Ik werk verder met dit thema. Van één cirkel en vierkant evolueer ik naar complexere constructies. Eerst hanteer ik nog de cirkel en het vierkant als vlakken, in de laatste twee werken gebruik ik eerder de omtrek als basis voor het samenspel.

Taal helpt bij bewustwording, zo ook de taal van ‘beelden’. Ik concentreer me op twee basisbeelden: de cirkel en het vierkant. Soms probeer ik het volledig gevormd beeld uit soms gebruik ik maar een aspect er van.

De cultuur (waaronder de taal) waarin we leven, bepaalt al voor een groot deel hoe we de wereld kunnen verstaanbaar maken. Zelf moeten we bekijken of het aangeboden interpretatiemodel past bij ons ervaren … een levenslange opgave.

Massaal bieden allerlei indrukken zich aan. Stilaan moet men daar een eenheid uit puren.

Dan komt er een avond waarop de natuur zich als het ware in rust bevindt.

De storm van enkele maanden terug haalde enkele bomen neer in onze tuin, o.a. een grote spar. De wortels staken als dreigende molenwieken de lucht in. Gelukkig was er alleen maar wat materiële schade. Maar het maakte wel indruk.

Naarmate we leven maken we ons opvattingen eigen, waarmee we de wereld rondom ons en onze innerlijke wereld, gaan interpreteren en be- of ver-oordelen. Ik maak gebruik van één sjabloon en laat die verbindingen aangaan … maar in het resultaat blijft diezelfde vorm overheersend aanwezig.

De lente brengt altijd herinneringen mee van toen ik kind was. Vooral het ritueel van ‘het Lof’ tijdens mei, de Maria-maand, blijft sterk aanwezig. Mijn moeder was heel religieus maar omdat ze zelf geen tijd had stuurde ze mij naar de kerk om dat ‘lof’ bij te wonen, na een dag vol activiteiten. Eerst was er het contrast tussen de warmte buiten en de koelte van de kerk. En dan het zingen van die alom gekende Marialiederen. Een verademing na de drukte. In dit werk wil ik vooral de ruimte oproepen waarin ik rust vond.