Eén dagje later dan beloofd ben ik hier dan alweer.
Sinterklaas vandaag ! En dat hebben ze hier ook gemerkt toen ze vanmorgend met kleine oogjes de woonkamer binnen kwamen.... de ganse tafel vol met lekkers én nuttigs.... en uiteraard is de Sint weer één iemand vergeten..... zou ik dan toch niet braaf genoeg zijn geweest ??? voor hem een weet, voor mij een vraag ;-)
En zo vertrekt de goed heilige man strakjes alweer terug naar Spanje - momenteel zit hij nog bij Manneke Paul zie ik .....
Daar de Sint dus vanmorgend hier langs is geweest, vond ik dat ik dus vandaag de toelating had om de kerstboom te zetten en t'ganse huis Kerst-klaar te maken, en daar ben ik dan ook in geslaagd vandaag..... een héle karwei maar de moeite waard.
Nu nog alleen de buitenversiering - dat wordt iets voor t'weekend want daar heb ik hulp bij nodig en dat zal dit jaar van de kids moeten zijn vrees ik want k'zie men zoetie nu niet direct op een ladder klimmen.
Wat m'n zoetie betreft : gistermorgend dus de onderhoudsbeurt gekregen en met de oncologe gesproken en buiten dat ze vond dat hij iets meer zou moeten drinken was alles toch gelukkig in orde.
Ikzelf had dus afspraak bij de handchirurg en ook dat viel best mee. K'heb dus voor de 1ste keer kennis gemaakt met die dokteres die me aan m'n rechterhand gaat opereren. Na t'bekijken van de genomen EMG moest ze ook vaststellen dat een ingreep niet meer weg te cijferen is dus vroeg ze me wanneer ik wou dat dit kon doorgaan. Even twijfelde ik en wou haar zeggen 'doe maar in de loop van januari' maar toen dacht ik aan de woorden van m'n kinderen & zoetie....: 'als je t'morgen kan laten doen mama!-niet aarzelen hoor!' dus....tja.....op woensdagmiddag de 19de december word ik geopereerd en ga ik voor 14 dagen in t'gips........ mag er niet aan denken.
Voor die ingreep heb ik niet zo veel angst maar wel voor wat nadien komen gaat......k'ben écht wel rechtshandig ....
Wel lief hoe m'n drie kinderen (ja toekomstige schoondochter is als een dochter voor me, zo lief!) hebben me beloofd dat ze me alle 3 gaan helpen !
Zenuwkes heb ik er 'nog' niet voor ......dat komt nog wel !
Dus....vandaag weer zeer hard en goed gewerkt en morgen dus hopelijk de buitenversiering - kids zijn beiden thuis morgen en gaan me helpen hebben ze gezegd. - t'Zal wel koud zijn buiten want amai, als je de weersberichten mag geloven gaat het écht wel winteren !
Vanmorgend hier al een staaltje gekregen en me al goed ingeoefend in t'sneeuw ruimen - normaal altijd t'werk van m'n zoetie.......maja...ook dat komt nu naar mij toe.
En dan komt t'weekend er aan waar ik op zaterdag wel wat kerstmarkt bezoekjes heb gepland - maar dat zal van de weersomstandigheden afhangen vrees ik want problemen op de baan moet je nu ook niet gaan zoeken hé.
k'heb al schrik genoeg als ik aan onze zoon denk die morgen naar de ardennen vertrekt, samen met z'n vriendin op EHBO cursus - speciaal voor trekkers. Papa hier zou ook t'liefst hebben dat ze niet gaan maar t'is allemaal geregeld, betaald enzo, dus tja......moeilijk hé. k'Zal toch maar eerst gerust zijn als ze veilig en wel daar geraakt zijn en dat ze zondagavond alweer veilig terug thuis zullen zijn hoor.
Dat is natuurlijk t'minder mooie aan dit weertype hé.
Toch proberen van te genieten hoor - t'is nu eenmaal winter !
fijn weekend !

06-12-2012 om 23:39 geschreven door Niesje  

Effe 'goei' nieuws komen brengen : k'mag morgen reeds op afspraak bij de hand chirurg !!! Joepie !!! Nog nooit zo blij geweest met doktersvisite ....
10.30uur....... k'ben benieuwd naar d-day !.....
Ja k'kwam op t'super goede idee vanmorgend om nog eens met die secretaresse van die handchirurge te bellen om te melden dat ik reeds een EMG heb laten nemen van die hand, zodat ze die reeds kon bekijken en tevens heb ik dan geïnformeerd of het niet mogelijk was om morgen bij haar terecht te kunnen ipv donderdag, omdat we morgen daar toch moeten zijn voor m'n zoetie's onderhoudsbeurt ; dus.....zo zie je maar hé dat vragen altijd interessant kan zijn
Dus nu vlug bedje in want om 06 loopt de wekker af !  Om 8 uur voor men zoetie in kliniek zijn, dus dat wordt weer een voormiddagje daar hé.
Maar dan ben ik donderdag lekker thuis en kan ik de Sint en de Kerst nog wat voorbereiden
Adventskrans heb ik vandaag gemaakt en die siert nu de huisdeur en heb er al mooie complimentjes over gekregen.
Vrijdag zijn de kids hier beiden thuis ; zoon vertrekt normaal op EHBO cursus naar de ardennen (als het weer het toe laat want hij heeft 'nog' geen winterbanden ; en dochter heeft dagje verlof waarvoor ze al informeerde of ik iets aan d'hand had ....dus k'zal de vrijdag maar vrij houden
Slaapwel en morgen kom ik hier zeker vertellen wanneer het voor mij d-day gaat zijn !

