding uitspreiden over mijn gedachten....

    Hun licht kwam tot me in vreugde en 't kwam in smart;
    Het wenkte mij, waarheen ik wendde of ging,
    Een heimlijk heulsap sprenklend in mijn hart.

    En 'k weet: zolang die leid-star van mijn leven,
    Waar ooit mijn voet mij draagt, mij niet begeve,
    Blijft gij mijn ziel tot heil, Herinnering!

    schrijver

    23-03-2017 om 19:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winternacht

    Een gedicht van Arnaold Sauwen 1857-1938

    Winternacht

    Zwijgend en als uitgestorven 
    ligt het dal in winternacht.
    In haar kleed van blanke vlokken 
    sluimert de aard, zo diep, zo zacht. 

    Aan de klare sterrenhemel
    gaat de maan haar stille gang.
    In haar schijn ligt daar de vlakte,
    scheemrend, als een maagd zo blank.

    Uitgegaan is 't laatste lampken
    dat van ver u tegenglom.
    Onder witbesneeuwde daken
    slaapt het dorpken, stil en stom.

    Slechts de toren, trouwe wachter,
    't hoofd met eeuwen reeds bevracht,
    houdt nog daar, in nacht en stilte,
    over hut en hoeve wacht.

    En, wen alles rondom sluimert,
    van het leven onbewust,
    galmt de sombre toon der klokke,
    stem des Tijds, die nimmer rust.

    Gedichten (1928)

    schrijver

    22-03-2017 om 18:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lam

    Een gedicht van Anton L. de Rop 1837-1895

     

    't Verdwaalde lam.

    De schapen hadden heel de dag
    Gegraasd in 't geurig kruid;
    Maar bij het scheiden van de zon
    Was 't met dat pretje uit; 
    Al vonden zij 't ook buiten mooi,
    Nu moesten zij terug naar kooi.

    Doch bij de hoeve weergekeerd,
    Daar zag de herder, dat 
    Eén lammetje aan de troep ontbrak -
    Waar 't arme diertje zat? - 
    ‘Pas’ - zei de herder tot de knecht -
    ‘Op de andren; 'k breng het gauw terecht.’

    En haastig liep hij weer terug,
    En riep en floot en keek 
    Dan links, dan rechts in veld en wei,
    Langs waterplas en beek, 
    En toen hij bij het bosje kwam
    Vernam hij 't blaten van het lam.

    ‘Och zit je’ - zei de goede man -
    ‘Hier in de doornen vast?’ 
    En hij verloste 't kleine dier,
    En met die lieve last 
    In de armen, liep hij meer dan vlug
    Weer naar zijn kameraad terug.

    En 't schaap, de moeder van het lam,
    Kwam blatend naar hem toe; 
    En 't was als riep het lammetje
    Heel zacht: ‘hier ben ik, moè! 
    ‘Mijn hartje klopt zo blij, zo blij!
    ‘'k Zal nooit meer dwalen van uw zij.’

    In 't vrije veld (1885)

    schrijver

    21-03-2017 om 21:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.heisa

    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Heisa.

    Heisa, lustig moet men zijn
    bij gezang en koele wijn,
    want waarom toch beven?
    lach de duivel in 't gezicht,
    vrees de schaduw noch het licht
    en bemin het leven.

    Nu welaan! alleen de vreugd
    kent geen list, vereer de deugd
    en durf 't goede wagen;
    want wie lustig is, is braaf
    en blijft nooit gelijk een slaaf,
    't juk der smert verdragen.

    't Vrolijk leven, 't vrije woord
    hebben altoos hen bekoord,
    die voor 't ware blaken.
    Dwazen zijn 't die anders zijn,
    Heisa, bij gezang en wijn,
    laat ons vreugde maken!

    Gedichten 1861-62

    schrijver

    20-03-2017 om 21:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eens en nu

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Eens en Nu.

