|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Met Jan De Brabandere telde Waregem tot eind vorig jaar de voorzitter van de Raad van State, het hoogste administratieve rechtscollege in België. Als we weten dat ereburger Erik Derycke één van de zes leden is van de Vlaamse kamer van het Arbitragehof, dan moet het duidelijk zijn dat Waregem wel bijzonder goed was vertegenwoordigd in de Belgische rechtscolleges. We schrijven het hier in de verleden tijd, want op 31 december is Jan De Brabandere onverwacht overleden na opname in het Universitair Medisch Centrum (UCM) Sint-Pieter te Brussel.
Jan De Brabandere werd op 6 januari 2007 begraven met een uitvaartdienst in de Dekenale kerk te Waregem. De dienst werd geleid door deken Frans Verhelst en alle magistraten van de Raad van State waren met de bus naar Waregem afgezakt om hun voorzitter een laatste groet te brengen. Op de uitvaartplechtigheid was ook een delegatie van het stadsbestuur. Jan De Brabandere woonde al jaren in Waregem en laat hier zijn vrouw, Christine Provoost, en drie kinderen na. Hij werd 63 jaar.
Het overlijden werd op dinsdag 2 januari officieel gemeld door de Raad van State, waarna het werd verspreid door Belga. Uit dit bericht weten we dat Jan De Brabandere afkomstig is van Tielt, waar hij werd geboren op 20 september 1943. Uit Tielt vernemen we dat hij de zoon was van dokter Michel de Brabandere uit de Bruggestraat en kleinzoon van Oktaaf De Brabandere, die ooit nog schepen was in Tielt. Zelf begon hij zijn loopbaan bij de Raad van State als adjunct-auditeur. Op 23 augustus 1985 werd hij benoemd tot de Staatsraad en op 29 november 2005 werd hij verkozen tot voorzitter van dit hoogste administratieve rechtscollege in België. Eerder die maand verscheen het KB waarbij Jan, Pierre, Marie, Corneille De Brabandere werd benoemd tot Grootofficier in de Leopolsorde met ingang van 8 april 2004.
We lazen een reactie van CD&V-senator Hugo Vandenberghe, die Jan De Brabandere nog persoonlijk heeft gekend toen hij pleitte voor de fameuze Vierde Kamer. Dat was de Kamer die zich met allerlei taalkwesties bezighield. Volgens Hugo Vandenberghe was hij een minzaam, flegmatiek man, die lak had aan procedure-incidenten. Hij was een magistraat in de klassieke zin ook: hij kon met afstand oordelen en met een grote bezorgdheid om de algemene lijn. En ja, hij was soms hard voor de overheid. Maar dat was dan ook zijn taak.
De Belgische Raad van State is een bijzonder rechtscollege dat buiten de rechterlijke orde staat. Dit college is voorzien in de Belgische grondwet (artikel 160). De Raad is opgericht bij wet van 23 december 1946 en hij werd geïnstalleerd op 9 oktober 1948. De Raad heeft, analoog aan de Raad van State in Nederland, een tweeledige functie:
als administratief rechtscollege, administratieve handelingen (akten, reglementen, vergunningen...) schorsen en/of vernietigen als die in strijd zijn met de geldende rechtsregels.
advies uitbrengen over voorontwerpen van wetten, decreten, ordonnanties of koninklijke, ministeriële of executieve-besluiten; hierbij gaat de Raad de kwaliteit van de ontwerpteksten na en controleert of ze niet strijdig zijn met de Belgische grondwet of andere Belgische regelgeving.
De Raad van State is gevestigd in de Wetenschapsstraat 33 te Brussel, in het paleis van Assche, dat tussen 1858 en 1860 werd gebouwd onder leiding van architect Alphonse Balat (1818-1895) in opdracht van graaf Charles Vander Noot, markies van Assche. De Raad bestaat uit 44 leden. Jan De Brabandere was daarbij ingedeeld bij de afdeling Adminstratie, bij de tweetalige vijfde kamer en de Nederlandstalige negende kamer. Het is de taak van de Raad van State als administratief rechtscollege, het schorsen van de tenuitvoerlegging en/of het vernietigen van administratieve handelingen die strijdig zijn met de geldende rechtsregels. Dit gebeurt onder de vorm van arresten, die onder meer worden gepubliceerd (voor arresten vanaf 1994) op de website van de Raad.
Ter vergelijking is het Arbitragehof een bijzonder rechtscollege in België, dat toeziet op de naleving van de grondwettelijke bevoegdheidsverdeling tussen de Staat, de gemeenschappen en de gewesten enerzijds en de naleving van de grondrechten anderzijds. Het Arbitragehof bestaat uit twaalf rechters, die voor het leven benoemd zijn: zes van de Nederlandstalige en zes van de Franstalige taalgroep. Zes van de rechters zijn gewezen parlementsleden, de andere 6 zijn juristen (professoren, gewezen raadsheren uit het Hof van Cassatie of de Raad van State). Het Hof is gehuisvest aan het Koningsplein te Brussel. Een bekend vonnis is de schorsing van de kieswet voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde, die als ongrondwettelijk wordt beschouwd en uiterlijk tegen de volgende (huidige) federale verkiezingen van 24 juni 2007 zou moeten worden gewijzigd. Met een achterpoortje wordt dit vonnis door de regering Verhofstadt voor de komende federale verkiezingen nogmaals omzeild door de datum met veertien dagen te vervroegen naar 10 juni 2007.
|