05-12-2012 om 00:13 geschreven door Niesje  

Ondertussen is het weekend ook alweer voorbij en zitten we midden in de voorspelde 'winterprik', die zo te horen écht wel serieus gaat worden vanaf woensdag ! k'zou zo zeggen 'joepie' maar......uiteraard denk ik aan de mensen die er door moeten met de wagen of dergelijke want gewoonlijk bij een eerste sneeuwvlokje ligt het  land helemaal plat, dus dat beloofd.
Vanmorgend was het hier al prijs......de voorspelde sneeuw viel hier ook met bakken uit de lucht zo tussen 8 en 9, maar zoals sneeuw voor de zon verdwijnt, verdween hij nu ook alweer zonder de zon en tegen de middag was alles, behalve de koude en de regen, verdwenen.
En nét nu vanmorgend dat ik aan dochterlief beloofd had om haar naar t'werk te doen omdat we s'avonds naar Wijnegem Shopping gingen ; is altijd makkelijker dat we dat dan recht van haar werk doen ipv dat ze eerst overhuis moet komen, dus tja.....ik zat in de sneeuwstorm vanmorgend. Maar.....ik blijf altijd heel kalm in zulke verkeers chaotische toestanden en geniet van ieder vlokje dat op m'n auto dwarrelt, lekker warm gezellig in de auto, luisterend terwijl naar Radio 2, en dan steekt het toch niet op vijf minuten.
Nadat ik dochter heel op t'werk had afgeleverd en veilig terug thuis was geraakt heb ik hier in het uur dat me nog restte voor de volgende 'opdracht' volledig bezig gehouden met huishoudelijke taken zodat ik na dat uur volledig opgelucht alweer kon vertrekken, nu richting m'n vriendin waarmee ik was afgesproken om naar t'voedingssalon in A'pen Expo te rijden. Dit omdat het gratis inkom was hoor want nooit of nooit zou ik daarvoor toegang betalen, maar t'was meer de bedoeling om effe stoom te blazen, zowel zij als ik dat moet af en toe eens kunnen hé en t'was best gezellig !
Tegen kwart over 3 was ik dan alweer terug thuis om m'n zoetie te verzorgen, waar het beetje bij beetje beter en beter mee gaat. Sinds gisteravond slaapt hij terug boven dus de trappen lopen lukt ook alweer voorzichtig. We gaan de goeie weg op ! (al denk ik dat t'nog wel ff zal duren alvorens ik hem mee ergens naar toe zal krijgen    )
Na hier thuis alweer al het nodige gedaan te hebben was het tijd om richting dochter's werk te vertrekken om van daaruit naar Wijnegem te rijden naar een prachtig kerst-versierd shopping center ! En daar geniet ik van !
Keigezellig de nodige inkopen gedaan met m'n dochter en nadien heeft ze getrakteerd op een etentje - niets uitgebreids (want dat doen we liever mét papa erbij) maar wel super lekker en gezellig!
Rond kwart over 8 alweer terug thuis waar de vlammetjes dansten in de haard en meer moet een koude winteravond voor mij niet zijn !
Zo stilletjes aan ben ik ook al met de kerstversiering bezig........maar de Sint moet nog komen hé ! Maar vermits gister de advent begonnen is (niet dat ik zooooooo katholiek gelovig ben hoor) maar puur voor de gezelligheid branden hier m'n adventslichtjes reeds voor t'venster én staat er een mooi zelfgemaakt advents bloemstuk op de tafel met 4 grote kaarsen, alwaar er reeds 1 gister gebrand heeft.
Ook een mooie kerstroos - gekocht om de scouts te steunen - doet iedereen hier in huis eraan herinneren dat Kerst in aantocht is.
Donderdag wordt de Sint verwacht......   en vrijdagavond heb ik gepland dat de kerstboom de gezlligheid kompleet moet maken !
Dus.....nog veel werk voor de boeg...... morgenvroeg start ik met de adventskrans voor de voordeur te maken - alles ligt reeds klaar.
Na de middag is er dan weer een beetje ontspanning voor mij voorzien (geloof me.....ik heb dat nodig....) ; toen de brandweer hier maandagnamiddag met 5 bekende pompiers m'n woonkamer betraden en allemaal rond m'n zoetie stonden, wist ik dat in een dorp als dit, het nieuws van m'n zoetie als een vuurtje de ronde zou doen. Hij is ook altijd bij de vrijwillige brandweer geweest, dus die pompiers waren allemaal bekenden en hebben hem toen al lachend gezegd dat 'als hij hen wou zien hij beter naar de kazerne zou komen ipv hier in de woonkamer' ; en nu is er één van die bekende pompiersvrouwen die me heeft gebeld om eens af te spreken om eens bij te babbelen.  Zij is mama van een drieling die ondertussen allemaal al kindjes hebben ; zij is dus ondertussen oma van 3 kleinkindjes en k'heb net vernomen dat de volgende 2 op komst zijn ! dus.....er moet wat bijgebabbeld worden  !
Dat staat dus voor morgennamiddag op t'programma.
Ondertussen moet ik ook nog avondeten op t'tafel zien te toveren maar daar zal ik morgenvroeg bij t'maken van de advenstkrans, m'n hoofd wel over breken
Woensdag is er dan alweer een voormiddag-ziekenhuis-bezoek gepland voor men zoetie's onderhoudskuur ; hopelijk geraakt hij goed in en uit de wagen.....
En donderdag is het dan mijn beurt.....................afspraak bij de chirurge die m'n hand gaat opereren........ Dit probleem wordt met de dag erger en erger (aankleden wordt moeilijker en douchen ook pffff) dat beloofd ! Langs de ene kant zou ik graag hebben dat ze zegt dat as vrijdag alles kan doorgaan, maar langs de andere kant zou t'beter zijn voor na de feestdagen, maar zo lang nog wachten........dat komt écht niet goed ! (eerlijk gezegd zie k'niet zitten hoor héél die ingreep maja.....wat moet ik anders hé pffff nét nu! nét m'n rechtse hand!....)
(wordt vervolgd....)
Voila......weer héél wat op t'programma.....
Spannend hier altijd wel hé ....
Tot....

