Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk zo vrolijk....ik ben vandaag zo vrolijk....zo vrolijk was ik nooit....
Ik kan het wel van de daken schreeuwen - ik kon daarstraks wel de hele wereld telefoneren.....Iedereen mocht/moest het horen....
Wat we nooit gedacht hadden te weten te komen vandaag is dus wél gebeurd ! En t'was nog goei nieuws ook !!!
Mijn zoetie zijn tumormerker is gedaald van 9.8 naar 3 !!!! en dat is zeer zeer goed nieuws !!!
Oef ! wat een opluchting ! Dat we dit nu al zouden weten hadden we vanmorgend niet durven dromen !
Onze dokteres had alle gegevens reeds bij haar toen ze rond half elf op de kamer kwam - toen ze het gesprek begon en vroeg 'hoe is het hier' en men zoetie begon te vertellen dat de laatste 14 dagen 'shit' waren geweest, antwoordde ze 'dan heb ik voor jou een zeer goed opkikkertje'......eerste seconden dacht ik aan een pilletje maar al snel werd duidelijk wat ze bedoelde .....
Tranen van vreugde - kusjes van geluk !!! Door de staat van onze situatie konden we écht geen beter nieuws krijgen vandaag !
Wat het NOG leuker zou gemaakt hebben is natuurlijk dat deze 6de sessie die vandaag, morgen en overmorgen loopt, dat die de laatste had geweest, maar ze wil blijkbaar gaan tot het uiterste en daar ze nog steeds vindt dat ze een zeer sterke man voor haar heeft zitten, wil ze er nog 2 bij doen, dus eind mei mogen we op adem komen !
Daar m'n zoetie (en iedereen hier) zijn moraal nu een prachtige boost hebben gekregen, kunnen we die twee ook nog wel aan !
Na de dokter haar bezoek ben ik direct in het zonnetje gaan zitten om even alleen te kunnen zijn......met mijn gsm bellend naar DE allerliefste mensen in m'n leven - alléén diegene die me t'nauwst aan men hart liggen die heb ik persoonlijk gebeld om dit goede nieuws mede te delen - eerst de kids natuurlijk en geloof me.....tranen van geluk, het stoorde me niet dat er nog mensen op dat terras zaten - iedereen mocht het zien - iedereen mocht het horen !!!
k'Ben zeer moe nu maar ook zeer voldaan en opgelucht daarom wou ik dit toch nog even snel komen neerschrijven.
Tot morgen !
Groetjes van een zeer happy Niesje

24-04-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

23-04-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

t'Was vandaag een onverwachte 'oppep-dag'.....
Zoals de meest voorbije dagen....weken....ging het m'n zoetie alweer niet zo best vanmorgend - hoofdzakelijk zijn moraal die op een laag pitje staat ; uiteraard te begrijpen de laatste veertien dagen : eerst die pijn in z'n been wat later een bloedklonter bleek te zijn wat dus dringend moest behandeld worden, en nog trouwens, maar nu wél veel beterschap toont en dan daarbovenop nog een zware luchtwegen-ontsteking die moet behandeld worden met antibiotica en alsof we nog niet genoeg in een vicieuze cirkel zitten, bezorgt deze antibiotica nu alweer nieuwe problemen, waaronder nu....diaree én misselijkheid, met als gevolg : geen eetlust dus.....gewichtsafname ; en dat is juist iets wat we hier kunnen missen als kiespijn ! Natuurlijk zolang we de oorzaak van de gewichtsafname kennen is dit niet zo erg, maar toch liever gewichtstoename hoor !
Onze zoon belde vanmorgend vanop z'n werk naar papa om te vragen hoe het hem verging vandaag en ik volgde het gesprek en toen zoonlief hoorde over de nieuwe problemen stelde hij voor om de bijsluiter eens goed te lezen van de antibiotica pillen en uiteraard.......daar stond in dat dit nevenwerkingen kunnen zijn, dus tja......
Toen ik dat hoorde stelde ik voor om toch eens naar onze huisarts te bellen en misschien voor te stellen om andere antibiotica voor te schrijven want deze moet hij nog uitnemen tot en met woensdag.....chemo-dag!
Ik dacht : nieuw voorstel  - k'ga dat vlug halen - dan apotheek en....probleem 'misschien' opgelost.....
Maja.....ik ben geen dokter natuurlijk en ik heb wel goed rederneren  ..... Toen zoetie met huisdokter belde en die hoorde van de problemen, stelde die direct voor om haar collega langs te sturen, wat ik in eerste instantie een beetje vervelend vond want nu voelde ik me schuldig door dat telefoontje wat ik men zoetie had aangeraden te doen ; t'was helemaal niet m'n bedoeling om onze huisarts te storen op een drukke maandagmorgend.
Dus.....wachten op de dokter......
Steeds met de glimlach kwam ze al vrij vlug aanbellen ; k'had net m'n zoetie zo ver gekregen dat hij toch eens in de tuin in het zonnetje op de bank ging zitten dus riep ik hem vlug terug binnen .... hij glunderde als hij de dokter zag - ongelooflijk toch hé.
We hebben een goed gesprek gehad met ons drietjes - de dokter zag dat het bij mij ook allemaal wat moeilijk ging -  tja....dokters zien dat blijkbaar vlug ; dus ....een traantje kwam er ook aan te pas, maar hoe ik ook probeerde die te verbergen ...op den duur stoorde het me niet meer ; ze mocht het gewoonweg zien dat ik het ook de laatste tijd wat moeilijker heb.
Toen heeft ze men zoetie onderzocht en kwam er niets dan 'goed nieuws' t'is te zeggen : z'n longen klonken veel verbeterd en z'n been is ook goed aan het herstellen - 'niets alarmerends' waren haar woorden - oef !
Maar ja.....daar zijn de problemen nog niet mee opgelost : diaree....misselijkheid : alletwee nevenwerkingen van die antibiotica maar.....nét die antibiotica wordt gegeven aan chemo-patienten dus zou er zeker geen andere worden voorgeschreven. Tegen de diaree zou Enterol moeten helpen en tegen de misselijkheid een pilletje Primperan, kwartiertje voor het eten ..... voila...zo simpel zou het moeten zijn.....
t'Bezoek van de dokter heeft ons alle twee weer goed gedaan - ja ook mij - k'heb nog enkele minuten lang met haar aan de voordeur gestaan toen ik ze buiten liet en ook dat heeft me deugd gedaan. Soms is het natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan maar toch..... Ook zij heeft beloofd om te duimen deze week voor een gunstige uitslag - dankjewel dokter !
Terug boven gekomen heb ik mn zoetie een héle dikke knuffel gegeven en na de middag heb ik zelfs nog een dikkere terug gekregen heerlijk ! 'We moeten véél praten' zegde ik hem 'en eerlijk zijn' ; 'zowel positief als negatief durven zeggen' .....'ja' zegde hij 'maar ik wil niet constant lopen zeuren' ...... DAT heb ik dan maar vlug uit z'n hoofd proberen te praten en omdat het haast middag was en etenstijd voor hem heb ik hem snel zijn Primperan pilletje gegeven in de hoop dat het zou helpen voor de misselijkheid bij het eten. En ja hoor......hij heeft een groot bord soep gegeten én twee vers-met-liefde-door-mij-gemaakte chocoladepudding potjes !! Super hé !
Dokter had ons nog een goede hint gegeten (en geloof me : hints qua etensprobleem op te lossen zijn écht wel welkom hier !!) ; ze zegde dat we zijn voedsel zo vloeibaar mogelijk moeten maken ; waarom ? : wel uitleg van haar is de volgende : smaakpapillen nemen eerst t'vochtige van t'voedsel op dus hulpje zou zijn : alles mengen tot papje en dat hebben we vanavond geprobeerd : spinazie met patatjes en vis - alles in de blender en .......zoetie heeft ganse bord leeg gegeten ! Pas op : veel heeft hij er niet van geproefd maar......hij heeft dankzij Primperan pilletje niet moeten kokhalzen of na 3 scheppen moeten stoppen met eten én dankzij t'vloeibare voedsel heeft hij toch alles naar binnen gekregen !
Laat ons hopen dat dit DE oplossing gaat zijn - ik zit er heus niet mee in om alle dagen papjes te bereiden voor hem - alle tips en hulpmiddeltjes zijn meer dan welkom !
Deze tip is er gekomen doordat de dokter hoorde dat hij wél volle platte kaas met suiker eet en wél volle youghurt én ook ijscreme - dus....alles wat vloeibaar is dat lukt hem beter - t'liefst nog zeer zoet, maja.....dat kan je natuurlijk niet met aardappelen hé.
Mijn koppeke is al plannen aan het smeden voor de menu van morgen.....:wortelpuree met gemalen kip......
NOGmaals heeft hij ook heraaldelijk aan dokter gezegd 'maar ik voel me goed hoor! en heb er een goed oog op'........ dat zegt hij ook iedere veertien dagen tegen de oncologe maar als hij dan thuis zo zit te kniezen vraag ik hem waarom hij dat dan zegt tegen haar, en dat zegt hij telkens weer dat dat zo werkelijk is BUITEN de nevenwerkingen natuurlijk zegt hij dan maar die moet ik niet melden aan de dokter want die kent ze toch en daarbij daar heeft iedereen last van ....... da's men zoetie hé ......niet klagen tegen dokter
Dus......dat was onze/mijn voormiddag.......
Was ik blij dat tegen 1 uur mijn lieve vriendin hier op afspraak aan de deur aanbelde - samen moesten we inkopen gaan doen en die zijn zo vlot verlopen dat ze me weeral verwent heeft met een zonnig terrasje én heerlijke capucino ! En alsof dat nog niet genoeg was om men dagje goed te maken......wie zit er daar op dat terrasje........mijn andere boezemvriendin mét man én jarige dochter én schoonzoon en overheerlijk schattige 8 maanden ouden kleindochtertje !
Zo'n momenten koester ik........maar wel een beetje ook met heimwee want t'zou allemaal nog veel mooier zijn als men zoetie mee op dat terrasje had gezeten.....
Op hoop van zegen lukt ons dat in de maand mei........let's hope !!!!!!!!!!!!!!
Genoeg 'gezaagd' hier.....
Morgen geen concrete plannen .....dus gezellig thuis klussen.....k'zou t'gras moeten maaien maar k'krijg het grasmachien niet zelf aan de praat...... hopelijk helpt me iemand ; we zien wel.
Slaapwel

