xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> De stad Waregem wil in een proefproject stappen om de centjes van 1 en 2 eurocent uit de winkellades te krijgen. Gisterochtend keurde het schepencollege van Waregem het voorstel van Unizo goed. Waregem stapt graag mee in dit project voor administratieve vereenvoudiging. De stad werd vorig jaar al door de ministers Bourgeois en Keulen uitgeroepen tot Eenvoudigste stad in Vlaanderen en dit proefproject sluit daar goed op aan. Belangrijk voor het stadsbestuur is ook dat alles op basis van vrijwilligheid gebeurt en dat de prijzen hier niet door stijgen voor de consument. Het voorbeeld in Nederland zou daarover al goede waarborgen bieden.
Volgens Unizo zal de consument op geen enkele manier hinder ondervinden van de maatregel. De afronding van de prijs gebeurt alleen bij betalingen in cash, bij winkeliers die vrijwillig meewerken en duidelijk aangeven dat ze dat doen. Als de consument gepast kan betalen met eurocentjes, wordt niet afgerond. De afronding gebeurt ook slechts bij de afrekening van het totale bedrag. De detailprijzen blijven ingecalculeerd op hun werkelijke verkoopprijs. Bij de afrekening worden de centjes 1, 2, 6 en 7 afgerond naar onder op 0 of 5 eurocent en de bedragen 3,4,8 en 9 naar het hoger bedrag van 5 en 10 eurocent.
Volgens gedelegeerd bestuurder Karel Van Eetvelt van Unizo wordt het nu echt wel eens tijd dat we die centjes afschaffen. Unizo hoopt hierover na het proefproject in Waregem afspraken te maken met het ministerie van Financiën. Als dit in Nederland zonder problemen kan, waarom dan hier niet? Die stukjes van een cent kosten meer om te maken, dan ze waard zijn. Voor de winkeliers zijn ze duur om voortdurend in de lade te hebben en ook voor de consument zijn ze toch maar vervelend. De consumenten betalen niet met die kleine stukjes en potten ze maar op, terwijl de winkeliers ze in huis moeten blijven halen.
Volgens adviseur Gijs Kooken van Unizo zijn het vooral de kleine supermarkten die klagen over de muntjes. Ze zorgen voor lange wachtrijen aan de kassa en jagen de winkelier op kosten. Hij moet een gespecialiseerde firma inschakelen om voldoende muntjes aan te voeren en die rekent de kosten door. Zo kosten 5.000 stuks van elk koperen centje bovenop de 150 euro die ze waard zijn, nog eens 87,5euro.
Wat Unizo voorstelt, is een maatregel die Nederland in 2004 al invoerde na een proefproject in het stadje Woerden. Volgens Sander Verbaan van de Nederlandse Consumentenbond kwamen daar vorig jaar nog amper twee klachten over binnen, in 2006 vijf. Die enkele klachten gingen vooral over handelszaken die de centjes tegen de afspraak in niet aanvaardden. Volgens Verbaan verliep het project in Woerden positief, al had de Consumentenbond liever gezien dat álle prijzen gewoon naar beneden zouden afgerond worden.
Finland heeft al van bij de invoering van de euro de centjes geweigerd. Ook bij ons is daarover gediscussieerd. Een drietal jaar geleden hoopte minister van Financiën Didier Reynders al eens van de eurocentjes af te geraken, omdat die de schatkist geld kosten. Zijn plan was toen om er gewoon geen meer in te slaan. Maar uiteindelijk kwam een werkgroep binnen de Nationale Bank niet tot een akkoord en bleef het dossier liggen. Nu het in Nederland zo'n succes is, bestaat er volgens Unizo bij ons geen enkele reden om deze maatschappelijke kost nog in stand te houden.
Het proefproject in Waregem kan wellicht al binnen enkele weken van start gaan en na een zestal maanden worden geëvalueerd. De kans is reëel dat de geschiedenis van de afschaffing van de Belgische centjes van 1 en 2 eurocent dan zal worden in verband gebracht met het proefproject in Waregem, met 36.000 inwoners de vijfde stad in West-Vlaanderen.
|