03-12-2012 om 23:53 geschreven door Niesje  

De vooravond van december......de mooiste maand van t'jaar (althans normaal voor mij....)
Nu op dit moment kijk ik met spanning toe naar hoe het hier allemaal gaat lopen .... op wieltjes of op vierkante wielen ... ach....we kunnen er beter eens mee lachen zekers.
Ik zit er alleen mee verveeld dat ik niet weet wanneer mijn hand gaat kunnen vezorgd worden. t'Liefst zou ik alles uitstellen tot januari maar.....zelf denk ik dat dit geen goed idee is en iedereen in m'n omgeving raadt me dit natuurlijk ook ten stelligste af.
Ik zit maar te piekeren....volgende week pas afspraak bij chirurg en tja.....wanneer gaat die tijd hebben voor de ingreep ? ....de week nadien pfffff......dat is de 2de week v december en dan 2 weken gips.....wat wil zeggen dat ik dan met de feestdagen met een gips aan tafel zal zitten.....ojee...zie ik echt niet goed zitten, maar........de pijn die ik nu alle dagen heb zie ik ook niet lang meer zitten. Ondertussen zijn er al 2 vingertjes zo goed als gevoelloos met constante tintelingen.... zenuwkes zijn toch iets raars hoor.
Enfin.....da's eigenlijk allemaal bijzaak.
Mijn zoetie......das véél belangrijker. Vandaag had hij niet zo'n goeie dagje omdat gister de kinesiste ervoor gezorgd heeft dat hij vandaag ook nekklachten heeft pffff tja....waarschijnlijk verkeerde beweging of handeling , kweet het ook niet.
k'Weet alleen dat t'mag gaan stoppen !
Vanavond de 5de nacht op rij dat m'n zoetie beneden slaapt ; hopelijk voor niet lang meer ; hij denkt nog tot maandag en dan zou hij de trap eens willen proberen. Laat ons hopen dat het hem dan gaat lukken.
Dus....nog 2 dagen goed rusten (alhoewel hij dat nu ook reeds 5 dagen doet) maar hij moet voorzichtig zijn om niet te verstijven, dus allemaal toch niet zo simpel hoor.
En ondertussen is het morgen 1 december !.......Het 1ste advents-weekend komt eraan, dus tijd om de advent-deurkrans te maken.... k'Hoop dat het me gaat lukken want dat is bind- en steekwerk... Zondag had ik hem graag klaar gehad. K'Ben graag op schema met zulke zaken. Heb daarstraks ook met dochter besproken wanneer we de kerstboom gaan zetten. Voor haar (aard naar mama ) liefst morgen zegde ze Maar ik respecteer nog steeds de Goede Heilige Man en laat deze eerst rustig naar Spanje terugkeren. Dat vond ze een goed idee,  die dochterlief van ons, op voorwaarde dat ze de komende week haar schoentje (met hak!) zo zegde ze, mag zetten
Dus de kerstboom zal iets voor volgende week vrijdag worden (dan kan het niet dat ik al onder t'mes geweest ben, dus dat gaat nog net lukken dan).
Hopelijk is men zoetie's rug dan ook goed zodat hij me kan helpen met de buitenversiering - ieder jaar is dat zijn taak die hij steeds met veel zorg afwerkt.
Ondertussen wordt er hier ook al gespeculeerd over t'Kerstmenu.....volgens mijn zoetie gaat het een verrassing worden . In overleg met mij willen we er nog wat de spanning in houden ......en ook zijn de cadeau-naamkaartjes reeds getrokken ; is de 1ste keer dat we dit op die manier gaan doen dit jaar en t'lijkt me wel leuk. Dit alles samen en nog zoveel meer rond Kerst, daar hou ik enorm van en onze kids ook en daar ben ik dan trots op dat dit toch een gedeelte van de opvoeding van de kinderen is waar ik in geslaagd ben en waar ik zeker van ben dat ze het gaan overbrengen op hun gezin later. En dat is véél belangrijker dan al die heisa en commerce in de winkelstraten ! (maja...dat hoort er nu eenmaal ook bij) Maar als ik zie wat ze daar in Bxl gedaan hebben met de kerstboom....wel daar word ik boos van. k'Zal mensen die zoiets kunnen waarmaken nooit begrijpen!
Wat heeft het weekend voor de rest nog in petto ? ....... kweet het niet eigenlijk maar de weerberichten voorspellen een winterprik(je) .....zalig ! (sorry voor diegene die m'n mening niet delen)
Fijn 'koud' weekend aan iedereen en probeer er toch maar t'beste van te maken - lekker gezellig dicht tegen elkaar dat geeft ook warmte ;-)
Niesje

