Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
18-03-2010
Een Sintenverhaal "Sinterklaas en de computer"
Sinterklaas en de computer (4)
"Zo," zegt Sinterklaas. "Heb ik het goed begrepen ? Heb jij het hele grote boek in de computer gezet ?" Piet knikt en slikt snel de chocola in zijn mond weg. "Maar ik snap helemaal niets van computers. Hoe kan ik dat nu bedienen ?"Sinterklaas kijkt een beetje bedroefd. "Echt, Sinterklaas, met de computer gaat alles vééél beter en vééél sneller. Ik zal het wel uitleggen." En Zwarte Piet begint te vertellen. Na vijf minuutjes snapt Sinterklaas hoe het werkt. Het is helemaal niet moeilijk. En het is een stuk sneller dan al dat bladeren in het grote boek, vooral als het een beetje waait is dat grote boek best lastig.
Sinterklaas heeft een vreselijke hekel aan computers, maar hij geeft eerlijk toe dat Piet dit best goed heeft gedaan. "En waar is het grote boek ?" vraagt Sint. "In Spanje," antwoordt Piet trots. "Toch wil ik dat er een zwarte Piet naar Spanje gaat, om het op te halen. Ik wil mijn grote boek bij mij hebben," zegt Sinterklaas. En dus gaat er een zwarte Piet op weg naar Spanje. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Het paard staat te wiemelen op het dak, bij de eerste schoorsteen. Net als elk jaar wil de Sint zijn grote boek pakken om even te kijken of alles wel klopt. Of de kinderen niet verhuisd zijn misschien. En de hand van de Sint grijpt mis. Geen groot boek. Helemaal niets. "Alle speculazen nog aan toe," moppert de Sint vanachter zijn baard, "Piet, waar is dat grote boek nu gebleven ?" Het wordt heel stil op het dak. Want als Sinterklaas 'alle speculazen nog aan toe' zegt, nou dan is hij wel heel erg boos. "Alles in orde, kijk, hier is het al." Glimmend van trots komt zwarte Piet naar Sinterklaas toe. In zijn hand een klein grijs doosje. "Maar Piet, dat lijkt zelfs niet op mijn grote boek. Wat is hier aan de hand ?" Sinterklaas is nu, behalve boos, ook nog verdrietig. Zonder zijn grote boek gaat alles mis. Maar zwarte Piet gaat gewoon door. "Kijk. Zo gaat dat." Hij klapt het doosje open en drukt op een knopje. Het doosje piept en er verschijnt een vrolijk plaatje, van Sinterklaas zelf. "Kijk en nu typ ik het adres in en kijk, hier links staan de namen van de kinderen en daar rechts hun verlanglijstje. En druk ik op dit knopje dan staat er of ze wel lief geweest zijn en druk ik..."Piet kakelt opgewonden door, zo trots is hij op de computer. Hij hoort zelfs niet dat Sinterklaas hem vraagt even zijn mond te houden. Sinterklaas voelt in zijn zak, pakt een flinke chocolade muis en mikt de muis recht in de kwebbelende mond van Piet. "Hap," doet Piet. Meteen is het stil.(wordt vervolgd)
"Koud hé Sinterklaas ?" Sinterklaas knikt naar Zwarte Piet. Ze staan naast elkaar op het dek van de stoomboot, de kinderen staan te wuiven en de pieten zwaaien vrolijk terug. Sinterklaas wuift af en toe met zijn hand. Hij kijkt een beetje bezorgd, die goede Sint. Wat is er toch aan de hand ? Nog eens goed kijken. Sinterklaas heeft het grote boek niet bij zich ! Het is echt waar, geen boek te zien. Sinterklaas weet dit natuurlijk al lang, hij heeft ook al een paar keer aan Piet gevraagd waar het boek nu is. Maar Piet geeft geen antwoord, lacht geheimzinnig en zegt dan ;"Het komt allemaal prima in orde,Sinterklaas." Maar ja, Sint heeft zijn grote boek nog steeds niet terug. De boot legt aan, de Pieten springen aan de kant en Sinterklaas volgt met zijn paard. De burgemeester houdt een heel kort praatje en dan gaat de Sint naar het gemeentehuis. Al snel wordt het donker en gaan de Sint en zijn Pieten op stap, om overal een kadootje in de schoen te doen. (wordt vervolgdt) uit : Sinterklaasverhalen
Het is zomer in spanje, de zon schijnt vrolijk over het land. Sinterklaas is op vacantie, en bijna alle pieten zijn mee. Met de stoomboot, die heeft Sinterklaas toch al. Niet alle pieten zijn op vacantie, er blijven altijd een paar pieten achter om het kasteel te bewaken.