    Wel ben ik blijde om 't Leven, maar de extase
    Der Jeugd was nu sinds lang niet meer voor mij,
    Gegaan ook 't nauw doorworsteld noodgetij,
    Waarmee der wereld stormen om ons razen!

    En 'k zie het Leven als door koele glazen:
    Een blauwe stroom, een zonbeglansde wei,
    Waar 't bruine paard en blanke koeien grazen,
    En een wit zeil drijft, achter 't groen, voorbij.

    Maar, dankbaar om het schoon, dat is gebleven,
    Zie ik der jaren staêge wisselingen,
    't Najaar in goud, de Lente in bloesem staan,

    Niet wetend, of ik leefde of eerst ging leven,
    En of de storm'ge dagen, die vergingen
    Wel schoner waren, dan dit nieuw bestaan.

    Gedichten

    schrijver

    19-03-2017 om 18:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    k Hore tuitend' hoornen

    ‘k Hore tuitend' hoornen en
    de navond is nabij
    voor mij:
    kinderen, blij en blonde, kom,
    de navond is nabij,
    kom bij:
    zegene u de Alderhoogste, want
    de navond is nabij,
    komt bij:
    ‘k hore tuitend' hoornen en
    de navond is nabij,
    voor mij!




    (8/8/1860)

    XXXIII Kleengedichtjes

    schrijver

    17-03-2017 om 19:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.anders

    Een gedicht van Multatuli 1820-1887

    Anders.

    Leer dit van mij, o mensen, leef broederlijk onder elkander: 
    Partijhaat is 'n afschuwelijk ding... in 'n tegenstander.

    Idee 972

    schrijver

    16-03-2017 om 21:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nel

    Een gedicht van Constantijn Huygens 1596-1687

    Engelsche Nel

    Jan malde wat met Nel, en 't was wel met haar wil;
    Nochtans en deed ze niet als roepen: Stil, Jan, stil.
    Maar Jan kon meer dan Diets en hield haar bij haar pak:
    Nel was van Londen, en 't was Engels dat ze sprak.

    Gedichten (1671 - 1687)

    schrijver

    14-03-2017 om 16:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.getijde

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    Langs het Getijde

    Het schemert, en
    Waar 'k peinzend langs de golven ga
    En peinzend naar hun ruisen hoor,
    Ruist al hun vloed mij schuimend na
    En wist mijn spoor.

    Het schemert, en
    Waar 'k wijkend het getij beleef,
    Ruist het getijde op mij aan
    En wist wat 'k in mijn hart beschreef -
    Wat 'k heb gedaan.

    Het schemert, en
    In 't ruisend wit getijde zie 'k
    Een bleke, vreemd geworden geest -
    En 'k peins naar wie ik was - naar wie 'k
    Eens ben geweest!

    Zingende stemmen (1916)

    schrijver

    13-03-2017 om 22:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rust

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    Rust

    Leg uw hoofd zo in mijn arm
    dat van uw voorhoofd naar uw mond mijn blik schuive
    over de kam van uw neus
    Leg uw hoofd zo
    ik leg op uw mond mijn hand
                      wees rust

    Gedichten (1935)

    schrijver

    12-03-2017 om 17:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Blijde Mijmering

    De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt
    Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen
    Uit een ver dorp rijzen de stille tonen
    Van de avondklok, hoog in de lucht verreind.

    Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind'
    En ver de wereld in de glans van 't schone,
    Hier: bomen met de zilv'ren bloesemkronen,
    Aan d'einder: 't scheem'rend bos, waar 't licht verdwijnt.

    En achter 't groen der wijde tarwelanden
    Staan blanke hoeven in de donkre hoven
    Omtogen door een zachte schemering;

    Maar schoner dan al 't schone op aarde, branden
    Hóóg de eerste starren; maar nòg schoner boven
    Al 't zichtb're stijgt mijn blijde mijmering.