30-11-2012 om 23:38 geschreven door Niesje  

Hier schrijft momenteel een full-time : huisvrouw....kuisvrouw...shoppingvrouw...kokkin...strijkster...mama....en momenteel ook nog verpleegster.....
Ondertussen zijn we woensdagavond en dus 2 nachten verder dan die vreselijke maandag.
Aan het mooi geïnstalleerde bed in de woonkamer, geraken we stilletjes aan alweer gewend ; zelfs onze viervoeter vindt het leuk om nu, uiterst ongewoon, van s'morgens tot s'avonds in de zetel, dicht bij papa te mogen luieren
Tja....we maken er hier t'allerbeste van hé....niets aan te doen.
Nog steeds dankzij de zware medicatie is de pijn, uitstralend naar z'n bovenbeen (bil) draaglijk maar het stappen lukt niet zonder krukken, maar ook dat gaat stilletjes aan beteren zegt de huisdokter.
Mijn zoetie zelf kan er maar niet van over en herhaalt steeds maar 'waarom nu dit weer mij moet overkomen'.... tja..... hij bedoelt natuurlijk vooral 'nu nét dat de rest allemaal zo goed is'..... een vraag waar we uiteraard geen antwoord op krijgen.
Ik doe men uiterste best om het hier allemaal in goede banen te laten gaan, maar soms is het toch niet makkelijk hoor. Nu komt er wel extreem veel op me af plus.....k'heb momenteel daarbij ook nog t'vervelende probleem aan men hand wat ipv had moeten beteren na die vreselijk nooit te vergeten spuit cortisone, sinds zondagmorgend een totaal verkeerde werking heeft. Mijn hand brand de ganse dag - mijn middenvinger en wijsvinger zijn zo goed als gevoelloos en alsof dat nog niet genoeg is heb ik daarbovenop nog 5 constant tintelende prikkelende precies met stroom beladen vingers ! Niet meer te doen !!!
Daarnet kwam onze dochter thuis....zag me sukkelen en in stilte afzien.....is m'n gsm gaan halen, heeft het nummer van de huisarts gedrukt en k'hoorde ze zeggen dat die morgenvroeg tot hier moet komen, eerstens om voor haar papa kiné voor te schrijven en 2des om voor mama een superdringende afspraak te maken voor operatie !!!! Voila......that's our child   En gelijk heeft ze natuurlijk, want nog verder uitstellen heeft écht geen zin meer.
Maar geloof me...k'heb bang.....néé niet vor de ingreep (alhoewel natuurlijk ook wel een beetje   ) maar vooral nadien....daarmee bedoel ik die 14 dagen gips waarin ik niets of niets ga kunnen doen want ik ben op dat punt zeer dom en k'kan  écht helemaal niets links.... dat beloofd !
........zucht........
k'Ben blij dat ik hier eventjes ben kunnen komen bijschrijven maar moet er helaas alweer mee stoppen want zoetie heeft me nodig - medicatie tijd
Tot strakjes misschien of morgenavond - dan weet ik meer over eventuele operatie - termijn....
ps : oja....extra merciekes voor de sympathieke medelevende lieve reacties op men blogje ! D a n k u w e l !