22-04-2013 om 23:24 geschreven door Niesje  

t'Was ZALIG op de vogelenmarkt !!! écht voor herhaling vatbaar !!! k'Heb er écht van genoten ! Merciekes M dat ik mee mocht ;-) ; gaan we nog es doen hé !!
Wat een sfeer - wat een aanbod  !!! écht een aanrader !
Thuisgekomen was m'n zoetie met onze zoon naar Luik-Bastenaken-Luik aan het kijken en de sfeer was best gezellig tussen die twee maar toen onze dochter voorstelde om in de tuin in het zonnetje te gaan zitten, gaf ik toch de voorkeur om haar te vergezellen en ook dat was leuk !
Maar toen kwam het onderwerp 'eten'...... t'is nu al zo ver gekomen dat ik aan dat moment het liefst niet al te veel moet denken, maja.....er moet toch iets op tafel komen.
Gelukkig werkt m'n fantasie nogal vrij goed en toen ik voorstelde om eens pannekoeken te bakken was zelfs ook men zoetie daarvoor te vinden.
Na een uurtje hing er hier een aangenaam pannenkoeken luchtje in huis - en zelfs dat heeft iets !
Ondanks dat zelfs de pannenkoeken men zoetie niet smaakte heeft hij er toch maar liefst 6 opgegeten en was ik best tevreden. Spijtig dat hij ze niet kan smaken want mijn recept was overheerlijk, al zeg ik het zelf !
Tijdens de gezellige babbels aan de tafel over zowel de Ten Miles die de vriend v ons dochter vandaag heeft uitgelopen als over de weeral naderende woensdag - chemo - dag, liet men zoetie ontvallen dat hij er bijna zeker van is dat hij bezoek zal krijgen van een diëtiste in t'ziekenhuis. Uit ondervinding weten we dat die specifiek patienten komen opzoeken die een beetje in gewicht verminderen - dus bij deze : ook men zoetie is de laatste week in gewicht afgenomen en dat hebben we hier niet zo graag. Natuurlijk kennen we gelukkig de oorzaak : 1. die bloedklonter in z'n been met helse pijn - 2. de hevige luchtwegen-ontsteking waar hij nu mee te kampen heeft en 3. het vreselijke smaakpapillen probleem. Die drie factoren allemaal bij elkaar .....tja.....da's om problemen vragen natuurlijk.
Hopelijk zijn die 3 vervelende punten binnen een korte periode verleden tijd ! .......
Ik haat dit !
Morgen maandag.....een nieuwe week.....
Hopelijk ziet m'n zoetie het deze week zitten om het gras eens af te rijden want de natuur is goed aan het ontwaken hier, dat merk ik aan alles - zalig is dat en k'heb dan ook voor van alles goesting, maar spijtig genoeg zijn er zaken die ik écht niet alleen kan, dus m'n zoetie moet zich snel beter gaan voelen, zodat hij me kan helpen, net als vroeger - gezellig samen dingen ondernemen - daar tracht ik zo naar !!!
Slaapwel

21-04-2013 om 23:41 geschreven door Niesje  

20-04-2013 om 22:49 geschreven door Niesje  

Mijn zoetie houdt er graag de spanning in......
Gisteravond bij het avondeten, wat hem helemaal niet smaakte, voelde hij zich helemaal niet zo best ; 'er is iets op mij gevallen' zegde hij, met de bedoeling van één of andere ziekte-verkoudheid en kort nadien neemt hij z'n koorts en klaarblijkelijk is die gestegen ! Dus.....paniek...... Ik probeer dokter te bellen maja......t'is ondertussen avond en probeer dan nog maar eens een dokter te pakken te krijgen !? Na herhaaldelijke pogingen en het allerte optreden van ons dochter door het prepareren van een goeie sterke Dafalgan voor papa, daalt de koorts toch na een half uurtje en begint onze paniek alweer weg te ebben.....oef.....
Onze dochter had afspraak bij de orhopedist voor haar pijne Corsica-voetjes en ik had haar beloofd om mee te gaan. Die beslissing werd eventjes op zij geschoven omdat mijn zoetie zich niet zo goed voelde maar na een uurtje bleek dat het toch geen probleem zou zijn dat ik met dochter effe mee zou gaan. Om half 9 had ze afspraak en om kwart over 9 waren we alweer terug en zoetie voelde zich veel beter- oef !
Toch besloot hij vanmorgend toch maar om de huisdokter te laten komen.....
Alweer klein probleem want we moesten de Australische familie gaan uitzwaaien die vannamiddag terug vertrokken zijn richting huiswaarts, dus schoonzus maar gebeld dat we hopelijk later zouden komen wat geen probleem was want ze vertrokken maar rond drie uur naar Zaventem.
Dokter kwam gelukkig goed op tijd (elf uur) - ik kwam net thuis van de grote boodschappen, dus ik was blij dat ik bij haar onderzoek aanwezig kon zijn. Diagnose zoetie : zware verkoudheid en zware ontsteking luchtwegen dus.....antibiotica voor 6 dagen. Misschien al goed dat diagnose nu gesteld wordt want hopelijk komt chemo-week niet in t'gedrang......duim duim duim!!
Na bezoek en afscheid Australische nicht en haar schoonzus, wat met de nodige emoties is gebeurd.......zijn we huiswaarts gekeerd en ben ik aan de voorbereiding van het avondeten begonnen want de tafel zou weer overvol zitten vanavond - zelfs men broer kwam eten.
Zoetie hield zich terwijl bezig met computer en zag en klaarblijkelijk alsmaar beter uit.
Ook heeft hij vandaag al wat minder last van z'n been (bloedklonter) ; hij spuit zichzelf daarvoor iedere dag in met bloedverdunner.
Door t'feit dat hij gister praktisch niet heeft gegeten wees de weegschaal vanmorgend min 0.500kg aan en dat heb ik niet zo graag maar is uiteraard normaal als je niet eet. Dus vandaag heb ik extra toegekeken dat hij wél voldoende calorierijke voeding binnen nam - ook al was het soms met tegenzin want niets of niets smaakt hij nog ! écht een kl**probleem !!
Vanavond had ik spagetti gemaakt 'Bolognaise' maar ook dat eet hij niet want vlees smaakt als carton zegt hij altijd, dus voor hem was het spagetti met kaassaus - caloriebom voor mij maar goed voor hem ! Ook had ik extra nog chocolade pudding gemaakt voor iedereen en gelukkig heeft hij daar ook van gegeten !
Op hoop van zegen dat de weegschaal morgen een dikke plus aanwijst (rare wereld toch hé.....voor de éne minnetjes en voor de andere plusjes !)
Wanneer gaan al die bij-kwaaltjes hier nu toch eens opgelost geraken ????!!!! pffff ik word er soms zo moe van van altijd maar dat oppeppen en dat positief blijven....... t'mag écht gaan stoppen !
Morgen is het vrijdag en hoop ik eens een beetje rustig aan mezelf te mogen denken.....uiteraard als ik alles hier gedaan heb wat nodig is.
Onze dochter sprak daarstraks over een weekje Provence........'zou leuk zijn hé mama!'.........man man man wat tracht ik daar naar !!!!! Ik blijf dromen !
En dat ga ik nu proberen Slaapwel !

