Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

Deze zondagmiddag 19 november 2006 waren er weer een paar honderd aanwezigen bij de traditionele Sint-Hubertusviering in Waregem. Het blijft een bijzondere belevenis voor deelnemende amazones en ruiters, maar ook voor de toeschouwers langs de weg en deze middag aan het ceremonieplein voor de Sint-Amanduskerk. De deelnemers op de paarden hadden er toen al een lange jachtwandeling opzitten.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Deze amazones en ruiters waren al vroeg opgestaan om hun paarden en henzelf piekfijn uit te dossen voor deze hoogdag. Sommigen waren al kort na zevenen aan het Bloso-sportcentrum om hun paard of pony te verzorgen en in te vlechten. Na negenen trokken paarden, pony’s en koetsen vanuit het Bloso Ruitercentrum De Gaverbeek in drie groepen naar het Kasteeldomein Baron Casier te Nokere, waar omstreeks 10 u. een kleine meeting doorging. De pony’s vertrokken als eerste groep voor een rustige wandeling olv. Sabine en Ria.  Ook de eerste groep paarden maakten nog een rustige wandeling olv. Rik, Jean-Paul en Evelyne. Onder de leiding van Tom Ryckewaert maakten de gevorderden een jachtwandeling richting Nokere.

Terug in het Bloso-Sportcentrum werd dan de indrukwekkende stoet opgesteld voor de trip naar de kerk in het centrum. Ondertussen was daar in de dekenale kerk Sint-Amandus om 11 u. de traditionele eucharistieviering n.a.v. Sint-Hubertus begonnen. Deze werd opgeluisterd door de jachthoornblazers Ralley Ypara, waarbij onder meer Waregemnaar Daniël de Schietere de Lophem uit Sint-Eloois-Vijve speelt. Hun jachthoornmuziek bezorgde menigeen kippenvel met werken als “Le vol-ce-l’est” (Marquis De Dampierre 1723), “Les Honneurs” (Dhr Tellier en Marquis d’Estival 1842), “La Nokere” (ter ere van Baron Jean Casier), “La Desclee de Maredsous” (Franz Vannérom 1956 voor Mevr. Baronnes Casier), “La Philippe Casier” (J. Lemaire 2000), “La Mymargonde” (Philippe Casier 1969 aan Mevr. Gravin Myriam De Sainte Aldegonde), “Les pleures du cerf”(Gustave Rochard) en niet in het minst het afsluitend nummer “Les adieux de Wareghem” (Gilber).

Misschien hier niet helemaal ter zake, maar we willen toch nog even de bezinning uit de eerste lezing meegeven van lector Walter Vancraeyveldt.  Laten we even stilstaan …  Stel u voor dat een bank u dagelijks 86.400 Euro ter beschikking stelt om die dag te besteden. Alles wat u niet besteedt vervalt op het einde van die dag, maar de volgende dag hebt u evenveel ter beschikking. Maar eens wordt een einde gesteld aan deze gulheid. We zouden het geld wellicht besteden aan geschenken voor onszelf, geliefden, familie en vrienden. Die euro’s zijn de 86.400 seconden, waarover we dagelijks kunnen beschikken. Laten we ze goed positief gebruiken, want eens komt de dag dat we er niet meer zijn…

Het slotgebed sluit daar misschien ook bij aan:

Sta ons bij, O grote Heer Hubertus,

als de kaars van ons leven zal uitdoven

en wij, alleen en met ledige handen

voor de poort van het nieuwe leven  zullen staan

en er om rekenschap zal gevraagd worden.

Sta ons bij, wij smeken U opdat wij samen met U,

in de hemelse velden, in alle eeuwigheid zouden mogen jagen.

Vorig jaar op 11 november kondigden we op de internetgazette ‘Wareber’, de voorloper van dit stadsblog e-Waregem, de Sint-Hubertusviering aan als een plechtigheid, die elk jaar traditioneel doorgaat de zondag omstreeks het naamfeest van Sint-Hubertus op 3 november. Vroeger ging de viering ook vast door op die datum. Op die plechtigheid wordt het Sint-Hubertusbrood gewijd en ter zegening uitgedeeld aan paard en ruiter. In Waregem krijgen we de viering nu met een paar weken vertraging. Het is een gezamenlijk initiatief van het stadsbestuur, Rijvereniging vzw de Gaverbeek, het Blososportcentrum en de jagers van de Sint-Hubertusclub, afdeling West-Vlaanderen. Naar aloud gebruik gaat de viering sedert 2002 opnieuw door in de Dekenale kerk (enkele jaren ging de plechtigheid nog door op de binnenpiste van het Bloso-sportcentrum) . Het wijden van de Sint-Hubertusbroden heeft als bedoeling de dieren voor een jaar tegen ziekten te beschermen. Er lag immers wel altijd een of andere "vogelgriep" op de loer. Die viering met vertraging is wellicht ook te verklaren door het gezamenlijk organiseren met het Te Deum, waarvoor de datum van de dynastie 15 november is.

Komen we terug bij het Sint-Hubertusgebeuren vandaag. Perfect getimed onmiddellijk na de dienst in de kerk, kwam de indrukwekkende stoet met de paarden de markt opgestapt. Ze kwamen vanaf het Bloso-sportcentrum en door de hippodroom via de Holstraat opgestapt. Een deel van de koetsen, met op kop de koets met baron Jean Casier, stonden opgesteld op de vrijgehouden parking tussen het Pand en de kerk. Aan het monument van de gesneuvelden stapte de stoet richting de dekenij op rond de kerk. Aan het ceremonieplein, kant marktplaats, werden paard en ruiter gezegend en kregen ze het Sint-Hubertusbroodje. De zegening was ook van toepassing voor menners van de tiental koetsen, honden en andere eventuele huisdieren.  Door het stadspark Casier bereikte de stoet dan opnieuw via de Damweg het Bloso-sportcentrum voor een nieuwe verzorging van de paarden.

Voor de club en de officiëlen volgde nog een receptie bij Thermote-Verhalst aan de Brabantstraat en een maaltijd voor de ingeschrevenen.  Voor meer informatie over Sint-Hubertus en het traditionele gebeuren verwijzen we graag naar onze internetgazette wareber op 11 november 2005.