28-11-2012 om 19:25 geschreven door Niesje  

Nu dat alles eens zou kunnen 'goed' gaan en leuk zijn nu is t'hier weer t'een na t'ander !! man man man.....
Na de goeie uitslag van scan en bloed van m'n zoetie was/waren ik/we zo opgelucht en blij en wat dit alles betreft zijn we dat uiteraard nog natuurlijk maar........
- na de pijnlijke ervaring met m'n hand (wat eigenlijk een peulschil is naast wat mijn zoetie allemaal moet doorstaan), had ik toch gehoopt op wat tijdelijke verbering maar t'ziet er niet zo naar uit want sinds vanmorgend heb ik nu een constant electriciteits gevoel (prikkel) in men rechterhand - om gek van te worden !!! Iets opendraaien of openmaken wordt moeilijker en moeilijker ! alleen de nachten....die zijn beter .... toch iets !
Dus ik overweeg meer en meer een operatieve ingreep wat men hand betreft ; k'weet alleen (en na vandaag zeker niet) nog niet wanneer....
Vandaag kon hier tellen ..........
Mijn zoetie sukkelt toch al sinds woensdagnacht met zijn rug - een onverwachte bruuske beweging snachts heeft hem blijkbaar een letsel toegebracht, waardoor de dokter hier vorig vrijdag reeds is geweest, maar buiten een pijnstiller kon er niet veel aan gedaan worden.
Sinds vrijdag is het altijd maar achteruit gegaan tot vanmorgend............m'n zoetie kwam huilend van de pijn van toilet en ik heb hem, met de weinig kracht die ik heb, moeten ondersteunen tot aan de zetel, alwaar hij kermend van de pijn na zeker een kwartier een houding had gevonden die toch een kleine beetje draaglijk was....alhoewel....
Dus, dan maar terug dokter gebeld en die was hier tegen 13uur pas.
Kermend...huilend....en niet weten hoe hij moest zitten, liggen.....stond de dokter met haar handen in t'haar want een onderzoek op die manier doen was onmogelijk....
Dus tja.....een spuit in de hoop dat de pijn wat zou verminderen zodanig dat we naar de spoed zouden kunnen rijden.
Zoonlief die de late shift heeft - dagje verlof kunnen regelen en godzijdank bij mij gebleven, want die spuit die deed na anderhalf uur nog niets !
Dus andere optie.....ambulance bellen maar.....al enkele jaren is het verboden om mensen die op een verdiep wonen via de traphal te transporteren, en dat weten we maar al te goed want onze overbuurvrouw die al jaren met een vallende ziekte probeert te leven, hebben ze hier al meermaals via t'venster (de brandweer) moeten buiten halen.
We beseften hier dus zeer goed wat er hier ging gebeuren en in eerste instantie wou men zoetie daar niet van weten want wat zouden de mensen in t'straat wel eens kunnen zeggen of denken !!!
Maar al gauw was dit excuus van geen enkele waarde meer voor ons want zienderogen ging het van kwaad naar erger met de vreselijke pijn, dus......uiteindelijk dan toch maar dat nummer gebeld van die ziekenwagen die onze dokter had voorgesteld met zekerheid dat die men zoetie zonder problemen naar zijn voorkeur-ziekenhuis zou voeren zonder tegenpruttelen (denkend aan ouderjaarsavond vorig jaar)... dat wil ik niet meer meemaken !
