De zeevruchten kan u vervangen door visblokjes, geef dan echter de voorkeur aan vissoorten met vast visvlees zoals poon, roodbaars, zalm, zeeduivel,... Een ruim assortiment spiesjes is ook kant-en-klaar te koop bij uw vishandelaar.
Benodigdheden :
- voor 4 personen -
voor vier reuzengarnaalspiesjes : 16 zoetwater reuzengarnalen 1 limoen 4 takjes dille voor vier sint-jakobspiesjes : 12 sint-jakobsnoten 12 kleine plakjes bacon 250 g gerookte,niet gesneden Atlantische zalm voor vier mosselspiesjes : 200 g mosselen, gekookt 150 g blokjes gerookt spek
1.De reuzengarnalen pellen, het darmkanaaltje verwijderen en ze per twee op een spiesje steken. Roosteren op de steengrill en vòòr het serveren garneren met een schijfje limoen en een takje dille. 2.De sint-jakobsnoten ontvliezen, spoelen, droogdeppen en in een plakje bacon rollen. De gerookte zalm in blokjes snijden en afwisselend met de sint-jakobsnoten op spiesjes steken en roosteren op de steengrill. 3.De mosselen afgewisseld met de blokjes spek op spiesjes steken en roosteren op de steengrill.
bron; visinfo.be
Gegrilde dorade met lauwe salade van venkel
Gegrilde dorade met lauwe salade van venkel
Ingrediënten : - 4 dorades (goudbrasem) - 3 venkelbollen met loof - 1 bakje kerstomaten - 2 biocitroenen - 10 cl extra vierge olijfolie - zwarte peper van de molen - fleur de sel
Bereiding : 1 Laat de dorades schoonmaken door je vishandelaar. Vraag bij voorkeur om de koppen er aan te laten. 2 Snijd het loof van de venkel, schil de buitenkant van de venkel met een dunschiller. Snijd de venkelbollen in kleine partjes. 3 Was de kerstomaatjes en snijd ze doormidden. 4 Rasp de schil van 1 citroen en voeg dit bij de olijfolie. 5 Stoom of blancheer de venkel beetgaar. 6 Kruid de buikholte van de dorades met peper en zout en vul op met wat venkelloof. Houd het loof van 1 venkel apart voor de salade. 7 Verwarm de olijfolie in een pan, voeg de venkel en de kerstomaatjes toe. Laat 1 à 2 minuten stoven en voeg het sap van 2 citroenen toe. Kruid met peper van de molen en fleur de sel. 8 Bestrijk de dorades met een weinig olie en grill de dorades op de barbecue of in een grillpan. 9 Bestrooi de venkelsalade met fijngesneden venkelloof. Serveer de dorades met de lauwe venkelsalade.
Ingredienten voor 4 personen - 8 witloofstronken - 3 varkenshammetjes - 1 busseltje lente-uitjes - 1 witte ui - 1 teentje knoflook - 2 takjes tijm - 1 laurierblad - 3 à 4 eetlepels arachide-olie - 2 dl water
Bereiding 1 Verwijder de kern uit het witloof en snijd het witlof grof. 2 Haal het vlees van het been van de varkenshammetjes, doe de beenderen samen met het vel (vetlaagje) in het water, voeg de knoflook, ui en kruiden toe en laat dit samen een 20-tal minuten zachtjes sudderen. 3 Snijd het vlees van de varkenshammetjes in kleine stukjes. 4 Snipper de lente-uitjes fijn. 5 Verhit de olie in een wokpan en bak het witloof aan, voeg de stukjes varkensham toe en roerbak tot alles goed warm is, blus met de bouillon en roer goed om. 6 Kruid fl ink met peper en zout en bestrooi met de fijngesnipperde lente-uitjes.
Je kan dit gerecht als volwaardig hoofdgerecht serveren met rijst, noedels, pasta of gebakken aardappeltjes in de wok! (zie hieronder) Gebakken aardappeltjes in de wok 1 Neem hiervoor frietaardappelen, was ze grondig en snijd ze mét schil in frietjes, 2 Spoel de frietjes onder koud stromend water en dep ze heel goed droog. 3 Verhit ± 0,5 dl olie in de wokpan (gebruik olie die bestand is tegen hoge temperaturen!) 4 Bak de aardappelen in ongeveer 8 à 10 minuten goudbruin (afhankelijk van de hoeveelheid, beter in 2x wokken voor meer dan 3 aardappelen... 5 Kruid met zeezout. Je kan ook na het bakken de aardappelen met vers gehakte tuinkruiden bestrooien! bron; skynet.be
'Zeepaling' van hondshaai met kokkels
Zeepaling van hondshaai met kokkels
Tip :
De kokkels in dit gerecht kunt u vervangen door garnalen. Hondhaai is zeepaling van vroeger, maar veel minder vet en goedkoper.