19-04-2013 om 01:28 geschreven door Niesje  

Maandag...... wat ik gehoopt had was dus vanmorgend niet waar.... ; zoetie nog meer pijn aan voet maar nu ook uitstralend naar kuitbeen....raar, dus ik zei hem om veel te rusten...
Ikzelf had kei veel werk (tja....wanneer eens niet...) en daar begon ik volle moed aan maar regelmatig kom ik dan boven een blik werpen op het doen en laten van m'n zoetie en steeds weer zag ik dat verkrampte snoetje.....altijd weer die verdomde pijn.....wanneer gaat het hier eens effe beteren aub ????
Ik was blij dat onze zoon ook langs kwam ; die had dat beloofd omdat hij hier in de buurt om 10 uur een afspraak had bij de kinesiste en na de middag zou hij papa komen helpen bij de wafelenbak en maar algoe dat hij dat belofoofd had, want met zo'n pijne voetjes (en nu ook nog been) zag ik men zoetie niet uren achter het wafelijzer staan.
Alles verliep dus toch een beetje volgens plan en mijn werkjes vlotten zo goed dat ik zelfs nog tijd heb gehad/gemaakt om een mooie (al zeg ik het zelf) lente-krans met bloesem e.d te maken voor aan de voordeur de ondertussen weggeborgen paaskrans te vervangen. Maar toen die taak geklaard was was het ook alweer bijna 13uur en tijd voor het middageten.
Onze zoon was ondertussen al terug eventjes overhuis omdat hij nog vrij veel werk had aan de mooie communiefoto's voor as zaterdag maar tegen 14uur zou hij terugkomen, zoals beloofd.
Toen ik samen met m'n zoetie het middagmaal aan het nuttigen was, zag en hoorde ik nog steeds de verkrampingen bij de pijn die hij had en toen hij zegde dat hij 'morgen' de huisarts wou bellen, vroeg ik hem waarom in Godsnaam te wachten tot morgen ???? Maja.....die wafelenbak hé die was gepland..... ! Alsof dat nu t'allerbelangrijkste is ??!! Dus luisterde hij wijselijk naar mijn raad en belde toch maar direct en toen onze dokter hoorde wat het probleem was vond ze het noodzakelijk ???? om direct langs te komen ????!!!! De schrik sloet me al om t'hart toen zoetie dus zegde dat dokter direct zou komen! Hoezo-waarom zo vlug ???? tja dat wist zoetie ook niet ; hij vermoedde dat dit wel te maken zou hebben met de ernst v d zaak.
Nog geen kwartiertje later werd er aangebeld en was ze er al en nadat ze m'n zoetie ondervraagd én onderzocht had en die voet en dat been eens goed bekeken had stond haar diagnose 95procent vast : een bloedklonter !!!
Maar om die 100 procent zekerheid te krijgen moest er zo spoedig mogelijk naar de spoed gereden worden om een echo te laten nemen !
...............
En zo kan de dag er plots totaal anders beginnen uitzien !
Toen ik de dokter buiten liet kwam onze zoon er net aangereden en na even overlegd te hebben ging hij met papa naar de spoed rijden en ik ging het bezoek terwijl ontvangen, in de hoop dat ze tijdig van de spoed zouden terug zijn zodat de wafelenbak alsnog zou kunnen doorgaan - wel te verstaan door mij en onze zoon - zoetie's hulp was totaal uitgesloten !
Ikzelf had t'liefst alles afgeblazen maar dat wou zoetie niet en zoon vond dat ook niet nodig want hij zou me wel helpen plus.......een andere optie was er practisch niet want die Aussie's vertrekken binnen drie dagen.
Zo gezegd, zo gedaan : buiten dat ik met m'n gedachten constant bij man en zoon was én ik voortdurend men gsm in t'oog hield, heb ik zo goed als ik kon het bezoek hier ontvangen en iedereen voortdurend voorzien van drank en lekkers - niet simpel voor mij, want mijn gedachten gingen maar naar één ding : 'hopelijk moet m'n zoetie niet in kliniek blijven!)
Gelukkig kwam dan rond vier uur het geruststellende telefoontje dat in niet in paniek moest zijn, dat uitleg zou volgen en dat ze onderweg naar huis waren ! oef ! én..... dus de wafelenbak zou doorgaan !
Diagnose echografie is dus : bloedklonter die ter hoogte zit van achterknie en daarom die pijn veroorzaakt. Oplossing : steunkous dragen plus terug dagdagelijks zelf spuitje bloedverdunner in buik zetten (heeft zoetie na val vorig jaar op ouderjarsavond ook eens drie maanden moeten doen) ; voor de rest zo veel mogelijk met dat been omhoog zitten........(dag lente....dag wandelingen.....dag uitstapjes.....sorry)
Ik kan nu maar alleen hopen dat die spuitjes vlug hun werk doen én dat het volgende week aub aub aub de voorlopig laatste chemo zal zijn, zodat zijn lichaam eindelijk!!!!! eens een beetje terug kan recupereren en dat we van al die nevenwerkingskwaaltjes gaan af geraken !!! Dat is nu het énigste allerbelangrijkste dat moet gebeuren !!! En dan komt de rest wel vanzelf.
Maar eerst zal ik nog wat geduld moeten hebben en dat heb ik ook, zolang ik m'n zoetie maar niet zie afzien en dat ik verbetering in de situatie ga merken, dan is het goed !
Enfin......zoetie was al een totaal ander persoon - kon al wat meer lachen (oef!) - werd door iedereen in de watten gelegd en ondanks dat hij van de overheerlijke wafels niet veel geproeft heeft, heeft hij toch opmerkelijk genoten van de visite, van de sfeer, van de lekker ruikende geur van vers gebakken wafels en van de bezogdheid die iedereen toonde, en dat is voor mij al voldoende om de rest een beetje te vergeten ; als m'n zoetie lacht ben ik ook gelukkig, zo niet......sta ik aan de rand van een depri.... tja....
Maar dus ondanks alles was de wafelenbak geslaagd en is iedereen heel erg tevreden en voldaan huiswaarts gekeerd.
Mijn dag was dus weer superl lang : van half 8 vanmorgend tot daarnet kwart voor 9......... hoe ik dit volhou weet ik eigenlijk zelf niet......
Morgen ga ik toch proberen te 'genieten' van het niet vaak voorkomend shopping-uitstapje met men zoon, iets wat niet gauw gebeurd - hopelijk vind hij snel z'n goesting zodat er toch een koffiepauze af kan .
(wordt vervolgd)
Slaapwel

15-04-2013 om 23:26 geschreven door Niesje  

Lente !!! Heerlijk !!!!
t'Was vandaag alsof iedereen uit een zeer diepe winterslaap is gekomen !
Ook ik heb er proberen een beetje van te genieten ... jammer genoeg niet in t'bijzijn van m'n zoetie want die gaf de voorkeur om toch maar met zoonlief (die nog steeds met hevige rugproblemen kampt) samen naar de koers op tv te kijken ; écht zonde hé! Maar m'n zoetie had vandaag véél te veel last van pijne tenen en voeten - en dit allemaal door die rot-chemo !!! Aan het steeds verkrampen van zen gezicht zag ik dat het ernstig was en al men afleidings pogingen hadden geen invloed daarop. Hopelijk is het morgen, na een nachtje goed slapen, toch wat minder.
Lieve God wat zal ik blij zijn als de 6de en aub-hopelijk-voorlopig-laatste er zal op zitten, want het wordt wel erg zwaar, dat merk ik.
Dus.....ik heb wél een beetje proberen te genieten van deze prachtige lente dag en heb vanmorgend kei hard doorgewerkt zodat ik met dochter en haar vriend plus vriendin van onze zoon, samen mee op stap kon gaan, met als doel : een leuk terrasje én als afsluiter een lekker ijsje !
Normaal gingen we dit alles met de fiets doen, maar.......de Corsica pijntjes knagen nog na, zo ook bij dochterlief die haast niet kan stappen door haar achillespees pijnen en daar dit probleem vanmorgend helemaal niet beter was, vonden we fietsen toch maar geen goed idee ; trouwens ze had dat niet gekund of iedere keer voet geforceerd en dat is niet de bedoeling.
Dus...er zat niets anders op dan met de auto tot op de bestemming te rijden en gelukkig hadden we nog een tafeltje in t'zonnetje want het was er erg druk.
Ook onze viervoeter, die ook mee was, heeft er van genoten en had veel belangstelling van de rondlopende kindjes, iets dat ze héél leuk vindt.
Nadat we daar toch zo'n twee uurtjes lekkere vitamientjes D hebben opgedaan in het heerlijke zonnetje zijn we dan naar de ijshoeve gereden, alwaar op ambachtelijke wijze overheerlijke ijs wordt gedraaid. Maar spijtig genoeg waren we ook daar niet alleen - die hebben  daar vandaag schatten verdiend ; zoveel fietsen, mensen en kinderen heb ik daar nog nooit op één moment samen gezien ! Maja.....het ijs was overweldigend lekker - en ook dat vond onze viervoeter die door haar vrouwke (onze dochter) ook werd getrakteerd op een bol(letje) vanilleijs.
Vastberaden hier terug te keren mét koelzak zijn we huiswaarts gekeerd alwaar de koers ook op z'n einde was en waar ik snel iets voor t'avondeten uit m'n mouw zou moeten toveren........en zo héél af en toe....geef ik toe.....dat ik daar ook wel eens geen zin in heb, sorry.
Gelukkig hebben ze daar hiervoor allemaal héél véél begrip en DE oplossing kwam al vrij snel : onze zoon trakteerde op afhaal chinees.......(eerlijk gezegd niet écht mijn ding, maar......ik wist dat er nog genoegs gezond in de ijskast aanwezig was) dus met de wijze woorden van 'naar mij hoef je niet te zien', werd er gebeld voor de bestelling door te geven (een wereld die voor mij een beetje onbekend is). Ook men zoetie zag erg uit naar die chinees - hij lust dat in normale omstandigheden zelfs heel erg graag maar nu was het af te wachten - zijn smaakpapillen werken totaal niet en dat is écht vervelend, maar gelukkig blijft hij goed eten, wat toch belangrijk is.
Deze prachtige lentedag hebben we dus afgesloten met een blijkbaar hele lekkere afhaalchinees ; t'was best gezellig aan de volle tafel en toen nadien de rust in huis weerkeerde had m'n zoetie niet veel nodig om in te dutten....
En zo zit dit weekend er ook alweer op en is voor velen de Paasvakantie ook ten einde wat voor vele nieuwe kleutertjes een nieuw begin kan betekenen .... waar is de tijd.....
Wij starten de nieuwe week morgennamiddag met een wafelenbak ! Dit als beginnende afsluiter van het bezoek van de Australiërs die aanstaande donderdag terug huiswaarts vertrekken na een mooi verblijf van 5 weken. M'n zoetie is een 'krak' in het bakken van de échte Brusselse Wafel en zijn Australische nicht zou dit super recept mee naar het ander eind van de wereld willen nemen, dus morgen komt ze hier op de leer en iedereen! komt proeven.
Ik hoop dat m'n zoetie het gaat aankunnen en indien nodig de grote pollepel aan mij wil geven
Dinsdagmorgend ga ik met zoon voor nieuwe kleren kijken (én dat is héééééél lang geleden) ; hij moet aanstaande zaterdag naar een comunniefeest en is tot de constatatie gekomen dat hij best eens in het nieuw mag gezet worden. Daar zijn vriendin moet werken heeft hij mij mee gevraagd om kleding advies te geven (hmhmhm......)
Woensdag ga ik met schoolvriendin lekker gezellig naar de markt om datgene te kopen wat ik vorige keer, door ons gezellig tetteren, helemaal vergeten was......tja !
Wat gaat deze week toch weer véél te kort zijn.....
Maar we zullen al eens beginnen met in ons bedje te kruipen want ......k'ben moe.....
Slaapwel en voor iedereen een fijne week toegewenst !