Nadat onze zoon die ziekenwagen dus gebeld had en we wisten dat het nog een uurtje kon duren, zijn we ons gaan klaarmaken voor vertrek, dwz.....alles goed afsluiten (want ik wist dat we ganse namiddag zeker zouden weg zijn) plus men zoetie een valiesje pakken......want je weet maar nooit plus....hier alles aan de kant schuiven voor de brandweer die we zouden verwachten om men zoetie via t'venster en de ladderwagen naar buiten naar beneden te heisen pfffffff Nooit gedacht dat ik dat hier zou moeten meemaken.
t'Enige 'leuke' daar aan was dat men zoetie zelf brandweer is geweest in de gemeente hier, dus uiteindelijk, toen de ambulanciers hem al goed hadden verpakt op de brancard en de bekende gezichten van pompiers naast hem stonden, verscheen er toch al een klein lachje op z'n van pijn getekende snoetje.....
Onze viervoeter wist ook helemaal niet wat er hier de ganse dag aan de hand was ocharme.
Ambulance op kop en ik en zoon achterna rijdend richting ziekenhuis - spoeddienst.
Na ongeveer een uurtje voelde men zoetie eindelijk wat verbetering dankzij de baxter die een lieve verpleegster hem had toegediend.
Nadien was het wachten tot ze ons kwamen halen voor naar de afdeling 'medische beeldvorming' te gaan voor t'nemen van een pet-scan.
Enfin......tegen een uur of vijf ongeveer wisten we dat het hier gaat om een beginnende hernia (heb direct me afgevraagd wat de pijn dan moet zijn bij een hele hernia????!!!)
Daar men zoetie zich vrij goed voelde mocht hij mee naar huis op voorwaarde : medicatie - rust maar ook beweging..... Uiteraard beloofde hij dit direct op z'n communiezieltje want wie blijft er nu graag in een ziekenhuis!
En toen is alles goed gegaan tot de thuiskomst..........onze buurvrouw stond ons al op te wachten (doodbrave mensen maar soms ietskes te bezorgd....) en toen ging het mis....mijn zoetie doet verkeerde beweging om uit de auto te stappen en we stonden in énkele seconden terug waar het allemaal s'morgens begonnen was !!!!!!!!
Onze zoon heeft papa naar boven geholpen maar dat was écht geen lachertje en eenmaal boven gekomen draaide men zoetie haast van zen zelver van de pijn en moesten we zelfs voorbereidingen treffen voor de opkomende misselijkheid, allemaal ten gevolge van de vreselijke pijn die hij terug had !!!
Even zag ik het écht niet meer zitten toen onze zoon zegde dat we terug de ambulance zouden moeten bellen en dat papa toch beter in t'ziekenhuis was gebleven !!! man man man !!
Tussen al die heisa hebben we dus : bed naar beneden gehaald ! - medicatie toegediend ! - door pijn overmande zoetie in bed gekregen !!! En Godzijdank na een dik half uur begon de medicatie zienlijk te werken en keerde de rust hier in huis wat terug....
En tot hiertoe ligt hij nog steeds in dat bed, in de woonkamer, hier dicht bij me en ik ga hier de ganse nacht waken, ook al vindt hij dat niet nodig
Stik kapot ben ik.....maar oooo zo blij dat hij geen pijn meer heeft als tevoren..... Hopelijk gaat het nu een beetje de goeie kant op, maar er zal ook nog kiné bij komen kijken, dat weten we nu al, maar dat is allemaal t'minste.
Tot zover een verschrikkelijke dagje.....met een toch positief einde......Godzijdank!
(wordt vervolgd).....