    Gedichten (1918)

    schrijver

    11-03-2017 om 23:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.raadgeving

    Een gedicht van Hendrik Tollens 1780-1856

    Raadgeving

    Minnaars, wilt ge uit vrijen gaan,
    Trek de stoute schoenen aan,
    Schud de kindse blooheid uit,
    Maakt ze, die ontvlieden, buit;
    Neem het kusje, voor gij 't vraagt:
    Nimmer wint hij, die niet waagt.

    't Vrouwenhart is koel en wreed
    Voor ons zuchten en ons leed;
    't Wordt niet week door vrees of hoop;
    't Is voor tranen niet te koop;
    Hem-alleen, die 't eist en rooft,
    Neemt het aan als heer en hoofd.

    Overvallen we onverwacht
    Dat oproerig schoon geslacht;
    't Is manmoedig, zijn wij laf,
    't Is bloohartig, zijn wij straf;
    Geef uw krachten, zijt ge wijs,
    Aan haar zwakheid niet ten prijs.

    Op, te wapen! op, ten strijd,
    Minnaars, zo gij mannen zijt!
    Niet de lafheid - wel de moed
    Steek u lauwren op de hoed;
    De overheerser - niet de slaaf
    Dwingt de vest tot overgaaf.

    Gezamenlijke dichtwerken (1856)

    schrijver

    10-03-2017 om 21:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Idylle

    Een gedicht van J.H. Leopold 1865-1925

    Idylle

    En is het daarbuiten ook donker en koud
    En droevige wintertijd,
    Mijn lief, 't is lente om mij heen,
    Nu ge in mijne armen zijt.

    En schijnt ook geen ster door de grauwe mist
    En huilt ook de storm door de nacht -
    Ik schuif de armstoel bij het vuur,
    De zetel van 't voorgeslacht.

    Blond meisje met uw rozenmond,
    Kom, zet u op mijn knie,
    Vertel mij van al de liefde, zo zoet,
    Die ik in uwe ogen zie.

    Stil, stil, dat ons de wind niet hoort
    En met onze woorden spot,
    Gij buigt u over tot mijn gezicht,
    En ik beef van stil genot.

    Ik voel uw zoete adem gaan
    En uw boezem zo warm en zacht,
    En langs mijne wangen dartelt stout
    Uwe blonde lokkenpracht.

    Schoon kind, gij zijt mij als de zon
    In de klare, blauwe lucht,
    En het is mij of ik de leeuwerik waar
    Die juichend tot u ontvlucht.

    Ja, ik wil zingen te uwer eer,
    O, gouden zon van mijn ziel,
    Van vreugde dronken over uw licht,
    Dat er in mijn harte viel.

    En is het daarbuiten ook donker en koud
    En droevige wintertijd,
    Mijn lief, 't is lente om mij heen,
    Nu ge in mijn armen zijt.

    Vroege gedichten

    schrijver

     

    09-03-2017 om 09:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.magnolia

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    Magnolia

    Dit is de tak met de bloem alleen
    de andre bomen gaan al moe
    en zwaar van loof naar de aarde toe.

    Dit is de tak die ten hemel biedt
    In zuivre kelken van albast
    de witte wijn uit de donkere bast
    zó teerheid die uit droefnis wast.

    Hoe zal ik noobler gedenken U
    hoog-tere ziel sterk maar sereen
    dan bij deze mystieke brank
    de tak met de bloem alleen.

    Dat is de devote magnolia
    voorzichtig in uw handen geleid
    van koninklijke tulpenboom
    de prinselijke tederheid.

    Maart-april (1936)

    schrijver

    08-03-2017 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maria

    Een gedicht van J.J.L. ten Kate 1819-1889

    Der vroeg en vroom gestorvene Maria

    Gij ging dan heen. Helaas! met u vervlogen
    De rust, het heil, ’t behoud van menig hart,
    Dat door de gloed van uw verheemlende ogen
    Ontdooide en gloeide en Gode vruchtbaar werd.