14-04-2013 om 23:24 geschreven door Niesje  

Dagtripke Turnhout was super !! Kan ook niet anders met zo'n leuk gezelschap, zo ne goeie chauffeur in één woord : zo een super goeie vriendin ! Merciekes M !
Wat is het daar mooi op het platteland.... waar al die velden liggen te pronken in afwachting om bewerkt te worden; waar de mensen geen stress kennen als ze achter de zoveelste tractor moeten rijden; waar je aan de vlaggetjes en de mooie houten beschilderde ooievaars kan zien dat er ergens een nieuw leven geboren is; waar de lammetjes in de weide huppelen naast hun nog dikke mama..... dat en zoveel meer daar heb ik heel even mogen van proeven vandaag - heerlijk !
Maar ook de stad Turnhout is mooi - vooral de winkelstraten - maar ook de grote markt met mooie kerk.
En de koffie is er heerlijk en de belegde broodjes ook, zéker als je getrakteert wordt.....dan smaakt alles nog veel beter
Als afsluiter zijn we daar nog een vrij groot tuincentra gaan bezoeken ; zo eentje waar ik zeer graag kom maar wat voor mij wat veraf gelegen is om alle weken zomaar eens naar toe te rijden, maar nu we daar toch in de buurt waren, en men vriendin er nog nooit geweest was, vond ik dit een goed idee om daar toch eens effe binnen te springen.
Aan de vele mensen die daar rondliepen met overvolle karren beladen met allerlei bloemen en planten merk je toch ook dat iedereen op de lente zit te wachten.
En als we het mogen geloven gaan we er zondag toch even mogen van proeven - laat ons hopen dat de weergoden het bij het rechte eind hebben !
Maar eerst is er nog morgen, zaterdag : voor mij staat er s'morgens even een kort uitstapje op t'programma met dochter, naar een mooie lingeriezaak dewelke staat over te nemen en waar er dus serieuze afprijzingen worden aangeboden. Hopelijk loont het de moeite.
Tegen de middag komt onze zoon met vriendin hapje eten en na de middag is nog een vraagteken voor mij, al heb ik voldoende werk om me bezig te houden, maar eerlijk gezegd zou ik liever iets ontspannender doen - mijn boogje staat al de ganse week gespannen !
Voor zondag heeft onze dochter me gevraagd om een fietstochtje uit te stippelen - dat doe ik met alle plezier !!!
Maar nu .....men zoetie, welke ik vandaag vrij lang alleen heb gelaten, maar dat heb ik wél in goede overleg met hem gedaan en het stoorde hem helemaal niet. Zo heeft hij er hier thuis een zeer rustige dagje opzitten en maar goed ook want de vermoeidheid slaagt weer toe, vooral vanavond vond ik. Hopelijk slaapt hij aan één stuk door zodat het morgen alweer wat beter gaat.
Meer nieuwtjes heb ik vandaag niet.
Slaapwel en fijne zaterdag !

12-04-2013 om 23:37 geschreven door Niesje  

Voor ons tweetjes hier is het precies al vrijdag - verschillende keren vandaag hebben we ons hierover vergist
Dat komt omdat m'n zoetie z'n drie daagse gewoonlijk loopt over woensd, dond & vrijd en nu deze keer per uitzondering : dinsd , woensd & dond //  Al die lieve verpleegsters die we daarstraks, bij t'verlaten van t'ziekenhuis, een 'goed weekend' toegewenst hebben, zullen ook denken.......... enfin.....we zijn beleefd geweest hé
Dus.....hij zit erin, de 5de chemo hoeveelheid.
Dat uurtje daar is voorbij gevlogen ; zoetie had weer een goeie babbel met een lotgenote daar op onze kamer 14. Een dame die 7jaar geleden was genezen verklaart van borstkanker en nu terug kampt met longvlies kanker !! Man man man, daar hoor je toch wat ja ! En daar zie je wat !!! Op de andere stoel (er zijn er zo drie in de kamer) zat een vrij jong paartje - ik vermoed qua leeftijd zoals onze kinderen (eind 20 begin 30) en dat meisje....met een mooi hoofddoekje, dus....dat geeft genoeg uitleg. Zij in de zetel....aangeprikt voor de chemo en hij (zoals ik ook altijd) op een stoeltje ernaast. Iedere keer weer schrik ik daar en maakt het me allemaal zo écht boos ! Maja......
Vandaag voelt men zoetie zich vrij goed en is vol enthousiasme nu  de voetbal aan het volgen Hij heeft ook goed gegeten vanavond want ook dat houd ik nauwlettend in t'oog.
We waren reeds om half 4 terug v t'ziekenhuis, zodoende dat ik dan nog naar de winkel ben gegaan, zo ben ik daar morgenavond al van af want morgen overdag is helemaal volgeboekt !
Al de taken die ik voor vanmorgend gepland waren heb ik kunnen afwerken - ongelooflijk pfffff maar t'was stressy!
Morgen moet ik al klaar staan tegen 9uur ; dan komt m'n schoolvriendin me halen en rijden we samen naar haar zus in Turnhout. Die zus woont daar op het platteland op een boerderij, dus ik kijk er enorm naar uit want naar t'schijnt loopt daar een pasgeboren lammetje rond ! We gaan ook naar Turnhout stad - zalig !! Ik kijk er écht naar uit, al de ganse week !
Dus morgen vroeg dag want ik wil de strijkmand nog leeg hebben......
En vermits m'n oogjes nu al toe vallen, na die drukke dag van vandaag, ga ik wijselijk m'n gevoelens volgens en in m'n lekker fris verschoont heerlijk ruikend bedje kruipen.
Slaapwel iedereen!

11-04-2013 om 22:38 geschreven door Niesje  

Véél te laat maar toch snel effe briefing v vandaag, want mensen die met mij/ons mee leven verdienen dat.....
t'Was vandaag dus 2de dagje v d 3daagse chemo kuur  - de 5de en hopelijk voorlopig voorlaatste !
Zoals altijd moesten we tegen half 2 op appél zijn en werden we direct doorverwezen naar onze kamer alwaar alles vrij vlot is verlopen.
Maar toch is die 2de dag precies altijd langer dan de 1ste, wat helemaal niet zo is, maar toch.....iedereen voelt dat zo aan. Om iets over 5 waren we alweer terug thuis, dus eigenlijk mogen we niet klagen.
Vanavond nog effe bezoek gehad van z'n Australische nicht die haar schilderij 'dot-painting' hier voor mij speciaal kwam afwerken - ze is prachtig en ze staat te drogen.
K'ben er echt wel heel blij mee want zoiets is toch wel uniek : uniek omdat het een soort van kunst is die je hier zelden ziet en niet gekend is maar nog meer uniek omdat het eigenhandig voor ons persoonlijk geschilderd is.
Tijdens het schilderen heeft die sympathieke nicht van m'n zoetie zelfs nog een basis gebak gebakken van een typisch Australisch gebak, rest me morgenvroeg alleen nog te versieren met slagroom en vers fruit ....mmmnjammie!!!
Als tegenprestatie, en ook omdat ze na haar vijf weken durende verblijf hier, bijna terug vertrekt (volgende week donderdag) heeft men zoetie beloofd om volgende week maandag verse Brusselse wafels te bakken.
Daar die nicht hier zéér lang geleden (toen men zoetie in t'leger was) hier een jaar gelogeerd heeft bij m'n zoetie z'n mama, kent die nog héél wat typische vlaamse gerechten, waaronder dus Brusselse wafels en ze zou die in haar thuisland Australie ook wel eens zelf willen bakken, vandaar dat zoetie beloofd heeft dat zij het deeg zal mogen bereiden hier en hij haar dus de geheimen van de wafelenbak gaat prijs geven
Deze voormiddag was vrij druk voor mij want ik wou vanavond één van zoeties meest afsmakende gerechten op tafel toveren namelijk : zuurkool met spek en worstjes, maar daarvoor moest ik nog snel vers spek gaan kopen ; snel want ik had om kwart over tien afspraak bij de kapster.
Ik had dus effe serieus wat stress omdat ik effe twijfelde of ik wel op tijd bij de kapster zou geraken, maar al bij al is met dat dan toch weer goed gelukt en was ik vrij goed op tijd terug om op tijd naar t'ziekenhuis te vertrekken.
Morgen hopelijk iets minder druk, alhoewel.........ik twijfel er aan want morgenvroeg wil ik de bedden verschonen, naar het eco-park gaan, verse tomatensoep mét balletjes maken, op tijd onze zoon gaan halen omdat hij om 11.30 afspraak bij de kinesist heeft en dan zorgen dat ik tegen kwart voor 2 klaar ben met alles om alweer naar t'ziekenhuis te vertrekken voor de 3de en laaste dag v deze 5de kuur. Dan wordt alles weer afgekoppeld en is men zoetie weer voor elf dagen 'gerust'.
Hopelijk zit er dan.....zoals hij gister beloofd heeft aan onze oncologe.....ergens misschien toch een uitstapje in....... ik hoop het althans !
Maar nu is het de hoogste tijd dat ik men bedje ga opzoeken !
Slaapwel iedereen en tot morgen !