Benodigdheden : - voor 4 personen -
200 g nette hondshaai 30 kokkels 1 platte peterselie 1 teentje look 1 cl citroensap 5 dl witte wijn 5 dl visbouillon 20 g boter 2 cl room 100 g mayonnaise 50 g parmezaan (Reggiano) 1 dikke toast
Bereidingswijze :
Laat de kokkels in een pan op hoog vuur openpoffen. Haal uit de schelpjes, bewaar de jus apart.
Bak de hondshaai kort aan in olijfolie. Haal de vis eruit.
Versnipper de sjalot, de look en de peterselie.
Rasp de citroen en pers.
Stoof de sjalot en blus met de witte wijn en de visbouillon. Laten voor 2/3 reduceren. Voeg de peterselie en de look toe. Mix samen met de room en boter
Snijd een rechthoekige toast en bak in olijfolie.
Mix de mayonaise met de peterselie, de parmezaan en de geraspte citroenschil.
Doe de hondshaai en kokkels in een potje of soepbord. Overgiet met de warme soep. Besmeer de toast met de peterseliemayonaise en enkele schilfers parmezaan. Dien op.
bron; visinfo.be
17-08-2009
Kreeft in de oven met lamsoren en basilicum
Kreeft in de oven met lamsoren en basilicum
Ingrediënten (voor 4 personen) : - 4 kreeften - 2 liter court-bouillon - 100 g boter - 1 bosje basilicum - 4 tomaten - 100 g lamsoren - peper - zout Bereiding : 1 Kook de kreeften in de goed gepeperde court-bouillon (1 minuut per 100 g). Haal de kreeften uit de bouillon en laat ze rusten. 2 Hak de basilicum fijn. Meng met de boter. Kruid met peper en zout. 3 Breng water aan de kook en dompel daarin de tomaten 20 seconden onder. Haal ze uit het water en haal er met een schilmesje voorzichtig het velletje af. Snijd de tomaten in kleine blokjes. Houd het vocht bij. 4 Verwarm de oven voor op 220°C. 5 Snijd de kreeften in twee. Verwijder maag en darmstreng. Leg de kreeften op een schaal en bedek ze met de lamsoren, tomaat en zijn sap en de basilicumboter. 6 Verwarm de kreeften een viertal minuten in de warme oven. Haal de kreeften uit de oven en verdeel ze over vier borden. 7 Giet de saus van de schaal over in een pannetje en warm deze verder op. Kruid naar smaak met peper en zout. 8 Giet de saus over de kreeft en verdeel er de groenten over.
De gepelde en ontpitte druiven in cognac laten trekken.De opgerolde tongfilets pocheren in een kruidige visfumet en warm houden. De met citroensap besprenkelde champignons stoven in de boter.Het gezeefde kooknat laten inkoken, er het sap van de champignons, de cognac van de druiven en de room bijvoegen. Nog even laten inkoken, binden met het eigeel en kruiden naar smaak.Enkele druiven apart houden voor de garnering en de rest laten opwarmen in de saus (niet meer koken).De saus op een warme schotel of op de borden gieten, de rolletjes in het midden leggen, de druiven aan de ene en de champignons aan de andere kant.De visfilets oprollen met de velzijde naar binnen, van de kop naar de staart toe. Op deze manier blijven de opgerolde filets perfect gesloten.
Bereiding: De aardappelen schillen en gaarkoken in licht gezouten water. Afgieten en even laten afkoelen. De paprika's schoonmaken en in reepjes snijden. De aardappelen in schijfjes snijden. Beide onder af en toe roeren, gedurende 10 minuten bakken in hete olie tot de aardappelen een korstje krijgen. De eieren loskloppen met room en kaas. Het mengsel over de aardappelen gieten. De eieren laten stollen en bestrooien met fijngehakte bieslook.
Brugge Goud bron; kazenvanbijons.be
16-08-2009
De sterk onderschatte makreel
De sterk onderschatte makreel
De echte makreel - er is ook imitatie - is een sterk onderschat product met veel smaak.
Als je vroeger over makreel sprak, dachten de mensen meestal aan gestoomde makreel. Tot tien jaar na de Tweede Wereldoorlog werd er net zoals haring zeer veel makreel verkocht, die dan vooral werd gestoomd. Met de toename van de welvaart steeg ook de interesse in duurdere en fijnere vissoorten en beschouwde men makreel en haring als minderwaardige vissoorten. Niets is minder waar.
