|
Deken Frans Verhelst overleed maandagavond 22
augustus 2011 vrij onverwacht. Frans Verhelst, geboren op 16 september 1940 in
Kortrijk, was deken van het decanaat en moderator van de federatie Waregem. Hij
werd op 29 juni 1967 tot priester gewijd in Brugge en was licentiaat in de
religieuze en morele wetenschappen. De uitvaart vindt plaats op donderdag 1
september om 11 uur in de dekenale kerk.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hij groeide op in het landbouwersbedrijf van zijn
ouders in Desselgem. Voor zijn toekomst wees toen een en ander voor hem wel in
de richting van rechten of politiek, maar de inzet voor de mens binnen de kerk
en een leven als priester kreeg de bovenhand en daar heeft hij bij zijn
40-jarig jubileum in 2007 nog altijd geen spijt van. De filosofische opleiding
kreeg hij in Innsbruck, waar hij o.a. de grote theoloog Karel Rahner en een
zekere professor Ratzinger (jawel, onze huidige paus) als gastdocenten te horen
kreeg. Die invloed konden we nog regelmatig opmerken bij zijn toespraken en
homilies. Daarna studeerde hij in Leuven waar hij het diploma van licentiaat in
de religieuze en morele wetenschappen behaalde.
De seminarietijd verliep in de euforische stemming
die er heerste dankzij de merkwaardige paus Johannes XXIII en het toen aan de
gang zijnde tweede Vaticaans concilie. De kerk werd toen als het ware door
elkaar geschud en de moderne tijd binnengeloodst. Het waren toen nog niet ten
volle de revolutionaire jaren maar her en der kwamen veranderingen los en
groeiden er nieuwe inzichten rond kerkopbouw.
Hij werd gewijd in 1967 met ongeveer 19
medestudenten en droeg zijn eremis op in kerk te Nieuwenhove. Eerste werd hij
benoemd tot priesterleraar aan het het Sint-Vincentiuscollege in leper. Toen
waren ze er met zeven priesters. Het was de tijd dat er binnen de school heel
sterk kon gewerkt worden met gelovige kernen en waar de proost in de
jeugdbeweging een belangrijke rol speelde. Het betekenden dan ook de mooiste
jaren waar hij met dankbaarheid (en een tikkeltje heimwee?) naar terugkeek.
Daarna werd hij gedurende 5 jaar rector bij de
Grauwe Zusters Franciscanessen in Roeseiare, waar hij ook godsdienstles gaf.
Hij begeleidde er ook de verschillende schoolbesturen. In 1994 zond de bisschop
hem naar zijn geboortestreek. Hij kwam terug in Waregem maar dit keer als
pastoor-deken in opvolging van deken van
de in 2007 overleden André Vannecke. Zelf heeft hij een leven na zijn
dekenopdracht niet meer mogen meemaken.
Als deken was hij de tussenschakel tussen de
parochies en het bisdom. Hij verzorgde de band met de priesters van het hele
decanaat, wat inhoudt : hen regelmatig bezoeken, begeleiden en bijstaan waar
nodig en soms ook wel eens een brandje blussen waar nodig. Tenslotte was er
ook de zorg voor het onderwijs in Waregem. Voor deken Verhelst was het uitbouwen van
structuren waarin mensen hun verantwoordelijkheid kunnen opnemen van het
allergrootste belang. Ook de zorg voor een goede infrastructuur stond voorop.
Een parochie moet niet alleen kunnen gebruik maken van een mooi en verzorgd
kerkgebouw, maar ook van een goede accommodatie waarin het pastorale werk kan
gebeuren. Hij realiseerde ondermeer de Ark , een plaats van christelijke
aanwezigheid en vorming binnen het complex van het jeugdcentrum, en een ruim
parochiehuis met comfortabele vergaderzalen en een aula bij de kapel van de
Jager.
Maar zijn grootste zorg die hij deelt met iedereen
die met pastoraal begaan is, was wel het dalen van het aantal medewerkers. Het
priesteraantal daalt spectaculair en er is een sterke vergrijzing. Het zoeken
en vinden van lekenmedewerkers is niet meer evident... Het is een blijvende
zorg om leken te vinden en te vormen die hun verantwoordelijkheid willen
opnemen om in samenwerking met de ambtsdragers, elk zijn taak te vervullen op
zijn niveau. Gelukkig ook, zo zegt hij, dat zijn zus er is tot steun in de
huiselijke en parochiale zorg.
Bij de vraag wat hij vanuit zijn ervaring als
belangrijkste geleerd heeft en wil meegeven zei hij bij zijn 40-jarig
priesterjubileum in 2007 dit : Je kan slechts leven en werken als gemeenschap
als er wederzijds vertrouwen is en een aanvaarden van elkaar. Niet wijsheid en
verstand is bij deze het belangrijkste, wel het vertrouwen.
eremis Nieuwenhove 1967
|
