|
Het brugje over de vijver in het kasteeldomein Ter Elst is gerestaureerd. Het was een persoonlijk project van Charles De Zutter, eigenaar van het kasteel en bijhorend domein. Het brugje is 100 jaar oud en werd geïnstalleerd in het kader van de aanleg van het park door tuinarchitect Burvenich uit Gent. De siertekening van de brugleuning is afkomstig van Marguérite Taelman.
Op onze corona-wandeling hadden we vorige dinsdag 8 februari 2022 aan het kasteel Ter Elst een babbel met Charles De Zutter. Hij was langs de Vijfseweg bezig met wat opknapwerk aan de ingang van zijn domein. Had hem al eerder aangespoord om voor ht jaarboek van GHK De Gaverstreke een bijdrage te maken over de geschiedenis van zijn kasteel en de voorgeschiedenis van zijn domein. Maar hij had nieuws te melden over een ander project : de restauratie van het brugje over de vijver in zijn domein. Met enige trots leidde hij mij mee naar het gerestaureerd oude brugje aan de vijver. Het is inderdaad een prachtige realisatie!
Vijverbrug
Het brugje over de vijver was al enige tijd zijn glans verloren en bijna niet meer zichtbaar middenin de plantengroei. Enige tijd geleden besloot Charles al tot het verwijderen van de brugleuning met versieringen die wellicht nog voortvloeien uit de inspiratie van zijn grootmoeder Marguerite Taelman (1875 – 1937). Zij was erg kunstminnend en liet achteraan de tuin langs de Ter Elststraat de kleine villa Rozenhuis bouwen waar kunstenaars konden verblijven en samenkomen in de artistieke groep ‘Stillekens aan’. We denken aan Modest Huys en Gustave Vandewoestijne als bewoners en onder meer aan Stijn Streuvels, Emile Claus en vele anderen als bezoekers.
De tekening van de brugleuning, maar ook de hele optiek van het brugje over de vijver kunnen we toeschrijven aan de kunstige kijk van Marguerite Taelman, wellicht geïnspireerd door de kring van kunstenaars in “Stillekens aan”. Voor de uitvoering kon ze rekenen op de smidse van de juteweverij Transvaal (SA de Wereghem) van haar man Charles De Zutter (Eeklo 1863 – Waregem 1928). Dat gebeurde toen nog met warmsmeden met gebruik van klinknagels. Het ijzer, nodig om de brug te bouwen, werd geleverd werd door de ijzer- en staalhandelaar Sylvain Lebbe voor de prijs van 124 frank.
De brugleuning was al veilig opgeborgen, maar ook het onderstel was dringend aan vernieuwing toe. De balken waren zodanig doorgeroest, dat het brugdek uiteindelijk is doorgebroken. Dat gebeurde kort nadat in Genua de Morandini brug bezweek (14 aug. 2018). Het brugdek was samengesteld uit drie stalen balken met tussenin assebeton, een mengel van steenkoolassen en cement.
Vorig jaar startte Charles De Zutter zijn brug-project met de restauratie van de brugleuning. Hij ontmantelde de brugleuning en de losse onderdelen werden in de werkplaatsen van Marc Tack gezandstraald, gemetalliseerd en geschilderd. Eind vorig jaar werden met twee kranen het nieuwe onderstel van de brug met ook de brugleuningen geplaatst. Het woog meer dan duizend kilo. Daarop kwamen dan Padouk-planken. Eerder deze zomer werd het brugje dan officieel ingehuldigd door de kleinkinderen, de vijfde generatie, tijdens een familiefeest.
|
