Vorige dinsdag 14 oktober 2008 overleed in het UZ Leuven pastoor Frans Huyghe van het Gaverke in Waregem. Hij was 77 jaar en al sedert juni 1985 de gewaardeerde pastoor van de heilige Familieparochie op het Gaverke. Frans Huyghe werd geboren op 6 mei 1931 in Oostnieuwkerke en kende een klassieke priesterloopbaan. Hij begon na zijn priesterwijding te Beveren-Roeselare in het onderwijs aan het VTI te Tielt, werd later medepastoor te Bavikhove en deze taak mondde uit in het pastoorschap in Waregem. In al zijn verschillende werkfases heeft hij altijd het beste van zichzelf gegeven. De plechtige uitvaartdienst heeft plaats op zaterdag 18 oktober om 10.30 u. in de parochiekerk heilige Familie op het Gaverke.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />![](http://blogimages.seniorennet.be/wareber2/140320-bba8f295cb6571c02ef029fdb9009844.jpg)
Pastoor Frans Huyghe bleef tot voor zijn ziekte nog actief pastoor in de federatie Waregem (op Gaverke, Biest, Nieuwenhove). Het vroeg veel van zijn krachten, zeker na het verdwijnen van de medepastoor op het Gaverke en nadien op 8 juli 2002 de noodgedwongen overschakeling naar de gezamenlijke federatie Waregem. Toch bleef hij zich naar best vermogen inzetten voor de gemeenschap, de bewegingen, jeugd, onderwijs, zijn kerk.
Frans Huyghe werd geboren op 6 mei 1931 te Oostnieuwkerke als zoon van René en Angela Huyghe-Vandermarliere. Zijn broer Rafaël en zus Renée delen nog in de rouw. Frans Huyghe heeft als kind de vooroorlogsjaren en de oorlogsjaren bewust beleefd. Hij herinnerde zich nog zeer scherp de verhouding tussen "wit" en "zwart", de duitsgezinden en de niet-duitsgezinden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ging hij naar het middelbaar. Omdat hij intern moest zijn en Roeselare te dicht was, belandde hij voor zes jaar in het college van Izegem. In zijn zesde jaar (toen 'retorica' genoemd) waren er zes kandidaat-priesters op dertig studenten.
Hij volgde nog filosofie in Roeselare en daarna vier jaar seminarie in Brugge, waarvan 18 maanden legerdienst in Aalst. Daar kregen alle Vlaamse seminaristen en broeders les. Tijdens de legerdienst was hij werkzaam als verpleger in Brussel. Op 19 augustus 1956 werd hij met enkele makkers priester (totaal zes) gewijd te Beveren - Roeselare. De dinsdag erop deed hij zijn eremis op zijn parochie.
Bisschop Mgr Desmedt benoemde hem op 23 augustus 1956 tot leraar aan het Vrij Technisch Instituut te Tielt. Toen had, zoals overal elders, de grote uitbreiding van het Technisch Onderwijs plaats, omdat in het Lager Onderwijs de zevende en de achtste studiejaren wegvielen. Er werd dus veel gebouwd en verbouwd. Het was daarom een boeiende, maar lastige tijd. Een andere herinnering uit die tijd was een soort van fusie met het toenmalige Tieltse college, laat ons zeggen een soort van experiment. Dit was echter van korte duur.
In het VTI in Tielt was Frans Huyghe halftijds leraar en halftijds opvoeder (toen surveillant genoemd). Hij gaf godsdienst, leidde de eucharistievieringen en verrichtte duizend en één dingen zoals dat toen gebruikelijk was, zelfs rond de bouwwerken. In vergelijking met de colleges waren ze op het VTI met minder priesters. Maar er heerste een goede sfeer onder de priesters en ze kregen ook hulp van de parochiepriesters.
Het parochiepastoraal was toen een logische stap na 14 jaar onderwijs. Op 8 augustus 1970 werd EH Huyghe medepastoor op de Sint-Amandusparochie in Bavikhove. Hij had al enige voorbereiding door zijn inzet voor de H.-Hartbond in Markegem en Aarsele. Op de parochie was hij meer zelfstandig. Hij verliet evenwel niet totaal het onderwijs want hij bleef lesgeven in het vijfde en zesde leerjaar van de jongensschool. Hij was ook proost van vele bonden en verenigingen van alle soorten pluimage, tot en met het bestuur van de dorpsfanfare. Frans kijkt daar op terug als een mooie tijd met veel prachtige herinneringen.