Makreel, die geen schubben heeft, wordt het hele jaar aangevoerd en komt bij ons uit de Noordzee, vooral uit Denemarken en Noorwegen. De beste komt echter van de Atlantische kust van Frankrijk, uit de Golf van Biskaje. De Fransen eten het liefst kleine makrelen, daar 'lisettes' genoemd. Die zien er net hetzelfde uit als de grotere exemplaren, met dezelfde schitterende blauwe kleur en de grillige zwarte strepen op de rug, maar ze zijn veel kleiner, tot 20 centimeter lang. De makrelen van bij ons zijn meestal 35 tot 45 centimeter en wegen rond 400 tot 500 gram per stuk. Hoe verser de vis, hoe schitterender zijn kleurenpalet gewoonlijk is.
Bij ons in het Kanaal en in de Noordzee wordt ook horsmakreel gevangen. Die heeft helemaal niets te maken met de gewone makreel. Hij behoort zelfs tot een andere familie en is van zeer bedenkelijke kwaliteit. Hij is zeer goedkoop in aankoop, ongeveer 0,15 euro per kilogram, en wordt vaak door grote eethuizen aangekocht om te verwerken als dagschotel. Eén horsmakreel schoonmaken en fileren neemt drie keer meer tijd in beslag dan een gewone makreel: horsmakreel heeft veel meer graten. De smaak is flets en oninteressant. Horsmakreel wordt hoofdzakelijk verwerkt als voeder voor kweekvis.
In het algemeen is makreel zeer goed vers te gebruiken, gefileerd en gebraden in olijfolie of zelfs op de barbecue. Hij heeft zeer veel smaak, als een veredelde haring. Zelfs zonder graat bereid gaat er weinig van de smaak verloren.
Een goed en oud recept met 'lisettes' of kleine makreel is met krachtige visfumet, gemaakt met koppen en graten van gelatineuze platvissen zoals tong, tarbot en griet. De makrelen worden gekaakt (ontdaan van ingewanden) en de buikholte binnenin licht gespoeld. Daarna gaan ze in een vuurvaste schotel naast elkaar en wordt er net kokende fumet op gegoten. Toegevoegde smaakmakers zijn laurierblad, enkele kruidnagels, peper en zout en een schijf citroen. Het geheel wordt koud gezet en de volgende dag koud gegeten met brood. De vis is zacht gegaard door de hitte van de fumet en de fumet zelf is opgesteven tot gelei. Zeer lekker en met een krachtige vissmaak! Het recept kan ook met haring worden bereid, maar is dan iets moeilijker te eten door het grotere aantal graten.
Naast makreel hoort ook de groep van de tonijnen tot de familie van de makrelen. Er zijn zeer veel soorten, die meestal in alle wereldzeeën voorkomen. Sommige tonijnen zijn vrij klein, rond 50 à 60 centimeter, zoals de dwergtonijn, de witte tonijn en de gestreepte tonijn. De gewone bonito en de blauwe tonijn zijn groter, tussen 60 centimeter en 1 meter lang. Soorten zoals de Atlantische tonijn kunnen zelfs 2,5 meter en langer worden. Maar tonijn, dat is al weer een hoofdstuk op zich.
bron; gastronomen.net
Gazpacho met makreel, avocado en pikante mayonaise
Gazpacho met makreel, avocado en pikante mayonaise
Ingrediënten
Voor 4: 2 schoongemaakte makrelen peper en zout, olijfolie 2 avocados ¼ kleine ijsbergsla verse bieslook 4 koppen gazpacho
Voor de mayonaise: 4 el mayonaise 1 el tomatenpuree 1 tl tabasco het sap van 1 limoen zout
Kruid de makrelen met peper en zout en bak ze in hun geheel net gaar in olijfolie. Laat enigszins afkoelen, trek het vel van het vlees en pluk het vlees van de graat. Doe in een kom. Kruid indien nodig bij met peper en zout.
Meng de ingrediënten voor de pikante mayonaise en laat 10 min. rusten.
Pel de avocados en snijd het vruchtvlees in kleine stukken. Meng met fijngesneden ijsbergsla en wat van de mayonaise. Kruid met peper en zout.
Schik het avocadomengsel in het midden van een diep bord in een ring en duw goed aan. Vul verder op met makreel en dek af met een laag pikante mayonaise. Versier eventueel met bieslook en giet de gazpacho rondom.
Bron: Nest & gastronomen.net
CÃTE Ã LOS (OP BBQ)
CÔTE À LOS (OP BBQ)
Benodigdheden voor 4 personen:
1 côte à l'os (van 1,6kg)
200 gr boter
15 gr gehakte peterselie
sap van 1 citroen
zout
peper
Werkwijze:
Leg het vlees minstens een uur op voorhand uit de koelkast.
Kruid de côte à l'os met citroensap, peper en zout en leg hem op de gril.
Hak de peterselie zo fijn mogelijk. En meng het goed met de Fama.
Snijd de gebakken côte à l'os in reepjes en leg er een quenelle van kruidenboter bovenop.
Serveer met wat sla.
