Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
22-04-2009
Afscheid van Petrus De Bruyn...
In elke stad of ieder dorp kent men volkse figuren. Niettegenstaande zij tot het alledaagse leven behoren zijn deze mensen tot de folklore gaan behoren. In onze stad zijn eveneens dergelijke figuren gekend. De meeste hebben ons vele jaren al verlaten, denk maar aan Stantje Van Der Meersch, Péike Rammekessant, Gustje Mestdag, Tsjing-Boem,
Vorige week overleed Petrus De Bruyn, hij behoort eveneens tot de galerij van volkse figuren.
Petrus werd geboren op t Vestje op den Hof van Mie Kotsje, op 14 augustus 1912. Aan schoollopen had hij een broertje dood en zodoende was hij het gelukkigste kind van de wereld als hij niet op de schoolbanken moest gaan postvatten. Hij groeide op als een bengel van het zuiverste ras, en naar hij zelf ooit vertelde, kreeg hij bijna elke dag een doeffelingk vâ zanne péire Of het ooit geholpen heeft blijft nog steeds de vraag. Hij had zo zijn geliefde spelletjes, waaronder geloëzeke tikke, waarbij men een draad van donker garen aan een venster vastmaakte en een knop over de draad schoof. Wanneer men dan de garendraad ging opspannen tikte de knop tegen het raam. De bewoners dachten dat er werd geklopt, kwamen nietsvermoedend de voordeur openen, maar zagen nooit iemand. Deze handeling werd enkele keren herhaald.
In zijn puberteitsjaren vond Petrus het plezant om soms dagen van huis weg te blijven. Hij trok er dan op uit met de kano. In de regio voer hij de Schelde af en bleef slapen in openlucht onder de vele sterren. Aan eten had hij geen tekort. Een strop spannen in de wijde natuur was het beste middel om een konijntje te vangen. Er werden enkele stokjes gezocht en een vuurtje zorgde voor de rest. Als hij zijn geliefd Vestje begon te missen trok hij huiswaarts om dan zijn zoveelste rammeling van vader in ontvangst te nemen. En zo werd Petrus groot Groot is misschien wat overdreven, maar hij groiede toch uit tot een stevige bonk.
Peke verliet op 14-jarige leeftijd de school, waar hij meer afwezig dan aanwezig was geweest. Hij kreeg een baan op een binnenschip. Hij voer jaren met ladingen zoals grondstoffen, voeders en producten voor leden van en in opdracht van de Boerenbond. Later ging hij op een sleepboot werken. Nog later trok Petrus van geruime tijd op de lange vaart. Op zee was immers meer te verdienen. Toch was dit niet onmiddellijk zijn ding. Hij miste de charme van de binnenvaart, de afwisseling en de schipperscafés
Gans zijn leven is Peke bezorgd geweest om het Ros Beiaard dat hij zelf enkele keren door de stad droeg als pijnder. Zâ Pèirt, hij kon er niet over zwijgen en maakte er een aantal schilderijen van.. Schilderen was trouwens een hobby van Peke.
Ook het opzetten van dieren was een geliefde bezigheid van Petrus. Een hobby die hij leerde in Duitsland. Petrus bezat ooit een verzameling van 400 zelf opgezette dieren, 700 vlinders en zon 500 kevers. Meermaals kreeg Peke pater Anselmus over de vloer. De pater wilde zeer graag de knepen leren om zelf ook dieren te kunnen opzetten. Petrus die steeds een pallieter was geweest, liet de pater steeds in de wind staan. Elke keer dat Anselmus vroeg om hem het vak te leren antwoordde Peke: Dorvéir moe-j-iëst Latain liëre, en as ge dâ kèntj tèn kènde téis uëk!. Jagen was eveneens een bezigheid van Petrus. Toen hij eens een wild zwijn schoot, zette hij het op.
Zijn lievelingsgerecht was paardenworsten, pèirdekoetters zoals hij ze noemde. Ooit vertelde hij: Ik èm zuëvéil pèirdekoetters gefrètj dâ g' as ge ze moest achteriënlègge van ier tot im Brissel gerokt!.
In feite hebben we stof om wekenlang, elke dag een verhaal te publiceren van Petrus De Bruyn. Peke was thuis van vele markten, vond er plezier in anderen te tarten en pesterijen uit te halen en kon urenlang vertellen. Maar toch was hij met vele mensen begaan en steeds hulpvaardig. Petrus kreeg zelf graag ook eens een complimentje en vaak was dat terecht!
