|
In cultuurcentrum De Schakel werden de prijzen uitgereikt van de tweejaarlijkse poëziewedstrijd Georges Leroy. Marnixring Leeuwercke Waregem wil hiermee beginnende dichters aanmoedigen. Mensen die al een poëziebundel hebben uitgegeven of een elders al bekroond gedicht komen niet in aanmerking. Er worden zowel voor de categorie jongeren (geen 19 jaar op ogenblik van indienen 31 oktober 2008) als voor volwassenen twee prijzen toegekend.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het werd een aangename, leerrijke en vooral culturele avond met optredens in de schouwburgzaal van een honderdtal leerlingen van de Stedelijke Academie voor woord, muziek en dans. Al die culturele elementen kwamen daarbij uitgebreid aan bod met de klas voordracht olv. Pat Mechele, het saxensemble olv. Luc Neirynck, de klassen AMV van Beveren-Leie olv. Marleen Annemans, de dans- en balletoptredens jazz, breakdance, hedendaagse en klassieke dans met een vijftigtal dansers uit verschillende klassen.
Voorzitter Miek Verbeke van de organiserende Marnixring Leeuwercke schetste in zijn verwelkoming dat Leeuwercke deel uitmaakt van een internationale Serviceclub, die naast de vriendschap en het dienstbetoon onder de leden ook tot doelstelling heeft: het koesteren en promoten van de Nederlandse taal en cultuur. De laatste jaren wordt er binnen de Marnixring steeds meer aandacht besteed aan activiteiten en projecten die in een sociale context geplaatst kunnen worden.Marnixring Leeuwercke wil in Waregem en in de regio diverse vormen van sociale en/of culturele activiteiten ondersteunen, aanmoedigen of organiseren.
Zo werd in 2007 een "Open tuin" georganiseerd bij zeven van onze leden. Hierbij stonden kunst en poëzie centraal. Ondanks het slechte weer werd dit een groot succes me gemiddeld 750 bezoekers per tuin. In september van vorig jaar organiseerden ze in het cultuurcentrum een optreden van Willem Vermandere, waarbij een deel van de opbrengst werd geschonken aan het sociaal project van 't Kelderke. Dit project werd opgestart door de rienden van de Lions Club in samenwerking met het OCMW en alle ander serviceclubs van Waregem. In 't Kelderke kunnen kansarme gezinnen in Groot-Waregem iedere week een voedselpakket afhalen.
Volgend jaar organiseert Marnixring, in samenwerking met Stad Waregem, in de kerk van Beveren-Leie een concert met de Waregemse koren Con Cuore en Laidos en diverse solisten onder begeleiding van een professioneel orkest. Een tweejaarlijkse organisatie is de Poëziewedstrijd Georges Leroy voor dichters die nog niet publiceerden. De poëziewedstrijd is al aan zijn 17de uitgave toe en voor de negende keer gebeurt dit in samenwerking met de Waregemse Stedelijke Academie voor muziek, woord en dans. Voor de leerlingen van de Academie is dit een unieke gelegenheid om podiumervaring op te doen en een ruim publiek te laten genieten van hun artistieke talenten. Dank gaat uit naar de vele dichters die een gedicht instuurden. De voorzitter dankte ook Bert Forceville en aan zijn enthousiaste werkgroep, alsook aan de juryleden die de moeilijke taak hadden de juiste laureaten te kiezen.
De naam "Leeuwercke" in de naamgeving van de Waregemse servicekring de Marnixring verwijst naar de kwinkelerende vogel die hoger en hoger stijgt. Marnixring Waregem wil dus ook hoger op. Zij willen onze Vlaamse cultuur en de Nederlandse taal bevorderen. Daarom o.a. richten ze om de twee jaar die poëziewedstrijd in, nu dus al voor de zeventiende keer. Georges Leroy (1930-1977) was een bekende Waregemse letterkundige ("De Sluipwesp") en beeldhouwer. Hij had in Waregem een kunstgalerij "Da Vinci" en stimuleerde de schilderkunst in Waregem.
Proclamatie
Woordvoerder Bert Forceville van de wedstrijdjury van de Georges Leroyprijs stelt met genoegen vast dat er in een tijd van toenemende taalslordigheid nog veel mensen zijn, jongeren en ouderen, die zorg besteden aan hun Nederlands en zich de moeite getroosten om op zoek te gaan naar een kunstvolle expressie in woorden, in poëzie dus. Hoewel sommigen denken dat poëzie alleen weggelegd is voor teergevoelige, romantische zielen, kan men vaststellen dat veel mensen in poëzie geïnteresseerd blijven.