CÔTE À LOS (OP BBQ) STAP VOOR STAP
STAP 1 :
Leg je vlees zeker een uur op voorhand uit de koelkast. Breng het op kamertemperatuur anders zal het binnenin nog ijskoud aanvoelen terwijl het aan de buitenkant een korstje heeft van op de gril.
STAP 2 :
Kruid eerst je vlees voor het op de gril te leggen. Als je je vlees pas kruidt als het al boven de houtskool ligt, gaat de kruiding in de kolen vallen. Ze gaan verbranden en een slechte smaak geven. Door ze op voorhand te kruiden liggen de kruiden goed op het vlees.
STAP 3 :
Leg het vlees nu op de gril. Nu bak je het volgens de bakwijze die je zelf verkiest. Wil je je vlees bleu bak het dan 2 à 3 minuten op 10 voor 10, Dan draai je je vlees tot 10 na tien. Zo krijg je de befaamde ruitjes van de gril op je vlees. Je laat het vlees nog 2 à 3 minuten bakken. Dan draai je je côte à l'os om en bak je het weer 2 maal 2 à 3 minuten tien voor en tien na tien.
Wil je het saignant dan verdubbel je deze tijd, a point verdubbel je nog eens en bien cuit nog eens.
STAP 4 :
Neem de helft van een potje boter, zo'n 200gr, en doe er peper en zout bij. Draai ongeveer tien keer aan de pepermolen. Voeg nu de peterselie toe. Maar voor je hem toevoegt moet je hem zeer fijn hakken. Hoe fijner de peterselie gesneden is, hoe meer smaak hij geeft en hoe gezelliger het aanvoelt in de mond. Meng de versneden peterselie goed door de margarine.
STAP 5 :
Neem het vlees van de grill en snijd het in schijven. De dikte van een goeie vinger. Dresseer goed op een bord en serveer met wat sla en een 'quenelle' van je kruidenboter. Een quenelle maak je door met 2 lepels langwerpige bolletjes te maken van je kruidenboter en het bolletje van de ene lepel in de andere over te brengen. Leg de quenellen in het midden van je vlees. Zo kan het mooi smelten over al je vlees.
TIP VAN DE CHEF :
Je kan kruidenboter ook een dag op voorhand maken. Dan kan je ze in aluminiumfolie rollen en er een worst van draaien. Leg ze een nacht in de koelkast en je kan er 's anderendaags mooie rolletjes van snijden.
bron;.kookeiland.be
Recept: Aubergines gevuld met mozzarella
Recept: Aubergines gevuld met mozzarella
Foto Robyn Gallagher/CC
Hoofdgerecht, 4 personen
Een simpel maar lekker hoofdgerecht dat ook past in een vleesloze keuken waarin wél vis wordt gegeten. Let er bij het uithollen van de aubergines op dat de huid van deze vruchtgroente niet wordt doorboord.
Ingrediënten 4 aubergines 3 bollen mozzarella 4-6 ansjovisfilets 1 flinke teen knoflook 1,5 dl gepureerde tomaten zout, peper enkele basilicumblaadjes
Bereiding Was en droog de aubergines. Snijd in de lengte van de bovenkant een plakje af zodat de aubergines uitgehold en gevuld kunnen worden. Hol met behulp van een mesje en een lepel de aubergine uit. Snijd het uitgenomen vruchtvlees in stukjes en fruit de stukjes ca. 5 minuten in olijfolie. Breng op smaak met zout en peper. Verwarm de oven voor op ca. 210 °C. Snijd uit elke bol mozzarella 4 dunne plakken en snijd de rest van de mozzarella in blokjes. Wrijf de ansjovisfilets met een vork fijn of hak ze in stukjes. Meng de blokjes mozzarella en stukjes ansjovis in een kom met de gefruite stukjes aubergine. Knijp hierboven de teen knoflook uit en meng met de gepureerde tomaten, een klein scheutje olijfolie en zout en peper naar smaak (let op de ansjovis is al zout).
Leg de aubergines op een bakblik of in een grote ovenschaal die met olie is ingewreven. Vul de aubergines met het mengsel uit de kom en dek af met de plakken mozzarella. Schuif het geheel voor ongeveer 40 minuten in de oven. Garneer met de in stukjes gescheurde basilicum.
De Berlijnse Herta Heuwer bedacht de snack met pikante currysaus op 4 september 1949. Foto WordRidden
update
BERLIJN - Berlijn heeft een museum voor de curryworst gekregen. Het unieke museum in de geboortestad van de specialiteit is gevestigd in de buurt van de voormalige grensovergang Checkpoint Charlie.
Tijdens de opening zaterdag demonstreerden vegetariërs voor het museum. De activisten in varkenskostuum deelden vleesloze curryworsten uit aan voorbijgangers, zo meldden Duitse media.