Toen hij op 6 juni 1985 pastoor werd op het Gaverke kende hij het Gaverke al een beetje, want hij was aanwezig op de aanstelling van de twee vorige pastoors en hij fungeerde zelfs als getuige van zijn voorganger. Zijn eerste taak was het opsmukken van de parochiezaal. Het bisdom en andere weldoeners speelden hierbij een grote rol. Maar gebouwen vragen een voortdurend onderhoud en verbetering. Daarom houden ze op het Gaverke nog steeds een jaarlijks parochiefeest.
Pastoor Frans was graag bij en tussen de mensen, ongekunsteld, gewoon en eenvoudig. Goed doende waar het kon in alle stilte en soms ongeweten. Attentievol en dankbaar voor de mensen die met hem samenwerkten. Hij was ook trouw aan zijn wekelijkse ziekenbezoeken in de kliniek. Kortom pastoor Frans was een echte pastoor in hart en nieren. Pastoor Frans feestte ook graag en alsof het zo in de sterren stond geschreven heeft hij afscheid genomen van zijn parochie tijdens het laatste parochiefeest juist voor zijn vertrek naar het ziekenhuis in Leuven.
Met zijn 23 jaar lange toewijding is hij de langst verblijvende pastoor op het Gaverke geworden en daar in al die jaren zeer geliefd geworden bij de mensen. Zijn parochianen, zijn verenigingen, waaronder KAV, KWB, Chiro, missiebond, ACW, OKRA en diverse werkgroepen waren zijn zielskinderen waar hij alles voor over had. Hij was ook nauw betrokken bij het onderwijs op deze parochie en zetelde in de verschillende schoolbesturen. Hij was een natuurmens en hield van zijn kippen en druivelaar. Daarnaast was hij enorm fier en trots op zijn kerk. Als grote werken die gerealiseerd werden citeren we de buitenverfraaiing van deze kerk, bouw van de onderpastorie, het nieuwe orgel, het prachtig Damiaanbeeld, de nieuwe verwarming en nog veel meer. Jammer dat hij de laatste vernieuwingswerken aan de elektriciteit en verlichting niet meer kon meemaken.
E.H. Frans Huyghe zag het pastoorschap als een boeiende taak. Hij had veel aandacht voor de liturgie. Hij mocht daarbij rekenen op een schare misdienaars en lectoren. Vormsels en eerste communies werden zeer zorgvuldig en creatief voorbereid. Ook de bewegingen bleven goed bezig, wat in deze tijd geen evidente zaak meer is. Frans Huyghe is ook al jarenlang proost van het ACW in Waregem en hij bleef het onderwijs volgen. Hij toonde zich gelukkig dat de kerk goed onderhouden wordt, dank zij de grote inzet van de kerkraad. Pastoor Huyghe was werkelijk trots op de kerk H. Familmie, die mede dank zij zijn aandacht fraai oogt en de nodige restauratie kende.
![](http://blogimages.seniorennet.be/wareber2/140320-fa596c471edf6a4f8f652352d9a34e7d.jpg) In augustus 2006 vierde hij in de kerk H. Familie op het Gaverke nog altijd als actieve pastoor zijn gouden priesterjubileum. Ook na ruim een halve eeuw bleef hij zijn parochie(s) dienen.
In het algemeen was het werk uiteraard niet verminderd sinds er geen medepastoor meer was. Hij mocht gelukkig al jaren rekenen op de hulp van vele medewerkers en de goede zorgen van zijn familie. Het functioneren van de parochies in een federatie vroeg ook een andere manier van werken. Zijn grootste aandacht ging naar de bloeiende chiro op het Gaverke. Zijn deur stond altijd voor hen open. Zijn wens voor de toekomst was bij zijn jubileum twee jaar geleden dat hij gezond mocht blijven en kon blijven rekenen op goede medewerking
De plechtige uitvaartdienst heeft plaats in de parochiekerk van de heilige Familie op het Gaverke te Waregem op zaterdag 18 oktober 2008 om 10.30 uur. Gelegenheid tot condoleren is er na de kerkelijke plechtigheid. Daarna volgt de bijzetting in de familiekelder op de gemeentelijke begraafplaats te Oostnieuwkerke. Een laatste groet aan pastoor Frans kan gebracht worden in Uitvaartcentrum Amez, Olmstraat 15 te Waregem van 14 tot 19 uur.
|