Péi is nu niet meer. Dendermonde en het Ros Beiaard zullen hem missen! Hij had zo graag de Ommegang van 2010 nog meegemaakt, maar het lot heeft hem dit ontnomen. Petrus De Bruyn kreeg een waardig afscheid op dinsdag 21 april 2009. Op zijn doodsprentje prijkt een tekst: Gelaik wordâk nortoe goën, mâ Pèirt zallek attait méidroëge
Petrus moge het je goed gaan waar je nu heen bent! Je hebt je rust verdiend na al wat je voor je stad presteerde.
* * * * * * Naar aanleiding van het overlijden van Petrus publiceren wij het gedicht dat wij ooit over hem schreven en dat reeds eerder op dit blog verscheen op 26 maart 2008.
Péi.
Gebaure in een écht Dèrremons nèstsje, kom Péike De Brouin van t Vèstsje. Nor t schaul goën, dâ moeste z èm ni vroëge, dr mocht ze nog ieren auver zoëge. A woeindege véil joëren op dem Biër mor dâ barakske stoët dr naa nemiër. Vandoër trok Péike nor t Gillen Oeitsje mè gil zannen annekesnèst en al zam proeitsje. Naa woeitnj n al joëre in t Zwaibéik in de Karréi zan ouis is zjust ne muséi, ge kènne t al zien van in den antréi. Gekèntj gelèk as ons Livve Vraa vâ Zéive Wiën veirdege Péi-j-in den tait op de zéive wèireltzjiën.
Ge kènd èm iere doen vertèlle en babbele
en op e gelloske bier moetn balange ni knabbele. As ge klapt auver de Réize en t Pèirt
tèn zegt n: Mènneke die zain miljoene wèirt.
A danstege dr onder en â danstege dr véir
assen wa van on de Dongstroët tot op t Kéir.
A kan vertelle auver d ofkes op t Vèstsje e giël veroël,
â kan schilljere, â kant allemoël!
Ons Ros Bajjort goë déir t vier zonder te béive,
en Péike De Brouin zal in Dèrremonde attait léive.
Reeds meer dan 100 jaar is de geschiedenis van de Heren van Dendermonde in feite onveranderd gebleven. Daarbij werd meestal een amalgaam gemaakt tussen degenen die als gerechte leden van de familie kunnen worden aanzien en degenen die de naam 'Heer van Dendermonde' droegen waar het enkel om de titel gaat of om de bestuursfunctie van een bezit. De auteurs Luc Goossens (Dendermonde) en Bernard Beghyn maakten er een studie over en deze werd te boek gezet.
Deze studie gaat na hoe de familiestamboom van die Heren van Dendermonde er uitzag. Daarbij komen een paar eigenaardige vaststellingen kijken. Eerstens is het zonder meer duidelijk dat er een einde kwam aan deze familiestamboom op het ogenblik dat Machteld van Dendermonde in het huwelijk trad met Willem van Bethune. Willem werd uiteraard Heer van de stad Dendermonde, maar maakte geen deel meer uit van die roemruchte familie van de Hoge Baronnen van Dendermonde. Anderzijds bleek op datzelfde ogenblik reeds een andere familie de Tenremonde te bestaan... De prangende vraag werd: "Bestaat er ja of neen een verband tussen de familie van Dendermonde en de familie de Tenremonde?", een vraag die met deze studie positief kan worden beantwoord. Een sleutel lag in het feit dat in de middeleeuwen en dat tot aan de Franse Revolutie de officiële naam van Dendermonde Tenremonde was. Het spreekt dus vanzelf dat onze eerste Heren ook de naam Tenremonde droegen. Er werd ook nagegaan hoe en waar in de geschiedenis beide families uit elkaar gegaan zijn en dat tot de dood van de laatste mannelijke loot van de Tenremondes in de 19de eeuw! De auteurs slaagden er bovendien in om vanaf de eerste Heer van Dendermonde een afstammingslijn in de diepte op te maken. Het resultaat is dat zij een werk kunnen voorleggen dat een periode van bijna 1500 jaren omvat!
De komende dagen publiceren wij een aantal foto's van oud-leraars van het Koninklijk Atheneum. Voor sommigen een prettig "weerzien", voor anderen misschien iets minder. Wie weet?