11-04-2013 om 01:12 geschreven door Niesje  

Dankuwel aan al die vele hardwerkende duimpjes !!!
t'Is allemaal zeer goed verlopen vandaag !!! Wat een opluchting !
Eerst effe beetje teleurgesteld toen we in een barstensvolle wachtzaal zaten te wachten tot ze zoetie komen halen voor de bloedafname en we zagen dat onze oncologe precies wegens de paasvakantie niet op appél was, want we zagen haar vervanger (dokter die ons niet zo aan t'hart ligt) wél rondlopen.
Dus ik merkte al vrij snel aan m'n zoetie op dat hij dat ook erg vond ; verdorie en nét nu, nét nu ik ook effe m'n woordje wou placeren ; nét nu m'n zoetie er zo op uit was om onze dokteres te zien...
Dus.....niets aan te doen.....bloed werd getrokken en na zo'n klein kwartiertje mochten we naar onze bekende kamer 14 gaan en die was.....leeg, dus....zoetie had weer eerste keuze van zetel en......wonder boven wonder koos hij deze keer wél voor die zetel die hij de voorbije weken een beetje had gemeden - flinke zoetie !!
Nadat we ons 'geinstalleerd' hadden (laptopje- tafeltje-lectuur) werd er al vrij vlug met de spoeling gestart, dus de timing zat goed.
Na wat gelezen te hebben en wat gebabbeld, stelde ik voor om tasje koffie te gaan halen - zoetie had er ook zin in en......wie loop ik daar tegen t'lijf .......yes ! onze dokteres !! Ze was er toch !!!????
Ze zag me....lachte me toe....ik hield even beleefd afstand omdat ik zag dat ze nét van één van haar patiente afscheid aan het nemen was en toen.....toen kwam ze naar mij.... mij vriendelijk begroetend met de vraag 'hoe is het?'
En toen heb ik haar gezegd dat ik zeer blij was haar eventjes alleen te zien want.......blablabla gans de uitleg over m'n zoetie z'n dipje van over enkele dagen. Ik zegde haar ook dat ik het niet verwacht had van haar hier te zien omdat haar collega daar ook rondliep en omdat t'verplegend personeel ook al had gezegd te denken dat zij in verlof was wegens Paasvakantie - ze heeft tenslotte een kroostrijk gezinnetje met 4 nog vrij kleine kindjes. Ze verteld me dat ze vorige week vrij had genomen en dat ze direct bij m'n zoetie zou langs komen.
Ikke zo fier als ne gieter, met twee koffietjes in m'n hand, richting kamer 14 om hem daar het goeie nieuws te vertellen.
En....ik zag m'n zoetie zo opfleuren - super hé ! Ook toen ik hem vertelde dat dokteres had gevraagd of zijn dipje misschien iets te maken heeft met het minder goede nieuws van zijn kamergenote en ze toen bevestigde dat die kamergenote, ondanks alles, het momenteel nog vrij goed stelt - ook dat fleurde hem totaal op.
Dus de koffie smaakte eens zo goed
na zo'n klein half uurtje was dokteres dan eindelijk bij ons  - ze ging op rollend stoeltje zitten en kwam met een prachtige glimlach (die ze meestal heeft) tot voor m'n zoetie zitten met vraag 'en......vertel het eens .....hoe gaat het met jou?'
En toen heb ik.....en zoetie ook (maar k'heb hem wat geholpen) uitgebreid verteld over z'n dipje etc etc etc - écht alles hebben we/ik gezegd en op alles heeft ze ons ongelooflijk gerust gesteld.
Eerst en vooral kwamen te weten dat alles vandaag kon doorgaan (wat ook belangrijk is natuurlijk) dus dat z'n bloed zeer goed is.
Nadien hebben we een zeer lang gesprek met haar gehad en t'komt er op neer dat ze zegde 'als IK niet ongerust ben, hoef JIJ dat zéker niet te zijn !!!' 'We hebben goede afspraken gemaakt en daar hou ik me aan!'
Ze heeft écht m'n zoetie er boven op geholpen en daar ben ik haar zooooo dankbaar voor !!! Wat een pracht-dokter - wat een pracht vrouw !
Wat voor mij ook héél belangrijk is is dat ze gezegd heeft dat hij, ondanks alles, toch af en toe zijn lichaam eens wat mag 'forceren', t'is te zeggen : bewegen is zo belangrijk ! Niet denken : 'k'zal maar in men zetel blijven zitten want k'ga me oververmoeien' neen ! bewegen ! niet overdreven maar dagelijks toch een beetje ! Je lichaam niet lui maken. Lichaam moet aanvoelen dat het zich zo af en toe eens moet in werking stellen om krachten te bundelen. En, zegde ze 'nu met t'goeie weer voor de deur, ga dagelijks maar eens een wandelingetje maken!' ....JOEPIE !!!!! Aan zijn reactie te zien en te horen denk ik nu wel dat dit er gaat van komen - dus laat het zonnetje maar schijnen !!!
Dat hij iedere morgen zo'n 5 a 10 min op de home trainer fietst vond ze ook zeer goed !
De nevenwerkingen die hij heeft : moe,smaak,krampen,pijn in voeten - zijn gewoon héél normaal en de inname van vitamine B én magnesium dagdagelijks moet hij ook verder doen.
Dus beste blog-lezertjes.......je kan je wel indenken dat we, na die boots die ze ons gegeven heeft, er toch alweer met volle moed tegen aan kunnen gaan !
Binnen 14 dagen is de 6de chemo kuur en hopelijk 'voorlopig' laatste !!!! Dan wordt er terug een scan genomen én zijn tumormerker wordt gecontroleerd. En daar zal alles van afhangen ! ! !
Ik bid nu reeds iedere avond dat we dan goed nieuws mogen krijgen, zodat hij terug op onderhoudskuur kan overgeschakelen - dat zou het mooiste huwelijksverjaardagsgeschenk uit de hemel zijn !!!
Dus...nog ongeveer dikke twee weken geduld.....
Maar ondertussen hebben we de mooie steunende krachtgevende woorden vandaag met onze twee handjes vastgenomen en laten die niet los !!
Die boots die hij vandaag gekregen heeft van haar is zéér belangrijk voor hem want zoals zij zegde mag je er moreel en fysisch tesamen niet door zitten, dat komt je ziekte niet ten goede, dus herpakken is de boodschap en ik denk wel dat hij dat begrepen heeft ! Er is nu volgens haar momenteel geen reden tot bezorgdheid ! punt uit ! En daar moeten we haar in geloven !
Wat niet wegneemt dat ik (en zij ook) alle begrip heeft voor zulke dip, maar........zegde ze : méér dan 1 keer mag dit niet voorvallen, dus.....zoetie moet t'volste vertrouwen hebben in haar (en sinds vanmorgend heeft hij dat wel weer terug) Godzijdank !!!!!!
Dat was ons dagje vandaag - de rest van de dag in t'ziekenhuis hebben we opgevulg met lezen, praten en andere mensen leren kennen - lotgenoten - tja....buiten t'verplegend personeel kom je daar niemand anders niet tegen.
17 uur waren we terug thuis alwaar ik direct aan een lekker avondmaal ben begonnen : patatjes met asperges en gekookte eitjes versierd met botersausje en peterselie - zoetie heeft het in ieder gevel gesmaakt zegde hij ! super hé !
En vanavond heeft dochter getrakteerd op een ijsje van het ijskarretje dat passeerde en ook daar heeft zoetie van genoten !
Laat ons hopen dat het terug wat de goeie weg op gaat !!!
Nu te hopen dat hij vannacht genoeg nachtrust heeft, want zoals altijd is hij nog aangesloten aan dat pompje en daardoor is z'n nachtrust minder standvastig omdat het tussn z'n twee oortjes zit te waken dat dat pompje zou kunnen lossen - wat helemaal niet kan gebeuren !
Slaapwel en......aan alle duimertjes - 1000x DANK !!!!!!!!!!

09-04-2013 om 23:30 geschreven door Niesje  

Vandaag was men dagje véél te kort  en had ik me helemaal anders voorgesteld.
Onze dochter was vandaag nog vrij maar sukkelt al sinds hun terugkomst van hun grote avontuur met pijnlijke voetjes en dat is verergerd ondertussen, ondanks de goede verzorging, dus vandaag toch best eens tot bij de huisarts en wat stelt die vast : achillespees ontsteking aan beide voetjes ! Dus.....van al m'n plannen van vandaag om met haar te doen is nieks in huis gekomen, integendeel..... Onze zoon met z'n gebleseerde rug liet me ook weten of ik hem niet kon komen halen deze namiddag want het alleen zijn viel hem zwaar
Dus.....alle kids thuis plus alle partners vanavond ook hier, dus volle avondtafel plus nog bezoek van de Aussies vanavond..... dat kon weer tellen !
Daar ze allemaal zijn komen eten vanavond was met de voorbereidingen daarvan gans men namiddag ook rijkelijk gevuld ; k'heb ook nog wat in de tuing bezig geweest - de lente laat zich aangenaam voelen !
t'Bezoekje van die familie Aussie vanavond was wel best gezellig, ook al was ik vrij moe, maar ze had haar schildergerief mee gebracht ; haar hobbie is namelijk 'dot-painting' , iets dat ze dertien jaar geleden geleerd heeft van een échte Aboriginal en t'is een prachtige manier van schilderen ! Ze had me enkele jaren terug al enkele doekjes opgestuurd die hier hangen te pronken maar nu ze hier is had ik haar gevraagd of het ook mogelijk was om een écht schilderij op canvas doek te maken ; voor haar geen enkel probleem 'schilder hem maar al zwart' zegde ze, dus zo gezegd zo gedaan had ik die zwart-geschilderde canvas hier al klaar staan.
Daarstraks is ze dan al begonnen met het beschilderen - hij staat hier nu gedeeltelijk af te drogen en morgen of overmorgen komt ze verder werken - dat zal afhangen hoe men zoetie zich voelt.
Ja.......morgen is het weeral zo ver pffffff ......start van de 5de en voorlaatste chemo kuur..... op hoop van zegen !
Dikke duimpjes heb ik nodig ?????
Ik kom het hier morgen schrijven maar ga nu wel men bedje opzoeken, want t'gaat een kort nachtje worden.
Slaapwel