26-11-2012 om 00:00 geschreven door Niesje  

Gistermorgend was het dus mijn beurt....
Niet écht bang, maar toch met een klein hartje reden we tegen 11 uur richting ziekenhuis - niet wetende wat me stond te gebeuren (emg v m'n hand)
De dag daarvoor had ik reeds via internet op de site van het betreffende ziekenhuis, de dokter gaan opzoeken waar ik bij verwacht werd, dus....op foto had ik hem al gezien en leek hij best mee te vallen - in t'écht viel dit nog beter mee!
Bijna stipt op tijd kwam hij me uit de wachtzaal halen en volgde ik hem tot op zijn bureau.
Na eerst te hebben geantwoord op een  hele reeds vragen mocht ik dan, na het verwijderen van al m'n juwelen a men rechterhand, op zijn daarvoor bestemde tafel-bed gaan zitten.
Eerst ging hij men schouder/nek nakijken en na allerlei rare bewegingen met men rechterhand  -arm gemaakt te hebben mocht ik gaan liggan, alwaar mijn batterijtjes goed werden opgeladen.
Dit onderzoek is echt niet op zichzelf - buiten enkele prikjes die best te verdragen zijn, gebeurde er eigenlijk niets.
Zijn diagnose stond al vrij snel vast zegde hij : Carpel Tunnel Syndroom (nét dat wat ik had gehoopt en gedacht dat het niet zou zijn!)
Dan volgde de uitleg over de eventuele behandeling(en) want.......zoals gewoonlijk ben ik ook op dit punt 'een randgeval' (dat zijn zijn letterlijke woorden). Dus tja.....één: spuit cortisone OF twee : ingreep.
Moest ik géén randgeval geweest zijn, was de keuze voor mij veel makkelijker geweest dan nu natuurlijk.
Na lang overleg en nachtje slapen overwogen om spuit te laten zetten, in de hoop van...... 
Van die beslissing had ik al vrij snel een beetje spijt. Ik moest gisteravond toch naar een zeer gezellige Tupperware Avond en daar zat ik 'per toeval' midden tussen de Carpel Tunnel Patienten, dus......iedereen daar was reeds geopereerd en vonden mijn beslissing niet zo positief want volgens hen zou dit maar een tijdelijk lapmiddel zijn.
Tja......normaal zou ik maandagavond die spuit laten zetten bij de huisarts.............was het niet............dat nu nét uitgerekend vandaag de huisarts moest komen......voor men zoetie ! (t'Mag hier toch nooit niet écht goed meer gaan pffff) Wat was er nu gebeurd : eergisternacht, bij t'bruuske omdraaien in z'n bed, omdat hij naar beneden wou gaan om de hond buiten te laten, heeft hij een verkeerde beweging gemaakt en die veroorzaakte een helse pijn n z'n buikzijde. Op die moment word ik natuurlijk wakker en ga ik natuurlijk direct naar beneden zodat hij kan blijven liggen. Nadien was ik toch een beetje boos want reeds herhaaldelijke malen had ik hem op t'hart gedrukt dat hij mij zou wekken als hij de hond zou horen (ik hoor dat niet), maar......zoals mannen soms koppig kunnen zijn...... en tja.....voila nu sé.
En gister liep hij hier dus zuchtend en pijn-verbijtend rond, maar dat is ook niet leuk, en de dokter neen die moest niet komen....hij ging wel afwachten....
Maar er staat weer een weekend voor de deur hé, dus ikke maar wijselijk vanmorgend de dokter gebeld en dan ook in een keer gezegd dat mijn afspraak voor maandagavond dan zou vervallen als ze meteen vandaag dan ineens die spuit bij mij zou kunnen zetten.
Daar er hier in de buurt zovele zieken mensen zijn blijkbaar, was het pas rond half 4 deze namiddag dat ze hier kon zijn.
Na mijn zoetie gronding onderzocht te hebben kwam dan de geruststellende diagnose : waarschijnlijk een spiertje gescheurd, wat dus met niets te genezen valt maar gewoonweg zo moet genezen, zonder meer, maar dat heeft tijd nodig. oef !
Dan was het aan mij........was ik er klaar voor vroeg ze me ? .....Uiteraard...wat is nu een prikje ? 
Toen ik de spuit op tafel zag liggen, begon ik er al een beetje anders over te denken en toen ze me vroeg of ik niet beter zou gaan liggen, en ik haar liet blijken dat dat écht niet nodig zou zijn voor zo'n 'prikje' zegde ze me wel dat het wel een serieus venijnige spuit is...... Nog steeds van geen kwaad bewust en zeer fier legde ik men arm in de houding dat zij het wou en begon ze er aan...................................
Man man man !!!!!! Ik heb gehuild !!! van de pijn !!!!! Wat was me dat ????!!!!! Nooit of nooit zal ik nog zo'n spuit laten zetten ! Neen !!! Nooit meer !!!! Zo'n helse brandende pijn !!!
Met de steun van én zoetie én zoon heb ik het overleefd maar écht......nooit meer !!!!
Wat was dat !!!!
Enfin....de cortisone zit dus in men hand maar beterschap voel ik tot hiertoe niet ! Integendeel ! Hand slaapt nog erger dan gister ! (zou normaal zijn....)
Volgens mij zal er binnen enkele weken geopereerd worden...... zal er van afhangen in hoeverre deze spuit z'n werk doet. In stilte hoop ik dat ik het nog zou kunnen uitstellen dan tot na de feestdagen......
Gelukkig gaat het met men zoetie momenteel toch al iets beter, maar ik vrees dat het toch een tijdje zal duren alvorens de pijn helemaal zal weg zijn.
t'Weekend is alweer begonnen..... en morgen staat er hier een zusjes-bezoekje op t'programma - is véél te lang geleden en ik ben benieuwd naar haar verhalen. M'n metekindje gaat meekomen - super hé ! Ik kijk er naar uit !
Nu ga ik écht moeten stoppen met typen want men hand doet vreselijk pijn. Hopelijk voel ik snel wat verandering hierin.
slaapwel

