Na de winter met zijn donkere kleuren en weinig uren licht, breekt de lente open. Ik laat het licht en de kleuren tot me doordringen, net of ik voor de eerste keer ontdek hoe prachtig alles is. Ik werk in de tuin, geniet intens van de overvloed die zo maar aangeboden wordt. Wanneer ik later achter mijn tekentafel sta wil ik die ervaringen meenemen en verwerken op papier.

Hoe kom je op een thema? Hoe we ons de dingen herinneren heeft me altijd geboeid.

Herinneringen kunnen je overspoelen, zonder dat er een aanleiding toe lijkt en dan weer lukt het niet om iets op te roepen waarvan je zeker weet dat je het in je geheugen opgeslagen hebt. Het is net of er tralies rond ons geheugen staan die onze herinneringen beperken maar daardoor wellicht ook het huidige leven leefbaar maken, waardoor we nieuwe indrukken kunnen opnemen en traumatische ervaringen mogen vergeten.

Ik merk dat ik gelanceerd ben voor een reeks werken rond dat thema. Ik beleef er intens plezier aan. Terwijl mijn handen hun werk doen, komen en gaan herinneringen en bedenkingen. Elke ochtend ga ik met plezier achter mijn tekentafel staan … en de nieuwe kleur heeft zich ontwikkeld tot een gevestigde waarde.