Misschien heb ik toch ook wel even gezwaaid. Een dapper kind in de menigte die vierde en wuifde en joelde. De muziek moet me koude rillingen bezorgd hebben van intense vreugde, vooral de trom die zo duidelijk roffelde dat hij er weer echt was. Dat die avond onze schoen gezet mocht worden. Waarschijnlijk heb ik me ook wel even bezorgd afgevraagd of ik weer thuis kon komen voor de nacht definitief bezit zou nemen van de wereld. Ik moet er geweest zijn, jaren geleden. Want ik weet het zeker van die buurvrouw en dat plan om naar Amsterdam te gaan. Trouwens ik herinner me ook vagelijk dat er water was. Of het een haven vol was? Nee, dat weet ik niet. Misschien wel een gracht. Mijn oudere zus keek me namelijk verbaasd aan toen ik haar vroeg hoe we dan toch naar Amsterdan waren gegaan. Met de auto, met de trein? "Amsterdam", zei ze verbaasd. "Ik denk dat het Utrecht was. Dat ligt toch meer voor de hand." Dat is waar, dat ligt meer voor de hand want we woonden daar dicht bij. Toch weet ik het zeker.Ik zag ooit Sinterklaas aankomen in Amsterdam. Het enige dat me mankeert is dat ik daar verder niets meer van weet. Net als de buurvrouw trouwens. "Dat kan best hoor", zei ze hartelijk aan de telefoon. Ik verwacht echter dat Sinterklaas zelf het nog weet en het heeft opgeschreven in zijn boek. Co Baas uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Het was waarschijnlijk in het jaar dat mijn vader overleden is (1961). De buren besloten dat wij kinderen in ieder geval een goede Sinterklaas moesten hebben. Ze zouden ons meenemen om hem van nabij te zien. De buurvrouw een stuk reislustiger van aard dan ik, zei dat we naar Amsterdan zouden gaan. Daar immers kwam de goedheilige aan. Amsterdam. Het klonk verder dan Spanje zelf. Mijn moeder gaf toestemming, ook zei hoopte immers op een fijne viering. En wij vertrokken. Althans dat neem ik aan. We hebben vast aan de kade gestaan en ik heb misschien toen wel een echte Zwarte Piet gezien. Vermoedelijk kreeg ik geen pepernoten van hem, zo'n geluksvogel was ik niet. Met verbouwereerde ogen zal ik het schouwspel wel bekeken hebben. Mijn handen in warme wanten zullen met regelmaat op zoek zijn geweest naar een bekende om stevig vast te houden tussen al die benen op die, voor mij, onbekende keien. Sinterklaas met mijter, hoog op zijn schimmel moet ik ademloos langs hebben zien komen. Misschien heb ik wel mee durven zingen. (wordt vervolgd)
Sinterklaas zijn is een drukke baan. Veel tijd om te eten is er dus niet. Gelukkig heb ik in mijn hofhouding een heel enthousiaste keukenpiet. Die maakt voor mij van alles klaar, dus als ik van mijn werk thuiskom, staat er iets verrukkelijks op tafel. Daar draait hij zijn hand niet voor om. Maar als vijf december voorbij is, zijn we allemaal heel erg moe. Dan neem ik al mijn trouwe Pieten naar een restaurantje toe. Sinterklaas heeft opgepikt dat jij ook een smulpaap bent en dat je van binnen en van buiten menig exquise eethuisjes kent. Uit eten gaan is nogal duur, maar Sint zegt nu spontaan: "Ik trakteer jullie allemaal, laten we uit dineren gaan." van: Pieter Feller
Maar ook de oorsprong speelt een rol: wat uit China komt, wordt duurder doordat de loonkost daar aan het stijgen is. Dat heeft er trouwens voor gezorgd dat bepaalde merken uitgeweken zijn naar naburige landen als Indonesië, Thailand of Filipijnen. Speelgoed dat in Europa vervaardigd wordt, zoals Lego en Playmobil, zal volgens De Smet ook minder lijden onder de prijsverhogingen. Speelgoedketen Fun heeft vroeger al gewaarschuwd voor die verhogingen. "Wij vinden dat de fabrikanten misbruik proberen te maken van de verhoging van de grondstoffen",zegt woordvoerder Geert Degrande. Hij denkt dat de Fun-klanten er nog grotendeels aan ontsnappen: "Wij hebben onze najaarsinkopen grotendeels voor eind februari gedaan, toen de prijsverhogingen nog niet ingingen. Slechts voor bijbestellingen gaan wij de prijzen moeten optrekken." Degrande vindt het ook niet mogelijk een percentage op die verhogingen te plakken. "Het verschilt echt te sterk van het ene speelgoed tegenover het andere." uit: het Nieuwsblad
De Sint gaat een duur najaar tegemoet, want speelgoed zal tot tien procent opslaan. Hoe meer plastic erin verwerkt zit, hoe meer de prijs stijgt. Vooral wat uit China komt, wordt duurder.