23-11-2012 om 23:55 geschreven door Niesje  

Ook al is het typen niet zo makkelijk voor mij - nu met de nog steeds pijn in men hand/arm - toch voel ik me verplicht tegenover al die dikke duimpjes van vandaag mijn welgemeende dank te zeggen !!!
Want.......al die dikke duimpjes die hebben zoooooo ontzettend goed geholpen !!!!!
Mijn zoetie zijn scan onderzoek is zeer goed - oncologe super tevreden !!!!! Toestand is stabiel en goed onder controle !!! Meer moesten we niet horen om furorisch te reageren !
Een ongelooflijk pak ongerustheid dat van onze schouders is gevallen .... nog maar eens  pffff
Wat is die spanning toch onmenselijk groot !!! onbeschrijflijk.
Maar........nu zijn we méér dan tevreden en kan ik eindelijk gaan genieten van de terugkerende rust ten huize hier. Alle zware schuurwerken zijn voorbij - de grote kuis is voorbij en m'n zoetie zen toestand blijkt goed onder controle dus.......meer hoeft het écht niet te zijn - wij zijn kei kei blij en tevreden !!!!
Toen we daarstraks met een spannend hartje t'kantoor van onze oncologe binnen stapte, klopte men hart in m'n keel - onmenselijk ! Ze ging direct op haar pc kijken of t'resultaat van de nét daarvoor genomen scan reeds binnen was en aan het gedeelte dat ze reeds kon lezen kon ze konstateren dat dus alles goed stabiel is gebleven ; voor de kleine details zegde ze dat we haar morgennamiddag gerust konden bellen maar ze was er vrij gerust in.
Nadien hebben we nog dikke twintig minuten gezellig zitten praten met haar van mens tot mens, van mama tot mama - t'is zo een ongelooflijk prachtige madam - zowel in naam van haar functie als in naam van haar moeder zijn. De manier waarop ze over haar 4 kleine pagadders vertelt en vertelt.......ongelooflijk !!!! Hoe ze hun eerste pasjes zetten, hun eerste behoefte op t'potje doen, de dagdagelijkse familiebadjes die ze de kindjes geeft, de verhaaltjes die ze hen nadien voorleest en als ze dan alle vier als roosjes slapen de manier waarop ze alles opruimt beneden - de boekentasjes nog eens na kijkt en klaarzet, het met bloem benevelde aanrecht opkuist waar haar kindjes koekjesdeeg hebben mogen maken - écht ongelooflijk !!!
Groot was m'n verbazing dan ook toen ik vanavond bij t'avondeten plots een telefoon kreeg van een onbekend nummer.......ik nam beleefd af en hoorde haar stem.......onze oncologe...... mijn hart klopte in m'n keel toen ik haar zegde dat ik men man ging doorgeven...... Ik stopte met eten en volgde nauwkeurig zijn gesprek met haar en kon al snel afleiden aan z'n lach....zen ontspannen 'ja' en 'neen'.....en z'n eindwoorden 'dankjewel dokter voor het goeie nieuws en voor jou ook een fijne avond' dat het niets dan goed nieuws kon zijn en ja...... Wat was er gebeurd : wel toen we deze voormiddag bij haar zo zaten te babbelen hebben we ook nog maar eens het onderwerp 'angst bij t'afwachten van scan of bloed uitslagen' aangehaald - dat dit zo onmenselijk is en dus zal ze vanavond bij t'checken van mijn zoetie's scan, en nadat ze persoonlijk eerst nog eens gebeld had met de radioloog, gedacht hebben 'ik zal die ongeruste mensen nu al maar nog meer gerust stellen, dan hoeven ze mij morgen zelf niet meer te bellen' en dat heeft ze dus gedaan - ongelooflijk toch !!!!  En allemaal nieks dan goed nieuws ! 
Ja sorry......maar ik ben zo opgelucht..... ook al weet ik dat er nog zo'n momenten gaan komen maar daar wil ik nu écht niet aan denken ! Ik wil nu alleen nog genieten ! Genieten van de mooie winterse weken die er aan komen met de gezelligheid van Kerst - onze Kerst ! Niet de Kerst in de etalages of shopping centra's maar gewoon onze gezellige gezins-Kerst, zoals al die voorgaande jaren, niet meer, niet minder !
Morgen ja komt er nog effe een ziekenhuisbezoek momentje aan want dan ga ik eindelijk voor die controle van mijn arm-hand - ze gaan een emg maken - dus met stroom op men arm brrrrr - k'weet niet wat me te wachten staat maar in vergelijk van m'n zoetie is dit écht niets om dieper op in te gaan ..... alleen hoop ik maar dat ze gaan vinden wat er scheelt en niet alleen dat maar ook een oplossing aub !!!! Om 11 uur afspraak ziekenhuis (wordt vervolgd)
Slaapwel en groetjes van een very happy Niesje

21-11-2012 om 00:00 geschreven door Niesje  

Vanavond wou ik hier toch effe komen bij schrijven - ook al is het heel moeilijk met de nog steeds pijn in men hand/arm, maar zijn we t'sterke geslacht of niet .... ;-)
t'Gaat een slapeloze nachtje worden vrees ik ..... mijn hand ja, dat ook maar vooral de spanning voor morgen ..... zoetie onder de scan voor controle onderzoek en nadien hopelijk gewone onderhoudskuur die kan doorgaan.
t'Wordt een korte nacht want de wekker staat reeds geprogrammeerd om 6u. We willen rond  7u door rijden want volgens de verpleegster kunnen we reeds vanaf 7.30 terecht bop de dienst 'medische beeldvorming' voor de scan en nadien volgt er dan hopelijk de gewone veertien daagse onderhoudskuur.
Ik ga het niet gewoon worden....die kl** momenten (sorry voor uitdrukking) ; die spanningen om te wachten op uitslag zijn zo onmenselijk ; kunnen ze dit écht niet anders laten verlopen ???
k'ga er hier niet langer over 'zagen' want ik besef natuurlijk ook dat wij uiteraard niet de enigsten zijn en t'zijn alleen die mensen die ons t'beste gaan begrijpen.
Ik hoop alleen.....nu dat ik hier al mijn werken met voldoening, en dankzij de hulp van men zoetie, voltooid heb, dat we nu gaan kunnen genieten van de gezellige feestmaand die voor de deur staat.
Dikke duimpjes aub ???

Niesje

20-11-2012 om 23:39 geschreven door Niesje