09-04-2013 om 01:08 geschreven door Niesje  

Ja blogje....k'heb hier iets goed te maken, vandaar dat ik reeds in de namiddag hier verschijn.
Vandaag is dag en nacht verschil tegen over gister ; zoetie lacht terug ............oef !
Ik zag het al meteen toen ik vanmorgend beneden kwam .... een lachende zoetie die zoals altijd mijn tasje koffie ging maken. Toen ik hem morgendzoentje gaf en vroeg hoe de nacht is geweest, zegde hij me 'goed....zeer goed eigenlijk want ik heb geen krampen gehad' oef !!!!! Misschien heeft die pyamabroek dan toch geholpen of misschien is het gewoon puur toeval - dat zal de toekomst dan weer moeten uitwijzen. t'Allerbelangrijkste is dat hij geslapen heeft, aan één stuk door, véle uren na mekaar ! En dat merkte ik direct. De ganse dag al is hij terug opgewekter, lacht vaker en geniet momenteel van de 'hel van Vlaanderen : Parijs-Roubaix'. Ik zit bij hem want ik heb wijselijk, ondanks het prachtige zonnetje buiten, geen plannen gemaakt om buiten te gaan ; ik wou vandaag bij hem blijven en doe hier ondertussen wat huishoudelijke taakjes. De wasmachine draait op weekend-tarief en k'heb hem net een thee-tje gemaakt met een koekje erbij. 
Wat een verschil met gister !!!! Maar toch hou ik hem in de gaten hoor, want dit wil ik niet meer meemaken - zo'n negatieve ingesteldheid ! neen ! zo ken ik hem niet ! - uiteraard met alle respect heb ik daar wél begrip voor ; we zijn tenslotte allemaal maar mensen en voor iedereen is er soms al eens DE cruciale druppel .
Ook hou ik me aan m'n besluit om eer dinsdag toch eens met de oncologe over te praten.
Ja nu hebben we een vrij korte 'herstellingsperiode' - 1 dagje minder maar , maar t'voelt toch wel raar nu dat we dinsdag al met volgende chemo kuur moeten starten. Maar misschien al bij al goed - zo komt de laatste kuur ook sneller in zicht en mogen we hopelijk misschien dromen van een goeie uitslag tegen onze huwelijksdatum.......dat zou zoooooo mooi zijn !!!! duim duim duim duim......?????
Vanmorgend heb ik alweer 'mijnen hemel' verdient : k'ben dan maar onze zoon z'n auto gaan kuisen - van binnen en van buiten - hij ziet er als nieuw uit. Tja hij staat hier ondertussen op onze oprit geparkeerd omdat hij er momenteel niet mee kan/mag rijden, maar t'karretje (Audi ) zag er toch zo smerig uit en met al dat zout van de voorbije winterse weken vond ik dat toch niet zo gezond van hem zo in t'zonnetje te laten staan. Dus nu staat hij te blinken en zoon zal tevré zijn (hoop ik). Vandaag gaan we hem niet te zien krijgen want hij moet veel rusten!
Onze dochter is met haar vriend met de hond een grote wandeling gaan maken en vanavond komen ze hier eten, dus dat wordt weer best gezellig en héél misschien krijgen we vanavond nog ff bezoek van de Aussies, zodat die eindelijk onze dochter kunnen begroeten - maar dat valt allemaal nog wat af te wachten want die hadden vandaag ook al vrij drukke plannen zo te horen.
Voila......ik voelde me verplicht om dit toch al wat betere nieuws zo vlug mogelijk in men blogje te schrijven want ik weet exact wie er hard met me mee leeft en altijd voor me klaar staat om mee te duimen, en die mensen verdienen het om snel op de hoogte te blijven. Nogmaals dank lieve blog-lezertjes !!! xxxx
Nu ga ik het wasje ophangen
Fijne zondag aan iedereen !

✻ღϠ₡ღ✻ `*.¸.*✻✿ ✻¸.*✻¸*✻ KEEP YOUR FACE IN THE SUNSHINE AND THE SHADOW WILL FALL BEHIND YOU ......✻ღϠ₡ღ✻(¯`✻´¯)`*.¸.*✻✿ ✻¸.*✻¸*✻

07-04-2013 om 16:19 geschreven door Niesje  

06-04-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

Onze toeristen zijn veilig thuis geraakt....oef !
Hun verschillende etappes zijn vlot verlopen : de vlucht van Calvi(Corsica) naar Marseille gebeurde in een vrij klein toestel waar amper ongeveer 70personen in kunnen ; na anderhalf uur wachten in Marseille, overstappen op vlucht naar Parijs met een al serieus groter toestel en dan nog een vier uur durende auto rit : eerst naar t'ziekenhuis voor scan te nemen en Belgische opinie te krijgen en dan eindelijk naar huis. Toen was het bijna 18uur, dus vrij zware dag voor hen achter de rug.
De scan-diagnose verwijst naar een scheurtje in een discus......niet simpel dus en niet te herstellen ; oplossing : geen kiné maar wél  fysiotherapeut (wat mijn gedacht niet veel verschil is) én de rest van z'n leven altijd waakzaam voorzichtig moeten zijn. Hun trip naar Schotland zou niet in gevaar komen op voorwaarde dat ze het kalm aan doen........tja.....makkelijk gezegd !
Bij hun thuiskomst had ik voor een lekkere maaltijd gezorgd én.....al de potjes waren leeg ! Zelfs het dessert (ijs) is allemaal op ! t'Deed me écht deugd na een ganse week nog eens met z'n allen rond de tafel te zitten en na het eten hebben we genoten van : foto's , filmpjes en héél véél verhalen en als apotheose : ....de repatriering van hun campingplek naar t'ziekenhuis. Wel leuk dat onze dochter dat héél discreet gefilmd heeft ; zelf voelde ze zich daar een beetje ambetant bij 'ik was precies een ramptoerist' zegde ze maar ik heb ze toch bedankt want wij hier thuis zijn blij dat we ons er nu een beter beeld van kunnen vormen. De repatriering op zich is goed verlopen maar en over de vriendelijkheid van de Corsicanen valt niets te zeggen, maar ze werken wel op een vrij primitieve manier.
De foto's bewijzen dat ze al bij al toch héle leuke dagen hebben gekend ; héél veel plezier hebben gemaakt, ieder voor zich ook hun eigen ik zijn tegen gekomen in de moeilijke momenten, maar ook ontdekt dat ze door al die omstandigheden samen NOG meer naar mekaar zijn toegegroeid ! En dat laatste vond ik het aller belangrijkste. t'Was écht leuk om te zien hoe ze zelfs nadien, en ondanks hun vakantie-einde in mineur, toch ook genoten bij t'bekijken van al die foto's en filmpjes en om te aanhoren hoe er reeds toekomstplannen werden gemaakt. Jaja....ondanks alles zit het wel snor tussen die vier en dat vind ik heel belangrijk !
Natuurlijk moet nu eerst onze zoon herstellen van z'n rugprobleem..... ; om te beginnen is hij reeds 15 dagen werk onbekwaam.... dat is minder natuurlijk in deze crisis-tijd. Hopelijk heeft de firma er begrip voor!
En nu is de rust hier weergekeerd...... ; allen zijn ze naar hun 'thuis' maar morgenmiddag zijn ze hier alweer terug, want..... mijn auto gaat nu een nachtje buiten slapen zodat de tenten kunnen drogen......en de rest dat geleden heeft onder de regen ; de wasmachine draait op volle toeren, maar daar was ik op voorbereid - mijn wasmand was leeg
En hoe is het met m'n zoetie : wel die heeft ook genoten van de spannende verhalen, foto's en filmpjes natuurlijk alsook van de gezellige sfeer rond de welgevulde tafel. Ik had er op toegekeken dat hij na de middag toch een siesta genomen had zodat hij niet te vermoeid zou zijn want vanmorgend heeft hij me geholpen bij een niet zo'n leuke klus die ik niet kon laten liggen, namelijk het volledig ontdooien van onze grote diepvrieskast.
Gisteravond was ik met de boodschappen thuisgekomen en toen ik de gekochte diepvriesprodukten wou wegleggen merkte ik op dat de deur van die kast niet meer afsloot ! En toen ik de deur opendeed was één ijslaag op iedere schuif het enigste wat ik nog zag ! écht niet te doen ! Dus een serieuze klus ! Maar met z'n tweetjes vanmorgend ging het vrij vlot en de temperaturen buiten waren 'gelukkig' tegen t'vriezen, dus ik kon tijdens de schoonmaakbeur gewoon alles in wasmanden buiten leggen zodat er niets kon ontdooien. Diepvries is dus zo goed als nieuw nu!
t'Wordt voor men zoetie een kortere chemo periode want de komende week moeten we reeds op dinsdag starten ipv woensdag ; t'leuke daaraan is dat we dan donderdag al klaar zijn met de chemo ipv vrijdag !
Maar eerst gaan we alsnog wat proberen te genieten van het komende weekend en nog niet te veel aan dinsdag denken ...... (niet makkelijk hoor)
Alé.....k'zal eens naar de wasmachine gaan kijken en hier nog wat opruimen en dan bedjestijd want mijn rugske is beteke overbelast geraakt door al dat werk en al die spanningen.
Fijn weekend iedereen en voorzichtig zijn want t'is allemaal vlug gebeurd (goede raad)