In de kelder van het kasteel zit een zwarte Piet gebogen achter een tafeltje. Voor hem staat een klein computertje, en naast hem ligt het grote boek van Sinterklaas. Het grote boek waar alles in staat over alle kinderen, of ze lief zijn geweest, of misschien soms wel niet zo lief. Zwarte Piet is aan het typen, zijn snelle vingers ratelen over het toetsenbord. Hij typt het hele boek over ! Zou Sinterklaas dat wel weten ? Wat is zwarte Piet van plan ? Van 's morgens vroeg tot heel laat is die zwarte Piet aan het typen. Tot hij, met een akelige typekramp in zijn vingers, eindelijk de laatste bladzijde heeft overgetypt. "Zo," bromt Piet zachtjes, "wat zal Sinterklaas opkijken." Dan doet hij de computer uit en legt het grote boek weer netjes op zijn plek, in het nachtkastje naast het bed van Sinterklaas..... (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhaal, noblock.nl
In de winter is je tuintje zo saai en dat vind je niet zo bijzonder fraai. In de lente stijgen de temperaturen en dan ga je zitten gluren of de blaadjes beginnen te groeien en de struiken al gaan bloeien. Je verlangt naar geuren en kleuren en dat gaat dan echt gebeuren. Met deze bollen die Sint je bracht, baadt je tuin straks in een kleurenpracht. Pieter Feller
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (slot)
Bij Sint op schoot In een advertentie uit 1977 in het blad van de stripotheek Den Helder zien we Suske en Wiske bij Sinterklaas op schoot zitten. Er wordt reclame gemaakt voor alle strips uit het stripfonds van de Standaard Uitgeverij.
Ziedaar, toch een flinke oogst aan contacten van de Suske en Wiske-clan met Sinterklaas en dan ben ik nog niet eens volledig. Het werd dan ook eens tijd dat er een compleet avontuur kwam, waarin Sint en Piet door onze gelovige vrienden uit de penarie wordt geholpen. Klaas Rigtering uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (9)
In volle vaart (13/14-12-1997) Vitamientje, het autootje van Suske en wiske, dit keer met aanhangwagen, wordt geleend, omdat het paard van de Sint moe is. Sint scheurt er met zo'n hoge snelheid vandoor, dat suske en wiske terugdeinzen. Het Sinterklaasfonds is in juni 2008 omgedoopt tot "Hart voor handicap" Daarom zullen Sinterklaascartoons in dit kader niet meer voorkomen. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (8)
Wij doen ons best (18-12-1995) Lambik en Jerom vervangen samen in een ezelspak Sints rijdier. Er is klaarblijkelijk iets misgegaan met de coördinatie, want het pak is in tweeën gescheurd en de zak met cadeautjes ligt op de grond. Dat ze niet gewend zijn om voor ezel te spelen, is natuurlijk een zwak excuus, zeker als het om Lambik gaat. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (7)
Uitschuiver (dec. 1994) Dit lijkt een variatie op het vorige thema. Sint blijkt op dit cartoon van Paul Geerts niet onfeilbaar: hij glijdt uit op het dak, daarbij onheilige verwensingen uitend. Ook nu vallen alle cadeautjes uit de zak, maar gelukkig weet dit keer Lambik de inhoud in een andere zak op te vangen. Suske en Wiske luisteren binnen bevreemd naar het lawaai op het dak. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (6)
Sinterklaasfonds Het "Sinterklaasfonds" voor gehandicapte kinderen, een initiatief van "De Standaard" en "Het Nieuwsblad", kranten van de Vlaamse Uitgevers Maatschappij (VUM), vroeg tekenaars middels een cartoon de actie te ondersteunen. Begrijpelijk waren dat vaak tekenaars van strips die in die kranten geplubiceerd werden. Zodoende verleenden o.a. Willy Vandersteen, Paul Geerts, Jeff Broeckx en tekenaars Willy Vandersteen regelmatig hun medewerking. Voor het eerst zou voor het fonds een tekening gemaakt zijn in 1968. Er kwam in de bovengenoemde Tijdingen al een aantal voorbeelden voorbij van cartoons voor het Sinterklaasfonds. Ik prijs mij gelukkig dat ik nu weer een paar andere cartoons kan tonen.