We horen op de radio wel eens wielerwedstrijden aankondigen in al of niet gezwollen versvorm. Op de radio horen we reclameboodschappen met een vleugje poëzie; op huwelijken luisteren we graag naar wensen die verpakt zijn in min of meer poëtische taal. In rouwbrieven neemt men gemakkelijk zijn toevlucht tot een mooi vers om diepere gevoelens uit te drukken. Trouwens! Bij de eedaflegging van president Barack Obama werd toch ook een gedicht voorgelezen?
Gerrit Kouwenaar, een bekende Nederlandse dichter schrijft het volgende: Als tranen uit een gedicht druppelen, is het geen goed gedicht.(einde citaat) Dan spreken we inderdaad van melige karamelverzen! Gerrit Kouwenaar gaat verder. Hij zegt:De kunst bestaat erin je emoties te laten afkoelen voordat je ze een plaats geeft in een gedicht. (einde citaat)
Dat is wat in de twee gedichten in de reeks volwassenen zeker is gebeurd. Het is gestolde emotie. Het is naar mijn gevoel een beetje zoals een insect dat in gestolde vorm gevangen zit in een stukje amber, zodat het bewaard blijft voor het nageslacht. We kennen allemaal wel een gedicht of een vers dat op ons een diepe indruk maakte, dat we als een stukje amber aan een kettinkje met ons blijven meedragen en koesteren als een juweel.
De prijs bij de jongeren ging naar de 16-jarige Sven Staelens uit Tiegem met het gedicht Tijd. Hij ontving 150 euro. Bij de volwassenen ging de hoofdprijs van 350 euro naar de 41-jarige Isabelle Devriendt uit Zonnebeke met doodgeboren. De keuze van de jury was eenparig. Het gedicht werd voorgelezen door haar zoon Egon Dejonckheere. De tweede prijs van 150 euro gaat naar de 46-jarige Eddy Vaernewyck uit Sint-Martens-Latem met Koudvuur.
TIJD
De tijd raast
Overhaasting, stress, weer te laat
Wat helpt tijd als niets meer baat
De tijd brengt haast
De tijd tikt
Nu eens snel, dan weer traag
Maar steeds gaat hij door, heel gestaag
De tijd knikt
De tijd kruipt
Onthaasting, geen stress, ik gaap
Wat doet tijd als ik eeuwig slaap
De tijd kruipt
De tijd staat stil
Geen besef, ziel of geest
Het witte licht wenkt het meest
De tijd, een bittere pil.
Sven STAELENS
Tïegem (° 1 april 1992)
DOODGEBOREN
ik zal je niet, nooit noemen
noch zien kiemen in de grond
geen groen gewas zal ik ontwaren
waar ooit je korrel zich bevond
ik had het zaaibed goed gekozen
verlangen langzaam neergelegd
je zaadkorrels met tussenpozen
in zachte aarde toegedekt
je kwam maar niet aan kiemen toe
hoewel geen zonlicht je ontbeerde
je plaats bleef leeg, 't verlangen koud
toen ook de aarde zacht verweerde
het dorre zaaibed blijft een teken
de leegte blijft en bovenal kan niets nog het gemis verbleken
dat ik je niet, nooit noemen zal
Isabelle DEVRIENDT
Zonnebeke
(°4 juni 1967)
KOUDVUUR
Zij was van elke zomerdag de middagzon
kristallen meisje onder een stolp van blauwe lucht,
's Nachts plukte ze sterren uit de hemel
en in haar hart huisde een kathedraal van rust
een eiland waar het goed toeven was
Helaas verwerd het glanzend netvlies
op haar ogen stilaan tot breekbaar glas
en in haar buik wakkerde onverbiddelijk
een onomkeerbaar koudvuur aan.
Hoe zelfs in het handvol dagen dat haar rest
- geschonden en gekneusd in lijf en leden -
haar lach een broos maar lief en teder teken tovert.
Lief zijn: daarin blijft zij eeuwig sterk.
Eddy VAERNEWYCK Sint- Martens-Latem (°xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />1 april 1962)
|