De Berlijnse Herta Heuwer bedacht de snack met pikante currysaus op 4 september 1949. Zij gebruikte ingrediënten die de geallieerde overwinnaars van de Tweede Wereldoorlog in Duitsland populair hadden gemaakt: (Britse) worcestersaus en (Amerikaanse) tomatenketchup. De snackbar-exploitante vroeg zelfs patent aan op haar culinaire uitvinding.
Volgens voedingsdeskundigen is de curryworst te vet en zit er te veel zout en suiker in, maar veel Duitsers trekken zich daar niets van aan: in de Bondsrepubliek wordt de curryworst inmiddels 800 miljoen keer per jaar verorberd. In Duitse kantines is curryworst met frites het meest bestelde gerecht.
Tot de fans van de curryworst horen bekende Duitsers zoals ex-bondskanselier Gerhard Schröder. Politiecommissaris Horst Schimanski bestelde in de bekende krimiserie Tatort regelmatig een curryworst. Daarom verkopen veel Duitse snackbars een schotel van curryworst en patat met mayo als 'Schimanski-Teller'. (ANP) bron; parool.nl
15-08-2009
Rood witloof met kip
Rood witloof met kip
De kippenborst koken in water of bouillon en laten afkoelen. De wortelen wassen en in smalle staafjes snijden. De erwtjes en de wortelen gedurende 3 minuten laten koken in lichtgezouten water. Daarna in ijskoud water dompelen en laten uitlekken. De blaadjes rood witloof op een bord schikken, samen met de plakjes kippenwit, de erwtjes en de wortelen. Serveren met een sausje van zure room, citroensap, peper en zout.
Een cavaillon (charentais) is een wratmeloen (Cucumis melo cantalupensis), in tegenstelling tot de Amerikaanse netmeloenen (C. melo reticulatus). Van oorsprong komen meloenen uit onze Oude Wereld, ze werden al gesnoept door de antieke Grieken en Romeinen. Het was Columbus die er meenam naar Amerika, waar dan die verschillende nieuwe rassen uit groeiden. Onder hetzelfde genus van meloen valt ook nog de kiwano (Cucumis metuliferus). De watermeloen (Citrullus sp.) staat dan weer verder af van deze zoete versie.
Leuk om weten, de naam canteloup, zoals deze meloen ook wel genoemd wordt, stamt van het stadje Cantalupo de Sabina, in de Sabijnse bergen ten Noorden van Rome. Ooit woonde de familie van Cicero daar. Maar de Amerikanen noemen hun netmeloenen ook canteloups. Tuinbouw, een verwarrende bezigheid!
De reputatie van de Cavaillon moet uit Parijs stammen. Toegegeven, Cavaillon ligt zuidelijker dan de Charente, en zal dus vroeger zoetere meloenen kunnen leveren. Maar dat is niet automatisch zo. Ik denk dat het vooral iets met de eerste spoorwegverbindingen te maken heeft.
Sponsoring In 1870 schreef Alexandre Dumas het volgende: "Op een dag kreeg ik een brief van de gemeenteraad van Cavaillon waarin stond dat ze daar een openbare bibliotheek wilden openen. Ze zochten de beste boeken die er te krijgen waren en vroegen mij twee of drie van mijn romans uit te kiezen die, volgens mij, de beste plaats verdienden.
Ik heb een zoon en een dochter, ik denk dat ik evenveel van beide hou. Ik heb vijf- of zeshonderd boekdelen, ik denk dat ik voor elk evenveel sympathie koester. Ik antwoordde de stad Cavaillon dat het niet aan de auteur was om te oordelen over de waarde van zijn boeken, dat ik al mijn boeken goed vond, maar dat ik de meloenen van Cavaillon uitstekend vond; dat ik, bijgevolg, de stad Cavaillon een verzameling van mijn volledige oeuvre zou zenden, het is te zeggen, vier- of vijfhonderd boeken, indien de gemeenteraad mij een lijfrente zou toekennen van twaalf groene meloenen. (Melon vert is een oude term voor canteloup, naar de kleur van de schil, NT). De gemeenteraad van Cavaillon meldde mij per kerende dat mijn voorstel unaniem was aanvaard en dat ik dus nu genoot van een lijfrente, de enige naar alle waarschijnlijkheid die ik ooit zal krijgen. Het is nu al twaalftal jaar dat ik van deze rente geniet, en ik moet zeggen dat ze elk jaar weer verschijnen, zonder te missen, in het seizoen wanneer de groene meloenen, een beetje later dan de andere, rijp worden. Nu weet ik niet of ze daar in de gemeenteraad van Cavaillon zo vriendelijk zijn een keuze te maken tussen de beste meloenen, maar ik herhaal dat ik er nooit verser, smakelijker en sappiger heb gegeten, dan de meloenen van mijn rente. Ik heb dus maar één wens te uiten, dat de Cavaillonezen evenveel charme vinden in mijn boeken als ik in hun meloenen. Ik neem deze gelegenheid te baat om mijn dankbaarheid te uiten aan mijn vrienden in Cavaillon en er voor heel Europa op te wijzen dat hun meloenen de beste zijn die ik ken."