Begin dit jaar kondigden grote speelgoedfabrikanten als Hasbro en Mattel al aan dat ze dit jaar de prijzen willen opslaan: door de stijging van de petroleumprijzen werden ook allerlei plastics fors duurder. En dat willen ze doorrekenen aan hun klanten. In de speelgoedwinkel merkten we daar nog niets van omdat alles er lang op voorhand besteld wordt. Maar nu begint de toestand stilaan duidelijk te worden. "Reken op een verhoging van vijf tot tien procent", zegt de aankoopdirecteur Gunther De Smet van Dreamland. Veel speelgoed wordt in dollar gekocht, en die is net in waarde aan het zakken. Ook de transportprijzen zijn wat verlaagd, wat de prijsverhoging tempert. "Vooral voorwerpen die heel veel kunststof bevatten worden duurder. Denk maar aan speelgoedkeukens, -garages of -brandweerkazernes." (wordt vervolgd)
Vijftig jaar geleden was dit echt overbodig. Je had misschien alleen een grendel nodig. Maar zelfs al liet je alle deuren open, kwam er nog geen dief binnengeslopen. Mensen hadden weinig, er werd niet veel gejat, maar in de loop van de tijd veranderde dat. In elk huisje zie je nu dure spullen staan en dat trekt natuurlijk allerlei boeven aan. Dus kocht de Sint dit inbraakalarm voor jou. Mijn advies is: Installeer het maar gauw. Ik weet dat het voor Zwarte Piet niet werkt, die sluipt toch naar binnen zonder dat je het merkt. Pieter Feller
Sinterklaas uit Turkije, St. Nicolaus uit Myra (slot)
De verering van de Sint begint in de 6e eeuw, ondersteunt door vele legenden om hem heen. In een van deze legendes, wordt verteld hoe Sinterklaas, drie meisjes die geen geld hadden om te trouwen en daarom door hun vader aan een bordeel verkocht zouden worden, hielp door een nacht van te voren de meisjes 3 gouden appels te schenken. Daarom ziet men Sinterklaas vaak afgebeeld met 3 gouden appels en waarschijnlijk komt ook de traditie van het heimelijke schenken in de nacht voor Nicolaus-dag van deze legende.
Een van de meest vereerde heiligen uit het Christendom stierf opstreeks 345 en wordt van Griekenland tot Rusland op 6december herdacht. 6 december was ook de geboortedag van de heidense godin Diana waarvan Sint Nicolaus vele Tempels vernietigde.
Sinterklaas uit Turkije, St. Nicolaus uit Myra (3)
De naam Nicolaus betekent in het Grieks overwinnaar van/over het volk, in het Turks wordt hij Noel Baba genoemd. Sinterklaas is beschermer van zovelen zoals dieven, zigeuners, scholieren, meisjes, maagden en oude mensen. In het bijzonder is hij beschermheer van kinderen en zeelui, voor een gelukkig huwelijk, het terugkrijgen van gestolen goederen en ook bij overstromingsgevaar wordt de Sint aangeroepen. Tijdens de laatste grote Christenvervolging onder Keizer Galerius rond 310, werd Nicolaus (Sinterklaas) gevangen genomen en zwaar mishandeld, maar niet gedood. Bij het in 325 gehouden council van Nicea (Iznik, West-Turkije) waarbij vastgesteld en verdedigd werd dat God drieledig is, wordt de naam Nicolaus van Myra, in de aktes vermeld. Veel meer dan deze akte vermelding is over de historische Nicolaus niet bekend. (wordt vervolgd)
Sinterklaas uit Turkije, St. Nicolaus uit Myra (2)
Sinds 1500 jaar wordt de Sint door de mensen vereerd, het eerst door de Christen in het Midden Oosten en in Rusland, waar Nicolaus werd gezien als de ware geloofsoverbrenger. In West-Europa verspreide zich de verering van St. Nicolaus (Sinterklaas) snel, vooral nadat zijn beenderen in 1087 naar Zuid-Italië waren gebracht. In 1087 werd Myra, inmiddels niet meer zo rijk en welvarend vanwege een verslibde haven, door de Seldjoek Turken verovert, waarna de beenderen van Sinterklaas door kooplieden ontvreemd en naar Bari, Zuid-Italië, overgebracht werden. In Bari, van 1503 tot eind 18de eeuwin Spaans bezit, wordt tot op heden tweemaal in het jaar St. Nicolaus herdacht, op 9 mei toen zijn beenderen naar Bari werden gebracht en op 6 december zijn sterfdag.