Sint heeft pech (9/10-12-1982; ook in Brabant stripmagazine nov. 1992 Terwijl de Sint boven op het dak van het huis waar Suske en Wiske wonen, bezig is een cadeau door de schoorsteen te werpen, scheurt de zak (kennelijk een oude) aan de onderkant. De cadeautjes rollen eruit en zijn onderhevig aan de wet van de zwaartekracht. Gelukkig worden ze door Suske en Wiske met een schepnet handig opgevangen. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (5)
Sintkleurplaten Op de leuke kleurplaat "Suske en Wiske op bezoek bij Sinterklaas" voor de Gand Bazar uit 1959 in Sints verblijf ook in de ruimte 'de hemel) gesitueerd en we zien verscheidene engeltjes. Naast deze kleurplaat, is er ook eentje geplubiceerd in 1960 waarop je kunt zien dat de goedheiligman met een zogenaamd Op-Jommeke aan het spelen is, terwijl hij stiekem bekeken wordt door Suske, Wiske, Lambik en Sidonia. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
Sintverhaal voor jeugdige lezers (4) Oorspronkelijk lezen we dat de zieke Zwarte Piet in de kliniek "in de hemel in de kliniek" ligt. Vandaar ook de engeltjes die hem verplegen. In de Vlaamse Sinterklaasverhalen komen Sint en Piet vaak niet uit Spanje, maar uit de hemel. In de heruitgave ligt Piet gewoon in het ziekenhuis, maar de illustratie bleef ongewijzigd en dus blijven de engeltjes hem liefderijk verzorgen. Verder liet Leopold Lambik, die als hulppiet Suske en Wiske bezoekt, de cadeautjes verwisselen: Wiske krijgt een bal en Suske een pop. Ook maakt Lambik zich bekend door met roet op de spiegel te schrijven: "De beste groeten van Zwarte Piet, dat is Lambik". In de latere uitgave krijgen ze elk het voor hen bestemde cadeau en ontbreekt de toevoeging waaruit de ware identiteit van de hulpsint blijkt. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap.
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (3)
Sintverhaal voor jeugdige lezers Om beginnende lezers al met Suske en Wiske in aanraking te brengen, schreef Leopold Vermeiren leuke eenvoudige verhalen, fijnzinnig geïllustreerd door Willy Vandersteen. De reeks heette: "Wij lezen met Suske en Wiske" en een van de deeltjes droeg de titel "Lambik helpt de Sint" (1964). De plaatjes hadden één steunkleur: rood of blauw. Later is de reeks gewijzigd heruitgegeven. De tekst werd door Judith Bos enigszins aangepast en de plaatjes waren nu beurtelings ongekleurd of vier kleuren. Deel drie (1981) bevat twee verhalen en het eerste is "Lambik helpt de Sint". Op de voorkant is het oorspronkelijke plaatje hertekend en in vier kleuren afgedrukt. Het is interessant om de beide uitgaven te vergelijken. Allereerst valt op dat twee plaatjes ontbreken in de heruitgave: de kop van de ezel van de Sint (in Vlaanderen van oorsprong Sints favoriete rijdier) en het plaatje waarop we zien dat de mijter van Sints hoofd is gevallen, omdat hij tegen z'n huifkar duwt. De tekst van Leopold is soms echt veranderd door Judith. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (2)