Iedereen weet dat de auteur van De Drie Musketiers en De Graaf van Monte-Cristo een levensgenieter was en daarenboven niet vies van een beetje sponsoring. Zou het kunnen dat de reputatie van de cavaillon door hem werd gemaakt?
Horror vacui Een canteloup is een volle zomervrucht. Koop ze enkel als ze u van op een meter of twee al liefdevol toegeuren. Onrijpe meloenen smaken naar nepkomkommer, zonder het knapperige dat echte komkommer zo interessant maakt. Een meloen mag ook niet te hard zijn aan het kontje, de bloemaanzet onderaan. Vlekken en kraters wijzen op bederf. In bijzondere jaren barsten ze van zoetheid en zijn er zo veel dat ze in Frankrijk langs de baan worden weggegeven.
Fransen eten meloen als voorgerecht. Dat is een gebruik uit de Middeleeuwen, toen men fruit en groente nog verdacht vond. Het kon nog net als er daarna iets ernstigs werd gegeten. Bij een kleine snijdt u er het hoedje af, grotere worden dwars door de lengterichting in twee gesneden en van pitjes ontdaan. Vroeger strooide men er wat zout over! Bij grote zomerhitte is dat niet eens zon slecht idee. En dan staart u in dat grote gat. De horror vacui van de kookkunst wil dat dit wordt opgevuld. Dat kan met iets anders fruitigs, maar ik herinner me ook de melon au porto. Bij goede meloenen is dat zonde en de mode is gelukkig verdwenen, al zijn er Charentezen die hun meloen nu aanprijzen met een scheut Pineau (des Charentes, évidemment). Niet aan meedoen. Hou de holte ledig en luister. Misschien hoort u er wel het tjilpen van de krekels in? Smakelijk.
Pasta is al lang niet meer het voorrecht van de Italianen, maar neemt steeds meer plaats in onze Belgische keukens in. Gemakkelijk en snel klaar, goedkoop, eenvoudig en toch gezond: je zou voor minder overstag gaan.
Hoe gezond is pasta?
Hoe lang de Italiaanse pasta al bestaat is niet geweten, maar er doen allerlei verhalen over de ronde. De legende wil dat Marco Polo aan het einde van de dertiende eeuw pasta meebracht vanuit Azië naar Italië. Andere bronnen zeggen dat de Arabieren tijdens hun veroveringen in de twaalfde eeuw als eerste een gekookte, noedelachtige pasta introduceerden in Sicilië.
Feit is dat pasta over de eeuwen heen alleen maar aan populariteit heeft gewonnen en tegenwoordig over de hele wereld wordt gegeten. Doordat er zo veel export is, moet Italië zelfs tarwe invoeren om aan de pastavraag te kunnen voldoen.
Voedingswaarde? Pasta wordt gemaakt met een deeg van bloem, water en eventueel eieren. Een groot deel van de voedingswaarde wordt dus bepaald door de gekozen bloem. Traditioneel wordt harde tarmebloem gebruikt, de zogenaamde semolina, maar er kunnen ook andere granen gebruikt worden.
Andere granen leveren vaak een meer plakkerige pasta, maar hebben dan weer als voordeel dat ze geen gluten bevatten. Daardoor zijn ze een handig alternatief voor mensen met coeliakie, een allergie voor gluten. Gluten is een eiwit dat voorkomt in rogge, tarwe, haver en gerst.
Er bestaan ook meergranenpastas en volkorenpastas. Deze laatste zijn de meest voedzame. Volkorengranen bevatten veel zemelen en ze kunnen het risico op coronaire hartziekten, diabetes en bepaalde kankers verminderen tot 30 procent.
Het pastadeeg kan ook aangevuld worden met eieren. Deze maken het deeg elastischer, sterker en zachter, en ze verrijken de voedingswaarde ervan.
Pasta bevat veel meervoudige koolhydraten (60 à 75 gram per 100 gram pasta). Die zorgen voor een trage energieopname en dus een lage bloedsuikerspiegel. Pasta is daardoor ideaal voor wie sportinspanningen moet leveren. Bovendien bevat pasta weinig vetten en eiwitten. Voor je cholesterolgehalte hoef je ook niet te vrezen als je graag pasta eet, want pasta is vrij van cholesterol.