05-04-2013 om 23:47 geschreven door Niesje  

Gister woensdag, was een hele gezellige dagje.
s'Morgensvroeg afgesproken met schoolvriendin om nog eens tot op de mooie markt hier in de buurt te gaan. Het was wél berekoud, maar wel héél leuk....kraampjes kijken en terwijl gezellig bij babbelen, wetende dat m'n zoetie goed en wel thuis voor de laptop de kids probeert te volgen in de Corsicaanse bergen
Onze tour op de markt was door de vreselijke koude vrij vlug rond ; t'was nu eenmaal geen weer om overal minutenlang te blijven staan dus beiden keken we uit naar t'bezoek van een taverne waar een lekkere warme chocomelk en/of thee met lekker pompoenpittenbroodje/kaas overheerlijk smaakte.
Nadien hebben we onze tour nog verder gezet want ook Decathlon, AS Adventur en hobbywinkel stonden nog op t'programma en zodoende was het ongeveer 3 uur als ik terug thuis was - mooi uur vond ik dat want s'avonds zou ik alweer op stap gaan.
Dat was ook héél leuk want mijn vriendin haar dochter is even langs geweest met haar kleine mooie meisje van 8 maanden - een prachtig kindje die momenteel gek is van alles wat draait rond Maja de bij ! Schitterend !
De warme chocolademelk smaakte toen ook alweer door de barre koude buiten en de snack erbij was ook lekker.
Ook dan was ik alweer op een mooi deftig uurtje terug thuis, alwaar zoetie naar de voetbal keek en mij vertelde dat hij nog telefonisch contact had gehad met de Corsicaanse toeristen.
Hij wist me te vertellen dat ze er alle 4 alweer serieus wat km hadden opzitten vandaag en dat ze wel wat zonneschijn hadden gehad - gelukkig gaat het weer daar de goeie kant op. Woensdagavond zouden ze alweer op een camping overnachten.
Vandaag donderdag was ook alweer een kei drukke dag voor mij want mijn belofte om met de Aussies te gaan shoppen ging vandaag waar gemaakt worden omdat de rest van hun verlof hier nog vrij druk vol gepland is.
Met ons vieren (ik, schoonzus en 2 Australische leuke dames) trokken we tegen half 10 richitng shopping waar het nog vrij rustig was.
Ze (Aussies) hebben er zo te horen van genoten en leuke souveniers gekocht. Toen het er zo na de middag zeer druk begon te worden zijn we dan maar wijselijk alweer op een deftig uur terug naar huis gereden en dat vond ik ook deze keer fijn want ik was vanmorgend opgestaan met wat rugpijn en die is toch de ganse dag zo wat blijven verder knagen, dus ik zou zo blij zijn om een rustige avond tegemoet te gaan.........
Maar dit is helemaal anders verlopen.... (is meestal zo als ik me op iets verheug)
Thuisgekomen zegde men zoetie dat ik even moest gaan zitten......de manier waarop hij dit zegde verklaarde al direct genoeg......er was iets met de kinderen ????!!!!
Tja.....onze zoon had er een paar uren kliniek op zitten !!!! In Corsica dan nog wel !!!! Verstijfd, met men hand voor men mond en men ogen wijd open zat ik te luisteren naar wat men zoetie te vertellen had.
Vanmorgend, geen vuiltje aan de lucht, iedereen prima goed geslapen en t'zonnetje scheen (zo had onze zoon dus verteld door de telefoon aan papa), alles was dus prima in orde om de dag met héél veel moed te starten want iedereen was opgewekt en goed uitgeslapen.......tot het 'noodlot' toesloeg...... Door het leuke zonnetje besloot onze zoon van pantalon te verwisselen, dus van lange broek naar short en toen ging het fout......één verkeerde beweging verwittigde dat er iets mis was in zijn rug en verdere tragere bewegingen blokkeerden plots alles ! Zo vlug is t'gebeurd ! En vele rugpatiente-bloglezertjes zullen dit ook wel weten.
Dus......daar lag hij......creverend van de pijn.....
Hij is toen weggevoerd door......let wel : brandweer en dan ambulance ! Brandweer omdat ambulance niet op de bergachtige plek geraakte en dan ambulance tot dichtsbijzijnde ziekenhuis ! 
Hoe het ondertussen met de overblijvende 3 gegaan is of hoe die in t'ziekenhuis zijn geraakt en wat er met hun bagage dan gebeurd is etc etc etc wel dat zijn tot nu toe nog allemaal vragen waar ik mee zit.
t'Allerbelangrijkste weten we wel : zoon heeft lumbago, mag geen auto rijden, mag/kan niet meer verder trekken dus maar een optie : zo vlug mogelijk huiswaarts keren !
Hoe ze dat hebben opgelost zo vlug weet ik ook niet, maar we weten wel dat er een ontzettend vriendelijke taxichauffeur in t'verhaal zit die hen morgenvroeg tegen 06 uur naar de luchthaven gaat brengen alwaar ze een vlucht hebben kunnen regelen richting Marseille. t'Is te zeggen : ze hebben hun geplande vluchten van zondag kunnen inruilen voor morgen - dus dat is al opgelost !
Momenteel logeren ze in een hotel in de buurt van de luchthaven en die vriendelijke taxichauffeur komt ze daar morgenvroeg ophalen.
De 3 overblijvende gaan hun handen vol hebben denk ik met de bagage van onze zoon mee te dragen.....
Ik verwacht me morgenavond aan héél véél spannende verhalen, foto's en filmpjes ..........
Ja dus morgen tegen de avond ipv zondag zijn ze dus terug........2 dagen vroeger dus dan voorzien......en dit na een zéér bewogen vakantieweek !
(wordt vervolgd)......
Hier thuis is alles in gereedheid gebracht zodat ik morgenvroeg voor een lekkere avondmaalvoorbereiding kan starten om onze vakantiegangers toch op een bourgondische wijze te ontvangen want na 6 dagen te leven op gevriesdroogd eten zullen ze wel blij zijn om terug iets anders tussen hun kiezen te krijgen
Ik ben er klaar voor......ze mogen komen
tja....ik kan niet ontkennen dat ik beetje zenuwachtig en nieuwsgierig ben ! Dus dit wordt alweer een vrij slapeloze onrustige nachtje voor mij.....
Mijn volgende 2 dagen gaan er dus totaal anders uitzien dan gepland, maar dat is t'minste ; nu is het énige dat belangrijk is dat onze 4 schatten terug veilig thuis zullen zijn ! Gelukkig hebben ze allemaal nog verlof tot en met maandag (en zoon nog 15 dagen langer......dat is minder natuurlijk)
........wordt vervolgd.......
......tja......dat noemen ze dan 'pech'.....

04-04-2013 om 23:31 geschreven door Niesje  

Vandaag was m'n zoetie vrij moe ; hij is alle dagen wel moe maar toch scheelt het de ene dag met de andere en ik merk dat direct s'morgens aan z'n manier van doen ; tja.....we zijn uiteraard niet voor niets al 37 jaar samen waarvan 35 getrouwd, en dan heb je op sommig gebied geen woorden meer nodig om iets te verduidelijken.
De ganse dag houdt hij zich nu voornamelijk bezig met het volgen van onze kinderen daar in de hoge bergen van Corsica (verder hierover op t'einde)
Na de middag heeft hij ook geen dutje kunnen doen vandaag want men vriendin kwam haar gerepareerde laptopje halen en daarbij hoorde wel wat uitleg en zo heeft men zoetie alweer iemand blij gemaakt.
Ja op alle gebied is men zoetie 'ne krak' zo ook op t'gebied van computertechnieken ; hoe hij t'allemaal klaar krijgt......ongelooflijk.
Zo heeft hij onlangs een gsm (van onze zoon) die door toeval van mijn fout een gans wolprogramma in de wasmachine heeft meegedraaid, toch terug aan de praat gekregen - écht ongelooflijk !!
'Nen Handigen Harry' zegt men in t'Antwerpse en die naam is zeker voor hem niet overdreven, dat durf ik hier heel bescheiden maar met veel waarheid neer schrijven en mensen die hem kennen weten dat ik niet overdrijf.
Vanavond heb ik een mailtje gekregen van zijn 'lotgenote' haar man, ik schrok wel even en heb er al een hele avond een raar gevoel van, niettegenstaande dat hij schrijft dat het momenteel met de persoon in kwestie nog vrij goed gaat en dat ze er eigenlijk goed uitziet, alleen fel vermagerd. t'Is moeilijk om zulke mails een antwoord te sturen, maar toch heb ik het geprobeerd.
Dat rare gevoel bij mij is natuurlijk door t'feit dat ik door t'krijgen van die mail, weeral maar eens wordt wakker geschud bij de ernst van de zaak, alsof ik dat niet weet ! Maar ik kan het nog steeds niet vatten dat een doodbraaf prachtig persoon zoals die lotgenote dan ineens plots zo'n slecht nieuws krijgt te verwerken.... k'Stel me dan steeds de vraag hoe je daar moet mee omgaan ????? Hoe moet je zoiets plaatsen ???? Vreselijk !
Met de kids is alles redelijk, t'is te zeggen : we horen ze iedere avond en weten dat ze al verschrikkelijke hoogtes en dalen hebben doorgetrokken in het mooie Corsica en dat ze al vreselijk slecht weer hebben moeten trotseren, maar daar zou volgens de weerberichten toch langzaam wat verandering in gaan komen en vandaag hadden ze al een kleine beetje meer zonneschijn, maar niettegenstaande was veel van hun gerief door en door nat geregend. Onze dochter vertelde me vanavond dat ze de komende nacht in een gîte gaan doorbrengen om buiten hun tent tot drogen te krijgen en binnen hun gerief dan wat kunnen openhangen. Dit brengt wel een bijkomende kost van 20€/nacht mee maar dat hebben ze er zéker voor over om dan morgen hopelijk en grote zonneschijn en met gedroogd materiaal verder te kunnen trekken. Onze zoon daarentegen kiest voor de 'harde weg' en blijft vanavond ook, ondanks alles in de tent ; hij wil op alles voorbereid zijn voor hun nog grotere tocht in de grote vakantie naar de Schotse Hooglanden.
Ik heb t'geluk gehad ze vanavond beiden aan de telefoon te hebben (zowel zoon als dochter) want meestal praat onze zoon met z'n papa maar na 4 dagen wou hij toch percé zijn mama persoonlijk 'dag' zeggen ! Lief hé ! En toen ik hen beiden naar hun 'moraal' vroeg vertelde ons dochter me dat, door alles wat ze nu reeds hebben meegemaakt in deze 4 dagen, hen nog dichter bij elkaar heeft gebracht en dat klonk als engelenzang in mijn oortjes. Ik wou écht niets anders horen want ik hecht er enorm veel belang aan dat mijn kinderen goed overeenkomen en dat is altijd zo geweest, maar ik had nu een beetje bang door de vrij zware onderneming dat ze nu ervaren, dat er misschien strobbelingen zouden kunnen van komen en nu blijkt daar toch gelukkig niets van waar te zijn !
Dus op dat punt is men avondje goed !
Morgen staan er voor mij enkele leuke shoppingplekjes op t'programma, met schoolvriendin en men zoetie heeft er geen probleem mee want die amuzeert zich met de kids te volgen op de laptop en t'lezen van de krant.
Morgenavond is het dan alweer 'vrouwenavondje' alwaar ik ook zonder schuldgevoel naar toe 'mag' gaan want blijkbaar is het voetbal op tv.
Vandaag is ook het paasgerief grotendeels alweer mooi ingepakt voor 365 dagen ; alleen de voordeur-versiering laat ik nog effe hangen omdat het tenslotte nog Paasvakantie is.
En met m'n stijve spiertjes gaat het precies ook de goede kant uit ; pijntjes verminderen voelbaar - gelukkig maar !
Voila.....dat was het dan alweer en morgen of overmorgen komt er dan weer meer
Slaapwel