    Vaarwel! vaarwel! — Wij schreien, maar wij mogen
    Het niet! ... Ach, hoe zelfzuchtig is de smart!
    Ga heen ... uw loon, het wacht u in den Hogen;
    Uw zegen blijft: geen toekomst is ons zwart ...

    Een dauwdrop waart ge, een dauwdrop van Gods hemel,
    Die hier een wijl het dorstig groen verfrist,
    Gekoesterd, en van ’t stof hebt rein gewist:

    Maar die, te rein voor ’t lage bladgewemel,
    Door ’t flonkerlicht der zon teruggehaald,
    Omhoog opnieuw op ’t eeuwig palmloof praalt.

    schrijver

    07-03-2017 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zangstukje

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    Zangstukje

    Neem weg, neem weg die afgerichte mond,
    Die lippen vol verraad, met wellust overstreken;
    En dat gevaarlijk oog, die valse morgenstond,
    Waar de uchtendzon van heil gereed schijnt door te breken!
    Maar geef, meinëedige, mijn kussen mij weerom,
    Die panden van mijn min: zij zijn mijn eigendom.

    Verberg, verberg die heuvels van albast,
    Die uw bevrozen borst met levend ijs bevrachten!
    En op wier sneeuwen top 't verruklijk kersje wast,
    Dat Lente en zomergloed aan 't lustgraag oog doet wachten.
    Maar geef mij 't hart terug, u argloos toevertrouwd,
    Dat ge in hun roofspelonk in ijzren banden houdt.

    schrijver

    06-03-2017 om 23:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lentekus

    Een gedicht van Helene Swarth 1858-1941

    LENTEKUS

    Zijn niet de rozen rood van liefdelust?
    En trillen niet, gebaad in maneglansen,
    De hoge popels, die het meer omkransen,
    Wanneer de wind hun smachtend love kust?

    Zoekt niet de vlinder heil- en honigkansen
    Bij elke bloem, waarin hij zalig rust?
    En tintlen niet, hun godd'lijk schoon bewust,
    Doorgloeid van zonnevuur, de blauwe transen?

    -'Natuur is God en God is Liefde!' zingt
    Heel de aarde, zwemmend in een zee van liefde.
    'k Weet niet waarom een traan mijn oog ontspringt.

    Met éne kus der Lente is wat mij griefde
    Verdwenen - en, gelovig als een kind,
    Omhels ik lucht en licht en geur en wind.

    Poezie, amsterdam(1892)

    schrijver

    05-03-2017 om 22:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woud

    Een gedicht van Frands Bastiaanse 1868-1947

    WOUD-EENZAAMHEID.

    Hier, tussen hoge heuv'len ingezonken,
    Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas,
    Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas,
    De hoogste loov'ren van de zon doorblonken.

    Hoe zacht wij naderde', onze stille pas
    Had storend in die eenzaamheid geklonken,
    De raven vloden op met luid gekras,
    Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken.

    Op verre hofstee stierf met zwak geluid
    Een haanklaroen in 't brandend middaggloren,
    De insecten gonsden rond der bramen blaân...
    De bleke roze zond haar geuren uit...
    Weet gij nog, Lièf, hoe lang we in droom verloren
    Aan dit klaar water hebben stilgestaan?

    Gedichten (1918)

    schrijver

    04-03-2017 om 21:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blauw

    Een gedicht van Albert Verwey 1846-1936

    BLAUW EN ROOD

    Al liepen alle vrouwen nou
    Op straat in blauwe japonnen,
    Al liepen hun mannen ertussendoor
    In rode pantalonnen:

    Ik zag ze niet door 't luchteblauw,
    Dat hemelse blauwe wonder;
    Ik zag ze niet door 't pannenrood,
    Waar 't stadsvolk wonet onder.

    Met luchteblauw en pannenrood,
    Was de wereld schoon beschilderd;
    Maar door onze zonden zijn hier en daar
    Die kleuren verweerd en verwilderd.

    Verzamelde gedichten (1901)

    schrijver

     

    03-03-2017 om 19:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!