Volkorenpasta kan per honderd gram 32 procent van je dagelijkse behoefte aan vitamine B1 invullen, en zelfs 60 procent voor vitamine B3. Ook magnesium, fosfor en ijzer zijn goed vertegenwoordigd in pasta.
Tips voor in de keuken Pasta lijkt een makkelijke klus, maar toch zijn er enkele trucs die je moet kennen. Niemand wil immers een plakkerige, overgare pasta op zijn bord krijgen.
Gebruik een grote pot met veel water. Je hebt minstens een liter nodig voor honderd gram droge pasta. Zo heeft je pasta voldoende plaats om te bewegen.
Goed roeren is ook belangrijk. Zo vermijd je dat de pasta gaat kleven. Bovendien wordt hij zo gelijkmatig gaar.
Olie toevoegen kan, maar is alleen nodig als je verse pasta kookt. Zout toevoegen moet je altijd doen, van zodra het water kookt en voor je de pasta erin legt.
Italiaanse mammas gieten vaak ook een klein beetje van het zetmeelrijke kookwater in de saus. Zo verbetert de smaak en de structuur van de saus.
Pasta laten schrikken onder koud water is overigens uit den boze. Zo spoel je immers het zetmeel weg, en meteen ook de smaak. Schrikken is enkel goed als je de pasta in een koude salade wil gebruiken.
Hoe lang de Italiaanse pasta al bestaat is niet geweten, maar er doen allerlei verhalen over de ronde. De legende wil dat Marco Polo aan het einde van de dertiende eeuw pasta meebracht vanuit Azië naar Italië. Andere bronnen zeggen dat de Arabieren tijdens hun veroveringen in de twaalfde eeuw als eerste een gekookte, noedelachtige pasta introduceerden in Sicilië.
Feit is dat pasta over de eeuwen heen alleen maar aan populariteit heeft gewonnen en tegenwoordig over de hele wereld wordt gegeten. Doordat er zo veel export is, moet Italië zelfs tarwe invoeren om aan de pastavraag te kunnen voldoen.
Voedingswaarde? Pasta wordt gemaakt met een deeg van bloem, water en eventueel eieren. Een groot deel van de voedingswaarde wordt dus bepaald door de gekozen bloem. Traditioneel wordt harde tarmebloem gebruikt, de zogenaamde semolina, maar er kunnen ook andere granen gebruikt worden.
Andere granen leveren vaak een meer plakkerige pasta, maar hebben dan weer als voordeel dat ze geen gluten bevatten. Daardoor zijn ze een handig alternatief voor mensen met coeliakie, een allergie voor gluten. Gluten is een eiwit dat voorkomt in rogge, tarwe, haver en gerst.
Er bestaan ook meergranenpastas en volkorenpastas. Deze laatste zijn de meest voedzame. Volkorengranen bevatten veel zemelen en ze kunnen het risico op coronaire hartziekten, diabetes en bepaalde kankers verminderen tot 30 procent.
Het pastadeeg kan ook aangevuld worden met eieren. Deze maken het deeg elastischer, sterker en zachter, en ze verrijken de voedingswaarde ervan.
bron; gezondheidsnet.rnews.be
Gegratineerd witloof met garnalen
Gegratineerd witloof met garnalen Het witloof reinigen, wassen en fijnsnijden. Wat citroensap aan het water toevoegen om verkleuring van het witloof te voorkomen. Het uitgelekte en fijngesneden witloof fruiten in de boter. Room toevoegen, kruiden en zachtjes laten gaarstoven. De pan van het vuur nemen en er de garnalen door roeren. De bereiding binden met losgeklopte eierdooiers. Controleren of de bereiding voldoende gekruid is. Het witloofmengsel over diepe borden verdelen en onder de grill plaatsen. Zeer warm serveren met stukjes stokbrood.
Ingrediënten Voor 4 personen: 8 stronkjes Flandria witloof 200 g Noordzeegarnalen (gepeld) 4 dl room 4 eierdooiers 15 g boter (bakboter) 2 eetlepels citroensap peper zout nootmuskaat
bron; flandria.vlam.be
Bord leegeten of anders boete in Nederlandse restaurants
Bord leegeten of anders boete in Nederlandse restaurants
Een aantal oosterse restaurants in Nederland laat gasten extra betalen als ze hun bord niet leegeten. Het gaat om eetgelegenheden die voor een vast bedrag onbeperkt sushi serveren. Ze willen voorkomen dat de klanten meer van de hapjes bestellen dan ze op kunnen.
Eigenaar Shao Ming Hu van restaurant Asian Palace bevestigde een bericht hierover in De Telegraaf. Behalve zijn etablissement hanteren ook collega's in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag dit beleid.
Verschillende boetes De boete in Asian Palace, waar de nieuwe sushikeuken vorige week open ging, bedraagt een euro voor elk overgebleven koud gerecht en 3 euro voor de warme lekkernijen.
