We vonden in de wandelgazette een verslag van de Howitzertocht, die wandelclub 12 uren van Lauwe organiseerde in Desselgem, het dorp van de Ronde van Vlaanderen 2010. Het verslag komt van Georges Ditillieu en de wandeling werd op vrijdag 22 januari 2010 georganiseerd door Wandelclub 12 uren van Lauwe met start in het Parochiaal Ontmoetingscentrum Nieuwstraat Desselgem. Het was een wandelorganisatie gekruid met drie afstanden, 6 12 en 18 km, allemaal lopend over Desselgem, Beveren-Leie en Ooigem, zoals Georges het typerend uitdrukt dorpjes gelegen aan de boorden van de Leie rivier.
Bij het buitenlopen van de startzaal kwam een lichte mist opzetten wat frisjes aanvoelde. Na enkele dorpstraatjes doorlopen te hebben werden we richting Beveren Leie opgestuurd voorbij de Kutskapel , gebouwd in de 17e eeuw naar een legende van een schipper die op de Leie in moeilijkheden kwam en Maria aanriep en haar beloofde een kapel te bouwen, de schipper en zijn boot bleven ongedeerd en de man kwam zijn belofte na.
Met dit stukje legende in het achterhoofd kwamen we intussen aan de rivier de Leie, volgden er het jaagpad die ons afzette aan de Leiebrug waar men kon kennis maken met de Howitzer . Dit is feitelijk geen tank maar een stuk artillerie op rupsbanden, zoals het onderstel van een tank , die hier neergepoot werd ter herinnering aan de gesneuvelden van de Slag van de Leie op 24 tot 26 mei 1940. De Howitzer werd geschonken door het 6de artillerie van Soest ter gelegenheid van 30 jaar affilatie met de gemeente Waregem.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Over de brug bewandelden we grondgebied Ooigem waar de parcoursmeester ons meteen een stukje ongerepte natuur aanbood langsheen het Ooigembos. Kleine drassige bospaden lieten ons meegenieten van de uitgesponnen bosrijke omgeving met af en toe als hindernis een omgewaaide boomstam. Nu volgden er ons enkele rustige autowegen waarbij we uitliepen op de dorpsplaats om er te rusten in een gemeentelijk zaaltje.
Genoten te hebben van een opwarmertje en onder de intussen opgekomen zonnestralen trokken we meteen opnieuw op zoek naar de Leieboorden. Lange tijd volgde men het jaagpad lopend tussen de rivier en de vele bedrijven in de omgeving waar grote boten aangemeerd lagen voor het laden en lossen.
Na enige tijd wezen de wit-rode pijlen ons de weg van het Vlasserspad aan. Een wandelpad genoemd naar de vele vlasnijverheid die hier in de omgeving goede tijden kende maar nu grotendeels verdwenen is. Enkele mooie onverharde graspaden volgden elkaar vliegensvlug op lopend tussen de uitgestrekte velden met af en toe zicht op een oud vlasbedrijf . Een kleine veldwegel wist ons af te zetten aan het centrum van Ooigem waar men voor de tweede maal de rustpost bereikte.
Op de terugweg stuurde men de wandelaars omheen de Sint Brixiuskerk en omliggende straten opnieuw op weg naar het jaagpad langs de Leie. Ditmaal liep het verder tot aan de Drietrapsluis een knooppunt tussen de Leie en kanaal Roeselare Leie. De sluis van Ooigem is één van de grootste sluizen in de Leiestreek. Van hier uit werden we opnieuw het Vlasserspad opgestuurd ditmaal langs een smal tegelpad tussen het dichte struikgewas aan de boorden van de oude Leiearm wat ons fraaie beelden opbrachten midden een oase van groen en natuur.
Rechts van ons kreeg men een zicht op het kasteel van Ooigem waarvan het duiventil beschermd is . Aan de linkerzijde viel onze blik op het Munkenhof, een middeleeuwse kernhofstede gekenmerkt door zijn 8 murige omwalling. Een steile trap bracht ons terug aan de Leiebrug van Desselgem waar men ons achtereenvolgens langs een mooie wandelpad aan de dorpsrand aangevuld met enkele rustige straatjes tot aan het gemeentelijk park De Mote en zo via de Sint Martinuskerk naar het einde van deze heerlijke wandeltocht door de Leiestreek.
Voorzitter Rudy Hamers zag er ondanks zijn knieblessure stralend uit toen we de startzaal binnenliepen, rond de middag hadden er hier reeds meer dan 550 wandelaars de inschrijvingstafel gepasseerd. Iedereen kon terugblikken op een aangename en leerrijke wandeling, allemaal mooi op kaart gezet door de parcoursmeester van dienst. Bij het afscheid nemen wensten wij de voorzitter een vlug herstel toe en hopen hem binnenkort terug in onze wandelmiddens te mogen begroeten .
http://www.wandelgazette.be/nl/content/view/2096/50/
|