Marina Damen heeft iets met spullen die geen waarde meer hebben. Ze last, vervormt, schildert tot ze van het waardeloze weer iets waardevols kan maken. Zo haalt ze een koude kast uiteen om de deuren en leggers, laden …  te gebruiken als omkadering voor datgene wat ze schildert. Jammer dat de foto’s niet zo best gelukt zijn. Ander materiaal omvormt ze tot iets nieuw, zo wordt een mijnwerkerslantaarn een danseresje. De elegantie en het frêle roepen een tegengestelde wereld op van het zware mijnwerkersbestaan. Met hoeveel geduld zijn de mini radertjes van een uurwerk niet aangelijmd tot een tutu of hoe de omhullende fijnheid als een vorm van troost de rauwheid van het vroegere bestaan van dat voorwerp omringt.

Jos Van Moorhem toont etsen en klein ruimtelijk werk, Marina Damen collages en ruimtelijk werk. Wat hen beiden bindt, is een vorm van humor. Ik merk dat ik vaak innerlijk sta te grinniken, zowel bij het werk van Jos als bij het werk van Marina. Je wordt er gewoon vrolijk van. Denkelijk heeft het te maken met de sprankelende fantasie die zich in de werken uitleeft.

En wat hen nog bindt: het werken met ‘verloren’ materiaal. Wanneer Jos het aantal etsen afgedrukt heeft die hij wil maken, vervormt hij zijn etsplaat tot een of ander beeldje. Marina ‘vindt’ haar materiaal en bekijkt dan wat ze er mee kan aanvangen. Het resultaat bestaat vaak uit poëtische beeldjes met een knipoog waarin een kritische noot schuil gaat.

Bij de etsen van Jos komen vooral paarden aan bod. Denkelijk zitten de paarden in het bloed van de artiesten van deze streek. Toch geraak ik er niet op uitgekeken.

Ik vind het jammer dat de titels van evenementen zo vaak in het Engels verschijnen. Net of het Nederlands een taal is, die te weinig aanbod heeft voor het culturele leven. Dat even terzijde.

Art meets Art is een tentoonstelling die opgebouwd is in de Mena, een vroegere brouwerij, maar nu een soort cultureel centrum in Rotselaar, waar Werchter een deelgemeente van is. Het is de tweede editie van ‘Art meets Art’ waar ‘een kunstenaar van binnen de gemeente samen met een geestesgenoot van buiten de gemeente elkaar met hun werken ontmoeten. Jos Van Moorhem uit Werchter vindt een verwante ziel in Marina Damen uit Holsbeek’ zoals de uitnodiging vermeldt

Jos Van Moorhem ken ik van zijn engagement in ’t Alent, de tweejaarlijkse kunstroute in Werchter. Omdat ik ook zijn werken wil leren kennen, spreek ik af met Christel om naar de vernissage te gaan. Ik weet dat Marina Damen werkzaam is als artieste, maar ik heb nog geen kennis kunnen maken met haar werk. Dat kan boeiend worden.

Het is nogal een drukke week geweest en we nemen ons voor niet te lang weg te blijven en zwaaien Karel en Toby uit met de belofte erg vlug terug te zijn.

Christel heeft foto’s genomen. Gelukkig neemt zij die taak op zich, zodat ik thuis nog wat kan nagenieten. Geniet er ook van.