De volgende fotos tonen doeken in verschillende stadia van afwerking. Wat zo boeiend is: het aanbod is zo gevarieerd, ieder kan zichzelf tot uitdrukking brengen. Ook zo voor G., zij bracht haar verdriet om haar kleinkind dat in de tunnel van Sierre uit dit leven weg ging, tot uiting. Sommige momenten sta je er samen over te praten, enkele zinnen, dan weer gaat ieder aan zijn eigen werk. Je voelt hoe dat individuele verdriet gedragen wordt door de levenskracht die uit elk werk spreekt, alsof de warmte van de anderen die wereld van pijn omarmen en koesteren. Ieder van ons zal wel zijn al dan niet verborgen pijn dragen en dit mee uitschilderen in zon doek. We raken elkaar in een andere taal.
|