1ste rij vlnr: Perdaens Ghislaine, Haentjens Anita, Nelis Monique, Van Der Jeught Jaqueline, Mariën Magda, Holbrecht Nicole 2de rij: De Bisschop François,Van Swalm Octaaf, Moens Rachel, De Mesmaecker Paula, Van Keer Annie, Verstraeten Andrea 3de rij: De Brandt Eddy, De Baets Luc, Annemans Umberto,Drieghe Ivo, Van den Heule Roger, De Blieck Eric 4de rij: De Visscher Leo, Maes Luc, Huylebroeck Marcel, De Batselier François Leraar: L. Heirbaut (foto Annie Van Keer)
Graag wil ik even inpikken op sommige passages in de reacties op dit blog over Dendermonde-stad. Als inwoner van een deelgemeente moet ik zeggen dat het bestuur de term stadsvernieuwing té letterlijk neemt. Ik geef toe dat Appels, Grembergen en Sint-Gillis niet uit het oog verloren werden, maar er zijn nog deelgemeenten! Neem nu het dorpsplein van Baasrode. Een geasfalteerd plein in een woonkern. Het biedt een koele aanblik, ietwat verstoord opgefleurd door een schans voor skateboarders, die veel lawaai maken. Dan is er Oudegem. Een jarenlange discussie over de renovatie van het dorpsplein. Inmenging van een maatschappij die volkswoningen bouwt en verhuurt, maar weinig inspraak van de inwoners. Schoonaarde komt er al evenmin goed uit. Daar werd het gemeentehuis afgebroken om woongelegenheid te creëren, met of tegen de zin van de inwoners. Mespelare, daar zal ook af en toe wel eens iets veranderen zeker? Kortom, ik wil gewoon maar eens duidelijk stellen dat stadsvernieuwing niet altijd zozeer sterk vernieuwend moet zijn. Grootsteden zoals Brugge, Gent en nog andere houden meer rekening met het verleden van de stad, waar dat in Dendermonde haast niet het geval is. De schepen verduidelijkt in zijn reactie dat ooit de keuze werd gemaakt om een moderne look te kiezen. Elk zijn gedacht, maar geef mij maar de ouder uitziende panden in de eerder genoemde grootsteden!
Vooraleer de halfjaarlijkse modeshow bij te wonen, worden de Samenwerksters van Dendermonde en Appels, hun echtgenoten en kinderen, gefotografeerd in de Bagattenstraat in Gent recht tegenover Het Feestpaleis en het winkelmagazijn Vooruit (omschreven als de socialistische en coöperatieve tempel).
1ste rij vlnr: Martens Viviane, Perdaens Ghislaine, Nelis Monique, Verstraeten Andrea, Van Keer Annie 2de rij: De Mesmaecker Paula, Moens Rachel, Haentjens Anita, Mariën Magda, Allaert Luciaan, Paul Wim 3de rij: De Visscher Leo, Maes Luc,, De Brandt Eddy, Haentjes (?), De Baets Luc, De Bisschop François 4de rij: X , Annemans Umberto, Van den Eynde(?) , Van den Heule Roger, X 5de rij: Drieghe Ivo, Pieters Ronald, De Blieck Eric, Daman Jean-Pierre, X 6de rij: Huylebroeck Marcel, De Batselier François Leraar: F.Vanherterijck (foto Annie Van Keer)
Een foto uit 1946 van de kinderen van de plaatselijke Rijkswacht, op een herdenkingsplechtigheid van de Bevrijding. Op de foto staan o.m. (bij de jongens) Eric Heremans, Marcel De Croock, Eddy Ongena, Pieters, Leo Van Geel, Hoogewijs, en (bij de meisjes) Juliana Van De Voorde, Jalma ..., Francine Van Assche....
Foto genomen aan de kiosk tijdens de (eerste?) Sinksenbraderij aan de Bogaerdstraat-Dijkstraat. We herkennen op de foto Maria Beeckman (?) in 'Tiroler'-kleed, en Peter Beeckman (centraal op de trap zittend).