De kapotte lege sarcofaag van de Sint bevindt zich in de opnieuw gerestaureerde basilica van Demre, nu museum, wordt door de orthodoxe kerk als pelgrimsoord beschouwd. (wordt vervolgd)
Sinterklaas uit Turkije, St. Nicolaus uit Myra (1)
Sinterklaas werd omstreeks het jaar 270 na Chr. in Pantara aan de Turkse Middellandse zee kust geboren. St. Nicolaus kwam in het klooster Sion en werd vanwege zijn gulheid, door het volk in 300 tot bisschop van Myra gekozen. Myra, het huidige Kale nabij Demre, ligt aan de Turkse Middellandse Zee kust tussen Antalya (115 km) en Fethiye. De ouders van de Sint hadden hem christelijk opgevoed en lieten hem een groot vermogen achter. Met dat vermogen hielp de Sint mensen die in nood waren, daarom werd de Sint ook wel Helper in Nood genoemd. (wordt vervolgd)
Jaren geleden werd je geboren. Je hoort dus bij de senioren. Dat is beslist niet rot bedoeld. Je bent zo jong als je je voelt. En jij voelt je nog superjong. Zoals dat heet: Still going strong! Vergeleken bij de goede Sint ben je natuurlijk nog een kind! Je bent sportief en energiek. Gelukkig ben je zelden ziek. Geniet maar van je tweede jeugd. Sint en Piet wensen je geluk en vreugd. uit: Sinterklaasgedichten.com
"O, nee, Sint Nicolaas!" riep het jongetje. Mag ik alstublieft een weekje blijven? Het is hier zo lekker warm en ik heb zo'n trek in sinaasappelen!"
"Zo'n stout jongetje als jij? O nee," zei Sint Nicolaas.
"Dan zal ik heus en echt nooit meer zo'n stout jongetje zijn. Wel een beetje stout, een heel klein beetje stout, maar meer ook niet. Ik beloof het."
"Hum," zei Sint Nicolaas. "tTja, als je het echt belooft...Vooruit dan maar." Hij liet Zwarte Piet een telegram naar de vader en de moeder van het jongetje sturen en het jongetje mocht een hele week bij Sint Nicolaas logeren en zijn witte schimmel verzorgen en net zoveel sinaasappelen eten als hij lustte. En toen het jongetje weer in België terug was, werd hij werkelijk een aardig, helemaal niet zo stout jongetje. En als de jongens hem vroegen wat hij voor zijn Sinterklaas gekregen had, dan zei hij: "Het mooiste cadeau dat je denken kunt. Ik heb een hele week lang bij Sint Nicolaas zélf gelogeerd. Wat zeg je me daarvan?" Verhaaltje van Hans Andreus.
"O, domme Piet, we laten kinderen toch nooit lang in zo'n zak zitten."En Sint Nicolaas maakte haastig de zak open - en ja hoor, daar lag het stoute jongetje... heerlijk te slapen.
"Word eens wakker! En kom er maar gauw uit!" zei Sint Nicolaas. Het jongetje werd wakker en zei: "Zijn we al in Spanje? O ja, ik voel het, het is hier veel warmer. En hangen hier de sinaasappelen nu echt aan de bomen?" En het jongetje sprong uit de zak en begon te dansen van plezier omdat hij in Spanje was.
Sint Nicolaas ging op een stoel zitten, streek een keer of tien door zijn baard en zuchtte: "Wat moeten we nu met zo'n jongetje beginnen, Piet. Hoe moet je zo'n jongetje nu bestraffen. We zullen hem maar gauw met een vliegtuig naar huis sturen." wordt vervolgd) uit: sinterklaasverhalen
"Nog steeds even brutaal," zei Sint Nicolaas. "Piet, stop hem in de zak!" Het jongetje probeerde nog weg te lopen, maar Zwarte Piet pakte hem meteen beet en stopte hem in de zak. "Zo, dan gaan we maar weer," zei Sint Nicolaas. "Maar ons jongetje dan?" vroegen vader en moeder. Sint Nicolaas en Zwarte Piet waren echter de kamer en het huis al uit.
Nu moet je weten dat Sint Nicolaas stoute kinderen nooit lang in de zak laat zitten. Na een half uurtje of zo vindt hij het wel genoeg, dan doet hij de zak open en laat de kinderen beterschap beloven, voor hij ze naar huis stuurt. En dikwijls geeft hij ze dan nog een cadeautje ook. Maar toevallig was het jongetje één van de laatste kinderen die hij bezocht. en de volgende dag ging hij terug naar Spanje, want hij had haast dit jaar.
Pas toen ze weer in Spanje waren, zei Sint Nicolaas tegen zijn knecht: "Zeg, Piet, herinner ik me dat nou goed? Hadden wij niet een heel stout jongetje in de zak gestopt?"
"Ja, baas," zei Piet.
"Maar hebben we dat jongetje ook weer uit de zak gehaald?"