Volgens de eigenaar reageren de gasten met begrip. "Ze vinden het logisch dat het gebeurt. Het gaat niet alleen om kostenbesparing. Het is gewoon zonde om goed voedsel weg te gooien", zegt hij verder. (anp/adv) bron; demorgen.be
Witloofslaatje met kip en paprika
Witloofslaatje met kip en paprika
De kippenfilet in blokjes snijden en de knoflook en de uien fijnsnipperen. Kruiden met zout, peper en paprikapoeder en goudbruin bakken in de hete olie. Vervolgens laten uitlekken op keukenpapier. De schoongemaakte paprika's in reepjes snijden en het witloof vrij grof snipperen of in rondjes snijden. De kippenblokjes door het witloof en de paprika's mengen. Voor de vinaigrette de honing los roeren met de mosterd, gehakte dragon, peper, zout, olie en azijn en over het slaatje gieten.
Schil de komkommer en snij hem in kleine blokjes (brunoise) van ± 1,5 cm3. Haal de pitjes uit de chilipeper en hak hem fijn, versnipper de rode ui en meng alles in een kom, samen met een beetje rijstwijnazijn, olijfolie en enkele druppels limoensap. Hak de verse koriander en het teentje knoflook fijn en meng onder de platte kaas. Klop de room op en roer voorzichtig onder de platte kaas. Laat ongeveer een uur rusten in de koelkast. Meng de grijze garnalen op het laatste moment door de komkommersalade, proef even en kruid eventueel met wat gemalen peper en rijstwijnazijn. Schik de mengeling in een shot-glaasje en werk af met een lepeltje platte kaas en een fris groen blaadje koriander.
Recept door: Marc Germonprez Fotografie door;Frank Croes bron; grijzegarnaal.be
Topjaar Pieter Nijdam
Topjaar
Pieter Nijdam
Wanneer u dit stukje leest, ben ik onderweg naar een van mijn favoriete vakantiebestemmingen. We gaan met de kids naar opa en oma in de Vaucluse. Ze genieten er al meer dan vijftien jaar van hun pensioen en ik kan ze geen ongelijk geven in deze met truffel en pistou gezegende streek.
Voor liefhebbers van wijnen uit de zuidelijke Rhône is dit een waar walhalla. Wijnen uit appellations met luisterrijke namen zoals Côtes-du-Ventoux, Beaumes-de-Venise, Vacqueras, Gigondas en natuurlijk de vaandeldrager van de regio: Châteauneuf-du-Pape. Het is alweer een jaar geleden dat ik een stukje schreef over wijnen uit dit voormalige pauselijke bolwerk. Het ging toen vooral over de witte Châteauneuf, die zich heden ten dage kan meten met menig topbourgogne, maar dan voor een fractie van het geld. Waarom dan nu nog een stukje?
Wel, allereerst gaan we het dit keer over rood hebben, zeg maar de klassieke Châteauneuf-du-Pape. Én, wat nog belangrijker is, we hebben het over 2007. Een superjaar in deze regio. Misschien wel het beste jaar sinds 1949. Voor de zuidelijke Rhône was 2007 ook een van de droogste jaren van de afgelopen twee decennia. In augustus viel wat regen, maar de mistral voorkwam enge ziektes. De föhn uit het Rhônedal zorgt op natuurlijke wijze dat de druivenstokken schimmel- en rotvrij blijven. Dankzij koele zomerse nachten deed een langzame gelijkmatige rijping de rest, waarna de oogst begon onder een strakblauwe hemel. Kortom, ideale omstandigheden. En dan heeft het jaar nog een bijkomend voordeel. Door de rijpe ronde tannines en een relatief bescheiden zuurgraad zijn veel wijnen uit 2007 nu al op dronk. U hoeft ze dus niet per se vijf jaar weg te leggen. Mag overigens wel, maar niet veel langer.
Wij kozen dit keer voor de zeer betaalbare Domaine du Vieux Lazaret 2007 (Poot 0174-512561, Wijnhandel de Gouden Leeuw 071-5613736, 14,95). Barstensvol rijp rood fruit, kersen en zwarte bessen van gemiddeld veertig jaar oude stokken grenache, syrah en mourvèdre. Een mooie balans met aangenaam lauriertje in de afdronk. Heerlijk bij een stukje lamsvlees van de grill, liefst licht gekoeld.
Voor wie meer wil weten over de wijnen uit deze bijzondere streek, is het onlangs verschenen The Chateauneuf-du-Pape Wine Book van Harry Karis verplichte kost. Een buitengewoon leesbaar handboek (Engelstalig) met zowel de grote lijnen als de kleinste details over Châteauneuf (www.cdpwebshop.com , 69).
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00649/nijdam_649363d.jpg"," "," ",87,200);)