1ste rij vlnr:Van Duysen Christiane, Sanders Annie, Van Keer Annie, Cooreman Magda, Van Goethem Huguette 2de rij: Boone Guido, Lammens Willy, Van den Abbeele Johnny, Verhelst Marcel, Barth Willy 3de rij: Rumes Antoon, Roegies Eric, Devriendt Norbert, Daver Jean-Claude, Van den Hauwe Fernand Leraar: K. Van Den Bossche (foto Annie Van Keer)
1ste rij vlnr: Vermeulen Roger (?), Verhelst Marcel, Cooreman Magda, Van Keer Annie, Van Goethem Huguette, Sanders Annie, Spanoghe Guido, Macharis André 2de rij: Verbeke José (?), Van Baelen Henri, Bogaert Louis(?), Cayet Willy, Lammens Willy, Boone Guido 3de rij: Devriendt Norbert, Rumes Antoon, Van den Hauwe Fernand, Daver Jean-Claude, Claessens Johan, Barth Willy, Van den Abbeele Johnny Leraar: E.Heuninckx (foto Annie Van Keer)
16 mei 1976 Jaarlijse statutaire vergadering van D.D.S. op het stadhuis
Op de algemene vergadering, voor het eerst onder voorzitterschap van Lucien Willems, werd na het officiële gedeelte hulde gebracht aan Mark Vereecken, uittredend voorzitter.
Mark Vereecken tijdens de slottoespraak.
Aandachtig luisterend... We herkennen onder meer H. Burghgrave, A. Cool, J. Lenssens, C. Leybaert, M. Van Driessche, G. Van Gijseghem, E. Cooreman, F. Vermeir, J. Hermans, A. De Mol ...
Via de krant Het Nieuwsblad' vernamen we vorige week dat meer en meer kinderen van politici verschijnen op de lijsten. Met de nakende Vlaamse verkiezingen in het vooruitzicht gaan we hier even dieper op in en bekijken de situatie, weliswaar op lokaal vlak, in onze eigen stad.
26 Vlaamse verkozenen voor het Vlaams parlement, het Brussels parlement, de federale Kamer of de Senaat hebben een ouder die ook verkozen is of was voor een van de vier parlementen of die op lokaal niveau een topfunctie uitoefende. Vandaag hebben 123 Vlamingen zitting in het Vlaams parlement, 17 in het Brussels parlement, 88 in de Kamer en 41 in de Senaat. Dat maakt een totaal van 269 verkozen Vlamingen. Eén op de tien Vlaamse verkozenen is dus een kind-van, besluit de krant Het fenomeen is van alle tijden en leeft in alle partijen. "Maar er staan de laatste twintig, dertig jaar wel duidelijk meer kinderen-van op verkiesbare plaatsen", volgens politoloog Devos.
We citeren een reactie:
Jamaar, protesteren de betrokkenen, zonen van beenhouwers nemen toch ook de zaak van vader over. Er is inderdaad niks mis met het doorgeven van stielkennis. Maar slagers en bakkers leveren ambachtsproducten af. Zij oefenen geen macht uit, politici doen dat wel. En macht doorgeven van vader op zoon of van moeder op dochter leidt tot een democratie via erfopvolging. Dat tast de geloofwaardigheid van de politiek aan besluit de krant.
De kiezer heeft hier duidelijk ook enige schuld aan. Uiteindelijk moet hij de zonen en dochters wel met zijn stem legitimeren. En dat gebeurt massaal. Dat leren we trouwens uit de recentste verkiezingen. Toegegeven: zonen en dochters van bekende politici krijgen ook veel meer media-aandacht dan de doorsnee kandidaat, wat hun kans op verkiezing doet toenemen. En zo belanden we in een vicieuze cirkel
Maar hoe zit het nu in Dendermonde?
Piet Buyse, thans burgemeester, neef van Mariette Buyse, vroeger schepen van onze stad en senator.
Leen Dierick, dochter van oud-burgemeester Maurits Dierick.
Martine Van Hauwermeiren, schepen van onze stad en schoondochter van Desiré Van Hoorde, oud-schepen van de stad.
Thérèse Van Gucht, thans schepen van de stad. Dochter van Edmond Van Gucht, vroeger actief in de gemeentepolitiek Sint-Gillis. Bij de gemeenteraadsleden is er Kris Verberckmoes, zoon van Frans die vroeger gemeenteraadslid en volksvertegenwoordiger was. In feite is het fenomeen in onze stad nog matig te noemen. Zijn we iemand vergeten? Zo ja, laat het ons weten!
Drie foto's die waarschijnlijk genomen zijn in de RMMS tijdens het schooljaar 1947-'48. Wij hebben niet meer bijzonderheden. Kan iemand ons helpen? Op de bovenste foto herkennen we Mevr. Abbeloos-De Corte.
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
