Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

Het 40ste jaarboek van de geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke, dat op dinsdag 11 december 2012 in De Schakel wordt voorgesteld, brengt een kroniek van de Vijfse Muziekmaatschappij Hoger Op.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Luc Cappon : "Het is de bedoeling in woord en beeld het verhaal te brengen van de Vijfse Koninklijke Muziekmaatschappij Hoger Op die vanaf het interbellum (1923) een belangrijke inbreng had en heeft in het socio-cultureel leven van Sint-Eloois-Vijve. Als onze bijdrage er in slaagt een beeld op te hangen van het korps dat wij samen met zoveel Vijvenaren hebben beleefd en meegeleefd, lijkt onze bescheiden doelstelling ingevuld.

Alles begon toen op een bloedhete zondagvoormiddag van het jaar 1923 in café De Handboog enkele vroede Vijvenaren de mening opperen dat wat in Vijve ontbreekt eigenlijk een fanfare heet te zijn. Een dorp zonder 'muziek' is als een café zonder bier. Maar een fanfare oprichten is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Namen van gedreven muzikanten kunnen niet direct voor de geest gehaald, instrumenten en partituren zijn zo maar niet ter beschikking. Toch zullen de mannen van het eerste uur er in slagen een negen man - alle begin is moeilijk - sterke formatie te vormen die onder leiding van meester Achiel Ducatteeuw, koster-organist, aan de slag gaat".

Robert Parmentier, die er vanaf het eerste uur bij was - toen 23 jaar oud vertelt bij zijn afscheid van de fanfare in 1988: "Er werd toen gerepeteerd op zondagvoormiddag na de hoogmis en op dinsdagavond, tweemaal per week dus. Die repetities waren een absolute noodzaak. We konden geen noot muziek lezen en moesten alles zelf leren. Dat lukte wel, vooral toen enkele bekwame muzikanten de fanfare vervoegden".

"De Vijfse bevolking heeft haar muziekmaatschappij steeds een warm hart toegedragen. Trouwens, Vijve krijgt steeds voorrang ten opzichte van soms heel aantrekkelijke uitnodigingen tot optredens buiten Vijve. En dat alle bestuursleden spelende/werkende leden zijn valt bij de Vijvenaren in goede aarde: geen inspraak zonder (muzikale) inbreng, klinkt het dan," stelt de auteur nog.