Sintgrappen van Lambik In vroeger tijden werd er al over de Sint gerept in de Grappen van Lambik. In "Verkeerd begrepen" rijdt Lambik naar de plaats Sint-Niklaas i.p.v naar de grote kindervriend. De heilige man komt zelf niet in beeld. Dat is wel het geval in "Lambik kan alles" in hetzelfde deel met grappen. Lambik wil Sinterklaas helpen door diens paard een nieuw hoefijzer onder te slaan, maar hij blijkt het onder z'n eigen schoen te hebben genageld. In "Het misverstand" bedenkt Lambik bij het zien van de Sint en z'n knecht op de daken, dat hij geen verlanglijstje heeft gemaakt. Hij tekent z'n wensen op de muur, zodat ze niet over het hoofd gezien kunnen worden. Sint geeft hem echter een schoolbord, omdat hij blijkbaar zo graag tekent. Deze grap is ook verschenen in het Suske en Wiske Weekblad nr. 50 in 1994. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de sint
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (1)
Met het verschijnen van "De stralende staf" op 18 november 2009 is het eerste Sinterklaasverhaal in de Suske en Wiske-reeks een feit. Het is een spannend verhaal waarin door Suske en Wiske en hun vrienden het Sinterklaasfeest wordt gered, nadat de stoomboot door onverlaten blijkt te zijn overvallen. Dit album is een goede aanleiding om weer eens nader te bekijken in hoeverre Suske en Wiske en hun vrienden eerder contact hadden met de goedheiligman.
Sint in de strip In de albums kon de Sint tot op heden gespot worden in "Heilig bloed" (2002), waar Sinterklaas een van de geestelijken is die de schrijn van het Heilig Bloed begeleidt. Hij is daar passief aanwezig. Anders dan in "De jokkende joker" (2009). Daarin moet Sinterklaas het ontgelden: hij wordt vreselijk toegetakeld door de hond die achter Wiske aanzat. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Ken jij Hans Klok, de grote goochelaar? Sinterklaas kent hem al meer dan dertig jaar. Als kind vroeg hij aan de Sint een leuk presentje. Hij gaf het toen aan dat handige ventje. Dat cadeau bezorgde hem heel veel plezier, hij speelde er mee, per dag een uur of vier. Een jaar later kende hij een trucje met een touw en hij toverde zomaar een duifje uit zijn mouw. Sinterklaas gaf hem een van de leukste cadeaus. Een uitgebreide supermooie goocheldoos. Wil jij net zo beroemd worden als onze Hans? Oefen dan met deze trucs en grijp je kans. van: Pieter Feller
De Turkse regering wil de stoffelijke resten van Sint-Nicolaas terug. Die was in de vierde eeuw bisschop van Myra, waarvan de restanten in of bij het plaatsje Demre in het zuidwesten van Turkije liggen. De Turkse minister van Cultuur Ertugrul Günay wil de stoffelijke resten nu terug in het graf van de man, in de Sint-Nicolaaskerk in Demre.
Er worden in de streek opgravingen gedaan om de zes meter onder de oppervlakte verscholen ruïnes van Myra bloot te leggen. Aan het hoofd van die opgravingen staat professor Nevzat Cevik, die zegt dat de resten van Sint-Nicolaas in 1087 door Italianen zijn gestolen en later herbegraven in de Basilica di San Nicola in het Zuid-Italiaanse Bari.
De populaire heilige heeft nooit gezegd dat hij in Italië begraven wilde worden. "Hij leefde en stierf hier, en zou daarom hier moeten rusten" meent Cevik. uit: Het Laatste Nieuws
Nikola staat borg En terwijl hij daar zo rondliep, werd hij steeds razender, omdat hij besefte dat men hem had beetgenomen! Het werd al donker toen Antip naar huis terugging. Hij was boos en droeg de icoon onder zijn arm. Terwijl hij daar zo liep kwam een oude man hem tegemoet. Deze vroeg hem: "Waar ga je heen mijn zoon?" Wrevelig antwoordde Antip: "Ik heb een heiligenbeeld dat ik verkopen wil. "Dat had hij die dag al zo vaak gezegd. "Wat moet je er voor hebben?"
"Doet er niet toe."