"Nee, baas, dat ben ik helemaal vergeten," zei Piet. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Vader en moeder en het jongetje zaten te wachten tot Sinterklaas zou komen. Want komen zou hij zeker. Hij kwam toch overal! En ja hoor, opeens werd er hard gebeld. Vader ging opendoen en Sint Nicolaas en Zwarte Piet kwamen de kamer binnen.
"Even kijken," zei Sint Nicolaas terwijl hij zijn bril opzette en in het Grote Boek keek, "ah, juist, nu weet ik het weer, hier woont dat hele stoute jongetje. Zozo..." en hij keek over zijn brillenglazen naar het jongetje. Het stoute jongetje keek brutaal terug, maar zijn tong durfde hij niet uit te steken.
"Piet," vervolgde Sint Nicolaas tegen Zwarte Piet, "dit jongetje is onverbeterlijk. Wat ik niet allemaal over hem gehoord heb, sinds ik weer in België ben,!"
"Dus geen cadeautje, Sinterklaas?" vroeg Zwarte Piet.
"Cadeautje?" vroeg Sint Nicolaas. "Hoe haal je het in je hoofd, Piet. Is het niet juist," vroeg hij toen aan Vader en Moeder, "dat dit jongetje dit jaar nog meer ruiten heeft gebroken en nog meer potten jam heeft leeggelikt dan verleden jaar? En dat hij de schoenen van zijn schoolmeester, die de arme man uitgetrokken had omdat zijn voeten zo'n pijn deden, zomaar heeft verstopt, zodat de meester op zijn sokken naar huis moest? En.....ach, ik kan wel blijven doorgaan."
"Het spijt ons," knikten vader en moeder, "het is allemaal waar."
"En heb jij geen spijt?" vroeg Sint Nicolaas aan het jongetje.
"Je hebt stoute jongetjes en Brave Hendriken," zei het jongetje, "en ik wil geen Brave Hendrik zijn." (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Zijn vader en moeder vonden dat natuurlijk niet leuk dat hij zo stout was. Zijn vader moest steeds maar gebroken ruiten betalen en zijn moeder nieuwe potten jam kopen. Nu dat was niet zo verschrikkelijk, omdat vader een directeur was van iets en dus veel geld verdiende, maar toch wilden ze graag dat hun jongetje eens een beetje minder stout zou worden. Toen de Sinterklaastijd naderde, zeiden ze dus tegen het jongetje: "Kun je nu eindelijk eens wat zoeter zijn? Je weet heel goed dat Sint Nicolaas verleden jaar ook al zo verdrietig over je was....Hij zei toen dat je dit jaar beter je best moest doen, want anders zou hij je misschien wel in de zak laten stoppen!"
"Poeh," zei het jongetje, "ik laat me toch niet bang maken, hoor!" En hij holde hard de straat op en schopte tegen een keisteen, die daardoor natuurlijk juist door de spiegelruit van de banketbakker vloog. Het jongetje kreeg geen enkele avond iets in zijn schoen. Maar hij zei dat hij dat niet erg vond, want er waren zoveel jongetjes die bang voor hem waren, dat ze al hun snoepgoed met hem deelden. En toen kwam Sinterklaasavond. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Een Sinterklaasverhaal over een jongetje dat in de zak gaat. Er was eens een heel stout jongetje. Dat jongetje was ook wel eens aardig, maar hij kon het niet nalaten om kattekwaad uit te halen. Hoeveel ruiten hij al niet met voetballen op straat had gebroken - daar zou je een glazen paleis van kunnen maken. En hoeveel potten jam hij al niet had leeggelikt - daar zou je een hele jamfabriek mee kunnen beginnen. En hij klom altijd in de bomen en scheurde altijd zijn kleren en op school strooide hij niespoeder in de brillenkoker van de meester en hij was nooit op tijd voor het eten thuis en 's morgens kreeg 'm zijn bed niet uit en hij deed alles wat jongetjes niet mogen doen.
En het ergste was, dat hij zo'n brutale mond had. Als je tegen hem zei: dat hij toch eigenlijk een heel stout jongetje was, dan haalde hij zijn schouders op en antwoordde: "Nou en wat zou dat? Je hebt stoute jongetjes en Brave Hendrikken. Laat mij maar een stout jongetje zijn." En als je dan zei dat het toch niet nodig was om zo héél verschrikkelijk erg ontzettend ongelooflijk stout te zijn, dan stak hij alleen zijn tong uit en trok een lange neus tegen je. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Daar woont een brave kleine meid, Een ieder mint haar vast Haar moe, die ziek ter neder leit, Die heeft zij opgepast. Sint Niklaas geeft uit kindermin Haar de allerfraaiste pop. Drukt men op een verborgen veer, Dan zegt zij duidlijk: "moe", En legt men haar in 't wiegje neer, Dan doet zij de oogjes toe. uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