02-04-2013 om 23:04 geschreven door Niesje  

Stijf.....ontzettend stijve, pijne spiertjes......écht onbeschrijfelijk doen ze allemaal om te hardst pijn..... en dat allemaal doordat ik bijna 3 uur onder die grote tafel heb gezeten, gelegen, gekropen, me in alle bochten wringend om toch maar t'laatste zichtbare stukje vernis weg te schuren.....met de hand want de schuurmachine had het begeven maar dan nog.....op die plekjes kon die toch haar werk niet tegoei doen.
Gelukkig is het resultaat naar wens want anders had ik me buiten de pijntjes nog ongelukkig gevoelt ook, maar dat is dus niet het geval : het resultaat is schitterend en eindelijk zijn nu al de meubelen naar wens : één geheel ! En dat was wat ik wou.
En nu is het hopelijk gewoon een paar dagen......afzien (is zacht uitgedrukt) ; het enige dat vrij goed gaat is rondlopen (als ik op dreef ben) want alvorens dat doet alles pijn: armen, benen, billen, bips, buik, hals, rug.....ik kan het niet noemen of het doet pijn....k'heb lang niet geweten dat ik zoveel spieren heb
Dus nu moet ik geduld hebben zeker, geduld dat die pijn weg trekt en ondertussen geniet ik toch iedere keer ik de tafel passeer
Maar....ondanks alles heb ik vandaag dan toch maar weer niet stil gezeten : eerst de strijk gedaan en nadien wat schilderwerk : eerste laag voormiddag, dan drogen en na de middag de 2de laag. Alles staat nu klaar om verder af te werken en dat is iets voor morgen.
Morgen ja, want dan komt mijn schoolvriendin s'morgens naar hier en gaan we een dagje 'freuzelen'. Ik kijk er naar uit want dat zal m'n zinnen wat verzetten.
Met m'n zoetie ging het vrij goed vandaag ; hij heeft practisch gans de voormiddag voor z'n laptop gezeten en ons kinderen gevolgd in hun trekkingstocht en zo hield hij mij op de hoogte, telkens ik als een wervelwind passeerde of in de buurt kwam / Na de middag was het voor hem de Ronde v Vlaanderen en ik denk dat hij het begin gezien heeft en de aankomst en alles daartussen heeft hij geslapen ja de vermoeidheid blijft maar duren en dan is rusten de enigste boodschap.
Wat de kinderen betreft : die hebben we dus de ganse dag gevolgd en t'was ons opgevallen dat het gebied waar ze door trekken eigenlijk al bij al wel écht bergachtig is ipv heuvelachtig en dat de geplande km dat ze wandelen per dag in een berglandschap wel véél zwaarder zijn dan op de vlakte, dus in spanning wachten we op hun telefoontje van vanavond om hun verhaal te horen en onze redernering klopte.
Steendoodmoe waren ze na deze eerste trekkingsdag. Een trajekt berg op en berg af met zoveel kg gewicht op je rug.....én dan de pech van regenweer te hebben én te weinig ervaring en conditie..... deze faktoren allemaal samen maakten het loodzwaar en onze zoon vertelde ons dat ze morgen een rustdag inschakelen om alles te herzien want aan dit tempo zouden ze de eindmeet niet halen. Héle slimme beslissing vonden we dat !
Wél zijn ze enorm enthousiast over de streek die prachtig moet zijn én de Corsicanen zijn één voor één vriendelijke mensen !
Ik heb even persoonlijk met ons dochter gesproken en ze stelde me wel wat gerust maar toch...... Ze zegde me dat zij de zwakste schakel van de vier is en zich daarvoor een beetje schuldig voelt, maar dat haar broer en de 2 anderen wel héél meelevend zijn met haar, maar dat het vandaag een moordende dag was, plus de regen ..... dat maakt het allemaal nog erger natuurlijk.
Toch was ik blij om ze even gehoord te hebben en nu te weten dat ze morgen toch effe pauzeren en alles eens gaan bekijken vind ik een goed idee, dus in spanning wacht ik nu af hoe hun tocht er verder gaat uitzien.
Ik weet van mezelf.....ik ben een beetje een overbezorgde mama, maar toch...... als ik er over nadenk dat op dit ogenblijk mijn kinderen daar in een tentje liggen....in deze temperaturen....met stieren en everzwijnen in de buurt......steendoodmoekapot.....ook snachts naar toilet moeten ......geen deftig sanitair in de buurt en dan overleven op hun gevriesdroogde voeding........tja dan breekt m'n moederhart, goed wetende dat dat hun beslissing en hun keuze is.
Maar ik zal maar terug gerust zijn aanstaande zondagavond, als ze hier alle 4 terug zijn en als ik met spanning kan luisteren naar hun verhalen, dan pas zal ik me terug kei gelukkig voelen
tja......that's me......
Daarom is t'goed dat morgen m'n schoolvriendin langs komt
wordt vervolgd.....

31-03-2013 om 23:59 geschreven door Niesje  

Ze zijn weg.......de kids..... Zoals gezegd vanmiddag iets over 1 vertrokken.... De auto zat proppesvol met hun gigantische rugzakken ; zoals een slak haar huis op haar rug draagt, zo gaan mijn kinderen, wel met een iets hoger tempo, maar liefst 8 dagen rondlopen met al hun hebben en houwen op hun rug ; een gewicht van maar liefst  tussen de 14 en 17 kg, wat uiteraard dag na dag zal verminderen door het eten dat ze verbruiken, maar toch......de moeite om te dragen pffff
Zoals voorspeld had ik het er weer moeilijk mee..... Zo'n uurtje voor hun vertrek zaten ze hier allen samen nog rond de tafel met een drankje en een hapje en toen moest ik toch ff de keuken induiken, maar onze dochter had het al vrij vlug in de gaten en toen ze mij kwam 'troosten' tja......dat maakte het alleen nog maar erger. That's me ....sorry.
t'Is uiteraard niet alleen het gemis dat ik nu heb aan hen, t'is ook : bezorgdheid, en de rest dat hier allemaal niet lukt dit weekend en waar ik zo had naar uit gekeken ; alles zo wat tesamen hé maar uiteraard gun ik hén deze vakantie van ganser harte en kijk vol verwachting uit om te luisteren naar hun spannende verhalen.
Momenteel zijn ze nu in een hotel vlak aan de luchthaven van Charles de Gaulle ; daar gaan ze een korte nacht hebben maar ontbijt wordt daar al vanaf 4 uur straks geserveerd en dat is maar goed ook zo vroeg want onze kids moeten al om 05.30 op de luchthaven zijn, dus voor hen zal het een kort nachtje worden.
Gans hun dagplanning hangt hier aan de magneetwand en zal door ons dagdagelijks opgevolgd worden, alsook start morgen de satelietverbinding zodat we ze via internet op hun wandelingen kunnen volgen.
Wordt dus vervolgd....
Toen de kids vertrokken zijn daarstraks was het voor ons de hoogste tijd om alweer naar t'ziekenhuis te rijden waar we tegen half 3 moesten zijn voor m'n zoetie's 3de chemo uurtje en tevens t'laatste van deze 4de kuur dus is hij weer pompvrij naar huis gemogen.
Dat uurtje kliniek is gevlogen want in 'onze' kamer 14 hebben we een 'leuke' babbel gehad met een koppel waarmee we woensdag ook op de kamer hadden gezeten. Maar in het begin is het zo'n beetje aftastend zoeken of de andere partij wel gediend is met 'contact', want mijn zoetie die praat wel met iedereen, maar niet iedereen staat daar voor open en ook daar hebben wij alle respect voor ; maar deze mensen hadden blijkbaar toch ook nood aan een babbel en zo zijn we te weten gekomen dat ze dezelfde oncologe hebben dan wij (dat hadden we woensdag al gezien) én dat de man (ook de patient) ook aan een ongeneeslijke vorm van kanker lijdt, maar gelukkig ook vrij goed onder controle en ook volle lof over onze dokteres. Al vrij snel bleek dat ook zij mijn zoetie's terminale lotgenote kennen maar toen ze t'slechte nieuws van ons hoorden sprongen bij hen beiden de tranen in de ogen want DIT wisten ze nog niet want het was al een week of 6 geleden dat ze elkaar nog gezien hadden.
Dus......ons uurtje was snel voorbij en zodoende waren we snel terug thuis, waar het zeer rustig was en de ganse avond ook rustig is gebleven ....
Morgen start ik, zoals gezegd, aan het afschuurwerk van de living tafel..... hopelijk valt het allemaal wat mee....
We zien wel.....rustig aan en hopelijk even mooi resultaat als de rest van de meubelen.
Wordt vervolgd....

29-03-2013 om 23:06 geschreven door Niesje