Toen haalde de oude man twee biljetten van honderd roebel te voorschijn, gaf ze aan Antip en nam de icoon in ontvangst. "Ga met God, mijn zoon."
Zonder nog één keer naar de oude man om te kijken draaide Antip zich om en ging op weg naar huis. Het was langzamerhand helemaal donker geworden. Antip had al zijn aandacht bij de twee bankbiljetten die hij stevig in zijn hand hield en lette helemaal niet op de weg. En zo kon het gebeuren dat hij plotseling uitgleed over een glad stuk wegdek.
Maar toen hij probeerde om weer te gaan staan lukte dat niet. Hoe hij het ook probeerde, met geen mogelijkheid kon hij weer opstaan. Antip werd bang en begon luid om hulp te roepen en op het geluid van zijn geschreeuw kwamen de mensen toegesneld. Ze tilden hem op en brachten hem naar huis.
Maar met het geld kon Antip niet veel meer beginnen, want vanaf dat ogenblik kon hij niet meer lopen. uit: Volksverhalen Almanak - Stichting Beleven.
Nikola staat borg Nu waren de problemen voor Sergej en zijn gezin voorlopig ten einde. Maar de tijd vloog voorbij. Voor Sergej en Marja er erg in hadden was het al Kerstmis en over enkele dagen zou het Nieuwjaar zijn. En dan moest Sergej zijn schuld terug betalen, maar hij had geen geld. Hij had gehoopt met het geleende geld orde op zaken te stellen, dat alles weer goed ging en hij genoeg geld zou verdienen om Antip terug te betalen. Maar voor de arme Sergej was het onmogelijk zo'n groot bedrag bijeen te brengen. Tweehonderd roebel: dat was een vermogen!
Het werd Nieuwjaar en Antip wachtte op Sergej, maar die kwam niet opdagen. Hij wachtte nog een dag en nog één, maar Sergej kwam niet. Antip voelde zich steeds bozer worden; hij had vertrouwen in Nikola als borg gehad en nu was hij toch bedrogen.
De volgende dag besloot Antip de icoon van Nikola naar de markt te brengen. Daar had hij de hele dag rondgelopen en geprobeerd de icoon te verkopen, maar er was niemand die haar wilde hebben. Onder het rondlopen sprak Antip steeds maar tegen Nikola en verweet hem, dat hij er niet voor gezorgd had dat Sergej op tijd het geld had teruggebracht. "Je hebt toch persoonlijk gezegd dat je borg zou staan voor die arme stakker!" (wordt vervolgd)
Nikola staat borg Serge haalde de icoon van Nicola te voorschijn en zette hem neer. En terwijl Antip en zijn vrouw naar de icoon keken, bekruiste Sergej zich en bad: "Vadertje Nicola, wil alsjeblieft mijn borg zijn!" En terwijl Antip zich nog afvroeg of de heilige werkelijk zou verklaren borg te willen zijn, hoorden zij plotseling duidelijk een stem: "Ik ben borg!" Iedereen had het gehoord, Sergej, Antip en diens vrouw. "Heb je het ook gehoord, vrouw?" vroeg Antip. "Jazeker, ik heb het gehoord!" zei Antips vrouw."Heb je veel geld nodig, Sergej?.
Sergej voelde zich niet meer zo zeker van zijn zaak, want de stem die ze zojuist gehoord hadden klonk heel anders dan de stem van zijn vrouw.Toch zei hij: "Kun je me honderd roebel lenen?"
"Antip, geef hem er tweehonderd," zei zijn vrouw. En terwijl Antip zijn geldkist te voorschijn haalde en die opendeed, draaide hij zich naar Sergej om en vroeg: "Tot wanneer wil je dat geld lenen?"
"Ik zal het met Nieuwjaar weer terugbrengen," zei Sergej. Daarop gaf Antip Sergej tweehonderd roebel en Sergej vertrok. Buiten wachtte Marja hem op. Het was intussen pikdonker geworden en er woei een flinke sneeuwjacht. (wordt vervolgd) uit: Volksverhalen Almanak
De Suske en Wiske-familie gelooft heilig in de Sint (5)
